śmierć

[maijkell]

Jak to jest umieraż, a później być odratowanym, przeżyliście to kiedyś, bo
sam myśle o samobójstwie ??

[milix2]

Moim zdaniem nie myślisz o śmierci tylko chcesz zwrócić na siebieuwagę, w końcu
chcesz być odratowany, radzę ci o tym nie myśleć bo coś o tym wiem...
Pozdrawiam.

[efam1]

a ja uwazam ze tak nie jest, jak pisze porzednik
ja tez mam próbę za sobą i zyje ale myslałam ze się przestraszę, docenie
wszytko i zacznę jakos zyc...niestety teraz myslę juz o pasku i klamce zeby juz
nikt mnie nie odratował..
tego nie radzę oczywiście i nie zycze nikomu

[murzynka1]

> kretynie zamiast myśleć o pasku - myśl o tych co będą po tobie płakali

[efam1]

nie mów do mnie kretynie bo jestm kobietą
odpowiedz sobie na pytanie !!!czy ci co teraz płaczą pomogli mu na tyle zeby
tego nie zrobił??????????????

[murzynka1]

co to ma za znaczenie kim jesteś skoro chcesz przestać być w ogóle ???
jak można pomóc gdy ktoś udaje że wychodzi z choroby; 3 miesiące w szpitalu,
potem lekarz raz w tygodniu; wspólne wyjazdy; wczasy od niedzieli, a on prasuje
koszule na wyjazd idzie do piwnicy i już ma nas w d....
powiedz dlaczego właśnie stryczek wybrałaś

efam1 napisała:

> nie mów do mnie kretynie bo jestm kobietą
> odpowiedz sobie na pytanie !!!czy ci co teraz płaczą pomogli mu na tyle zeby
> tego nie zrobił??????????????

[efam1]

stryczek dlatego zeby mnie juz nie odratowano..to chyba nie jest takie trudne
do odgadnięcia co?
ja rozumiem Twojego Tatę....czuję się tak samo jak on jeszcze przed śmiercią
a Ty jak widac nie rozumiesz go nawet po śmierci....

[murzynka1]

wcale nie chce go rozumieć bo wtedy musiałabym zaakceptować jego śmieć a tego
nigdy nie zrobię


efam1 napisała:

> stryczek dlatego zeby mnie juz nie odratowano..to chyba nie jest takie trudne
> do odgadnięcia co?
> ja rozumiem Twojego Tatę....czuję się tak samo jak on jeszcze przed śmiercią
> a Ty jak widac nie rozumiesz go nawet po śmierci....

[milix2]

Efam nie jedź po niej, tu każdy ma rację i jednocześnie każdy jej nie ma.
Kochając człowieka jesteśmy samolubami bo chcemy go mieć dla siebie, gdy
odchodzi na własne życzenie to jest szok. Ale czasami to samolubstwo jest
właśnie piękne, czasami nie można od razu wybaczyć komuś pewnych kroków, a
przynajmniej nie od razu.

[milix2]

Tzn piękne dla ludzi którzy sie wzajemnie kochają, za życia, bo po śmierci może
jedynie prowadzić do choroby, dlatego trzeba zrozumieć pewne sprawy ale do tego
potrzeba czasu.

[efam1]

nie chcę po nikim tutaj jechać..mówię tylko że zawsze są wszyscy zszokowani już
po fakcie!!

[milix2]

Postaw się w ich sytuacji, ludzie nie romumieli i nie rozumieją choroby, i
zawsze będą w szoku, ty byś nie była jak ktoś ci bliski by jutro z sobą
skończył?

[efam1]

oczywiscie ze byłabym w szoku..ale zadałbym sobie najpierw pytanie czy zrobiłam
wszytko co można było?

tak...

[lucyna_n]

Gdybyś sama nie zachorowala, przypuszczalnie że też nic z tej choroby byś nie zrozumiała. Zresztą niby
co byś zrobila, co Twoim zdaniem można było? Sama chcesz zostawić dziecku niewymazywalną żadną
rterapią "pamiątkę" w postaci matki która tak je kochala że aż samobója strzeliła po jego urodzeniu a
innym się wymądrzasz, źe mogli zrobić więcej. Zacznij od siebie.

[abasia471]

Piszesz tak jak byś sugerowała, że bliscy są współwinni samobójstwa. Nie
neguję, że okoliczności mogą ułatwiać decyzję o samobójstwie, ale zawsze jest
to osobista decyzja danego człowieka. Nie można uprawiać szantażu
emocjonalnego - Za mało mnie kochają, za mało wsparcia okazują, więc ze sobą
skończę, a ich niech zżerają wyrzuty sumienia. Każdy człowiek sam jest
odpowiedzialny za swoje życie. Przerzucanie odpowiedzialności na innych jest
wynikiem niedojrzałości, albo choroby, z jednym i drugim należy walczyć. Tobie
radziłabym wziąść się za leczenie i psychoterapię, zamiast zastanawiać się
ciągle nad samobójstwem. A innym którzy chcą spróbować jak to jest targnąć się
na własne życie, proponuję zastanowić się, co będzie jak próba się niechcący
uda.

[lucyna_n]

> Piszesz tak jak byś sugerowała, że bliscy są współwinni samobójstwa.

co??

[rakju]

nie strasz nie strasz, wydaje mi sie, ze masz jakas chora przyjemnosc z gadania
o tym i szantazowania innych, jak strzelisz samobuja swiat jakos to przezyje
bez wiekszej szkody, ale dla ciebie bedzie to koniec, wiec sie zastanow.

[lucyna_n]

co??

[milix2]

ja też mam pewne historię za sobą, o których nie chce tu pisać, po prostu wiem
jak to jest, idziesz z zakupami i patrzysz na przejeżdżające samochody,
podchodzisz do krawężnika... Nie warto, trzeba z tym walczyć, trzeba sie
leczyć. Będąc w trudnym stanie tałem sie obserwatorem świata, nie jego częścią,
ale teraz wiem że nawet bycie obserwatorem ma swoje plusy, trzeba się starać
obserwować jak najdłużej, może terapia pozwoli włączyć się znów do życia,
pozwoli stać się znów częścią tego świata.
Życze wam powodzenia w walce z samym sobą.

[mskaiq]

Murzynka1 napisala
>jak można pomóc gdy ktoś udaje że wychodzi z choroby; 3 miesiące w szpitalu,
>potem lekarz raz w tygodniu; wspólne wyjazdy; wczasy od niedzieli, a on
>prasuje koszule na wyjazd idzie do piwnicy i już ma nas w d....

On mogl nie udawac, mogl czuc sie lepiej. Samobojstwa nie mozna popelnic kiedy
jest z nami nasza inteligencja czy rozsadek.
Niestety silne emocje potrafia wylaczyc ten rozsadek i wtedy mozna popelnic
samobojstwo, nie zdajac sobie nawet sprawy z tego co robimy.
Serdeczne pozdrowienia.

[maliana]

a, wlasnie, Mask mi przypomnial - samobójstwa najczęsciej (podobno) popełnia
się, kiedy epizod depresji zaczyna ustępować, czyli jak zaczynają działać leki.
Wtedy człowiek zdaje sobie sprawę ze swojego stanu, z tego, co stracił itp itd.
Jest to bardzo niebezpieczny okres.

[rain.dog]

w głębokiej depresji występuje też obniżony napęd,różnego stopnia spowolnienie
psychoruchowe. myśli samobójcze, pragnienie śmierci, zniknięcia są nieraz
bardzo silne, ale chory nie jest w stanie po prostu podjąć żadnych
skomplikowanych działań.
kiedy leki antydepresyjne zaczynają działać,najczęściej pierwszym objawem jest
właśnie zwiększenie napędu przy dalej jeszcze obniżonym nastroju: wówczas
często dochodzi do targnięcia się na własne życie. dlatego w ciężkich
depresjach, z duzym zahamowaniem ruchowym pierwszy okres leczenia powinien
odbywać się pod ścisłą kontrolą,najlepiej w warunkach szpitalnych.

[carlabruni]

po co myślisz o samobójstwie skoro zaraz myślisz o odratowaniu?

[euforyk]

właśnie. a także po co wymyślono ruchome schody i bieżnie elektryczne