SW RPG II !!!!!!!!

[darthazubin]

Witajcie moi drodzy. Oto zaczyna sie drugi epizod naszej wielkiej epopei.

REPUBLIKA KONTRATAKUJE

Nad przemyslowa dzielnica Couruscant zapadal zmierzch. Zolnierze czekali w
milczeniu. Kazdy nerwowo zaciskal dlonie na swoim blasterze. Od wielu lat
rebelia byla juz niemal zniszczona.
Tym wiekszy jednak budzila strach. Rebelianci, ktorzy niemal doprowadzili do
upadku Republiki stali sie juz zywa legenda. Pomimo oczywistej przewagii
zolnierze bali sie. Bali sie mitycznej juz potegi przeciwnika.
Dowodca odwrocil sie spogladajac na kierujacego akcja. Czlowiek w czarnym
stroju budzil strach rownie wielki jak przeciwnik.
Darth Azubin dal znak. Pierwszy oddzial szturmowcow sforsowal potezne,
stalowe wrota, wybijajac pierwsza straz. Zolnierze zatrzymali sie niepewnie,
rozgladajac sie w ciemnej hali...
Nagle ich dowodca wyciagnal bron, ktorej nie widziano w Republice od wielu
lat. Dwa miecze swietlne- jeden podwojny, drugi zwyczajny. W mroku lsnily
szkarlatnym blaskiem. Dowodca zolnierzy dal znak, ze czas sie wycofac. Dobrze
wiedzieli, ze kiedy ich wodz przystepuje do walki, lepiej nie stawac mu na
drodze.
Azubin ruszyl. W drugiej hali oczekiwaly przerazone resztki rebeliantow. Na
twarzach zastygle w bezmyslnym grymasie maski udajace Dartha Maula i dawnych
sithow. Zalosne.
Skoczyl przed siebie. Znow byl w swoim zywiole. Jak gdyby odmlodnial o
kilkanascie lat. Trzy ostrza odbijaly wszystkie skierowane ku niemu strzaly.
Dzialal szybko i zdecydowanie, poruszajac sie niczym dziki kot. W
nieogarnionym szale pozbawial zycia swoich wrogow. Ci cofali sie, ale nie
mieli juz dokad.
I wreszcie nie bylo juz nikogo. Ostatnie siedlisko wrogow Republiki zostalo
zniszczone. Tylko jeden przerazony chlopak...
W jego dloni blysnal miecz swietlny: -Padnij przed potega Sithow...
I wtedy Azubin rozesmial sie. Czytym, radosnym smiechem, po raz pierwszy od
dziesiecioleci.
A potem, jedno szybkie i bezwzgledne ciecie:
-Moze byc tylko jeden...
Glowa chlopaka potoczyla sie po ziemi.
-...Mistrz Sithow- zakonczyl Azubin.
Wyczul jednak obecnosc jeszcze jednej osoby. Dziewczynka kulila sie w kacie.
Powinien ja zabic. Byla skazona, ale wyczul w niej cos. To byla ona, ta
ktorej poszukiwal od tak dawna.
-Jestes gotowa poznac to co niepoznawalne?- zapytal.
Niepewnie skinela glowa. Sith podal jej reke. Ruszyli pozostawiajac hale do
wysprzatania sluzbom porzadkowym.

[darthazubin]

Asetine westchnal odkladajac raporty.
Wiele zla dzialo sie w Republice. Udalo mu sie pokonac zagrazajaca jej rebelie.
Odtworzyl Senat i armie Republiki, ponownie przylaczyl do niej wiele ukladow
A jednak wciaz mial wrazenie, ze to zbyt malo. Senat... garstka dopiero
uczacych sie dzieciakow. Najstarsi mieli po trzydziesci kilka lat. Bylo wsrod
nich wielu kandydatow na dobrych politykow. Paru nawet moglo sie pokusic w
przyszlosci o fotel kanclerza..
Ale w przyszlosci. A on mial coraz mniej czasu. Zgromadzil niemal caly Krysztal
Sithow. Brakowalo mu zaledwie jednej czesci. Jego potega siegnela pulapu,
jakiego nie doswiadczyl zaden z Sithow od czasow ich zlotego wieku. Nikt nie
mogl sie z nim rownac... Nawet zdradziecki, choc wielki Palpatine.
Ale krysztal wysysal z niego moc. Starzal sie i byl pewien, ze zbyt szybko. Nie
byl juz tym mlodziencem, co kiedys. Gdyby bez krysztalu z samym tylko mieczem
swietlnym mial stanac naprzeciw ktoregos z najwiekszych- Perlotiel, Mikolaja,
czy swojego zdradzieckiego ucznia D'egeana... Nie byl wcale pewien, czy dalby
im rade.
A tymczasem zblizalo sie nowe zagrozenie. A wiedzial, ze sam mu nie podola. Na
nowo otworzyl akademie Jedi... bylo tam wielu zdolnych studentow, jednak byl
jedyna osoba potrafiaca ich szkolic, przez co zajmowalo to wiele czasu.
Gdzies tam byli ci, ktorzy mogli mu pomoc ocalic Republike. Rozsiadl sie
wygodnie w fotelu. "Republika was potrzebuje" Wiedzial, ze Jedi odbiora te
mysl. Mial nadzieje, ze mIkolaj okaze sie rozsadny. Bez jego pomocy walka
przeciw straszliwemu przeciwnikowi mogla okazac sie daremna.
Zawahal sie chwile przed wyslaniem kolejnej wiadomosci. Jesli jej zdrada byla
tak wielka, jak podejrzewal nie bylo wielkiej nadziei. Musial jednak sprobowac.
Kazda pomoc byla nieoceniona. Zwlaszcza tej, ktora tak dlugo uwazal za swoja
sioste... ktora tak naprawde nia byla.
Po wezwaniu Perlotiel wydal kolejne rozkazy.
Republika musiala zjednoczyc wszystkie swoje sily. Choc Federacje handlowe byly
rozbite Xionic wciaz ponoc gdzies sie ukrywal. Pomoc tego madrego przywodcy
mogla okazac sie nieoceniona. Podobnie, jak pozostalych, ktorych nakazal
wezwac. Bylo wsrod nich wielu. Od wielkich wojownikow, po najbardziej
parszywych lowcow nagrod.
Jego poslancy mieli przemierzyc Galaktyke w poszukiwaniu wszystkich, ktorzy
byli w stanie pomoc w ocaleniu Republiki i tych, ktorzy mogli przyczynic sie do
jej zguby. Pierwszych- aby przylaczyli sie do niego w dziele ocalenia
Republiki, tych drugich- aby ich zniszczyc.
Wyslal swoich ludzi, aby sciagneli wszystkich na Couruscant...
Zblizal sie zly i krwawy czas...

[Gość: Xionc]

Nad zniszczonym i opustoszałym do niedawna bazarem w Coruscant wstawał blady
świt. Spalone i pokryte gruzami miejsce stanowiące do niedawna symbol wolnego
rynku w galaktyce powoli zapełniało się tymi, którzy mieli chęć coś kupić i
tymi którzy mieli jeszcze co sprzedać.
Byli tu jeszcze inni, którzy nie chcieli ani kupować, ani sprzedawać. Szukali
zemsty...

Należał do nich niemłody już mężczyzna o poharatanej zmarszczkami twarzy, w
ubraniach, świadczących że niejedno miejsce widziały i niejedną podróż odbyły.
Było w nim jednak coś co mówiło, że nie jest zwykłym obieżyświatem. Że obyczaje
wyższych klas nie są mu obce...

I rzeczywiście nie były. Mężczyzna był jednym z tych, którzy starali się
ratować republikę przed nowym najazdem Sithów. Jednak jego starania i działania
poszły na marne, bo został zdradzony. I właśnie dlatego tu i teraz rozpoczynał
swoją krucjatę zemsty nad swoimi krzywdzicielami.

Złość i nienawiść przepełniały jego serce. Gdyby nie nadzwyczajna przezorność
leżałby z rotrzaskaną czaszką na ulicy pośród gruzów miasta mieniącego się
sercem Galaktyki. Jednak starannie przygotowany klon oddał życie za swego Pana,
wypchnięty przez okno. On sam zdołał zbiec kilkanaście minut przed atakiem
asasyna nasłanego przez rycerzy Ciemnej Strony Mocy.

Do dziś jednak nie rozszyfrował zagadki - kto był zdrajcą?

[Gość: Digan]

Staczał się. Powoli i niebubłaganie, popychane przez kolejne wydarzenia.
Najpierw ta trójka, On, Drake WIndu i Yeddla. Pozabijał jego przyjaciół jakiś
tajemniczy łowca głów... Ktoś, kto był zdolny zabić Jedi. Potem walki o
Corruscant. TO była makabra. Jego miecz szlag trafił, on sam z trudem się
uratował. Potem musiał żyć ze zwykłego złodziejstwa, urzywając swej Mocy. W
najbardziej haniebny sposób. Krew go zalewała. Teraz był jakimś handlarzykiem i
żyjącym z zakładów bukmaherskich, jednego z ulicznych sportów.
Nic już nie przypominało o jego przeszłości, oprócz wspomnien...
Aż pewnego dnia, pewien patałach w zakładzie postawił miecz świetlny. Taki jak
jego, podwójny. Z przyciskiem, takim, który potrafił go rozdzielić na 2 miecze.
To była jedyna w swoim rodzaju okazja.
Pamiętał to jak dziś, każdy ruch...
Przyciągnął go moca i ruszył w bój. To było niesamowite. Strażnice strzelali z
blasterów, a on powtarzał te ruchy, te wyłuczone wieki temu. ranił strażników i
uciekł.
Był wolny.
Już wiedział kogo musi odnaleźć. Mikołaja, tego mistrza w walce i mocy, choć
nieco zadufanego w sobie. [ :P ]
Ukrył się gdzieś, gdzies w tych szarych ruinach. Wielopoziomowych, pokręconych
jak labirynt. Uwolnił się od żebraków i jakiś ochydnych zwierząt.
Zaczął medytować i szukać telepatią tego człowieka...

"Mikołaj, pora ruszyć do walki. Ja D`egean, przeżyłem i musze się z tobą
skontaktować. Uwierz w możliwości i Moc. Wszystko przed nami"


digan.

[darthazubin]

Darth Azubin stal nieruchomo.
OCzekiwal. Nie wiedzial, co przyniosa kolejne dni i miesiace. Minelo juz
niemal dwadziescia lat od dnia, kiedy zostal Wielkim Kanclerzem. Dwadziescia
bardzo dlugich lat.
Ten straszliwy najazd niemal unicestwil Republike, ktorej mial przewodzic.
Wyzwolil sily, ktore na zawsze powinny pozostac na uwiezi. Jedi odeszli-
pamietal dluga rozmowe z Mikolajem, obaj uznali ze to sluszne. Sam poparl ich
odejscie wiedzac, ze to moze jedyny sposob aby ich ocalic. Ale teraz ich
potrzebowal.
Westchnal. Zwyciezyli... on zwyciezyl. Ocalil Republike... ale czy cena nie
bylo jego czlowieczenstwo? Poswiecil zycie zbyt wielu, zeby odeprzec najazd.
Moze to on powinien byc teraz martwy miedzy nimi.
-Mistrzu?- zapytala cicho.
Nie odwrocil sie ku dziewczynce. Uczyla sie szybko, bardzo szybko, byla godna
padawanka mistrza Sithow. Moze wrecz zbyt szybko? Zbyt dobrze znal historie,
zeby nie wiedziec, ze zbyt zdolni uczniowie czesto zapowiadali straszliwe
czasy. Vader, An-Nah... wlasnie, ciekawe co sie z nia dzialo? Nie odeszla razem
z Jedi.
Tymczasem jednak mogl tylko czekac. Mial nadzieje, ze Mikolaj odpowie na jego
wezwanie. Kiedy sie rozstawali dal mu niewielki komunikator, mowiac mu, ze
wezwie go gdy nadejdzie czas.
Poza Jedi byli jednak jeszcze inni uczestnicy tej gry. Wiedzial, ze liczni
lowcy nagrod, wojownicy, wszelkiego rodzaju bohaterowie i szumowiny sciagaja do
Couruscant. Nie mial wyboru. Z nich bedzie musiala powstac armia, ktora
przeciwstawi sie nowemu zagrozeniu. A ci, ktorzy nie zasila jej szeregow...
Beda musieli byc zniszczeni.

[an-nah]

Minęło wiele czasu, odkąd ostatnio widziała znajomy
krajobraz. Teraz ich statek zbliżał się do Couruscant,
gdzie kiedyś szkoliła się i skąd kiedyś odeszła, by pomuc
swoje siostrze i przyjaciołom...
Mówiono, że jej Moc jest silna, że gdyby opowiedziała się
po jednej ze stron, mogłaby zmienic rozkłąd sił w
galaktyce... ona sama była wtedy młoda dziewczyną, na
której wyobraźnię działały opowieści o bohaterach dawnych
dni, przeznaczeniu i szlachetnych czynach... Teraz jednak
wracała, coś ciągnęło ją spowrotem.
-Pani An-Nah - odezwał się komputer - wiadomośc od Lady
Dehiry
Włączyła ekran. Twarz najstarszej z jej sióstr patrzyła z
na nią spokojnym, nieco melancholijnym wzrokiem.
-An, muszę wyjechać, ja też mam obowiązki... akademia...
Będę starała się z tobą kontaktować, ale...
-W miarę możliwości - odparła. - ja też mmam obowiązki,
Dehi. Formalnie nadal jestem Jedi... A tutaj znowu
zaczyna się coś dziać.
-Proszę, pamiętaj, ze nie ma czegoś takiego, jak
przeznaczenie. Że każdy kszatałtuje swój los, obiecasz mi?
-Będę pamiętać.
Ekran zgasł. Dziewczyna patrzyła przez okno na zbliżającą
się planetę. W dłoni ściakała wisiorek, który otrzymała
od siostry.

wyjaśnienie

[an-nah]

Dehira jest realną osoba i nie wolno jej wykorzystywać.

[mikolaj7]

an-nah napisała:

> Dehira jest realną osoba i nie wolno jej wykorzystywać.
>

ja z kolei prosilbym o niewykorzystywanie Luke`a
Skywalkera - dopoki pozostaje on z dala od innych postaci,
a pod moja "opieka" :))

[mikolaj7]

Jedi pod wodza Mikolaja ukryli sie niespelna dwadziescia
lat temu. Wkrotce po wybuchu wojny wielu mistrzow
opowiedzialo sie po stronie Republiki i... poleglo w walkach
z poteznym wrogiem. Pozostali, a takze niedobitki
walczacych, udali sie za Mikolajem na wieloletnia tulaczke.
Poza znane obszary galaktyki, do innych ukladow i na inne
planety. Tam gdzie byli bezpieczni i z dala od politycznej
zawieruchy, jaka zapanowala w Republice, mogli odbudowac
swoja potege.

Kilkuset rycerzy Jedi wyszkolilo drugie tyle padawanow.
Wedlug niektorych mistrzow zblizal sie czas ujawnienia.
Tymczasem Przewodniczacy Rady - Mikolaj - otrzymal dwa
niepokojace sygnaly telepatyczne. Znieksztalcone przez
odleglosc, niejednoznaczne impulsy od nieokreslonych
nadawcow, staly sie glownym tematem kolejnego
posiedzenia Rady Jedi - 12 najpotezniejszych i najbardzuiej
zasluzonych dla Zakonu rycerzy, m.in Mikolaja i Luke`a
Skywalkera.

[btw. zeby bylo jasne - Jedi byli i sa ukryci - a to znaczy nie
wiadomo, gdzie sie znajduja i nie da ich sie znalezc. to tak,
zeby nie bylo nieporozumien :))]

[Gość: Xionc]

Podszedł do straganu oblepionego świecidełkami (większość była zrobiona ze
zwykłego szkła, ale i tak były śliczne), za którym stał handlarz z rasy, której
nazwy nigdy nie mógł zapamiętać. Pamiętał jednak jego imię, znał go bowiem
jeszcze z czasów kiedy nie był nawet Wicekrólem Federacji HAndlowej.
- Szar'kran co za spotkanie!! - udał radość i zdumienie
- Niebywałe, Pan i Władca tutaj - wykrzyknął kramarz. Xionc powoli zaczynał
sobie przypominać charakterystykę tej rasy. Gotowi wleźć w dupę żeby tylko
osiągnąć jakieś korzyści - Czyż nie chodziły słuchy, żeś Panie nieżyw?! Żeś
zabit był przez podłego asasyna?
- Tak... - XIonc zabiłby go za ten jazgot gdy mógł - i niech tak na razie
zostanie... Poszukuję informacji...

[mikolaj7]

Obrady Rady Jedi byly bardzo burzliwe. W koncu
zdecydowano sie na rozwiazanie zaproponowane przez
Luke`a - wyslac kilku rycerzy Jedi na tereny znajdujace sie
pod jurysdykcja Republiki, zaznajomic sie z obecna sytuacja
polityczna, w miare mozliwosci dotrzec do bylych
senatorow (o ile jacys przezyli) i poinformowac pozostalych
Jedi o obserwacjach. Na ochotnika zglosil sie jako pierwszy
Mikolaj, oddajac tym samym przewodnictwo w Radzie
Skywalkerowi . . .

[Gość: digan.]

Ruszył w spokoju przez miasto. Był już gotowy. Wiedział, że pomoc nadejdzie.
Oczywiście wiedział, że nie odrazu i nie z niesamowita siłą, ale jednak miło
było wiedzieć, że nie jest się jedynym dobrym w promieniu setek mil. Słońce
wstawało, rozświetlając powoli całe ruiny tego niegdyś potężnego państwa.
Spojrzal w niebo i zauważył coś dziwnego: Statek.
W promieniach słońca był cały czerwony, takie widoku nie widziano tutaj od
lat. W zbił się w niebo, wykorzystując maksimum mocy, jaką był w stanie z
siebie dać. Podleciał do statku, który i tak dość nisko wisiał. Zajrzał szybko
przez okno i zobaczył An-Nah rozmawiającą z jkąś osobą. Umknął szybko na jeden
z dachów i oczekiwał, aż statek zejdzie....

digan.

<Tylko An-Nah streszczaj sie z lądowaniem, nie będe tu cały dzięn sterczał;)
(Nie bierz sobie tego do serca)>

[Gość: digan]

Gość portalu: digan. napisał(a):

> Ruszył w spokoju przez miasto. Był już gotowy. Wiedział, że pomoc nadejdzie.
> Oczywiście wiedział, że nie odrazu i nie z niesamowita siłą, ale jednak miło
> było wiedzieć, że nie jest się jedynym dobrym w promieniu setek mil. Słońce
> wstawało, rozświetlając powoli całe ruiny tego niegdyś potężnego państwa.
> Spojrzal w niebo i zauważył coś dziwnego: Statek.
> W promieniach słońca był cały czerwony, takie widoku nie widziano tutaj od
> lat. W zbił się w niebo, wykorzystując maksimum mocy, jaką był w stanie z
> siebie dać. Podleciał do statku, który i tak dość nisko wisiał. Zajrzał
szybko
> przez okno i zobaczył An-Nah rozmawiającą z jkąś osobą. Umknął szybko na
jeden
> z dachów i oczekiwał, aż statek zejdzie....
>
> digan.
>


Szmer. Odwrócił się natychmiastowo, miecz błysnął w dloni. Przed nim stał ten
Patałach, od którego dostał miecz.
- Bogowie! - krzyknął zdziwiony - więc tak chodzą te rękojeści!!
- Słucham? - spytał nieco zdziwiony D`gean - to jest miecz świetlny.
- Taki, którymi walczyli ci, no... rycerze Tedi?
- Jedi - poprawił niechętnie D`gean. - Ale właściwieto po co tu jesteś? -
Spytał gasząc miecz.
- Chcesz zarobić? - Spytał.
- Co mam ukraśc - Wojownik znał wystarczajaco dobrze to miasto.
- Wiesz, gdzie jest Biuro Asentine`a?
- Wiem - D`egean jezcze nie kojarzył, kto to jest. I z jaką postacią się łączy.
- On ma tam taką jedną księge. "Rycerstwo w wiekach średnich; Studium Problemów
między planetarnych za czasów Powstania Jedi" - Wyrecytował jednym tchem.
- On ma takie księgi? Przeciez papieru nie urzywa się od kilku tysięcy lat!
- No tak, ale on ma cały zbiór takich ksiąg. Jako Archeologiczne... te...
- Dobra, nie paplaj. Dawaj połowe z góry.
Patałach dał swoje. Wojownik wziął i ruszył w stronę Biura.
Wszedł prez balkon, mieczem rozwalił drzwi. Wszedł do środka i zobaczył małą
puszeczkę. Widział już taką: u boku Mikołaja...

[an-nah]

[dobra, streszczam się... o ile nie jest za puźno...]

Płynnie osadziła statek na płycie lądowiska.
Zabezpieczyła stery (Podobno różne gildie złodziejskie
znajdywały coraz to nowe sposoby na kradzież prywatnych
statków.)i wysiadła. Pierwszym, co poczuła, stając na
ziemi była czyjaś obecność... Ktoś, kogo znała... blisko...

[Teraz prośba do Digana, żeby on się streszczał. jeśli tu
jest.]

[Gość: digan]

an-nah napisała:

> [dobra, streszczam się... o ile nie jest za puźno...]
>
> Płynnie osadziła statek na płycie lądowiska.
> Zabezpieczyła stery (Podobno różne gildie złodziejskie
> znajdywały coraz to nowe sposoby na kradzież prywatnych
> statków.)i wysiadła. Pierwszym, co poczuła, stając na
> ziemi była czyjaś obecność... Ktoś, kogo znała... blisko...
>
> [Teraz prośba do Digana, żeby on się streszczał. jeśli tu
> jest.]


Spojrzał w niebo.
Statka nnie było. Statek wylądował.
Stanął przed wyborem: Kontakt z Mikołajem albo spotkanie z An-Nah. Wybrał to
drugie. Szczególnie, że nie marzyło mu się spotkanie rozwścieczonego Azubina.
Przynajmiej nie teraz.

Wpadł na lotnisko, na którym stał statek An-Nah. Drzwi były otwarte. Stanął oko
w oko z An-Nah, tą osoba, od której podbno zależy równowaga mocy.
digan
[Teraz twoja kolej :P]

[darthazubin]

-Nic nie wie.
Azubin niechetnie musial przyznac racje swojemu uczniowi.
Szumowina rzeczywiscie nic nie wiedziala. Widzial jego mysli. Tylko zlecenie,
jakis rozkaz. Nie wiedzial co mial zrobic, ani tak naprawde dla kogo. Po prostu
mial ukrasc pewna rzecz.
Jednym ruchem dloni zakonczyl zycie szubrawca.
Ponurym korytarzem ruszyl do swojego palacu. Wszystko bylo bardzo
niepokojace. Przeciwnik przyslal wielu agentow. Czul... byl pewny, ze zaglada
sie zbliza. Straszliwa bron, ktorej nie uzyli dwadziescia lat wczesniej (uwaga
techniczna- wtedy dzialo sie poprzednie SW RPG) mogla byc juz gotowa do uzycia.
A on nic nie wiedzial.
Jego przeczucia sprawdzily sie w jednym. Przybylali. Wszyscy powracali na
Couruscant. D'egean, An-NAh, niezliczone ilosci lowcow nagrod. Nawet pierwsi
agenci Jedi. Niebo nad planeta od lat nie bylo tak zatloczone. A wsrod tych
wszystkich gosci byli potencjalni sojusznicy i agenci najgorszego z wrogow-
tylko jak rozpoznac kto jest kim?
Mloda dziewczyna stala poslusznie oczekujac na kolejna lekcje. Niepokoila go.
Niepokoila i przerazala. Chyba najzdolniejsza uczennica jaka kiedykolwiek
posiadal.. chyba zdolniejsza nawet od niego samego. Jaka ona miala odegrac w
tym wszystkim role.
Agenci obserwowali wszystkie ladowiska. Asetine usmiechnal sie do siebie.
Wywiad dzialal bez zarzutu.
-Mistrz Mikolaj niedlugo sie pojawi- zwrocil sie do swojego szambelana- rzuc
wszystko co robisz i przygotuj godne powitanie. Znasz zasady protokolu
dyplomatycznego?
Przerazony chlopak pokiwal przeczaca glowa. Asetine westchnal. Przekleta
wojna. Przez nia ludzie nie moga nabyc najbardziej wyszukanych i wyrafinowanych
umiejetnosci. Poinstruowal go co ma zrobic.
Ten gosc byl chyba najbardziej oczekiwany... moze z wyjatkiem dawno nie
widzianej siostry, ktora od lat sie nie odzywala.
Mikolaju, Mikolaju- pomyslal- od tak dawna sie nie widzielismy.
W szafie wciaz wisial stroj Binzata- Jedi, ktorego Mikolaj zdecydowal sie
pozostawic jako swojego agenta na Couruscant. Asetine westchnal. CHyba znow
czas wejsc w jego role.

[Gość: Xionc]

Szar'kran słysząc pytanie pobladł, a później kiepsko udając niezadowolenie z
przeprowadzonej transakcji, przepędził go sprzed swojego straganu. Xionc poczuł
jednak w kieszeni ciężar jednego z wisiorków, które widział u handlarza. Biorąc
go do ręki i spoglądając ciekawie zauważył staromodny klucz z
przywieszką "Hotel Ger'ad Iel p. 234"

***

Po kilku godzinach oczekiwania postać niskiego handlarza poruszającego się o
lasce pojawiła się w okolicach umówionego miejsca. Xionc wyjrzał zza framugi
zagruzowanego pokoju. Po spróchniałych deskach zmierzał on.
- DObrze że jesteś...
- Panie, to ja się cieszę, że mogę pomóc. Oj tak wiekiemu Panu służyć zaszczyt
dla mnie, oj, zaszczyt. Ale szukać innego wielkiego Pana trzeba? Oj, nie to zły
Pan. Zabił wielu, rozbił federację, niewielu przy życiu zostało...
- Ale o kim ty mówisz? - Xionc zdumiał się - Nie szukam Azubina... Szukam
Binzata - rycerza Jedi
- Oj Panie długo nie było cię tu, długo - zatroskał się handlarz - toż to jedna
i ta sama osoba...

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> Szar'kran słysząc pytanie pobladł, a później kiepsko udając niezadowolenie z
> przeprowadzonej transakcji, przepędził go sprzed swojego straganu. Xionc
poczuł
>
> jednak w kieszeni ciężar jednego z wisiorków, które widział u handlarza.
Biorąc
>
> go do ręki i spoglądając ciekawie zauważył staromodny klucz z
> przywieszką "Hotel Ger'ad Iel p. 234"
>
> ***
>
> Po kilku godzinach oczekiwania postać niskiego handlarza poruszającego się o
> lasce pojawiła się w okolicach umówionego miejsca. Xionc wyjrzał zza framugi
> zagruzowanego pokoju. Po spróchniałych deskach zmierzał on.
> - DObrze że jesteś...
> - Panie, to ja się cieszę, że mogę pomóc. Oj tak wiekiemu Panu służyć
zaszczyt
> dla mnie, oj, zaszczyt. Ale szukać innego wielkiego Pana trzeba? Oj, nie to
zły
>
> Pan. Zabił wielu, rozbił federację, niewielu przy życiu zostało...
> - Ale o kim ty mówisz? - Xionc zdumiał się - Nie szukam Azubina... Szukam
> Binzata - rycerza Jedi
> - Oj Panie długo nie było cię tu, długo - zatroskał się handlarz - toż to
jedna
>
> i ta sama osoba...

-Wierzysz mu?- rozbawiony glos dobiegl z kranca pokoju. Obaj jednoczesnie
spojrzeli w tamta strone.
Binzat wygladal dokladnie tak jak Xionic go zapamietal. Postarzal sie
tylko... bardzo. Widok zmarszczek na jego twarzy uswiadomil Xionicowi, ile to
juz lat minelo.
-Slyszalem ze mnie szukasz, wiec jestem- powiedzial.

Powrot Jedi

[mikolaj7]

- Raporty pierwszych Jedi wyslanych na tereny Republiki
byly bardzo optymistyczne. Nie mamy sie czego obawiac.
Pora wyruszac, Mistrzu.
- Tak.. - Mikolaj zostal wyrwany z zamyslenia - zaraz bede
gotowy, daj mi pomydtowac przed podroza.
- Oczywiscie - odpowiedzial Mistrz Sakkar, wychodzac z
pomieszczenia.

Mikolaj wzial w rece male urzadzenie.. otrzymal je od
Asetine`a. Wczoraj po raz pierwszy od 20 lat ozylo. Kolejna
wiadomosc, ktora nie przetrwala proby odleglosci.. Co
zreszta swiadczylo o bardzo dobrym ukryciu Akademii Jedi.
Wiedzial jedynie, ze Asetine chce sie spotkac. Po co? to bylo
zagadka, Jedi odeszli i nie chcieli wracac na swoja dawna
pozycje przy Senacie. Asetine mogl sie tego spodziewac, ale
mimo to dazyl do spotkania.

- Jestem gotowy, Sakkar - powiedzial Mikolaj - wychodzac
z pomieszczenia. Lecimy na Nowy Alderaan.

[ten post jest w chronologicznym porzadku, gdzies na
poczatku historii (zreszta Darth Azubin pisal o tym
komunikatorze gdzies w trzeciej, czy czwartej wypowiedz)
- wlasnie odebralem jego wiadomosc. mam pytanie: czy to
urzadzenie do komunikowania sie zostalo Azubinowi
skradzione? i jeszcze jedno - nie grajcie za wiele moja
postacia ;-) to, ze napisalem, ze lece na Nowy Alderaan, nie
znaczy, ze wszyscy nagle musza sie tam udac ;-)))]

[Gość: digan]

>
> [ten post jest w chronologicznym porzadku, gdzies na
> poczatku historii (zreszta Darth Azubin pisal o tym
> komunikatorze gdzies w trzeciej, czy czwartej wypowiedz)
> - wlasnie odebralem jego wiadomosc. mam pytanie: czy to
> urzadzenie do komunikowania sie zostalo Azubinowi
> skradzione? i jeszcze jedno - nie grajcie za wiele moja
> postacia ;-) to, ze napisalem, ze lece na Nowy Alderaan, nie
> znaczy, ze wszyscy nagle musza sie tam udac ;-)))]

Nie, nie został ukradziony. D`egean zostawił go w spokoju, gdy pobiegł na
lotnisko po An-Nah :)

an-nah już otwierała usta, gdy usłyszał za sobą kroki. Znowu.
Obrucił sie i spojrzał w twarz. Pomarszczoną, starą twarz Palpatine`a.
Oczywista, że nie była to prawdziwa twarz, ale gdzieś już ją widział. No tak!
Wtedy to Drake Windu stracił ręke i nogę. Czyżby miała go znów prześladować?
An-Nah chyba jej nie widziała, potrzyła tylk oze zdumieniem w niego. Obruciłsię
szybko i rzekł zblazowany
- Sorki. Takie zwidy jakieś...

[darthazubin]

mikolaj7 napisał:

> - Raporty pierwszych Jedi wyslanych na tereny Republiki
> byly bardzo optymistyczne. Nie mamy sie czego obawiac.
> Pora wyruszac, Mistrzu.
> - Tak.. - Mikolaj zostal wyrwany z zamyslenia - zaraz bede
> gotowy, daj mi pomydtowac przed podroza.
> - Oczywiscie - odpowiedzial Mistrz Sakkar, wychodzac z
> pomieszczenia.
>
> Mikolaj wzial w rece male urzadzenie.. otrzymal je od
> Asetine`a. Wczoraj po raz pierwszy od 20 lat ozylo. Kolejna
> wiadomosc, ktora nie przetrwala proby odleglosci.. Co
> zreszta swiadczylo o bardzo dobrym ukryciu Akademii Jedi.
> Wiedzial jedynie, ze Asetine chce sie spotkac. Po co? to bylo
> zagadka, Jedi odeszli i nie chcieli wracac na swoja dawna
> pozycje przy Senacie. Asetine mogl sie tego spodziewac, ale
> mimo to dazyl do spotkania.
>
> - Jestem gotowy, Sakkar - powiedzial Mikolaj - wychodzac
> z pomieszczenia. Lecimy na Nowy Alderaan.
>
> [ten post jest w chronologicznym porzadku, gdzies na
> poczatku historii (zreszta Darth Azubin pisal o tym
> komunikatorze gdzies w trzeciej, czy czwartej wypowiedz)
> - wlasnie odebralem jego wiadomosc. mam pytanie: czy to
> urzadzenie do komunikowania sie zostalo Azubinowi
> skradzione? i jeszcze jedno - nie grajcie za wiele moja
> postacia ;-) to, ze napisalem, ze lece na Nowy Alderaan, nie
> znaczy, ze wszyscy nagle musza sie tam udac ;-)))]

Biorac pod uwage, ze sciagnalem wszystkie szumowiny z calego wszechswiata na
Couruscant, rzeczywiscie byloby lepiej nie przenosic sie na Alderaan
A jesli chodzi o komunikator- wiadomosc pochodzi ode mnie

[Gość: Xionc]

Nigdy nie wiedział skąd pojawiał się Binzat... Tak jakby materializował się z
powietrza i stawał przed nim jak zjawa. Adrenalina uderzyła Xioncowi do krwi
tak mocno, że zachwiał się i o mało nie upadł.
- Skąd wiedziałeś że cię szukam? - zapytał Xionc
- A może najpierw dzień dobry - zakpił Binzat - Kopę lat Wicekrólu...
- Ty cholerny zdrajco!!! - krzyknął Xionc - i sięgnął po laserowy pistolet
zatknięty u jego boku, lecz jak łatwo mógł przewidzieć Moc Binzata łatwo
wyrwała mu go z ręki.
Binzat kierował się ku Xioncowi, wyjąwszy jednocześnie miecz świetlny, laserowe
światło na niebezpieczną odległość zbliżyło się do jego twarzy...
- Na ziemię - wrzasnął Binzat takim głosem, że Xionc upadł, choć wbrew własnej
woli... Odwrócił wzrok. Szar'kran leżał na ziemi rozpłatany bronią Jedi... W
dłoni trzymał sztylet Ain Sakh - zakończony zbiorniczkiem z trucizną..
- A teraz szybko - Binzat zwrócił się do zdezorientowanego Xionca - Zaraz tu
będą!

[Gość: digan]

D`egean spojrzał w oczy An-Nah i powiedział:
Dobrze że jesteś. Musiałem się z tobą spotkac. Bo widzisz, coś się święci,
Azubin coś kombinuje, dalej nie wiem co. Pamiętasz tą przepowiednię, że od
ciebie zależy równowaga mocy? Ona istnieje dalej i co lepsze, dalej ma chyba
racje. Więc ty też musisz działać.
Jesteśmy wszyscy o dwadzieścia lat starsi, poważniejsi, z dystansem do tamtych
lat, gdy mieliśmy coś do powiedzenia. Teraz musimy odzyskać tą władzę. Ja, ty
Mikołaj, Azubin, świętej pamięci Xionc - ( D`gean jeszcze nie wie, że Xionc
żyje) - my mieliśmy prawo głosu. I my, z wyjątkiem Wicekróla, jesteśmy
aktualnie najlepszymi wojownikami. Musimy poprwadzić do odzyskania równowagi!

<wiem, że to brzmi jak reklamówka wyborcza, no ale jak miałem to przekazać :)>

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> Nigdy nie wiedział skąd pojawiał się Binzat... Tak jakby materializował się z
> powietrza i stawał przed nim jak zjawa. Adrenalina uderzyła Xioncowi do krwi
> tak mocno, że zachwiał się i o mało nie upadł.
> - Skąd wiedziałeś że cię szukam? - zapytał Xionc
> - A może najpierw dzień dobry - zakpił Binzat - Kopę lat Wicekrólu...
> - Ty cholerny zdrajco!!! - krzyknął Xionc - i sięgnął po laserowy pistolet
> zatknięty u jego boku, lecz jak łatwo mógł przewidzieć Moc Binzata łatwo
> wyrwała mu go z ręki.
> Binzat kierował się ku Xioncowi, wyjąwszy jednocześnie miecz świetlny,
laserowe
>
> światło na niebezpieczną odległość zbliżyło się do jego twarzy...
> - Na ziemię - wrzasnął Binzat takim głosem, że Xionc upadł, choć wbrew
własnej
> woli... Odwrócił wzrok. Szar'kran leżał na ziemi rozpłatany bronią Jedi... W
> dłoni trzymał sztylet Ain Sakh - zakończony zbiorniczkiem z trucizną..
> - A teraz szybko - Binzat zwrócił się do zdezorientowanego Xionca - Zaraz tu
> będą!


Poprowadzil go ciasnymi, ciemnymi zaulkami. Xionicowi zawsze zdawalo sie, ze
zna to miasto, ale tego dnia zdal sobie sprawe, ze wiele zmienilo sie przez te
wszystkie lata.
To, ze ucieczka byla dobrym rozwiazaniem uswiadomilo mu, gdy- w kilka sekund
po tym, jak skrecili w boczna uliczke- miejsce gdzie wczesniej stali zapelnilo
sie ludzmi w ciemnych strojach. Lowcy Nagrod.
Binzat poprowadzil go do ukrytego w bocznym zaulku pojazdu.
-Mamy mniej czasu, niz myslalem- zaklal Binzat- musimy sie spieszyc

[darthazubin]

darthazubin napisał:
> Poprowadzil go ciasnymi, ciemnymi zaulkami. Xionicowi zawsze zdawalo sie,
ze
> zna to miasto, ale tego dnia zdal sobie sprawe, ze wiele zmienilo sie przez
te
> wszystkie lata.
> To, ze ucieczka byla dobrym rozwiazaniem uswiadomilo mu, gdy- w kilka
sekund
> po tym, jak skrecili w boczna uliczke- miejsce gdzie wczesniej stali
zapelnilo
> sie ludzmi w ciemnych strojach. Lowcy Nagrod.
> Binzat poprowadzil go do ukrytego w bocznym zaulku pojazdu.
> -Mamy mniej czasu, niz myslalem- zaklal Binzat- musimy sie spieszyc

Xionic spojrzal na niego pytajaco, gdy znalezli sie w spokojnym miejscu.
-Asetine rozpetal pieklo- znak zapytania w oczach Xionica urosl jeszcze
bardziej po tym wyjasnieniu.
-To on na nas poluje?- zapytal Wicekrol.
Binzat zaprzeczyl.
-Nie. Utrzymuje z nim staly kontakt... w imieniu Rady Jedi. On sie po prostu
boi. Jest juz stary, ale przeczuwa nadejscie kolejnego zagrozenia i nie wie,
czy bedzie mu w stanie podolac. Dlatego oglosil Swieta Wojne w Obronie
Republiki (w skrocie SWOR ;))). Z calej Galaktyki na Couruscant przybywaja
wojownicy, lowcy nagrod, wszelkiej masci wolni strzelcy. Odradzalem mu to, ale
nie mam zadnej pozycji zeby do czegokolwiek go przekonac. Uwazal, ze w tej
zbieraninie pojawia sie agenci wroga... i mial racje, tyle ze nie jest w stanie
zrealizowac swojego planu i ich zniszczyc. Tymczasem oni zaczeli juz dzialac.
Na swoj cel obrali wszystkich, ktorych uwazaja za niewygodnych: dawnych Jedi,
bohaterow poczatkow II wojny domowej, jak ciebie. Nawet sam Asetine znalazl sie
na ich celowniku. Obawiam sie, ze nigdzie nie jestesmy bezpiczni.
Konfidencjonalnie znizyl glos, rozgladajac sie jednoczesnie uwaznie dookola.
-Na Couruscant ma przybyc ktorys z czlonkow Rady Jedi... chodza pogloski, ze
nawet sam Mikolaj. Boje sie o jego bezpieczenstwo. To nie jest teraz bezpieczna
okolica.
W tej chwili, jakby na potwierdzenie jego slow kilka strzalow z blastera
uderzylo tuz obok nich. Zareagowali niemal jednoczesnie [no, moze Jedi troche
szybciej :)]. Miecz swietlny odbil skierowane ku nim kolejne strzaly, a
pistolet Xionica szybko zdjal atakujacych.
-Nie byli zbyt wprawni- zauwazyl Xionic.
-Ale ich koledzy moga byc. Lepiej sie stad zbierajmy. Mam tu niedaleko
bezpieczna kryjowke.

[darthazubin]

Przeszla wszystkie testy.
Wystarczylo zaledwie kilka miesiecy szkolenia, aby jego uczennica przeszla
wszystkie testy.
Stala spokojnie w sali cwiczebnej, w dloni trzymajac zlozony miecz swietlny-
wokol niej wciaz jeszcze dymily szczatki rozplatanych robotow cwiczebnych.
Azubin przywolal ja gestem. Nic nie powiedziala. Jak zwykle. Nigdy nic nie
mowila.
-Jak masz na imie?- spytal lagodnie, sam juz nie wiedzial po raz ktory.
Nie odpowiedziala. Nie mogl tez wyczytac tego z jej umyslu. Jak gdyby byla
czysta karta. Ale przeciez to niemozliwe. Kims byla i z jakiegos powodu
pojawila sie na jego drodze.
Pojawila sie wlasnie teraz, gdy dawne przepowiednie zaczynaja sie wypelniac i
brzemie Sithow moze juz wkrotce stac sie nie do zniesienie.
"Ale kto wtedy bedzie je dzwigac" pomyslal Asetine patrzac w milczeniu na
swoje stare, zmeczone dlonie.

[Gość: Xionc]

Xionc choć walczył z Binzatem ramię w ramię z podziwem patrzył na to z jaką
łatwością Jedi zabijał wrogów.Sam przez dwadzieścia lat nauczył się walczyć,
głównie z wykorzystaniem broni palnej, ale umiejętności towarzysza... Walka
trwa prawie pół godziny i on zlany potem ledwo stał na nogach, a Binzat
wyglądał jakby nic się nie zdarzyło.

Biegli w milczeniu, aż dotarli do kryjówki Xionca.

Po chwili wytchnienia Xionc zapytał:
- Jeśli nie ty to kto jest odpowiedzialny za tragedię sprzed dwudziestu lat. I
kto do cholery, wciąż chce mnie zabić?

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> Xionc choć walczył z Binzatem ramię w ramię z podziwem patrzył na to z jaką
> łatwością Jedi zabijał wrogów.Sam przez dwadzieścia lat nauczył się walczyć,
> głównie z wykorzystaniem broni palnej, ale umiejętności towarzysza... Walka
> trwa prawie pół godziny i on zlany potem ledwo stał na nogach, a Binzat
> wyglądał jakby nic się nie zdarzyło.
>
> Biegli w milczeniu, aż dotarli do kryjówki Xionca.
>
> Po chwili wytchnienia Xionc zapytał:
> - Jeśli nie ty to kto jest odpowiedzialny za tragedię sprzed dwudziestu lat.
I
> kto do cholery, wciąż chce mnie zabić?

-Dlaczego uwazasz, ze to ja mam cos z tym wspolnego?- zapytal Binzat-
zreszta, czy jestes pewny, ze chcesz znac odpowiedz na swoje pytania?
Xionic skinal glowa.
Binzat zamyslil sie, zastanawiajac sie od czego zaczac.
-Ta wojna to nie jest przypadek- powiedzial wreszcie- nie znam dokladnie
poczatku tej historii, ale tonie ona w mrokach dziejow, w czasach gdy Jedi
dopiero co pokonali Sithow, a ci zeszli do konspiracji. Wciaz jeszcze mieli
wielu stronnikow i swoj najcenniejszy artefakt: krysztal Sithow. Darth Bane
ustanowil zasade, ze moze byc tylko dwoch Sithow, ale czesc jego uczniow z tym
sie nie zgodzila i odlaczyla sie tworzac wlasny zakon, przez tysiaclecia
ukrywajacy sie na obrzezach znanego nam wszechswiata. Ukrywali sie i byli
slabi. Usilowali zdobyc rozbity na szesc kawalkow krysztal Sithow i zniszczyc
Republike, ktorej nienawidzili, ale nie udawalo im sie odniesc zadnego sukcesu.
-W koncu wszyscy o nich zapomnieli- ciagnal Jedi- az udalo im sie odniesc
sukces: jeden z nich stal sie uczniem mistrza Sithow, a potem sam stal sie
mistrzem. Palpatine, on to bowiem byl, niemal zrealizowal swoj opetanczy plan,
gubiac wszystkich: Jedi, Sithow i spokojnych obywateli Republiki.
-Zapytasz pewnie, co to ma wspolnego z wojna domowa? Bardzo wiele. Renegaccy
Sithowie podniesli glowe i nie opuszcza jej z wlasnej woli. Mysle, ze konflikt
miedzy Sithami a ich renegackimi bracmi moze rozgorzec na nowo... zwlaszcza
teraz kiedy Jedi odeszli. Ja chwilowo przylaczylem sie do Asetina... mozna o
nim powiedziec wiele, jest butny, arogancki i okrutny, ale chce pokoju.Zalezy
mu na ocaleniu Republiki. Ale sytuacja jest coraz trudniejsza, bo nowe,
zlowrogie sily wlaczyly sie do tej walki. Sily, ktore uwazaja, ze czas Jedi i
Sithow sie skonczyl, a nadszedl ich czas. Dlatego mowilem, ze Asetine rozpetal
pieklo. Na Couruscant sa juz niemal wszyscy, ktorzy mogliby stanac do walki o
wladze nad Republika. Wiem, ze kilku senatorow juz przymierza sie do sukcesji
po Asetinie. Oni nie beda wahac sie przed rozpoczeciem wojny, byle tylko zyskac
wladze. Nie wiem jaki plan mial Kanclerz, ale obawiam sie ze ten zawiodl.
-Pytales, czemu probuja cie zabic. Z tego samego powodu, co przed dwudziestu
laty: jestes przebiegly, inteligentny, ambitny. Nie masz moze juz tych
wszystkich wplywow, co wowczas gdy stales na czele Federacji, ale wciaz jestes
groznym przeciwnikiem. Gdybys znalazl sie w Senacie, niewielu mogloby dorownac
Ci potega. Zblizaja sie niebezpieczne czasy i wolalbym nie miec Cie przeciwko
sobie, Wicekrolu. Ofiarowalem Ci prawde... przynajmniej to co o niej wiem.
Teraz dorzucam na szale jeszcze jedno: jesli zechcesz pojde jutro do Asetine'a.
Wiesz, ze on moglby Ci pomoc. Wystarczy decyzja Kanclerza i nic nie stanie na
drodze do odbudowania dawnej chwaly Federacji handlowych. Wiem, ze wciaz masz
wielkie znajomosci, mysle ze Republika moglaby zaoferowac Ci nieograniczony
kredyt, pieniedzy jest jeszcze w niej dosyc, choc nie zostalo jej juz wielu
przyjaciol. Republika potrzebuje potegi Federacji. Potrzebuje kazdej sily
gotowej stanac w jej obronie. Dlatego ci, ktorzy chca je slabosci, czy po to
aby ja zniszczyc, czy po to aby przejac wladze, nie zawahaja sie przed zabiciem
Cie: zbyt dlugo Cie nie bylo, aby mozna brac Cie pod uwage jako sojusznika, a
jako ich przeciwnik wciaz bylbys zbyt grozny. Jestem w takiej samej sytuacji-
dodal po chwili uprzedzajac mozliwe pytanie Xionica- czuje sie jak zaszczute
zwierze. Wielu chce mnie zabic, widzac we mnie zagrozenie dla swoich planow.

[Gość: digan]

<To powinno się nazywać "Święta Wojna w Imieniu Republiki" W skrócie ŚWIR :D>

Zostawił An-Nah i postanowił z kimś jeszcze się skontaktować. Z kimś, z kim nie
rozmawiał od ponad dwudziestu lat. Było to dawno,a i jego propozycja nie była
najlepsza. Teraz będzie musiał się wypytać Azubina o to i tamto.

Wszedł do jego BIura dawną drogą, tzn przez balkon i rozsiadł się wygodnie w
jego Biurku. Wyjął swój miecz i zaczął się nim bawić, co jakiś czas
przemieszczał jakieś rzeczy mocą.
CZekał.

digan

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> <To powinno się nazywać "Święta Wojna w Imieniu Republiki" W skrócie ŚWIR :D
> >
>
> Zostawił An-Nah i postanowił z kimś jeszcze się skontaktować. Z kimś, z kim
nie
>
> rozmawiał od ponad dwudziestu lat. Było to dawno,a i jego propozycja nie była
> najlepsza. Teraz będzie musiał się wypytać Azubina o to i tamto.
>
> Wszedł do jego BIura dawną drogą, tzn przez balkon i rozsiadł się wygodnie w
> jego Biurku. Wyjął swój miecz i zaczął się nim bawić, co jakiś czas
> przemieszczał jakieś rzeczy mocą.
> CZekał.
>
> digan

Minelo wiele godzin, jego glowa powoli zaczela opadac, a powieki same sie
zamykac, gdy wreszcie pojawil sie tamten. W tej chwili kierowane moca Sitha
wszystkie rzeczy wrocily ponownie na swoje miejsce.
-Witaj- powiedzial Azubin- rozumiem, ze chciales sie ze mna spotkac. Oto
jestem.
Obaj siedzieli spokojnie, wpatrujac sie w siebie niedbale, obaj jednak
zdawali sobie sprawe ze wystarczy najmniejszy impuls i w ulamku sekundy ich
miecze swietlne skrzyzuja sie ze soba...

[Gość: digan]

darthazubin napisał:

> Gość portalu: digan napisał(a):
>
> > <To powinno się nazywać "Święta Wojna w Imieniu Republiki" W skrócie ŚW
> IR :D
> > >
> >
> > Zostawił An-Nah i postanowił z kimś jeszcze się skontaktować. Z kimś, z ki
> m
> nie
> >
> > rozmawiał od ponad dwudziestu lat. Było to dawno,a i jego propozycja nie b
> yła
> > najlepsza. Teraz będzie musiał się wypytać Azubina o to i tamto.
> >
> > Wszedł do jego BIura dawną drogą, tzn przez balkon i rozsiadł się wygodnie
> w
> > jego Biurku. Wyjął swój miecz i zaczął się nim bawić, co jakiś czas
> > przemieszczał jakieś rzeczy mocą.
> > CZekał.
> >
> > digan
>
> Minelo wiele godzin, jego glowa powoli zaczela opadac, a powieki same sie
> zamykac, gdy wreszcie pojawil sie tamten. W tej chwili kierowane moca Sitha
> wszystkie rzeczy wrocily ponownie na swoje miejsce.
> -Witaj- powiedzial Azubin- rozumiem, ze chciales sie ze mna spotkac. Oto
> jestem.
> Obaj siedzieli spokojnie, wpatrujac sie w siebie niedbale, obaj jednak
> zdawali sobie sprawe ze wystarczy najmniejszy impuls i w ulamku sekundy ich
> miecze swietlne skrzyzuja sie ze soba...

Wpatrywał się w swego byłego mistrza, spokojnie bawiąc się na pwrot nmieczem.

- Jeszcze nie jestem gotów walczyć z tobą - powiedział to tak, jakby mówił o
pogodzie. - Chciałem się tylko spytać: Czy dasz się zabić, za taki porządek
rzeczy jaki jest?
Czy nie ustąpisz ze swego stanowiska?

digan.

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> darthazubin napisał:
>
> Wpatrywał się w swego byłego mistrza, spokojnie bawiąc się na pwrot nmieczem.
>
> - Jeszcze nie jestem gotów walczyć z tobą - powiedział to tak, jakby mówił o
> pogodzie. - Chciałem się tylko spytać: Czy dasz się zabić, za taki porządek
> rzeczy jaki jest?
> Czy nie ustąpisz ze swego stanowiska?
>
> digan.

W kacikach ust Azubina zaigral usmiech.
-Tak- odpowiedzial spokojnie- jesli bedzie to konieczne dam sie zabic. Ale
tylko w imieniu Republiki, tylko jesli to bedzie potrzebne dla jej dobra. A juz
wkrotce taki czas moze nadejsc.
-A czy ustapie?- dodal po chwili namyslu- tak, kiedy nadejdzie czas. Choc
boje sie, ze nie moze juz byc takiej okazji. Zagrozenie zbliza sie zbyt szybko,
a nie ma nikogo, kto moglby stanac na czele Republiki w tych chwilach... i
chyba nikogo, kto chcialby podjac to ryzyko. W ciagu trzech dni bylo na mnie
siedem zamachow. Gdyby nie moje umiejetnosci juz lezalbym martwy. Gdyby
powodowal mna strach, juz dawno ustapilbym i usunal sie na jakas z dalszych
planet. Tez boje sie smierci, jak kazda zywa istota. Ale zbyt wiele juz
poswiecilem, zeby dac sie zastraszyc. Myslalem, ze moj czas nadszedl juz
dwadziescia lat temu, gdy rozpetalo sie pieklo wojny domowej, ze nie zdolam
przetrwac. Jednak udalo mi sie przezyc... moze zyje juz zbyt dlugo, dlatego
jesli bede mogl ocalic Republike przez swoja smierc nie zawaham sie to uczynic.
-Ale nie zamierzam- podjal ponownie- nie zamierzam dac sie zabic tylko po to,
zeby ktos zabil mnie tylko w celu realizacji swoich osobistych ambicji. Nawet
moj ulubiony uczen...

[darthazubin]

Kolejny test. Dziewczynka spala spokojnie, lecz Azubin przez caly czas
niespokojnie przygladal sie wynikom dokonywanej przez komputer symulacji.
Wprowadzil wszystkie mozliwe dane- umiejetnosci walki, temperament, osobiste
zdolnosci- dla jego osobistej podopiecznej, oraz- kolejno- De'geana, Mikolaja,
Perlotiel, kilku innych znaczniejszych Jedi i wreszcie dla siebie.
W milczeniu przygladal sie kolejnym wynikom. Byla w stanie wygrac z kazdym. I
to juz na tym etapie. Nie rozumial tego. Nie byla bardzo potezna, w czasach
chwaly Jedi nie nalezalaby pewnie nawet do najlepszych uczniow Akademi- no,
moze z wyjatkiem szermierki. Ale wszystko wskazywalo na to, ze ona jest maszyna
do zabijania.
Przypomnial sobie kolejna ze starych legend- o sedziwym mistrzu i jego mlodym
uczniu, czy uczennicy (przekazy nie byly tu zgodne), ktory mial przyniesc
smierc wszystkim adeptom Mocy bez wyjatku- Jedi i Sithom i przyniesc poczatek
swiatu, w ktorym nie bedzie juz zadnej z tych wielkich poteg.
Nie odezwal sie. Oddychala rowno i miarowo. Wiedzial, ze powinien ja zabic.
Mogla przyniesc zaprzepaszczenie wszystkich jego planow i zniszczyc wszystko w
co wierzyl. Ale czy mogl pozbawic ja zycia tylko z powodu dawnych legend?
Nie byl w stanie tego zrobic, choc popelnial juz w zyciu gorsze zbrodnie.
Moze byl juz zbyt stary, ale wiedzial ze nie zabije tego dziecka tylko z powodu
opowiesci, ktore moga nie miec z nim nic wspolnego- niezaleznie od ceny, jaka w
przyszlosci przyjdzie mu za to zaplacic.

[mikolaj7]

Pojazd Mikolaja wyladowal na jednym z odosobnionych
lotnisk Nowego Alderaanu. Mistrz Jedi wyszedl na
ladowisko. Sam. Bez obstawy, bez padawana, bez doradcow.
Wiedzial, ze tutaj nic mu nie grozi. Na spotkanie wyszedl
mu jego stary przyjaciel, byly senator, Tanger Saah.
Poszukiwany przez lowcow glow, zarazem calkowicie
bezpieczny na poludniowym kontynencie, zdecydowal sie
przyjac niewygodnego goscia. Tanger Saah, jak sam
twierdzil, byl jednym z tych, ktorzy przezyli rzez na
Coruscant, a nastepnie nie chcieli pozostawienia na
stanowisku kanclerza Asetine`a. I musieli uciekac. Czy bylo
to zgodne z prawda? W tej chwili Mikolaja to nie
interesowalo. Liczylo sie dla niego tylko to, ze przybywajac
tutaj wciaz pozostanie niezauwazony przez wladze
Republiki. Podobnie, jak jego przyjaciel przez te wszystkie
lata. I stad bedzie mogl udac sie na spotkanie, na ktore
czekal tyle lat.
- Witaj - powiedzial beznamietnie Tanger
- Witaj, Tanger - odparl Jedi
- Nie jestesmy tu bezpieczni, chodz. Pojazd odeslij.
Kiedy nie chodzilo o jego bezpieczenstwo, Tanger byl
bardzo wylewny, wiec Mikolaj nie zdziwil sie jego
zachowaniem. Wiedzial, ze na spotkanie jeszcze nie
przyszedl czas. Na razie pora odswierzyc stare przyjaznie.

[darthazubin]

Byl jeszcze jeden watek tej historii. Jeszcze jeden watek, ktory powinien
zostac rozwiazany dawno temu, a jednak wciaz pozostawal, grozny niczym wiszacy
nad nimi wszystkimi miecz Demoklesa. Moze grozniejszy nawet niz jego nowa
uczennica?
Jakakolwiek byla prawda musial zaczac dzialac. An-Nah pojawila sie juz na
Couruscant. Wyslal tylko krotka wiadomosc.
"An-Nah, jesli mozesz, prosze Cie o spotkanie. Binzat"

[Gość: digan]

Słowa jego byłego mistrza dały mu wiele do myślenia. Był to jednak człowiek w
pełni zdeterminowany, w pełni śwaidomy tego co go otacza. I dalej wspaniały
wojownik. No i ta dziewczynka...
Widział te papiery na biurku. DZiecko, które mogło ich pozabijać. Niedobrze mu
się robiło. Nawet jego padawana, którego kochał jak syna.
- Mistrzu?
- Eli-hiko - odpowiedział mu imieniem. Jego ksywką, bo nie mógł się dowiedzieć,
jak ma naprawdę na imię.
Chłopak był murzynem i bardzo mu kogoś przypominał. Niestety nie mógł sobie
przypomnieć, kogo.
- Coś cię prześladuje?
- Tak. Jakaś moc, podstępna siła.
Pytanie w oczach młodzieńca.
- To było dawno. Wiesz kiedyś był taki wojownik, Drake WIndu. jakaś moc zmusiła
mnie do tego, żeby go ciężko ranić. Pojawiła się pod postacią Palpatine`a, o
którym tyle ci mówiłem... Ta moc znowu się pojawia.
Uczeń milczał.
"Legenda o człowieku, który zniszczy świat i dzięki któremu śiwat odrozi się na
nowo. Czy to on?"

digan.

[darthazubin]

Spotkanie z D'e-geanem napelnilo Azubina obawami i niepokojem.
Nie widzial swojego bylego ucznia od wielu lat, a ten bardzo sie przez ten czas
zmienil.Nie byl pewny, czy bedzie w stanie przewidywac jego ruchy. Pomyslal o
nim, o sobie... o nich wszystkich, jako o pionkach przesuwanych na szachownicy
przez jakas zewnetrzna wobec nich sile.
Czy dobrze zrobil oglaszajac SWOR i sprowadzajac wszystkich na Couruscant?
Czy nie rozpetywal w ten sposob nowego piekla, ktore mogloby zagrozic
najwiekszemu jego dzielu- trwajacemu od kilku lat nieprzerwanemu pokojowi?
Prawie wszyscy przybyli- poprawil sie w myslach po chwili. Mikolaj pozostawal
na Nowym Aldeeranie. Wielu bylych senatorow goscilo tam, pielegnujac swoja
nienawisc. Po zakonczeniu wojny domowej Asetine wezwal ich, aby pomogli mu w
odbudowaniu Senatu. Tylko kilku posluchalo. Reszta nie chciala zaakceptowac
odbudowy Republiki i ograniczenia przywilejow warstw rzadzacych. Woleliby, aby
Asetine wprowadzil nawet tyranie, dajac im jednak ogromne wplywy, niz
ograniczac je w demokracji.
Usmiechnal sie na mysl o ich przywodcy. Tanger Saah... ten sam, ktory zglosil
propozycje nazwania Couruscant- "Planeta Asetine'a", ten sam, ktory- tuz przed
wybuchem wojny domowej- hurtowo tworzyl projekty ustaw wprost prowadzace do
dyktatury Wielkiego Kanclerza- wszystko tylko po to, aby nie utracic swojego
osobistego majatku. A teraz siedzial na bezpiecznym Nowym Aldeeranie w swoich
olbrzymich latyfundiach, utrzymujac sie z handlu niewolnikami i gloszac hasla w
obronie demokracji...
Asetine usmiechnal sie do siebie. Wystarczylby jeden rozkaz i nastepnego dnia
tamten bylby juz martwy. Nie chcial jednak tego robic- po co tworzyc kolejnego
meczennika? Nie to nie mialo sensu.
Nadal jednak ciekawilo go, co wszyscy planuja. Przybyli tak jak sie
spodziewal. Kazdy mial wlasne nadzieje, niezrealizowane plany, dawnych wrogow i
przyjaciol.
A wszyscy razem mieli coraz mniej czasu...

[Gość: digan]

darthazubin napisał:

Nadal jednak ciekawilo go, co wszyscy planuja.(...) Kazdy mial wlasne
nadzieje, niezrealizowane plany, dawnych wrogow i
>
> przyjaciol.
> A wszyscy razem mieli coraz mniej czasu...

Coś się zbliżało, tylko za bardzo nie wiadomo było co. Przyjazd Mikołaja? CZy
może otwarte uderzenie na Sithów.
D`egean długo rozmwiał o tym z Padawanem. Właściwie Padawan to dużo powiediane:
po prostu byli partnerami, mieli wspólne cele i obydwaj uczyli się od siebie.
Mimo wszystko Eli-hiko mówil do niego mistrzu. Tradycji musi stać się zadość.
Do ich rozmowy wkroczył Palpatine.
D`egean poderwał się i błysnął mieczem. Eli-hiko tak samo, swym zwykłym,
normalnym mieczem. Z zielonym ostrzem.
Spod kaptura wydobył się głos:
- Daj spokój, mój dziedzicu.
oniemieli.
- Tak. Ja jestem twoim Dziadkiem. Spłodziłem cię z ekskluzywną ulicznicą, którą
niestety musiałem eksmitować na Obrzeża, kiedy się okazało, że będe miał z nią
dziecko.
Tym dzieckiem jest twój ojciec. Jesteś w męskiej linii moim potomkiem.
Stali spokojnie, obydwaj, niewierząc zabardzo swym uszom i oczom.
- Muszę ci coś wyjaśnić. Tamte dni. Jestem tobie to winien.

*

- Mój kształt, taki jaki widzisz, jest czymś na podobieństwo Echa mocy, jaka
została ze mnie uwolniona, gdy zabił mnie Skywalker.
Zawsze starałem się przekonać ciebie do tej silniejszej stromy mocy, niestety
bez rezultatu. TO dlatego kazałem ci zabić Drake`a. Teraz Echojest coraz
słabsze. Za kilka dni przestaniesz mnie widzieć wogóle.
Pewien łowca nagród, kto dokładnie, nie wiem, stara ci się zrobić koło tyłka.
TO on zabił Twoich towarzyszy, on podrzucił ci to dziecko.
Na dziecko uwarzaj. To tykająca bomba. Kiedyś zmierzy się z drugim takim...
Na łowce teżuwarzaj. on ma taką broń, o której ty nawet pewnie nie śniłeś.
To tyle.
Do zobaczenia po drugiej stronie.

digan.

<Wiem że to pochodzenie jest nieco ryzykowne, ale tak napewno będzie
ciekawiej :)>

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

(No dobra, nie powiem zeby ten watek nie wzbudzil moich watpliwosci... wiem,
ze sam nie jestem swiety, ale jakos tak dziwnie. No, ale w kazdym razie skoro
juz to tu jest to mozna to pociagnac)

> Coś się zbliżało, tylko za bardzo nie wiadomo było co. Przyjazd Mikołaja?

(swietego??? :))) (tak mi sie skojarzylo)


> - Mój kształt, taki jaki widzisz, jest czymś na podobieństwo Echa mocy, jaka
> została ze mnie uwolniona, gdy zabił mnie Skywalker.
> Zawsze starałem się przekonać ciebie do tej silniejszej stromy mocy, niestety
> bez rezultatu. TO dlatego kazałem ci zabić Drake`a. Teraz Echojest coraz
> słabsze. Za kilka dni przestaniesz mnie widzieć wogóle.
> Pewien łowca nagród, kto dokładnie, nie wiem, stara ci się zrobić koło tyłka.
> TO on zabił Twoich towarzyszy, on podrzucił ci to dziecko.
> Na dziecko uwarzaj. To tykająca bomba. Kiedyś zmierzy się z drugim takim...
> Na łowce teżuwarzaj. on ma taką broń, o której ty nawet pewnie nie śniłeś.
> To tyle.
> Do zobaczenia po drugiej stronie.
>

To bylo jak uderzenie mlotem. Wyczul obecnosc czegos tak poteznego i
przerazajacego. I wiedzial, kto to jest.
Zdrajca, najwiekszy ze wszystkich.
Przez Krysztal Sithow wyraznie czul jego obecnosc.
To bylo dziwne. Minelo tak wiele lat, a on wciaz sie go obawial. Obawial sie
go, mimo ze jego potega- dzieki zebraniu niemal calego krysztalu Sithow-
znacznie przekroczyla juz to, o czym tamten mogl zaledwie marzyc. A jednak
obawial sie tej niewypowiedzianej grozy, jaka nioslo ze soba imie Niszczyciela.
Dziewczyna nadal cwiczyla. I byla coraz lepsza. Powrocilo pytanie- kim ona
jest, czy mrocznym Aniolem Zaglady przepowiedzianym w dawnych opowiesciach.
I wciaz nie znal jej imienia. To wszystko bylo zbyt niepokojace.
Ale to nie byl jego glowny problem. Najdalej wysuniete posterunki
obserwacyjne Republiki zauwazyly potezny obiekt zblizajacy sie ku centrum
Galaktyki. A wiec odliczanie rozpoczelo sie. Zaglada, ktora zdolali powstrzymac
dwadziescia lat wczesniej znow zblizala sie ku nim.
A on wciaz nie zdolal zebrac tych, ktorzy mogliby mu pomoc i zniszczyc wrogow
we wlasnych szeregach. I z kazda chwila stawal sie coraz slabszy- Krysztal
Sithow, zrodlo jego potegi odbieralo mu sile, zabijalo go z kazda godzina.
Gdyby mogl po prostu go odrzucic, zostawic tam, gdzie nikt go nie znajdzie...
Ale nie mogl tego zrobic. Byl jedyna bronia, ktora posiadali przeciw
zagladzie.

[Gość: digan]

darthazubin napisał:

(No dobra, nie powiem zeby ten watek nie wzbudzil moich watpliwosci... wiem,
> ze sam nie jestem swiety, ale jakos tak dziwnie. No, ale w kazdym razie skoro
> juz to tu jest to mozna to pociagnac)
>
Chodzi ci o te dzieci?

Długo stali w milczeniu, patrząc na miejsce Palpatine`a.
- Eli-hiko. - Zaczął d`gean - Kim jesteś..?
- Nie wiem.
- Wiesz. Gdzieś to jest w twoim muzgu. Chociażby imie twego ojca.
- Nie ma. - "Ten dzieciak musiał wiele przejść." pomyślał Mistrz "Jeśli
chociażby cząstke tego co ja, to napewno zmieniło go to dośc mocno"
- Uderz mnie mieczem. - Powiedział do ucznia.
Uczeń odpalił miecz i zadał cięcie na nogi, które D`gean zatrzymał samą mocą.
Mistrz odpalił swój miecz.
- Jeszcze raz. Z siłą.
Teraz uderzył naprawdę, ale obronienie takiego cięcia niezbyt specjalnie
zmęczyło D`egeana.
- Gościu, jesteś wybrańcem mocy. Uwierz w siebie! Co ty sobą reprezentujesz
co?! Co to ma...
Ciącie bło tak szybkie, że prawie go nie zauwarzył. Odruchowo zrobił unik,
miecz przeleciał kilka centymetrów od jego twarzy. Wywrócił się.
Patrzył na swego ucznia, spokojnego, ale tylko z pozoru. Miecz musnął szatę
Sitha-Jedi`a. Parszywa śmierć, pomyślał D`egean, śmierć z rąk ucznia.
Eli-hiko stał wyprostowany, patrząc spokojnie.
- Czy tak, mistrzu mam uderzyć?
- Tak, dokładnie tak.
On i ta dziewczyna. Ten pojedynek pewnie zniszczy cały świat.
Kto wygra?
Musiałby spojrzeć na tą dziewczyne...

digan.

<rozpędzamy się, ale ostrożnie z tymi dziećmi. Może się okazać, że sa po prstu
zbyt silne i skrzyżowanie ich mieczy byłoby zbyt ryzykowne....>

[darthazubin]

Azubin czul, ze jest ktos zdolny stanac przeciw jego uczennicy. Ale czy na
pewno? Czy ich walka nie rozpetalaby sil jeszcze straszniejszych, niz te, ktore
miala powstrzymac? Czy bylaby jakakolwiek sila, gdyby tych dwoje zdolalo
polaczyc swoje sily, czy bylaby jakakolwiek sila, ktora bylaby w stanie ich
powstrzymac?
Na to pytanie nie znal odpowiedzi.

[darthazubin]

Nie wiedzial, skad jego dawny mistrz nagle wynurzyl sie obok niego w ciemnym
zaulku.
-Czego chcesz?- zapytal ostro.
-Spokojnie- odparl Azubin- zapomnialem powiedziec ci jeszcze o jednej rzeczy.
Jest rytual... stworzony dawno temu przez Sithow renegatow. Boje sie, ze beda
chcieli go dokonac, a on moze otworzyc przed nimi ogromne mozliwosci... ale nie
o tym chcialem mowic. Do tego rytualu potrzebna jest krew Sitha... kogos kto
przeszedl nasza inicjacje. Sposrod zyjacych tylko my dwaj ja przeszlismy.
Uwazaj na siebie, D'e-gean, agenci wroga sa wszedzie i z pewnoscia nie
zaprzepaszcza okazji, aby cie schwytac.
-Wez to- dodal, podajac mu niewielki przedmiot, po czym zniknal, rownie nagle
jak sie pojawil.
Tamten jeszcze przez dluga chwila wpatrywal sie w przedmiot ofiarowany mu
przez mistrza. Rozpoznal go bez chwili wahania.
Miecz Sithow. Jeden z najdoskonalszych, jakie kiedykolwiek wykonano. Tylko
jeden mu dorownywal- ten, ktory nosil Azubin. Kiedy zacisnal dlon na zimnym
metalu powrocily wspomnienia- jak uzywal go, bedac jeszcze padawanem Azubina.
Nieraz ten miecz ocalil mu zycie...

[Gość: digan.]

darthazubin napisał:

> Nie wiedzial, skad jego dawny mistrz nagle wynurzyl sie obok niego w ciemnym
> zaulku.
> -Czego chcesz?- zapytal ostro.
> -Spokojnie- odparl Azubin- zapomnialem powiedziec ci jeszcze o jednej
rzeczy.
>
> Jest rytual... stworzony dawno temu przez Sithow renegatow. Boje sie, ze beda
> chcieli go dokonac, a on moze otworzyc przed nimi ogromne mozliwosci... ale
nie
>
> o tym chcialem mowic. Do tego rytualu potrzebna jest krew Sitha... kogos kto
> przeszedl nasza inicjacje. Sposrod zyjacych tylko my dwaj ja przeszlismy.
> Uwazaj na siebie, D'e-gean, agenci wroga sa wszedzie i z pewnoscia nie
> zaprzepaszcza okazji, aby cie schwytac.
> -Wez to- dodal, podajac mu niewielki przedmiot, po czym zniknal, rownie
nagle
>
> jak sie pojawil.
> Tamten jeszcze przez dluga chwila wpatrywal sie w przedmiot ofiarowany mu
> przez mistrza. Rozpoznal go bez chwili wahania.
> Miecz Sithow. Jeden z najdoskonalszych, jakie kiedykolwiek wykonano. Tylko
> jeden mu dorownywal- ten, ktory nosil Azubin. Kiedy zacisnal dlon na zimnym
> metalu powrocily wspomnienia- jak uzywal go, bedac jeszcze padawanem Azubina.
> Nieraz ten miecz ocalil mu zycie...

O bogowie!
Miecz ten skrzył się blaskiem tętnił, grała w nim jakaś dusza. Zamachnął się
nim spokojnie. TO było niesamowite. Miecz ten doskonale leżał mu w ręce i miał
w sobie jakąś moc, coś nieokreślonego...
Tylko po co?
Jeśli Azubin chciałby się pozbyć D`e-geana, słowem by nie wspominał o tej
przepowiedni, a tym brardziej nie dawałby mu tego miecza.
Więc Azubin szukał w niego sprzymierzeńca?
Skoro Azubin był tak blisko, Mistrz chciał załatwić jedną sprawę.
- Azubinie! Chciałbym zobaczyć tą dziewczynkę!


digan.

<Azubin, ten miecz jest podwójny, taki a`la Darth Maul, czy nromalny,
pojedynczy?>

[darthazubin]

Gość portalu: digan. napisał(a):

> > O bogowie!
> Miecz ten skrzył się blaskiem tętnił, grała w nim jakaś dusza. Zamachnął się
> nim spokojnie. TO było niesamowite. Miecz ten doskonale leżał mu w ręce i
miał
> w sobie jakąś moc, coś nieokreślonego...
> Tylko po co?
> Jeśli Azubin chciałby się pozbyć D`e-geana, słowem by nie wspominał o tej
> przepowiedni, a tym brardziej nie dawałby mu tego miecza.
> Więc Azubin szukał w niego sprzymierzeńca?
> Skoro Azubin był tak blisko, Mistrz chciał załatwić jedną sprawę.
> - Azubinie! Chciałbym zobaczyć tą dziewczynkę!
>
>
> digan.
>
> <Azubin, ten miecz jest podwójny, taki a`la Darth Maul, czy nromalny,
> pojedynczy?>

<szczerze mowiac, zgodnie z moja koncepcja mial byc normalny, pojedynczy; ale
jesli BARDZO ci zalezy to moze byc podwojny, dlatego nie napisalem jak wyglada,
chcac pozostawic Ci ten wybor- ale wolalbym pojedynczy>

-Dziewczynke?- zapytal Sith. Przez chwile oczekiwal, jak gdyby chcac, aby D'e-
gean powiedzial cos wiecej, zaraz jednak zdal sobie sprawe, ze tamten ma jednak
na mysli te konkretna osobe- skad o niej wiesz?
-Jesli chcesz sie z nia spotkac- powiedzial po chwili- to tylko na moich
warunkach, w Palacu Wielkiego Kanclerza, bez broni. Zadnych rozmow, chyba ze za
moja zgoda. No i przede wszystkim chce wiedziec, skad o niej wiesz i czemu
chcesz sie z nia spotkac. Chce wiedziec prawde- podkreslil to slowo- D'e-
geanie. Mysle, ze juz czas zagrac w otwarte karty.

[Gość: digan]

> -Jesli chcesz sie z nia spotkac- powiedzial po chwili- to tylko na moich
> warunkach, w Palacu Wielkiego Kanclerza, bez broni. Zadnych rozmow, chyba ze
za
>
> moja zgoda. No i przede wszystkim chce wiedziec, skad o niej wiesz i czemu
> chcesz sie z nia spotkac. Chce wiedziec prawde- podkreslil to slowo- D'e-
> geanie. Mysle, ze juz czas zagrac w otwarte karty.
>

- Dobra. Twoje warunki przyjmuje. Przyjdę z Padawanem. Wiem o niej z twojego
biurka - usmiechnął spokojnie - Kilka razy w końcu siedziałem w twoim biurze. -
Chcę wiedzieć, kogo szkolisz. Czy będzie to maszyna do zabijania, czy nadzieja
mocy na odzsykanie równowagi...

digan.

[ot]

[mikolaj7]

to jest glupie - ze Lord Azubin trzyma dokumenty o swojej
uczennicy w biurze, do ktorego kazdy zreczniejszy zlodziej
moze sie dostac. serio, to sie kupy nie trzyma :)))

aha, to, ze napisalem, ze jestem na Nowym Alderaanie, nie
znaczy, ze kazda postac musi ta wiedza dysponowac - jak
mam potem np. ( :) ) zniszczyc Lorda Azubina, jesli on jest
wszechwiedzacy??

swoja czesc historii dodam jutro/pojutrze, teraz nie mam
weny i czasu...

[Gość: digan]

mikolaj7 napisał:

> to jest glupie - ze Lord Azubin trzyma dokumenty o swojej
> uczennicy w biurze, do ktorego kazdy zreczniejszy zlodziej
> moze sie dostac. serio, to sie kupy nie trzyma :)))

To co, Azubin roboty nie ma? Po coś musi mieć to biuro. Zresztą, niezbadane są
wyroki Mocy ;)

> aha, to, ze napisalem, ze jestem na Nowym Alderaanie, nie
> znaczy, ze kazda postac musi ta wiedza dysponowac - jak
> mam potem np. ( :) ) zniszczyc Lorda Azubina, jesli on jest
> wszechwiedzacy??

Hehe. Nikt tutaj nie jest wszechwiedzący.

> swoja czesc historii dodam jutro/pojutrze, teraz nie mam
> weny i czasu...

No zobaczymy, bo narazie historie ciągną trzy osoby...

digan

[darthazubin]

mikolaj7 napisał:

> to jest glupie - ze Lord Azubin trzyma dokumenty o swojej
> uczennicy w biurze, do ktorego kazdy zreczniejszy zlodziej
> moze sie dostac. serio, to sie kupy nie trzyma :)))
>
> aha, to, ze napisalem, ze jestem na Nowym Alderaanie, nie
> znaczy, ze kazda postac musi ta wiedza dysponowac - jak
> mam potem np. ( :) ) zniszczyc Lorda Azubina, jesli on jest
> wszechwiedzacy??

Przepraszam, ale jesli mam byc zlowrogim i strasznie poteznym czynnikiem to
czasem musze wspomagac sie wszechwiedza. Poza tym majac tyle czasu spokoju bez
trudu zdolalbym chyba stworzyc odpowiednia siatke szpiegowska..
a poza tym Digan ma racje- nikt nie jest wszechwiedzacy

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> > -Jesli chcesz sie z nia spotkac- powiedzial po chwili- to tylko na moich
>
> > warunkach, w Palacu Wielkiego Kanclerza, bez broni. Zadnych rozmow, chyba
> ze
> za
> >
> > moja zgoda. No i przede wszystkim chce wiedziec, skad o niej wiesz i czemu
>
> > chcesz sie z nia spotkac. Chce wiedziec prawde- podkreslil to slowo- D'e-
> > geanie. Mysle, ze juz czas zagrac w otwarte karty.
> >
>
> - Dobra. Twoje warunki przyjmuje. Przyjdę z Padawanem. Wiem o niej z twojego
> biurka - usmiechnął spokojnie - Kilka razy w końcu siedziałem w twoim
biurze. -
>
> Chcę wiedzieć, kogo szkolisz. Czy będzie to maszyna do zabijania, czy
nadzieja
> mocy na odzsykanie równowagi...
>

<w sumie to racja, jesli chodzi o te papiery na biurku. Moze lepiej jednak
uznac ze wiesz to skads indziej? >
-Interesuje mnie tylko chwala Republiki- odpowiedzial spokojnie Azubin- a
szkole ja, bo zbliza sie niezwykly czas i nie moge takiemu talentowi pozwolic
marnowac sie w rynsztokach Couruscant.
-Przyjdzcie- podal adres w przemyslowej dzielnicy Couruscant <ktory to juz
raz tam wlasnie waza sie losy Republiki ;)))>- tutaj. Bede na was czekal.

[digan]

> <w sumie to racja, jesli chodzi o te papiery na biurku. Moze lepiej jednak
>
> uznac ze wiesz to skads indziej? >
> -Interesuje mnie tylko chwala Republiki- odpowiedzial spokojnie Azubin- a
> szkole ja, bo zbliza sie niezwykly czas i nie moge takiemu talentowi pozwolic
> marnowac sie w rynsztokach Couruscant.
> -Przyjdzcie- podal adres w przemyslowej dzielnicy Couruscant <ktory to juz
>
> raz tam wlasnie waza sie losy Republiki ;)))>- tutaj. Bede na was czekal.

<no dobra, dowiedziałem się o tym od mojego dziadka, niejakiego Palpatine`a :)
A miecz który dostałem jest normalnym mieczem świetlnym>


Stali spokojnie z padawanem. CZekali na Azubina. Tak, jak było umuwione, bez
broni.
Wiedzieli, że wchodzą w paszcze lwu.

digan.

[darthazubin]

digan napisał:

>
>
> A miecz który dostałem jest normalnym mieczem świetlnym>
>
>
> Stali spokojnie z padawanem. CZekali na Azubina. Tak, jak było umuwione, bez
> broni.
> Wiedzieli, że wchodzą w paszcze lwu.
>

W koncu sie zjawil. Prowadzil ich mrocznymi zaulkami, prosto do swojej
siedziby pod palacem Wielkie Kanclerza.
Dziewczynka siedziala oczekujac. W milczeniu zmierzyla wzrokiem wchodzacych.
D'e-gean probowal podejsc do niej, jednak pole ochronne- ktore przepuscilo
tylko Azubina- zatrzymalo go.
-Powiedzialem, zadnego bezposredniego kontaktu- powiedzial- oto jestesmy w
tym miejscu.

<UWAGA: jezeli ktokolwiek sproboje zrobic cokolwiek dziewczynie zostanie zabity
przez Azubina- niewazne, czy to BN, czy postac, nawet jesli mialoby to oznaczac
koniec watku. To tyle chcialem powiedziec, gwoli ostrzezenia>

[mikolaj7]

darthazubin napisał:

> digan napisał:
>
> >
> >
> > A miecz który dostałem jest normalnym mieczem świetlnym>
> >
> >
> > Stali spokojnie z padawanem. CZekali na Azubina. Tak, jak było umuwione, b
> ez
> > broni.
> > Wiedzieli, że wchodzą w paszcze lwu.
> >
>
> W koncu sie zjawil. Prowadzil ich mrocznymi zaulkami, prosto do swojej
> siedziby pod palacem Wielkie Kanclerza.
> Dziewczynka siedziala oczekujac. W milczeniu zmierzyla wzrokiem wchodzacych.
> D'e-gean probowal podejsc do niej, jednak pole ochronne- ktore przepuscilo
> tylko Azubina- zatrzymalo go.
> -Powiedzialem, zadnego bezposredniego kontaktu- powiedzial- oto jestesmy w
> tym miejscu.
>
> <UWAGA: jezeli ktokolwiek sproboje zrobic cokolwiek dziewczynie zostanie zab
> ity
> przez Azubina- niewazne, czy to BN, czy postac, nawet jesli mialoby to oznaczac
>
> koniec watku. To tyle chcialem powiedziec, gwoli ostrzezenia>

a tam, nie denerwuj sie, sa pewne reguly. kazdy z nas gra
kilkoma postaciami, wg swoich potrzeb, ale to oczywiste,
ze nie ingeruje w postacie innych. peace men :)

[digan]

Przygładał się dziewczynce. Była to normalna dziewczynka, taka jakich pełno na
ulicy. Moze nieco mniej brudna.
Eli-hiko patrzył na nią uważnie, Zaglądając jej w oczy. Ona nie spuszczała
oczu, wręcz przeciwnie.
- Azubinie - Zwrócił się Padawan - Przecież ona jest normalna.
- Nie jestem normalna. - Odpowiedziała Dziewczyna. Zbierała wdech na kolejne
zdanie.
"DZieci Mocy" krzyknęło coś w mózgu Ucznia "Mistrz mówił o tym! Onam oże nawet
wieszczyć"

digan.

<oddaje ci inicjatywe, Azubinie. Wkońcu twój uczeń, twoje ewnetualne
przepowiednie. :)>

[darthazubin]

digan napisał:

> Przygładał się dziewczynce. Była to normalna dziewczynka, taka jakich pełno
na
> ulicy. Moze nieco mniej brudna.
> Eli-hiko patrzył na nią uważnie, Zaglądając jej w oczy. Ona nie spuszczała
> oczu, wręcz przeciwnie.
> - Azubinie - Zwrócił się Padawan - Przecież ona jest normalna.
> - Nie jestem normalna. - Odpowiedziała Dziewczyna. Zbierała wdech na kolejne
> zdanie.
> "DZieci Mocy" krzyknęło coś w mózgu Ucznia "Mistrz mówił o tym! Onam oże
nawet
> wieszczyć"
>
> digan.
>
> <oddaje ci inicjatywe, Azubinie. Wkońcu twój uczeń, twoje ewnetualne
> przepowiednie. :)>

Wydawalo im sie, ze bijace od dziewczynki wewnetrzne swiatlo wypelnilo cale
pomieszczenie. Chcieli krzyczec, uciec stamtad jak najdalej, ale nie byli w
stanie. Nawet Azubin to odczul... Ciemnosc pojawila sie przed ich oczami.
A potem powoli wynurzyla sie z niej wizja. ujrzeli Couruscant, takie jak bylo
niegdys i takie, jak to, ktore znajdowalo sie wlasnie poza scianami budynku, w
ktorym byli. Widzieli tez liczne inne planety Republiki- te, ktore dane im bylo
odwiedzic w czasie swojego zycia i te, ktorych nigdy nie bedzie dane im
zobaczyc.
A pomiedzy tym wszystkim wielka, wydajaca sie byc utkana z ciemnosci kula,
pedzaca przez przestrzen ku srodkowi Republiki. Potega, wobec ktorej Gwiazda
Smierci byla jedynie niewinna zabawka grzecznych dzieci. Wizja przeniosla ich
do wnetrza konstrukcji. Siedmiu niesamowicie starych mezczyzn spoczywalo w
dziwacznych kapsulach. Ich pomarszczone twarze wyrazaly nieogarnione,
przedwieczne zlo i straszliwa potege.
Sithowie Renegaci. Ci, ktorzy zdradzili swoich w zamian za wiedze i
niesmiertelnosc, ktora mogly im dac sily drzemiace daleko, w galaktykach,
ktorych nie byli sobie nawet w stanie wyobrazic... na obrzezach wszechswiata.
Sily, pochodzace z czasow, zanim Moc otrzymala swoje miano, zanim Jedi i
Sithowie utworzyli Republike i Stary Porzadek.
Szaleni Starcy wladajacy... a raczej opetani przez te niezwykla potege
kierowali narzedziem ich zaglady. Byla tylko jedna nadzieja. Pulsujacy, czarny
klejnot... i zycie tego, ktory je nosi. Mistrza Sithow. Prawowiernego,
przestrzegajacego wszystkich zasad. Tego, ktory nigdy nie zdradzil sprawy, w
ktora wierzy.
-Krysztal Sithow...- jekneli niemal jednoczesnie.
-Teraz juz wiesz D'e-geanie dlaczego robie to co robie i jak wielka grozba
wisi nad nami- wyszeptal Azubin, z trudem dochodzac do siebie po niezwyklej
wizji- grozi nam zaglada i tylko ja moge ja powstrzymac.
-Ale nie masz calego krysztalu- zauwazyl D'e-gean.
Azubin pokrecil glowa.
-Nie. I jesli nie zdolam go odnalezc w ciagu trzech tygodni wyrusze z tym, co
posiadam teraz... chyba ze wczesniej zgine... ale boje sie, ze wtedy nikt nie
bedzie w stanie powstrzymac zaglady.
-Mozesz wybrac- powiedzial po chwili- nie wiem czego pragniesz i jakie sa
moje plany. Mozesz stanac mi na drodze... wtedy jeden z nas bedzie musial
zginac. Mozesz robic swoje, nie wchodzac mi w droge... pogodze sie z tym.
Mozesz tez mi pomoc.

[digan]

> -Mozesz wybrac- powiedzial po chwili- nie wiem czego pragniesz i jakie sa
> moje plany. Mozesz stanac mi na drodze... wtedy jeden z nas bedzie musial
> zginac. Mozesz robic swoje, nie wchodzac mi w droge... pogodze sie z tym.
> Mozesz tez mi pomoc.

Spojrzał mu w oczy. Tak, jakby to był jego mistrz.
- Nie wiem, czy mam Ci pomóc. To bardzo trudne. Bo mam do wyboru albo zagłade z
rąk renegatów, albo z twoich rąk, gdy zdobędziesz cały kryształ Sithów.
Boję się ciebie, Azubinie.
Boję się tego mordercy.
Boję się tego dziecka.
Ale dobrze, skoro chcesz, pomogę ci. Dobrze.

digan.

[darthazubin]

digan napisał:
> Spojrzał mu w oczy. Tak, jakby to był jego mistrz.

No w koncu byl. Moze kiedys, ale jednak.

> - Nie wiem, czy mam Ci pomóc. To bardzo trudne. Bo mam do wyboru albo zagłade
z
>
> rąk renegatów, albo z twoich rąk, gdy zdobędziesz cały kryształ Sithów.
> Boję się ciebie, Azubinie.
> Boję się tego mordercy.
> Boję się tego dziecka.
> Ale dobrze, skoro chcesz, pomogę ci. Dobrze.
>

-Nie musisz sie mnie bac- odpowiedzial lagodnie Azubin- nie zagrazam Ci. Nie
mam zamiaru skrzywdzic juz nikogo poza nimi- skrzywil sie bolesnie na
wspomnienie wizji Sithow Renegatow. A jesli chcesz mi pomoc to przede wszystkim
uwazaj na siebie i nie daj sie w zaden sposob wykorzystac jego poplecznikom. I
uwazaj na to, co dzieje sie dookola Ciebie. Boje sie, ze w najblizszych dniach
znowu sprobuja uderzyc. Chcialbym byc dobrze przygotowany na te okazje i tobie
tez to radze.
-Wiecej nie moge chyba od Ciebie zadac- zakonczyl Darth Azubin, jego dawny
mroczny nauczyciel, nim rozeszli sie w ciemnosciach. Azubin i dziewczynka w
jedna, a D'e-gean ze swoim uczniem w druga strone.

[Gość: Xionc]

Tej nocy nie mógł zasnąć. To co dowiedział się od Binzat, wstrząsneło nim do
głębi. Najbardziej nie mógł zrozumieć idei polowania na ludzi, którzy chcieli
coś zmienić, coś poprawić... Miał szczęście, że 20 lat temu to nie on zginął,
lecz jego klon.

Ale nie zmarnował tych dwudziestu lat. Nauczał się walczyć, co wprawiło w
zdumienie nawet Mrocznego Posłańca. Przeżył co było chyba największym sukcesem.
I zdobył coś co pozwalało mu właczyć się do gry o najwyższą stawkę... O 2
miesiące drogi od Corruscant na małej planecie zwanej Yan'oow ukryta była armia
nowej Federacji, licząca ok. 500 tys. klonów i 2 razy tyle robotów. Laik nie
mógłby zrozumieć skąd Xionc zdobył środki na utworzenie takiej armii. Ale nie
on, w końcu najwyższy urzędnik unii przedsiębiorców we wszechświecie...

Kiedy ukrył się po zamachu na jego życie, najbardziej zaufani zausznicy
wyruszyli w galaktykę, by sprzedać jego największy skarb: muzealną kolekcję
starożytnych broni: dział, pistoletów, samolotów, które znalazł kiedyś na
małej, wymarłej planecie, trzeciej od słońca układu zwanego przez astrologów
XL800AT... Te Starocie warte były majatek, a on ten majątek jeszcze
zainwestował, a zdobyte pieniądze jeszcze raz zainwestował. Inwestował we
wszystko: handel bronią, używkami, żywnością na terenach zniszczonych wojną.
Posiadał nawet kilka burdeli na Corruscamt, choć nawet najbardziej wprawne oko
analityka Republiki nie potrafiło odkryć powiązań tych przybytków z nim...

Wszystkie środki uzyskane z działalności przeznaczał na wojsko, ale najpierw
tak zabezpieczył planetę by najnowocześniejsze radary nie odkryły, co dzieje
się na Ya'noow. A teraz armia Nowej Federacji gotowa była do ataku. Teraz tylko
miał wydać rozkaz, kto zostanie zaatakowany, a w tym celu musiał spotkać się z
Assetinem...

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> Tej nocy nie mógł zasnąć. To co dowiedział się od Binzat, wstrząsneło nim do
> głębi. Najbardziej nie mógł zrozumieć idei polowania na ludzi, którzy chcieli
> coś zmienić, coś poprawić... Miał szczęście, że 20 lat temu to nie on zginął,
> lecz jego klon.
>
> Ale nie zmarnował tych dwudziestu lat. Nauczał się walczyć, co wprawiło w
> zdumienie nawet Mrocznego Posłańca. Przeżył co było chyba największym
sukcesem.
>
> I zdobył coś co pozwalało mu właczyć się do gry o najwyższą stawkę... O 2
> miesiące drogi od Corruscant na małej planecie zwanej Yan'oow ukryta była
armia
>
> nowej Federacji, licząca ok. 500 tys. klonów i 2 razy tyle robotów. Laik nie
> mógłby zrozumieć skąd Xionc zdobył środki na utworzenie takiej armii. Ale nie
> on, w końcu najwyższy urzędnik unii przedsiębiorców we wszechświecie...
>
> Kiedy ukrył się po zamachu na jego życie, najbardziej zaufani zausznicy
> wyruszyli w galaktykę, by sprzedać jego największy skarb: muzealną kolekcję
> starożytnych broni: dział, pistoletów, samolotów, które znalazł kiedyś na
> małej, wymarłej planecie, trzeciej od słońca układu zwanego przez astrologów
> XL800AT... Te Starocie warte były majatek, a on ten majątek jeszcze
> zainwestował, a zdobyte pieniądze jeszcze raz zainwestował. Inwestował we
> wszystko: handel bronią, używkami, żywnością na terenach zniszczonych wojną.
> Posiadał nawet kilka burdeli na Corruscamt, choć nawet najbardziej wprawne
oko
> analityka Republiki nie potrafiło odkryć powiązań tych przybytków z nim...
>
> Wszystkie środki uzyskane z działalności przeznaczał na wojsko, ale najpierw
> tak zabezpieczył planetę by najnowocześniejsze radary nie odkryły, co dzieje
> się na Ya'noow. A teraz armia Nowej Federacji gotowa była do ataku. Teraz
tylko
>
> miał wydać rozkaz, kto zostanie zaatakowany, a w tym celu musiał spotkać się
z
> Assetinem...

< to sie pisze przez jedno "s" ;))>
-Kanclerz przyjmie pana.
Te slowa wyrwaly go z zamyslenia, zadumy przypominajacej sen. Podniosl glowe
i ruszyl za kobieta w liberii Asetina (zawsze dziwilo go, ze ten wolal ludzka
sluzbe od robotow), w kierunku komnaty Wielkiego Kanclerza.

[darthazubin]

darthazubin napisał:

> < to sie pisze przez jedno "s" ;))>
> -Kanclerz przyjmie pana.
> Te slowa wyrwaly go z zamyslenia, zadumy przypominajacej sen. Podniosl
glowe
> i ruszyl za kobieta w liberii Asetina (zawsze dziwilo go, ze ten wolal ludzka
> sluzbe od robotow), w kierunku komnaty Wielkiego Kanclerza.

-Witaj Wicekrolu.
Glos tamtego byl spokojny i matowy- dokladnie taki, jak go zapamietal.
-Twoja wizyta zaskoczyla mnie <to a propos zarzutow o
mojej "wszechwiedzy" ;P> ale pozostaje pytanie, czy bedzie to niespodzianka
mila, czy niesie za soba zlowrogie znaczenie... dla mnie i dla Republiki?

[darthazubin]

darthazubin napisał:

> -Witaj Wicekrolu.
> Glos tamtego byl spokojny i matowy- dokladnie taki, jak go zapamietal.
> -Twoja wizyta zaskoczyla mnie <to a propos zarzutow o
> mojej "wszechwiedzy" ;P> ale pozostaje pytanie, czy bedzie to niespodzianka
> mila, czy niesie za soba zlowrogie znaczenie... dla mnie i dla Republiki?

Xionic przez chwile mierzyl wzrokiem wysokiego mezczyzne w purpurowej szacie
Wielkiego Kanclerza. Asetine bardzo postarzal sie przez te wszystkie lata.
Czarny klejnot zawieszony na jego piersiach zdawal sie lekko pulsowac... jakby
zyl wlasnym zyciem. To skojarzenie pierwsze przyszlo mu do glowy. Czul niemal
namacalna groze bijaca od tego przedmiotu.

[Gość: Xionc]

- Witaj Kanclerzu - niezamierzony efekt drżenia głosu lekko wyproadził go z
równowagi, ale musiał to spowodować kryształ...
- Cóż, żyjesz jednak, Wicekrólu? - Asetine nie udawał zdziwienia - mogłem się
tego spodziewać.. - "chyba jednak nie - pomyślał Xionc" - Potrzeba nam ludzi
takich jak ty...
- Pochwały nie wyprowadzają mnie z równowagi i nie zbijają z tropu, Kanclerzu.
Przejdźmy do rzeczy... Jest człowiek, który przez ostatnich 20 lat zgromadził
wielkie siły, mogące odeprzeć najazd wrogów Republiki. Siły te znajdą się tu na
Corruscant w ciągu 2 miesięcy... Ale to ja, by skontaktować się z dowódcą, hm,
właścicielem tej armii potrzebuję ochrony... całodowbowej. Jeż nie raz
nastawano na moje życie, a nie chciałbym umrzeć jako bohater i męczennik. W
ogóle nie chcę na razie umrzeć... Czego pragnę w zamian - niewiele!
Przyzwolenia na odbudowę Federacji Handlowej, odnowienia wszystkich szlaków i
zgody na wykoszenie konkurencji. Tylko tyle
Asetine trwał w zamyśleniu, a Xionc kontynuował:
- Żeby użyć tej armii muszę wystapić na Forum Senatu jako nowy minister Wijny i
Handlu. Mój zaufany przyjaciel wprowadzi statki z armią na orbitę i wyplenimy
wszelkich wrogów Republiki raz na zawsze. Potem zostanie już tylko pościg za
szczurami, które przeżyją pierwsze natarcie.
- Wiem, że ta propozycja zaskoczyła cię więc teraz odejdę, ale liczę że
odpowiesz wkrótce...

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> - Witaj Kanclerzu - niezamierzony efekt drżenia głosu lekko wyproadził go z
> równowagi, ale musiał to spowodować kryształ...
> - Cóż, żyjesz jednak, Wicekrólu? - Asetine nie udawał zdziwienia - mogłem się
> tego spodziewać.. - "chyba jednak nie - pomyślał Xionc" - Potrzeba nam ludzi
> takich jak ty...
> - Pochwały nie wyprowadzają mnie z równowagi i nie zbijają z tropu,
Kanclerzu.
> Przejdźmy do rzeczy... Jest człowiek, który przez ostatnich 20 lat zgromadził
> wielkie siły, mogące odeprzeć najazd wrogów Republiki. Siły te znajdą się tu
na
>
> Corruscant w ciągu 2 miesięcy... Ale to ja, by skontaktować się z dowódcą,
hm,
> właścicielem tej armii potrzebuję ochrony... całodowbowej. Jeż nie raz
> nastawano na moje życie, a nie chciałbym umrzeć jako bohater i męczennik. W
> ogóle nie chcę na razie umrzeć... Czego pragnę w zamian - niewiele!
> Przyzwolenia na odbudowę Federacji Handlowej, odnowienia wszystkich szlaków i
> zgody na wykoszenie konkurencji. Tylko tyle
> Asetine trwał w zamyśleniu, a Xionc kontynuował:
> - Żeby użyć tej armii muszę wystapić na Forum Senatu jako nowy minister Wijny
i
>
> Handlu. Mój zaufany przyjaciel wprowadzi statki z armią na orbitę i wyplenimy
> wszelkich wrogów Republiki raz na zawsze. Potem zostanie już tylko pościg za
> szczurami, które przeżyją pierwsze natarcie.
> - Wiem, że ta propozycja zaskoczyła cię więc teraz odejdę, ale liczę że
> odpowiesz wkrótce...


"Zgadzam sie" odpowiedz Kanclerza nadeszla zaskakujaco szybko.
"Zgadzam sie na wszystkie warunki. Zostaniesz Ministrem Wojny i Handlu, oraz
przewodniczacym Senatu, Federacja odzyska wszystkie swoje przywileje, a ty
staniesz sie jednym z czlonkow Komisji, ktora stworzy nowy porzadek, kiedy ja
juz odejde. W zamian za to oczekuje wszelkiej pomocy, jakiej bedziesz w stanie
mi udzielic. Najpierw jednak musze opowiedziec Ci o zagrozeniu, bo te "szczury"
moga sie okazac potezniejsze niz myslisz, mozesz wyznaczyc miejsce i termin
spotkania- jesli chcesz, to na neutralnym gruncie"

Bardzo przepraszam...

[an-nah]

Niestety, z wielu powodów nie mogę kontynuowac udziału w
grze. Prosze, zabijcie mnie szybko i bezboleśnie...

[digan]

an-nah napisała:

> Niestety, z wielu powodów nie mogę kontynuowac udziału w
> grze. Prosze, zabijcie mnie szybko i bezboleśnie...
>

Dobra, biorę to na siebie. Przyda mi się ta scena do późniejszego ciągu
historii.

Obudził ją brzdęk. Jej zmysły były wyczulone. Lata nauki. Mocą przyciągła do
siebie miecz, starając się nie hałasować.
W jej hotelowym pokoju była postać.
- Muszę to zrobić... - Sykła. Miała w sobie moc. - Tu chodzi o równowagę.
An0-Nah błysła swym mieczemi stanęła gotowa do boju, odziana tylko w bielizne
<umm... jak jabym chciał tam być :D> Postać także wyciągła rękojeść i swego
miecza i opdaliła ją.
Z miecza zaczłey się wysuwać teleskopowo ustawiono prążki, opadające luźno.
Sznurek zaświecił sie.
Bicz świetlny.
Takiej broni jawnie od wieków nikt nie urzywał. I już dawno nie nauczano, jak z
nią walczyc.
Zaczęła się walka.
An-Nah starał się być jak najszybsza w walce. Nie pomagało. Z trudem udawało
się jej zbliżyć do przeciwnika.
Nagle poczuła silny gorąco i zapach spalającego się mięsa.
Zostały z niej tylko szaty.

<Wiem, że bicz świetlny to nieco dziwna broń, ale podobno jest cos takiego w
świecie SW>

[mikolaj7]

do kitu......

[darthazubin]

Azubin poczul to. Tak jak chyba wszyscy wladajacy moca. Jego wychowanke cala
noc dreczyly koszmary. On sam tez nie mogl dlugo dojsc do siebie. Sygnal byl
wyrazny. Pochodzil z Couruscant. Ta, od ktorej wszystko sie zaczelo nie zyla. I
ktokolwiek to zrobil musi za to zaplacic... choc sam nie byl pewny czy zdola to
zrobic.
Rozkazal odzyskac jej cialo. Urzadzil pogrzeb, jakiego Republika nie widziala
od dziesiecioleci. Osobiscie odprowadzal trumne do glownego sarkofagu w
Akademii...
Przestrzegano calego ceremonialu. Wydawalo sie, ze jest jak dawniej. Ze
wszystko jest w porzadku...
Ale nie bylo.

[mikolaj7]

Mikolaj wyczul niespodziewany impuls. Cos bardzo, bardzo
gleboko odbilo sie w Polu Mocy. Czyjas smierc. Musial
umrzec wielki Jedi... albo wielu, wielu ludzi. Jakakolwiek
nie okazalaby sie prawda nalezalo dzialac szybciej.
Ostatnie dni spedzone na Nowym Alderaanie daly mu
rozeznanie w obecnej sytuacji politycznej w calej
republice, a nawet i za nia... Spokojnie przemierzajacy
galaktyke rycerze Jedi zbierali dla niego wazne informacje.
Nadszedl czas na spotkanie. Z kim? Z Asetinem? A moze
odszukac Binzata? A to przeciez nie byli jedyni uczestnicy
tej niebezpiecznej gry.
Nagle odezwal sie jego osobisty komunikator. Stare,
nieuzywane w Republice od kilkunastu lat urzadzenia
zapewnialy o wiele wieksze bezpieczenstwo transmisji niz
najnowsze komunikatory, z mysla o ktorych projektowano
deszyfratory, dekodery i podsluchy.
- Mikolaj - odezwal sie Mistrz.
Po drugiej stronie trzaski, cena za bezpieczenstwo
przekazu. Przez zaklocenia przebil sie glos.
- ...wi Ra... Veton. Je...em na Coruscant. Nie uwierz...
...owca glow, ktorego z...palem mial zle... na Wicekrola
Xionca... - nastapila dluzsza przerwa.
- Raghs, czekaj - krzyknal Mikolaj, zapominajac, ze to nic
mu nie pomoze - powiedz cos wiecej...!
Kontakt sie urwal. Niestety na Coruscant linie
komunikacyjne ciagle byly niewystarczajace, co
powodowalo najwieksze zaklocenia w Republice.
Wiec Xionc zyje, pomyslal Mikolaj, to najlepsza wiadomosc,
jaka uslyszalem od mojego powrotu.

Czy ten watek umarl juz ostatecznie???

[darthazubin]

Jesli tak to prosze o wiadomosc. Sam tego ciagnac nie bede (tzn. jesli nikt sie
nie dopisze przez nastepne 3 dni, to dodam 2-3 posty konczace fabule, tak dla
porzadku).

Perlotiel poszukiwana (najlepiej zywa..)

[mikolaj7]

bez Perlotiel ciezko bedzie cokolwiek ciagnac!!

[darthazubin]

mikolaj7 napisał:

> bez Perlotiel ciezko bedzie cokolwiek ciagnac!!


Odezwala sie!!!!! Mozna miec nadzieje, ze niedlugo sie pojawi.
A jesli chodzi o najblizsze 3 dni to ja tez z najwyzej raz sie pojawie (to a
propos Xionica)

[Gość: Xionc]

Mam prośbę o dyspensę do poniedziałku - wyjeżdżam dziś, ale od poniedziałku
będę miał stałe łącze i będę pisał więcej i częściej....

[perlotiel]

znow tu byla. przeszlo dwadziescia lat temu przyrzekla sobie, ze os smierci
Mistrza Luke'a nigdy wiecej nie powroci do tego miejsca. jednak obecna sytuacja
wymagala jej interwencji. jej byly dom rozpadal sie. i nikt nie umial temu
zaradzic. i ta zblizajaca sie zaglada. Luke zdazyl ja uprzedzic pred
niebezpieczenstwem "nie wiadomo kiedy to nastapi. za 10, 20, 30, 100, a moze i
za 1000 lat. ale jedno jest pewne. szansa na ocalenie jest nikla" znal ta
przepowiednie od dawna. teraz wszystko zalezalo od niej. to ona byla w
posiadaniu ostatniej czesci krysztalu, na ktorym tak bardzo zalezalo Azubinowi.
wiedziala, ze jesli chce ocalic to miejsce musi mu go przekazac, jednak wciaz
nie mogla mu wybaczyc usmiercenia Luke'a. doskonale wiedziala, ze to on
podtruwal i oduzal Mistrza, zeby wszyscy uwazali go za niepoczytalnego. nie
miala na to dowodow, ale byla pewna. zreszta krysztal to nie wszystko.
nikt,nawet najpotezniejszy Jedi czy Sith nie byl w stanie pokonac zblizajacej
sie zaglady tylko przy pomocy krysztalu. byla jeszcze perla... ale komu ja
przekaze jeszcze nie wiedziala... "musze miec stuprocentowa pewnosc co do
osoby, na ktorej spocznie odpowiedzialnosc za Coursaint."

[Gość: digan]

<widze, że Perlotiel powróciła... Miłej gry, słonko :)>

Radar wskazaywał już tylko budynki. rzadnych źródeł Mocy. Eli-hiko i D`e-gean
nie mieli nic już do szukania na tej planecie. Już nie mówiąc o krysztale.
- No miło nam było. - Stwierdził D`e-gean. - Namieżyliśmy kilku agentów
Mikołaja, Kilku Sithów, kilka dzieci zdolnych władać mieczem. Ale nie
kryształu.
Wtem radar rozbuczał się(było to urządzenie okropnie stare, potrafiące tylko
buczeć). Wskazywał aż dwa źródła.
Jedno na lotnisku:
- Ktoś przybył - Stwierdził spokojnie Eli-Hiko.
I ktoś się pojawił północnej części miasta.
- Chodźmy na północ!
poszli.

d.i.g.a.n. :P

[mikolaj7]

Mikolaj probowal bezskutecznie skontaktowac sie z
Xionc`em. Spieszylo mu sie - o jego pobycie w Republic
moglo wiedziec juz zbyt wiele osob. Zwlaszcza, ze stracil
kontakt z jednym ze swoich szpiegow. Nie byl Jedi, wiec tez
nie mozna bylo miec pewnosci, ze nie zdecyduje sie mowic
przeciwko swojemu pracodawcy.
Tymczasem stary komunikator wreszcie zlapal sygnal
Xionca. Na Coruscant. W budynkach rzadu Republiki. Mikolaj
zmarszczyl brwi, ale nie zdecydowal sie odstapic od
swojego planu.
- Wicekrolu. Czekam na kontakt. Mikolaj.
Lakoniczna wiadomosc poszla w eter. Teraz pozostalo
czekanie na odpowiedz.
I medytacja. Nieokreslone zagrozenie nasilalo sie. W
Republice pojawil sie kolejny potezny Jedi. To mozna bylo
wyczuc w Mocy, nie bez trudu, ale przy tak malej liczbie
istot wladajacych Moca, Mikolajowi sie udalo. Nie byl to
zaden Jedi, Sith tez nie. Pozostala tylko jedna mozliwosc...
Ona wrocila. A z nia jeden fragment krysztalu. Kto ma
reszte i do czego ja uzyje?

[Gość: Xionc]

- Pozdrowienia Mikołaju - Xionc odezwał się pierwszy i uścisnął mocno dłoń
największego z żyjących Jedi. - Nie będę ukrywał, że sytuacja jest tragiczna.
Mroczne siły Sithów zbliżają się do Corruscant by już ostatecznie przejąć
władzę nad republiką. Obawiam się, że moja armia może nie zdążyć. W tej
sytuacji pozostaje nam jedynie odnalezienie kryształu i wykorzystanie go w
walce. Mamy mało czasu...
Mikołaj przytaknął...
- Mam wieści, że Dee'gan może być blisko odnalezienia kamienia. Wiadomo ci coś
na ten temat?

[darthazubin]

A wiec zaczelo sie.
Azubin zakaszlal. Plul krwia. Byl chory i nie mial pojecia, jak dlugo jeszcze
bedzie w stanie niesc ciezar zawieszony na jego piersiach.Mroczny krysztal
pulsowal swoja Ciemna Moca.
Wszyscy poszukiwali krysztalu. Wszyscy, ktorzy brali udzial w poczatku
wielkiej wojny domowej powrocili. Smierc An-Nah powaznie wplynela na rownowage
sil. Perlotiel miala krysztal. A w tym wszystkim byl jeszcze D'e-gean. Czy po
tych wszystkich latach mogl mu jeszcze ufac? Czy ich nowo zawarte przymierze
okaze sie trwale? A co z Xioniciem? Wciaz nie mial jego odpowiedzi.
No i byl jeszcze Mikolaj. Jego potega mogla przewazyc szale w tym starciu.
Mocy mistrza Jedi nie mozna bylo lekcewazyc.
A niebezpieczenstwo zblizalo sie.
Zamyslil sie. Dawno nie wysylal przekazow telepatycznych. Ale mogl byc niemal
pewien, ze laczaca ich wiez nie wygasla "Perlotiel. jestem gotow na spotkanie".
Nastepnie goncy wyruszyli na poszukiwanie Xionica i Mikolaja, podczas gdy inny
poslaniec udal sie do D'e-geana, aby zapytac, jak ida poszukiwania.
Karty zostaly rozdane..
Zachwial sie i nagle poczul drobna dlon na swoim ramieniu. Dziewczynka wlala
w niego swoja moca. Ich spojrzenia spotkaly sie? Pomogla mu kolejny juz raz.
Nie byl pewien, czy zdolalby wytrwac bez niej tak dlugo...
Gdyby tylko zdjal krysztal... Ale tego nie mogl zrobic. Chwila nieuwagi i
wrog mogl osiagnac przewage, ktorej nie daloby sie juz zniwelowac.
Skupil sie, siegajac mysla gleboko poza galaktyke, w ktorej przebywali. Jego
umysl napotkal potezna jazn przedwiecznego zdegenerowanego Sitha. Wiele godzin
trwala ta walka, lecz podroz pieklienego pojazdu zostala znow nieco
spowolniona. Zyskal moze kilka dni...
Wiedzial jednak, ze nie zdola ich powstrzymac, dopoki nie usunie drobnej
skazy na scianie krysztalu. Najmniejszy z brakujacych fragmentow tej ukladanki.
Pomyslal, ze ta ukladanka przypomina ich wszystkich- Perlotiel, Mikolaja, D'e-
geana, Xionica, An-Nah, jego. Ta ukladanka tez utracila jeden z elementow. Czy
mogla go zastapic jego uczennica lub uczen D'e-geana? A moze ktos nowy, ktos o
kim nie odwazyl sie dotad pomyslec?
Tego nie wiedzial.

[Gość: Xionc]

Otrzymał wiadomość od Azubiuna. Zmartwił go fakt śmierci An-nah i to, że
równowaga Mocy znów został zachwiana. Z informacji przenikał głęboki smutek i
lęk przed nieznanym. Lekko dziwił go stan ducha Azubina, Jedi i Sithowie raczej
nie odczuwali strachu...

Tymczasem głównodowodzący jego armii donosił, że niespodziewany deszcz asteroid
nadwerężył jego flotę i na Corruscant wojsko przybędzie dopiero za kilkanaście
dni... To bardzo źle... Mogą przybyć za późno, gdy już będzie po wszystkim...

Dobrze, że posiedzenie Senatu zostało przełożone ze względu na chorobę
Asetine'a... Jednak czas płynie szybko...

[darthazubin]

-Stoj!
Odwrocil sie slyszac te slowa.
Siedmiu. Trzech zwyklych oprychow i czterech kryjacych sie w mroku nocy
zabojcow. Glupcy! Czy naprawde wierzyli, ze zwykli siepacze zdolaja dac mu
rade... nawet teraz, gdy byl slaby i zmeczony?
Ruszyli. Dobyl miecza i lekkim ruchem odbil strzal blastera. Kilka kolejnych,
szybkich i pelnych gracji skokow i dwoch padlo bez zycia.
Wtedy z ciemnosci wynurzyli sie zabojcy. Niemal niewidoczni dla zwyklego
czlowieka. Ostrza ich swietlnych mieczy wydawaly sie stapiac z szybko
gestniejacym mrokiem.
Ale dla niego nie bylo to zadnym problemem. Mimo to przez kilka chwil ciezko
oddychal po pozbawieniu ich zycia. Wciaz byl dobry. Jeden z najlepszych, choc
bylo kilku szermierzy, ktorzy bez trudu mogli dac mu rade...
Jednemu pozwoli zyc.
-Powiedz swoim panom, ze nie tak latwo mnie zabic!
Szybkim krokiem wrocil do swojej siedziby. Wiedzial, ze duzo ryzykowal tym
wyjsciem, ale musial sprawdzic sily przeciwnika.
Posiedzenie senatu. Caly czas je odraczal, ale nie mogl tego robic juz zbyt
dlugo. Wiedzial, ze na kolejnym posiedzeniu walki sie zaczna. Wszyscy wiedzieli
juz, ze niedlugo ustapi. Frakcje szykowaly sie do walki. A on nie chcial, zeby
wladza dostala sie w rece kogos nieodpowiedniego. Bylo kilka osob, ktore mogly
stanac na czele rzadu Republiki, sam ich uczyl, ale nie wiedzial, ktory bedzie
najlepszy.
Jego uczennica czekala na niego.
-Co sie dzieje mistrzu?- patrzyla na niego zmartwiona.
Musial wygladac bardzo zle. Dopiero w tym momencie zdal sobie sprawe, ze jest
lekko drasniety. Milczal, kiedy medyk opatrywal mu rane.
Byl juz naprawde zmeczony. A niebezpieczenstwo zblizalo sie ku nim.
Doniesiono mu o zblizaniu sie wielkiej armii. A wiec Xionic wrocil do gry...
Mial nadzieje, ze jako przyjaciel i ze te sily wystarcza, aby odeprzec pierwsze
natarcie wroga, bo na wiecej posilkow nie mogl raczej liczyc...

[Gość: Xionc]

Informacje przesyłane przez gońców Asetine'a były coraz bardziej niepokojące...
Jeszcze nikt nie próbował bezpośredniego ataku na kanclerza... Rzeczywiście
walka frakcji (szczególnie tych sponsorowanych przez renegackich Sithów)
stawała się coraz ostrzejsza. Jasne było, że jeśli w ciągu najwyżej tygodnia
nie odbędzie się posiedzenie Senatu odsuwające od władzy zdrajców (nawet za
cenę rozlewu krwi), los a nawet instnienie galaktyki jest zagrożone. Dobrze, że
podróż armii zbliża się ku końcowi. Byli już u krańców układu Corruscant. "Za 5
dni będę ostatecznie gotowy by rozprawić się z naszymi wrogami. Niech Moc
będzie (przynajmmniej) z Tobą" - ironicznie zakończył holo-wiadomość dla
Asetine'a....

[mikolaj7]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> - Pozdrowienia Mikołaju - Xionc odezwał się pierwszy i uścisnął mocno dłoń
> największego z żyjących Jedi. - Nie będę ukrywał, że sytuacja jest tragiczna.
> Mroczne siły Sithów zbliżają się do Corruscant by już ostatecznie przejąć
> władzę nad republiką. Obawiam się, że moja armia może nie zdążyć. W tej
> sytuacji pozostaje nam jedynie odnalezienie kryształu i wykorzystanie go w
> walce. Mamy mało czasu...
> Mikołaj przytaknął...
> - Mam wieści, że Dee'gan może być blisko odnalezienia kamienia. Wiadomo ci coś
> na ten temat?

- Nie wiem nic o De`geanie. Cala sytuacja bardzo sie
skomplikowala. Zaryzykuje nawet stwierdzenie, ze oboje
wiemy tak samo malo. Dlatego ja podziele sie z Toba moja
wiedza. A o tym nie wie nikt. Chce zawrzec z Toba pakt.
Zbliza sie wojna. Ty dysponujesz armia, ja tez mam swoja...
- Xionc uniosl brwi ze zdziwienia - tak, armia Jedi. Nie, nie
klony. Kilka tysiecy ludzi, rycerzy Jedi. Moga pomoc w
kierowaniu Twoja armia. to sa klony..? roboty? Mozemy
polaczyc sily.
Mikolaj przerwal na chwile, ale Xionc nie kwapil sie do
zabraniu glosu, przynajmniej nie teraz.
-Nikomu nie zlozylem jeszcze takiej oferty i nie zloze.
Predzej usuniemy sie w cien na czas kolejnej wojny. Jesli
przyjmiesz moja propozycje, po wojnie zaprowadzimy
porzadek w Republice i powrocimy do stanu sprzed 70lat,
sprzed narodzin Anakina Skywalkera. Ty, ja i Luke
Skywalker... On zyje i w kazdej chwili moze poprowadzic
Armie Jedi do boju. Nikt nie dowie sie o naszym przymierzu
do czasu pierwszej ofensywy, a wtedy dla wrogow bedzie
juz za pozno.
Mikolaj skonczyl, Xionc powoli saczyl Waihirianskie wino...

[Gość: Xionc]

- Szkoda, że ta propozycja przychodzi tak późno - odparł Xionc odstawiając
puchar z winem - Wielka szkoda... Mam już zobowiązania wobec innych osób
potężnych osób... Ale mam dla ciebie propozycję - połączmy siły pod moim
dowództwem, a ty przybądź na posiedzenie Senatu, które Asetine niedługo zwoła.
Myśli że to co zostanie tam powiedziane, na pewno Cię zainteresuje...

[darthazubin]

Asetine nieruchomo stal na tarasie Palacu WIelkiego Kanclerza.
Na kolejny ranek zwolal posiedzenie Senatu. Czul goraczkowe przygotowania
swoich wrogow. Gdy zblizal dlon do krysztalu mogl nawet slyszec ich rozmowy i
mysli- nie kryli sie daleko. Wszyscy mieszkali w okolicznych willach.
I pomyslec, ze wszystko zawdzieczali jemu. Wybieral mlodych zdolnych
lokalnych politykow z poszczegolnych planet. Uczyl ich wszystkiego, wciagnal
ich do Senatu, z prowincjonalnych urzednikow uczynil politykami na skale
Galaktyki. a oni tak mu sie odplacali. Z wyjatkiem kilku, ktorzy pozostali mu
wierni- na szczescie ta frakcja byla wciaz najsilniejsza- zaczeli walczyc o
swoje wlasne wplywy.
Jak bardzo byli zalosni. Dla swoich marnych interesow i krotkowzrocznych,
niewiele wartych ambicji narazali swojego dobroczynce, a wraz z nim cala
Republike, na wielkie niebezpieczenstwo. Wiedzial, ze kilku podpisalo pakt z
renegackimi Sithami. Glupcy! Jakby nie znali historii i nie wiedzieli, jak
koncza sie wszystkie uklady z diablem.
-Generale- powiedzial do H'yudoriana- prosze przygotowac wszystkie sily,
ktore jeszcze mamy. Czy nasza flota jest na obrzezach ukladu gwiezdnego.
General skinal glowa.
-Zgodnie z panskimi rozkazami nie zatrzymywalismy tych, ktorzy pojawili sie
dwa dni temu.
Flota Xionica. Asetine usmiechnal sie do siebie. Nie byliby nawet w stanie
jej powstrzymac. Flota i Armia Republiki... te slowa brzmialy zbyt dumnie wobec
tego, co byli w stanie zmobilizowac w tak krotkim czasie.
Wciaz nie wiedzial co planuje Mikolaj. Jednego byl pewien. Byl juz na
Couruscant. Moglby dowiedziec sie czegos wiecej, ale to wymagaloby uzycia
krysztalu, a tego nie chcial robic... zbyt wiele sil juz poswiecil. Nie mogl
sie odslaniac to bylo zbyt niebezpieczne. Juz raz probowali go zabic.
Nie pozostawalo nic innego, jak czekac na posiedzenie Senatu.

[digan]

Wysłannik Azubina namierzył ich.
Wpadł na stary strych, gdzie odrazu usłyszał buczenie mieczy i szelest bicza
świetlnego.
D`e-gean lerzał na ziemi, z poranionymi kończynami. Miał je całe naszczęście.
Młodzik, Eli-hiko Walczył z Morderczą bronią.
- Dalej nie dacie mi kryształu? - Syczał Zabójca.
- Nie wiem o czym mówisz!
Nagle bicz mignła prawie niezauważalnie i sławetny podwójny miecz, jedna z
ostatnich tego typu broni rozwaliła się.
A z jej wnętrza wyleciał kryształ.
Eli-Hiko kolejnym mignięciem stracił ręke.
Padł na ziemię.
Wysłannik oddał kilka wystrzałów z blastera, które jednak trudno odbić taką
bronią jak bicz.
Jednak wojownik nie mógł się wycofać, gdy miał przed sobą kryształ.
Wysłannik MUSIAŁ ich uratować. Napewno by to przyniosło mu uznanie w oczach
jego szefa.
Rzucił na ziemię tablicę która otwarła się, tworząc małą kapsułę, Teleporter.
Strzelając do łowcy głów szybko wrzucił do środka dwóch wojowników, kryształ i
odpalił teleporter.
W halu bióra Asentine`a, gdzie wylądowali, wyłączył natychmiast teleporter.
Teraz już czekał tylko na szefa...

[darthazubin]

digan napisał:

> Wysłannik Azubina namierzył ich.
> Wpadł na stary strych, gdzie odrazu usłyszał buczenie mieczy i szelest bicza
> świetlnego.
> D`e-gean lerzał na ziemi, z poranionymi kończynami. Miał je całe naszczęście.
> Młodzik, Eli-hiko Walczył z Morderczą bronią.
> - Dalej nie dacie mi kryształu? - Syczał Zabójca.
> - Nie wiem o czym mówisz!
> Nagle bicz mignła prawie niezauważalnie i sławetny podwójny miecz, jedna z
> ostatnich tego typu broni rozwaliła się.
> A z jej wnętrza wyleciał kryształ.
> Eli-Hiko kolejnym mignięciem stracił ręke.
> Padł na ziemię.
> Wysłannik oddał kilka wystrzałów z blastera, które jednak trudno odbić taką
> bronią jak bicz.
> Jednak wojownik nie mógł się wycofać, gdy miał przed sobą kryształ.
> Wysłannik MUSIAŁ ich uratować. Napewno by to przyniosło mu uznanie w oczach
> jego szefa.
> Rzucił na ziemię tablicę która otwarła się, tworząc małą kapsułę, Teleporter.
> Strzelając do łowcy głów szybko wrzucił do środka dwóch wojowników, kryształ
i
> odpalił teleporter.
> W halu bióra Asentine`a, gdzie wylądowali, wyłączył natychmiast teleporter.
> Teraz już czekał tylko na szefa...
>
>
<Troche sie zgubilem. Kto naslal zabojce? Mam nadzieje, ze nie ja ;))>

Asetine wyczul, ze cos stalo sie i to niedaleko,w jego palacu. Zaklal. Nie
potrzeba mu bylo zadnych dodatkowych klopotow. Posiedzenie Senatu zaczynalo sie
za kilka godzin. Cale Couruscant bylo pelne zabojcow i lowcow nagrod. Mieli
zlecenia na nich wszystkich. Czul, ze w najblizszych dniach na planecie bedzie
jak na strzelnicy.
A teraz cos pojawilo sie w jego palacu...
Powoli zaczal wyczuwac charakter tej mocy. To moglo byc to na co oczekiwal.
Gdy szedl czarny plaszcz zakryl jego cialo. Dlon polozyl na broni,
przygotowujac sie na odparcie mozliwego ataku.
-Witaj D'e-geanie- powiedzial spokojnie, z dobrodusznym usmiechem- dawno sie
nie widzielismy.

[Gość: Dorquon]

Otworzył powoli oczy. Poczuł chłód pod plecami. Głowa strasznie go bolała.
Jakieś sylwetki pochylały się nad nim... coś mówiły...Spróbował zebrać myśli.
Trzęsącą się dłonią pomacał głowę, wydawało się, że poza sporym guzem nic mu
nie dolega. Wstał i zatoczył się z trudem utrzymując równowagę. Spróbował
przypomnieć sobie skąd się tu wziął, im dłużej się nad tym zastanawiał, tym
większe miał wątpliwości jak się nazywa, gdzie się znajduje i kim jest.
Rozejrzał się powoli. W odległości ledwie parunastu kroków leżał płonący wrak
niewielkiego statku.
Po chwili, odpychając gapiów odkuśtykał z miejsca katastrofy.
Cały dzień snuł się bez celu po ulicach.

[darthazubin]

Gość portalu: Dorquon napisał(a):

> Otworzył powoli oczy. Poczuł chłód pod plecami. Głowa strasznie go bolała.
> Jakieś sylwetki pochylały się nad nim... coś mówiły...Spróbował zebrać myśli.
> Trzęsącą się dłonią pomacał głowę, wydawało się, że poza sporym guzem nic mu
> nie dolega. Wstał i zatoczył się z trudem utrzymując równowagę. Spróbował
> przypomnieć sobie skąd się tu wziął, im dłużej się nad tym zastanawiał, tym
> większe miał wątpliwości jak się nazywa, gdzie się znajduje i kim jest.
> Rozejrzał się powoli. W odległości ledwie parunastu kroków leżał płonący wrak
> niewielkiego statku.
> Po chwili, odpychając gapiów odkuśtykał z miejsca katastrofy.
> Cały dzień snuł się bez celu po ulicach.
>

Dziewieciu... dziewieciu zabojcow w ciagu siedemnastu godzin.
Z pewnoscia nie byl to rekord, ale wynik jednak imponujacy.
Kilku jego osobistych straznikow musialo pozegnac sie z zyciem. On sam tez
mial coraz wiecej trudnosci. Byli dobrzy, nawet bardzo dobrzy. Ktokolwiek ich
naslal, znal sie na swojej robocie. Nie byl pewny, czy to renegaci, czy moze
ktos inny probuje waczyc sie do gry. Renegaci mieli coraz mniej powodu, zeby to
zrobic. Byli juz bardzo blisko momentu, kiedy mogli uderzyc osobiscie... nie
byl pewny, czy chcieliby tracic czas na tak subtelne proby usuniecia swojego
glownego wroga.
Niepokoily go wiesci dotyczace kolejnych zabojcow, ktorzy przybywali ze
wszystkich stron wszechswiata. Ich zlecenia byly najrozniejsze- Perlotiel,
Mikolaj, Xionic, D'e-gean <kolejnosc przypadkowa, prosze sie nie obrazac,
wszystkich cenie tak samo ;)))> i wreszcie on sam.
Azubin nie przywykl sie bac. Owszem lekiem napelniala go mozliwosc spotkania
z Niepojetym, ktore zblizalo sie ku nim wraz z Sithami renegatami. Coraz
wyrazniej czul to przez pulsujacy na jego piersiach krysztal.
Teraz jednak dolaczyl do tego kolejny lek. Podobno najlepszy, najslynniejszy
z zabojcow, ktorego imienia nie znal nikt, a ktory nigdy nie zawodzil, zdolal
przedrzec sie przez ochronne bariery. A to znaczylo, ze mogl byc juz
gdziekolwiek na Couruscant. Nikt nie wiedzial, jak sie nazywa, jak wyglada,
jakie sa jego (jej?) mozliwosci. Nikt nie wiedzial tez gdzie uderzy.
Mogl tylko ostrzec pozostalych i czekac na rozwoj wydarzen. Do rozpoczecia
posiedzenia Senatu bylo coraz mniej czasu...

[perlotiel]

juz zdecydowala- ostatnia czesc krysztalu trafi do Azubina. ale co z perla? tez
nalezy sie jemu? a moze rozsadniej byloby powierzyc ja komus innemu, komus do
kogo ma zaufanie. ale do kogo? "bede musiala sobie uciac krotka rozmowe z
kilkoma 'kandydatami'". w tej chwili olbrzymi salon wypelnil sie swiatlem.
Perlotiel wstala z krzesla ustawionego w kacie.
"witaj Azubinie"
Azubin nie mogl uwierzyc w to co zobaczyl... Perlotiel nie zmienila sie
fizycznie ani troche od ich ostatniego spotkania...

[darthazubin]

perlotiel napisała:

> juz zdecydowala- ostatnia czesc krysztalu trafi do Azubina. ale co z perla?
tez
>
> nalezy sie jemu? a moze rozsadniej byloby powierzyc ja komus innemu, komus do
> kogo ma zaufanie. ale do kogo? "bede musiala sobie uciac krotka rozmowe z
> kilkoma 'kandydatami'". w tej chwili olbrzymi salon wypelnil sie swiatlem.
> Perlotiel wstala z krzesla ustawionego w kacie.
> "witaj Azubinie"
> Azubin nie mogl uwierzyc w to co zobaczyl... Perlotiel nie zmienila sie
> fizycznie ani troche od ich ostatniego spotkania...

A wiec jednak... pomyslal. Wszystkie elementy ukladanki zaczynaja sie skladac
w logiczna calosc. Pojawienie sie Perlotiel bylo kolejnym w ciagu ostatnich
kilku tygodni wydarzeniem, ktore wstrzasalo rownowaga sil.
-Swietnie wygladasz- stwierdzil- chcialoby sie powiedziec, ze mlodziej, niz
niegdysc.
Jednoczesnie przeksztalcil sie z Asetina w Sitha.
-Wyczuwam ze masz cos, co jest niezbedne, aby ocalic nas wszystkich- uniosl
ku gorze krysztal, eksponujac jego brakujacy odlamek- to dziwne... pojawiasz
sie po tylu latach, posiadajac to, czego wszyscy szukaja. No, ale zawsze
lubilas dobre wejscia.
Przygladali sie sobie przez chwile bez slowa. Azubin wspominal to, co
wydarzylo sie przez wszystkie te lata. Jej widok przypomnial mu mlodosc, czasy
gdy byl beztroski, gdy nie musial dzwigac na swoich barkach losow calej
Republiki.
-Chcialbym zadac wiele pytan, jak chocby to co robilas przez te wszystkie
lata... mielibysmy sobie chyba wiele do opowiedzenia... szkoda, ze nie ma na to
czasu, siostro... moze nigdy nie bedzie. Moge zadac wiec tylko jedno pytanie:
dlaczego powrocilas i jakie sa Twoje plany? Jestem gotow zrobic wszytsko <no
prawie ;))> czego ode mnie zarzadasz, jesli pomozesz mi w tych trudnych
chwilach...

[mikolaj7]

[kurcze, Xionca chyba do wtorku nawet moze nie byc...psuje
mi to plany, tzn. ich zarysy :)]

Pomimo zobowiazan Xionca wobec Asetine`a, udalo sie
Mikolajowi przekonac Wicekrola do sojuszu z Jedi [Xionc,
sorry, ze.. hmm.. gram za Ciebie, ale musze jakos ruszyc,
Ciebie nie ma, mam nadzieje, ze nic Ci nie poplatalem :)].

Armia rycerzy w kazdej chwili gotowa bedzie wesprzec
flote Federacji Handlowych, wystarczy jeden rozkaz
Mikolaja... Oboje ustalili, ze taka sile lepiej trzymac w
rezerwie, w tajemnicy i uderzyc w najmniej oczekiwanym
przez przeciwnika momencie. Pytaniem bylo tylko, kto
bedzie tym przeciwnikiem. Asetine, Sithowie, nadciagajacy
Renegaci?

Mikolaj zgodzil sie wziac udzial w najblizszym posiedzeniu
senatu, i jako "doradca" Xionca zasiasc w jego lozy.

[btw. ww. ustalenia znane sa tylko mnie i Xioncowi ;-)]

Niepokoili go troche lowcy nagrod. Coruscant - planeta
dopiero dzwigajaca sie z kryzysu gospodarczego, ktory
dotknal spora czesc obszaru republiki, nie byla w stanie
obronic sie przed naplywajacymi emigrantami, kontrolowac
ich wszystkich, zaprowadzic bezpieczenstwa. Panowala
swego rodzaju anarchia, chronieni byli tylko poplecznicy
kanclerza i rzadzacy. Mikolaj do nich nie nalezal, dlatego
wiekszosc czasu spedzal na ksiezycach Nowego Alderaanu,
niedostepnych miejscach, gdzie zamkniete spolecznosci
znakomicie radzily sobie z kontrola przybyszow. Jeden
zamach od czasu przyjazdu do republiki, ktory mial szanse
sie powiesc. Ale zabojca, chociaz niesamowicie sprytny i
inteligentny okazal sie... posiadaczem bardzo slabej sily
woli. Wystarczyl jeden gest i zlozyl bron. Zaskoczylo to
nawet Mikolaja.

[Gość: Dorquon]

Szedł ulicą prosto przed siebie. W tłumie zobaczył dwóch ludzi ubranych na
czarno. Mówili coś do siebie i pokazywali go sobie palcami, odwrócił sie więc
na piecie i próbowal uciec. Po chwili dopędzili go i złapali za ramiona.
-Dobrze że już jesteś.-powiedział pierwszy gdy zaczęli go prowadzić, właściwie
prawie ciagnąć po ziemi, w jakiś mroczny zaułek.
Skręcili w podwótrze, ich podkute buty stukały głośno w grobowej ciszy.
Weszli wreszcie do jakiejś hali i wepchneli go do niewielkiego pomieszczenia.
Za biurkiem siedział jakiś człowiek, po chwili podniósł na niego wzrok i
uśmiechnął się promiennie.Miał blizne pod lewym, ciągnącą sie prawie do ucha.
-Jesteś wreszcie, lepiej późno niż wcale jak mawiają, ale obawiam sie, że jest
już za późno.
-Gdzie twój miecz?-zapytał po krótkim milczeniu.
-Miecz...? -zająknął sie- Cały dobytek straciłem w katastrofie.-dodał szybko
-Weź więc ten- powiedział tamten kładąc jakiś ciemny walcowaty przedmiot na
biurku. Sięgnął po miecz.
W jego ręku zbłysło ostrze, zrobił krok do przodu i wykonał pare prostych cięć.
Z chwilą gdy jego ręce zacisnęły sie na mieczu setki wspomnień i myśli
powróciły, jakby ktoś usunął tame z jego umysłu. Teraz już pamiętał jak się
nazywa, pamiętał kim jest, pamiętał jak się tu znalazł, pamiętał kogo ma
zabić, a nawet jak mało mu zapłacono.

[mikolaj7]

Czyzby w nasze szeregi wstapil lowca (lowczyni?) nagrod?
:)

[darthazubin]

A wiec Xionic zdradzil...
Wiesci na Couruscant szybko sie rozchodzily.
Teraz, gdy Perlotiel oddala mu siodmy fragment krysztalu (sorry, ze gram za
nia, ale tez musze przyspieszyc akcje, mam nadzieje ze sie nie obrazi) nie
musial juz obawiac sie nikogo...
Zlapal sie za glowe. Nagly atak bolu przypomnial mu, ze byli jedni, ktorych
musial sie bac. I zblizali sie szybko... zbyt szybko.
Przez moment bawil sie krysztalem. Jego potencjalne mozliwosci byly wrecz
nieograniczone... gdyby tylko udalo mu sie pozyskac Jedi. Ale nawet bez tego
warunku jego moc byla fenomenalna. Najgorsze bylo, ze laczac go w calosc
odslanial sie przed wszystkimi- wszyscy jego wrogowie, a takze pozostali przy
zyciu Jedi zostali natychmiast uswiadomieni.
Nie dbal o to. Nie dbal juz o nic. Binzat podjal ostatnia probe spotkania z
Mikolajem. Jesli ta sie nie powiedzie, nie bedzie mial juz wyboru. Xionic
otrzymal z kolei propozycje spotkania z Kanclerzem. Westchnal. Dwoch
wspanialych wojownikow... Ale wiedzial, ze nie moze sie zawahac. Republika byla
wazniejsza niz wszystko. Jesli tylko osmiela sie sprobowac stanac mu na drodze
beda musieli poniesc kare... zwlaszcze ze nadal nie wiedzial jakie sa plany
Perlotiel i D'e-geana, oraz tajemniczego zabojcy. Czul wyraznie jego (jej?)
obecnosc, ale nie potrafil dokladnie okreslic gdzie jest, ani jakie ma zamiary.
-Jestem gotowa mistrzu
Cichy glos wyrwal go z zamyslenia. Minelo zaledwie kilkanascie miesiecy, a
bardzo sie zmienila. Cala odziana w czern, przy pasie miala przypiety miecz
swietlny. Dobrze wiedzial, ze jesli zajdzie taka koniecznosc dobedzie go
szybciej, niz ktokolwiek inny.
Biedne dziecko. Odebral jej dziecinstwo... ale nie mial innego wyboru. Byla
jego Aniolem Smierci. Potrzebowal kogos takiego jak ona, kogos komu w pelni
bedzie mogl zaufac. Wiedzial zbyt dobrze, ze gdy Sithowie pojawia sie nad
Couruscant on sam nie bedzie mial juz sil, aby przeciwstawic sie zdrajcom.
Wtedy ona bedzie musiala sie nimi zajac.
Zdrajcy... a moze tylko krotkowzroczni glupcy? I kto sie do nich zaliczal?
Czy tylko ta garstka pragnacych wladzy Senatorow, czy takze Xionic i Mikolaj?
Nie wiedzial, ale mial nadzieje, ze ta ostatnia ewentualnosc nie okaze sie
prawdziwa.
Posiedzenie Senatu zblizalo sie...
Sithowie renegaci takze.

[Gość: Dorquon]

Dopadł kanclerza tuż przed gmachem senatu. Ukłonił sie lekko.
- Witaj kanclerzu, wielu mówi, że w celu przywrócenia dawnej Republiki
trzeba Cię usunąć - mówił szybko raz po raz rozglądając się nerwowo- Wiedz, że
mam Cię zabić, mam...- urwał, podniosł głowe i rozejżał się, jakby usłyszał
jakiś niepokojący dźwięk. Wrzucił mu jeszcze niepostrzezenie liste
przekupionych senatorów do kieszeni i nim kanclerz zdołał cokolwiek powiedzieć
zniknął w tłumie.

[darthazubin]

Gość portalu: Dorquon napisał(a):

> Dopadł kanclerza tuż przed gmachem senatu. Ukłonił sie lekko.
> - Witaj kanclerzu, wielu mówi, że w celu przywrócenia dawnej Republiki
> trzeba Cię usunąć - mówił szybko raz po raz rozglądając się nerwowo- Wiedz,
że
> mam Cię zabić, mam...- urwał, podniosł głowe i rozejżał się, jakby usłyszał
> jakiś niepokojący dźwięk. Wrzucił mu jeszcze niepostrzezenie liste
> przekupionych senatorów do kieszeni i nim kanclerz zdołał cokolwiek
powiedzieć
> zniknął w tłumie.

Asetine calkiem zaskoczony wkroczyl powoli do gmachu. Byl oszolomiony...
dziwne uczucie. Zaledwie kilka razy w zyciu zdarzylo mu sie byc zaskoczonym...
i ta chwila do nich nalezala.
Do rozpoczecia posiedzenia pozostalo jeszcze nieco czasu. Udal sie do swojego
gabinetu. Tam przyjrzal sie niewielkiemu przedmiotowi, ktory przekazal mu
tajemniczy czlowiek.
Nazwiska. Nazwiska Senatorow. Tych, ktorzy wybrali zdrade. Tylko czy mogl
zaufac nieznajomemu? Czesc z nich znal juz wczesniej... kilka jednak bardzo go
zaskoczylo. Czy nie byla to kolejna proba sklocenia go z nielicznymi
sojusznikami, ktorzy mu jeszcze pozostali?
Westchnal. Lepiej bylo miec sie na bacznosci. Przeciez obserwacja tych kilku
Senatorow nie bedzie takim wielkim klopotem, a w razie czego moze okazac sie
przydatne.
Ciagle nie mogl zapomniec wyrazu twarzy tamtego. Zabojca... wielu probowalo
go dopasc w poprzednich dniach... Ten jednak roznil sie od poprzednich. Nie
tylko dlatego, ze nie wykonal swojego zadania. Azubin czul, jakby juz kiedys go
spotkal, jakby skads go znal...
Jakby to byl legendarny zabojca.
Ale w takim razie dlaczego zrobil to co zrobil?
Nie znal odpowiedzi na to pytanie. Urzadzenia caly czas skanowaly sale obrad
Senatu. Wielu Senatorow bylo juz na miejscach- w wiekszosci tych najmniej
istotnych. Najwazniejsi wciaz przygotowywali sie do spektaklu. Sale obstawiali
najbardziej zaufani sposrod jego zolnierzy... i jego mloda bezwzgledna
uczennica- nadal jej imie Askani, w starozytnym jezyku Sithow znaczace "Aniol
Smierci" lub "Aniol Zaglady". Wiedzial, ze nawet jesli zolnierze zawioda, na
niej bedzie mogl polegac.
Coz mogl tylko czekac. Wiekszosc z osob dramatu powinna sie pojawic. Wszyscy
Senatorowie... podobno nawet Mikolaj i Xionic... niezaleznie od tego, po ktorej
zdecydowali sie stanac stronie.

[Gość: digan]

Patrzył na swego byłego mistrza. Był wielkim mówcą, to trzeba przyznać.
Czekał, aż spojrzy w jego stronę. Wreszcie jego oczy spojrzały na niego, a on
uśmiechnął się szeroko. Od wielu dni. Potem wyciągnął malutki kawałek kryształu.
"czekam na korytarzu" przekazał myślą "mam to, czego oczekiwałeś"

<czekam>

Digan.

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> Patrzył na swego byłego mistrza. Był wielkim mówcą, to trzeba przyznać.
> Czekał, aż spojrzy w jego stronę. Wreszcie jego oczy spojrzały na niego, a on
> uśmiechnął się szeroko. Od wielu dni. Potem wyciągnął malutki kawałek
kryształu
> .
> "czekam na korytarzu" przekazał myślą "mam to, czego oczekiwałeś"
>
> <czekam>
>
> Digan.

<no to mamy problem. Bo Perlotiel chciala mi oddac ten kawalek kryszalu i D;e-
gean tez chce to zrobic. Zakladajac, ze zaden z nich nie jest falszywy, to
proponuje przyjac rozwiazanie jak ponizej>

-Witaj, D'e-eganie- powiedzial lagodnie Azubin.
A wiec mial racje. Fragment, ktory posiadala Perlotiel zostal uszkodzony i
rozbity na dwie kolejne czesci. Jak potezne sily mogly tego dokonac? Coraz
bardziej prawdopodobne stawalo sie, ze Perlotiel stykala sie z Renegatami.
przypuszczal, ze oni byli w stanie tego dokonac... choc rownie dobrze mogly byc
w to zaangazowane jeszcze inne sily.
-Rozumiem, ze teraz przyjdzie czas na omowienie kwestii ceny- odezwal sie po
chwili- moge Ci dac bardzo wiele. Moze nawet wszystko... z wyjatkiem mojego
zycia, bo to musze poswiecic innej sprawie.
Teraz gdy krysztal byl juz caly jego mozliwosci zwiekszyly sie niewiarygodnie
i rzeczywiscie wiele rzeczy znalazlo sie w jego zasiegu.
-Chyba, ze chcesz to omowic po posiedzeniu Senatu. Mam nadzieje, ze udasz sie
tam ze mna... synu- mowiac te slowa uwaznie spojrzal na twarz D'e-geana,
jednoczesnie przy uzyciu Mocy Sithow wzmocnionej dzialaniem krysztalu badajac
jego reakcje...

[Gość: Dorquon]

Szedl, wracal do hoteliku gdzie go zakwaterowano by czympredzej zabrac swoje
rzeczy. Szaedł i rozmyslal o tym co zrobil, po raz pierwszy nie wykonal
zlecenia, zdradzil swych szefow, narazil sie tym na smiertelne
niebezpieczenstwo.
Nastepnie jego mysli spoczely na kKanclerzu. Czy Asetine bedzie odpowiednim
narzedziem w jego reku? Przy ich spotkaniu nie sprawial wrazenia zbyt
bystrego, ale czy skozysta z listy? Czy usunie bogu ducha winnych senatorów?
Moze powien byl opowiedziec jakas chwytajaca za serce historie dlaczego
przekazuje Kanclerzowi liste?
Dotarl wlasnie do obskurnego hoteliku.
-Jakis facet kazal to panu przekazac- powiedzial recepcjonista o twarzy
pekinczyka, podajac mu wiadomosc. Czytajac ja mimowolnie sie usmiechnal,
wygladalo na to ze czeka go wazne spotkanie.
Poszedl do swego pokoju spakowac rzeczy. Drzwi byly uchylone. Westchnal cicho.
Wiedzial, ze po jego spotkaniu z Kanclerzem w koncu sie zjawia, nie
przypuszczal jednak, ze nastapi to tak szybko.
Wpadl do pokoju z mieczem, w srodku czekalo na niego pieciu siepaczy, ktorzy
zaxczeli do niego strzelac.
Uwijal sie miedzy nimi powalajac jednego po drugim, gdy juz wszystkich polozyl
poczul, ze ktos sie zbliza. Jedi? Nie, to musial byc ktos inny...
Nieznany przeciwnik niemalze wskoczyl do pokoju.
-Zdradziles swoja Republike!- krzyczal
Walka na miecze trwala krotko. Wystarczylo, ze nieznajomy na ulamek sekundy
sie odslonil i po chwili lezal na ziemi w pustym pokoju z rozplatanym brzuchem.

[darthazubin]

Gość portalu: Dorquon napisał(a):

> Szedl, wracal do hoteliku gdzie go zakwaterowano by czympredzej zabrac swoje
> rzeczy. Szaedł i rozmyslal o tym co zrobil, po raz pierwszy nie wykonal
> zlecenia, zdradzil swych szefow, narazil sie tym na smiertelne
> niebezpieczenstwo.
> Nastepnie jego mysli spoczely na kKanclerzu. Czy Asetine bedzie odpowiednim
> narzedziem w jego reku? Przy ich spotkaniu nie sprawial wrazenia zbyt
> bystrego, ale czy skozysta z listy? Czy usunie bogu ducha winnych senatorów?
> Moze powien byl opowiedziec jakas chwytajaca za serce historie dlaczego
> przekazuje Kanclerzowi liste?
> Dotarl wlasnie do obskurnego hoteliku.
> -Jakis facet kazal to panu przekazac- powiedzial recepcjonista o twarzy
> pekinczyka, podajac mu wiadomosc. Czytajac ja mimowolnie sie usmiechnal,
> wygladalo na to ze czeka go wazne spotkanie.
> Poszedl do swego pokoju spakowac rzeczy. Drzwi byly uchylone. Westchnal
cicho.
> Wiedzial, ze po jego spotkaniu z Kanclerzem w koncu sie zjawia, nie
> przypuszczal jednak, ze nastapi to tak szybko.
> Wpadl do pokoju z mieczem, w srodku czekalo na niego pieciu siepaczy, ktorzy
> zaxczeli do niego strzelac.
> Uwijal sie miedzy nimi powalajac jednego po drugim, gdy juz wszystkich
polozyl
> poczul, ze ktos sie zbliza. Jedi? Nie, to musial byc ktos inny...
> Nieznany przeciwnik niemalze wskoczyl do pokoju.
> -Zdradziles swoja Republike!- krzyczal
> Walka na miecze trwala krotko. Wystarczylo, ze nieznajomy na ulamek sekundy
> sie odslonil i po chwili lezal na ziemi w pustym pokoju z rozplatanym
brzuchem.

Obserwacja potwierdzila czesc oskarzen zawartych na liscie, ktora otrzymal od
zabojcy... ale nie wszystkie. Czesc zdawala sie byc calkiem niewinna... ale
moze tylko dobrze sie maskowali.
To wszystko bylo takie trudne. Nie mogl sie zdecydowac co dalej robic. Z
pewnoscia nie mogl tak po prostu zostawic tych podejrzen... rozprawienie sie z
podejrzanymi tez moglo nie byc najlepszym pomyslem... To wszystko moglo byc
intryga jego wrogow.
A jednak... w jego glowie pozostawal zamet. Nie podobala mu sie ta sytuacja.
Nie mogl juz im ufac, nie mogl ich zabic...
W koncu podjal decyzje. Po posiedzeniu Senatu rozkarze ich zatrzymac. Pozniej
ostatecznie postanowi co z nimi zrobic.
Ale to wszystko moglo sie zdarzyc dopiero po posiedzeniu Senatu, na ktore
wlasnie wyruszyl...
<w tym momencie watek moj laczy sie z tym co na dole, czyli z Xioniciem i
posiedzeniem Senatu>

[darthazubin]

> <w tym momencie watek moj laczy sie z tym co na dole, czyli z Xioniciem i
> posiedzeniem Senatu>
>
>

To znaczy troche sie pospieszylem. Nie do konca sie tam przenosi, bo jeszcze
nie zakonczyly sie sprawy z Diganem i Perlotiel... najwyzej bedzie z tego jakas
mala retrospekcja, jesli tam akcja potoczy sie szybko naprzod.

[Gość: Dorquon]

Uslyszal cos. Zaciekawiony wyszedl z magazynu celnego gdzie znalazl kryjowke.
Na zewnatrz wyladowal wlasnie transporter z nieznanymi mu znakami, wokol
lezaly trupy paru celnikow. Podczas gdy z transportera jeli sie wysypywac
zolnierze nastepny podchodzil do ladowania. Zolnierze wygladali na
nieokrzesanych, znal on ten typ ludzi, twardych i szlenczo odwaznych. Bez
namyslu chwycil za bron jednego z celnikow i prawie nie miezac wypalil.
Ladujacy transporter zawisl niepewnie w powietrzu po czym runal na statek,
ktory juz wyladowal, zabijajac wszystkich nieprzyjaciol. Niewiele myslac
uciekl. Wszedzie rojilo sie od odzialow walczacych ze soba. Przemykal tak
nieswiadomie zblizajac sie do Senatu.
Nagle jakis cien przyslonil slonce, ogromny ciemny ksztalt. Spojrzal na niebo.
Serce w nim zamarlo, a wszelka odwaga oposcila. Czegos tak wielkiego i
strasznego nie widzial w najgorszych koszmarach. Osunal sie pod sciana i
skulil z trwogi.
Wiedzial, ze nie ma juz nadzieji.

oszukujesz!!

[mikolaj7]

darthazubin napisał:

> A wiec Xionic zdradzil...
> Wiesci na Couruscant szybko sie rozchodzily.

co to za zabawa, jak Ty wszystko wiesz?!

[darthazubin]

mikolaj7 napisał:

> darthazubin napisał:
>
> > A wiec Xionic zdradzil...
> > Wiesci na Couruscant szybko sie rozchodzily.
>
> co to za zabawa, jak Ty wszystko wiesz?!
>


OK. Cofam te slowa. Nowy tekst na miejsce tamtego "Czekal jeszcze na wiesci
od swojego najwierniejszego sojusznika. Xionic nigdy nie zawodzil"

<usatysfakcjonowany???>

[Gość: XIonc]

Loża Senatu była za ciasna... Nie chodziło o rozmiary, ale o to że obecność
Mikołaja stawała się denerwująca. Przyszedł tu już kilka godzin wcześniej -
żeby obeznać się z pomieszczeniami, mikrofonami itp. Cały czas czuł jakby ktoś
za niego podjął decyzję o przyłączeniu się do Jedi... [hehehehehe] To Azubin
był jego naturalnym sojusznikiem i wyrzuty sumienia stawały się coraz
silniejsze. "Cholera jasna" - myślał - "JEden błąd i wszystko może wziąć w łeb.
Cały misterny plan". Był zły tym bardziej, że armia już znajdowała się na
orbicie Corruscant okryta polem siłowym i niewidoczna dzięki polu antyradaru.
Postanowił działać i otwierając holonotatnik sporządził wiadomość:

"Kanclerzu. Jedi próbowali mnie przekupić. Prawie im się udało. Jeśli nasze
umowy obowiązują przyślij 10 NAJLEPSZYCH swoich ludzi do swojej loży, a może
uda ci się dostać Mikołaja. Działaj dyskretnie. Armia czeka - uderzymy tuż po
posiedzeniu Senatu"

<Mikołaj przygotuj się na mały kombacik>

[darthazubin]

Gość portalu: XIonc napisał(a):

> Loża Senatu była za ciasna... Nie chodziło o rozmiary, ale o to że obecność
> Mikołaja stawała się denerwująca. Przyszedł tu już kilka godzin wcześniej -
> żeby obeznać się z pomieszczeniami, mikrofonami itp. Cały czas czuł jakby
ktoś
> za niego podjął decyzję o przyłączeniu się do Jedi... [hehehehehe] To Azubin
> był jego naturalnym sojusznikiem i wyrzuty sumienia stawały się coraz
> silniejsze. "Cholera jasna" - myślał - "JEden błąd i wszystko może wziąć w
łeb.
>
> Cały misterny plan". Był zły tym bardziej, że armia już znajdowała się na
> orbicie Corruscant okryta polem siłowym i niewidoczna dzięki polu antyradaru.
> Postanowił działać i otwierając holonotatnik sporządził wiadomość:
>
> "Kanclerzu. Jedi próbowali mnie przekupić. Prawie im się udało. Jeśli nasze
> umowy obowiązują przyślij 10 NAJLEPSZYCH swoich ludzi do swojej loży, a może
> uda ci się dostać Mikołaja. Działaj dyskretnie. Armia czeka - uderzymy tuż po
> posiedzeniu Senatu"
>
> <Mikołaj przygotuj się na mały kombacik>

Asetine oczekiwal. Na sali posiedzen byli juz wszyscy... a nawet wiecej niz
wszyscy. Wiadomosc od Xionica go zaskoczyla. Byl tak pewny ukladu, ktory
zawarli, ze nie spodziewal sie, aby ktokolwiek mogl chciec pozyskac Xionica dla
siebie.
I do tego Jedi... I to jeszcze Mikolaj... I to wlasnie teraz, kiedy losy
Republiki wazyly sie w najwiekszej walce w jej dziejach. Bolalo go to... nawet
bardzo go bolalo...
Przez moment w jego myslach pojawila sie watpliwosc... A jesli jednak Jedi
zdolali przekupic Xionica? Jesli to pulapka. Odepchnal od siebie te mysli. Byl
pewien, ze krystzal ostrzeze go w razie niebezpieczenstwa.
I nagle wyczul to. Renegaci byli blizej niz sie spodziewal. Musieli
deaktywowac swoja moc, aby nie zdolal ich wykryc.
Zaklal.. Tego mu tylko bylo teraz trzeba. Ataku Niepojetej potegi, walki z
Jedi i zdrajcow w Senacie...
"Dobrze Xionicu".
Wezwal swoich najbardziej zaufanych gwardzistow i nakazal im wypelnic
polecenie Xionica.
Potem powoli zaczal szykowac sie na wejscie na glowna trybune. Przedstawienie
zaczynalo sie za kilkanascie minut. Chcial jeszcze tylko zaczekac na to, co
przyniesie zastosowanie sie do rady Xionica... Mial jeszcze nadzieje, ze
wszystko skonczy sie dobrze...

[Gość: Xionc]

>
> Asetine oczekiwal. Na sali posiedzen byli juz wszyscy... a nawet wiecej niz
> wszyscy. Wiadomosc od Xionica go zaskoczyla. Byl tak pewny ukladu, ktory
> zawarli, ze nie spodziewal sie, aby ktokolwiek mogl chciec pozyskac Xionica
dla
>
> siebie.
> I do tego Jedi... I to jeszcze Mikolaj... I to wlasnie teraz, kiedy losy
> Republiki wazyly sie w najwiekszej walce w jej dziejach. Bolalo go to...
nawet
> bardzo go bolalo...
> Przez moment w jego myslach pojawila sie watpliwosc... A jesli jednak Jedi
> zdolali przekupic Xionica? Jesli to pulapka. Odepchnal od siebie te mysli.
Byl
> pewien, ze krystzal ostrzeze go w razie niebezpieczenstwa.
> I nagle wyczul to. Renegaci byli blizej niz sie spodziewal. Musieli
> deaktywowac swoja moc, aby nie zdolal ich wykryc.
> Zaklal.. Tego mu tylko bylo teraz trzeba. Ataku Niepojetej potegi, walki z
> Jedi i zdrajcow w Senacie...
> "Dobrze Xionicu".
> Wezwal swoich najbardziej zaufanych gwardzistow i nakazal im wypelnic
> polecenie Xionica.
> Potem powoli zaczal szykowac sie na wejscie na glowna trybune.
Przedstawienie
>
> zaczynalo sie za kilkanascie minut. Chcial jeszcze tylko zaczekac na to, co
> przyniesie zastosowanie sie do rady Xionica... Mial jeszcze nadzieje, ze
> wszystko skonczy sie dobrze...

Xionc drgnął nerwowo. W loży pojawił się Mikołaj, a wysłanników Asetine'a
jeszcze nie było. Starał się o tym nie myśleć, by Moc nie pomogła Jedi wyczuć
zagrożenia. Spojrzał na ekran przed nim i zobaczył spokojną twarz KAnclerza.
Cisza przed burzą...

Ku jego zdumieniu wielkie wrota do sali Senatu otworzyły się i stanęły w nich
postacie, o których dotąd tylko słyszał ale i tak sam ich wygląd wzbudził w nim
lęk. Nie musieli się nawet przedstawiać - wszyscy wiedzieli, że byli to
przedstawiciele renegackich Sithów. Xionc poczuł obawę - czyżby Asetine
potajemnie zaprosił ich. Nie raczej nie... Przybyli bez zaproszenia. Ale czemu
pchali się w łapy wroga... No, nie byli bezbronni, ale przewaga liczebna
powinna ich była przestrzec przed takim działaniem.

Myśli Xionca przerwało poruszenie na Sali. Asetine wstał by rozpocząć
posiedzenie Senatu. Xionc włączył nadajnik dzięki,któremu salę obserwować mogli
dowódcy jego armii i czekać na znak do ataku...

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> Xionc drgnął nerwowo. W loży pojawił się Mikołaj, a wysłanników Asetine'a
> jeszcze nie było. Starał się o tym nie myśleć, by Moc nie pomogła Jedi wyczuć
> zagrożenia. Spojrzał na ekran przed nim i zobaczył spokojną twarz KAnclerza.
> Cisza przed burzą...
>
> Ku jego zdumieniu wielkie wrota do sali Senatu otworzyły się i stanęły w nich
> postacie, o których dotąd tylko słyszał ale i tak sam ich wygląd wzbudził w
nim
>
> lęk. Nie musieli się nawet przedstawiać - wszyscy wiedzieli, że byli to
> przedstawiciele renegackich Sithów. Xionc poczuł obawę - czyżby Asetine
> potajemnie zaprosił ich. Nie raczej nie... Przybyli bez zaproszenia. Ale
czemu
> pchali się w łapy wroga... No, nie byli bezbronni, ale przewaga liczebna
> powinna ich była przestrzec przed takim działaniem.
>
> Myśli Xionca przerwało poruszenie na Sali. Asetine wstał by rozpocząć
> posiedzenie Senatu. Xionc włączył nadajnik dzięki,któremu salę obserwować
mogli
>
> dowódcy jego armii i czekać na znak do ataku...

Wyslannicy Asetine zatrzymali sie przed wejsciem do lozy. Ich dowodca
polaczyl sie z Xioniciem oczekujac na jego polecenia.
Chwile wczesniej na jego ekranie- podobnie jak na ekranach reszty
zgromadzonych pojawil sie sklad nowego Rzadu Republiki. S'ekrotan, minister do
spraw eksploracji i kolonizacji... kilka kolejnych nazwisk, ktorych nie znal...
Wreszcie: "Wicekanclerz, Minister Wojny i Handlu, Przewodniczacy <nowo
powolanej, moje przypomnienie> Rady Ocalenia Republiki, Xionic".
Zolnierze nerwowo czekali przed wejsciem do lozy. Xionic zwlekal zbyt dlugo.
Nie wiedzieli tego, co dzieje w centralnej czesci sali.
Asetine oczekiwal spokojnie pomimo ogolnie panujacego poruszenia. Nie bal sie
wrogow. Krysztal Sithow zapewnial mu ochrone nawet przed ich mocodawcami, a co
dopiero przed tymi ich slugusami. A jednak ich przybycie go zaskoczylo. Czego
mogli chciec?
Nerwowo rzucil okiem na podglad lozy Xionica. Wicekrol wydawal sie byc
spokojny, jednak czul, ze szaleje w nim burza nerwow i emocji. Niezaleznie od
tego, jak ostatecznie zadziala, Wicekrol podjal gre o najwyzsza stawke w swoim
zyciu...
O jedna z najwyzszych stawek w dziejach Republiki.

Czy Mikołaj się obraził?

[Gość: Xionc]

darthazubin napisał:
>
> Wreszcie: "Wicekanclerz, Minister Wojny i Handlu, Przewodniczacy <nowo
> powolanej, moje przypomnienie> Rady Ocalenia Republiki, Xionic".
> Zolnierze nerwowo czekali przed wejsciem do lozy. Xionic zwlekal zbyt
dlugo.
> Nie wiedzieli tego, co dzieje w centralnej czesci sali.
> Asetine oczekiwal spokojnie pomimo ogolnie panujacego poruszenia. Nie bal
sie
>
> wrogow. Krysztal Sithow zapewnial mu ochrone nawet przed ich mocodawcami, a
co
> dopiero przed tymi ich slugusami. A jednak ich przybycie go zaskoczylo. Czego
> mogli chciec?
> Nerwowo rzucil okiem na podglad lozy Xionica. Wicekrol wydawal sie byc
> spokojny, jednak czul, ze szaleje w nim burza nerwow i emocji. Niezaleznie od
> tego, jak ostatecznie zadziala, Wicekrol podjal gre o najwyzsza stawke w
swoim
> zyciu...
> O jedna z najwyzszych stawek w dziejach Republiki.
>
- Przemówi teraz nowy Minister Handlu i Wojny Xionc!
Dżwięk jego imienia wyrwał go z otępienia. Mikołaj rozpłynął się kilka minut
przed prybyciem ludzi Kanclerza. Niedobrze... Ale czas zacząć przemówienie i
jednocześnie dać znak do ataku...
- Czcigodni Senatorzy! Wszyscy wiemy czy skończyły się tragiczne zamierzenia
Palpatine'a i Anakina Skywalkera wiele lat temu. Wiemy jak zakończyła się wojna
sprzed 20 lat. Wielu zginęło, glaktyka poniosła niepowetowane straty, wiele
planet stało się pustyniami. Nie dopuścimy by stało się to ponownie - musimy
zapobiegać takim zdarzeniom. Dlatego zebrana pod moim dowództwem armia od dziś
zaczyna tępienie szkodników, wrogów naszej republiki. Każdy kto nie jest z nami
jest przeciw nam...

"Słowo "pustynia" było tajnym hasłem, dzięki któremu Główny Generał Armii Nowej
Federacji dał znak do desantu. Niebo nad Corruscant pociemniało od niezliczonej
liczby transportowców wiozących żołnierzy na śmiertelny bój...

Tymczasem na drugiej półkuli - choć niewyraźne - zauważone zostały ruchy
wielkiej armii dronów. Ich barwy bojowe mówiły jasno - renegaccy Sithowie
ruszają do ostatecznego podboju Republiki.

<Pytanie jak w temacie. Poza tym trzeba coś napisać w imieniu R-Sithów... Jak
znajdę chwilę po południu - zrobię to>

tym razem w roli renegata.

[Gość: digan]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> darthazubin napisał:
> >
> > Wreszcie: "Wicekanclerz, Minister Wojny i Handlu, Przewodniczacy <nowo
> > powolanej, moje przypomnienie> Rady Ocalenia Republiki, Xionic".
> > Zolnierze nerwowo czekali przed wejsciem do lozy. Xionic zwlekal zbyt
> dlugo.
> > Nie wiedzieli tego, co dzieje w centralnej czesci sali.
> > Asetine oczekiwal spokojnie pomimo ogolnie panujacego poruszenia. Nie ba
> l
> sie
> >
> > wrogow. Krysztal Sithow zapewnial mu ochrone nawet przed ich mocodawcami,
> a
> co
> > dopiero przed tymi ich slugusami. A jednak ich przybycie go zaskoczylo. Cz
> ego
> > mogli chciec?
> > Nerwowo rzucil okiem na podglad lozy Xionica. Wicekrol wydawal sie byc
> > spokojny, jednak czul, ze szaleje w nim burza nerwow i emocji. Niezaleznie
> od
> > tego, jak ostatecznie zadziala, Wicekrol podjal gre o najwyzsza stawke w
> swoim
> > zyciu...
> > O jedna z najwyzszych stawek w dziejach Republiki.
> >
> - Przemówi teraz nowy Minister Handlu i Wojny Xionc!
> Dżwięk jego imienia wyrwał go z otępienia. Mikołaj rozpłynął się kilka minut
> przed prybyciem ludzi Kanclerza. Niedobrze... Ale czas zacząć przemówienie i
> jednocześnie dać znak do ataku...
> - Czcigodni Senatorzy! Wszyscy wiemy czy skończyły się tragiczne zamierzenia
> Palpatine'a i Anakina Skywalkera wiele lat temu. Wiemy jak zakończyła się
wojna
>
> sprzed 20 lat. Wielu zginęło, glaktyka poniosła niepowetowane straty, wiele
> planet stało się pustyniami. Nie dopuścimy by stało się to ponownie - musimy
> zapobiegać takim zdarzeniom. Dlatego zebrana pod moim dowództwem armia od
dziś
> zaczyna tępienie szkodników, wrogów naszej republiki. Każdy kto nie jest z
nami
>
> jest przeciw nam...
>
> "Słowo "pustynia" było tajnym hasłem, dzięki któremu Główny Generał Armii
Nowej
>
> Federacji dał znak do desantu. Niebo nad Corruscant pociemniało od
niezliczonej
>
> liczby transportowców wiozących żołnierzy na śmiertelny bój...
> > <Pytanie jak w temacie. Poza tym trzeba coś napisać w imieniu R-Sithów... Ja
> k
> znajdę chwilę po południu
> Tymczasem na drugiej półkuli - choć niewyraźne - zauważone zostały ruchy
> wielkiej armii dronów. Ich barwy bojowe mówiły jasno - renegaccy Sithowie
> ruszają do ostatecznego podboju Republiki.
>
- zrobię to>




D`gean stał i przyglądał się sithom. Rengackim, zawistnym bestiom, czekającym
na tą chwilę. Obok stał jego uczen. Także lekko uśmiechnięty. Oczywista, nie
byli po ich stronie - ot, zwykli szpiedzy.
Ich znajomek, którego poznali kilka godzin wcześniej stał wyprostowany, pełen
zadowolenia.
- Z czego jesteś taki zadowolony - spytał Eli-hiko.
- teraz dojdzie do spełnienia moich marzeń! Podbijemy Corrsucant, tym razem na
zawsze!
- heh. Ale my mamy zostać zesłani na siedzibe tych bubków,z jakimś Xokiem (;))
na czele. - rzucił jego koleś.
Transporter szarpnął i oddziały zaczęły zeskakiwać prosto na przedmieścia.
Jedi-Sith i jego uczeń jednak nie tam będą zrzucieni. Ich transporter zawisnął
nad "Siedzibą bobków" i odrzucił klapy ochronne. Masa świeżo urobionych Sithów
właśnie miała przejść swój chrzest bojowy.
- To nie będą trudni wrogowie - szeptał chyba do siebie uczeń. - damy im radę,
jedną ręką.
Mistrz miczał.

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> D`gean stał i przyglądał się sithom. Rengackim, zawistnym bestiom, czekającym
> na tą chwilę. Obok stał jego uczen. Także lekko uśmiechnięty. Oczywista, nie
> byli po ich stronie - ot, zwykli szpiedzy.
> Ich znajomek, którego poznali kilka godzin wcześniej stał wyprostowany,
pełen
> zadowolenia.
> - Z czego jesteś taki zadowolony - spytał Eli-hiko.
> - teraz dojdzie do spełnienia moich marzeń! Podbijemy Corrsucant, tym razem
na
> zawsze!
> - heh. Ale my mamy zostać zesłani na siedzibe tych bubków,z jakimś Xokiem
(;))
> na czele. - rzucił jego koleś.
> Transporter szarpnął i oddziały zaczęły zeskakiwać prosto na przedmieścia.
> Jedi-Sith i jego uczeń jednak nie tam będą zrzucieni. Ich transporter
zawisnął
> nad "Siedzibą bobków" i odrzucił klapy ochronne. Masa świeżo urobionych
Sithów
> właśnie miała przejść swój chrzest bojowy.
> - To nie będą trudni wrogowie - szeptał chyba do siebie uczeń. - damy im
radę,
> jedną ręką.
> Mistrz miczał.

Nagle jeden z transporterow wroga pojawil sie bardzo niedaleko- w samym
centrum Couruscant... kilkadziesiat metrow od Senatu.
Azubin zaklal. Nie bal sie tej garstki zolnierzy. Jego straze i Gwardia
Xionica powinny poradzic sobie z nimi bez problemu. To jednak musialo opoznic
odlot jego niewielkiego wahadlowca- tego, ktory mial go zawiezc w kierunku
przerazajacego, monstrualnego tworu Renegatow- Kuli Ciemnosci.
Martwilo go jeszcze jedno. Wsrod tamtych wyczul D'e-geana. Co mogla oznaczac
obecnosc tamtego? Zaklal. Nie chcial konfrontacji. Nie dlatego, ze sie jej bal-
przestal bac sie smierci. Wiedzial, ze jesli zginie nikt nie zdola go zastapic.
Spojrzal na Xionica. Nadchodzil czas dzialania. Po raz pierwszy od
niepamietnych czasow stalo sie cos, czego nie doswiadczono nawet podczas dwoch
straszliwych wojen domowych- na dziedzincu Senatu rozgorzala bitwa.


<PS: do Digana- nie odpowiedziales na to, co napisalem kilkanascie postow
wyzej (a konkretnie co Azubin powiedzial do D'e-geana) ;)))>

[darthazubin]

Gość portalu: Xionc napisał(a):

> - Przemówi teraz nowy Minister Handlu i Wojny Xionc!
> Dżwięk jego imienia wyrwał go z otępienia. Mikołaj rozpłynął się kilka minut
> przed prybyciem ludzi Kanclerza. Niedobrze... Ale czas zacząć przemówienie i
> jednocześnie dać znak do ataku...
> - Czcigodni Senatorzy! Wszyscy wiemy czy skończyły się tragiczne zamierzenia
> Palpatine'a i Anakina Skywalkera wiele lat temu. Wiemy jak zakończyła się
wojna
>
> sprzed 20 lat. Wielu zginęło, glaktyka poniosła niepowetowane straty, wiele
> planet stało się pustyniami. Nie dopuścimy by stało się to ponownie - musimy
> zapobiegać takim zdarzeniom. Dlatego zebrana pod moim dowództwem armia od
dziś
> zaczyna tępienie szkodników, wrogów naszej republiki. Każdy kto nie jest z
nami
>
> jest przeciw nam...
>
> "Słowo "pustynia" było tajnym hasłem, dzięki któremu Główny Generał Armii
Nowej
>
> Federacji dał znak do desantu. Niebo nad Corruscant pociemniało od
niezliczonej
>
> liczby transportowców wiozących żołnierzy na śmiertelny bój...
>
> Tymczasem na drugiej półkuli - choć niewyraźne - zauważone zostały ruchy
> wielkiej armii dronów. Ich barwy bojowe mówiły jasno - renegaccy Sithowie
> ruszają do ostatecznego podboju Republiki.
>
> <Pytanie jak w temacie. Poza tym trzeba coś napisać w imieniu R-Sithów... Ja
> k
> znajdę chwilę po południu - zrobię to>

<Mikolaj mowil, ze przez pare dni go nie bedzie>
<to moze ja zaczne???>
Wyslannicy stojacy w hallu Senatu wydawali sie byc zaskoczeni rozwojem
wypadkow. Nie zdazyli nawet pisnac, gdy straze Asetine'a zdjely ich
pojedynczymi strzalami.
W tym samym momencie niebo nad Couruscant zakrylo cos...
To bylo jak ucielesnienie wszystkich najgorszych koszmarow. Cien rzucany
przez flote Xionica byl niczym <przepraszam, oczywiscie flota byla wspaniala,
chodzi o odpowiednie porownanie;))> wobec tego olbrzyma. Na niebie zawisla
olbrzymia kula wydajaca sie byc utkana z czystej ciemnosci.
Tymczasem w Senacie czas wydawal sie zatrzymac. Xionic wciaz stal na mownicy.
Azubin przygladal sie wszystkiemu. Wyraznie czul, ze Renegaci sa zaskoczeni
rozwojem wypadkow. Pomimo calej swojej mocy nie przewidzieli takiego rozwoju
wypadkow.
Ale walka z nimi nie mogla polegac tylko na uzyciu oreza. Wiedzial, ze
ostatecznie to on bedzie musial udac sie tam... to napelnialo go przerazeniem.
Najwiekszym, jakie czul w swoim zyciu. Bedzie tylko on i przedwieczna,
odrazajaca ciemnosc.
Tymczasem jednak na Couruscant rozgorzala bitwa. Najstraszniejsza bitwa, jaka
ludzkosc widziala w swoich dziejach. Miliony zolnierzy obu stron wylegly na
niezliczone pola walki. Tysiace mysliwcow starly sie na niebie nad najwiekszym
miastem znanego wszechswiata. Krazowniki Xionica rozpoczely wymiane ognia z
glownym statkiem Wroga.
Rozpoczela sie bitwa o Republike.
Rozpoczela

[darthazubin]

> Wiedzial, ze nie ma juz nadziei

Azubin odczuwal to co mysleli mieszkancy Couruscant. Widzac ucielesnienie
wszystkich swoich najgorszych koszmarow utracili wszelka nadzieje.
-Wicekrolu- zblizyl sie do Xionica- nasze sily nie wytrzymaja zbyt dlugo.
Nadchodzi moment ostatecznej konfrontacji. W drugim budynku Senatu czeka
przygotowany wahadlowiec, ktory ma zabrac mnie na Kule Ciemnosci. Mozesz
polecic swojej flocie, aby oslaniala moja droge? Nie ma innej nadziei.
Nastepnie wreczyl mu niewielki dysk.
-Tu sa nadzwyczajne pelnomocnictwa. W razie, gdybym nie powrocil,
Wicekanclerz, Minister Wojny i Handlu przejmie pelnie wladzy i zastapi mnie na
stanowisku Kanclerza. Nie spodziewam sie wrocic- dodal po chwili widzac pytanie
w oczach Xionica- Mam jeszcze jedna prosbe. Jesli wszystko skonczy sie dobrze,
zabierz stad Askani i jej mlodszego brata. Wiem, ze wielu bedzie czychac na ich
zycie. Znam Twoje mozliwosci Wicekrolu... wiem, ze jest wiele swiatow, w
ktorych Federacje Handlowe nadal maja olbrzymie wplywy, pomimo ze formalnie nie
istnieja od lat... Wsrod nich sa planety, na ktore nie siegaja wplywy nikogo
innego. Tam beda mogli byc bezpieczni.
Do ich uczu dobiegly krzyki, odglosy walki i nagle wielki trzask.
Wielki Hall sie zawalil. Czesc glownej sali Senatu stala w gruzach.
Mieli coraz mniej czasu...

[mikolaj7]

Do rozmawiajacych Xionca i Asetine`a podszedl Mikolaj.
Oslonil sie Moca, wiec Gwardia Kanclerza i przyboczni
Wicekrola nie mogli go zatrzymac.
- Spodziewalem sie tego Xioncu. Jestes dobrym graczem
politycznym, ale nie mysl, ze Twoje posuniecia sa nie do
przewidzenia.
- Musimy sie spieszyc, Asetin`ie, czekaj.
- Nie widzisz co sie dzieje?! - ryknal Kanclerz - Teraz juz za
pozno na uklady!
- Pomoge Ci... - krzyknal Mikolaj, ale w tym momencie salwa
z blastera rozdzielila ich, Asetine zrobil szybki unik i
zniknal w klebach dymu.
- Xionc - wydyszal Mikolaj - w ukladzie Coruscant znajdzie
sie wkrotce flota Jedi. Nie moglismy przybyc wczesniej. Oni
wiedza, po ktorej stanac stronie. Skontaktuj sie z Lukiem.
Ja ide za Azubinem. My oslonimy Kanclerza i
przeprowadzimy glowne uderzenie na Renegatow. Szybko..
Slowa Mikolaja utonely w ogluszajacym ryku. Wybuch
granatu, rozerwane ciala kilku senatorow, wrzaski, ogien,
dym. Mikolaj juz nie widzial Xionca. Pospieszyl, wiec w
strone ladowiska...

[zeby pomoc Asetine`owi!!! :)))]

[darthazubin]

mikolaj7 napisał:

> Do rozmawiajacych Xionca i Asetine`a podszedl Mikolaj.
> Oslonil sie Moca, wiec Gwardia Kanclerza i przyboczni
> Wicekrola nie mogli go zatrzymac.
> - Spodziewalem sie tego Xioncu. Jestes dobrym graczem
> politycznym, ale nie mysl, ze Twoje posuniecia sa nie do
> przewidzenia.
> - Musimy sie spieszyc, Asetin`ie, czekaj.
> - Nie widzisz co sie dzieje?! - ryknal Kanclerz - Teraz juz za
> pozno na uklady!
> - Pomoge Ci... - krzyknal Mikolaj, ale w tym momencie salwa
> z blastera rozdzielila ich, Asetine zrobil szybki unik i
> zniknal w klebach dymu.
> - Xionc - wydyszal Mikolaj - w ukladzie Coruscant znajdzie
> sie wkrotce flota Jedi. Nie moglismy przybyc wczesniej. Oni
> wiedza, po ktorej stanac stronie. Skontaktuj sie z Lukiem.
> Ja ide za Azubinem. My oslonimy Kanclerza i
> przeprowadzimy glowne uderzenie na Renegatow. Szybko..
> Slowa Mikolaja utonely w ogluszajacym ryku. Wybuch
> granatu, rozerwane ciala kilku senatorow, wrzaski, ogien,
> dym. Mikolaj juz nie widzial Xionca. Pospieszyl, wiec w
> strone ladowiska...
>
> [zeby pomoc Asetine`owi!!! :)))]
>

Azubin biegl. Czul, ze czas sie konczy. Xionic dobrze wykonal swoja prace.
Czego mogl chciec Mikolaj? W normalnych warunkach, dzieki wyostrzonym przez
Krysztal zmyslom bez trudu moglby rozpoznac jego zamiary... ale warunki nie
byly normalne. Byl jedynie pewien, ze Mikol nie jest wobec niego wrogi... albo
bardzo dobrze sie maskowal < ;))) >
Ale to nie mialo juz znaczenia. Nic nie mialo juz znaczenia. Oni nie zdawali
sobie sprawy z tego, przeciwko czemu staneli. Nawet gdyby mieli na swoje uslugi
flote Dawnej Republiki nie zdolaliby sie obronic. Zniszczyliby mniejsze okrety
wroga, pokonali kilka krazownikow. Ale nie Kule Smierci... utkana, stworzona z
samej materii zdegenerowanej Ciemnej Strony. Byl tylko jeden sposob, aby ja
zniszczyc. Ktos, kto byl w stanie to zrobic- a w calym wszechswiecie byla
zawsze tylko jedna taka osoba: prawowierny Mistrz Sith- musial dostac sie do
srodka i przywolac pelnie czystej Ciemnej Strony. Renegaci musieli zostac
ukarani.
Wbiegl na poklad wahadlowca. Wystartowal. Katem oka spostrzegl jeszcze ze w
ostatniej chwili ktos wskoczyl na poklad. Mikolaj. Zaklal. Coz... przy pomocy
Krysztalu zmusi go zeby wrocil na powierzchnie planety. Z jego wyliczen
wynikalo, ze bedzie jeszcze dosc czasu, zeby mogl uciec.
-Nic nie rob Mikolaju- krzyknal- to nie jest Twoja wojna. Nie wiesz, w co sie
mieszasz.


<i od tego momentu prosze, abysmy robili wszystko bardzo powoli, jesli to
mozliwe i bez rewolucyjnych zmian, zeby nagle nie bylo jakiegos wielkiego
przeskoku. I druga prosba- o ile dobrze pamietam bohaterowie niezalezni danej
osoby naleza do tego, kto ich stworzyl. Przyjmijcie ze Renegaci sa moimi BN i
NAPRAWDE TO JEDYNY SPOSOB ZEBY ich zniszczyc>

[Gość: digan]

darthazubin napisał:

> mikolaj7 napisał:
>
> > Do rozmawiajacych Xionca i Asetine`a podszedl Mikolaj.
> > Oslonil sie Moca, wiec Gwardia Kanclerza i przyboczni
> > Wicekrola nie mogli go zatrzymac.
> > - Spodziewalem sie tego Xioncu. Jestes dobrym graczem
> > politycznym, ale nie mysl, ze Twoje posuniecia sa nie do
> > przewidzenia.
> > - Musimy sie spieszyc, Asetin`ie, czekaj.
> > - Nie widzisz co sie dzieje?! - ryknal Kanclerz - Teraz juz za
> > pozno na uklady!
> > - Pomoge Ci... - krzyknal Mikolaj, ale w tym momencie salwa
> > z blastera rozdzielila ich, Asetine zrobil szybki unik i
> > zniknal w klebach dymu.
> > - Xionc - wydyszal Mikolaj - w ukladzie Coruscant znajdzie
> > sie wkrotce flota Jedi. Nie moglismy przybyc wczesniej. Oni
> > wiedza, po ktorej stanac stronie. Skontaktuj sie z Lukiem.
> > Ja ide za Azubinem. My oslonimy Kanclerza i
> > przeprowadzimy glowne uderzenie na Renegatow. Szybko..
> > Slowa Mikolaja utonely w ogluszajacym ryku. Wybuch
> > granatu, rozerwane ciala kilku senatorow, wrzaski, ogien,
> > dym. Mikolaj juz nie widzial Xionca. Pospieszyl, wiec w
> > strone ladowiska...
> >
> > [zeby pomoc Asetine`owi!!! :)))]
> >
>
> Azubin biegl. Czul, ze czas sie konczy. Xionic dobrze wykonal swoja prace.
> Czego mogl chciec Mikolaj? W normalnych warunkach, dzieki wyostrzonym przez
> Krysztal zmyslom bez trudu moglby rozpoznac jego zamiary... ale warunki nie
> byly normalne. Byl jedynie pewien, ze Mikol nie jest wobec niego wrogi...
albo
> bardzo dobrze sie maskowal < ;))) >
> Ale to nie mialo juz znaczenia. Nic nie mialo juz znaczenia. Oni nie
zdawali
> sobie sprawy z tego, przeciwko czemu staneli. Nawet gdyby mieli na swoje
uslugi
>
> flote Dawnej Republiki nie zdolaliby sie obronic. Zniszczyliby mniejsze
okrety
> wroga, pokonali kilka krazownikow. Ale nie Kule Smierci... utkana, stworzona
z
> samej materii zdegenerowanej Ciemnej Strony. Byl tylko jeden sposob, aby ja
> zniszczyc. Ktos, kto byl w stanie to zrobic- a w calym wszechswiecie byla
> zawsze tylko jedna taka osoba: prawowierny Mistrz Sith- musial dostac sie do
> srodka i przywolac pelnie czystej Ciemnej Strony. Renegaci musieli zostac
> ukarani.
> Wbiegl na poklad wahadlowca. Wystartowal. Katem oka spostrzegl jeszcze ze w
> ostatniej chwili ktos wskoczyl na poklad. Mikolaj. Zaklal. Coz... przy pomocy
> Krysztalu zmusi go zeby wrocil na powierzchnie planety. Z jego wyliczen
> wynikalo, ze bedzie jeszcze dosc czasu, zeby mogl uciec.
> -Nic nie rob Mikolaju- krzyknal- to nie jest Twoja wojna. Nie wiesz, w co
sie
>
> mieszasz.
>
>
> <i od tego momentu prosze, abysmy robili wszystko bardzo powoli, jesli to
> mozliwe i bez rewolucyjnych zmian, zeby nagle nie bylo jakiegos wielkiego
> przeskoku. I druga prosba- o ile dobrze pamietam bohaterowie niezalezni danej
> osoby naleza do tego, kto ich stworzyl. Przyjmijcie ze Renegaci sa moimi BN i
> NAPRAWDE TO JEDYNY SPOSOB ZEBY ich zniszczyc>
>

- Witaj.
Azubin obejrzeł się.
Stał tam D`e-gean, ubrany w szary płaszcz. Bardzo spokojny.
- Lecimy na pewną śmierć.
- Jak tutaj wszedłeś? - spytał Azubin.
- Oh.. Czekałem na statku. wiedziałem, że to zrobisz.
milczał przez chwile. - A twój uczeń? - Spytał.
- A mój uczeń jest na planecie.
- Jak tu wszedłeś... przecież pole, jakie stworzyłem dzięki kryształowi..
- O dobrze, że wspomniałeś. Mam jedną z cześci kryształu przy sobie. To dlatego
mogłem się przedrzeć.

digan.

<może to nie była znów taka rewolucyjna zmiana...>

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> - Witaj.
> Azubin obejrzeł się.
> Stał tam D`e-gean, ubrany w szary płaszcz. Bardzo spokojny.
> - Lecimy na pewną śmierć.
> - Jak tutaj wszedłeś? - spytał Azubin.
> - Oh.. Czekałem na statku. wiedziałem, że to zrobisz.
> milczał przez chwile. - A twój uczeń? - Spytał.
> - A mój uczeń jest na planecie.
> - Jak tu wszedłeś... przecież pole, jakie stworzyłem dzięki kryształowi..
> - O dobrze, że wspomniałeś. Mam jedną z cześci kryształu przy sobie. To
dlatego
>
> mogłem się przedrzeć.
>
> digan.
>
> <może to nie była znów taka rewolucyjna zmiana...>

<ale to juz zmierza do przegiecia, jak na razie w ciagu ostatnich tygodni
jakies dwa kawalki dodatkowo odpadly od Krysztalu, jakby on naprawde byl tak
kruchy, to nie wytrzymalby tych dziesiatkow tysiacleci :))>

-Nie lecimy na pewna smierc- odparl twardo Azubin- ja lece. Ty wrocisz na
planete... chyba, ze bedziesz chcial mi przeszkodzic. Mam nadzieje, ze tego nie
zrobisz... Twoja smierc jest jedna z ostatnich rzeczy, ktorych pragne... chyba
wiesz juz dlaczego.
W tym momencie gwaltowne chybotanie wahadlowca uswiadomilo im, ze
wystartowali. Krysztal Sithow pulsowal wlasnym zyciem, zdawal sie byc
przepelniony moca. Azubin byl pewny, ze nie moze go juz nawet zdjac... byl juz
zbyt zwiazany z jego mroczna moca.

A w tym samym czasie na planecie trwal morderczy boj. Azubin mial nadzieje,
ze Xionic znajdzie swietlny miecz, ktory podrzucil mu na chwile przed
katastrofa. Sam nie wiedzial dlaczego, ale byl pewny, ze Wicekrol bedzie
potrafil sie nim posluzyc i ze moze on mu bardzo pomoc.
Mroczni najezdzcy zalewali powierzchnie Couruscant. Zolnierze Republiki i
Xionica ramie w ramie opierali sie wrogowi, ktory przewazal jednak sama swoja
liczba. Wydawalo sie, ze nie ma juz dawnej nadziei. Nawet elitarne gwardie
Xionica i Asetine'a cofaly sie pod naporem wroga. Coraz bardziej stawalo sie
jasne, ze nie walcza juz o zwyciestwo, lecz jeszcze chwile zycia... tylko o to,
aby usmiercic jak najwieksza liczbe wrogow.
To samo dzialo sie na calej planecie. Mroczny najezdzca, przybyly spoza
granic znanego wszechswiata dysponowal przewaga, ktora trudno bylo zrownowazyc.
Takze na niebie nad Couruscant trwala szalencza walka miedzy krazownikami,
niszczycielami i mysliwcami Xionica, a tajemniczymi pojazdami. Walka, ktora
coraz bardziej wydawala sie beznadziejna.
Azubin spokojnie nastawil trase lotu. Nie patrzyl juz na ekrany. Wiedzial, ze
nawet gdyby sily Republiki zwyciezyly na powierzchni planety i w kosmosie, to
nie zdolaja unicestwic Kuli Ciemnosci... a bez tego kazde zwyciestwo bylo tylko
iluzja.
Nadchodzil czas, aby zagral najwazniejsza role swojego zycia...

Mala korekta

[mikolaj7]

[spox.. przyjmijmy, ze ja nieobieglem do tego wahadlowca i
zostalem na coruscant]

- Cholera.. - wydyszal Mikolaj widzac oddalajacy sie
wahadlowiec z Asetinem na pokladzie. - Luke, oslaniajcie
wahadlowiec!! - wykrzyczal do komunikatora.
Przez trzaski przedarl sie glos Luke.
- Juz, wkraczamy w na orbite, widze wahadlowiec. I Kule
tez - dodal po krotkim milczeniu. - Niedobrze. Jedi na
pozycjach. Atakujemy.
Zza ksiezycow Coruscant wyleciala flota Jedi. Kilka tysiecy
mniejszych statkow kierowanych przez drony, kilkaset z
rycerzami jedi, a takze wieksze, przeznaczone do desantu.
Uderzyly na tyly armii Renegatow, odwracajac ich uwage od
cofajacej sie armii Xionca. Wrog znalazl sie w kleszczach,
oddzialy federacji ruszyly do ataku z nowa wiara w
zwyciestwo.
Wielu Jedi wyladowalo tez na Coruscant. Mikolaj wciaz
stojac samotnie na ladowisku, wsrod dymu, ognia i bitewnej
wrzawy, widzial ladujace transportery, Jedi wkraczajacych
do gmachu Senatu, slyszal odglosy walki. Jesli Asetine`owi
sie powiedzie armii Jedi nic nie zatrzyma.

[podrzuccie mi jakiegos wroga, zdrajce, waznego
renegackiego sitha albo inna kanalie, do walki!!! nie mam
pomyslu, z kim moglbym sie bic, a chce zeby to byla jakas
wazna osobistosc ;-))) jakis np. dowodca oddzialow
renegackich sithow na Coruscant, moze byc? jak tak, to
jeszcze dzisiaj go zabije ;-)))]

[Gość: digan]

mikolaj7 napisał:

> [spox.. przyjmijmy, ze ja nieobieglem do tego wahadlowca i
> zostalem na coruscant]
>
> - Cholera.. - wydyszal Mikolaj widzac oddalajacy sie
> wahadlowiec z Asetinem na pokladzie. - Luke, oslaniajcie
> wahadlowiec!! - wykrzyczal do komunikatora.
> Przez trzaski przedarl sie glos Luke.
> - Juz, wkraczamy w na orbite, widze wahadlowiec. I Kule
> tez - dodal po krotkim milczeniu. - Niedobrze. Jedi na
> pozycjach. Atakujemy.
> Zza ksiezycow Coruscant wyleciala flota Jedi. Kilka tysiecy
> mniejszych statkow kierowanych przez drony, kilkaset z
> rycerzami jedi, a takze wieksze, przeznaczone do desantu.
> Uderzyly na tyly armii Renegatow, odwracajac ich uwage od
> cofajacej sie armii Xionca. Wrog znalazl sie w kleszczach,
> oddzialy federacji ruszyly do ataku z nowa wiara w
> zwyciestwo.
> Wielu Jedi wyladowalo tez na Coruscant. Mikolaj wciaz
> stojac samotnie na ladowisku, wsrod dymu, ognia i bitewnej
> wrzawy, widzial ladujace transportery, Jedi wkraczajacych
> do gmachu Senatu, slyszal odglosy walki. Jesli Asetine`owi
> sie powiedzie armii Jedi nic nie zatrzyma.
>
> [podrzuccie mi jakiegos wroga, zdrajce, waznego
> renegackiego sitha albo inna kanalie, do walki!!! nie mam
> pomyslu, z kim moglbym sie bic, a chce zeby to byla jakas
> wazna osobistosc ;-))) jakis np. dowodca oddzialow
> renegackich sithow na Coruscant, moze byc? jak tak, to
> jeszcze dzisiaj go zabije ;-)))]

<okej, biorę to na siebie:)>
Darth Kimgash stał na pokładzie statku i z góry sterwał walką. To była jego
wygrana i to pewna. Armie Xionica cofały się, ponosiły spore straty.
Nagle, gdzieś z lewej strony ruszyła do walki nowa siła: Jedi.
Kimgash zaklał. Spodziewał się ich, ale nie w takiej sile. zaczęli się wrzerać
w pozycje Sithów, działając rozbijając ich szeregi.
Pora wkroczyć do akcji.
Odpalił swój bicz śwlietlny, którym mógł zabić nawet byłego ucznia Azubina i
ruszył ze swoim oddziałem do walki.
- Treyferowie! - krzyknął w komunikator - DO boju!
Zeskoczył z transprotera, razem z innymi. Wpadł prosto w oddział Mikołaja i
zaczął walkę.
Tak jak było ustalone, nikt nie miał mu pomagać. Bicz świetlny to zbyt
rozrzutna broń i mogła poranić jego towarzyszy.
Wrogowie padali jak muchy. W końcu bicz mógł ranić kilku naraz.
Jeden z budynków został wzięty przez wroga i stamtąd prowadził ostrzał.
Sith skupił całą moc i budynek zaczął pękać. Po chwili runął z hukiem.
transportery, które znajdowały się niedaleko, rostrzasały się w ferii blasków.

Walka wrzała.

*

Eli-Hiko rzucił się w tłum wrogów. Z trusdem odbijał strzały laserów. Nie był
na to przygotowany. Chcąc nie chcą musiałsię wycofywać. Nagle gdzieś w tłumie
zobaczył Palpatine`a. Może to było złudzenie, albo halucynacje. Przypomniał
sobie cios, jaki zadał Swemu mistrzowi. Kiedyś.
Jego miecz zaczął latać jak błyskawica. Roztrzaskiwał armie wrogów niczym grom.
Biegł przez tłumy i wyorywał sobie drogę wsród krwi i popiołów.
Wpadł do jednego z budynków, z którego Renegaci ciskali granatami. Wbiegł i
zaczął roztrzaskiwać droidy, maszyny.
Przed nim stanął Renegat.
Bez słowa zaczął walkę. Sith był wyraźnie zdumiony jego mocą. W Eli-hiko
pokonał go.
Budynek został przejęty przez oddziały broniące się.
Nalge zaczął pękać.
..

[darthazubin]

> <okej, biorę to na siebie:)>
> Darth Kimgash stał na pokładzie statku i z góry sterwał walką. To była jego
> wygrana i to pewna. Armie Xionica cofały się, ponosiły spore straty.
> Nagle, gdzieś z lewej strony ruszyła do walki nowa siła: Jedi.
> Kimgash zaklał. Spodziewał się ich, ale nie w takiej sile. zaczęli się
wrzerać
> w pozycje Sithów, działając rozbijając ich szeregi.
> Pora wkroczyć do akcji.
> Odpalił swój bicz śwlietlny, którym mógł zabić nawet byłego ucznia Azubina i
> ruszył ze swoim oddziałem do walki.
> - Treyferowie! - krzyknął w komunikator - DO boju!
> Zeskoczył z transprotera, razem z innymi. Wpadł prosto w oddział Mikołaja i
> zaczął walkę.
> Tak jak było ustalone, nikt nie miał mu pomagać. Bicz świetlny to zbyt
> rozrzutna broń i mogła poranić jego towarzyszy.
> Wrogowie padali jak muchy. W końcu bicz mógł ranić kilku naraz.
> Jeden z budynków został wzięty przez wroga i stamtąd prowadził ostrzał.
> Sith skupił całą moc i budynek zaczął pękać. Po chwili runął z hukiem.
> transportery, które znajdowały się niedaleko, rostrzasały się w ferii blasków.
>
> Walka wrzała.
>
> *
>
> Eli-Hiko rzucił się w tłum wrogów. Z trusdem odbijał strzały laserów. Nie był
> na to przygotowany. Chcąc nie chcą musiałsię wycofywać. Nagle gdzieś w tłumie
> zobaczył Palpatine`a. Może to było złudzenie, albo halucynacje. Przypomniał
> sobie cios, jaki zadał Swemu mistrzowi. Kiedyś.
> Jego miecz zaczął latać jak błyskawica. Roztrzaskiwał armie wrogów niczym
grom.
>
> Biegł przez tłumy i wyorywał sobie drogę wsród krwi i popiołów.
> Wpadł do jednego z budynków, z którego Renegaci ciskali granatami. Wbiegł i
> zaczął roztrzaskiwać droidy, maszyny.
> Przed nim stanął Renegat.
> Bez słowa zaczął walkę. Sith był wyraźnie zdumiony jego mocą. W Eli-hiko
> pokonał go.
> Budynek został przejęty przez oddziały broniące się.
> Nalge zaczął pękać.
> ..

Wydawalo sie, ze nic nie moze powstrzymac piekla, ktore rozpetalo sie wokol
nich. Jedi, Sithowie, zolnierze Republiki, okrety flagowe Federacji Handlowych,
krazowniki Renegatow i okrety Jedi... wszystko splatane ze soba w smiertelnym
tancu smierci. A posrod tego wszystkiego malenki wahadlowiec zdazajacy w strone
wydajacej sie rosnac z kazda chwila Kuli Ciemnosci. Azubin skorygowal kurs.
Coraz mocniej czul pulsowanie Krysztalu Sithow... pulsowal tak jak jego serce.
Teraz byl juz calkowicie zjednoczeni...
Tymczasem na powierzchni planety nieopisany chaos powiekszal sie z kazda
chwila. Najstarsi mieszkancy, ktorzy pamietali starszliwa wojne domowa, nie
mogli przypomniec sobie niczego, co mogloby sie rownac z ta apokalipsa. Budynek
Senatu stal w gruzach. Takze z trafionego wielokrotnie Palacu Wielkiego
Kanclerza pozostala juz zaledwie jedna, uszkodzona sciana- zalosna pamiatka po
wielkiej niegdys budowli.
Cale dzielnice plonely. Wydawalo sie, ze plyna nimi rzeki ognia. Ognisty
huragan niszczyl wszystko, co napotkal na swojej drodze... dokladnie tak, jak
glosily przepowiednie.
Posrod tego wszystkiego byla Askani. Pamietala dwa nakazy, ktore pozostawil
jej Azubin- "trzymaj sie Xionica" i "uwazaj na swojego brata".
Nie mowil jej niczego o walce. Wiedziala jednak, ze musi dzialac, gdyz ona i
Xionic zostali odcieci od jego pozostalych zolnierzy i otoczeni przez Sithow-
renegatow.
Nie byla juz dzieckiem na jakie wygladala, a jednak bala sie. Bala sie jak
nigdy w zyciu... Azubin nauczyl ja walczyc, nauczyl ja korzystac z mocy... ale
nie nauczyl jej jak ma radzic sobie z soba sama.
Wyciagnela miecz swietlny i w ostatniej chwili odbila promien zmierzajacy ku
Xionicowi promien blastera. Miala nadzieje, ze posilki nadejda szybko, bo sami
nie mieli wielkich szans na przetrwanie...

[Gość: Dorquon]

W reku sciskal miecz. Walczyl. Coz mu pozostawalo? Kazda strona uwazala go za
zolnierza wroga. Na planecie rozpetalo sie istne pieklo, wszedzie szalaly
pozary, w powietrzu gesto bylo od walczacych ze soba statkow. W pewnej chwili
pojawila sie nowa armia, setki statkow ladowaly na powierzchni by odepchnac
najezdzcow, ale to nie mialo znaczenia. Ciemny ksztalt wciaz wisial nad nimi,
czul jego potege, walka z tak silnym wrogiem byla z gory przegrana. Mimo to
walczyl, a ciemny ksztalt przyslanial slonce. Ogromny, czarny, fascynujacy...

[darthazubin]

Gość portalu: Dorquon napisał(a):

> W reku sciskal miecz. Walczyl. Coz mu pozostawalo? Kazda strona uwazala go za
> zolnierza wroga. Na planecie rozpetalo sie istne pieklo, wszedzie szalaly
> pozary, w powietrzu gesto bylo od walczacych ze soba statkow. W pewnej chwili
> pojawila sie nowa armia, setki statkow ladowaly na powierzchni by odepchnac
> najezdzcow, ale to nie mialo znaczenia. Ciemny ksztalt wciaz wisial nad nimi,
> czul jego potege, walka z tak silnym wrogiem byla z gory przegrana. Mimo to
> walczyl, a ciemny ksztalt przyslanial slonce. Ogromny, czarny, fascynujacy...

Ku olbrzymiemu ksztaltowi zblizal sie niewielki, niedostrzegalny dla
odleglego obserwatora stateczek. Wydawalo sie, ze jego lot jest samobojczy, ze
od woli kierujacych poteznym statkiem zalezy jego dalsze istnienia.
-Jakie sa Twoje plany D'e-geanie?- zapytal Azubin po raz kolejny korygujac
kurs.

perła

[perlotiel]

czekala na niego od dobrej godziny. wlasnie nadbiegal z zachodniej strony.
nagle zatrzymal sie i niepewnie wyciagnal miecz.
"schowaj go lepiej, bo w walce ze mna i tak jestes skazany na przegrana. tym
bardziej ze nie mam zlych zamiarow"
Darquon sam nie wiedzac czemu posluchal tajemniczej postaci.
"jestem perlotiel. to ci powinno wystarczyc. teraz sluchaj uwaznie: nie mam
duzo czasu. Azubin jest tak zaslepiony swoja wladza, ze do konca nie jest
swiadom z czym ma do czynienia. wierzy ze krysztal pomoze mu pokonac
apokaliptyczna zaglade. nie sluchal mnie na poczatku, wiec sam musi poniesc
konsekwencje swojego postepowania"
siegnela do kieszeni czarnego plaszczu i wyjesla male pudeleczko. z pudeleczka
natomist naszyjnik z perla. "prosze. wez to i lec za wachadlowcem Azubina.
jedyny sposob na pokonanie wroga to polaczona sil perly i krysztalu. niestety
nie mialam za duzo czasu na wybranie odpowiedniego czlowieka do tego zadania.
mam jednak nadzieje, ze sprostasz temu, a co wazniejsze - nie zdradzisz.
Wybralam jednak ciebie, bo jestes neutralny, przynajmniej tak sadzilam."
na chwile zamilkla.
"powodzenia..."

[Gość: digan]

- jak to jakie. Mam ci zamiar pomóc. Chyba, że nie chcesz, wtedy odpale kabine
ewakuacyjną i ląduje na planecie.
Azubin milczał.
Nagle D`e-gean spojrzał w radar.
- O! ktoś za nami leci. - (i to takim tonem, jak w "Killerze">>O, komisarz
ryba<< ;))
Azubin także spojrzał w tą stronę.
- on nam chce też chyba pomóc, inaczej już dawno zacząłby strzelać..

digan.

[darthazubin]

Gość portalu: digan napisał(a):

> - jak to jakie. Mam ci zamiar pomóc. Chyba, że nie chcesz, wtedy odpale
kabine
>
> ewakuacyjną i ląduje na planecie.
> Azubin milczał.
> Nagle D`e-gean spojrzał w radar.
> - O! ktoś za nami leci. - (i to takim tonem, jak w "Killerze"&