Samotność

[ksiegowakrowa]

Stało się po 20 latach małżeństwa rozstanie, oboje się przyczyniliśmy ja zerowy popęd przy leczonej depresji nerwicy, mąż instagram tiktok itp . Po prostu chyba rozjechały nam się zmiany osobowości nic nas nie przyciąga nic nie łączy w zasadzie od kilku lat zyliśmy obok siebie . Chyba mozna to nazwać tak -prowadziliśmy firmę pt rodzina . Już się nie kłocimy, ja już nie mam ochoty walczyć o związek nie będę sie zmuszać udawać itp po prostu wypaliło się. Mąż za miesiąc się wyprowadza dzieci już wiedzą ( starsze nastolatki) na pewno przeżywają.... A ja mam doła, nie mam w zasadzie przyjaciół ( pewnie z mojej winy jestem introwertyczką) boję się samotnych weekendów i wieczorów? Jak wyjść do ludzi ??? jak poznać nowych znajomych?? nie chodzi mi o związek nowy tylko o przyjaciół pomóżcie bo ryczeć mi się chce.
PS. finansowo na szczęście jestem niezależna,pracuję - dobrze zarabiam mieszkanie moje -dam radę tylko ta samotność

[po_godzinach_11]

Do tej pory nie miałaś samotnych wieczorów i weekendów?

[pani_tau]

Dlaczego wybrałaś taki nick?

[ksiegowakrowa]

to rzeczywiście najważniejszy problem . Co do samotnych wieczorów to miałam ich aż nadmiar bo od jakiegoś czasu mąż mało bywał a jak był to nieobecny duchem, ale jak staje się przed faktem dokonanym tj zostaje się fizycznie samemu to jest chyba jednak trudniej

[pani_tau]

ksiegowakrowa napisał(a):

> to rzeczywiście najważniejszy problem .

Na to wygląda.

[is-laura]

Jest taki dowcip: czym różni się księgowa od krowy? Niczym, jedna i druga szukają byka.
Ten wątek to przynęta na byka

[woman_in_love]

to po co go wyrzucilas? trzeba bylo ze soba nadal mieszkac dla zabicia samotnosci

[joana012]

Aktywność fizyczna typu rower, fitness, spacery, , wychodzenie do ludzi z propozycją spotkania, uśmiech na twarzy na pewno nie zaszkodzi. No i nauczyć się jednak bycia z sobą i czerpania z tego przyjemności. Poza tym masz dzieci, chyba coś razem robicie

[ksiegowakrowa]

jak nauczyć się czerpać radość z bycia z samym sobą? to chyba będzie najtrudniejsze

[joana012]

ksiegowakrowa napisał(a):

> jak nauczyć się czerpać radość z bycia z samym sobą? to chyba będzie najtrudnie
> jsze

Zwyczajnie, polubić swoją własną osobę. Lubię np gdy jestem sama słuchać muzyki i marzyć, czytać to co mnie interesuje i wyszukuwć na ten temat dodatkowych informacji, gotować, chodzić na zakupy lubię tylko sama

[triss_merigold6]

Przecież do tej pory Ci nie przeszkadzało.
A nie, czekaj... żerowalas na obecności męża jako instytucji, bo w charakterze mężczyzny dla Ciebie nie istniał.

[alex_vause35]

Może to on na niej żerował, bo miał ład w chałupie, ogarnięte dzieci i żarcie pod nos...
Co za pierdy...

[koronka2012]

ksiegowakrowa napisał(a):

> jak nauczyć się czerpać radość z bycia z samym sobą? to chyba będzie najtrudnie
> jsze

Moja przyjaciółka potwornie desperowała po rozpadzie związku.
Po kolejnych dwóch latach doszła do wniosku że jej życie w pojedynkę jest cudowne bez użerania się z potrzebami faceta, bez ograniczeń które niesie ze sobą mieszkanie z drugą osobą. Bez zrzędzenia itd.
A jeśli ktoś źle się czuje sam ze sobą to w żadnym związku się nie odnajdzie.

[po_godzinach_1]

ksiegowakrowa napisał(a):

> jak nauczyć się czerpać radość z bycia z samym sobą?

Skoro z mężem było ci źle to samej będzie ci tylko lepiej

[leosia-wspaniala]

>jak nauczyć się czerpać radość z bycia z samym sobą?

Coś ci się narracja sypie, bo w 1. poście jesteś introwertyczką.

[kachaa17]

Ale co to ma do rzeczy? Introwertyk też potrzebuje ludzi. Pewnie chodzi o to jak żyć samemu. Ja też jestem introwertkiem a przerażało mnie rozstanie i bycie samej.

[leosia-wspaniala]

Potrzebuje, ale nie przeraża go bycie samemu i potrafi czerpać z tego radość. A autorka wyraźnie pisze o samotnych wieczorach, a nie o byciu samej w sensie życiowym.

[konsta-is-me]

No ale to że czerpiesz radość z bycia sama czasami, to nie znaczy że nie potrzebujesz ludzi w ogóle...🤦
Może ci się introwertyzm z autyzmem pomylił?

[okruchlodu]

Wydaje mi się, że na tym właśnie polega introwertyzm, że baterie ładuje się w samotności, nie potrzeba tyłu interakcji z ludźmi bo sam sobie potrafi zagospodarować czas.
Jako introwertyk rozumiem jednak, że każdy czasami czuję się samotnie. Pewnie teraz dopadł Cię taki chwilowy dół spowodowany rozstaniem z mężem. Jestem jednak przekonana, że wkrótce wrócisz do równowagi. Uważam, że introwertyzm to jedna z lepszych rzeczy, która mi się w życiu przytrafiła. Nie zależnie jak mi się życie ułoży, poza krótkimi chwilami samotności, zawsze mam super kompana do spędzania czasu- samą siebie.

Pomysłów jak otworzyć się na nowe znajomości dostałaś dużo. Warto też odezwać się do starych znajomych. Do mnie też niedawno odezwała się kumpela sprzed blisko 20 lat. Fajnie było się spotkać, mamy plany na wspólne wyjścia. Ludziom dojrzałym, niezależnie czy w związku czy nie przydają się nowe czy odświeżone znajomości. To zawsze jakiś nowy impuls.

Poza tym dbaj o siebie, spędzaj przyjemnie czas, zrób sobie listę z marzeniami i je spełniaj.
Z moich czasoumilaczy polecam rower. Przyjemność z eksploracji okolicy + ruch na świeżym powietrzu. Nastoletnie dzieci tez mogą być świetnymi kompanami do spędzania wolnego czasu a przy tym na pewno Cię jeszcze potrzebują.

[klaramara33]

Jakie masz zaintersowania? Lubisz psy?

[ksiegowakrowa]

psy lubię mam dwa one dają dużo radości no i jest z "kim" chodzić na spacer. Generalnie czytam sporo, oglądam seriale , ćwiczę w zasadzie codziennie w domu ale zostają jednak te samotne wieczory - nie mam nikogo pod ręką z kim moge pomilczeć lub pogadać. Mam przyjaciółkę ale ona zapracowana ... będę ja pewnie dręczyć telefonami

[is-laura]

Znajdź sobie pracę na te długie wieczory, możesz np. pisać artykuły do gazety. Jak zajmiesz się czymś pożytecznym to od razu przestaniesz się nudzić

[leosia-wspaniala]

>Znajdź sobie pracę na te długie wieczory, możesz np. pisać artykuły do gazety.



Albo zrobić korektę książki albo tłumaczenie

[klaramara33]

Nie ma tam w okolicy miejsc z psimi spotkaniami? Widzę,że u nas ci z psami się integrują, ci z dziećmi(ja też), kolarze, biegacze, gracze planszówkowi itd. Może w bibliotece jest klub dyskusyjny, u nas taki został otwarty, skoro lubisz czytać, to możesz dołączyć.

[koronka2012]

Nauczysz się skupiać na sobie a nie wylewać tych emocje na zewnątrz - tym bardziej że jak piszesz jesteś Introwertykczką. Zastanów się czy były rzeczy które zawsze chciałaś w życiu zrobić?
Nie wiem - nauczyć się jeździć konno, zapisać na hiszpański, coś w tym stylu. Chodzi o to żebyś wyszła z domu ba zewnątrz, a nie ćwiczyła sama w 4 ścianach.
Gdzie mieszkasz?

[ksiegowakrowa]

rzeszów

[is-laura]

Jest tu jeden pan z Rzeszowa, może on będzie twoim lekarstwem na samotność

[klaramara33]

Pisała,że nie szuka chłopa tylko znajomych.

[klaramara33]

Pozytywny kontak z ludźmi tez dobrze działa na wyjście z dołka. Skoro autorka pyta gdzie można znaleźć znajomych, to raczej jej tego brakuje , mimo że jest introwertczką, a może jest na środku skali między intro a ekstra jak wielu ludzi.

[ksiegowakrowa]

chłopa absolutnie nie szukam tylko kogoś do pogaduszek pobycia w towarzystwie, wyjścia na spacer itp

[klaramara33]

No to kółko zainteresowań ,o ile dogadasz się z ludźmi bo nic na siłę.

[mava1]

>boję się samotnych weekendów i wieczorów?

zadziwiajace skoro i tak byłaś sama. Plus taki, ze nie bedziesz musiała robić kolacyjek dla obcego (de facto) faceta.
Zapisz się na jogę, jakies zajecia w pobliskim DK itp.

[ksiegowakrowa]

tak się zastanawiam napisałam tutaj zdołowana i nie rozumiem w jakim celu odzywaja się w tym wątku osoby z poradami typu .. "żerowalas na obecności męża jako instytucji, bo w charakterze mężczyzny dla Ciebie nie istniał. " to chyba mozna nazwać kopaniem leżącego ja doskonale zdaję sobie sprawę że sama zapracowałam sobie na rozpad związku i brak przyjaciół ale takie teksty naprawdę nie pomagają więc po co się tak odzywać?????
Ja szukam pomocy rady a nie kopniaka .

[majenkirr]

ksiegowakrowa napisał(a):
> Ja szukam pomocy rady a nie kopniaka .

Nowa na forum? 😂

[alex_vause35]

Tak ci ktoś napisał?

[igge]

Triss Ci to napisała.
NajdelikaTniej mówiąc to zua kobieta i tyle.
Czyste zło.

[imponderabilia22]

Znajdź w pobliżu jakiś dom kultury czy centrum aktywności sąsiedzkiej. Są spotkania, warsztaty, kursy - też będą osoby takie jak Ty "samotne''. A do zwiedzenia wystawy czy wypicia kawy nikt Ci nie jest potrzebny.

[taniax]

Za 5 lat mu podziękujesz, ludzie nie powinni tyle ze sobą być bo tracą bezpowrotnie szanse na rozwój, w tak długim związku małżeńskim druga strona zawsze już będzie postrzegała cię w określony sposób i taką osobą przy niej zostaniesz już na zawsze a mogłabyś być kimś innym gdzie indziej rozwinąć skrzydła bo jeszcze połowa życia przed tobą.

[igge]

W dobrym związku też jest przestrzeń na rozwój.

Ale każda zmiana to też szansa na rozwój. A jak się wypaliło i pozamiatane to może być Tobie autorko teraz tylko lepiej.

Może spróbuj odnowić jakieś stare dobre relacje ze znajomymi/ przyjaciółmi.
Może z braku czasu się urwały albo osłabiły?
Próbuj, to nic nie kosztuje.

Zastanawiam się jak moja matka to robi, że zawsze ma wiele koleżanek, w tym kilka bliskich. Aktywna jest. Lubi się dzielić i pomagać i ma czas dla przyjaciół i znajomych, koleżanek zawsze. Wyjazdy, wycieczki integrują, kursy, szarlotki i dokształcanie się, wspólne wyjścia i gotowość przejechania pół miasta by się spotkać z kimś choćby na kawę. Od dawien dawna jest bez faceta ale samotna to raczej obiektywnie nie bywa. Ciągle gdzieś biega. Inspiruje się hobby i pomysłami innych.

[headonshouldersbaby]

nie cwicz w domu tylko chodz wieczorami na fitness najlepiej z przystojnym trenerem.
Albo ratuj zwiazek wszystko sie da naprawic

[figa_z_makiem99]

Nie wszystko, nie ma nic gorszego niż związek na siłę i zmuszanie się do seksu.

[trampki_w_kwiatki]

Skąd taki głupi pomysł, że wszystko da się naprawić? Gadanie panienek z neokatechumenatu!

[gama2003]

Przeczytalam wpisy dziewczyn.

Dzieci zamieszkają z Tobą ? Skoro to nastolatki w liczbie min 2, to jaka to samotność ? Zwłaszcza w trudnym dla nich czasie rozstania rodzicow, fajnie by mama ( tata też, ale o Tobie gadamy) byla z nimi blisko. Nie wisząc na sobie, ale blisko obok. Toż to i multum roboty i pomysłów na wieczory i każdy możliwy czas.
No i etap procesu wychowywania, też kreatywność rodzica jest w cenie.

Jaka samotność ? Bo w pokoju obok nie będzie zajętego czymś swoim niekochanego już męża ?


Jeśli nie chodzi o brak męskiego pierwiastka w postaci gaci do pary z Twoimi, to nie widzę problemu. Raz w tygodniu iść sobie gdzieś samej, niechby i w miejsce gdzie się nie gada z ludźmi - kino/ siłownia czy cus. Raz w tygodniu pogaduchy z psiapsi. Dwa razy z potomstwem.

I zostają cudowne trzy wieczory na siebie - lenistwo, serial, nowe hobby/ język.
Ja bym ze dwa wieczory z rozkoszą zmarnowała na snucie się po chacie z myślą, że nic nie muszę.
Pies - jestem psiarą, to moja pierwsza potrzeba.


O co dokładnie chodzi ? O doła, że boli i żal, bo decyzje podjęte i wrzód przecięty a Ty słabo dajesz radę psychicznie tak ogólnie teraz ?
To nie śmichy chichy, tylko pomoc fachowca potrzebna. Może tylko na jakiś czas ?

[taniax]

Pomyśl w ten sposób że przy kimś innym lub nawet sama mogłabyś być osobą która cieszy się zyciem, zamiast być tą znerwicowaną nieszczęśliwą żoną przy tym samym mężu.

[ksiegowakrowa]

dziękuję przemawia to do mnie skupię się na dzieciach bo są wstrząśnięte. Zapisałam sie też na jogę spróbuję może zaskoczy mnie.

[triss_merigold6]

Skoro to starsze nastolatki zacznij od wspólnego wyjazdu wakacyjnego w atrakcyjne miejsce.

[hukers]

Dla introwertyka polecam wirtualne szachy z przeciwnikami z całego świata na chess.com.

[klaramara33]

Na Lichess lepiej ,apka na smartfon,masz tam za darmo to za co się płaci na chess.con-analizy itp. Poza tym chess.com faworyzuje w rankingach tych co płacą. Mialam przez rok abonament i widziałam różnice jak przestałem płacić

[primula.alpicola]

Ale do tej pory on ci wieczorami dotrzymywał towarzystwa, że tak się nagle boisz tych wieczorów?

[homohominilupus]

Ej no, ja w pierwszym małżeństwie też czułam się samotna, pod koniec właściwie cały czas siedzieliśmy oddzielnie. I też bałam się samotności, samotnych wieczorów, wiem że to paradoks ale tak się właśnie czułam. Polubić czas z sama sobą było łatwiej niż przypuszczałam, pomogła mi na pewno terapia ale i parę fajnych osób wokół, pies i bieganie.
Autorki, będzie dobrze.

[hrabina_niczyja]

Podsumowując, małżeństwo nieistniejace od dawna, zero wspólnych spraw, spędzania czasu, seksu. Na stanie 2 dzieci w wieku nastoletnim zostaje z tobą. Dramat robisz z czego? Że ci się kanapa uluźni? Przecież tak zyjesz i teraz. Teraz dopiero dotarło, że nie masz w życiu nic?

[mid.week]

ksiegowakrowa napisał(a):

> jestem introwe
> rtyczką) boję się samotnych weekendów i wieczorów? Jak wyjść do ludzi ??? jak p
> oznać nowych znajomych?? nie chodzi mi o związek nowy tylko o przyjaciół pomóżc
> ie bo ryczeć mi się chce.
> PS - dobrze zarabiam mieszka
> nie moje -dam radę tylko ta samotność


Jestes pewna żeś introwertyczka?

[kachaa17]

Ale introwertyk też potrzebuje bliskiej osoby.

[klaramara33]

No pewnie tylko woli w spokojniejszym otoczeniu i odpoczywać od ludzi

[andallthat_jazz]

Az odpowiem. Nie przejmuj sie forum. Dostaniesz tu becki za wszystko co napiszesz, ale tez pare sensownych porad od sensownych forumek. Samotnosc daje w kosc, to fakt. Nie chcesz sie zbyt narzucac przyjaciolom, znajomym. Ale to nie fajne, kiedy nie ma sie czasem do kogo buzi otworzyc. Pomysl, ze masz prace, zwierzaki. Z czasem bedzie lzej. Ja sie nie moge doczekac na powrot do socjalnego zycia (nauka, praca). Emeryckie zycie ponad rok juz meczy. 😉 Powierzchowne znajomosci, czy tez "dziwne" znajomosci rowniez. Nie mam dla Ciebie konkretnej rady, ja "uciekam w ksiazki". Niecierpie teraz dlugich weekendow, swiat i innych takich. Z czasem po x samotnych wycieczek w tlumie, mam tego po kokardke. Moze na dzien dobry wyzyj sie w pracy? Doloz do tego cos, co Ci przyjemnosc daje (fitness club, kino, muzeum). Jestem przeciwienstwem doradcy, bo tez dla mnie takie samotne wyjscia to lizanie cukierka przez papierek. Po ponad roku masz dosc (ja przynajmniej mam). Przytulam i powtorze z czasem bedzie lepiej.

[taniarada]

Ciesz się pilot od telewizora jest twój .A przyjaciele rzecz nabyta .Jak masz kasę przyjdą .

[anatewka11]

Czasem można odkopać znajomosci, przyjaźnie sprzed lat. Ja akurat jestem ekstrawertyczką ale kilka lat po śmierci męża, z dwójką nastolatków na stanie nie narzekam na samotność bo oprócz bieżących przyjaźni odkopałam tez stare. Koleżanki z liceum, niektóre tez bez pary, koleżanki z harcerstwa itp. Nawiązały się na nowo fajne zwyczaje spotkań w jednej czy drugiej ekipie. Na fb czy innym sm zagadać i jak zaiskrzy to można się umówić na kawę czy spacer.

[mae224]

kurs językowy najlepiej intensywny (zajęte wieczory)
zajęcia sportowe (niektóre organizują też wyjazdy)
klub taneczny (w moim mieście superkatywny)
zajęcia hobbystyczne, teraz masa tego jest
klub turystyczny, oprowadzania przewodnickie
domy kultury
biblioteki
pokazy filmów, spotkania z autorami, teatr, opera,
tam można spotkać i poznać ludzi, ja moją przyjaciółkę poznałam w muzeum.
sąsiedzi?
poszukaj przyjaciółki o podobnym statusie (po rozstaniu)
kursy zawodowe, studia, zajmij się pracą, dlaczego nie poszerzyć działalności i wejść w nową grupę.
odnów kontakty (ja tak robię bez skrępowania)

ja tak sobie radzę z samotnością (w związku)

[kotejka]

Od siebie nie uciekniesz
Masz małżeństwo, dwoje dzieci i dwa psy
Jak w takiej konfiguracji można się czuć samotnie?czemu nie masz siły walczyć? Co robiłaś dla waszej relacji?
Może da się uratować? Ja bym walczyła, jeśli jest o co

[pupu111]

Ja do końca nie zrozumiałam, twój mąz poznał kogos na instagramie i z tego powodu się wyprowadza, czy to ty go wyrzuciłas? Jak tylko problemem było wypalenie, to moze lepiej było razem mieszkac, bo po 20 latach to normalne, niestety, Jak na razie masz jeszcze dzieci w wieku nastoletnim to ok, ale możesz miec "schodki" jak dzieci się kiedys wyprowadzą. Kiedys będziesz na emeryturze, i wtedy nie chodzisz do pracy, dzieci mieszkają osobno, i wtedy smaotnosc moze byc przez naprawdę duże "S. Cały dzien nie miec mozliwosci do kogo otworzyc buzi,

[mae224]

chyba mąż się zajął social mediami i tam prowadzi życie (wirtualne pewnie), może w ten sposób spędza czas/zarabia.
a autorka została sama ze swoimi lękami, depresją, nerwicą i leczeniem i ma zupełnie inne priorytety niż mąż (popęd nie istnieje, a w związku to problem).

[natalyaxx]

Prawda jest taka, że nawet nie musisz wychodzić  jako introwertyk każdego partnera poznawałam w sieci, włącznie z obecnym. Najpierw IRC, potem GG, potem Tinder, czaty, fora... wymaga to niesamowitej cierpliwości, bo jest masa oszustów i Panów o wybujałej fantazji, ale da się

[konsta-is-me]

Trzeba czy żeby to wszystko oswoić, nikt nie lubi być kompletnie sam i te wszystkie rady pt."idź na trening" albo "pokochaj sama siebie " można sobie potłuc.
Nie musisz być sama, jeśli nie chcesz, nie kazdy jest stworzony do samotnosci i tyle.
Niektórym to odpowiada, niektórym nie
A już tym bardziej początek w takiej sytuacji jest zawsze b.trudny i nie ma co udawać że jest inaczej.
Poszłabym po antydepresanty jak czujesz że nie dajesz rady, a potem zobaczysz co chcesz dalej robić.Ten okres zawsze jest trudny i nie ma na to innej rady, będziesz się czuła samotna na początku i to jest normalne.
I istotne jest, żebyś robiła to co TY chcesz - chcesz nowego związku- szukaj kogoś, wolisz być sama- bądź sama, chcesz poznawać nowych przyjaciół- poznawaj nowych ludzi.
Nie ma nic gorszego niż robienie czegoś( albo nie robienie) na siłę.

[klaramara33]

W pełni się zgadzam.

[ksiegowakrowa]

Dziękuję za wszystkie rady trochę mnie podniosły na duchu. Wczoraj było pierwsze starcie ws finansowych. Sprawy mają się tak mieszkanie w którym mieszkamy ( jeszcze wszyscy) jest moje kupione przed ślubem. Oboje przez cały czas pracujemy i zarabiamy -ja więcej. Wczoraj mąż stwierdził że coś mu się należy ode mnie ,bo też inwestował w remonty mieszkania itp i mam mu oprócz połowy oszczędności wypłacić 10 tyś za ponoszone koszty. Jak nie to złoży sprawę w sądzie o alimenty dla niego. Z tego co wiem to na alimenty nie ma szans chyba że uzyska rozwód z mojej winy a to raczej trudne. Mamy też wspólnie kupione mieszkanie z kredytem który spłacamy z wynajmu. Mam mu dać te 10 tyś żeby nie robił wojny? Na razie zabrał samochód i motor ( łącznie pewnie z 20 tyś warte) i od 1-07 wynajął mieszkanie . Jak radzicie dać mu kasę czy czekać co sąd rozstrzygnie? nie chciałabym wojny między nami ze względu miedzy innymi na dzieci

[kachaa17]

Sama musisz ocenić czy faktycznie poniósł te 10 tys. Nakładów. Jeśli tak to ja bym zwróciła. Ja z mężem też się tak rozliczyłam, tzn. on mi zwrócił. Jeśli chodzi o alimenty to skoro mąż pracuję to nie wiem na jakiej podstawie chciałby te alimenty składać więc jakaś dziwna jest ta groźba.

[ksiegowakrowa]

nie wiem jak to ocenić mieliśmy wspólne konto więc nie da się tego wyodrębnić. A jak dostałaś od męża kasę to podpisywałaś jakiś dokument , że tyle chcesz i o więcej nie będziesz się upominać? Bo ja mu zapłacę kasę a on potem powie że chce więcej i co wtedy?

[kachaa17]

Aż sprawdziłam w dokumentach. To była umowa o podział majątku wspólnego sporządozna u notariusza. Nie mieliśmy żadnych ruchomości bądź nieruchomości wspólnych więc to był u nas podział majątku. I teraz tak sobie myślę, że byłam frajerką bo tylko chciałam ten zwrot poniesionych nakładam a o oszczędnościach z tamtego okresu nie było w ogóle mowy.

[danaide2.0]

Że co? Jadę od końca, ale nic, ale to nic nikt nikomu nie daje, bo ktoś tak twierdzi. Czy ktoś mi wręczył pieniądze na dziecko, bo poprosiłam (wręczył ale nędzne) czy musiałam wywalczyć je w sądzie (wywalczyłam, mniej nędzne)? On ponosił nakłady? A ona nie? Da 10, przyjdzie po 20, szantażysta jeden. Poza tym wyniósł się i właśnie przestaje ponosić nakłady na dzieci.

Wojna i tak będzie więc, zatem, księgowo-krowo, potrzebny ci prawnik-trawnik.

[ksiegowakrowa]

dziękuję Daniela liczyłam na to że będzie bez wojny przynajmniej on tak twierdził , ale chyba sobie policzył ile zarabia i że mu chyba przy wynajmie mieszkanie niewiele zostanie i stad ta dyskusja. A jak podpisze oświadczenie, że 10 tyś chce i już więcej nie to będzie to oświadczenie miało jakąś moc prawną?

[danaide2.0]

Nie jestem Danielą

Podpisze, że nie chce, a potem powie, że więcej nie chce, ale wnosi o więcej bo się należy, a "należy" to przecież nie to samo co "chce". Czyli nie chce, ale musi.

Skonsultuj się z prawnikiem.

[jednoraz0w0]

A to pewnie zależy od nakładów - kiedy to było i w jakim stopniu tego używał. Chyba inaczej wygląda kafelkowanie łazienki z której sam korzystał 20 lat temu, a inaczej kupno wypasionej pralki w zeszłym tygodniu.

[jednoraz0w0]

Rany, zrób sobie listę rzeczy na które miałaś ochotę ale nie realizowałaś w małżeństwie bo mężowi nie pasowało: spanie tak jak lubisz (może on woli zamknięte okna a ty otwarte, on ciszę a ty ciuchutka muzykę lub wiatrak itd), pomalować sobie pokój/kuchnię na kolor który lubisz a on nie, przearanżować łazienkę i wszystkie miejsca z których znikną jego fanty itd.