warnija
22.12.18, 09:29
Łoboczta ludziska, jekó psiankno gyszychta am naloz, co noma nosz klepojda Łukasz Ruch napsisoł we najnowszy Gazecie Dyzickiej. Smacznygo czytanio
Jeke bandó Wosze Gody?
Za łoknam już trocha bzioło, sprowdy nie łod śniygu, tlo łod mrozu. Dziań tyż tero taki, co ciamno i ciamno, nie roz to i nie ziam, po co to z chaty zrazu wylyźć. Tlo co tu sia i dziwować, toć to już Dyjcamber, a jek Dyjcamber, to i Gody łoroz. Ciykow am, jeke sprowdy latoś bandó te nosze Gody, bo godalim tak pora dniów tamój nazod z Hubertam i siójsiodami, co tero te śwanto, to tak jek nie śwanto. Hildka to mózi, co to bez to, co śniygu ni ma tero na Gody, to łóne só cołkam jenaksze jek kedajś. Ale mnie sprowdy
cołkam nie ło to jidzie.
Warszazioczka znowój, to noprzód poziedziała, cobym sia nie jadozili, ale no ni te nosze warnijske Gody zawdy buły jekeś dziwne. A i ło noju Warnijokach godo, co my am
só tyż dziwoki, jek te nosze wciórke śwanta.
Ziliji kedajś taki na Warniji nie buło, psierogów żodan tu nie szykowoł, a gyszanki tlo no dzieciuków, wywodziuła noma siójsiodka.
Hubert to tygo ji godanio zawdy nie lejdowoł, alem go pod stołam kośló przydeptoł, to pyska nie roztworzuł, a sprowdy jeszcze i jojty noma brok.
To w gyszankach i psierogach só te rychtyczne śwanta?
Kedajś tu na Warniji psierogów na Gody nie buło.
Mój foterek zawdy sia dziwuje i pozieduje, jek możno zrobzić take co z mónki, napchać w środku i w wodzie łuwarzyć.
Ale djochli z takam godaniam, jedan lubzi tak, drugan jenaczy. Warnijoki tyż kedajś nie fejrowali ty Ziliji, tak jek my, bo jene w nia pościli, druge niy.
Mój Ópa zawdy pozieduwoł, co my tero mowam śwanta bez cołan rok.
Kedajś ludziska ni mogli wszystkygój tak kupać jek dzisioj. Na codziań żyli z tygo, co jam łurosło, co łuchowali, co jam sia łudało na zima w glaski wetchnóńć i zawekować.
A po wojnie ludziska sprowdy ni mnieli nic, ale kożdan na śwanto jekoś co łuchowoł, w zielgi bziedzie, ale trocha fejrowoł. Fejrowoł to, co Pon Jezus sia noma łurodziuł, a nie co bandó gyszanki, psierogi, psieczóno gajś, śniyg i godać tak możno dali i dali.
A jeke banó nosze Gody latoś?
Bez gupsiygo lotanio bez dwa tydnie, dziań w dziań po rozmajite gyszanki, z jeglijkó łustrojóno w Zilijo, a nie dwa tydnie noprzód. Z bygelkami i feferkucham, z fejnami rybami z noszych jyziorów.
Po Ziliji z kolandami, a pózni z Pastyrkó. Z cołó famelijó, bo łóna w tan cias noważniejszo.
Tlo tak je łu noju co rok i pytom sia, dzie te śwantowanie?
Ło tam, tom zaboczyli dzisioj sprowdy, bo Gody to śwantowanie i zaboczta trocha ło robocie, ło tam co kożdygo dnia, tlo fejrujta.
Gody to nie tlo szykowanie i godanie. A chto w tan cias nie śwantuje, to i z psierogami za stołam, metram śniygu za łoknam, gyszanków cołam woram, Godów nie łoboczy, tlo dziań, jek co dziań.
Do zidzanio i tedy aż drugi roz.
Łukasz Ruch
jek byśta nie ziedzieli:
śniyg – śnieg,
Dyjcamber – grudzień,
Gody – Święta Bożego Narodzenia,
jadozili – złościli,
wciórke – wszystkie,
zawdy nie lejdowoł – zawsze nie tolerował, nie lubił,
pod stołam kośló przydeptoł – pod stołem nogą przydeptał,
w gyszankach - w prezentach,
mój foterek – mój ojczulek,
nie fejrowali ty Ziliji – nie świętowali tej Wigilii,
w glaski – w słoiki,
z jeglijkó – z choinką.
......................................................................
A wciórko mowam dzianki GAZETA DYWICKA
psianknie dziankujewam
