związek ze strachu przed samotnością

[magda.aniol]

Kto z was jest z partnerem tylko dlatego, że bał się samotności, że
lepszy/lepsza musię nie trafi, bo czas najwyższy itp. Ciekawi mnie jak dużo
jest takich osób. 2 września ma slub przyjaciółki, którą przy jej narzeczonym
trzyma jedynie paniczny strach przed piętnem starej panny. Czy znacie takie
przypadki?

[d23]

moze dolacze do listy za jakies kilkanascie lat jak nie znajde i nie zaznam szczescia pelnego ;)

[akis5]

hej, znam taki przypadek, również mojej przyjaciółki. Jak twierdzi, w małym
mieście, nie ma szansy na poznanie kogoś innego. Boi się, że zostanie sama, a
czas przecież nie stoi w miejscu... Trzy lata już jest z tym samym chłopakiem i
pewnie skończy się to ślubem.

[magda.aniol]

moja przyjaciółka ciągle kłóci się z narzeczonym, mam wrażenie, że on widzi jej
strach przed samotnością i mimo iz też przez wiele lat był sam-jest cwany i
sprytnie to wykorzystuje. Ale przyjaciółka mówi, że cieszy się, że w ogóle ma
kogokolwiek.

[polska_reprezentacja]

Z deszczu pod rynne;(

[dobrotka06]

TO JAKIŚ KOSZMAR!! Przecież to jeszcze gorzej...

[rasgeea]

wstyd się przyznać ale też tak miałam. strasznie miałam już dość samotności i
bycia samej a kiedy pojawił się ON i zaczął mnie podrywać to pomyslałam "czemu
nie?" mimo, iż wcale mnie nie kręcił. Zero jakiegoś pociągu. Nie iskrzyło. Było
to nie fair wobec jego jak i mnie samej. Nie trwało to długo bo nie umiałam tak
z nim być. W sumie miesiąc. Żałuje strsznie, że tak postąpiłam. Ale może i tak
właśnie miało być. Nauczyłam się czegoś po drodze. Mam poniekąd nauczkę.
Pozdrawiam serdecznie :)

[ningpo]

czyżbym czuła pokrewną duszę. Więc co jest nas trochę na tym świecie. Ale jak
facet cię nie pociąga to słyszysz ze przebierasz.

[ona_0085]

Nie zgadzam sie. "Nie można zgadzać się na pełzanie, gdy się czuje potrzebę latania". I tego będę się trzymać.

[navojkaa]

To smutne, że tak bywa. Ja byłam ostatnio z kims 5 miesięcy, tzn nawet nie
bardzo byłam bo to w sumie był romans. Ale nam na sobie w ogóle nie zależało,
totalna pomyłka. Po rozstaniu nikt się do nikogo ani razu nie odezwał. Myślę że
trwało to aż tyle z powodu tego, że potrzebowaliśmy kogoś bliskiego, obojętnie
kogo. A najdziwniejsze jest to, że będąc z człowiekiem który był dziwny i do
mnie nie pasował (potwornie zamknięty w sobie) czułam się lepiej, niż teraz, gdy
znów jestem sama.

[katarynka72]

myślę ze to się często zdarza, ale to chyba gorsze rozwiązanie niż bycie
samemu - nie daje się sobie i partnerowi szansy na znalezienie tej własciwej
połówki a po jakimś czasie i tek związek się rozpada... więc jaki w tym sens?
ja z uporem maniaka czekam na kogoś własciwego ;)

[dobrotka06]

To pozory. Taka presja otoczenia. Też tak kiedyś miałam. Aż poszłam po rozum do
głowy i doszłam do wzniosku, że to przecież ja w tym moim małym świecie jestem
najważniejsza a nie koleżanki, sąsiadki, ciotki i inne mądrale. I od razu było
lepiej.

[katarynka72]

o tak, ciotki potrafią kobiete przytłoczyć... coś o tym wiem ;)

[magda.aniol]

przyjaciółka o której napomknęłam własnie kierowała się presją otoczenia. Juz w
Liceum koleżanki z paczki docinały jej, że jeszcze nie ma chłopaka, w rodzinie
wszyscy zadręczali ja pytaniami kiedy w kocu sobie kogos znajdzie, a po 25
roku życia słyszała już wprost, że jest nieudacznicą, której nikt nie zechciał.
Kiedyś dgy skarżyła mi się na narzeczonego po kolejnej awnturze spytałam jak
może godzić sie na takie upokorzenia. Odpowiedziała mi, że lepsze to niż piętno
starej panny. że jak jest tak jest ale rodzina już nie gada. I oczywiście fakt,
że wychodzi za mąż spowodował, że troszkę zadziera nosa.

[katarynka72]

To przykre, że wartość kobiety ocenia się po tym czy posiada przy sobie
mężczyznę czy nie - a wydawałoby się, że człowiek jest wartością samą w sobie.

[duchociastna.kaczka]

dla mnie takie uwagi są wręcz prymitywne. to prywatna sprawa kobiety czy ułoży
sobie życie czy nie. Ja wyszłam za mąż późno, po 30stce. Zanim poznałam męża
ciągnęłam taki związek ,,na siłę". Kiedy zmądrzałam i postanowiłam to zakończyć
(bo do niczego dobrego nie doprowadziłoby to) zamiast porad typu ,,rzuć drania"
słyszałam - zastanów się czy napewno chcesz tego rozstania, masz już tyle lat,
w tym wieku możesz zostac sama! Jednym słowem ludzie dawali mi do zrozumienia,
że lepszy podupadły związek niż żaden. Cieszę się, że posłuchałam siebie.
Znalazłam prawdziwą miłośc i jestem szczęśliwa.

[dobrotka06]

Brawo! Mam taką koleżankę, którą rodzina prawie przyprawia o zawał! A to
naprawdę fajna dziewczyna!
Kiedyś, jedna z moich koleżaneczek, tak mnie zapytała:" Jak można tak? Bez
faceta.. w tym wieku?!". po iluś latach ja owszem, nadal jestem sama bo nie
jestem w stanie być z byle kimś a ona ma męża, na którego ma ewidentne
uczulenie i od którego ucieka kiedy może... No i jak tak mozna, w tym wieku?
Ech... głupie baby i tyle.

i jeszcze jedno

[duchociastna.kaczka]

znam kilka takich związków, jak u koleżanki Magdy. Wiele osób dziala na
zasadzie lepszy rydz niż nic, zwłaszcza w małych miejscowościach. Moja znajoma
złapała sie ,,byle kogo" bo jest panną z dzieckiem i mówi, że taka okazja może
jej się już nie trafić. Ciągle się kłóca, ciągle przez niego płacze, ale juz
nie jest panną!

[dobrotka06]

A najgorze to jest, że same kobiety traktują bycie "panną" (ja wolę
określenie "wolna") jak rodzaj choroby zakaźnej podobnej do trądu.... Czy to
nie idiotyczne?

[katarynka72]

idiotyczne, ale jak to już wyjaśniłysmy wczesniej, presja otoczenia czesto nie
pozwala im myśleć inaczej, a szkoda...

[dobrotka06]

ALE OTOCZENIE TO WŁAŚNIE TE KOBIETY!!! Wystarczyłoby żeby same sobie przestały
robić kuku...

[katarynka72]

poniekąd masz rację, czas zacząć się wspierać a nie robić sobie kuku

[mamisio]

Ja wyszłam za mąż bo kochałam, od półtora roku próbowałam podjąć decyzję o
rozwodzie i wreszcie ją podjęłam. Straszne jest to, że wszyscy wokoło mówili,
że sobie nie poradzę, że lepiej aby mieć przy sobie mężczyznę, że jest ojcem
mojego dziecka, że jak to brzmi"rozwódka", że nie ułożę sobie życia.
I mam to gdzieś, wolę być do końca życia sama ale szczęśliwa niż w związku
będąc nieszcześliwą. Pewnie wszystko co najgorsze przede mną ale cóż, takie
jest życie.
A określenie "stara panna", "kawaler" niech sobie wsadzą do lamusa.

[dobrotka06]

Nie martw się. Nie wszystko "co najgorsze" przed tobą. Skoro półtora roku
zastanawiałaś się nad rozwodem to raczej sporo z tego za tobą. BĘDZIE DOBRZE!
Mam koleżankę, która rozwiodła się po trzech latach małżeństwa. Też jej mówili
żeby się zastanowiła. A ona stwierdziła że właśnie to zrobiła. I żebyś
wiedziała jaka jest szczęśliwa odkąd ma w ręku papier, że jest WOLNA! Jako
małżonka chyba nigdy nie była taka uśmiechnięta!

[magda.aniol]

wŁaśnie, słusznie zauważyłyście, to kobiety najczęściej same sobie docinają z
powodu stanu cywilnego. Jedna się czuje lepsza od drugiej bo ma męża. Kiedyś
nawet slyszałam głupi tekst, że lepiej być rozwódką jak panną. Najgorsze jest
to, że takie teorie tworza nie tylko prymitywni ludzie, często zdarza się to
wykształconym.