Hanuś

[quasi.modo]

Moja mama zwraca się do mnie często per "Hanusiu". Mój mąż przejął tę formę, ale jakoś trudno mu zrozumieć, że to jest wołacz i nie powinien mówić tak o mnie, np. To jest moja żona Hanusiu

No cóż, może kiedyś zatrybi. W tym celu postanowiłam podpisywać maile do niego codziennie innym zdrobnieniem.

No i trafiła kosa na kamień. Nie wiem, po prostu nie wiem, czy Hanuś można używać jako mianownik, czy też jest to też wyłącznie wołacz?

[Gość: niki]

Jak dla mnie mianownik jak najbardziej
Czego by nie powiedzieć o imieniu Hanna - ilość zdrobnień i wariantów wszelakich tego imienia jest ogromna - chyba nie do wyczerpania. A opcja Hanuś funkcjonuje ostatnio w moim domu w formie nieodmiennej Na przykład: "Byłam wczoraj z Hanuś na zakupach" Wcześniej jak najbardziej Hanuś w mianowniku: "Hanuś opowiadała ostatnio, że...". Największe hity to natomiast "Hańcyk" i "Hancynia". Zatem... kolorowo

[dalenia]

No dla mnie też Hanuś jako mianownik jest zupełnie normalna

[aneladgam]

dla mnie to wołacz, ale nie razi jak się użyje jako mianownika

[aneladgam]

a ze zdrobnień znanych mi Hań to jeszcze Hancik, Honey (ze względu na wymowę), Hanisia

[uwierz_mirando]

Mianownikiem dla mnie może być jak najbardziej Bliscy w stosunku do mnie też często używają formy z 'ś'na końcu.