Lwie sianokosy

[Gość: jd]

Tytuł brzmi oczywiście dość idiotycznie, ale da się wyjaśnić.
Lwie są te sianokosy na cześć Lwa Tołstoja i jego nieśmiertelnego, choć –
przyznajmy – mogącego niektórych znużyć, opisu sianokosów w dziele „Anna
Karenina”.
Sprzyja również tytułowi czas żniw, niepewności co do żniwnego sukcesu, oraz
czas prawdziwie letniego lata.

[Gość: rita]

wspaniale- uwielbiam sianokosy, musze naostrzyć kosę osełką i przygotować się
do żniw.
jd- jakie zbiory planujesz tego roku ?

[Gość: rita]

jutro, jeszcze raz przeczytam z przyjemnością te sinokosy i myslę, że i was
zarażę niepowtarzalnym zapachem siana.

[Gość: jd]

Z niepokojem oczekuję na dane o zbiorach (w kwintalach z hektara).
Tak, zapach siana to bardzo nie byle co.

[Gość: rita]

jak to powiedział jakis mądry guru , są trzy rodzaje pokarmu:
- dla żołądka
- dla oczu
- dla ducha
a sianokosy stanowiły dla Lewina duchową potrzebą fizycznej pracy - tak ?
Kim był Lewin w/g ciebie - jakiego typu filozofie reprezentował ?

[Gość: rita]

powyższy cytat był z Króla szczurów - ciekawa jestem, czy wiecie jakie to są
pokarmy ?

[Gość: saloon]

Gość portalu: rita napisał(a):

> powyższy cytat był z Króla szczurów - ciekawa jestem, czy wiecie jakie to są
> pokarmy ?


to proste :))

lwice

[Gość: rita]

Gość portalu: saloon napisał(a):

> Gość portalu: rita napisał(a):
>
> > powyższy cytat był z Króla szczurów - ciekawa jestem, czy wiecie jakie to
> są
> > pokarmy ?
>
>
> to proste :))
>
> lwice

odpowiedż prawidłowa brzmi:
"- Nakarmiłem już dziś swój żołądek.
- Twoje zaś slowa, panie były karmą dla mojego ducha.
- Dane mi było nasycyć także oczy.
Być może we własnym czasie znów stanę się głodny "
Czy lwice mogą nasycyć oczy ?
Trzeba przyznać , że w tym obozie szczurów ten cytat był piękny !
pozdrawiam

[brzoza]

Lew Lwem, z całym szacunkiem dla Jego Lwiej wielkości, ale ja wciąż przed
oczami mam sianokosy i wszelakie inne prace w polu w Reymontowskich "Chłopach".
Tam dopiero pachnie latem, sianem i nie tylko!
<<<-------------->>>

[Gość: jd]

Lewin to chłopomański ekologizm z wyraźnym w tym motywem tęsknoty za katharsis.
Nie pamiętam tych pokarmów.
Brzozo, jakoś nie mam przekonania do tego Reymonta.

[Gość: rita]

Do Chłopów jeszcze nie doszłam, nad ziemiaństwem jeszcze pracuję.

Tak - żniwa są wdzięcznym tematem pisarzy szczególnie tych, którzy choć raz
trzymali kosę w rękach i poczuli zapach siana.
A oto wstępna rozmowa bohaterów Lwa do ulubionego zajęcia:
- Bardzo lubię kosić
- Ja za tym przepadam
- To doskonały zdrowy ruch, zresztą to taka wesoła, a zarazem trudna praca, że
nie ma czasu na rozmyślania.
Jest bardzo cięzka, ale potem człowiek się wciąga.

Wiadomo, że do tej pracy potrzebna jest kosa, dobrze wyklepana i naostrzona.
Rączka kosy musi być dobrze osadzona, nie za nisko , nie za wysoko.
A w czasie koszenia trzeba naciskać na piętkę kosy. Ciekawe czy wiecie , gdzie
ta piętka się znajduje ?
Tyle o sprzęcie- jutro jak będzie pogoda zaczniemy z Liwinem sianokosy.
Technika koszenia jest prosta, jak tylko ją się załapie , będzie to sama
przyjemność.
Pewnie jd i brzoza zapytacie- skąd u mnie takie dodatkowe hobby - a więc, zaraz
po opuszczeniu Olsztyna wpadłam w rodzinne gospodarstwo: króliki, mnóstwo
królików i żeby nie zdechły z głodu na mnie spoczywał obowiązek karmienia.
Nie wiem czy pamiętacie dawniej były w gospodarstwach jednokołowe drewniane
taczki (teraz je się wykorzystuje w innych celach ), brałam te taczki i
wyklepaną i naostrzonę kosę i na pole, gdzie rosła lucerna dla moich królików.
Miałam wtenczas 12 lat, kosiłam tak przez 3 lata dwa razy dziennie, póżniej się
wstydziłam i króliki zostały zamienione na nutrie - uuu, one to były czyściochy!
Po latach okazało się , że mogę być dumna z koszenia i robić z tego pokazówki.
Nigdy pewnie nie zrozumię dlaczego kobiety nie koszą ?
A jak myślicie do czego teraz wykorzystuje się te tradycyjne , pamiętne i
muzealne taczki ?
Może coś opowiecie o swoich pracach rolnych, ogródkowych , działkowych ?

zaraz wracam

[Gość: rita]

oglądacie dwójeczkę teraz - ale nie spiewa Ewa Demarczyk, wprawdzie jej
piosenke śpiewają i fajnie im to wychodzi

[Gość: rita]

Jeszcze chcę powiedzieć, że spotykam się z miłym odzewem za czytanie Króla.
Dziś klient mocny , tak go nazywam, kupuje tylko mocne pyta : a przepraszam ,
co pani czyta ?
Kiedy usłyszał Król szczurów, powiedział, że 20 lat temu czytał i do dziś
pamięta. Zachwycajc się nad ksiązką opowiadaliśmy o tych szokujących scenach
burzliwie, tymbardziej , że mocny należy też do ludzi burzliwych.
Wysnuliśmy nawet wspólny wniosek , że Anglicy uwielbiają Amerykanów za Króla
szczurów.

Dziś również bylo poszukiwanie Darwina, który zniknął, wszyscy koledzy go
poszukiewli, a dziś pierwszy !

[Gość: rita]

tysiące gwiazd mam dziś na niebie, gwieżdzista kasza manna - idę z psami, niech
też zobczą - dobranoc

[Gość: rita]

no cóż jd - psy chyba nie zauważyły gwiazdy na niebie, ich pyski znajdowały się
w trawie i krzakach.
Jeśli chodzi zaś o Liwina - wydaje mi się, że on miał swoją filozofię życia, a
było nią ciągłe poszukiwanie sensu życia i cieszę się, że ją znalazł i nie było
za póżno.
Krucho było z jego rozmyślaniami, popadał w depresje i mogło się to dla niego
żle skończyć. Wniosek - filozofia jest niebezpieczna kiedy jest pesymistyczna.
Dlatego uciekał w sianokosy gdzie przestawał myśleć i rozmyślać.

Jak już poczujecie zapach siana to zrobimy koniec sianokosów.
Teraz jak obiecałam trochę techniki koszenia.
Wszyscy starają się kosić jak najlepiej, nie okazując najmniejszego zmęczenia.
Kiedy jednak organizm nie wytrzymuje bierze się garść trawy by otrzeć kosę, a
pózniej ostrzy się ją osełką długo i spokojnie by nabrać ponownie siły .
Gdy zauważycie, że rząd pokosu nie jest równy wtenczas zacznijcie mniej machać
ręką, a więcej pracować tułowiem ;-))))))
Kosa tnie sama i są to największe chwile szczęścia dla kosiarzy.

Przytoczyłam słowa Lwa Tołstoja - przyznacie , że dobry z niego znawca techniki
koszenia.
A poczekajcie jeszcze na finał sianokosów - też dobry!

jd- mam nadzieję, że nie masz dwóch rąk w gipsie, bo te sianokosy mogły by na
ciebie wpłynąć destrukcyjnie.;-)))
A taki przypadek miałam na Krakowie gdzie znany ci Mikołaj złamał obydwie ręce
na deskorolce i za niego pisał na forum brat.

[brzoza]

Boze drogi - jd z kosą w ręku! Juz to widze, hi, hi:)))
rita - a ten gisp to odpukaj w niemalowane, bo licho nie spi i tez czyta nasze
forum!
jd - a dokąd i do kiedy wybierasz sie na zasłuzony odpoczynek?
<<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: rita]

brzoza - to , że jd ciężko wyobrazić sobie z kosą nie jest zaskoczeniem, ale
może ciebie przekonam do zdrowego wiejskiego trybu życia.
Działka to najlepsze miejsce do treningu i ten niezapomniany zapach siana
będzie ci się śnił po nocach. Chyba, że wynajmujesz tubylców do koszenia i
skorzystasz tylko z samego zapachu.
Zresztą , nigdy nie wiadomo co kto będzie jeszcze musiał w życiu robić.

Dochodzimy do finału jeszcze trochę się namęczymy koszeniem i koniec.

"Im bardziej Lewin kosił, tym częściej nachodziły nań chwile zapamiętania, w
czasie których już nie ręce machają kosą, lecz sama kosa pociągała za sobą całe
świadome siebie, pełne żywotnosci ciało koszacego.
To były te minuty najbardziej błogie.
Trawa pośrodku była tam po pas, delikatna , mięciutka i liściasta.

Teraz uwaga ! -bardzo liczę, że już poczujecie zapach.
"Podcinana z soczystym dzwiękiem trawa pachniała korzennie i kładła się
wysokimi pokosami u stóp kosiarza z wdzięczności.
Kosić mokrą, nieoporną trawę przychodziło łatwo, ale na zapach jej trzeba było
czekać do drugiego dnia, kiedy to trawa przeszła pod władanie porannych
promieni słońca.

Całą łąkę skosiliśmy ! Ach jakie to było przyjemne, nie macie pojęcia !"

Sianokosy zakończone, jutro oddaję książkę do biblioteki, aż wstyd, najdłużej
trzymana ksiązka.
Z tematów bieżących mogę powiedzieć, że jest upał i wpadłam na pomysł porannych
treningów zamiast popołudniowych.
Kiedy chciałam przesunąć na godziny wieczorne okazywało sie , że korty są
zajęte.
Cyganka kiedyś pod Sukienicami wróżyła i powiedziała - sprawdzi mi się słowo
pisane - więc go napiszę - Wimblendon !
Tylko chciałam cygance przypomnieć.

[Gość: jd]

Kosa nie jest tematem mi obcym. Moi drudzy, nieolsztyńscy dziadkowie mieszkali
na zapadłej wsi na ścianie wschodniej. Dziadek długo unikał wszelkiej
mechanizacji i nowoczesnosci i mam na koncie niejedne z nim klasyczne żniwa.
Zaczynałem od wiązania snopków, a doszedłem oczywiście do koszenia kosą, choć
nie zdobyłem w tym wprawy mistrzowskiej, bo jednak dziadek na starość zaczął
zamawiać kosiarkę z kółka rolniczego.
W połowie sierpnia ruszam w Bory Tucholskie, choć i teraz co i raz jeżdże pod
Warszawę do teściowej na koszenie i kopanie.

[Gość: rita]

nic dodać nic ująć koszenie jest śliczne, temat był piekny jak Olsztyn jest
piekny ale cóż nowe klopoty z poniedziałkiem pojawiły się.
Otóż , przed treningiem otwieram sklep, właczam kasę fiskalną, a tu nic.
Okazuje się , że od dziś mam przymusowy urlop. Bez kasy nie mozna pracować, bo
wtenczas mogę oszukać państwo. Czeka mnie wymiana modemu w kasie i mnóstwo
spraw urzedowych zwiążanych z nią. Napewno będę się tłumaczyła z 13 klienta o
13 godz dnia 13 - ego.
Brak mi, strasznie brak klientów i ich rozmow, cięzko sie teraz przyzwyczaić do
nowej rzeczywistości. Nie wiem jak wytrzymam ten tydzień. Zabrałam sie do
sprzatania w domu. Trzy okna wymyte i dwa pokoje wysprzatane na glanc.
Dobrze zrobilam z tymi rannymi treningami.
cdn

[Gość: rita]

Treningi poranne to chyba to aby wytrzymać te upały i dusznosci. Rano czlowiek
jest pełen werwy chociaż u mojego przeciwnika tego nie widać. Chyba biedaczysko
nie przystosowany na ranną gimnastykę. Mam nadzieje , że się przyzwyczai i
wejdzie mu w krew, bo juz powienien zacząć ćwiczyć też rano. Jutro jeszcze
wcześniej jedziemym, poniewaz korty nawet w godzinach rannych zajete.
jd- prace na działce u teściów polegały na zbiorach li tylko , czy też kopałeś
dołki ? Teraz tak nie ma nic do roboty jedynie podlewanie mogło ci zostać

[Gość: jd]

Gratuluję nagłego urlopu. Naśpij się na zapas.
Może parę szczegółów o postępach Tomka.
U teściowej kopię, tnę, piłuję, koszę, grabię, wiercę, wkręcam, przybijam,
przenoszę, zanoszę, donoszę, odnoszę, wynoszę i noszę, ale najbardziej cenię
sobie, gdy grilluję.

[Gość: rita]

to były prace typowo męskie, ale teściowie muszą być zadowoleni ?
Czytania pewnie nie bylo, ja też rozpaczam , że zostawiłam Króla i nie będę
miała czasu w tygodniu czytać - nic , a nic, bo w domu na to nie mam czasu.
Jeśli chodzi o Tomka to drań , naprawdę leń, nie wiem jak go zmusić by miał
ochotę. Dziś powiedziałam mu , że by nie mowił tacie, że żle grał, bo po co
martwić tatę, kazdy ma swoje problemy i po co jeszcze jeden - to będzie do mnie
należało jak go zmusić do pracy. Już dziś widziałjak obok nas grali zawodnicy z
Olszy i jak trenowali , widział to i może jutro będzie lepiej. Tu jd nie ma
drogi odwrotu, to byłby błąd tymbardziej , że od września dzieciaki będa
należeć do klubu i dalej powinny być pod moją opieką. Tak ja uważam, ponieważ
niechcę dla nich żle, a wręcz przeciwnie.
Wiesz, wczoraj u teściowej grzebałam w bibliotece i porwałam książkę Tołstoja.
W domu zauważyłam, że jest to Alexy Tołstoj .

[Gość: jd]

Na czytanie zawsze coś wyskrobię.
No to walcz skutecznie z przyszłym mistrzem.
Tak, Tołstojów było znanych w literaturze trzech. Lew i dwaj Aleksieje. A co
przyniosłaś? Wtedy ustalimy który to Aleksiej.

[Gość: rita]

Piękna Nieznajoma - dwa tomy. Strasznie czuję żle bez sklepu, zawsze marzyłam o
wolnym , a teraz kiedy mam, brak mi go. Pierwszym moim odruchem , było
polozenie się do lózka, ale pózniej powiedziałam sobie - dość, trzeba
zorganizować sobie czas i tak zabijam czas pracą tylko inną.
Jutro wstaję wcześniej, mam na 7.00 na korty.

[Gość: jd]

Aleksy Nikołajewicz. Z tym że "Piękna Nieznajoma" to chyba dosć niewielkie
opowiadanie. Te dwa tomy to musi być zbiór opowiadań. To też dobry pisarz, choć
miał swoje wady i nie aż tak dobry jak Lew.

[Gość: rita]

coś ciekawego Paulina czyta, wczoraj znalazłam tam fajny urywek, ale chodzi z
nią wszędzie, jak przeczyta to zobaczę co to takiego.
Idę już spać - dobranoc
Coś brzoza sie nie odzywa, a na temat prac działkowych też by mogła coś
powiedzieć

[Gość: jd]

Rozkoszuj się tym niespodziewanym urlopem. Nie marnuj go na martwienie się, że
zrobił się urlop.
Tak, brzoza mogłaby wiele powiedzieć o łopacie, grabiach, kosie i wiertarce.

[Gość: rita]

Tak, to się nazywa szaleństwo nagłych wolnych dni. Wczoraj poszalałam z
porządkami i dziś to odczuwam. Dlatego nic mi nie pozostało jak labować w taki
upał.
Upał jest niedowytrzymania i jak pomyślę ile bym sprzedała napoi i zimnych piw
to ......Ale w ogrodzie zapominam i odcinam się od świata, to mój azyl.
Włąściwie też zaczynam rozmyślać dlaczego tomek nie ma ochoty do gry i dochodze
do wniosku, że wina jest też moja. Zrozumiałam, że jak komuś będę mówić ciągle
żle robisz, niedobrze, brzydko to on się może załamać i dziś postanowiłam
rozegrać trening pozytywny mimo , że będzie zły.
Rozumiesz jd- nawet jak żle zagra pochwalę go, bo przecież specjalnie nie psuje
tylko mu nie wychodzi i taka jest prawda. Poza tym, myślę, że ja nie wiem jak
wytłumaczyć mu szczegóły przyśpiszenia rakiety w danym momencie, kąt uderzenia
pilki, rotacje piłki i dawnie siły uderzenia tak by piłka była najmocniejsza i
mieściła sie w korcie.
Tej sztuki sama nie posiadłam i myślę, że w Polsce nie ma takich fachowców,
którzy rozpracowali by uderzenia pod względem fizycznym - nie wiem czy mnie
rozumiesz jd, ale gdybym ja posiadała tą wiedzę to....
Mimo wszystko przyszły rok będzie decydujący dla nas.
Dziwnie się gra tak wcześnie rano, niby jest dobrze, a jest też żle, ponieważ
rosa moczy nam piłki i przy końcu treningu są mokre i ciężkie i jeszcze
oblepione suchą mączką ceglaną.

Jeśli chodzi o sprawy urzędowe, to poszły nadzwyczaj super. O ustalonej
godzinie czekałam w urzędzie na ławeczce i czytałam gazetę, kiedy punktualnie
podchodzi serwisant, który mnie wcześnie nie znał i zapytał grzecznie czy ja to
ja i zaprosił mnie do okienka, gdzie szybko i sprawnie załatwiliśmy sprawy.
Teraz mam do piątku całkowitą labę, myślę, żeby wsiąść w samochód i przed
siebie, może uda mi sie moich domatorów namówić ?

[Gość: jd]

No tak, kasa, która ma rachować twoje zyski postanowiła ci je mocno zastopować.
Nie martw się, pieniądze itd.
Rozumiem jak najbardziej metodę pozytywnego wychowywania dzieciaczków;
sympatyzuję z nią zdecydowanie, choć nie zawsze wszystko mi wychodzi w
praktyce, ale moje dzieci bywają naprawdę okropne. Rozumiem też problem wiedzy
tenisowej, której czujesz brak. To by się pewnie dało opracować w program
komputerowy, ale bardzo skomplikowany i raczej bezużyteczny, bo to kwestia
raczej odruchów i intuicji.

[Gość: rita]

myslę jednak pozytywnie, dobrze wiem, sama to nic nie zdziałam.
Ale dzisiaj znow duchota, trzeba było podlewać roslinki, one też chcą żyć.
Smutno mam też bez tej sąśiadki, ona dawała czadu , a teraz taki spokój.
Nie marzy ci sie w taki upał Dlugie ?

[Gość: jd]

Marzy, i nawet to urzeczywistnię, ale ja jestem z tych co nie uznają kąpieli w
Długim (mimo jego oczywistej wyższości), a jedynie w Krzywym (za sprawą jego
takiej samej wyższości).

[Gość: rita]

jeśli nie zamieszasz wodę w Dlugim rozwiną sie sinice - właśnie chcę
powiedzieć, że Długie wygląda na jezioro nie do kąpieli - dlaczego ?
Jak go ujarzałam , wiedziałam, że nigdy się w nim nie wykąpię, tak jak by mi o
tym mówiło. Piękna roślinność, woda, ale nie dla ludzi - dlaczego ?

[Gość: jd]

Jak najbardziej dla ludzi, tylko nie do kąpieli. Wyjaśniałem to jak umiałem na
wątku "O wyższości...".

[Gość: rita]

Wytłumaczyłeś dobrze wyższość swego jeziora, ale myślę, że jest w nim jakaś
tajemnica, że ludzie nie chodzą się tam kąpać, najstarsi pewnie wiedzą, czy
zrażają ich ilość topielców, czy coś w nim jest takiego odrażającego, czy jakiś
urok padł, czy zaklęcia, czy wogóle jest to jezioro nie dla ludzi - nie wiem
czy mnie dobrze zrozumiałeś ?

okazuje się, że jak sie ma pieniądze w domu to nie są one bezpieczne. Nasz
znajomy właśnie się żalił, że jemu one znikają. Miszka sam i ciągle zauważa ich
brak. Ostatnio znów mu zgineły i przypuszczamy, że ktoś podrobił klucze i
spokojnie pod jego nieobecność wyciąga z kupki tak sprytnie, że nie zauważalnie.
Teraz musi zmienić zamki. Jacy złodzieje są teraz kulturalni i tacy nie chciwi,
biorą tylko trochę, nie wszystko - świat się zmienia czy idzie z postępem ?

[Gość: jd]

Jezioro Długie wyraża sobą wolność i autonomię przyrody, która nie życzy sobie
niekiedy byśmy wszędzie wścibiali swoje nosy, a w tym wypadku ciała do kąpieli.
Są jeziora do kąpania, są do łowienia, są do żeglowania, są do podziwiania, i
należy tę różnorodność uszanować.
A teraz ogłaszam swoją przerwę urlopową.

[Gość: rita]

nie ma na to rady , urlop to urlop , chyba przez ten czas powstanie blog, bo
zanosi się że sierpień może być ciekawy, ja zaczynam treningi Daria już też
wróciła i odwiedziła mnie z prezentem z Wloch. Jest to figurka dwóch
słodziutkich delfinek, które zmieniają barwę w zależności od pogody. Zobaczymy
czy będzie stęskniona za tenisem. Ale nie mogę odżałować , że nie
poinformowałam ich o turnieju Wimblendonu w Sopocie, bo akurat tam byli i nic
nie wiedzieli, chociaż elity zauważyli. Ale Daria powinna na żywo zobaczyć
mecze, zobaczyć swoje idolki i je naśladować. To była okazja naprawdę - co za
strata, myślę nad tym cały czas, ile by ludzie dali by tam właśnie być.

Dziś postanowiłam kontynuować porządki i układałam w szafach rzeczy - to
nadzwyczaj ciekawe rzeczy, kiedy segreguje sie stare ubiory, melancholia mmnie
wzieła przy ukladaniu beretów , wszystkie kolory i wiele innych starych rzeczy.

[Gość: rita]

zapomniałam powiedzieć, że masz rację co do Dlugiego, to jezioro do oglądania i
podziwiania

[Gość: jd]

Nieskromnie zgodzę się co do Długiego.

Masz też słynny beret z antenką?

[Gość: rita]

jeszcze zpomniałam najwazniejszej rzeczy ci powiedzieć, znalazłam stare rakiety
swoje - drewniany Dunlop, drewniany Orion, metalowa Polonez - jakie one piekne,
jak patrzę na nie to przypomina mi się Gąsiorek.
I jeszcze znalazłam apaszkę , czy chustę z olimpijskimi kółkami WKS LEGIA - w
bardzo dobrym stanie - jak mnie to cieszyło. Jutro chyba wezmę sie za układanie
proporczyków klubów już prawie nieistniejących - to będzie tęsknota

[Gość: jd]

Pamiętam jak metalowy Polonez był szczytem nowoczesności i z uznaniem
wypowiadał się o nim pan Wojtek F. Mnie drewniane rakiety kojarzą się
natychmiast z Borgiem.

[Gość: rita]

te berety z antenką mam całą kolekcję i we wszystkich kolorach i tak myślę, czy
już w tą jesień wróci moda, chyba je sprzedam , żal wyrzucić
Rakiety drewniane są imponujące i jak patrzę to one miały małą główkę, a długą
rączkę i tak myslę czy je kiedyś nie wziąść na korty i zobaczyć jak się nimi
gra.
A póżniej dać do renowacji i trzymać jako maskotkę

Teraz może zdążę jeszcze pożyczyć ci miłego urlopu, dużo wrazeń , całkowitego
lenistwa i zapomnienie o pracy. Niech Wam sie wszystkim wiedzie w te sierpniowe
ciepłe dni i chłodne noce, bo jesień tuż , tuż. Zycze również wiele radości o
poranku, wiele pięknych zjawisk natury - wszystkiego najlepszego !
Do września

[brzoza]

Moze i ja jeszcze zdąże, wpadając w ostatniej chwili na peron i wołając do jd:
spokojnego, zasłuzonego i szczęśliwego w wypoczynek oraz taki sam powrót
urlopu:)))
<<<~~~~~~~~~~>>>

[brzoza]

Nie było mnie, bom ogromnie duzo miała zajęć i obowiązków. Wciąz je mam i tak
sobie myślę, że niektórym ludziom nic za darmo nie przychodzi - jeśli nawet
jadą na jakiś urlop, to koniecznie zabierają ze soba resztki roboty terminowej,
a więc połowe urlopu mają zapaćkane. A gdy juz wróca, to musza odrobic tysiąc
zaległości w tym samym czasie, a więc po kilku dniach zapominaja o wypoczynku.
Czego nikomu nie zycze!
Marzę o pracy "na swoim" i dla siebie. Wiem, wiem, jakie to neisie zagrożenia,
ale dośc mam reżimów, kapitalizmu, wszystkowiedzących szefów i innych podobnych
ograniczeń życiowych.
Ja chce do lasuuuuu!!!!

[brzoza]

Na temat rakiet tenisowych się nie wypowiadam, ale beretki z natenką znam i
uwielbiam. Kto zresztą nie zna!
Wracając do sianokosów. W dzieciństwie, podczas wakacji, ganiałam po rżysku nie
tyle z kosą, co za kosą, czyli pomagałam wiązac snopki i ustawiac je w stożki.
A potem z całą miejscowa i przyjezdna dzieciarnia urządzajlismy sobie w tych
stogach kryjówki rozmaite z milionem skarbów. Starsi wiekiem (jakies naście
lat) mieli swój azyl miłosny w tym sianie, a cała reszta ganiała po polu w
poszukiwaniu i par kochanków, i owych skarbów, choc do dziś nie wiem (lub nie
pamietam) co miało byc tymi skrabami)
Cudne czasy...
<<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: jd]

Dzięki!!!
Na razie...

[brzoza]

jd - jeśli jeszcze zdążysz zajrzeć, to chociaz powiedz, w jakie rejony się
wybierasz. Bedziemy spoglądac na mape i myślec o Tobie cieplutko, wysyłają w
tym kierunku pozytywna energie.
Mam racje, rita?
<<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: jd]

Bory Tucholskie (wygląd bardzo warmińsko-mazurski).

[brzoza]

Tam jest codownie i gdyby nie to,ze od nas dosyc daleko, tam własnie szukałabym
swojego miejsca na ziemi.
jd - baw sie dobrze i niczym sie nie martw. My tu jestesmy i czuwamy!

[Gość: rita]

brzoza - pięknie to wszystko ujełaś, ja nie lubię pożegnań, więc wychodzi mi to
jak wychodzi.
Dziś sobie chodziłam w czarnych okularach, rzadko to robię, jednak mi sie
zdarza. Więc chodzę po tych urzędach, bo terminy płatności się zbliżają i
wyobraż sobie wpada mi do ręki gazeta i tak czekając czytam, a tam pisze o
braniu specjalistów z ogłoszeń. Co ja sie tam naczytałam ................
To co dawno wiedziałam, ogłoszenia to lipa . Kiedyś z ogłoszenia wziełam
kobietę do mycia okien, skończyło sie na dwóch rozbitych szybach i urwanie
kawałek ozdobnego gzymsu, a wszystko przez to, że spadała jej metalowa rurka z
odkurzacza kiedy odkurzała ściany wokół okien, nie mówiąc, że i tak cały czas
stałam przy niej. Teraz prace te sama wykonuję. Chciałam sobie pomóc i wziełam
znajoma dziewczynę , ale i tu okazało się , że dziewczyna ma lęk wysokości i
nie wejdzie na parapet.
Brzoza - wpadaj tu tylko w miarę swojego wolnego czasu, całkowicie rozumię Cię,
praca to praca, urlop to urolp i zycie musi się toczyć dalej. Raz jest pod
górke, raz jest z górki, raz jest usmiech, raz jest smutek i świata nie
zmienimy.

[brzoza]

Teraz Ty ładnie to ujęłas - zycie jest po prostu zyciem i trwa sobie, bez
względu na to, jakie mamy wobec niego zamiary.
A tak w ogóle, to czemu nie mamy sobie mówic miłych rzeczy, prawda?
Wystarczy popatrzeć na ludzi wokół, jak w jednej chwili zmienia się wyraz ich
twarzy, jak łagodnieją, gdy mówimy im cos ciepłego, np. "Jak miło, że Cię
spotkałam, tyle razy o tobie myslałam". Albo: "Nikt nie potrafi zrobić
porządków tak dokąłdnie, jak ty!" Albo: "Gdziekolwiek jestem, zawsze opowiadam
o twojej potrawce z kurczaka. Nikt nie robi jej tak świetnie, jak ty"
Albo: "Twoje teksty sa zawsze takie dopracowane, takie niebanalne. Skąd
bierzesz tyle świezosci." Albo: "To ty nauczyłeś mnie wielu rzeczy. Dziś bardzo
mi sie to przydaje". Itd...
Przykłady można by mnozyc. A przeciez to nic nie kosztuje, wystarczy powiedzieć
jedynie, co sie myśli. Broń Boże kłamac i mamic fałszywym komplementem! Rzecz w
tym jedynie, aby mówic ludziom to, co jest prawdą, co jest oczywiste i
swiadomie chciec im sprawic przyjemność. Nie wiemy nawet, ile radości może
sprawic jedno nasze dobre słowo!
<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: rita]

brzoza , pewnie że można truć, powiezieć miłe słowo, ale to jest trudne mówić
komuś komplementy kiedy smemu jest się smutnym i nie ma z czego sie cieszyć.
Ale wiem, że dziś tak , a jutro może być tak. Trochę tych dni przeżyłam.
Widzisz, sam Ferrero wygrał Wimblendon , a w takim Sopocie przegrał.

[brzoza]

Rita - główka do góry. Ja wiem, kto wygra w Sopocie i to już niedługo!
A co do smuteczków - poprzedni mój post był tak w ogole, generalnie miał
odnosić się do życia. A chmurki i humorki mają prawo przychodzić, sama je
miewam, choć zazwyczaj nie są to jakieś wydumane problemiki (jedna moja znajoma
przechorowała dwa dni z powodu...zlamanego paznokcia), a nieco powazniejsze
sprawy. Jeszcze pol biedy, gdy mozna cos zrobic, przedsiewziac, zorganizowac, w
kazdym razie miec wpływ na poprawe sytuacji. Gorzej, gdy wszystko sie dzieje
niezaleznie od ciebie, bez twojej woli i mozliwosci sprawczych. Gdy trzeba zdac
sie na los, szczęście, czasami na cud nawet.
To tez było tak ogólnie.
rita - skąd te smuteczki u Ciebie? czy cały czas chodzi o te nieszcęsna kase i
związane z tym kłopoty?
<<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: rita]

kasa będzie jutro i znow wpadnę w inny wir pracy. Znów przyjdą klienci i znów
zacznę z nimi rozmwiać i znow cos będzie sie dziać - lubię to, jakoś sie
przyzwyczaiłam.
brzoza - co roku są żniwa i co roku są sianokosy więc marwić nie ma sie czym.

[Gość: rita]

brzoza - już wszystko w porządku, jest kasa i mogę obsługiwać klientów.
Pierwszego klienta tak radośnie przywitałam i pożegnałam, że chyba mu się
spodobałam. Taką nabrałam ochotę do pracy i tak polubiłam swoich ludzi, że
ciężko mi bez nich.
Nie obeszło się bez zgrzytów z serwisantami, bardzo im się śpieszyło, bo
pracują do 15.00, a było już po tej godzinie więc im ochłodziłam zapały na
weekend. Powiedziałam co myślałam, że płacę za usługę i nie mogę być a tak
ekspresowym tempie obsłuzona.
Kasa musi być odpowiednio zaprogramowana i nic na łapu capu. Koszty tej usługi
są ogromne więc trochę lekcji pokory im się należało.
Zdążyłam również przeczytać czasopismo TENIS i wyobraż sobie Daria przegrała z
mistrzynią w swej kategorii i powinna być z tego dumna. Zdjęcie Pauliny Czernik
z Andrychowa jest też zamieszczone. Jestem też ciekawa jak jej poszło we
Francji.
Ale również wyczytałam, że mistrzowie w wieku dziecięcym nie będą mistrzami,
wcześnie się wypalają. To dowód , że trzeba się nad tym wszystkim zastanowić.
Też uważam, że lepiej częściej grać , a krócej i intensywniej niż mordować je
długo - wypalą sie i zniechęcą.
Popatrz, jak to wszystko kupy się nie trzyma - kiedy dziecko wygra turnieje,
będzie mistrzem to będzie miał za darmo szkolenie w renomowanych szkołach
tenisowych, a kiedy nie wygra, a będzie dobrze grał tego szkolenia nie będzie
miał i będzie zdany na siebie.
Powiedz co jest ważniejsze, być mistrzem w wieku 10 lat czy w wielu 20 lat.
Dlatego nikt nie jest na spalonej pozycji. Jeszcze sie dowiedziałam, że
pływanie nie jest tak dobre dla tenisisty jak łyżwy i od tego roku dzieciaki
muszą jeżdzić na łyżwach.
Wspaniale mam z właścicielem kortów, on mi wiele podpowiada jest trenerem w
siatkówce, ale to nie przeszkadza, że jest też dobrym obserwatorem tenisowym i
znawcą. Zabawił się z Tomkiem w zbieranie piłek na czas i wyobraż sobie, że
szybkości to tomek nie ma i trzeba jemu to wyrobić.
To samo będzie z Darią, czeka ich praca po przez zabawę.
brzoza - ja wiem , że ciebie to nie interesuje ale chcę byś godnie zastąpiła jd
i doradzała mi. Problemów z treningami będzie coraz więcej, bo zaczynamy już
pierwsze kroki wejścia w świat tenisowy.
Jak wychować mistrza ? - oto jest pytanie, a dyskusji mnóstwo lecz recepty nie
ma.
Wracając do tematu, to żeby były żniwa to trzeba posiać, póżniej dbać by rosło,
czyż to nie życie.

[Gość: koza]

Mysle, ze kapitalne znaczenie ma psychika, sa ludzie, ktorzy nigdy
nie beda mistrzami wlasnie z powodow psychicznych, szkoda wtedy czasu
na treningi, niech traktuja sport rekreacyjnie. Rozbudzone zbyt duze
nadzieje a potem wielki zawod. To samo jest z muzykami.

[Gość: rita]

to jaki mam test psychiczny zrobić, zeby wiedzieć ?
A szczęscie sie nie liczy , może szczęście będą mieć

[Gość: koza]

Obserwuj ich na turniejach, czy stres ich przypadkiem nie paralizuje,
jesli tak to daj im spokoj.

[Gość: rita]

też tak myślę , właśnie stres jest zabójcą, ale stresu też można się pozbyć po
100 meczu. Mnie stres wykańczał, czym bardziej odpowiedzialny turniej tym
gorzej grałam. Są też środki przeciwstresowe, będzie sobie grał i spiewał - to
będzie szał na kortach jeśli okaże się , że ma dobry głos

[Gość: koza]

Sa ludzie, ktorych stres mobilizuje, to oni osiagaja sukcesy w
muzyce, sporcie, medycynie. Oczywiscie talent i pracowitosc to podstawa.

[Gość: rita]

w sporcie rozumię ale w medycynie ? - to przecież zawód i nie trzeba zdobywać
sukcesów

[Gość: koza]

Myslalem o chirurgii, gdzie poziom stresu jest najwiekszy,

[Gość: rita]

trafiłeś w sedno , na chirurgach sie znam, są moimi klientami i wiem jak sobie
radzą, ale na korcie ta metode nie mozna zastosować, nie trafiali by w piłkę, a
i może bieg mieli by zygzakiem

[Gość: koza]

Nie zrozumialas mnie, chodzi o to, ze tak jak w sporcie, tak i w
chirurgii odpornosc na stres ma bardzo wazne znaczenie, to ze graja
slabo w tenisa nie ma nic do rzeczy, to nie jest ich zawod.

[Gość: rita]

chyba żeśmy się nie zrozumieli wogóle i trzeba to wytłumaczyć
chirurdzy na stres uzuwają coś mocnego, zaś sportowcy tego nie mogą
czy teraz mnie zrozumiałeś ?

[Gość: koza]

Teraz tak, choc jest to uproszczenie. Chyba juz slabo kojarze, musze
isc spac, bo o swicie wyjezdzam do W-wy. Pozdrawiam i zycze milych
snow.

[Gość: aol]

brzoza

[brzoza]

Ze stresem to jest tak - wszyscy go odczuwają w określonych sytuacjach, ale
wielu ludzi nigdy nie nauczy się radzic z nim skutecznie. Na mnie ma wpływ
paralizujący. Im większa waga zdarzenia, tym mniejsze mam szanse na sukces w
danym momencie.
Przykłady: i w szkole średniej, i na studiach uczyłam się przyzwoicie, jednak
wszystkie egzaminy - szczególnie ustne - zdawałam poniżej swojej wiedzy i
mozliwości. To sprawiło, ze nie studiowałam tego, o czym najbardziej wtedy
marzyłam.
W młodości byłam pare razy mocno zakochana, ale obiekty moich westchnień
zazwyczaj nawet nie miały o tym pojęcia, gdyż samo odezwanie sie do nich już
było kosmicznym wyczynem. Później dowiadywałam się, że... jestem zimna i
niedostepna.
W pracy zawodowej lata całe pracowalam nad sobą i uczyłam sie zabierac głos
publicznie (a jest to niezbedne w mojej pracy). Potworny stres robił ze mnie
debilke.
Niby teraz jest juz lepiej, włozyłam w siebie mnóstwo pracy, pozytywnego
myslenia, nauczyłam sie różnych psychotechnik i podobnych bzdur. Jestem
dorosła. Jednak wystarczy, że ktoś uwaznie patrzy mi się na rece, gdy np. kroje
pomidora lub obieram jajko. Zawsze coś zepsuję.
Od ponad dwudziestu lat prowadze samochód, robie to nieźle, żadnego wypadku,
manadatu, punktów karnych itp. Wystarczy jednak, że mój prześwietny mąż stanie
sobie z boku (po zamknieciu bramy na parkingu) i przyglada się, gdy ja w tym
czasie parkuję. Zawsze stane krzywo, będe ze dwa razy poprawiac, jednym słowem
spieprze, podczas gdy w normalnych warunkach (bez niego!) parkuje za pierwszym
razem i do tego idealnie. Mam na to świadków.
Cdn
<<<~~~~~~~~~~>>>

[brzoza]

rita - sa ludzie, którzy przez całe życie walczą z wpływem stresu na zycie oraz
własną psychike i choc jakos sobie radzą, nigdy do końca z nim nie wygraja.
Ale sa i tacy, których rzeczywiście stres dopinguje, mobilizuje, wyzwala z nich
wielokrotnie wieksze możliwości, niz w warunkach normalnych. I tylko oni
ostatecznie odnosza rzxeczywiste i liczace się sukcesy. Jesli Tomek i Daria
należa do tego typu ludzi (myślę, że juz teraz mozna to stwierdzić), to
inwestuj w nich ile sama masz sił w rękach, nogach i we wszystkim.
Jeśli jednak należą do gatunku tych pierwszych, jeśli są nadwrazliwi,
nadambitni, stawiają wobec siebie zawyżoną poprzeczke, przejmują się
drobizagami i juz małe niepowodzenia sprawiają, ze traca wiare w siebie, zas
najmniejsza krytyka obcina im skrzydła na dłuższy czas - lepiej sobie odpuść
marzenia o ich karierze.
I to nawet jeśli sa utalentowani sportowo - za bardzo w przyszłości beda sie
spalać podczas wszelakich zawodów, aby osiągnąc sukces.
<<<~~~~~~~~~~>>>

[Gość: rita]

brzoza , wszystko się zgadza, tylko egzaminów jest 10 a meczów będzie tysiące,
więc stresu nie będzie jedynie siła woli będzie się liczyć. Nikt nie ma
monopolu na sukces, tylko Gąsiorek był dziesięciokrotnym Mistrzem Polski, ale
teraz , sama zobacz jednym razem wygrywają, póżniej przegrywają, znów wygrywają
i znów przegrywają, dlatego jestm pełna uznania dla Małysza - to wogóle jest
temat rzeka i przekazuję ci moc pozytywnego myslenia, to są dzieci i nic nie
możemy wyrokować, znam przypadki kiedy mała grube dzieciaki pożniej stały na
podium i nikt im nie dawał wcześniej szansy, wręcz przeciwnie jak by mogli
wyrzucili by z klubów - dołączam jeszcze upór, który też jest ważny.
Zdarzyło sie też w szkole Paulinie , że jedno i to samo wypracowanie z
j.polskiego było różnie ocenione jedna pani dała 3 , a druga 5 i też byłam
zaskoczona, jak mozna tak oceniać.?

[Gość: rita]

oj brzoza, jakie to miłe kiedy klient mówi - szedłem wyrzucić śmieci i jak się
ucieszyłem kiedy zobaczyłem, że pani jest otwarta.
A ja odpowiadam - ja też się cieszę, że pan tak otwarcie to mówi, bardzo to
miłe. Tymbardziej, że klient jest zwolennikiem kalifornijskiego wina i trochę
sobie degustuje w nim.
O wierności klientów można by mówić dużo, są tacy. Mam taką starszą klientkę,
ta to jest wierna jak pies, gdy jakiegoś towaru jest brak to ciągle przychodzi
i pyta się kiedy będzie mimo, że ten sam towar i tańszy jest w konkurencyjnym
sklepie.
Chodziło o duże lody wiśniowe, tydzień jechały te lody i nie mogły dojechać, a
staruszka ciągle się pytała, kiedy już straciła nadzieję, nie załamała się,
wręcz przeciwnie, wzieła bakaliowe mówiąc - dłużej już nie mogę czekać w takie
upały, prędzej się zimy doczekam niż tych lodów.
A do tych lodów regularnie bierze winko Malagę.

Pożegnałam się z Królem szczurów, było to strszne pożegnanie, mimo, że wszyscy
wyszli cało, ale samo pożegnanie dwóch przyjacieli było smutne, tak smutne, że
siedziałam nad książką i płakałam.
Nie lubię pożegnań i jak z tej ksiązki wynika inni też tego nie lubią, bo nie
ma na to słów.
"Marlowe położył się na pustym łóżku Króla i zapłakał"
A rządził Król, aż do dnia, kiedy wola, żeby być Królem, opuściła go. Wówczas
padł, służąc za pokarm silniejszemu"
Ciekawe, jaka teraz książka wpadnie mi do ręki ?

Widzisz , musi być wola , wola walki

[spinkaa]

Rita - ja nie chciałam niczego przesądzać, jesli chodzi o dzieciaki. Po prostu
taką mam teorię na zycie, sukces i stres. A co do tego, że nagle na szczycie
sukcesu ląduje człowiek, za którego wczesniej nikt by złamanego szeląga nie
dał - to sie zgadza. I mysle, ze to własnie życia urok jest.
Tymczasem zaś, perfidnie korzystając z nieobecności jd, zaproponuję Ci pewną
lekture. Chodzi mi o Wiliama Whartona i niekoniecznie "Ptaśka", choc i to
warto przeczytac. Oczywiście zartuje z tej nieobecności jd, bo zdaje mi sie, że
on jakiś czas temu tez wspominał o Whartonie.
Wkazdym razie czyta sie go znakomicie i jest to zupełnie inna lektura, niz
inne. Polecam Ci książkę: "Tato" - klimatem nieco zbliżona do "Sto lat
samotności", chociaż zdecydowanie bardziej osadzona we współczesności.
Niektórzy krytykują Whartona za łatwośc pisania, ale cóż, nie kazdy ma ten
dar...

Ciesze się, ze wreszcie mogłaś otworzyc sklep. Powiedz poza tym - jak twoje
dziewczyny spędzjaą wakacje? czy gdzies je poniosło, czy wolą na miejscu robic
co im sie podoba?
<<<~~~~~~~~~~~>>>

[Gość: rita]

brzoza - oczywiście, że żle mnie zrozumiałaś, chodziło mi o to, że na temat
tremy i sukcesów trzeba dyskutować, wszyscy wielcy nad tym dyskutują, niby
wszyscy mają lekarstwa ale okazuje się to nie do końca takie dobre.
Gdybyśmy znali tą receptę byłoby to proste, a tak, temat jest otwarty i tylko
możemy obserwować i debatować. I tak to traktuję, każdy wywód jest cenny, a jak
znajdziemy to lekarstwo - opatentujem go i to będzie nasz sukces.;-)))))

Przecież my mówimy o dzieciach, a dzieci są rózne - dziś np. przyszedł dziadek
z maleńką wnuczką i maltretował, by dziecko powiedziało - dziękuję za podany
lizak, a dziecko jak dziecko zacieło się i ani słowa nie wypowie. Głupio mi
było , bo ja nie oczekiwałam słowa dziękuję, a dziadek na siłę powiedz,
powiedz, bo nie kupię ci lizaka.
Nie jest to głupie traktowanie ?
brzoza - moje dziewczyny nigdzie nie pojechały, jedna pisze pracę, a druga jest
szczęśliwa w domu. A jak wojaże twojej Darii ?

Książkę odpisałam, muszę czekać na otwarcie biblioteki, też jest na urlopie,
ale wiesz mam bardzo ciekawą też i w inny stylu ksiązkę Próchno - Wacław Bernet

[Gość: rita]

Pod tym adresem możecie obejrzeć sobie sporo ciekawych zdjeć z turnieju w
Sopocie
master_z_gdyni.w.interia.pl/index.htm
coś dla jd

[Gość: rita]

jd - pewnie zapytasz , dlaczego są puste trybuny - o to odpowiedż

> Dziękuję za zamieszczenie zdjęć, jestem uradowana
> Mam pytanko - dlaczego są tam puste trybuny, czyżby bilety były bardzo
drogie ?
> pozdrawiam
Oto jest pytanie, które zadawałam sobie nieraz siedząc przez 5 dni naprzeciwko
tej pustej trybuny. Sprawa wygląda tak, że
organizatorzy przyjeli niezrozumiałą dla większości widzów taktykę rozdawania
darmowych wejściówek jakimś tam ludziom na chyba ponad połowę miejsc na korcie.
Osoby te w ogromnej wiekszości nie przychodzili na mecze, no chyba że na
półfinały lub jakieś ciekawsze popołudniowe czy wieczorne mecze na korcie
centralnym. Ale oczywiście biletów na te puste miejsca już nie mozna było
dodrukować, bo przecież w każdej chwili szanowny pan czy pani VIP mógł sie
zjawić. W związku z tym ja i jakieś 100-150 innych osób dziennie, które bardzo
by chciały kupić bilety uczciwie, stało od rana czasem do wczesnego popołudnia
z kasami mamione nadzieją, ze dojdą jakieś zwroty biletów i wejdą na upragniony
kort centralny. Bezsens totalny i tak jest co roku....

[Gość: rita]

Jestem zaskoczona grą dzieciaków, wiesz czego je uczę - agresywności w
uderzeniu. Żadne śmiechy, przy śmianiu rozlużniają się mięśnie, a tu trzeba być
spiętym.
Widziałaś, by przy uderzeniu pilki ktoś się śmiał ? Zobacz na minę graczy jakie
mają wykrzywione twarze, jaki ból w mninie w czasie uderzenia. To dowód, że gra
cały ich organizm wraz z psychiką,
Ale dziś obok też grali amatorzy mecz, zrobili sobie taki turniejek i kiedy
zbierałam piłki jeden z amatorów mówi - a czy wiecie skąd jest takie liczenie -
nikt nie wiedział, więc się wtrąciłam i wyjaśniłam im.
Byli bardzo zadowoleni, ja dumna ale na tym się sie skończyło, pytają się
jeszcze - a czy oni też pili piwo podczas gry ? Spokojnie im odpowiadam, że
pewnie piwa jeszcze nie znali wtenczas - no i rozegrała się burza, czy był
pierwszy tenis czy piwo.
Tak się zaczełam śmiać ze swojej głupoty i tematu dyskusji, że zawołałam
dzieciaki do gry by nie okazać się głupszą. ;-)))

Popatrz się , jak ludzie potrafią plotkować. Kiedy miałam zamkniety sklep
rozniosła się wieść, że ja sprzedawałam alkohol nieletnim i mnie przymnkli -
wiesz co - śmiechu warte jak można coś przekręcić i wykręcić, na mnie już takie
rzeczy nie działają. Nie wszystko jest takie piękne, ale gadaniną ludzi nie ma
co się przejmować, pewnie oni by tak chcieli. Mówią , że w każdej plotce jest
coś z prawdy, tym razem nic prawdy - jestem pod tym względem bezwzględna.

[Gość: rita]

wspaniałą urlopową dedykację mam jd - przyjmij ją z przymrużeniem oka i
żartobliwie, dla lepszej pogody ducha i aury.

" Racz przyjąć Szanowny Panie jd, zapewnienie głęboko odczutej wdzięczności za
udzieloną mi swobodę myśli i wolności słow:
za tą dziwnie rzadką w nas możliwość szczerego wypowiedzenia się bez
lawirowania pośród rozmaitych 'względów'. "
Wacław Bernet

Czyż nie piękne zdanie - kocham się w czytaniu tak pięknych tekstów.

Wracając do tematu sinokosów, to najlepsze sianokosy będą w przyszłym roku.
Dziś dzieciaki przegrały z 13- latką , tomek 1-5, a daria 0-6 - liczyłam sie z
tym, wygrywać trzeba się nauczyć, choć technicznie lepiej grały ale przegrały.
Jest duża różnica między treningiem i meczem, kiedy na treningu grają inaczej,
a na meczu nic im nie wychodzi. Już sobie w duszy powiedziałam, że kiedyś będą
tak długo grać, aż wygrają, ale naszczęście wkroczył trener siatkówki i
powiedział - niech pani zobaczy jak w przyszłym roku ją zmłócą , to są jeszcze
dzieci.
Tak więc żniw oczekuję w przyszłym roku.
A najlepiej, kiedy na drugim korcie byli umówieni amatorzy i jeden z nich się
spóżnił, zaproponowałam tomka jako sparingpartnera, bo daria grała mecz, patrzę
, a amator robi rozgrzewkę, rusza tymi rękami, wyciąga się, a tomek go
naśladuje - jakie to było śmieszne i kiedy skończyli rozgrzewkę partner
przyszedł i tomek tylko liznął piłkę.
Muszę powiedzieć, że styl treningów jest inny, dzieciaki grają siłowo i z
kortów schodzą spoceni. Boże jak wrócę pamięcią do rzucania piłeczką i z tego
się cieszyłam, że trafiają to teraz cieszę się z każdej mocnej wymiany piłek, a
ja już muszę grać na całego.
Daria przypomina mi całkowicie Capraitti i w stylu i w graniu i jak ona się
wzieła za siebie, podziwiam ją nadpodziw.
Nie chce mi się prowadzić dziennika zajęć - to jest mój dziennik przez wakacje.
A te puste trybuny w Sopocie niech czekają na moje dzieciaki, ja je zapełnie
kiedyś. Jak przykro musiało być Ferrero tak grać przy pustych trybunach, bez
oklasków, to jest przykre dla zawodników, grać bez kibiców.
Jutro też dzień, jutro następne mecze. Jest dobrze. Bedzie lepiej.

Teraz zamykam oczy i biorę następną książkę i wiem jaką będę czytać - juz mi
sie podoba, pokonać dwa tomy. Jest to najsłyniejsza książka świata.

[Gość: rita]

Tak, wziełam się do czytania słynnej książki Cervantesa - Przemyślny szlachcic
Don Kichote z Manczy, ponoć książka tak popularna, że nie chciało mi się ją
czytać, ale, że biblioteka też ma urlop jestem zmuszona czytać co pod ręką i
nie żałuję.
Autor w przedmowie prosi - " Starajcie się również, aby czytając opowieść
smutny się roześmiał, wesołek jeszcze bardziej poweselał, aby się prostaczek
nie znudził, wykształcony podziwiał jej pomysłowość, by nie gardził nią człek
stateczny, roztropny nie poskąpił jej pochwały."
Czy po takim wstępie można rzucić książkę ?
jd- coś dla ciebie - perły filozoficzne - szkoda, że cię nie ma, pośmiałbyś się.

"Przewaga mierozwagi, jaką sprawuje w mojej rozwadze, tak osłabia równowagę mej
uwagi, że nie bez wagi żalić się muszę na waszej piękności przewagę..."
lub
"... wysokie niebiosa, które w boskości waszej bosko was wraz z gwiazdami
umacniają, czynią was zasługującą na zasługę, na którą zasługuje wielkość
wasza...."

Ponoć sam Arystoteles by tego nie pojął, choćby tylko po to tylko
zmartwychwstał, a biedni rycerze tracili rozsądek, by zrozumieć i rozwikłaś
sens.

Boję się, boję, że ja tymczasowo nazwana Dona Rita z Olsztyna zostanę
nawiedzona przez Don Kichota z Manczy, ale mam ubaw . ;-)
Czasami parskam śmiechem !

Przechodzę do przyszłorocznych żniw - nic nowego nie powiem, moje dzieciaki
grały dziś miksta i przegrały 1-6. Przyzwyczaiłam się już do tego i musze ich
pochwalić za walkę. Grali mikst pierwszy raz i jestem zadowolona, nie kłócili
się.
Zaś zachowanie wygrywających przeciwników było naganne, mogłabym ich nazwać
dzieci Masłowskiej .
Ale miałam też na treningu 6-cio letnią Anię. To jest istna Kurnikowa, wypisz ,
wymaluj całkiem podobna, tylko charakter ma cięty, potrafi przysolić , nie da
sobie w kaszę dmuchać. Jak chce grać, to chyba nie będzie na nią mocnych.
Idealny charakter do tenisa. Trzeba będzie się póżniej za nią wziąść.

"Kto dziś przegrywa jutro wygrywa" - cierpliwości waszmość panowie
a więc Don Rodryg de Narvaez aktualnie z Borów Tucholskich zostaną dokonane
najgłośniejsze czyny sportowe jakie oglądną, ogląda się lub oglądać się będzie
na tym świecie !

Tak trzymaj Dona Rita, wróci Don jd będzie również parskał śmiechem !!!!!!

[Gość: rita]

Wczoraj były chichy, a dziś same problemy. Kawa jest chora i to poważnie. Po
badaniach weterynarz stwierdził, że musi być wycięta macica, a i zwyrodnienia
kręgosłupa, które często bywają u owczrków niemieckich prowadzą do paraliżu nóg
tylnych.
Walczymy o nią jak możemy, otoczona jest naszą opieką, nawet zdobyliśmy dla
niej cielęcinkę by tylko chciała jeść. Rita poszła w odstawkę, aż sie boję, że
Kawę zagłaszczemy na śmierć. Jak można kochać psa, ten tylko wie kto go
posiada. Dostała dużo zastrzyków na wzmocnienie i już jest lepiej.

Ale, ale, donoszę, że daria wyjechała na Mazury i bardzo jestem ciekawa czy
przywiezie mi wodę z jeziora choćby w butelce po coca-coli. Cieszę sie , ze tam
jest, że będzie się kąpać w moich jeziorach. Niech jej aura sprzyja, a jak
wróci każde szczegóły widoku musi mi opowiedzieć.
Zobaczę jeziora oczyma dziecka.

Myślałam, że jutro będę mieć wolne, ale nic z tego , poprosił mnie ktoś o
lekcję i w samo południe będę ją udzielać, póżniej mam nadzieję wezmę tomka,
który gra nieżle, czyli wspaniale. Nabrał tak ochotę do gry, że go nie poznaję
- nazywam go samprasik, bo jego atut to woleje i serwis. Pół treningu dzisiaj
stracił na ćwiczenie serwisu.
Doszliśmy do porozumienia i w końcu ustaliliśmy chwyty. To jest właśnie
tajemnica zawodowego gracza. Pierwszy serwis ma być silny, czyli chwytem
kontynentalnym wykonywany, ale ten drugi serwis musi być pewny i z większą
rotacją piłki dlatego musi do drugiego serwisu zmienić chwyt na bekendowy. I
wreszcie to pojął. Tak teraz będą wyglądały nasze treningi.
Daria serwuje chwytem bekendowym i ona ma dobry serwis z bardzo dużą rotacją i
teraz jak wróci z Mazur będzie pracować nad pierwszym serwisem.
Tak więc szykują sie w przyszłym roku dobre żniwa. Te przegrania dotychczasowe
to wielkie zwycięstwo - to trzeba zrozumieć.

[thor_tr]

Gość portalu: rita napisał(a):

>Jak można kochać psa, ten tylko wie kto go
> posiada.

Święta prawda.

[Gość: rita]

oj, thor_tr w poniedziałek Kawa będzie operowana, ale najgorsze te nogi, chodzi
jak pijana wokół sklepu monopolowego - pewnie ludzie się chichają, a pies
cierpi.

[Gość: rita]

weekend - deszcz popsuł mi plany, bez tenisa jak bez ..... nic mi dziś nie
przychodzi do glowy. Są takie dni. Ale poszalałam na Wielickiej, chyba facet z
malucha obok na pasie zrozumiał, że się chcę się z nim ścigać. Jak żeśmy
ruszyli razem z kopyta tak na całego poszalałam z autem. Miasto puste
wyludnione , można było dać upust energii. Ale nie to było dla mnie ciekawe
lecz to, że facet jechał w moją stronę i na takiej prędkosci jechalam za
nim,nawet po małych uliczkach, aż do domu, gdzie musiałam sie zatrzymać, a on
pojechał dalej - dziwne, żeby z centrum miasta tak jechać i tymi samymi ulicami.
To był rajd

[andulka7]

Mini Rajd Krakowski :)))

[Gość: rita]

dialog dedykacja:
- Pani, jeśli - jak mówicie- owe niepowodzenia są plonem treningów, powiedzcie
mi, czy one często się będą zdarzać ? czy też mają jakąś porę ograniczoną ?
gdyż mnie się wydaje, że po przednich zbiorach nie będziemy w stanie wytrzymać
zbioru drugiego, o ile Bóg w swym nieskończonym miłosierdziu nam z pomocą nie
przyjdzie.
- Wiedzcie , przyjacielu - że życie błędnych trenerów poddane jest tysiącom
niebezpiecznych i złych przygód, ale także ni mniej, ni więcej ma moc
uczynienia nagle z błędnych czynów wielkie sukcesy, jak wykazało doświadczenie
w wielu rozmaitych krajach.

"być albo nie być - oto jest pytanie" - nawet Szekspir nie miał tak długiego
monologu jaki mnie czeka !
a ja spokojnie odpowiem - niech szczęście za mną kroczy

[Gość: rita]

dziś następny dzień bez tenisa, pozwoliłam sobie na duży wpis do Hakenbu , bo
muślę jd, że i ty możesz Olsztynowi pomóc dopingując go.
Oczywiście nie zapomniałam o Marku Aureliuszu.
Ale dziś zastanawiałam się nad dziwną filozofią szczęścia. Kiedy jechałam swoim
maluszkiem i obok stał piękny terenowy z czarnymi szybami samochód , spojrzałam
na to autko i poczułam sie taka szczęśliwa w tym maluchu i taka ucieszona ,że
jestem właśnie szczęśliwa, że tego nie mogę zrozumieć, bo przecież nic
szczególnego się nie wydarzyło, wogóle nic - więc dlaczego taka emocja
szczęścia mną zawładneła ?

[Gość: rita]

Oto masz dowód jak emocje człowieka z dnia na dzień mogą być rózne. Wczoraj
taka czułam się szczęśliwa, dziś nieszczęśliwa.
Rita została sama, a Kawa już w przestrzeni kosmicznej. A mnie zrobili w konia.
Kawa miała jechać tylko na badania i ewentualnie operację. Wyniki ponoć tak
fatalnie wyszły, że tylko jedna decyzja pozostała.
Na nogi ponoć by już nie chodziła, kwestia dwóch , trzech tygodni. Do samego
końca ją nie opuszczałam, zawieżlismy Kawę na badania i przed samym wejściem do
weterynarza z nerwów dostała padaczkę, dali jej zastrzyk wzieli na badania i
kazali przyjechać za dwie godziny.
No i kiedy mąż pojechał po nią wrócił bez niej - tyle, resztę zamilcze.
Rita teraz musi sie trzymać, ciekawe jak ona to będzie przeżywać.

Tenis pomógł mi zapomnieć o niej, treningi z dziećmi są doskonałym lekarstwem
na wszystkie bóle.
Dziś przede wszystkim serwowały i uczyły się grać bardzo silno i kończąco.
Daria zaczyna naśladować tomka i bardzo ze sobą współpracują . To jest
najbardziej pocieszające, bo treningi zaplanowane są na dwie osoby. Jak jedno
odbija podaną piłkę to drugie na za zadanie odebrać i skończyć i na odwrót.
Ciężko mi się pisze, bo ciągle myślę o Kawie

[Gość: rita]

krótko i zwiężle, deszcz zaczął padać własnie na godzinach treningowych -
zdążyłam pograć woleje i smecze i tyle treningu. Teraz pogoda nam nie sprzyja.

Słuchałam audycji o słownictwie młodzieżowym w sporcie i wypowiedż dzienikarza
Bogdana Tomszewskiego, który starsznie narzeka na wulgryzmy w sporcie .
Język szambo, sportowców w szatniach - zaczynają o tym debatować dzienikarze. A
my wiemy skąd ta moda - filmy Linda, ksiązka Maslowskiej to idole młodzieży
propagowane i nagradzane, więc co teraz chcą ?
Z biegiem czasu może być słownictwo jeszcze gorsze , a my musimy to aprobować -
dlaczego jd ?

[Gość: rita]

Trudno sie mówi , oberwanie wczorajszej chmury nad Krakowem tak się odbiło na
kortach , że do dziś są jeziora na nich.
Niestety trening odwołaliśmy - przykro.
Nie ma jak w zimie i na hali, już we wrześniu trzeba o tym pomyśleć.

Ale też dziwną miałam sytuację dziś, zaskakująco dziwną nawet bym powiedziała
tak tajemniczą w sobie, że nie wiem co o tym mysleć. A więc:
przychodzi klient do mnie i mówi:
- pani ... , czy pani jeszcze gra w tenisa ?
- tak - odpowiedam, a dlaczego pan pyta ?
- bo wczoraj o 18.00 oglądając Kronikę widziałem wywiad z chłopcem - mówi ,
który gra w tenisa.
Odpowiadam, dużo dzieci gra w tenisa, nie jeden wywiad jest w tv.
A on na to , ale ja tak patrzę , patrzę i coś mi się przypomina , coś zaczynam
kojarzyć tymbardziej , że chłopak opowiada o tenisie i patrze i mówię - ja go
znam ze sklepu, widziałem go w sklepie. I kiedy tak opowiadał o czym tomek
mówił, to się zastanawiam czy czasami to nie jest prawda. Lecę po zdjęcie,
pokazuję mu i oczywiście klient potwierdził, że to on. Tomek mówi, że on nie
udzielał wywiadu. Nie wiem komu wierzyć. I kiedy jeszcze raz przyszedł klient
zarządałam od niego dowodu w postaci taśmy za nagrodą oczywiście i teraz czekam
co będzie. Tymbardziej , że facet znał szczegóły ,o których wiem ja i dzieciaki.
To checa - myślę, tego się nie spodziewałam, że facet przyleci pochwalić się co
widział i slyszał, a ja o tym nie wiem. Ciekawe , czy zalatwi tą kasetę ?

[Gość: rita]

Nic nowego jd- korty jeszcze były mokre, graliśmy tylko woleje i serwis oraz
smecze. Wszystkie te elenenty, które nie wymagały biegania.
Dołączyłam jeszcze uderzenie piłki z wystawki tak by zakńczyć grę, czyli tzw
asa. Na cały kosz piłek tylko jeden as wyszedł. czyli piła nie do odbiru.
Nie ma co się martwić, jak wyszedł jeden, wyjdzie i drugi , a za nim następne.
Nie jest łatwo zrobić asa na mokrych kortach i mokrymi piłkami.

Jeśli chodzi o wywiad, to zaządałam od klienta dowodu w postaci taśmy,
powiedział, że da rady załatwić, więc czekam.Wpakował się facet w kłopoty
oglądając Kronikę , teraz mu to sen z oczów spędza.
Mówi biedak, przecież się wszystko zgadza ! Tak tylko prosze o dowody, słowa
nie wystarczają.
Jak on to przeżywa , chciał dobrze, chciał abym mu potwierdziła - a tu takie
rozczarowanie i takie problemy mu stworzyłam i wyruszył w poszukiwanie kasety u
żródła czyli tv.
Ale checa - a ja cięgle myślę , kto miał rację ?

[Gość: rita]

22.08.2003
Siad dysk, nie wytrzymał dobrej wiadomości o zdobyciu 40 -to tysięcznika.
Mojemu komputerowi pękło serce, nie wytrzymało tej wiadomości. Trzeba bylo go
reanimować u serwisanta.
Mimo to życie toczy sie dalej i mam wspaniałą wiadomość o przełamaniu tomka.
Zjawił się na kortach , chłopak , taki z łapanki i poprosiłam tomka by zagrał
mecza.
On - że nie zagra, to ja mu mówię w takim razie trenujemy dalej to samo, aż do
oporu, a trenował silne forhendy, był już zmęczony, a ja do niego jeszcze raz
trenujemy albo grasz dwa gemy, tylko dwa gemy.
On , dalej, nie, nie i koniec, więc mówię - chcesz hulajnogę - chcę, to zagraj
mówię. Dobra, ale tylko dwa gemy odpowiada. No i zaczął się mecz, jeszcze tomek
mówi , niech pani nie odchodzi. Mówię, że nie, nie odejdę i patrzę.
Patrzę i widzę , strzela dwu metrowe auty. Tomek patrzy się na mnie i czuję ,
że potrzebuje słów, więc mówię - no i co , że auty, ale jakby to weszło chłopak
by nie odebrał - graj tak dalej, nie bój się.
I tak oto przegrał pierwszego gema. Póżniej serwował tomek - dobrze serwował,
chłopak słabo odbierał, a tomek go kończył piłkami. Jest po jeden, tomek
nabiera pewności i ma odbiór serwu i to była miazga przeciwnika.
Każdy odbiór serwisu tomek kończył pilką niedoodbioru. Zmiótł chłopaka z kortu
i tyle było gry, a jak była radość. Wreszczie zobaczyłam to na co czekałam.
Trenujemy dalej. Daria ma jeszcze przerwę, też ją czeka ciężka praca.

[Gość: rita]

jd- pożegnałam sie z Cervantesem i jego Don Kichotem, zaczął mnie nudzić.
Świetnie ubawił mnie na początku ale na drugą częśc już nie mam sił.
A wszystko przez Samprasa,który w poniedziałek miał ogłosić w Ameryce
zakończenie kariety. Wróciłam więc do książki - "Sampras - narodziny legendy".
Podoba mi sie motto tej książki "........że za sprawą tej rakiety, dzieciaki
będą miały wiele sportowych radości "
I jeszcze cytacik w którym nic dodać nic ująć tylko zakończyć jednym słowem z
kropką - oto on :
"Talent to coś więcej niż uderzenia i dobre poruszanie się po korcie. Chcieć
grać gdy się tego nie chce - to jest talent. To znaczy być zdolnym do
podróżowania cały czas, akceptowania kiepskich warunków i przegrywania, kiedy
się uczysz.
To znaczy walczyć, być wytrwałym, kiedy grasz żle.
Jeśli potrafisz wytrwać w tym, zarabiać na życie, chcieć tego wystarczająco
mocno - odciąć sie od wszystkiego w najważniejszych momentach i wygrać - to
masz TALENT.
Amen.

jd- tylko się nie śmiej, ale znów muszę ci przytoczyć cytaty z ksiązki o
Samprasie i nie myśl , że tylko my marzymy o Wimblendonie czy darii czy tomka,
bo dzieci mi się tak naprawdę ukształtują w wieku 12-14 lat, a teraz nic o nich
nie można powiedzieć ani zaplanować, teraz bez względu na wszystko muszą
trenować.
Jak zwykle bywa, przypadek sprawił, że Pete zaczął grać w tenisa. Tata Samprasa
przyprowadził syna 12- lestniego na naukę gry w tenisa do klubu. Trafił na
trenera Fichera i zaczeli regularnie grywać. W ten sposób zaczął się związek
trener-partner, taki unikatowy podobny do mojego. Cociaż tej ksiązki nie miałam
wczesniej w rękach.
Otrzymałam ją w 100 -tny trening.
"Ficher był wizjonerem albo miał cholerne szczęście, kiedy powiedział od
pierwszej chwili, że widzi Wimblendon.
Pierwszym i najważniejszym celem - postanowił Ficher - miał być wimblendoński
tytuł mistrzowski.
- To zawsze był Wimbendon - powiedział Ficher - Od niepamiętnych czasów
mistrzostwa Wimblendonu są tym turniejem, którego wygranie sprawia, że
tenisiści zostają uznani za największych na świecie."
Teraz sam powiedz jd - czy masze zamierzenia co do najwyżeszego trofeum są
uzasadnione. Każdy ma szansę, tylko trzeba bardzo chcieć.

25.08 - trening tylko z Darią - 2 godz. Wszystko było by ok , gdyby nie chęci i
zapał - tego jej brakowało, ale też nie przeszkadzało bysmy wszystkie uderzenia
wyćwiczyli.
Po wakacyjnej przerwie zauwazyłam duże zmiany u mojej Capriatti - urosła,
zeszczuplała i cholercia wyładniała tak, że chłopaki zwracają na nią uwagę.
Tak jak mówiłam u dzieci nigdy nic nie można przewidzieć. Jak ładnie na korcie
teraz wygląda. Mam problem, bo chłopcy chcą z nią grać, a ona z nimi nie chce.
Nowy okres ich treningu otworzy wrzesień i ich wstąpienie do klubu i
podgladanie najlepszych zawodników i znalezienie właściwego towarzystwa, które
wciągnie ich w tą maszynerię.
Jutro opowiem o wspaniałym meczu darii naszej ładniejszej Capriatti - nigdy nie
wiadomo co będzie, a tymbardziej u dzieci. Ja będę lepsza od wszystkich - dwóch
mistrzów naraz to w żadnej głowie się nie mieściło, ale ty rób sobie na to
miejsce.

[Gość: rita]

Obiecałam, więc piszę - nasza Capriatti grała mecz z dziewczyną strszą, nawet
dobrze grającą.
Mecz był wyrównany, wprawdzie przegrała 1:3 ale .... - było dobrze. Daria
zagrała parę takich piłek, które bym nawet ja nie odebrała, były to asy z
forhendu i beckhendu i serwis też miała pewny.
A najważniejsze , że dobiegała do piłek i bardzo ambitnie. Wszyscy
podziwialiśmy ją za tą ambicję i poświęcenie.
Dostawała brawa. To nie było łatwe dla niej , ponieważ pierwsze jej piłki były
kilometrowe auty. Póżniej zaczeła sie bać i grała tak lekko, że piłki
znajdowały sie w siatce ale kiedy powiedziałam , by grała mocno i nic się nie
martwiła, zaczeły wychodzić jej uderzenia i tak w ten sposób pokazała swoją
klasę i z radością zeszła z kortu - przegrana ale wygrana.
Pięknie jest oglądać mecz i kibicować, ile wrażeń , ile emocji i ten doping -
to jest mój narkotyk.
Oglądać mecz bez emocji to strata czasu, każdy kibic o tym wie i Olsztyniacy
też pewnie wiedzą oglądając na swoim terenie siatkówkę wysokiej klasy.

[Gość: rita]

Wiesz, mam jeden problem czytając legendę Samprasa czy innych - nie piszą
prawdy, nie piszą czy dziecko chciało grać, czy ochoczo grało i jak
przełamywali ich niechęć do gry, która jest normalna.
Nie wierzę w cuda, że w pdskokach leciało na korty i zawsze świetnie trenowały
- to jest niemożliwe, musiały być dołki i żadna z tych książek tego nie
ukazuje. A szkoda, były by pomocne i dopingujące do terenowania dzieci, a także
ukazywały by, że nie jest łatwo i trzeba to wszystko przemóc.
Przebąkiwają autorzy o kryzysach, o przymusu gry - ale jak to robili to cisza.
Więc mówię, kiedy moje dzieciaki nie chcą garać, tłumaczę - że nie ma drogi
powrotnej, jak w szkole trzeba sie uczyć dalej. Dwa lata nie mogą iść na marne.
Sama wiem, że póżniej już jako dorosłe dzieci będą mieć pretensje do siebie i
do rodziców - dlaczego tak łatwo sie poddali i zaniechali treningów.
Dziwne, ale nie uniknełam łez czytając o wspaniały drugim trenerze Samprasa -
Timie Gulliksonie, który pokazał jak połączyć wszystkie swoje dotychczasowe
umiejętności jak mocne uderzenia piłki z lekkim musnięciem , jakby łączył
orkiestrę wojskową z zespołem kameralnym. Stratę ukochanego trenera opłakiwał
publicznie na korcie w czasie przerwy w meczu oraz na konferencji prasowej,
gdzie wybuchnął płaczem.
Myślę , że wiele Pete przeszedł na korcie i dobrych i złych chwil, jego emocje
nie wytrzymały dlatego odchodzi z tenisa zawodowego, a przechodzi do cudownej
legendy, człowieka z wielkim sercem, co udowodnię w następnym wpisie, o jego
wspaniałym geście.

Trening się dzisiaj odbył, chociaż powinien być odwołany i to przez wiatr, tak
ogromny, że piłki z forhendu odbijane były z beckhendu tak zmieniały lot. Moja
Kurniczka miała z tej przyczyny zabawę. Ale w pewnym momencie podeszła do mnie
i stanowczo , głośnie i wyrażnie oznajmiła - proszę mnie odpisać, już nie gram
, jadziemy do domu !
Ja tak patrzę na nią zdziwiona taką nagłą zmianą i mówię spokojnie - tak jak
trzeba jeść, trzeba iść do szkoły, czy myć zęby tak trzeba grać w tenisa, to
już twój obowiązek Kurniczku. Popatrz na darię , ona gra codziennie i jaka jest
zadowolona. Też jej było cięzko na początku.
Tomek coś nie chce grać meczów, nie mogę znależć przyczyny - grał wprawdzie,
ale tak jak w wierszu, który mu powiedziałam " ze spuszczoną głową powoli idzie
żołmierz z niemieckiej niewoli" - za co otrzymałam od kortowego brawa, za
trafność w sedno.
Co do Capriatti to uderzenie ustabilizowała i trenuje równo, dziś wiatr nam
przeszkadzał , mogliśmy trochę pofolgować - tylko trenowaliśmy forhend i
beckhend, o lobach nie było mowy ponieważ piłki zwiewało aż za ogrodzenie.

hallo brzoza - ja rita - odezwij się
trochę sie niepokoję o ciebie

[brzoza]

Jestem, rita. Nawet, jesli mnie nie ma, to jestem. I jestem z Tobą - w Twoich
smutkach i chwilach radości. Pamiętaj.
A tak w ogóle - nie zawsze jest Ok.
Ale jest.

[Gość: rita]

Pogoda dziś idealna do gry, graliśmy dzisiaj tylko forhendy i serwisy. Musze
ich nauczyć zmiatać przeciwników forhendami. Już zaczynają mieć takie uderzenia
jak z wyrzutni armatniej, paff i koniec, nie ma co biegać po korcie, a dawna
sztuka przebijania 100 piłeczek już zamarła.
Teraz jest inna gra, a w przyszłym tygodniu zaprowadzam dzieci do klubu jak do
szkoły - to będzie wrażenie dla nich i dla mnie. Już ich nastawiam, a póżniej
obiecałam kubełek ostrych kurczków z KFC. Dostaną w klubie kartę zawodnika oraz
kalendarz imprez na przyszły rok.
Bardzo jestem ciekawa jak będą wyglądać w grupie i do jakiej grupy ich
zakwalifikują. Będę nad nimi czuwać w klubie, żeby to nie było stratą czasu.
Będą oceniać fachowcy, a z ich opinią będę się liczyć.

brzoza - tak myślałam , że masz dużo pracy, że pracujesz za tych co na
urlopach. Ostatnio do moich kłopotów dołączyło złodziejstwo.
Miałam taką sytuację, że kobieta kupowała słodycze, była trochę wybredna,
wybierała i nie mogła sie zdecydować co kupuć. Miała też inne zakupy, a zaczym
zaczeła wybierać ponoć portmonetkę połozyła na ladzie. Ja nawet tego nie
zauważyłam, bo tłumaczyłam jej jakie są smaki pomadek.
Kiedy tak tłumaczyłam widziałam , że weszedł chłopak, tylko rozglądnął się za
lodami i szybko wyszedł. Drzwi mam cały czas otwrte na roścież, więc nie
słychać wchodzenia i wychodzenia. Klientka robiąc zakupy nie widziała jego,
ponieważ sama była zaoferowana słodkością towaru.
Tak , w ten sposób zostałam podejrzaną o zniknięcie jej portmonetki z lady.
Przyznasz , że głupia sprawa - jak jej wytłumaczyć, że weszegł chłopak i
wyszedł, którego ona nie widziała, bo akcja działa sie za jej plecami. Popatrz
jak z prawdziwej słodkości można zrobić gorycz. Nie będę przytaczać dialogu,
ale dziś jednak gorzka będzie wskazana, żeby zabić gorycz życia.
Życie jest piękne, dlatego , że ma słodycz i gorycz naprzemian i zmusza do
ciągłej walki z sobą.
Zauważyłam ostatnio, że dzieci 5-7 letnie uczą się tego życia. Mam takie
dziewczyneczki, które wchodzą do sklepu, kiedy jest klient i głośno się pytają
- czy coś jest za 14 gr ?
odpowiadam wyrażnie, że za 14 gr nic nie ma. I co się dzieje dalej ? -
domyślasz się chyba - klient to słysząc robi sie czuły na biedne dzieci i
odpowiada dziewczynkom - a co chcecie kupić ? - i dziewczynki dostają pieniądze
albo towar, to wszystko zależy od gestu i serca samego klienta.
Zdarza się to coraz częściej.
Ciekawe czy jd przeszedł już wzdłuż i wszesz czy wszeż czy wszerz te Bory
Tucholskie ?

[Gość: rita]

ziś ciężki dzień tak dla mnie jak i dla wszystkich Krakusów.
Odezwał się wiatr halny, upalna pogoda i temperatura powyżej 30 stopni i
trening o 14.00 może doprowadzić do załamania.
Mimo tych warunków nie poddajemy się. Jesli można prosimy już o deszcz.
Oglądam U.S. Open jak co roku, ale już nie nagrywam. Tak bardzo się nie
zaangażowałam, nie mam komu kibicować, oglądam z ciekawości.
Zapomniałam powiedzieć, że trenowaliśmy serw i skróty. Niestety jeszcze takie
skróty im wychodzą , że stają się wystawką dla przecienika.
To jest taki zwariowany wpis, bo dzień jest taki też zwariowany, nikomu nic sie
nie chce, wszyscy padnięci jak muchy, mało rozmawiają i podchodza z
obojetnością.
Właściwie to jest to życie w powolnych obrotach z szybkim piciem napojów
chłodzących. Dzień bez ikry i energi choć wyczuwalny koniec wakacji.
Może to cisza przed burzą ?
a burza była i to jaka ?
cdn

[Gość: rita]

Własnie przypomniało mi się , że dziś słyszałam jak klient wszedł zaczął coś
mówić i nagle znikł.Ale pomyslałam, że może zapomniał pieniędzy i wyszedł.
Zdziwiona byłam wprawdzie, ale siedząc przy tv na zapleczu i słuchając Sejmu ,
z dala od lady nie przypuszczałam, że za ladą na podłodze dzieje się horror.
Słyszę jęki, ale myslałam, że to jakiś poseł jęczy na obradach, tam przecież
dziwne rzeczy sie dzieją. Mówię na głos - Boże co za jęki, płacą im za to, czy
żołądki z przejedzenia ich bolą ? I tak dalej sobie słucham z ciekawością, a tu
powoli z pod lady jak pająk wyłania się klient. Najpierw ukazuje się głowa i
bolesna twarz, póżniej ręce podpierające się o ladę i cały klient w całej
okazałosci się wyłania, tyle tylko , że bardzo pokrzywiony i połamany.
Jak go zobaczyłam, myślałam , że padnę z wrażenia. W jednym momencie
zrozumiałam, że biedak potknął sie o próg i poleciał jak długi na podłogę,
samotnie walcząc o powstanie z niej. Jak już wstał i otrząsnął się z szoku,
zaczeliśmy się z tego śmiać. Tylko dwa piwa chciał kupić a nabył tak wiele
siniaków i na leżąco wysłuchiwał gadaniny posła, a ja wyszłam na znieczuloną na
krzywdę ludzką kobietę.
Ja oczywiście wcześniej wybuchłam śmiechem, bo tego nie dało się zatrzymać. I
tak miał biedak szczęście, bo gdyby mu przyszło słuchać mojego śpiewu, co
czasami czynię, mając dobry humor w pustym sklepie mógłby zemdleć i dłużej
leżeć, aż do chwili przyjścia następnego klienta i tego nie jestem pewna, bo i
następny klient widząc leżącego klienta na podłodze mógłby się bać wejść i
ominąć sklep, co często się czyni w Polsce, leżącego trzeba omijać.
Całe szczęście , że nic sie nie stało, że kupił te dwa piwa i pewnie gdy teraz
je sobie popija czuje ten słodkogorzki smak jego. Dzisiaj to piwo ma napewno
specyficzny smak i napewno coś myśli - pozdrawiam go i współczuję, skok do
sklepu był znakomity. Oto dowód jak mężczyżni są twardzi, nawet się nie żalił,
nawet zdobył się na uśmiech w obliczu swojej trgedii.
A najlepiej skwitował to mój mąż, kiedy mu opowiadałam akcję - mówi: - co się
dziwisz, przy takiej pogodzie ludzie padają jak muchy , co doprowadziło mnie do
następnego wybuchu śmiechu.
Wprawdzie pogoda jest gorąca 40 stopni w slońcu i taka duchota , że faktycznie
ludzie zamienaili się w muchy i padali, ale żeby w sklepie dzie podaję zimne
piwo to dziwne.

[Gość: oeht]

Pani Rita potrafinie tylko fantastycznie opawiadac, ale takze pisac , mozna
czytac jak najlepsza polska (czytaj malopopolska) proze !
Powinna swoje przezycia opisac i opublikowac, naprawde warto by bylo ta
ksiazke kupic !

pyrsk
ballest

[brzoza]

Zawsze to mówiłam:))))

[Gość: rita]

Pewnie nie uwierzysz brzoza ,ale dziś nastąpił ciąg dalszy opowiadania o
znikającym kliencie również jest imponujący. Już na jego widok zaczełam się
śmiać jeszcze pod wrażeniem wczorajszego skoku.
Niestety smiech się podwoił jak w momencie wejścia znów się podknął. Na
szczęście złapał się drzwi i upadku nie było. Już od drzwi mówi - byłoby to
samo poproszę to samo.
Odpowiadam - tak to panu smakuje ? i wziął te swoje dwa piwa. Na odchodne
zaproponowałam mu, że wyjatkowo pana mogę obsługiwać przed sklepem, ze względu
na bezpieczeństwo, przecież klient nasz pan.
Trzeba przyznać - wierny klient, mimo takich przygód pokonuje powtórnie
przeszkody . Muszę mu supełek zawiązać na chusteczce , by pamiętał o progu. Mam
także taką klientkę o wierności której może jutro opowiem.
Jeżeli jutro się to powtórzy polecę szybko ubezpieczyć ten próg. Zaczynam
podejrzewać czy czasami nie będzie tu chodzić o odszkodowanie. To aż
nieprawdopodone z tym klientem i progiem. Kiedyś kiedy mój pies śp Kawa gryzła
przez ogrodzenie ludzi też chciałam ja ubezpieczyć od gryzienia lecz nie
znalazłam ubezpieczalni.

Capriatti wygrała, teraz gra Agassi - robi się coraz ciekawiej, a jd w Borach
Tucholskich

[brzoza]

Sa trzy mozliwosci: albo ow klient jest krotkowidzem, albo ma za duze buty i
noskami zahacza o próg, albo z jakiegos powodu (tu mozliwosci kilka) lubi miec
tak zwane wejscia. Tak czy inaczej na znikanie wybral sobie ten wlasnie sklep.
A jd - najpozniej musi wrocic 1 pazdziernika. Ale oczywiscie kto dalby mu tyle
urlopu!

[Gość: rita]

masz rację brzoza - też to zaczełam analizować - więc pierwszą ewentualność
wykluczam - ma sokoli wzrok i nie nosi okulary, chyba że sie rozbiły i w
międzyczasie je wyzbierał dlatego to drugie wejście było na oslep.
Druga ewentualność też wchodzi, bo zauważyłam , że ma buty z dzibkiem - czy to
taka teraz moda i trzecia ewentualność mocne wejścia aby zwrócic na siebie
uwagę - ta ewentualność okaże się jutro, w jakim stylu wejdzie. Dla mnie to już
i tak obojetne, bo w jakimby nie wszedł to i tak wybucham smiechem.

To chyba setny post
przydałaby się jakaś dedykacja dla biednego jd potykającego się o kłody w
Borach Tucholskich, oby cały powrócił
dla relaksu pourlopowego

Mówią o mnie w mieście: co z niego za typ
Wciąż chodzi pijany, pewno nie wie co to wstyd
Brudny niedomyty, w stajni ciągle śpi
Czego szuka w naszym mieście
Idź do diabła mówią ludzie
Ludzie pełni cnót, ludzie pełni cnót

Chciałem się raz zmienić i po ich stronie być
Spać w czystej pościeli, świeże mleko pić
Naprawdę chciałem zmądrzeć i po ich stronie być
Pomyślałem więc o żonie
Aby stać się jednym z nich
Stać się jednym z nich, stać się jednym z nich


Miałem na oku hacjendę wspaniałą mówię wam
Lecz nie chciała w niej zamieszkać żadna z pięknych dam
Wszystkie śmiały się wołając, wołając za mną wciąż
Bardzo ładny frak masz Billy
Ale kiepski byłby z ciebie
Kiepski byłby mąż, kiepski byłby mąż


Whisky moja żono, jednak tyś najlepszą z dam
Już mnie nie opuścisz, nie, nie będę sam
Mówią whisky to nie wszystko, można bez niej życ
Lecz nie wiedzą o tym ludzie
Że najgorsze w życiu to
To samotnym być, to samotnym być

[brzoza]

Czyzby te slowa byly w prostej linii dedykowane jd???

[Gość: jd]

Witam po przerwie. Pogoda była w Borach taka sobie, żadnych opalań i kąpieli,
ale jeżdżę od lat w tak świetne miejsce, że nigdy nie jest tam nudno, nawet gdy
dwa tygodnie tylko pada. W zasięgu wzroku jest osiem jezior, a po niedługim
spacerze pojawia się kolejnych dziesięć. Dwa z tamtejszych jezior nazywają się
Długie, drugie dwa wprawdzie nie Krzywe, ale Krzywce. Jest też Czarne. Nie
odkryłem jeszcze Kortowskiego, ale może za rok. Tak więc schodziliśmy tamtejsze
lasy i jeziora, zaczytywaliśmy sie całą prasą plotkarska (Viva, Gala, Życie na
gorąco, Na żywo, Naj, Sekrety i porażki, Sukcesy i sekrety, Porażki i sukcesy,
Tina, Olivia, Monika, Elwira, Ewelina, Baśka itd.) i robiliśmy co tylko nam się
podobało, przede wszystkim wszakże leniuchując, co bardzo polecam.
Rita, współczuję w związku z psiną. Żałuję, że nie wlepili ci mandatu za
minirajd krakowski. Czy występ Tomka w telewizji w końcu się potwierdził? Jeśli
tak, to namów go do nauki angielskiego i przestrzeż przed karierą tenisowo-
telewizyjną naszego drogiego Kurniczka. Gratuluję 40 tysięcy; co za to
dostałaś? Z portmonetką bardzo głupia sprawa, z przewracającym się klientem
świetna sprawa.
Brzozo, a jak tam twoja chałupa na Narwią?

[brzoza]

jd - witaj znowu, fajnie ze jestes:))
A komary w Borach miałes? I jak Bory stoją w temacie - grzyby? Przypuszczam, że
jest to pytanie retoryczne, gdyz i tam pewnie straszliwa susza była.
Wędkowałeś troche?
Gratuluje bieżacej wiedzy z zycia "wyższych sfer" - po lekturze wspomnianych
czasopism jestes zapewne ekspertem w dziedzinie: kto z kim, kiedy, w jaki
sposób, za ile i po co.
A moja chałupa na wsi jest szczęśliwie (mamy juz wode, podłączyli wodociąg we
wsi i to był nasz hit tegorocznego lata), trzeba było podlewac drzewka, bo
malutkie one są i musiały sie zakorzenic. A teraz juz życie zwykłe i rzadziej
do brzóz swoich i łąk jeździc będę.
Miłej aklimatyzacji:))

[Gość: rita]

widzisz brzoza jak dedykacja zadziałała - sama kosiłam i kosiłam i wreszcie są
zmiennicy. Dużo by do pisania, ale zostawię sobie to na jutro . Agassi gra z
Kafelnikiem i już chyba kończą. Znikającego klienta dziś nie było. I na
szczęście bo tych znikających było już za dużo - przyponę - pies, strona
gazety, jd, brzoza też zanikła, klient. Przepraszam - wygrał Agassi - brawo.
Jeśli chodzi o ten nieszczęsny wywiad - prawdopodobnie był to wywiad z kim
innym. Przeprowadzam śledżtwo i okazuje sie , że w klubie innym też trenuje w
oczach dziecka mistrzyni i myslę , że to zbieg okoliczności. Tak się złozyło,
żw wszyscy wiedzą , że coś piszczy u mnie lecz nie wiedzą dokładnie co - widza
rakiety i piłki i czasmi dzieci. W przyszlym tygodniu będe jeżdziła po klubach
i badała sytuację klubów więc więcej sie dowiem.
cdn

[Gość: rita]

jd- ogromnie sie cieszę , że juz jesteś cały i zdrowy i wypoczęty i
wyleniuchowany i pełen werby do pracy. Pytałeś się o nagrodę za 40- tysiecznika.
Dostałam najpiękniejszą , ze wszystkich : dobre słowo, szczere gratulacje i
uśmiech - taka nagrodę najbardziej sobie cenię , szczególnie na forum - to jest
takie miłe, takie kojące serce, takie pobudzające do życia, takie ........ no
dokończcie, brak mi słów. Ale że to ja tak strzeliłam nigdy bym się nie
spodziewała, bo kiedy wszedł mój post było na liczniku 39999, dlatego sugerując
sie tym liczyłam na innych.
Wiecie co , u mnie już jesień - deszczu nie widziałam bardzo dlugo, chyba od
ostatniej Niagary - susza, susza wokoło
Zmienię sobie teraz płytkę , ale idzie muzyka u mnie - Boże, nie mogę sie skupić

[Gość: jd]

Komarów nie było, grzybów też. W czasie urlopu nie wędkuję, bo to byłby jakiś
obowiązek (ranne wstawanie, wypływanie, czyszczenie ryb z łusek itd.). Główne
plotki to: ślub kościelny Czarka Pazury, nadchodzący rozwód Kayah, nowy chłopak
Demi Moore.
Co za muzyka nie daje ci się, rita, skupić?

[Gość: rita]

mam taką płytkę, pełno pisenek po angielsku - Ave Mryja też tam jest, mam też
płytki od Darwina - 25 oldies best, ale własciwie to uparłam się na tą jedną
Ave Mryja. Nie mogę sie przyzwyczaić , że coś gra, a gra Martin z Schuettlerem
i gra CD - wszystko naraz
dużo masz pracy jeszcze, czy dalej urlop ?
A tak właściwie to chodzę i spiewam - Jutro możeby być szczęśliwi - fajna
piosenka , nie wiem kto ją wykonuje.
Polecę już spać - dobranoc

Fajną książkę czytam
Życzę waszym dzieciakom brzozy i twojemu miłego rozpoczęcia szkoły i
zakończenia wzorowego - nie bójcie się o nich - dadżą sobie radę tylko nie
denerwucie się, bo oni zaczną sie denerwować , że wy sie denerwujecie i wszyscy
staną sie nerwowi, a pózniej zarazi sie klasa i cała szkoła.

[Gość: jd]

Roboty zwaliło się od cholery.
Co to za książka?
To nie moje dziecko denerwuje się pod moim wpływem, tylko wręcz odrwrotnie.

[Gość: rita]

Zacznę od książki , która mnie szokuje, a pewnie i innych też.
To będzie wstęp:
Rozważmy żółwia i orła.
Żółw jest stworzeniem żyjącym na ziemi. Właściwie nie jest możliwe życie bliżej
gruntu, jeśli nie przebywa się pod nim.
Żółw porusza się z taką prędkością, jaka wystarczy na polowanie na sałatę.
Przeżył, gdy cała reszta ewolucji przemkneła obok, ponieważ dla nikogo nie
stanowił zagrożenia, a zjadanie go sprawiało zbyt wiele kłopotów.
A teraz weżmy orła. To istota , której światem jest powietrze i wysokie
szczyty. Orzeł ma wzrok tak ostry, że potrafi dostrzec maleńkie stworzonko.
Czysta siła , czysta władza.... Błyskawiczna skrzydlata śmierć.
Orzeł potrafi godzinami siedzieć na urwisku i obserwować królestwa tej ziemi,
dopóki w dali nie zauważy ruch. Wreszcie skupia spojrzenie na maleńkiej
skorupie kołyszącej się wśród krzaków.
I zrywa się ...
W chwilię pózniej żółw odkrywa, że świat oddala sie od niego. I widzi ten świat
po raz pierwszy - już z wysokości. I myśli: Jakimż wspaniałym przyjacielem jest
orzeł.
I wtedy orzeł go puszcza.
Prawie zawsze żółw spada i ginie. Zadziałała grawitacja, o tym wiemy. Ale nikt
nie wie dlaczego orzeł to robi.Owszem, żółwiem można sobie dobrze podjeść, ale
biorąć pod uwagę włożony w to wysiłek mógłby łatwiejsze pożywienie zdobyć.
Po prostu orły uwielbiają dręczyć żółwie.
Oczywiście, orły nie zdają sobie sprawy z faktu, że uczestniczą w bardzo
prymitywnej formie doboru naturalnego.
Pewnego dnia żółw nauczy się latać.

brzoza i jd - czy wy już coś rozumiecie z tego wstępu, czy kojarzycie książkę ?
W tej książce żółw okazuje się Wielkim Bogiem Omem i jego rozważania są właśnie
tym sednem, z którmi chciałaby się z wami podzielić.
cdn

[Gość: rita]

"Czas płynie. Zbyt wiele czasu może człowieka utopić "
"Nie warto uciekać przed mieuknionym, gdyż wcześniej czy póżniej trafia się w
miejsce, gdzie nieuniknione właśnie przybyło i czeka "

Ów żółw znalazł przyjaciela człowieka i ich rozmowy są fantastyczne np.
- szukaj filozofa, kogoś kto potrafi myśleć. Kto pomoże mi przestać być żółwiem
- mówi żółw
- Ale jak znależść filozofa ? - odpowiada człowiek
- Moim zdaniem wystarczy rzucić kamieniem - mówi żółw
- jak wygląda filozof ? - człowiek się dopytuje, chcąc pomóc żółwiowi
- Oni dużo myślą - odparł Om (żółw) - szukaj kogoś ze skupionym wyrazem twarzy.
odpowiada dalej:
- Może mieć kłopoty z żołądkiem...
- Jeśli tylko podchodzi do tego filozoficznie ...
dalsze uwagi są też imponujące
- Jeśli zauważysz jak ludzie się biją to też są filozofowie, inaczej jest to
burzliwa i swobodna wymiana poglądów, zwykła walka argumentów.

na dziś wystarczy
To było rozpoczecie roku szkolnego na naszym wątku.
Czy chcecie trochę więcej o moich filozofach
Czy choć trochę zainteresuję was tematem ?

Tenis był - dzieci były i gra była. Nie mogę powiedzieć nic - dzieciaki się
starają jak mogą. Uczę ich przede wszystkim dobrego forhendu, to przecież 80%
gry.
Dziś zrobiłam im zabawę, stali przy siatce zasłaniając się rakietą, a ja
serwowałam tak by w nich trafić. I trafiałam z czego oni i ja się cieszyliśmy -
takie sztuczki na zakończenie treningu.
Tak im się to spodobało, że nie chcieli zejść i trzeba było ich wyrzucać. Na
przyszły trening oni będą we mnie trafiać.

jd- czy opróczy leżenia do góry brzuchem na urlopie i czytania to znalazłeś
jakis kamień. Ja zawsze z wycieczki przywożę jakiś kamolek i kładę go do
ogródka, może dlatego robię się coraz większyn filozofem.
będzie teraz grała chyba Capriatti - jestem za nią

[Gość: jd]

Rita, niewiele rozumiem z tego wstepu, nie znam książki. Na razie wygląda dość
tak sobie, ale na pewno się rozwinie. Nie, kamieni nie przywiozłem. Tam raczej
jest małokamiennie, a nad morze nie zdążyliśmy.

[Gość: rita]

Czy do swoich kolekcji gazet możesz dołączyć Angorę dzisiejszą - jest tam
obszerny wywiad z Jerzym Pilchem , bardzo ciekawy.

[Gość: rita]

Jednak musze się podzielić z wami wywiadem z Jerzym Pilchem pt. "Płynie we mnie
Wisła" co ja mogę sobie powiedzieć "Płynie we mnie Łyna". Znamy go już
doskonale więc nie można go przeoczyć.
-" Ja Wisłę opóściłem w wieku dziesięciu lat i nie miałem na to żadnego wpływu.
Wszystko co najważniejsze w moim życiu, odbyło się pomiędzy pierwszym a
dziesiątym rokiem życia, czyli dokładnie w Wiśle.
Jak to pięknie ujął - tam został ukształtowany w sensie zapamiętanych zapachów,
obrazów, postaci ... Pilch uwielbia także Margueza za to że i on powiedział, że
wszystko co jest najważniejsze w moim życiu zdarzyło się między tym i tym
czasem.
Najbardziej pamięta i uwielbia zapalanie w piecach kaflowych. Jak widzicie dużo
mnie z nim łączy, te wspomnienia z lat dziecięcych nie tylko we mnie siedzą i
ciekawe , że one najbardziej preferują lata dziecięce.
Czyli nie jest prawdą, żw wspominam dlatego , że przypomina mi się moja młodość.

- A kto to jest filozof ?
- Ktoś dostatecznie mądry, żeby znależć sobie pracę nie wymagającą dzwigania
ciężarów.

A teraz weżmy się za naszą lekturę:
Nasz filozof posiada wizytówkę, a na niej:
filozofia praktyczna
Żadne twierdzenie nie jest zbyt wielkie
Załatwimy Myślenie za ciebie !
Specjalne zniżki
Codziennie swiże aksjomaty

Jego najsłyniejszy cytat to: Świat jest ostro pokręcony, nie ma co. Ale trzeba
się śmiać, no nie ?

Myślę, że to może być prawda. Mogę się też mylić. Nie być pewnym : na tym
właśnie polega praca filozofa.
Pewność to skała.
Są pewnie rzeczy, które wydają się prawdziwe, które posiadają wszystkie
znamiona prawdy, ale nie są prawdziwą prawdą.
Prawdziwą prawdę musi czasem chronić labirynt kłamst.
jd- co to jest prawda trywialna, jest o tym mowa i nie rozumię ją ?

Czekam na relacje z U.S.Open, ale ciągle leje, można kajakami po kortach
pływać, świetnie odbijają sie w nich lampy, a Capriatti wygrała.

[Gość: jd]

Prawda trywialna czyli banalna; tak oczywista, że nawet nie wypada o niej gadać
i niewiele ciekawego z niej wynika.
Filozofia praktyczna w fachowym języku filozofów to etyka.
Pilch jest świetny w wywiadach. Czytałem kiedyś w Res Publice taki, że byłem
zachwycony jak cholera. Postaram sie dotrzeć do tej Angory.
Też mnie wkurza ten deszcz w Ameryce.

[Gość: koza]

Pilch jest wielki, nie tylko w wywiadach, jest to cholernie inteligentny pisarz z ogromnym poczuciem humoru.

[Gość: rita]

Czyli mamy już fanclub Pilcha - on jest poprostu bezpośredni, człowiek , który
mówi o wszystkim oprócz leczenia alkoholizmu.

[Gość: jd]

O to chyba chodzi, ze Pilch mówieniem leczy alkoholizm. A właściwie pisaniem,
co ma wielką za sobą tradycję. Inna sprawa, że znany jest tylko wierzchołek
(góry lodowej) tej tradycji.

[Gość: rita]

złapałam cię jeszcze - dobranoc
Oczekuje na następne dzielo Pilcha - coś ponoć pisze, tylko o tym nie mówią.

[Gość: jd]

Tak, Pilch jest pracowity. To zresztą kolejna recepta na okiełznanie wódeczki.

[Gość: rita]

jd- piszesz, że Pilch swoim pisaniem leczy z alkoholizmu, a co powiesz o mnie ,
kiedy gorzką zaczełam popijać dzięki Pilchowi.
Jego reklama tej wódeczki jest dobra, nie mam zastrzeżeń i smak też sie okazał
dobry. Czy czasmi przez niego nie zostaniemy na starość
alkoholikamigorzkożołądkowcami ?
Wracając do już przeczytanej książki - Pomniejsze Bóstwa - Terry Pratcgrtt , to
ma ona jakies przesłanie i chyba polityczne . Chyba krytyka demokracji i brak
wiary.
Ostatnie zdanie brzmi:
"- Podoba mi się idea demokracji. Trzeba mieć kogoś, komu nikt nie ufa. Dzięki
temu wszyscy są zadowoleni. Proszę o tym pomyśleć...."
Nie wiem dlaczego , ale czytając książkę, która zaczyna mi sie podobać,
angażuję sie w nią i kiedy ją skończę to stwierdzam, że nic z niej nie rozumię.
Tak właśnie było tym razem. To chyba była książka fantastyczna, jedyną jego
treścią jest walka dobrego ze złem. Orzeł , który zjadał żółwie na końcu
okazuje się żółwia przyjacielem.
Ciężka sprawa, to książka dla filozofów wyższej klasy .
Albo taki aksjomat :
- mam uczucie , że możemy zaufać Ricie
- dlaczego mamy jej ufać ?
-"Ktokolwiek tak głupi, by liczyć, że mu zaufamy, musi być godny zaufania. Jest
za głupia, żeby nas oszukać. "
jd- kto tu jest mądry , a kto tu głupi - o to jest pytanie ??????

Nic się nie martw , mam na to odpowiedż w następnej ksiązce. Hrabia Aleksy
Tołstoj, brat Lewka Tołstoja tak na to odpowiada :
-" Ja bracie, jestem dureń, ty, bracie - w dwójnasób, ale nic się nie martw,
zrobię z ciebie człowieka"
A znany nam filozof praktyk odpowiada: "usmiechać się, nie przychodzi mi łatwo.
Uśmiech wymaga ruchów kilkunastu mięśni i ta inwestycja mi się nie zwraca. "

Myślę, że z tego mogą powstać jakieś żniwa ;-) Połączenie braci Tołstojów z
fantastyką filozoficzną to może być cel bardzo ambitnego filozofa.
Przypadkowo mogę zostać fantastycznym filozofem i zapoczątkuję nowy rozdział
nauki ;-))))))

[Gość: jd]

Nie, rita, nie zostaniemy tymi gorzkożołądkowcami. Ja już w zasadzie swoje
wypiłem, a ty pijasz łyk na miesiąc, co jest dawką wielce rozsądną, choc
gwarantującą niezbędną odrobinę szaleństwa. Kibicujemy w końcu i w sumie
książkom Pilacha, a nie (dawnemu) piciu Pilcha, nawet jeśli zachodzi tu pewien
związek kiedyś prostej, a obecnie odwrotnej proporcjoanlności.
Bardzo uczone, pełne rozmachu i subtelnych skojarzeń są twoje rozważania. Czy
hrabia Tołstoj, o którym piszesz to rzeczywiście brat wielkiego Lwa?

[Gość: rita]

to ty tak twierdziłeś, kiedy przywiozłam je od teściowej, chodzi o książkę
kapeluszowa nieznajoma - nawet fajna, coś Tołstojewskiego ma , są tam
żniwiasze, kosiarze i gospodarstwa i miłość frywolna.
A jeśli chodzi o prawdę trywialną, czy możesz takiej prawdy podać przyklad ?
Z każdej prawdy mozna zrobić kłamstwo

[Gość: rita]

Oj, chyba dzisiaj straciłam bezmyślnie trening, wprawdzie zimno ale popołudniu
w słoneczku było ciepło, można by było pograć.
Ale jest jeden feler na tych kortach, otoczone są trawą i kiedy piłka tam wleci
jest mokra i ciężka i uderzenie jest już inne.
Jutro pojadę z dziećmi zwiedzać kluby - najwyższy czas podjąć jakieś decyzje.

[Gość: jd]

Skoro chodzi o Aleksego Tołstoja od "Pięknej nieznajomej" to on nie był bratem
Lwa i na pewno tak nie twierdziłem.
Prawda banalna to na przykład "Życie jest skomplikowane".
Twoje "z każdej prawdy można zrobić kłamstwo" to tanie efekciarstwo. Aż tak źle
i prosto nie jest.
Znam ten ból z trawą wokół kortu. W dawnych czasach, gdy trudno było o piłki,
boleśnie kilka przez to straciliśmy.

[Gość: rita]

No i lejeje cały dzień, smętny jest przez to. Klienci dopisują, nawet są z
humorami, no i muszą się teraz grzać.
Koniec z lodami i koniec z zimnym piwem, zaczyna się akcja czekolad. Dwóch
moich piwoszy zastanowiało się nad kupnem czekolady, głośno myśleli: kupić ją
czy nie.
Jeden twierdzi, że od jedzenia czekolady zęby się psują, a drugi , że czekolada
mam magnez i może przyciagać. Takie rozważania filozoficzne bardzo mi sie
podobają.
Włączyłam się w dyskusję i mówię : kupić nie kupić, ale spróbować warto. I tu
powstał następny problem - jaką kupić ? - gładką ? - gładka była by piękna, ale
ta z orzechami może smaczniejsza.
Tak i na tym właśnie polega prawda, że życie jest skomplikowane, szczególnie
gdy osiołkowi w żłobie dano......
Znikający klient też był i zachował się dziwnie, bo wszedł całkiem normalnie
bez potknięcia, ale kiedy wszedł zapytał się :- czy ma wyjść, bo nie udało mu
się wejście ? - odpowiedziałam, że nie, że wyjątkowo pana obsłużę bez
podknięcia :-)

Temat piłek też jest fajny - pamiętasz jeszcze białe piłki. Były tylko białe,
pamiętam Aeroplany , jeszcze je mam i pierwsze stomilowskie piłki i żeby ładnie
na kortach wyglądać to jeszcze tenisówki pocierało sie kredą by też były białe.
Piłki tenisowe to dobry interes, jedna piłka to 5zł i dziwię się , że w Polsce
nie produkują, a zakłady gumowe zostały zlikwidowane. Sama produkcja piłek
tenisowych i prezerwatyw powinna być opłacalna, a to ze względu na to, że
obydwie rzeczy się zużywają.
Moje dzieciaki miały 200 piłek zostało 50. Teraz na kortach dokładam swoje, tak
się gubią.
A w Ameryce leje i jak słyszałam turniej będzie rozciągnięty w czasie.

jd- jakie to są zdolności profetyczne i nihilistyczne konsekwencje ?
I jak wytłumaczysz, to podaj przykłady, jakoś bez nich ciężko mi sobie to
wyobrazić.

[Gość: jd]

Jestem amatorem czekolad.
Oczywiście, że pamiętam białe piłki.
Zdolności profetyczne to zdolności prorocze. Na przykład zapowiadam ci, że za
dwa lata wygrasz 3 miliony w totolotka i ty wygrywasz - mam wtedy zdolności
profetyczne, prorocze (jasnowidzkie). Choc one powinny dotyczyć nie jednej
sprawy, ale być dosć szerokie i trwałe.

[Gość: jd]

Zdaje się, że mamy naszego faworyta do nagrody Nike. A właściwie dwóch
faworytów.

Znikam do poniedziałku.

[brzoza]

Gratulacje, jd, to Twoja ulubienica:)))
A którego drugiego faworyta masz na mysli? Czy chodzi o Andrzeja Walickiego? Bo
chyba nie o Miłosza...
<<<~~~~~~~~~~>>>

[brzoza]

A w ogóle jak wrócisz (dokąd wybywasz?), to chyba czas juz bedzie na nowy
wateczek. Nikt Ciebie w tym nie zastąpi...

[Gość: rita]

Nike się zbliża, proponuję postawić zakłady - kto dostanie nagrodę ?
5 pażdziernika rozwiązanie. Zastanowię się na kogo postawić, wykluczam
Masłowską.
Brzoza jeśliby ona wygrała zrobimy jd kocówę i nawet mam pomysł jaką ;-)

jd - musze zdradzić tajemnicę tenisową, otóż pomału wdrażać będę nowy chwyt
rakiety, podpatrzyłam w internecie i w czasopismie. Ciężko mi będzie to
wytłumaczyć, ale już po cichu sprawdziłam to na sobie.
Pomyśl, wszyscy trzymają rakietę dłonią na końcu rakiety. Ja zauważyłam, że
jest tendencja trzymania rakiety w połowie dłoni, tzn tak, by końcówka rączki
rakiety spoczywała na poduszce dłoniowej - rozumiesz ?
Chodzi o to w tym , że rakieta ma większą prędkość przy uderzeniu piłki i
większy zakres manewrowania ją niż trzymając ją sztywno w całej dłoni.
Napewno to rozumiesz, rakieta to nie młot, to gitara i wszystko musi grać, a
gitarzysta będzie układał melodie.
Ale musze powiedzieć , co się dziś stało na treningu, znów śmiechu warte, jest
to brzydkie , ale jest to prawdziwe i bardzo śmieszne.
Kiedy zbieraliśmy piłki Samprasik schylił się, wystawił tyłek i woła: - proszę
pani, niech pani wceluje piłką ? Ja odpowiadam, nie wygłupaj się, zbieraj
piłki. Ale on usilnie prosi - niech pani wceluje ?
Tak usilnie prosił, że nie można było go przekonać, że pomysł jego jest
wstrętny. I kiedy tak stał schylony, a jego głowa międzynogami patrzyła co
robię, zdecydowałam się wycelować rakietą piłkę z forhendu i.....ta piłka go
powaliła, a było to z dalekiej odległości uderzenie.
Okazało się, że piłka przeleciała między nogami i trafiła w czoło zamiast w
tyłek. Nie mógł mieć do mnie pretensji, sam się o to prosił i pocierpiał.
Mieliśmy ubaw na korcie. Ale też już drugi raz pokazałam im celność i perfekcję
uderzeń.
Trening, to nie zabawa ;-)))))

[brzoza]

Ja tez pamietam białe, chińskie tenisówki, które z czasem, gdzy przestawały byc
takie białe, samrowało sie pastą do zebów "Nivea" (tak naprawde ta pasta tylko
do tego sie nadawała). I to był szczyt szpanu: wypastowane tenisówki,a do tego
białe podkolanówki i jakas superkrótka spódniczka.
Rita - z całą pewnościa jd juz nalezy sie kocówa, bo to wszystko przez niego!
I gratuluje celności - oko masz znakomite:))))

[Gość: rita]

tak, brzoza, zauważyłam, że mam dar celności. Opowiadałam już to jd, ale nie
wiem czy ty wiesz, kiedyś poszłam na spacer z psami do parku, a tam na boiski
dwóch chłopaków grało w koszykówkę.
Tak sobie pomyślałam, tyle lat nie miałam w rękach piłki koszykowej , może
sobie porzucę. Poprosiłam chłopaków o piłkę, ustawiłam się do rzutu pozycyjnego
i pchnięcie piłki i czysty wrzut do kosza.
To sobie myślę, spróbuję jeszcze raz, co mi szkodzi i oczywiście piłka
bezbłędnie wleciała do kosza. Chłopaki widząc co się dzieje zagwiadali sobie co
zachęciło mnie do następnego rzutu. Pewnie się domyślasz, że równiesz piłka
została umieszczona w koszu.
Ciężko było zejść z placu, kiedy piłka zawsze wlatuje do kosza. Byłam bardzo
rozochocaona do rzucania i nie odmówiłam następnego rzutu - celność 100%.
Chłopaki nie wytrzymali i mówią z powagą, pani była mistrzynią ? - ale skąd
odpowiadam ,już wam nie przeszkadzam, ale jeszcze raz sobie rzucę.
Piąty raz trafiłam i nagle sobie powiedziałam dość - zejść niepokonanym to
wspaniała sprawa i tak zrobiłam. Od tego czasu w parku chłopaki mi sie kłaniają
uniżenie i pewnie o tym wydarzeniu mówią kolegom.
A dziś oglądając mecz, też myslałam o celności do bramki i wypatrzyłam dwie
bramki, ale te słupki na początku mnie zdenerwowały.
Powiem ci jutro skąd taka celność u mnie , to olsztyńskie zabawy, od
dzieciństwa uczyły mnie celności.
A ty brzoza - powiec o swoich celnościach, w innych dziedzinach .

[Gość: rita]

O tej celności dużo by mówić - jak pisał Pilch pierwsze dziesię lat życia dużo
uczy. I tak podwórko olsztyńskie i wspaniała banda przyczyniła się do nauki i
wyspecjalizowaniu się w dokładności celności uderzeń.
Nawet z tego człowiek nie zdawał sobie sprawy. Najsłynniejszą naszą zabawą było
wybikanie okien. Obok mojego domu w samym centrum stał duży poniemiecki
magazyn. Miał on malutkie zakratowane okienka. I już wiesz i już się domyślasz,
że był to obiekt naszego celu.
Poranna rozgrzewka. Brało się mniejsze kamyczki i rzucało się tak by trafić i
zrobić huk i pobutkę innym śpiochom. I otwierały się okna, a z nich krzyki - wy
huligany, łobuzy - ja wam dam, ja wam pokażę i kamienica cała tętniła życiem
porannymi wyzwiaskami. A póżniej była zabawa z procami. Fajne były te pierwsze
proce, szukało się odpowiedniej gałązki w kształcie litery Y , wiązało się
zrykłą gumkę i mały kamyczek - broń gotowa, tylko cel trzeba było obrać.
Kiedy już wybiliśmy wszystkie okna w magazynach , a nowych już nie wstawiali to
z tej procy trafialiśmy do środka pustego budynku i nasłuchawaliśmy czy
wleciał. Ta zabawa szybko się znudziła, ponieważ powstawały przy tym kłótnie,
sam słuch nie wystarczał - dowodu wzrokowego nie było. Żeby się nie kłócić
między sobą, obraliśmy sobie inny cel. Nie ma co, szczegółów nie powiem, bo nie
mogę być z tego dumna ;-) A wiesz , że obok mnie był Dworzec Autobusowy i
zabawa w ruchome cele ,przyznam ci sie była brzydka. Ale była, niech mi starzy
Olsztyniacy wybaczą. Te zabawy napewno przyczyniły się do przeniesienia Dworca
Autobusowego w inne miejsce.
Póżniej wkroczył nóż, uuuu... to była gra !Rzucanie nożem do ziemi z różnych
pozycji. Pamiętacie te zabawy ? Nie pamiętam fachowych okeśleń, ale repertuar
różnego rzucania nim był ogromny. Począszy od palców rąk, dłoni, łokcia,
ramienia itd - nożem rzucało sie każdą częścią ciała i to tak by ostrze wbijało
się w podłoże. Ucierpiała ta ziemia olsztyńska, tyle wbitych ostrzy i jeszcze
to podwórko istnieje.
Kiedy wyjechałam , wszyscy musieli dobrze sobie oddychnąć. Zabrałam ze sobą
celność i z nożem sie już nie rozstaję. Zawsze jak ktoś podejrzany i obcy
wchodzi do sklepu wzrokiem upewniam się czy nóż leży na swoim miejscu, to już
taki nawyk.
A teraz Wy - wasze dziecięce zabawy ?
jd - co wyście mogli robić z j. Długim ? - już wiem, napewno puszczaliści
kaczki i chodziliście na grandę do ogródków sąsiednich !
Popatrzcie jak świat się zmienił, teraz dzieciaki XXI wieku będą wspominać -
gry komputerowe, monitory i opis gry ;-)
Jeszcze rozgrryzam lauretów do Nike - chciałabym na właściwego konia postawić.

Aha - a tą całą grożną i niebezpieczną bandę widzieliście potulnie siedzących
na schodach wejściowych do domu na stronce wycieczki do Olsztyna. Nie, jakie
grzeczne dzieciaczki ;-), jak pozory mylą, była to najprawdziwsza banda
olsztyńska tych czasów.
Dobrze, że przyjaciele z Al. Przyjaciół nie przechodzili tamtendy w czasie
odstrzałów szczególnie z procy. Nie wiem czy na układy koleżeńskie wpływają
nazwy ulic. Nazwa ulicy Partyzantów jak najbrdziej przyczyniła się na
partyzancki tryb życia jaki wiedli mieszkańcy tej kamienicy i to jest
najbardziej prawdziwe określenie.
jd- już kiedyś miałeś opowiedzieć o układach panujących na waszej ulicy - tak,
przyjaciele do końca życia, ale czy w dzieciństwie nie było sporów i zatargów i
te zabawy miałeś opisać.
A zabawy w wojnę pamiętacie , ja trochę pamiętam, ale nie kojarzę.

[Gość: jd]

Byłem w Bydgoszczy na imprezie zawodowej, ale połączonej z koncertami
muzycznymi w filharmonii bydgoskiej. Koncerty były świetne i przez nie nie
rozkwitło w pełni życie towarzyskie. Właściwie żadnych piwek, winek, dyskotek,
tańców i hulanek.
Dziekuję wam za gratulacje na moje ręce dla Doroty. Brzoza trafnie rozpoznała
naszego drugiego faworyta. Właściwie - cieszcie się - wolałbym by wygrał
Walicki. Jego książka jest zresztą świetna, świetnie napisana i nadzwyczaj
aktualnie ważna (choc może nie wprost i nie łopatologiczne), mam też osobisty
interes w jej ewentualnym sukcesie. Ale pewnie wygra jednak Szymborska albo
Julia Hartwig.
Rita, wszystko rozumiem z uchwytem rakiety. Poświeciłem kiedyś - gdy jeszcze
grywałem - temu zagadnieniu wiele czasu i pomyślunku, do niczego wprawdzie
odkrywczego nie dochodząc. Ale uchwyt rakiety to nieskończny problem sam w
sobie.
Brzozo, pastą miętową do zebów Nivea (3,05 zł.) świetnie czyściło się metale,
biżuterię, a także zęby (pełna biel).
Rita, ja podobne osiągnięcie jak ty z koszykówką zanotowałem kiedyś, gdy miałem
jeszcze niezawodne kolano, w celności strzału piłkarskiego (piłka nożna). Chyba
kilkanaście razy z rzędu trafiałem z jednego końca sali gimanastycznej w
tablicę koszykarską na drugim końcu tej sali. Mój przyjaciel (znany Krakus) o
mało nie popadł w obłęd, wietrząc w tym ingerencję sił diabelskich.
O zabawach podwórkowych nad Jeziorem Długim wiele już napisano w wiadomym
wątku. Muszę jednak przyznać, że dominowały zabawy raczej pokojowe i
przyjacielskie. Gdy wyjechałem z Olsztyna i zameszkałem gdzie indziej byłem w
szoku, że można bawić sie w bitwę między podwórkami na prawdziwe kamienie, tym
bardziej, że te bitwy nie raz kończyły się tragicznie. Ale zabawę w noża
pamiętam jak najbardziej z Alei Przyjaciół. Czy o niej nie mówiło się "gra w
kikuty"? Wbijało się nóż z bródki, noska , czoła, głowy itd. Scyzorykiem albo
finką harcerską. Była też gra nożowa "w kraje". Rysowało sie wielki prostokąt
na ziemi, dzieliło na pół, i jedna połowa to był twój kraj, a druga -
przeciwnika. I rzucało sie nożem w teren przeciwnika. Gdy nóż sie wbił można
było po linii wbicia odkrajać kraj przeciwnika i brać pod swoje panowanie.
Graliśmy też nożem w ten sposób, że rysowaliśmy na ziemii tablicę jak do
łucznictwa i z pewnej odległości rzucaliśmy, no i za wbicie dostawało się
punkty. To idealna chyba gra dla Rity.