Best of 2004 - Prequel

[gripweed]

Subiektywny i bezcelowy komentarz na marginesie.

Już niedługo, ktoś kto bardzo będzie chciał być pierwszy, zamieści swoją
listę najlepszych płyt 2004 r.(a kilka krążków jeszcze się nie ukazało i te
najnowsze, jak widać, nie do końca przesłuchane). Nie mam takich ambicji (bo
nie mam żadnej ambicji) i odstępuję ten zaszczyt komuś szybkiemu, bądź
(co lepsze) założycielowi. Patrząc na wpisy o rozczarowaniach, zauważyłem, że
wasze głosy pokrywają się z moimi przemyśleniami o kondycji muzyki w tym roku
(nie wpisuję się tam: żaden honor kopać leżącego). Tak naprawdę w tym roku
nic mną nie wstrząsnęło. Nie było żadnego muzycznego trzęsienia ziemi, nie
pojawił się żaden nowy artysta, czy też band, za który dałbym się pokrajać,
nie było nowego stylu muzycznego (grime to tylko moda). Słowem: nuda, brak
akcji jest...
Ale ta stagnacja, niekoniecznie musi być zła. Pod powierzchnią oficjalnych
trendów, pulsują juź nowe prądy (i hope so) i wiosna będzie nasza (a lato
Muminków)!
Ogólnie: zespoły gitarowe trzymają się mocno (nawet więcej: są popularne),
mocny rock zaczyna otrząsać się z numetalu, elektronika jest coraz bardziej
akustyczna, a jazz łączy się ze wszystkimi rodzajami muzyki tworząc nową
jakość (czyżby to była przyszłość Muzyki? - nie mam nic
przeciwko!). "Artyści" mainstreamowi nie zawodzą. Jeżeli ktoś myślał, że
właśnie słyszy najgorsze gówno w życiu - jeszcze wszystko przed nim (BTW -
naiwnością jest spodziewać się czegoś po produkcie, za którym stoi przemysł,
tworzonym dla zysku, dla maksymalnego targetu: brrr!).
A u nasz? Oficjalne przekaziory i wielka piątka (czwórka?) dostrzegają
młodych, ale nie zaryzykują. Bezpieczniej zainwestować w produkt
lub "gwiazdę" (kto to kupuje?, naprawdę nie wiem). Minimax 2 i BisLista
pokazują, że jest spory potencjał. Ratunek w niezależnych wytwórniach (oby
tylko na hiphopolo się nie zatrzymały). Co do cen płyt; podobno spadają (czy
wiecie, po ile najnowsza płyta Budzyńskiego?) ale do poziomu bazarowego im
daleko.

Taa, brakuje mi zakończenia, ale nie koniec roku jeszcze i mogę przecież na
Was liczyć.

[ilhan]

Powiem tylko co do podsumowania roku, że byłbym za tym, żebyśmy sobie zrobili takie głosowanie jak w ubiegłym roku na Forum Muzyka (10 lub 20 płyt). I nawet mogę podliczyć. Ale to może za jakieś 2 tygodnie, bo jeszcze mam kilka istotnych pozycji do odsłuchania.

Rok jest specyficzny i nie oceniałbym go krytycznie. Owszem, płyt wybitnych (pomijamy oczywiste "SMiLE") praktycznie nie było (dla mnie ewentualnie mogłoby to być Arcade Fire, jednak to dyskusyjne). Wyszło jednak straszliwie dużo albumów po prostu dobrych, takich na 7-8/10, wśród nich wiele debiutów wykonawców, którzy mogą w przyłości coś znaczyć. Było czego słuchać.

Przyszłość muzyki jest nieodgadniona :) Można się zastanawiać czy jazz z rockiem, czy rock z muzyką taneczną, czy może z elektroniką - wątpię jednak czy takie dywagacje znajdą jakieś odzwierciedlenie w rzeczywistości: siła 2004 roku tkwiła jednak w różnorodności, bo w praktyce każdą z moich ulubionych tegorocznych płyt mogę podpiąć pod inną szufladkę. Oczywiście cieszy dostrzegalny wzrost zainteresowania muzyką gitarową, nawet pomimo wątpliwej jakości wielu popularności pozycji. Odnoszę jednak wrażenie, że ta dekada wciąż czeka na swoje odpowiedniki Oasis czy Nirvany. Może 2005 rok przyniesie narodziny takiego zjawiska, może Trail Of Dead z nową płytą, a może (co bardziej prawdopodobne) ktoś inny.

[humbak]

Jeśli chodzi o te Topy, to ja proponuję odłożenie tego na styczeń. Przyczyna prosta- nie wiem jak inni, ale ja 3 pozycje na które mocno liczę dostanę w moje łapi dopiero w grudniu i to nie na początku.
Jeśli chodzi o muzykę, to widać ewidentnie że wszędzie w mniejszym lub większym stopniu wkrada się elektronika. Różne bajery breaki i wszelakie efekty specjalne. Nic nowego. Nie wiem, czemu ten rok należałoby uważać za jakiś słabszy od poprzdnich, choć ja też nie zauważyłem żadnego przełomu (łał, a przecież ja taki obeznany jestem;)).
A jeśli chodzi o przełomy to kto wie może one jednak nastąpiły, ale nie pojawił się jeszcze nikt kto by to wyciąnął na światło dzienne. Bo ja bezczelnie uważam, że to nie Ci znani robią rewolucję. Oni ją tylko popularyzują (ortodoks by pewnie powiedział coś o sprzedawaniu).

[jazzkam]

Popieram ranking w styczniu. A czy ktoś na Forum Muzyka bezczelnie nie zrobi
takiego? :P Czy tam zostali jeszcze jacyś ludzie, co pamiętają?

Wg mnie rok nie był może powalający, a do tego nie było płyty, którą bym tak
pokochał jak UNKLE w ubiegłym roku. No ale nie jest wcale tak źle, wychodzi
dużo nowej polskiej muzyki, a BMG nawet wydało sympatyczne Braty z Rakemna, co
jest dla mnie szokiem i dobrą prognozą na przyszłość.

[ilhan]

Dobrze że się wpisałeś, bo zapomniałbym o tych kołkach z UNKLE. Ich występ to prawdopodobnie koncertowa porażka dekady.

[ayya]

To był dobry rok. Tylko dobry rok. Brak płyt wybitnych i sporo płyt
ponadprzeciętnych (na 7-8/10 jak słusznie zauważył Ilhan).
Ja oceniam ten rok po 1) jako rok genialnego "SMiLE", które nijak pasuje do
współczesnej, muzycznej rzeczywistości, 2) fajnych britrockowych debiutów
(Franz Ferdinand, Razorlight, Colour Of Fire, Kasabian), 3) singer/songwriterów
(na czele z Costello i PJ Harvey czy mniej popularnych CocoRosie, Banhart,
Feist), 4) innych ciekawych wykonawców :) (np. Fiery Furnaces, Arcade Fire, The
Dresden Dolls).
Mam tylko nadzieje, że rok 2005 będzie o niebo lepszy :)

PS Plebiscyt na forum tylko i wyłacznie w styczniu! :)

[nemrrod]

Refleksji na temat 2004 roku w muzyce mam niewiele, a to dlatego że w moim
poznawaniu i słuchaniu muzyki chronologia nie ma żadnego znaczenia. Poznałem
niewiele płyt z 2004 r., właściwie to nawet nie zastanawiam się w którym roku
dana płyta wyszła. Dlatego raczej nie wezmę udziału w rankingu :) Nie lubię też
pogoni za nowościami i debiutantami (mam za duże zaległości w tzw. klasyce ;)).
Nie znam w całości żadnej płyty wykonawców wymienionych przez Ayyę ;) Poza
"SMiLE", które jest dla mnie największą tajemnicą tego roku. Nie rozumiem ani
tej muzyki, ani jej fenomenu...

[ilhan]

nemrrod napisał:

> Poza
> "SMiLE", które jest dla mnie największą tajemnicą tego roku. Nie rozumiem ani
> tej muzyki, ani jej fenomenu...

A to jest dla mnie ciekawe, że ktoś lubi The Shins, a Wilsona nie :)

[nemrrod]

ilhan napisał:

> A to jest dla mnie ciekawe, że ktoś lubi The Shins, a Wilsona nie :)

No widzisz, też mnie to dziwi... Może czegoś innego oczekiwałem. A może po
prostu wolę młodych, prostych chłopców ;)))))

[ayya]

nemrrod napisał:

> Nie lubię też
> pogoni za nowościami i debiutantami

Sugerujesz, że gonię za nowościami??? :>>>
A CocoRosie warto poznać w całości :)))

[ilhan]

ayya napisała:

> Sugerujesz, że gonię za nowościami??? :>>>

Nieświadomie chyba to robimy :) Powiem za siebie: tak szczerze, przesłuchałem jakieś 50-60 tegorocznych albumów i zważywszy na ich faktyczną wartość to pewnie 15, maksymalnie 20, naprawdę warto było poznać. Zresztą widać to choćby po stosunku do płyt z 2003: tak naprawdę w tej chwili wracam może do 5 tytułów z tamtego roku.

[nemrrod]

ayya napisała:

> Sugerujesz, że gonię za nowościami??? :>>>

Źle się wyraziłem. Bycie na bieżąco z nowościami to nic złego przecież.
Napisałem "nie lubię" a powinienem "nie gonię". :)
A CocoRosie już od dawna jest na Liście Płyt Które Muszę Poznać.

Ogłoszenie założyciela

[cze67]

Zgodnie z sugestiami, wątek o najlepszych płytach tego roku zostanie założony w
pierwszych dniach roku przyszłego. Wszelkie ewentualne wcześniejsze takie wątki
będą bezwzględnie tępione!

Rzekłem.

[ayya]

No więc tak przyznaję się, że jestem w posiadaniu ok. 60 płyt (może więcej, ale
nie liczę) płyt z 2004 roku z czego może 2/3 przesłuchałam. Chyba trochę gonię
za nowościami ;))) Ale za to mogę śmiało wystawić sobie banie ze znajomości
klasyki niestety. Ja bym chciała wracać np. do dobrych płyt z 2003, ale
problemem jest brak czasu. Życia by nie starczyło, żeby wszystko przesłuchać :)

[dziewczyna_mickiewicza]

o, widzisz, a ja mam zupelnie inny problem:) jesli polubie jakas plyte, jesli
zakocham sie w jej kompozycjach, to nie zarzuce jej dla czegos nowego... wrecz
przeciwnie: zarzuce poznanie czegos nowego, chocby mnie nie wiem, jak kusilo po
to, by sluchac dalej tamtego... bardzo czesto wracam do plyt dawno i niedawno
poznanych, bo po prostu lubie. nie moglabym sluchac w kolko czegos nowego, bo
czemu sluzyloby poznawanie tego, jesli nie moglabym juz do tego powroci z braku
czasu..?

[humbak]

To ja się tu dopiszę bo mam jeszcze innaczej. Nie mam mianowicie czasu zagłębiać się w dyskografie. Poza wyjątkami moja znajomość ogranicza się zazwyczaj do dwóch trzech albumów wykonawca. Często jest to tylko jeden... I dla mnie jest to problem.

[grimsrund]

Klasyczny objaw choroby pogoni za nowościami, nawet jeśli nie goni się za
nowościami :)

Moją metodą jest brak metody... poza jedną: byle taniej (chodzi o płyty
oczywiście), a jeśli się da - dyskografiami. Wsza czegoś trzeba się trzymać :)

[humbak]

W zasadzie tak. Gonię, ale nie dlatego że są nowe, ale dlatego, że mnie interesują. Myślę jednak że to się z czasem zmieni i jak już będę muzycznym dziadkiem to nie będzie mi się chciało nigdzie gonić. A co do ceny to rozumiem:)

[humbak]

O to to! Ja na przykład nie zdziwię się jak al;bumem roku będzie u mnie... bo ja wiem? Na przykład Kathak Triloka Gurtu, albo Outcastwe New Breed UK. Przy czym ja zaległości w klasyce nadrabiam wg. własnego uznania i niejeden spec posądziłby mnie tu o czysty kretynizm czy coś:)

[d84]

Słaby rok

Weterani, może za wyjątkiem Cave'a, byli dalecy od optymalnej dyspozycji.
Debiuty w przeważającej większości nijakie, kilka perełek typu TV On The Radio
nie zmienia ogólnego obrazu. W ogóle w kwestii debiutów u mnie dochodzi do
kuriozalnej sytuacji, w której na top 10 2004 znalazłby się Franz Ferdinand, za
którym specjalnie nie przepadam :)

Ilhan says:

>Odnoszę jednak
wrażenie, że ta dekada wciąż czeka na swoje odpowiedniki Oasis czy Nirvany.

Podpisuję się pod tym i dodam, że najgorsza jest ta bezbarwność, zupełny brak
charyzmy; w tym tkwił największy problem muzyki rockowej w 2004

Na innych polach było lepiej, elektronika i czarna muza trzymają sie dobrze -
mimo tego, że mniej uważnie sledzę te gatunki to byłbym w stanie wymienić
trochę płyt, do których będę często wracać

Polskiej muzyki nie komentuję, po co kopać leżącego

[ilhan]

d84 napisał:

> Podpisuję się pod tym i dodam, że najgorsza jest ta bezbarwność, zupełny brak
> charyzmy; w tym tkwił największy problem muzyki rockowej w 2004

Nie tylko 2004, w ogóle ostatnich lat. Nietrudno zauważyć, że wiodącymi postaciami wciąż w ostatnich lat pozostali tacy ludzie jak Albarn czy Yorke. Gdzie nowi frontmani pokroju Andersona, Gallaghera czy Veddera? Gdzie charakterystyczni gitarzyści jak Butler czy McCabe? Ostatnimi dniami zarzuciłem sobie po przerwie "Urban Hymns" i przeraziła mnie dojrzałość i poziom tamtego songwritingu - a takich płyt nawet w latach 90-tych jest przecież więcej. "Dziś już takich piosenek się nie pisze" - oto mój wniosek. Być może ulegam nieco magii tych zasłużonych płyt sprzed dekady i nieco idealizuję tamte rzeczy, ale wydaje się, że wtedy zespoły pokroju Franz Ferdinand grały w drugiej lidze.

[kwiat_paproci]

a ja, po krótkim namyśle stwierdzam, że przesłuchałam jakieś 16 płyt z tego
roku. W porównaniu z ubiegłym rokiem to w pogoni za nowościami wypadam
słabiutko, nawet nie znam połowy z zespołów o których teraz piszecie. Ale za to
nie trafiłam na jakieś specjalnie kiepskie nowe płyty, więc może jakiś naciągany
ranking zrobię. Jednak nie uważam tego roku za stracony, bo wracałam często do
moich ukochanych płyt i za starsze rzeczy też się w końcu zabarałam...

[d84]

Czytasz w moich myślach ;)

Tuż po umieszczeniu poprzedniego posta zorientowałem się, że ta bezbarwność
odnosi się właściwie do całej obecnej dekady. Zaryzykuję stwierdzenie, że
będzie to najgorsza dekada w historii muzyki rockowej - może i za wcześnie na
takie osądy, choć z drugiej strony mamy już prawie połowę za sobą i jest
nierewelacyjnie. W dodatku nie widzę jakichś nowych nurtów - mamy indie rock i
nie-indie rock

Wracając do sedna sprawy, charyzmatycznych rockmanów na horyzoncie nie widać;
nawet w lepszych współczesnych zespołach. Trail... czy Interpol, mimo tworzenia
dobrej muzyki, pozostają dla mnie "anonimowymi" artystami; to nie są ludzie
pokroju Cobaina, Andersona czy nawet Jonathana Davisa. Nie ma genialnych duetów
typu Anderson/Bulter czy Albarn/Coxon. Nie sądze żeby poszły za dzisiejszymi
gwiazdami tłumy zwolenników i naśladowców.

Dochodzi jeszcze kwestia vintage'owej zrzynki, ale to temat na osobną dyskusję.
Można stwierdzić że każdy coś od kogoś pożycza - tylko jak zrzynają np. Franz
Ferdinand, a jak robili to Suede

Nawet 10 lat temu to wyglądało inaczej. Liama Gallaghera można było lubić lub
nie, uważać za bossa albo buraka. Ale nie dało się powiedzieć, że jest nijaki.
Ponadto, wszystkie przykłady to zaledwie miniona dekada. Nie wiem, czy gdybym
dziś miał 13 lat i zobaczył w TV np. Franza to zainteresowałbym się tą całą
muzyką. Dobrze, że za moich czasów puszczali Blur ;)

Jeśli rzeczywiście ulegasz tej magii, to przynajmniej nie jesteś sam ;)

[mameluch]

nie wiem, pewnie jestem w zdecydowanej mniejszosci, ale chyba wole takich
wlasnie szarych wykonawcow. znaczy sie nie zwracajacych na siebie uwagi otoczka.
choc lubie i Nirvane i Oasis to w ich wizerunkach najbardziej kluje mnie w oczy
to ze ciagle gdzies byli obecni, na jezykach przez szereg lat przez co muzyka
zeszla troche na dalszy plan. chociaz z drugiej strony jest tak jak piszecie, ze
zachowanie idoli daje impuls do rozwoju mlodszych kapel ktore moga kiedys
przerosnac swoich 'mistrzow'.
nie wiem, sa jak zwykle rozne ujecia i nie potrafie zajac konkretnego
stanowiska. w kazdym razie lubie szarosc, a na rozblyski przymykam oczy zeby nie
oslepnac;)

[roar]

> Na innych polach było lepiej, elektronika i czarna muza trzymają sie dobrze

Przepraszam, ale to akurat bzdura jest. W elektronice coś się chyba popsuło.

Albo we mnie. Bo nie słyszałem ŻADNEJ dobrej płyty elektronicznej (tudzież tanecznej) wydanej w tym roku. Ani jednej. Jeszcze rok temu było dobrze, przynajmniej uznani wykonawcy nagrali fajne albumy. A teraz - co posłucham, to w najlepszym wypadku nijakie.

Elektronika albo się rozmyła w innych gatunkach, albo zeszła do podziemia. Ciągle mam nadzieję, że gdzieś tam, poza pierwszym obiegiem, nie promowani przez media, nagrywają jacyś utalentowani artyści. Powiem więcej - widząc, co się dzieje, zamierzam przeznaczyć pozostały do końca roku miesiąc na szukanie po sieci jakichś informacji o nich. Ale fakt pozostaje faktem - w głównym nurcie muzyki - elektronika w tej chwili jest martwa.

[d84]

Po pewnym namyśle nawet przyznam Ci rację

Jako zwolennik przede wszystkim gitarowego grania odruchowo wrzuciłem
elektronikę i rap do jednego wora. Jeśli tak się na to patrzy, to nie jest źle

Natomiast rozdzielając te dwie rzeczy, to rzeczywiście nie jest aż tak różowo.
Weterani zawodzą (Orb czy Prodigy, Fatboy szkoda gadać; do do Radical Connector
nadal mam mieszane uczucia) Z debiutów zapamiętałem właściwie tylko Junior
Boys. Inna sprawa, że to masówa. Pewnie ktoś coś fajnego w tle nagrał ale
niestety nie śledzę tego na tyle dokładnie żeby się do czegoś takiego dokopać.

Jak coś znajdziesz, to daj znać na forum :)

[jazzkam]

Zgodzę się z D, teraz popkultura zabija mimo wszystko artystów i dzieciaki nie
będą się identyfikować z franzem ferdinandem albo white stripes (mimo, ze ci sa
nominowani przez mtv) ani nawet z nagrodzonym mtvma Muse. po prostu sie slucha
popu i koniec. a czy wokalista muse moglby byc idolem? eee...

jak bylem maly to zobaczylem teledysk do coffee and tv i blur obok rotarów się
stał moim ulubionym zespołem. teraz nie ma szans, młodym zostają wspolczesne
odpowiedniki rotarów.

[kubasa]

Kreujecie problemy jakich nie macie. Jak mieliscie 13 lat to mieliscie swoich
idoli, teraz jak macie dwadziescia pare lat narzekacie, ze takich nie ma... Nie
martwcie sie, 13-latkowie sobie takich znajduja.

Ja marudzic nie bede: wole Trail Of Dead niz Nirvana, Oasis czy Suede, niewazne
jak bezbarwny jest Conrad Keely...

[mameluch]

o wlasnie tak:)

[roar]

> Ja marudzic nie bede: wole Trail Of Dead niz Nirvana, Oasis czy Suede, niewazne
> jak bezbarwny jest Conrad Keely...

Amen.

[ilhan]

Nikt nie kreuje problemów - stwierdzamy fakt. Muzyce rockowej brakuje nowych, wyrazistych osobowości. Lata 70-te miały Younga, Bowiego, Springsteena, Strummera, Verlaine'a, Rottena i masę innych, lata 80-te Smitha, Stipe'a, Morrisseya, Blacka, lata 90-te wyżej wymienionych. Lata 00 mają Casablancasa, Banksa, Doherty'ego i Barata. Jest pewna różnica. Najlepsze debiuty ostatnich lat wydały zespoły praktycznie bez twarzy, bez frontmanów - ta instytucja powoli zanika, w zasadzie niczym w piłce nożnej klasyczny playmaker :)

[kubasa]

70 Verlaine'a? Spytaj sie Cze czy kojarzy lata 70. z Verlainem :). Rok temu
jeszcze kreciles nosem na Suede, nie wydaje mi sie wiec bys w latach 90. uwazal
Butlera czy Andersona za jakies wielkie osobowosci. Wiec zobaczymy co za 10 lat
powiemy o Elvrumie, Stevensie, Jeffie Tweedym...

Nie ma watpliwosci, ze Oasis jest lepsze niz Franz Ferdinand. Ale nie ma tez
dla mnie watpliwosci ze i w latach 90. i w latach 00. powstawaly lepsze rzeczy.
Dzis nie ma Albarna czy Gallaghera (ktorzy nota bene nie byli chyba dla mnie
zandymi idolami, bylem ograniczony do muzycznej jedynki, dopiero 3 lata temu
podlaczono mnie do MTV, teraz nie mam MTV 2 wiec tez nowych idoli typu Kapranos
czy Casablancas obserwowac nie moge) ale jest Eminem czy Beyonce lub wlasnie
gwiazdki MTV 2.

[d84]

OK.
Ale nie ma w tej chwili w muzyce rockowej kogos o popularności Eminema czy
Beyonce, mającego jeszcze "poparcie" krytyków i publiczności. Raczej o to się
rozchodzi, bo nie negujemy przecież wartości muzyki Wilco czy Traila.

[kubasa]

Nasi rodzimi krytycy zawsze wysmiewali brit pop :)

[d84]

Nasi rodzimi krytycy żyją w matriksie :)

Z resztą, o czym my w ogóle mówimy? Krytyka muzyczna w kraju gdzie istnieje
jedno pismo o muzyce, i jest nim Teraz Rock?

[ilhan]

Nie będziemy roztrząsać sylwetki Verlaine'a, nie czepiaj się pojedynczych przykładów, bo nie w tym rzecz. Albarn i Gallagher może nie byli dla Ciebie idolami, ale dla ludzi, którzy jak ja i D wkręcali się powazniej muzykę w pierwszej połowie lat 90-tych, już znacznie częściej.

[kubasa]

1. Tez sie powazniej wkrecalem wtedy w muzyke i mozna bylo przezyc bez Albarna .
2. Wejdz sobie na Interpolforum - tam masz 13-latkow, ktorych bawia takie
Casablankasy czy Banksy - niewiele sie wiec zmienia.

[ilhan]

1. Czego wobec tego słuchałeś z nowości w 1995 roku? Offspringa czy Fun Factory?
2. Jeśli nie widzisz różnicy w poziomie charyzmy postaci Albarna i Casablancasa, to trudno :)

[kubasa]

W 1995 prawdopodobnie niczego. O Blur po raz pierwszy uslyszalem w 1997. Nie
mialem jakiegos wrazenia by to byly rozchwytywane gwiazdy w Polsce, a nigdy ie
mailem dostepu do zagranicznych mediow. By czegos sie dowiedziec czytalem
Machine. Ok. 1997 wlasciwie nie sluchalem wspolczesnej muzyki - raczej NMA, JD,
potem The Cure i PF. Tak to trwalo mniej wiecej do 2000-2001

Nie nie widze wielkiej roznicy miedzy Albarnem i Casablancasem, poza tym ze ten
pierwszy tworzy 10 razy ciekawsza muzyke. Nie bylem na koncercie ani jednych
ani drugich, ale nie uwazalem nigdy gosci z NRR, Britpopu, Indie rocka czy
jeszcze jakichs innych ruchow lat 90. i 00. za charyzmatycznych.

[ilhan]

Dlaczego zawężasz to do polskiego podwórka? Morrissey też nigdy nie był rozchwytywaną gwiazdą w naszym kraju, to nie ma żadnego znaczenia, gdybyśmy przyjmowali to kryterium to rozważalibyśmy tu sylwetki muzyków Budgie. A nawet jeśli - ja akurat pamiętam rok 1995, britpopową eksplozję i istniało wówczas dużo większe zainteresowanie tymi rzeczami nawet u nas. Teledyski Oasis i Blur po raz pierwszy zobaczyłem w polskiej telewizji. Chodzi mi o globalny wizerunek, nazwijmy to, rocka a nie to jak jest postrzegany w Polsce. Tak jak już pisaliśmy z D - jest wciaż sporo dobrych płyt, ale pojawiają się jakby na drugim planie, a charyzmatycznych postaci wzbudzających zarówno aplauz poważnej krytyki, jak i zachwyt publiczności brak.

[humbak]

Ale tochyba świadczy jakoś o sile britpopu, że ich twórczość była u nas postrzegana jakby z przymróżeniem oka. Może to sprawa marketingowa, ale wcześniejsze giganty rocka chyba nie miały takich problemów.

[grimsrund]

Iluś ma tutaj rację. Nawet ś.p. Eremef naprawdę dawał nam wtedy wszystko, co
należało wiedzieć o szeroko pojętym britpopie. Od razu puszczali Oasis i Blur,
Suede, Jamesa, Primal Scream, MSP, Charlatans, przypominali Stone Roses. Jeśli
o to akurat chodzi, Polska w żadnym wypadku nie odstawała w tamtym czasie od
świata. To, że ja sam słuchałem wtedy czegoś innego, nie ma nic do rzeczy, bo
pamięc mam nadal dobrą :)

[cze67]

ilhan napisał:

> Nikt nie kreuje problemów - stwierdzamy fakt. Muzyce rockowej brakuje nowych,
wyrazistych osobowości. Lata 70-te miały Younga, Bowiego, Springsteena, Strummer
> a, Verlaine'a, Rottena i masę innych,

... dodałbym jeszcze chociażby Gabriela, Frippa, Page'a i Planta, Rogera
Watersa czy Petera Hammila (VDGG). O Lou Reedzie nie wspominając.

[ilhan]

cze67 napisał:

> ilhan napisał:
>
> > Nikt nie kreuje problemów - stwierdzamy fakt. Muzyce rockowej brakuje now
> ych,
> wyrazistych osobowości. Lata 70-te miały Younga, Bowiego, Springsteena, Strumme
> r
> > a, Verlaine'a, Rottena i masę innych,
>
> ... dodałbym jeszcze chociażby Gabriela, Frippa, Page'a i Planta, Rogera
> Watersa czy Petera Hammila (VDGG). O Lou Reedzie nie wspominając.

Oczywiście oni też - i stu innych. A dziś nie dodalibyśmy nikogo.

[ayya]

Bzdury jakieś gadacie :P Teraz nie ma już takich indywidualności jak były 10
lat temu, bo po pierwsze tego wszystkiego jest za dużo (ręka w górę, ilu z Was
10 lat temu tak namiętnie ściągało muzykę z netu i w takich ilościach :P), po
drugie teraz siła tkwi w kolektywie, a nie w indywidualnościach tworzących
zespół, dlatego wszyscy kojarzą Trail Of Dead i Interpol, ale już mniej
poszczególnych członków tych grup. To jest kwestia zmiany mniej jakościowej
(choć pewnie w jakimś stopniu też), ale przede wszystkim ilościowej.

[janek0]

ayya napisała:

> Bzdury jakieś gadacie :P Teraz nie ma już takich indywidualności jak były 10
> lat temu, bo po pierwsze tego wszystkiego jest za dużo (ręka w górę, ilu z Was
> 10 lat temu tak namiętnie ściągało muzykę z netu i w takich ilościach :P), po
> drugie teraz siła tkwi w kolektywie, a nie w indywidualnościach tworzących
> zespół, dlatego wszyscy kojarzą Trail Of Dead i Interpol, ale już mniej
> poszczególnych członków tych grup. To jest kwestia zmiany mniej jakościowej
> (choć pewnie w jakimś stopniu też), ale przede wszystkim ilościowej.

święte słowa. ja tam myślę, że już bardzo niedługo internet do końca zdemoluje
rynek muzyczny, i spowoduje, że:

a. wielkie koncerny zaczną padać lub znacznie ograniczą ofertę (do tego co się
najlepiej sprzedaje)
b. radio tradycyjne będzie coraz bardziej zmierzać w stronę "radia
towarzyszącego", czyli gówna (bo konkurencja ze strony cyfrowych mediów będzie
rosła, i coraz trudniej będzie sprzedać radio z niszowym programem)
c. powstanie znacznie więcej małych, niezależnych wytwórni, a dostęp do muzyki i
jej wybór będzie znacznie większy i łatwiejszy (bo jak wyżej)
d. będzie znacznie więcej równorzędnych twórców, i mniej (trwałych) gwiazd (bo
jak wyżej)
e. publiczność podzieli się na część "głucholi", którym wystarczą okrojone,
komercyjne media, i "bardziej wyrafinowanych", którzy będą aktywnie szukać
muzyki i wykonawców.
f. znaczenie "albumu" jako sposobu wydawania muzyki będzie spadać na rzecz
"playlist".
g. w roku 2010 dyskutowanie o płytach roku i tp. będzie miało jeszcze mniej
sensu niż ma dzisiaj.

a tak w ogóle, to najlepszą płytę w tym roku nagrali sonic youth.

[ilhan]

janek0 napisał:

> g. w roku 2010 dyskutowanie o płytach roku i tp. będzie miało jeszcze mniej
> sensu niż ma dzisiaj.

A ja i tak ranking ułożę.

[janek0]

ilhan napisał:

> janek0 napisał:
>
> > g. w roku 2010 dyskutowanie o płytach roku i tp. będzie miało jeszcze mni
> ej
> > sensu niż ma dzisiaj.
>
> A ja i tak ranking ułożę.

a założymy się ?

[d84]

Hm, dośc czarna prognoza jak na mój gust :)

1. Jeżeli większość majorsów upadłaby/zredukowała ofertę do syfu, oznaczałoby
to w ogóle koniec CD jako nośnika. Szczerze powiedziawszy nie byłbym
zachwycony, bo nie mam zamiaru płacić za megabajty z rozszerzeniem mp3

2. Z tym radiem to już tak jest :)

3. Wytwórnie na pewno będą powstawać, wybór będzie większy. Tylko kto będzie
sprowadzać taką muzykę do Polski? Zysku wielkiego raczej by z tego nie było

4. Zostanie nam tylko zgraja one-hit wonders? ;)

5. Już tak jest - muzyka z radia głównie trafia do ludzi, któzy niespecjalnie
interesują się muzyką i nie "grzebią" w tym dokłądnie

6. Patrz punkt 4; to już byłaby katastrofa imho

7. Ponieważ nie wierzę w tezę postawioną w poprzednim punkcie stwierdzam, że te
dyskusje zawsze będą :)

Pozdrawiam

[janek0]

d84 napisał:

> Hm, dośc czarna prognoza jak na mój gust :)
>
> 1. Jeżeli większość majorsów upadłaby/zredukowała ofertę do syfu, oznaczałoby
> to w ogóle koniec CD jako nośnika. Szczerze powiedziawszy nie byłbym
> zachwycony, bo nie mam zamiaru płacić za megabajty z rozszerzeniem mp3

warum ?
1. mp3 (a zwłaszcza np. flac) mają tą ogromną zaletę, że nie są związane z
konkretnym sprzętem, co pozwalałoby na rozwój technologii nagrań z zachowaniem
zgodności "w dół", z gorszym sprżetem (nie wiem, czy jasno zeznaję). poza tym, i
tak płacisz za megabajty, tyle że w formacie raw, czy jakimś, i na innym nośniku.
2. A tak naprawdę, to płacisz tzw. royalties, a nie za fizyczny nośnik. Koszt
nośnika jest minimalną częścią ceny płyty, większość ceny (prawem kaduka)
zgarniają producenci i dystrybutorzy. Dlatego śmierć płyty cd oznacza śmierć
pośredników, którzy żerują na artystach, pobierając haracz od publiczności.
Śmierć płyty cd oznacza spadek cen.
3. płyty cd są nieporęczne, zwłaszcza jak ich masz dużo, albo bardzo dużo. a mp3
są poręczne, podobnie jak ich odtwarzacze.
4. już się tak dzieje, między innymi za sprawą p2p


> 2. Z tym radiem to już tak jest :)
nieee, wcale nie. im większa konkurencja internetu, tym gorsze (czyt. bardziej
komercyjne) radio komercyjne.

> 3. Wytwórnie na pewno będą powstawać, wybór będzie większy. Tylko kto będzie
> sprowadzać taką muzykę do Polski? Zysku wielkiego raczej by z tego nie było
Patrz punkt pierwszy. Jeśli nie będziesz kupować (albo kraść) "megabajtów", to
NIE BĘÐZIESZ mieć dostępu do lepszej muzyki, bo nikomu nie będzie się opłacało
jej sprzedawanie. To już się dzieje zresztą. Kup mi w Polsce np. dyskografię Yo
La Tengo. Ja to zrobiłem kupując megabajty, cirka 10 płyt za 10 $. (Hint:
uruchomienie sklepu z muzyką "przez internet" to jest koszt nieporównywalnie
mniejszy do tradycyjnego sklepu, tłoczni płyt, drukarni, dystrybucji, itp. itd.)

> 4. Zostanie nam tylko zgraja one-hit wonders? ;)
Ci, którzy nie będą mieć szerokopasmowego dostępu do Internetu, będą ludźmi
drugiej kategorii, bo nie będą mieli dostępu do niczego innego niż to, co
oferują mainstreamowe media (z konieczności komercyjnej - serwujące papkę). I
nie będą nawet wiedzieć, że coś takiego istnieje. Już tak jest.

> 5. Już tak jest - muzyka z radia głównie trafia do ludzi, któzy niespecjalnie
> interesują się muzyką i nie "grzebią" w tym dokłądnie
No, właśnie. Tylko, że będzie bardziej.

> 6. Patrz punkt 4; to już byłaby katastrofa imho
A mnie cieszy ta perspektywa. Nikt nie będzie mówić, co jest dobre, a co nie.
Nie będzie mód i lansowania na siłę, tylko różnorodność.

> 7. Ponieważ nie wierzę w tezę postawioną w poprzednim punkcie stwierdzam, że
> te dyskusje zawsze będą :)
no, dobra :)

[kubasa]

Ale Janek pozwolisz chyba zeby te krazki te ksiazeczki pozostaly bo ja mimo
wszystko uwielbiam plyty kolekcjonowac...

[janek0]

kubasa napisał:

> Ale Janek pozwolisz chyba zeby te krazki te ksiazeczki pozostaly bo ja mimo
> wszystko uwielbiam plyty kolekcjonowac...
książeczek się zabroni ;)

[d84]

1. Przypomina mi się przepowiednia o śmierci płyt winylowych - też niby się nie
opłaca, nieporęczne, wypierane przez kasety/CD, a jednak zostały; mało tego,
powstała na ich bazie nowa kultura :) Uważam, że na "fizyczne" nośniki zawsze
będzie zapotrzebowanie, nie jestem w stanie wyobrazić sobie pasjonatów
przechodzących na mp3; co z kolekcjonerami o których obok pisał Kubasa?

2. Nie wątpie, że tak się będzie działo. Podkreślałem tylko, że radio już jest
nie do słuchania

3. Nadal to jest dla mnie totalna abstrakcja. Dyskografia Yo La Tengo - no
problem; www.fan.pl albo sprowadzać przez amazon (może nawet kiedyś .pl ;).
Dostęp jest właściwie do wszystkiego, nie za cenę dolara za płytę, ale jest.
Poza tym, jakoś wątpię żeby z megabajtów sprzedawanych po takich cenach labele
mogły się utrzymać. Dochodzi kwestia niezniszczalnych p2p - wytwónie likwidując
CD, które mimo wszystko nadal kupuje dużo ludzi, popełniłyby samobójstwo.

4. Dominacja internetu jest oczywista, ale nie wydaje mi się, żeby wyroiła się
masa nowych zdolnych artystów tylko dlatego że zapanuje "równość"

5. Tu widzę panuje zgodność :)

6. A ja właśnie chcę, żeby któś mi mówił co jest dobre. Bo już teraz wychodzi
tyle nowego materiału, że choćbym chciał to i tak nie mam kiedy wsystkiego
przesłuchać. Różnorodność w muzyce popularnej już jest tak ogromna, że ciężko
to ogranąć; a mody będą zawsze - choćby moda na bycie indie ;)

7. ;)

Reasumując, odwołam się do serwisu porcys.com. Jaki on by nie był, to akurat z
ich podejściem do płyt/mp3 (wyjaśnionym w odpowiedzi na jakiś list) zgadzam się
w 90%

[humbak]

Jeżeli mp3 to tylko pod warunkiem, że będą to takie o przekazie nie mniejszym niż 192 kpbs. Nawet takie zresztą brzmią gorzej niż solidny wav, czy płytka. Nic tego nie zmieni. Poza tym pozostaje jeszcze kwestia odtwarzania- z kompa trza łączyć do wieży, przez kartę dźwiękową. Audiofile jakieś będą niezadowolone raczej. Tyle że oni staniowią niewielką mniejszość.
Ja tam bym wolał by CD przetrwały. Książeczki i pudełko to jedna rzecz, słuchanie pojedynczego albumu to rzecz inna. Tak imho jest lepiej. Ma się większe możliwości "przeżycia" muzyki.

[ayya]

Prędzej czy później stanie się tak, że mp3 wyprze tradycyjne płyty CD. Jednak
nigdy nie wyprze ich do końca (winyle ciągle funkjonują np. w środowiskach
kolekcjonerskich). Wiecie, że w TV mówili, że wyprodukowano ostatnie video i
już zakończono produkcję tych nośników? Tak samo kiedyś będzie z płytami CD,
ale chyba nie prędzej niż za 10-20 lat. A słuchanie mp3 jest bardzo wygodne.

[d84]

Racja - CD zostaną wyparte przez nowy, lepszy nośnik. Pytanie czy jest to mp3?
Raczej nie, prędzej stawiałbym na DVD audio - przynajmnie można wziąć to do
ręki i wydrukować do tego książeczkę ;)

[humbak]

Wygodne... słuchanie RMFu też jest wygodne. Sorki za dosadne porównanie:)

[d84]

Użyję innego - słuchanie CD też jest wygodne, discmana można wziąć wszędzie i
jest malutki :)

[ayya]

d84 napisał:

> Użyję innego - słuchanie CD też jest wygodne, discmana można wziąć wszędzie i
> jest malutki :)

Ja mam discmana, który czyta mp3, więc moje życie jest jeszcze bardziej
wygodne ;)))

[roar]

humbak napisał:

> Jeżeli mp3 to tylko pod warunkiem, że będą to takie o przekazie nie mniejszym n
> iż 192 kpbs. Nawet takie zresztą brzmią gorzej niż solidny wav, czy płytka.

Janek pisał o flakach. Flaki są bezstratne.
Zresztą, chyba wszyscy się w tej chwili zgadzają, że mp3 jest przestarzałe i należałoby jak najszybciej o nim zapomnieć. Są znacznie lepsze formaty, także te stratne.

Wszystko też zależy od muzyki, sposobu jej nagrania, etc... do prostych, gitarowych piosenek często i 128 kbps jest wystarczające. :)

> Poza tym pozostaje jeszcze kwestia odtwarzania- z kompa trza
> łączyć do wieży, przez kartę dźwiękową. Audiofile jakieś będą niezadowolone raczej.

To jest tylko kwestia zmiany starych przyzwyczajeń. W momencie, kiedy komputer stanie się głównym odtwarzaczem muzyki w domu, problemy związane z doczepianiem go na siłę do zestawów na to nie przygotowanych - znikną.

[humbak]

Trochę to potrwa zanim ludzie zaopatrzą się w karty dzwiękowe i zestawy głośnikowe mogące dorównać zestawom do tego przeznaczonym. No i jest jeszcze kwestia szumu komputera.
A jak flaki rozpoznać? Bo słyszałem o nich, ale jak tego szukać? Poza tym jeśli chodzi o mp3 to lepsze chyba są te z VBR.

[janek0]

humbak napisał:

> Trochę to potrwa zanim ludzie zaopatrzą się w karty dzwiękowe i zestawy
> głośnik
> owe mogące dorównać zestawom do tego przeznaczonym. No i jest jeszcze kwestia
> szumu komputera.

ciąg dalszy przepowiedni:

Myślę, że za jakiś czas rynek audio-video kompletnie się zintegruje z rynkiem
komputerów domowych. będzie coś w rodzaju domowego centrum rozrywki - mocny
komputer połączony z plazmą/lcd/projektorem, podłączony do sieci i pozwalający
na dostęp do różnych zasobów multimedialnych. Fizyczne nośniki nie będą do
niczego potrzebne, bo będzie można wszystko ściągnąć. Technologicznie to już
jest możliwe, ale główną przeszkodę stanowi opór właścicieli praw autorskich,
niestety.

A jeśli chodzi o czas i zmianę sprzętu - to ile czasu zajęło upowszechnienie się
kina domowego ? Jeszcze niedawno DVD to była czysta egzotyka...

[roar]

janek0 napisał:

> 1. mp3 (a zwłaszcza np. flac) mają tą ogromną zaletę, że nie są związane z
> konkretnym sprzętem,

Problem w tym, że Apple wyraźnie dąży do monopolizacji rynku, sprzedając przez iTunes muzykę zdatną do odtwarzania tylko w iPodach. To przykład ekstremalny, ale inne sklepy/biblioteki też raczej używają zamkniętych formatów (np. Napster - wma). I będą to dalej robić choćby ze względu na DRM. A dopóki będzie istnieć płatna dystrybucja muzyki przez sieć, nie ma wielkich szans na przerzucenie się artystów na dystrybucję otwartą. Komercja zawsze wygra, bo ma pieniądze na promocję i procesy sądowe. Tak więc upaść musiałyby nie tylko wielkie wytwórnie. Upaść musi cały przemysł.
Oby.

> 2. A tak naprawdę, to płacisz tzw. royalties, a nie za fizyczny nośnik. Koszt
> nośnika jest minimalną częścią ceny płyty, większość ceny (prawem kaduka)
> zgarniają producenci i dystrybutorzy. Dlatego śmierć płyty cd oznacza śmierć
> pośredników, którzy żerują na artystach, pobierając haracz od publiczności.
> Śmierć płyty cd oznacza spadek cen.

Nie, poczekaj, to nie tak. To nie zadziała.
Płyty nigdy nie umrą. Ani ceny nie spadną. To nie o to chodzi.
Chodzi o to, żeby dystrybucję uwolnić. Każdy, kto chce, ściąga muzykę z sieci. Kto chce wspomóc artystę - kupuje płyty. Proste i skuteczne.

[humbak]

Bez przesady. Album to nadal jest pewne koncepcja. Nawet jeżeli nie jest ona wyraźnie zarysowana to słuchanie pojedynczych utworów to nie to samo. Na dodatek szybko można się tak odtwarzaną muzką znudzić. A poza tym to oboje (Janek i Ayya) macie moim zdaniem sporo racji.

[roar]

janek0 napisał:

> c. powstanie znacznie więcej małych, niezależnych wytwórni, a dostęp do
> muzyki i jej wybór będzie znacznie większy i łatwiejszy (bo jak wyżej)
> d. będzie znacznie więcej równorzędnych twórców, i mniej (trwałych) gwiazd >(bo jak wyżej)

Dokładnie. Oby.

> e. publiczność podzieli się na część "głucholi", którym wystarczą okrojone,
> komercyjne media, i "bardziej wyrafinowanych", którzy będą aktywnie szukać
> muzyki i wykonawców.
> f. znaczenie "albumu" jako sposobu wydawania muzyki będzie spadać na rzecz
> "playlist".

Nie, nie, nie. "Playlisty" to sobie układają właśnie ci "głuchole", którym wszystko jedno, co leci, byle leciało. W tej chwili wszystkie wytwórnie internetowe i niezależni artyści wydają swoje dzieła jako "płyty" (mniejsza o to, czy są to single, czy longplaye - zresztą, przy takim "nośniku" ograniczenia długości znikają) i nic nie wskazuje na to, żeby miało się to zmienić.

> a tak w ogóle, to najlepszą płytę w tym roku nagrali sonic youth.

Legendary Pink Dots. Ale poczekajmy z tym do stycznia, dobrze? :)

[d84]

> Nie, nie, nie. "Playlisty" to sobie układają właśnie ci "głuchole", którym
wszy
> stko jedno, co leci, byle leciało. W tej chwili wszystkie wytwórnie
internetowe
> i niezależni artyści wydają swoje dzieła jako "płyty" (mniejsza o to, czy są t
> o single, czy longplaye - zresztą, przy takim "nośniku" ograniczenia długości
z
> nikają) i nic nie wskazuje na to, żeby miało się to zmienić.

Zgadzam się, akurat dla tych "głucholi" najlepszym wyjściem jest kupowanie
pojedyńczych utworów np. z iTunes

[cze67]

A magazyn "Q", mimo naszych prosb, juz wie, kto byl najlepszy:
www.cgm.pl/aktualnosci/wyswietl.php?O_NEWS=6010863

[ilhan]

Śmiech na sali ta lista Q.

[d84]

Poczekaj na listę Teraz Rocka :)

[ilhan]

d84 napisał:

> Poczekaj na listę Teraz Rocka :)

Jesteś pewien że ta lista w ogóle JEST? :)

A tak wyglada lista Uncuta

[kubasa]

Uncut Albums of 2004


1. Brian Wilson - Smile
2. Wilco - A Ghost Is Born
3. Loretta Lynn - Van Lear Rose
4. Richmond Fontaine - Post To Wire
5. Bob Dylan - The Bootleg Series Vol. 6: Live 1964 Concert At Philharmonic Hall
6. Mark Lanegan Band - Bubblegum
7. The Streets - A Grand Don't Come For Free
8. Elliott Smith - From A Basement On The Hill
9. American Music Club - Love Songs For Patriots
10. Franz Ferdinand
11. Tom Waits - Real Gone
12. Kanye West - The College Dropout
13. Nick Cave & the Bad Seeds - Abbatoir Blues/The Lyre Of Orpheus
14. Ray Lamontagne - Trouble
15. Junior Boys - Last Exit
16. R.E.M. - Around The Sun
17. Leonard Cohen - Dear Heather
18. N*E*R*D - Fly Or Die
19. Todd Rundgren - Liars
20. Lambchop - Aw Cmon/No You Cmon
21. Scissor Sistors
22. The Libertines
23. Drive-By Truckers - The Dirty South
24. Sufjan Stevens - Seven Swans
25. Dizzee Rascal - Showtime
26. Devendra Banhart - Rejoicing In The Hands
27. The Blue Nile - High
28. Laura Veirs - Carbon Glacier
29. Steve Earle - The Revolution Starts Now
30. Micah P. Hinson & The Gospel Of Progress
31. Jesse Malin - The Heat
32. The Dears - No Cities Left
33. Blanche - If We Can't Trust The Doctors...
34. Elvis Costello & The Imposters - The Delivery Man
35. U2 - How To Dismantle An Atomic Bomb
36. TV On The Radio - Desperate Youth, Blood Thirsty Babes
37. Jim White - Drill A Hole In That Substrate And Tell Me What You See
38. The Czars - Goodbye
39. The Shins - Chutes Too Narrow
40. Interpol - Antics
41. Bjork - Medulla
42. Giant Sand - Is All Over...The Map
43. Bonnie "Princ" Billy - Greatest Palace Music
44. Jonathan Richman - Not So Much To be Loved As To Love
45. Morrissey - You Are The Quarry
46. Secret Machines - Now Here Is Nowhere
47. The Cure
48. Mylo - Destroy Rock & Roll
49. Andrew Morgan - Misadventures In Radiology
50. Sondre Lerche - Two Way Monologue
51. Ella Guru - The First Album
52. Kevin Tihista's Red Terror - Wake Up Captain
53. Paul Westerberg - Folker
54. Marianne Faithful - Before The Poison
55. Ed Harcourt - Strangers
56. The Thrills - Let's Bottle Bohemia
57. Lewis Taylor - The Lost Album
58. Air - Talkie Walkie
59. The Killers - Hot Fuss
60. Polly Paulusma - Scissors in My Pocket
61. The Delays - Faded Seaside Glamour
62. Fennesz - Venice
63. Phoenix - Alphabetical
64. Animal Collective - Sung Tongs
65. Iron & Wine - My Endless Numbered Days
66. David Byrne - Grown Backwards
67. Felix Da Housecat - Devin Dazzle And The Neon Fever
68. Ariel Pink - The Doldrums
69. The Concretes
70. A Girl Called Eddy

[aasiek]

A czemu U2 tak nisko? ;)
Czemu tylko 70 płyt?
Czemu...

[nemrrod]

> 39. The Shins - Chutes Too Narrow

Przecież to nie wyszło w tym roku... I jak ja mam robić swoj ranking, jak takie
niejasności są?

[pixie]

To pewnie amerykańska lista i ja się pytam, gdzie jest "Absent Friends" the
Divine Comedy? Obok Costello (czemu tak nisko?) najlepsza moim zdaniem płyta
tego roku. Jak na przykład słucham piosenki "Our Mutual Friend", w żołądku
czuję motylki. A inne płyty z 2004 roku wywarły na mnie dość nijakie wrażenie.

[dziewczyna_mickiewicza]

> 31. Jesse Malin - The Heat

ha! wiedzialam, ze z tego chlopaczka cos bedzie:)))

poza tym, patrzac na te liste, to jakiejs sieczki rocznej, to chyba nie bylo,
kilka albumow to nawet udalo mi sie przesluchac i nie byly zle, niektore nawet
dobre, a zdazaly suie i swietne...

> 1. Brian Wilson - Smile
> 2. Wilco - A Ghost Is Born
> 5. Bob Dylan - The Bootleg Series Vol. 6: Live 1964 Concert At Philharmonic
> 8. Elliott Smith - From A Basement On The Hill
> 10. Franz Ferdinand
> 11. Tom Waits - Real Gone
> 12. Kanye West - The College Dropout
> 20. Lambchop - Aw Cmon/No You Cmon
> 33. Blanche - If We Can't Trust The Doctors...
> 34. Elvis Costello & The Imposters - The Delivery Man
> 45. Morrissey - You Are The Quarry
> 58. Air - Talkie Walkie

[d84]

No jakaś będzie na pewno, w końcu dorzucali CD z nowościami :)

[ilhan]

d84 napisał:

> No jakaś będzie na pewno, w końcu dorzucali CD z nowościami :)

No ale, jak powszechnie wiadomo, są rzeczy, których nie ma :D

[humbak]

Zgadzam się z tym panem na "I". Uahahahahaha

[ayya]

Genialna ta lista Q!!! Keane na podium ;DDD

[kwiat_paproci]

Jeżeli tak wygląda najlepsza piątka tego roku, to znaczy, że to był bardzo słaby
rok ;-)

[ihopeyouwilllikeme]

Czy można Smile nazwać płytą z 2004 roku ?

[cze67]

Oczywiscie. Plyta jest nagrana TERAZ. Coz z tego, ze kompozycje siegaja prawie 40 lat
wstecz?

[ihopeyouwilllikeme]

>Coz z tego, ze kompozycje siegaja prawie 40 lat wstecz?

No, to też właśnie o to mi chodzi.

[ilhan]

Sprawa nie jest tak prosta. Osobiście SMiLE rozpatruję nie tyle jako płytę z tego, czy innego roku. To album z zupełnie innej epoki, prezentujący diametralnie odmienny sposób myślenia o muzyce. A same kompozycje, jak wiadomo, w różnych wersjach pojawiały się na różnych płytach w ciągu tych trzydziestu kilku lat. Więc nie widzę specjalnie sensu klasyfikowania tego albumu pod datą 2004. Wyróżnień Wilson ma wystarczająco dużo. Zresztą wówczas każda pozycja poza nr 1 byłaby skrajnie kontrowersyjna :)

[d84]

Zgadzam się, też nie wliczę Smile do rankingu. To płyta z zupełnie innej bajki

[cze67]

A ja, jeśli pozwolicie, gdy ją wreszcie usłyszę (Mikołaju!!!) i mi się spodoba,
to bez oporu wliczę do tegorocznego (zdaje się, bardzo krótkiego) rankingu.

[kubasa]

Ciezko ja wlaczac do rankingu bo to tak jakby nagle "Lalke" do Nagordy Nike
nominowac by z "Gnojem" walczyla...

[humbak]

No, za Lalkę to jeszcze by Cię kto wyklął:)

[kubasa]

A niech se klnie i Lalka i Smile to moej top 3 :)

[humbak]

Biorąc pod uwagę, że Lalkę ja akurat lubię (choć może nie na top 3) to może i tą zaległość zecyduje się nadrobić:) Szczególnie że tak wszyscy chwalą...

[cze67]

O, tu jest ciekawe podsumowanie:
muzyka.onet.pl/mr,1018580,wiadomosci.html

[ilhan]

To jest faktycznie ciekawe. Co prawda Franz Ferdinand to nie jest nawet pierwsza dziesiątka tego roku wg mnie, no ale potem jest kilka płyt, w których się mocno zasłuchiwałem w 2004 r. i nie straciły nic ze swojego początkowego uroku (jak FF).