MODLITWA

[anais85]

Uchroń mnie od szczekania psów
Od nawoływania właścicieli
Zachowaj od czterech pór roku i fabryk
Odgrodź drutem kolczastym od zgiełku i materii
Dostarcz mi wodę i pokój

A każdą dumną prośbę traktuj jak powietrze

Daj mi tylko Boziu umrzeć pięknie

[mikron6]

Pomysł jest dobry. Może inne modlitwy? Zaczynam

Głuche kołatanie
Mojej duszy
Ucisz
Dłonią wszechmocną
Ugłaszcz lęki moje
Pozwól mi zasnąć
Nie myśleć o jutrze
I bądź gdzieś blisko
Gdy siebie się boję

Przytul mych bliskich
Gdy do ciebie przyjdą
Pociesz, gdy żalu
Pochłania mnie morze
Ucisz gdy krzyczę
Podpowiedz gdy milczę
I powiedz
Czemu jest tak trudno?
Boże

[krzycho88]

Cóż śmierć czeka na nas na każdym kroku
Jaka ona będzie?
Czy będziemy mieli łzę w oku
Czy uśmiech zawita wtedy na naszej twarzy?
Odpowiedź na te pytania
Już dzisiaj się waży
Śmiało więc idź przez swoje życie
Miłość nie śmierć to Twoje odkrycie
Gdy przez życie przejdziesz w miłości
Na końcu nie zaznasz smutku starości
88

[blaszany1987]

mikron6 napisała:
> Pomysł jest dobry. Może inne modlitwy?

_________________
"MODLITWA"

Otocz mie Ojcze swom opatrznościom Boskom
I dej siła w przetrwaniu codziynnych trudności
Pozwól mi cieszyć sie Twom miłościom
I prowodź bes życie w ludzkiyj godności
Sprow cobych chleba powszedniego dycki mion
I bych niy zgańbioł swoij ślonskości

_________________
autor: Karol Gwóźdź

[korwaks]

spokojnie piszesz..
zapraszam do siebie:
www.korwaks.blog.pl

[fnoll]

zachrypłem i miast wyć tylko
patrzę

niebo jest puste

sam maźnę się hammerite'm
i mózg potraktuję botoksem

[anais85]

fnoll...wkurzasz mnie :/

[fnoll]

porwało go na strzępy

strzępy uciekły

kurz wypacykował ślady ciała na podłodze

strzępy kołują wokół lampy

nic nie może się porządnie skończyć...

wstaje

znowu

słońce

[anais85]

trzeba było rozstrzelać poetę...:P

[fnoll]

nam strzelać nie kazano

wstąpiłem na działo

lufa to za mało

pójdziem na wisłę

miniem wartę

będziem

kibicami


no, strzemiennego gromada, choć zamiast koni w torbie kabanos i bułka, co byś
chciał dostać?


z orłem koszulkę


dopóki na wawelu

petard czuć dotkliwy swąd

dopóty nasze jest to miasto

nasze państwo i rząd


życie jest jedno

a końce dwa


i co dalej?

[krzycho88]

Jesteś Światem
A Świat jest tym
Czego człowiek
Umysłem w całości
Nie pojmuje
Dusza się tylko
Z Tobą
Pojednuje

Umysł ucieka
Gdzieś na koleiny
Próbuje obejść
Twojej prawdy
Dziedziny
Tracimy dużo
Gdy skróty
Przemierzamy
Często za późno
Do Ciebie wracamy

Historia mówi
O Twej sile
O Twej wielkości
Człowiek ciągle Tego
Nie widzi
Żyje w swojej
Marności

Pozwól
Otworzyć umysły
Daj zrozumienie
Niech nie marnuje się
Nasze otoczenie
Daj siłę wytrwania
Daj siłę kochania
Niech kwitnie
W pokoju
Ziemia nasza cała

Pozwól nam odejść
W pokoju
Gdy kończymy
Życie
Niech nie trwoży się
Umysł
Na Twoje odkrycie.
KF

[ritakavka]

aaa! świetnie! jestem pod wrażeniem (co graniczy z cudem). moje gratulacje.

ludzie co to za beznadziejny pomysł? koronkę jakąś układać - phi! żeby jeszcze
coś sensownego, przynajmniej dorastającego do wiersza anais, ale nie! same
wyniosłe banały. anais tu o takich prostych fabrykach, psach, codzienności
ach ... nie łapiecie klimatu nic a nic.

dziękuję - to była prawdziwa przyjemność.

[anais85]

mhhh...dzięki :)

[joanna2909]

nie mam domu
nie pożądam żony
bliźniego swego

skoszoną trawę
biorę w dłonie
i nasycam zapachem
ściany
mojego życia

nie kradnę
nie zabijam
nie dzielę z tobą stołu

a miłość
staje się nagle
i odchodzi w cisze
nie znam ojca swego
i matki swojej

ziemia donica kwiatów pełna
raj czyni
będę kiedyś
dzień
święty
święcił

www.poema.art.pl/site/itm_25657.html