Strach przed wizytą u lekarki

[edytunia86]

Dzisiaj jade do lekarza i się boje tej wizyty. Już wczoraj byłam
zdenerwowana,a dzisiaj spałam niecałe 5 godzin i dłużej już nie mogę.

[tristezza]

odwagi Edytuniu! to naprawde nic strasznego.jestem pewna, ze wizyta bedzie
udana.
trzymam kciuki i szerokiej drogi zycze
t.

[edytunia86]

Myślę, że ja już podstanowiłam, że pojade na wizyte do tej lekarki. Mimo, że
się boje i wiem, że mogę cała drżeć, ze strachu. Będe się stara nie poddać się
swojemu lękowi.

[lucyna_n]

Nie bój się, przecież to tylko rozmowa, naprawdę nie wiem dlaczego chcesz się trząść ze strachu.

[edytunia86]

Ja tego nie chce. Wiem, że to jest rozmowa. Myślę, że ja pamiętam co się ze mną
działo jak kiedyś byłam u psychiary, który przepisał m lek przecidepresyny i
nie potrafię o tym zapomnieć. Może dlatego teraz się boje.

[lucyna_n]

Boisz się leku czy wizyty?
to że na jeden lek zareagowałaś źle to nie znaczy że na wszystkie tak zareagujesz. Prawie każdy kto się
leczył na depresję próbowal kilku leków zanim trafił na ten właściwy. Powiedz tylko lekarce nazwę tego
leku po którym się źle czułaś, to z pewnością weźmie to pod uwagę.

[edytunia86]

Boje się: wizyty, leku i tego co będzie jak się do wiem, że mam depresje. Niem
tylko skąd ona się wzięła w moim przypadku. Tym barziej, że nikt z mojej
rodziny nie miał depresji, a conajmniej nic mi o tym nie wiadomo. Mogę
jedynie podejrzewać co mogło się do tego przyczynić.

[tristezza]

Edytuniu, przeciez ewentualna diagnoza niczego tak naprawde nie zmieni, poza
tym, ze lekarka bedzie starala sie Ci pomoc i nie bedziesz juz ze swoim
problemem sama. O ktorej masz te wizyte?

[edytunia86]

Wiem, że diagnoza niczego nie zmieni, a conajmniej nie to czy jestem chora czy
nie. Wiem, że jeżeli będe potrzebowała pomocy lekarki to ona będzie starała się
mi pomóc. Wizyte mam o 11;30, ale lekarka powiedziała mi jak rozmawiałam z nią
przez telefon, że jak będe przed 12:00 to będe musiała poczekać. Myślę, że ja
już do tego jestem przyzwyczajona, że wted musze poczekać.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Wizyte mam o 11;30, ale lekarka powiedziała mi jak rozmawiałam z nią
> przez telefon, że jak będe przed 12:00 to będe musiała poczekać. Myślę, że ja
> już do tego jestem przyzwyczajona, że wted musze poczekać.
Absolutnie nie. Ja między innymi zmienilam lekarkę, bo nie znoszę stać u drzwi
latami. Nowa jest slowna. Zdarzają się opoźnienia, ale to nieistotne wyjątki.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> nikt z mojej
> rodziny nie miał depresji, a conajmniej nic mi o tym nie wiadomo. Mogę
> jedynie podejrzewać co mogło się do tego przyczynić.
Świnki morskie, papugi i co tam jeszcze hodujesz pod szkłem.

[hasanet]

Łba Ci na pewno nie urwie. Tak daleko się nie posunie.

[hasanet]

tristezza napisała:

> jestem pewna, ze wizyta bedzie
> udana.
Jak się dobrze przyłoży. Wiadomo, jak jest z elokwencją Edytki.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> a dzisiaj spałam niecałe 5 godzin i dłużej już nie mogę.
Na Twoj wiek wystarczająco.

[edytunia86]

Nie było tak stasznie, Nie specjalnie musiałam czekaćna wizyte. Może najgorszym
pytaniem jak dlamnie jako osoby wierzącej było pytanie o to czy mam myśli
samobujcze, ale to chyba jest normalne pytanie w przypadku diagnozowania
deprewsji. Tym barziej, że z tego co wiem takie myśli mogą jednym z objawów
depresji.
T

[lucyna_n]

Pytanie to jest jak najbardziej typowe
cieszę się że wizyta nie byla dla Ciebie przykra

[edytunia86]

Tak jak myślałam cała drżłam,z tego co pamiętam nawet ciśnienie mi podskoczyło,
ale to chyba dlatego, że się denerwowałam. Wiem o tym,że miałam podwyższone
ciśnienie, ponieważ miałam mierzone ciśnienie przed wizytą.
Chyba poraz pierwszy psychiatra przeglądał nawet chyba dokładnie dokumentacje
moje choroby. Wiem tylko. że chyba poraz piewszy psychiatra potrzebuje czasu,
żeby się zorientować jakie leki mogę przy mojej chorobie genetycznej. Może to
i to ilepiej, że lekarka weźmie to pod uwagę moją chorobę genetyczną,
przynajmniej widze, że nie chce mi zaszkodzić, a fakt, że potzebuje czasu, żeby
się zorrientować jakie mogłabym brać leki chyba o tym świadczy. Wiem tylko, że
musi się jeszcze raz się ze mną spotkać zanim zacznie mnie leczyć. Mim, że
jeszcze nie powiedziała mi wprost czy to jest depresja, czy nie, ale chyba w
końcu chyba będzie musiała mi powiedzieć jak jest naprawde.

sama już ne wiem co ze mną jest

[edytunia86]

tak jak jeszcze do czoraj spałam dłużej tak teraz budze się wcześniej niż do
tej pory. Chociaż wcześniej też z tym różnie bywało. Nie bardzo wiem co robić
czy powiedzeć o tm lekarce podczas następnej wizyty o tym , czy nic jej o tym
nie mówić.
Prosze o rade.

[zycieboli]

Ja też muszę i?ć do psychoatry, ale się boję. Boję się powiedzieć, że mam mysli
samobójcze i o wielu innych rzeczach. Boję się dowiedzieć, że jestem bardzo
chora. Ochhh.

[aneta01a]

zycieboli napisała:

> Boję się dowiedzieć, że jestem bardzo
> chora.
Nie chcesz otworzyć oczu na prawdę, którą i tak dobrze znasz. Hipokryzja,
prosta droga do schizo.

do życieboli

[edytunia86]

Ja też się boję, że podczas najbliżej wizyty się o tym dowiem, ale myślę, że
jeżeli coś będe ukrywać przed lekarką to to mi chyba nic nie pomoże. Ja już raz
byłam u tej lekarki i ona sama mnie mnie się zapytała o to czy mam myśli
samobujcze i ja jej od powiedziałam szczeże jak byłol do tej pory. Mimo, że się
bałam jej o tym powiedzieć, że w liceum je miewałam. Myślę, że jeżeli czujesz,
że możesz być chora to chyba lepiej jak półjdziesz do lekarza, ja sama już się
o tym przekonałam. Boje się tylko co będzie jak pani doktor porozmawia z moim
tatą i z moją terapeutką. O ile oczywiście m oja terapeutka zechce z nią
porozmawiać. Jak znam swojego tatę to on jest uparty i chyba mi nie wierzy, że
mogę być chora i, że czuje to co czuje.Tak samo jest z moją mamą.

[aneta01a]

edytunia86 napisała:

> Boje się tylko co będzie jak pani doktor porozmawia z moim
> tatą i z moją terapeutką. O ile oczywiście m oja terapeutka zechce z nią
> porozmawiać.
Rozumiem,że masz gacie pełne strachu, lecz przygotuj się na wizytę, bo taka
okaże się niezbędna. Nie Ty pierwsza, nie ostatnia. Łba Ci nie urwą, tego
możesz być pewna. To kulturalne, wyrozumiałe osoby. Będą działać dla Twego
dobra.
> Jak znam swojego tatę to on jest uparty i chyba mi nie wierzy, że
> mogę być chora i, że czuje to co czuje.Tak samo jest z moją mamą.
Środowiskowy wywiad może się okazać konieczny. Wiadomo, że zaczyna się od
najbliższej rodziny. Matki i ojca nie masz przecież czego się bać, kochają,
zrozumieją. Najwyżej ze względu na samobójcze myśli będą Cię lepiej pilnować,
byś nie popełniła jakiegoś głupstwa, jak to w chorobie.

[zycieboli]

Nie znam tej prawdy. Nie ufam do końca lekarzom. Boję się błędnej diagnozy,
niewłaściwego doboru leków. Miewam takie stane, które wydaje mi się , że są
nienormalne, dlatego uważam, ze potrzebuję pomocy lekarza. Np. dzisiaj w nocy
po kłótni z chłopakiem płakam prawie całą noc. Nie mogłam się uspokoić. Czułam
się bardzo źle. Teraz w pracy ledwo żyję. To chyba nie jest normalne? Ale czy
się już kwalifikuję do psychiatry (oczywiście, w trakcie płakania miałam mysli
samobójcze, ale wiem, ze samobójstwa nie popełnię, bo mam dziecko).

do życieboli

[edytunia86]

Ja na twoim miejscu poszłabym go lekarza. Ja sama miałam wątpliwości dotyczące
tego czy jestem zdrowa czy nie, ale wiem bez wizyty u lekarza nie uda mi się
ich rozwiać. Ja już mam za sobą pierwszą wizytę u psychiatry i z tego co wiem
to nie jest tak strasznie. Mimo, że w przypadku depresji lekarz się może
zapytać pacjenta, albo pacjentki czy ma myśli samobujcze. Tak conajmniej było w
moim przypadku. Więc nie bój się powiedzieć o tym lekarzowi.
Oczywiście zrobisz co uznasz za słuszne ja tylko mogę jedynie spróbować coś
doradzić, ale ja nie jestem lekarzem.

[aneta01a]

zycieboli napisała:

> dzisiaj w nocy
> po kłótni z chłopakiem płakam prawie całą noc. Nie mogłam się uspokoić.
Czułam
> się bardzo źle.
I to ma dobrą stronę: będziesz mniej siusiać.
> Teraz w pracy ledwo żyję. To chyba nie jest normalne?
Zależy jakiego masz szefa.
> Ale czy
> się już kwalifikuję do psychiatry (oczywiście, w trakcie płakania miałam
mysli
> samobójcze, ale wiem, ze samobójstwa nie popełnię, bo mam dziecko).
Weź się w garść i nie truj ludziom d..y.

[lucyna_n]

jakbyś byla tak poważnie chora jak się tego obawiasz raczej nie mialabyś tej świadomości i uważalabyś że
z Tobą jest wszystko okej tylko reszta świata jakaś nienormalna.

[aneta01a]

Dokladnie tak. Zrobiłam specjalizację.

[aneta01a]

edytunia86 napisała:

> czy powiedzeć o tm lekarce podczas następnej wizyty o tym , czy nic jej o tym
> nie mówić.
Nie odzywaj się na ten temat, bo zamuli Cię prochami na śmierć.

[lucyna_n]

masz paranoję

[aneta01a]

Ja? Chyba pomyliłaś drzewka.

[aneta01a]

Babę to przez biodro i podwojny Nelson. Co innego z facetem: gong, zwarcie i w
ryj.

[zycieboli]

Nie znam tej prawdy. Nie ufam do końca lekarzom. Boję się błędnej diagnozy,
niewłaściwego doboru leków. Miewam takie stane, które wydaje mi się , że są
nienormalne, dlatego uważam, ze potrzebuję pomocy lekarza. Np. dzisiaj w nocy
po kłótni z chłopakiem płakam prawie całą noc. Nie mogłam się uspokoić. Czułam
się bardzo źle. Teraz w pracy ledwo żyję. To chyba nie jest normalne? Ale czy
się już kwalifikuję do psychiatry (oczywiście, w trakcie płakania miałam mysli
samobójcze, ale wiem, ze samobójstwa nie popełnię, bo mam dziecko).

[aneta01a]

zycieboli napisała:

> Nie ufam do końca lekarzom. Boję się błędnej diagnozy,
> niewłaściwego doboru leków. Miewam takie stane, które wydaje mi się , że są
> nienormalne, dlatego uważam, ze potrzebuję pomocy lekarza.
Albo zaufasz konowałowi, albo będziesz się męczyć w nieskończoność. Też jestem
lekarką, nie każdy z nas jest do bani.

[tristezza]

Aneto, moze bys swoje niebanalne refleksje o zyciu i swiecie serwowala osobom
mniej zagubionym niz Edytunia?

Edytko, wlasnie skonczylam do Ciebie pisac,pewnie za chwile dostaniesz maila :)

[lucyna_n]

Niebanalne? to co ostanio wypisuje trollując samą siebie to już są takie pierdoły że szkoda słów i
klawiszy. Pogorszylo się dziewczynie, jak nic.

[tristezza]

Lucyno, napisalam niebanalne, bo jestem mimo wszystko za poprawnoscia
polityczna, chociaz czasami noz sie w kieszeni otwiera. przyzwyczailam sie juz
z grubsza do dzialalnosci artystycznej uprawianej przez niektore osoby z tego
forum, ale nijak pojac nie moge dlaczego nie omijaja takich watkow jak ten
wlasnie.
pozdrawiam
t.

[aneta01a]

Skuteczność stawiam ponad polityczne zachowania. Oczywiście zaczynam zawsze od
kultury, ale jeśli inaczej się nie da, biję ostro po ryju. Niestety, czasami
cel uświęca środki. Odsuń ode mnie ten kielich goryczy..
Ten wątek jest przydatny do rożnych rozważań, które każdej kobiecie mogą być
przydatne w życiu, żeby miała dokladne rozeznanie, że to co piszczy w trawie,
może piszczeć i na dróżce.

[tristezza]

naprawde sadzisz, ze swoimi enuncjacjami skutecznie pomagasz Edytuni?! jesli
tak, gratuluje dobrego samopoczucia. masz chyba duzo wolnego czasu. moze
moglabys go spozytkowac na dzialalnosc literacka niekoniecznie na tym forum?

[aneta01a]

Bierzesz kasę za cenzurowanie Forumu? Jeśli tak, wskaż tego, kto Ci płaci.
Pogadam.
A w ogóle się ode mnie odstosunkuj.

[tristezza]

aneta01a napisała:

> Bierzesz kasę za cenzurowanie Forumu? Jeśli tak, wskaż tego, kto Ci płaci.
> Pogadam.

marny bylby ze mnie cenzor, niewiele tu czytam

> A w ogóle się ode mnie odstosunkuj.

z przyjemnoscia. forumowe przepychanki nie sa moja pasja.uznajmy te pingpong za
zakonczony.

[aneta01a]

tristezza napisała:

> marny bylby ze mnie cenzor, niewiele tu czytam
Jak niewiele wiesz, po co kłapiesz dziobem?
> > A w ogóle się ode mnie odstosunkuj.
>
> z przyjemnoscia.
Zgadza się, to może być niepomierna przyjemność.
forumowe przepychanki nie sa moja pasja.uznajmy te pingpong za
>
> zakonczony.
Jasne, jestem człowiekiem pokoju.

[aneta01a]

Licho się stara. Pewnie trza poprawić se humor czymś z biżuterii, jakiś
kolczyk, może perłę. A na ra niech jej kto ufunduje ciepłe gacie i rękawice.

[aneta01a]

tristezza napisała:

> Aneto, moze bys swoje niebanalne refleksje o zyciu i swiecie serwowala osobom
> mniej zagubionym niz Edytunia?
Jestem sklonna pomóc jej się odnaleźć i postawić na nogi. Na pewno to ją jej
zrobi dobrze, być może nawet uleczy.

[lucyna_n]

co Ty wypisujesz? Gorzej Ci czy jak?

[aneta01a]

Lucyna_n napisała:

> Gorzej Ci czy jak?
Rzuca mnie po ścianach. Rozumiesz CHAD.

Do Lucyny

[edytunia86]

Nie wiem kogo masz na myśli, ale jeżeli chodzi o mnie to niesty nie mogę się z
tobą zgodzić, ponieważ ja mam trochę inne zdanie o tym co tu pisze.

[lucyna_n]

Nie nie o Ciebie, o Anete, błagam naucz się czytać drzewko, bo wszystkie wpisy traktujesz jak napisane
do Ciebie.

[edytunia86]

Aha. Teraz już wiem.

[tristezza]

powinnas tez Edytuniu juz wiedziec, ze Lucyna nigdy nie napisala niczego co
sprawiloby Ci przykrosc

[aneta01a]

To akurat nie wada. Rozważamy tu sprawy ogolnoludzkie.

[edytunia86]

Teraz już o tym wiem.

[edytunia86]

Jak dla mnie najgorsze jest to czekanie na jasną diagnozę, tzn na aż lekarka
powie mi co tak naprawde mi dolega i jeżeli to będzie konieczne zacznie mnie
leczyć. Ja chyba nie należę do osób cierpliwych.

[tristezza]

Edytko, uwierz mi: najgorsze jest to, ze sie zle czujesz, a nie to jaka bedzie
diagnoza. trafilas do przyzwoitej lekarki,ktora bedzie starala sie Ci
pomoc.sprobuj nie zastanawiac sie juz nad diagnoza, pomysl ze mozesz liczyc na
skuteczne leczenie, czy to malo?

[hasanet]

tristezza napisała:

> pomysl ze mozesz liczyc na
> skuteczne leczenie, czy to malo?
Dużo. Może ją uleczą wystarczająco,czyli na całe życie doczesne.

do trstezzy

[edytunia86]

Wiem o tym, ale mimo wszystko wolałabym wiedzieć co mi dolega.
Wiem o tym, że lekarka będzie się starała mi pomóc jeżeli to jest konieczne.
Myślę, że to nie jest mało.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Ja chyba nie należę do osób cierpliwych.
Jesteś jak ziemia: nic, tylko Cię orać. Masz szczęście, że trafiłaś na ten
Forum, gdzie ja Cię przewyższam przede wszystkim spokojem. Ze względu na wiek i
urząd winnaś pocałować mnie w rękę, a Ty nawet nie masz takiej świadomości.., a
ja mam to w d..e. I dobrze!

[lucyna_n]

Zdajesz sobie sprawę że chad nie tłumaczy podłości?

[hasanet]

Lucyno, to na pewno o mnie?

[beno_2]

Może nie powinnam się pchać między kieliszek a ogórek, ale nie mogę się
powstrzymać. Zmieńcie nicki, Haso i Lucyno, a co tam czujecie do siebie,
upchnijcie w kieszeni spodni albo na dnie szuflady. Nie róbcie problemu ze
sprawy, która Was nie dotyczy i nie jest Waszym wyborem, bo każda ma własny,
wychodzi na to, że inny. Bywa i to jest właśnie norma.
Co do mnie: wracam donikąd, dokładnie tak jak zakładałam. Będę spokojna, a może
nawet...
Pozdrawiam

Od upychania na dnie szuflady ma się nerwice.

[lucyna_n]

dla Twojej przyjemności ani mi się śni zmieniać mojego jedynego od zawsze nicka.
Nie podoba Ci się, wejdz w "moje forum" i zaznacz jako wroga, więcej nie będziesz mnie widzieć.

[beno_2]

lucyna_n napisała:

> Nie podoba Ci się, wejdz w "moje forum" i zaznacz jako wroga, więcej nie
będzie
> sz mnie widzieć.
Jak dla mnie technicznie niewykonalne. Mogę Cię nie oglądać i innym sposobem
wypróbowanym na Masku przez Hasę, wystarczy przeskakiwać posty. Myślę jednak,
że jeszcze potrafimy żartować i wspólnie się śmiać. Tego byłoby mi żal.

[beno_2]

beno_2 napisała:

> Myślę jednak,
> że jeszcze potrafimy żartować i wspólnie się śmiać. Tego byłoby mi żal.
To dobre na nerwicę. Niewątpliwie ją mam.

[lucyna_n]

dlaczego technicznie niewykonalne? masz chyba u góry taką zakładkę "moje forum" klikasz, i masz co
chcesz.

[beno_2]

lucyna_n napisała:

> masz chyba u góry taką zakładkę "moje forum"
> klikasz, i masz co
> chcesz.
Klikam i wyskakuje mi to, co realne. Odróżniam to od sfery marzeń, ktore są
słodkie, lecz złudne. Nigdy nie uścisnę nog Chrystusowi, chyba że tam.
he he he

[lucyna_n]

wybacz, ale nic nie rozumiem? ja o opcjach na stronie portalu gazety piszę a Ty ?

[beno_2]

lucyna_n napisała:

> ja o opcjach na stronie portalu gazety piszę a Ty
> ?
Dokladnie o tym samym. Wybacz, żyję z zajęć artystycznych. Stąd ten styl, ta
rożnica.

[lucyna_n]

fąfą, za wysokie progi na moje nogi:)
co to za zajęcia artystyczne?

[beno_2]

lucyna_n napisała:

> co to za zajęcia artystyczne?
Muszę na ten temat milczeć: ciii... Konkurencja!!! W moim fachu nie jestem
jedyna, a przecież chcę żyć tak jak i inni, a może całkiem inaczej?

Boje się tego co będzie dalej.

[edytunia86]

[hasanet]

Zawsze jakoś jest dla Ciebie, dla mnie i onych. Same decydujemy: jak?

[hasanet]

Za cholerę nie wiem. Się zobaczy. Póki życia, póty nadziei.
Lubię Cię, Beno.

mam tego coraz bardziej dosyć

[edytunia86]

Nie prośrodyblemów z tym, żeby zasnąć, ale od środy budze wcześniej niż do tej
pory i nawet nie nastawiać budzika, żeby się obudzić, Budze się niewyspana.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Budze się niewyspana.
Zdrzemnij się w ciągu dnia. Wszystko jedno gdzie. Po prostu tam, gdzie Cię
przypili.

MAM DOSYĆ! BOJE SIĘ!

[edytunia86]

[hasanet]

Czego dosyć? Czego się boisz?

[edytunia86]

Mam dosyć tego co czuje, walki z tym co czuje i czekania na następną wizyte u
lekarki.
Boje się tego, że mój tata wszystkiemu zaprzeczy, teg, że moje podejrzenia
się potwierdzą.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Mam dosyć tego co czuje, walki z tym co czuje
To się poddaj, jeśli ten fakt przyniesie Ci ulgę.
> i czekania na następną wizyte u
> lekarki.
Możesz się częściej spotykać. Lekarka Ci nie odmówi. Recepta - zapłata. Wybito
altruistów.
> Boje się tego, że mój tata wszystkiemu zaprzeczy, teg, że moje podejrzenia
> się potwierdzą.
Masz ojca kłamczucha? O co go podejrzewasz? Co takiego się stało? Z Twoich
postów wynika, że nic zupełnie.

: MAM DOSYĆ! BOJE SIĘ!

[edytunia86]

Prolem w tym,że jeżeli teraz się poddam to to chyba nie bardzo mi przyniesie
ulge. Z tego co wiem to lekarka m i powiedziała, żebym przyjechała chociaż
25tzn 25 września. Tylko z tego co wiem musze jeszcze zadzwonić i potwierdzić
wizyte we wtorek.
Z tego co wiem moi rodzice uwarzają, że moi rodzice uwarzają, że przyczyną
depresji jest lenistwo i, że ja nie mam depresji, a ja chyba sama najlepiej
wiem co czuje i wiem, że przyczyną depresji nie jest lenistwo.
Boje się tego, że powie, że nie mam depresji itd.
Jeżeli chodzi o to co się stało to nie bardzo wiem, ale widze, że w tym
tgodniu znowu płacze, tzn w środe płakałam, wczoraj mi się zbierało i w końcu
dzisiaj mi się zebrało mi się dzisiaj zebrało na płacz od środy codziennie
budze się wcześniej niż mi się to zdarzało do tej pory, ale nigdy jeszcze nie
było tak, żebym się budziła wcześniej niż do tej pory codziennie, od środy mqam
mniejszy apetyt i chyba jeszcze mniej rozmawiam z rodzicami i od jakiegoś czasu
nie sptykam się z nikim w swoim wieku.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> moi rodzice uwarzają, że przyczyną
> depresji jest lenistwo i, że ja nie mam depresji, a ja chyba sama najlepiej
> wiem co czuje i wiem, że przyczyną depresji nie jest lenistwo.
Ogólnie panuje taki głupi osąd. Nie oni jedni wymagaliby cudów, a tu nie ma
siły, żeby zrobić parę krokow. Masz depresję i basta. Akurat to rozumiem.
> Boje się tego, że powie, że nie mam depresji itd.
Psychora da się obrócić. Może nawet testować, ile chce. W psychiatrii symulacja
jest łatwa. Tylko po co? Nie lepiej to załatwić inaczej i powiedzieć: muszę
mieć kwit na depresję. Ach, rozmarzyłam się.
> jeszcze mniej rozmawiam z rodzicami
Niedobrze, dziewczyno. Jak mają wczuć w Twój stan ducha, skoro ich o nim nie
informujesz? Błąd.
> i od jakiegoś czasu
> nie sptykam się z nikim w swoim wieku.
Też tak mam, ale mnie to zupełnie nie wadzi.

[edytunia86]

Ja im o tym mówiłam, ale oni nie chcą przyjąć tego tego do wiadomości.

[hasanet]

Dziewczyno, mam dokładnie tak samo. Zaprzeczają oczywistym faktom, lekceważą
świadectwo lekarskie. Obawiam się, że ich zachowanie zaostrzy przebieg mojej
choroby. Nic na to nie poradzę, mam prawo do spokoju wcale nie mniejsze niż
starzy, kostyczni rodzice.

[edytunia86]

Myślę, ż każdy ma prawo do tego, żeby mieć chociaż troche spokoju.

ŹLE SIĘ CZUJE!

[edytunia86]

[hasanet]

Szukaj sposobu, żeby Ci było lepiej. Chętnie bym Ci pomogła, gdybym umiała.
Wierz mi, oddałabym Ci nie całe zdrowie, ale na pewno połowę. Gdyby tak jedna z
drugą, w przyjaźni i ręka w rękę, może dałoby się przepchnąć depresję.

[edytunia86]

Tylko, że ja nie bardzo wiem co mogłabym zrobić bez leków, żeby się lepiej
poczuć.

[hasanet]

Nie mówię, żeby odstawić. Zażywaj, dziewczyno, zażywaj. Słuchaj zaleceń
lekarza. Przyjdzie poprawa i uleczenie, będziesz znowu szczęśliwa. Przed Tobą
całe życie! Uwierz mi, że tak będzie. Przecież nie Ty pierwsza doświadczyłaś
depresji.

[edytunia86]

Ja nawet nie zastanawiam się nad tym, żeby odstwić leki o ile lekarka mi je
przepisze. Z tego wiem lekarka musi się się ze mną jeszcze raz spotkać, żeb y
zacząć mnie leczyć. Z tego co wiem lekarka musi potzebuje troche czasu, żeby
się zorientować jakie mogłabym brać leki przy mojej chorobie genetycznej.
Ztego co wiem, wiem powinna już to wiedzieć w następnym tygodniu. Do tej pory
mogę jedynie zjeść coś słodkiego. co już zrobiłam. Może to chociaż troche
poprawi mi nastrój.

[uri_ja]

Edytko. czekolada :) doskonale poprawia nastrój. albo filiżanka ciepłego,
prawdziwego kakao.

[hasanet]

uri_ja napisała:

> czekolada :) doskonale poprawia nastrój. albo filiżanka ciepłego,
> prawdziwego kakao.
Kiełbaska, a najlepiej dwie, zjedzone ze skibą chleba działają jeszcze lepiej.
Nie o tak poźnej porze, oczywiście.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Do tej pory
> mogę jedynie zjeść coś słodkiego. co już zrobiłam. Może to chociaż troche
> poprawi mi nastrój.
Na chwilę, ale dobre i to. Życie składa się z chwil. Szukajmy słodkich, gorzkie
znajdą nas same. Ukłon dla Maska.

[edytunia86]

Problem w tym, że słodkiej czekolady nie bardzo mogę, a gorzkiej nie lubie i
jestem wegetarianką, ale to ze względu na swoją chorobę genetyczną.

[tristezza]

to jedz cos smacznego co mozesz i lubisz. wlasnie do Ciebie napisalam

[hasanet]

Z jedzeniem u nerwusów to jest tak: wszystko albo nic.

[edytunia86]

Jak na mnie to ja jestem chyba jak na razie wyjątkowo spokojna.

[hasanet]

Też o tym myślałam. Tak spokojny wątek niezmiernie rzadko zdarza się na
Forumie. Tak trzymaj. Kup sobie morską świnkę, papugę i rybki, żebyś miała co
robić, kiedy Cię dopadnie jakieś przydołowanie. Sama wiesz, że o to nietrudno.

[edytunia86]

Mam świnke morską, papuge,która przed chwilą mi srzeczała, a rybki ,ma mój
brat.
Kiedyś miałam dwie papugi, ale jedna mi zdechła.

[edytunia86]

W kolejce są jeszcze koty i psy, ale jeden z tych psów jest jak dla mnie
niestety chyba za żywy. On tylko by biegał po podwórku, albo skakał na
człowieka, a drugi jest jest już sterszy i jest spokojniejszy.

[edytunia86]

Właśnie tak zrobiłam. Tylko problem w tym. że jak już zaczne jeść coś słotkiego
to trudno m jest się powstrzymać, ale wiem, że kiedyś w końcu musze,ponieważ
jak zjem za dużo to będzie mnie bolał żołądek.

[edytunia86]

Wiem o tym, że do mnie napisałaś.

[mskaiq]

Edytuniu, mysle ze musisz wiecej polegac na wlasnych sadach i obserwacjach.
Jesli slodycze przynosza Ci szkode to ich nie jedz. Ja lubie slodycze, kiedys
objadalem sie nimi ale zauwazylem ze sie po nich zle czuje. Bardzo ograniczylem
jedzenie, czuje sie lepiej.
Kiedys palilem 60 papierosow dziennie, pojawily sie problemy ze zmeczeniem i
koncentracja, przestalem palic.
Podobnie z herbata i kawa, wzmacniaja bardzo silnie emocje, wtedy strach jest
bardzo silny. Pije zielona herbate, a moja emocjonalnosc przestala byc
problemem, nie ma strachu ktorego sie boje.
Jesli chodzi o Twoj strach przed lekarzem to nie mysl o tym, Twoje mysli
nakrecaja Twoj strach. Ja tez mam takie mysli, wiem ze przynosza szkode,
dlatego nie pozwalam na to aby byly ciagle ze mna. Kiedy sie pojawiaja natretne
i meczace zajmuje sie czyms innym, czyms co odwraca moja uwage od nich.
Sprobuj, to bardzo pomaga.
Serdeczne pozdrowienia Edytunku.

[edytunia86]

Jeżeli chodzi o to czy słodycze mi szkodzą to wszystko zależy od tego w jakich
ilościach tak jest ze wszystki ci jem, a herbata owocowa w moim przypadku mi
nie szkodz. Wczoraj jak zjadłam coś słodkiego, coś co mogę, napewno barziej niż
słodką czekolade i wypiłam herbate owocową i troche mi się poprawił nastrój.
Już próbowałam czymś się zająć i, ani tak mam różne myśli.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Już próbowałam czymś się zająć i, ani tak mam różne myśli.
Miel różne myśli, one pozwalają przygotować się na wszelkie pytania. Z
lekarzami bywa różnie, ale w końcu przełamiesz depresję. Cały problem polega na
tym, jak.

[edytunia86]

Żeczywiście problem polega na tym jak. Może, żeczywiście one pomogą mi się na
to przygotować, tzn. na to co powie mi lekarka. Wiem o tym, że z lekarzami
różnie bywa, ale tym razem odniosłam wrażenie, że pani doktor chyba nie chce mi
zaszkodzić.

[kama1976]

Edytunia, czy nie uważasz, że jesteś trochę hipochondryczką? Przecież każdy
człowiek ma problemy ze sobą w większej czy w mniejszej mierze. Ciągle
powtarzasz, że zbyt wcześnie wstajesz i że sypiasz tylko po 5 godzin. Ja sypiam
często i gęsto po 2-3 godziny na dobę i nie robię z tego problemu ( bynajmniej
ta kwestia jest dla mnie najmniej istotna). Przypuszczam, że wiele osób sypia
co najwyżej po 5 godzin. Często powtarzasz, że się czegoś boisz ale to też są
normalne reakcje twojego organizmu. Nie ma na świecie człowieka, który nie
odczuwałby starchu bo strach jest częścią nas samych. Strach jest po to żeby
twój organizm został zmobilizowany do działania i nie jest niczym negatywnym.
Jeśli przestaniesz odczuwać strach to wtedy dopiero powinnaś się przejmować
swoim stanem. Ja też często odczuwam strach, trzęse się na samą myśl o wizycie
w urzędzie, ale uważam to za normalne bo takie wizyty w urzędzie czy u lekarza
nie nalerzą do przyjemności. Myślę, że powinnaś się czymś zająć ale nie
pierdołami tylko czymś konkretnym. Wypowiadam się pierwszy raz ale dużo czytam
różne fora i tutaj też co jakiś czas zaglądam. Sporo jest twoich postów dlatego
zagadałam. Z twoich postów wynika, że jedyne zajęcia jakie masz to sprzątniecie
pokoju, i nakarmienie zwierzątek...hm. Nie wiem ile masz lat ale
wywnioskowałam, że 18 a może i więcej bo pisałaś coś o zdawaniu matury. Myślę,
że w tym wieku powinnaś zacząć już myśleć o podjęciu jakiejś pray i
usamodzielnieniu się. Jesteś cały czas po kloszem rodziców, którym wciąż
zarzucasz, że cię nie rozumieją. Skoro uważasz, że tak jest to po co tkwić w
tym toksycznym układzie? Znajdź pracę, mieszkanie i zacznij żyć na własny
rachunek a twoje problemy z samopoczuciem znikną bo po prostu nie będziesz
miałą na nie czasu.

[edytunia86]

Myślę, że nie koniecznie jestem hipohondryczką, ale potrafię panikować jak
widze, że coś nie tak. Dzisiaj nie napisałam na forum, że zbyt wcześnie
wstaje. Jeżeli do tej pory mi się to zdarzyło to może się tego przestraszyłam i
być może dlatego o tym pisałam.
Myślę, że powtarzam się czegoś boję ponieważ tak jest.
Myślę, że to nie są jedyne zajęcia jakie mam. Myślę, że są jeszcze inne o
których nie chce pisać na forum.
Mam 19 lat.
Jeżeli chodzi o szukanie jakiejś pracy to kiedyś myślałam o tym, żeby pracować
jako wolontariuszka, ale nic z tego nie wyszło. Może coś by z tego wyszło, gdym
wiedziała, że w mieście w którym mieszkam jest ktoś komu mogłabym pomóc, ale
nic mi o tym niestety nie wiadomo.
Myślę, że czy znajde prace i zamieszkam z dala od rodziców, czy też nie to
chyba nie bardzo lepej się poczuje.
Myśle, że jeżeli, żeczywiście jestem chora to lepiej będzie jeżeli nie będe
mieszała sama, a tak poza tym jeżeli żeczywiście jestem chora i potrzebuje
pomocy lekarza to wiem, że mogę mieć problem ze znalezieniem pracy.

[edytunia86]

Ja poprostu kocham swoich rodziców takimi jacy są. Myślę, że jeżeli teraz bym
się wyprowadziła z domu to to mogłoby być w moim przypadku mogłaby być
uccieczka przed problemami, a to chyba nie jest jak dla najlepsze wyjście.

ZASTANAWIAM SIĘ NAD

[edytunia86]

ZASTANAWIAM SIĘ NAD TYM CZY NIE ZROBIĆ SOBIE PRZERWY W PISANIU NA FORUM. TYM
BARDZIEJ, ŻE CHYBA ZACZYNAM PANIKOWAĆ.

[hasanet]

Myślę, że tak będzie lepiej dla Ciebie. Jeśli chodzi o Forum, ten dysponuje
siłą zbiorową i świetnie sobie poradzi bez jednej Edytuni.

[aneta01a]

Zdajesz sobie sprawę, Hasa, jakie to trudne? Próbowałam. Nie bardzo mi
wychodziło, pomimo że jestem starsza od Edytuni. Jej musi się udać, nie może
przecież tak żyć, przylepiając nos do monitora. Budować życie w realu to jest
dla niej wyzwanie i sposób na teraz. Powiem więcej: nawet na depresję. Gdyby
dalej forumowala tak wrażliwa osoba, depresja moglby się przerodzić w ostrą
paranoję. Z więzienia przed kompem do psychiatryka - powiedzmy sobie szczerze -
kiepska zamiana miejsc. Powiadam Ci: Dziewczyno, uciekaj!
Aneta

Zakończenie

[edytunia86]

Postanowiłam już nie pisać na forum. Ja. ani tak nic tu nikomu nie pomoge.
Chyba czas najwyższy podjąć ostateczną decyzje w sprawie pisania na forum i
właśnie ją podjęłam. Postaram się poradzić sobie bez pisania na forum. To ani
tak nie przynosi mi ulgi i to chyba nie jest sposób na depresje. O ile ją mam.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> Postanowiłam już nie pisać na forum. Ja. ani tak nic tu nikomu nie pomoge.
Upłynęło trochę czasu, nabieram dystansu do nie tylko Twojego problemu. Nie
jestem przeświadczona, że nikomu z nas nie jesteś w stanie pomóc. Pamiętasz,
jak propnowałam Ci wspólny docelowy wybór klasztoru? Oddać swe życie w służbę
innym to jak chwalebna śmierć na froncie. Weź raczej przykład z Maska i pisz,
pisz niestrudzenie. Nigdy wszak nie wiadomo, do kogo wyciągasz pomocną dłoń,
zupełnie jak Mask, przyjacieł całego świata.
> Chyba czas najwyższy podjąć ostateczną decyzje w sprawie pisania na forum i
> Postaram się poradzić sobie bez pisania na forum.
Nie wiem, czy masz rację. Pierwsze co robi psycholog, to daje przyzwolenie na
wypowiedzenie wszystkiego, co ci ciąży na duszy. Na Twoj temat ciągnęliśmy
jeden z najdłuższych wątków. My na Forumie znamy rozstania, powroty, to
normalne, choć nigdy nie jest tak samo, czasmi lepiej być moze. Zależy od
wyboru, a tu jest prosta podpowiedź: wybieraj to, co dla Ciebie jest dobre.
> tak nie przynosi mi ulgi i to chyba nie jest sposób na depresje. O ile ją
mam.
Najpierw ustał konkretnie z lekarzem, czy to aby depresja, to trzeba wiedzieć
koniecznie, potem się bierz za chorobę. Tego się nie da uczynić poprzez kontakt
elektro.
Po Twoich pierwszych postach pierwsza Cię wzięłam za rękę. Pamiętasz moją
cierpliwość, serdeczność, wyrozumiałość? Masz we mnie przyjaciółkę, zawsze Ci
pomóc gotową. Przyjmij to.
Hasa

[edytunia86]

Już już chyba co nie co przemyślałałam i postanowiłam,że postaram się nie
pisac o nie pisaniu na na forum, ponieważ doszłam do wniosku,że jeżeli więcej
bym tu nie pisała to sama bym siebie ukarała. Ja chyba powoli zaczynam się już
powoli go nabieram, a przede wszystkich chyba powoli się uodparniam. Teraz już
wiem, że nie musze podejmować decyzji na całe, życie.
Jak na razie raczej nie myślę o tym, żeby wstąpić do zakonu, albo jakiegoś
klasztoru. Mimo, że wybieram się do sióstr do Lubonia, ale ja nie jestem
jeszcze tego pewna, że takie powołanie. Nawet nie jestem pewna czy zostałabym
przyjęta do jakiegoś zgromadzenia ze wzlędu na swoją chorobe genetyczną.
Myślę, że wiem, że z tym czy komuś coś pomogę czy nie niestety może być
różnie, ale myślę, że mogę tylko próbować komuś coś doradzić,, albo napisać co
ja ten temat myślę. .Ja nie jestem specjalistka. Ja jedynie troche na ten
temat czytałam, ale nie jestem ani psychiatrą, teraputką, ani psychologiem i
niewiem, czy kiedykolwiek będe pracowała, w którymś z tych zawodów.
Wiem o tym, ze od diagnozowania depresji jest psychiatra. Myślę, że ja nie
mam, aż takich problemów z pamięcią, żeby o zapomnieć o czmś o czym powinnam
pamiętać. Pamiętam swoją porażke na próbnej maturze i chyba pamiętam też to co
mnie tutaj spotkało ze strony osób tu piszących, ale wiem, że obrażanie się,
albo przywanie tak tego mi może nie pomóc, ale jeszcze zaszkodzić. Myślę, że
bez bożej pomocy i pomocy specjalisty zupełnie sama niekoniecznie bym sobie
poradziła z tym co co czuje. Teraz biore leki chyba jest lepiej niż było, ale
też miewam jeszcze gorsze dni, ale też się więcej śmieje.

[hasanet]

Widać, że Ci odpuściła choroba. Byle bez żadnych nawrotów, będzie dobrze,
przynajmniej wystarczająco.
Pozdrawiam
Hasa

[edytunia86]

Jest o tyle lepiej, że wiecej się śmieje i, że chociaż próbuje się zająć np.:
przygotowaniami do matury i nie mam już problemów z tym, żeby zasnać, a
conajmniej. Staram się walczy z tym co czuje i nie poświęcecać więcej czasu na
rozmyślanie niż musze następną wizyte u lekarki mam 30 listopada i bede chciał
pojechać na umówioną wizyte. Wiem, że inaczej się nie dowiem czy jestem
zupełnie zdrowa. Sama też nie odstawie leków przed wizytą u lekarki. Tym
bardziej, że po n ich nie czuje się gorzej. Mimo, że bywają lepsze i gorsze
dni.

[hasanet]

edytunia86 napisała:

> następną wizyte u lekarki mam 30 listopada i bede chciał
>
> pojechać na umówioną wizyte. Wiem, że inaczej się nie dowiem czy jestem
> zupełnie zdrowa. Sama też nie odstawie leków przed wizytą u lekarki. Tym
> bardziej, że po n ich nie czuje się gorzej.
We wszystkim masz rację. Postępujesz rozsądnie. Tak trzymać, a jak - wiesz
lepiej ode mnie.

[edytunia86]

Myślę, że jestem zadowolona z lekarki. Chyba po raz pierwszy jak zaczęłam
jeździć do psychiatry lakarka nie zaczęła rozmowy ze mną od powiedzenia
słucham, ale od rozmowu ze mną np.: o mojej chorobie genetycznej.

[edytunia86]

Po raz pierwszy też lekarka zapytała się mnie o to czy mam nadciśnienie.