www.alaikacper.pl

[alaikacper.pl]

Witam,
Na wstępie zaznaczam, że strona nie została założona z potrzeb
ekshibicjonalnych. To informacja dla tych, którzy za chwilę zaczną mi prawić
morały o nieodpowiedzialnym wywlekaniu prywatnych spraw, narażaniu dzieci na
wyimaginowane niebezpieczeństwa itp. idiotyzmach. Strona powstała, by obnażyć
funkcjonowanie świata polskich sądów, ich absurdalnych decyzji i miejsca w tym
wszystkim, dla zużytego przez system zwrotu "dobro dziecka". Mój przypadek, to
bardzo jaskrawy przykład bezczelności władzy - chronienia interesów kobiet
wbrew logice, faktom i zdrowemu rozsądkowi, tylko dlatego, że przed imieniem i
nazwiskiem wystąpiło słówko "matka".
Zapraszam do merytorycznej dyskusji, zarówno tutaj, jak i na mojej stronie
www.alaikacper.pl
Pozdrawiam Arek Gębicz

Ja bym nazwał to inaczej...

[tricolour]

... Twoja histiora to nie jest "bardzo jaskrawy przykład bezczelności
władzy - chronienia interesów kobiet wbrew logice, faktom i zdrowemu
rozsądkowi, tylko dlatego, że przed imieniem i nazwiskiem wystąpiło
słówko "matka".

To jest konsekwencja decyzji opisanej lapidarnie: "Przypadek jak tysiące
innych - on poznaje inną kobietę i odchodzi z domu". Potraktowano Ciebie
tak, jak Ty żonę: wbrew logice, faktom i rozsądkowi.

Symetria.

[alaikacper.pl]

Proszę, najpierw zapoznaj się z całą historią a potem podejmij dyskusję.
Ostatnio odpowiadałem na moim forum: " Zdyskredytowaliśmy się nawzajem, gdy ja
powiedziałem, że mam już dość a ona powiedziała, że... też już jej się nie
chce." Potraktowaliśmy się tak nawzajem. Potem, po wielu wielu miesiącach, żona
potraktowała dzieci wbrew logice, faktom i rozsądkowi a Sąd ze "zrozumieniem"
przyklepał barbarzyństwo.

Nie mam merytorycznych podstaw do dyskusji...

[tricolour]

... a jedyną osobą, która takie podstawy ma, jest Twoja była żona.

Jej zachowanie, wobec faktów i Waszego działania, może być przemyślane i
racjonalne (co jest prawdopodobne) a może być emocjonalne, a przez to
chaotyczne i szkodliwe. To też jest prawdopodobne.

Sami sobie zgotowaliście taki los. Żale na kogokolwiek - poza Wami samymi -
uważam za wręcz niestosowne: jeśli dwoje dorosłych i najbliższych sobie
ludzi nie potrafi zadbać o własny interes, to odbierają sobie prawo do
oczekiwań, że ktoś o ten interes zadba za nich.

[alaikacper.pl]

Nie rozumiesz... Nie o mój i mojej żony interes idzie. W tle są siedmioletnie
dzieci, które same nie potrafią i nie mogą w świetle prawa polskiego, bronić się
przed sytuacją, przed którą postawiła je matka. Państwo, poprzez Sądy w
sytuacjach krytycznych, decyduje za ludzi. Dzięki temu nie ma anarchii i rośnie
prawdopodobieństwo, że wychodząc z domu, trafisz do niego w całości z powrotem.
W tej sytuacji Państwo, jako system nie sprawdziło się - decyzje sędziów, które
nijak mają się do zgromadzonego materiału, skrzywdziły dzieci. Powtarzam po raz
kolejny - to nie ja jestem ofiarą a moja strona, to nie jest tren nad
skrzywdzonym tatusiem...

Masz rację...

[tricolour]

... ale tylko od pewnego momentu.

Sądy nie łapią ludzi na ulicy, by ich krzywdzić. To ludzie sami idą do
sądu, bo sobie nie radzą z rzeczywistością i szukają tam unormowania
swoich spraw.

Sytuacja Twoich dzieci ma źródło w Twoim porzuceniu domu. To Ty się nie
sprawdziłeś w pierwszej kolejności jako mąż (zostawiając żonę dla innej
kobiety) i jako ojciec (rozbijając rodzinę jako wspólnotę). Oczekujesz, że
na tych gruzach coś da się zbudować.

I tu tkwi problem, że nie chcesz się pogodzić z myślą, że na niektórych
gruzach nie można zbudować NICZEGO.

[alaikacper.pl]

Masz rację - poszedłem do Sądu, bo nie byłem w stanie odzyskać w
inny sposób dzieci - system zawiódł.
Masz rację - nie sprawdziłem się jako mąż, tak samo, jak ona nie
sprawdziła się jako żona (i to jest subiektywna ocena, której nie
mogę udowodnić).
Nie masz racji - ja zbudowałem na gruzach - dzieci przez 16 miesięcy
były objęte opieką naprzemienną, zaakceptowały nową sytuację, doszło
do tego, że do mojej partnerki zaczęły mówić "kocham Cię". Ich nowy
świat, legł w gruzach, bo tak zdecydowała matka, wywożąc je pewnej
nocy daleko ode mnie. Zburzyła nowy porządek, ponieważ zaczęła
tracić władzę nad umysłami dzieci. Ten akt desperacji z jej strony,
był jak przesiedlenie, fizyczna próba odcięcia kontaktu i więzi z
rodzicem, którego potrzebowały i potrzebują. Dzisiaj po 19
miesiącach od jej wyjazdu wiem, że to się jej nie udało. Tym
bardziej żal dzieci i trwoga po decyzjach Sądu, który na taką
rozłąkę pozwala, mimo że nadal są warunki, by dzieci miały blisko
oboje rodziców.

Więcej nic nie napiszę...

[tricolour]

... chciałbym tylko byś choć przez chwilę zauważył, że zarówno Twoja żona,
jak i Ty równie skutecznie niszczycie świat dzieciom.

Chiałbym byś zauważył, że rozbiłeś rodzinę i świat dzieci legł w gruzach.
Twoja żona także rozbija z trudem zbudowane relacje i znów świat dzieci
zamienia się w pył. Wasze zachowanie wobec siebie i dzieci jest z tego
samego obszaru. Dla mnie jest to jaskrawe i oczywiste.

Uważam dodatkowo, że swoim zachowaniem zakreślamy przestrzeń zachowania
innych wobec nas. Jeśli jesteś uczciwy, to masz prawo wymagać uczciwości.
Jeśli kradniesz, to nie masz prawa psioczyć gdy ukradną radio z auta, a
potem całe auto.

Ty złamałeś wszelkie umowy z żoną więc dałeś jej prawo - moim zdaniem - do
wszelkiej niegodziwości wobec Ciebie.

[alaikacper.pl]

Zniszczyłem świat (twierdzę że zrobiliśmy to razem, ale mniejsza o
to) i potrafiłem go odbudować w oczach dzieci. Niegodziwości jej
wobec mnie? Jestem gotów na każde... Tylko, że te niegodziwości nie
dotykają mnie. Ja dzięki jej decyzji, od wielu miesięcy mam wakacje,
zostałem zwolniony przez nią i Sąd z obowiązków. Właściwie mógłbym
się zamknąć i kiedyś machnąć dzieciakom przed oczami świstkiem,
który odebrał im ojca w takim wymiarze, do jakiego były
przyzwyczajone. Wywalczyłem w Sądzie 3 miesiące w roku z dziećmi
(łącznie święta, wakacje, weekendy). Tyle tylko, że te
zabezpieczenia, to jak leczenie syfa pudrem. Opieka naprzemienna
zdała egzamin, zabrakło w pewnym momencie odpowiedzialności.
Pisz... szanuję Twoje poglądy...

A tak z innej strony...

[tricolour]

... mnie moja ex nie lubi do dziś, a od rozwodu minęło już kilkanaście
lat. Nie lubi choć to ona mnie zostawiła.

Wyobrażam sobie, że gdybym to ja zostawił ją dla innej, to by mnie ścigała
i tępiła na każdym kroku - i nawet dałbym jej takie moralne prawo za
zrobienie z gęby cholewy i złamanie przysięgi.

[majkel01]

szkoda że nie możemy poznac wersji drugiej strony.

Nie mówię że w tym przypadku jest tak samo (bo po prostu nie wiem) ale kiedyś
dane mi było dokładnie poznać ciut podobną historię. Na stronie www publikowane
były artykuły przedstawiające sprawę tylko z jednej strony. Kiedy poznałem
relację drugiej strony oraz kilku świadków okazało się, że jest zgoła odwrotnie
jak to było przedstawione. Dlatego trudno wyrobić sobie zdanie, nie wiedząc jak
sprawa wygląda od drugiej strony.
Z całym szacunkiem ale sami wobec siebie nie jesteśmy niestety obiektywni, jeśli
w ogóle stać nas na obiektywizm.

[alaikacper.pl]

majkel01 napisał:

> szkoda że nie możemy poznac wersji drugiej strony.

Ponownie proszę o zapoznanie się z dokumentacją...
Ta strona, to nie jest potok słów rozżalonego tatusia, którego skrzywdził cały
świat. Strona zawiera materiał źródłowy - moje pisma, pisma mojej żony i decyzje
Sądu, podejmowane na podstawie tych pism. Starałem się napisać to tak, aby w jak
najmniejszym stopniu przedstawiać własne, subiektywne opinie. Temat jest trudny
i dla postronnych zapewne nudny, ale wypowiadając takie opinie, może warto
najpierw otworzyć kilka dokumentów i poczytać, postawić się w roli Sądu i
pomyśleć jaką decyzję w danej sytuacji samemu by się podjęło...

[takisiakinijaki]

Tricolour - mądrze brzmisz!

[donabate]

Zapoznałem się ze stroną bardzo dokładnie. I można powiedzieć tylko jedno
opisuje bardzo dokładnie destrukcyją postawę matki oraz pokazuje obłudę systemu
sądowego. Ala i Kacper mają prawo do taty jak i do mamy.

[ulkar]

Kontakty dzieci z ojcem? Jak najbardziej, koniecznie on też ma prawo
do dzieci, są jego tak samo jak matki, ale.... pani kochanki nie
są... nie ma do nich żadnych praw, więc niby dlaczego ma sie z nimi
spotykać? Odgrywa rolę dobrej , hmm.. kogo? własciwie? Nie odpowiada
za dzieci, nie wymaga od nich ... i dzieci mówią do niej "kocham
Cię"... świetne ... nie dziwię się za bardzo, że kobieta zabrała
swoje dzieci z chorego układu. Kochasz je? Pojedx do nich, spotykaj
się.. a swoją "parknerkę" trzymaj od nich z daleka, ona jest dla
dzieci obca osobą.

[ulkar]

I jeszcze taka mała refleksja na kanwie tego watku. Nie rozumiem
rodziców starających sie odseparowac dzieci od drugiego rodzica
(głównie matek utrudniających kontakty z ojcem, zakładając, że nie
choruje na ciężką postac alkoholizmu lub chorobę psychiczną).
Podstawowe rozumowanie, które powinno zahamowac takie postepowanie
winno opierać się na tym chociażby, że ojciec jest ( a przynajmniej
powinien być drugą po matce, a czasem bywa że pierwszą, najbliższą
dziecku osobą. Ok, dzisiaj jesteśmy młodzi zdrowi i w pełni sił, ale
dosłownie jutro może nas nie być, choroba, wypadek. I co z
dzieckiem? Jeśli ojciec się ni interesuje, będzie miało przynajmniej
jego... bliskiego i swojego...
A kochanicy to faktycznie, wara od cudzych dzieci ;P Ot dobra
ciocia się znalazła ...

[donabate]

Mi się wydaje że Ala i Kacper sami decydują kogo mają kochać, a partnerka chyba
nie wchodzi w rolę matki, prawda. Dlaczego dzieci nie mają znać partnerki taty,
zadzumiona jakaś czy co

[ulkar]

No... właściwie masz trochę racji... jesli nowa partnerka (nowy
partner) nie jest współodpowiedzialna za rozpad rodziny (tzn.
rodzice nie kochali się i nie chceli już żyć ze sobą, rozwiedli się
a potem któres z nich związało się z kims nowym) i ma swoje dzieci,
to fakt nie widzę problemu. Jesli jest bezdzietna... to... hmm...
99% kobiet ma instynkt macierzyński... no chyba ze trafisz na jędzę,
która kocha tatusia a jego dzieci nieznosi... ale jedna i druga
sytuacja jest kiepska dla dzieci... zaburza prostote i naturalność
świata ....

[zza_sciany]

pomijając złożoność sytuacji: upublicznianie tylu zdjęć rodzinnych dzieciaków w
necie...oj nie zdecydowałabym się.Takie obnażanie siebie i swojej sytuacji no
ok, jeszcze ujdzie. Ale dzieci, szkoła koledzy i koleżanki to już moim zdaniem
nie hallo. Pytałeś choć zainteresowanych czy się zgadzają na umieszczenie
fotografii? czy ta strona jest "zrobiona na złość" a nie "ku przestrodze"?.

[alaikacper.pl]

Kogo miałem pytać o zgodę? Na zdjęciach są dzieci, ja i moja
partnerka. To nie są zdjęcia, które obrażają, bądź ukazują jakieś
intymne sytuacje. A upublicznianie tylu zdjęć "nie hallo"? Wejdź na
naszą klasę, albo podobny portal społecznnościowy. Zdjęć w podobnym
tonie, są tam miliony. Z właścicielami, którzy je tam umieścili, też
się nie zgadzasz?

[zza_sciany]

o zgodę miałeś pytać dzieci. Bo to one beda dostawać w d.... od kolegów w
szkole, od rówiesników z podwórka. Niestety swiat dziecięcy nie znosi inności
czy tego chcesz czy nie. A dzieci, których rodzice się rozwodzą są w pewien
sposób "naznaczone" w środowisku. My dorośli często myślimy, że jak dziecko jest
nasze to możemy nim rozporządzać jak rzeczą i w mojej ocenie właśnie tak
postępujesz. Portale społecznościowe tu niczego nie tłumaczą, jak większość
postepuje źle umieszczając zdjęcia swoich dzieci ( nie swoje) w necie to znaczy
że większośc ma rację?. Otóż nie, nie ma

[alaikacper.pl]

> o zgodę miałeś pytać dzieci. Bo to one beda dostawać w d.... od
kolegów w
> szkole, od rówiesników z podwórka. Niestety swiat dziecięcy nie
znosi inności
> czy tego chcesz czy nie. A dzieci, których rodzice się rozwodzą są
w pewien
> sposób "naznaczone" w środowisku.

To znaczy, że gdyby strony www i zdjęć nie było, dzieci nie byłyby
naznaczone? Poza tym, uważam że czasy gdy, dzieci wytykane były
palcami i nazywane np. bękartami, dawno minęły. Rozwód stał się
powszechnym zjawiskiem i przyklejanie temu zjawisku
łatki "naznaczenia" dzieci uważam za nadużycie. Co do pytania dzieci
o zgodę. One znają tą stronę. Chętnie poznam Twoją opinię na temat
obowiązku pytania dzieci o zgodę, gdy matka w nocy, wywiozła je z
domu, do kórego nigdy nie wróciły.

[sonia_30]

Nie chodzi o wytykanie palcami, bo aktualnie multum dzieci ma
rozwiedzionych rodziców, ale o fakt, że dziecko o swojej sytuacji
informuje rówieśników w takim stopniu, w jakim uzna za stosowne. Ty
opisałeś drobiazgowo całą rodzinną story, piszesz o emocjach wobec
ich matki, zamieszczasz zdjęcia, dokumenty sądowe, dostęp do strony
jest nieograniczony.

[zza_sciany]

To nie tak Panie Tato. bardzo bym chciała by dzieci takie nie były naznaczone
ale są. To, że Ty uważasz, że czasy wytykania mineły nie znaczy, że tak jest
rzeczywiście. Mogę mnożyć przykłady z życia i mojej pracy w warszawskich
przedszkolach i szkołach. Ale nie o to chodzi. Chcialam tylko zwrócić Twoją
uwagę na to, że Ty dorosły masz mocną psychikę, dzieciaczki przezywają to
inaczej i Twoja rolą jest je chronić a nie opisywać ze szczegółami i fotkami
historię w świat. Czytając Twoje ostatnie ironiczne zdanie wyraźnie widzę, że
dzieci są stroną Waszej wojny. Przykre.
Całkiem nieironicznie Życzę udanego zakończenia sprawy i szczęśliwego
dzieciństwa Twoim dzieciakom

[alaikacper.pl]

Ostatnie zdanie nie było ironiczne. Moja żona zna dzieci zdanie,
wielokrotnie pytały ją, kiedy wrócą do siebie... Odpowiedź jest
zawsze taka sama - "Teraz mieszkamy we Włocławku". Dlaczego, po co
itp. tego tłumaczenia dzieci nie słyszą. Gdy związek się rozpadł
zorganizowałem im życie od nowa. Spotkałem się z zarzutem, że
wszystko układałem wg własnej wizji ich nowego świata. Pytam, czy
gdybym w ogóle zniknął z ich życia byłoby lepiej? Która wersja
zdarzeń byłaby dla nich korzystniejsza? Mam świadomość, że moja
decyzja była okupiona ofiarą z ich umysłów i ta świadomość sprawiła,
że zbudowałem to, co potem zostało zniszczone. Walczę o powrót do
tamtych zasad, bo świadomość wciąż jest... Masz rację - mam bardzo
silną psychikę. Bardzo trudno mnie zniechęcić, przekonać mnie do
zmiany zdania, co nie oznacza, że go nie zmieniam, dostając
argumenty, które mnie przekonują. Zaraz usłyszę, że nie ma takich
argumentów, więc to pustosłowie, ale...

Ty masz bardzo silną psychikę?

[tricolour]

No to się uśmiałem, prawie jak w "Chłopaki nie płaczą". Tam też jedem miał
bardzo silną psychikę i jakoś bardzo mi do niego pasujesz z internetową
stroną, na której się wyżalasz. Facet z silną psychiką używa dzieci do
osiągnięcia SWOICH celów. Niezłe...

Wiesz kiedy bedziesz miał silną psychikę? Gdy nie będziesz potrzebował
zewnętrznej EMOCJONALNEJ pomocy do załatwienia spraw, które innym nie
sprawiają najmniejszego problemu.

[alaikacper.pl]

>Tam też jedem miał bardzo silną psychikę i jakoś bardzo mi do niego
pasujesz z internetową stroną, na której się wyżalasz. Facet z silną
psychiką używa dzieci do osiągnięcia SWOICH celów. Niezłe...

Poczytaj uważnie moje wcześniejsze wypowiedzi, wskaż miejsce na
mojej stronie, gdzie użalam się nad sobą. Nie założyłem tej strony z
potrzeby emocjonalnego wsparcia, nie wiem skąd wniosek, że jestem na
granicy wytrzymałości psychicznej a strona, to akt desperacji.
Zapewniam Cię, że od takich "spontanicznych" ruchów jestem bardzo
daleki. Pokazałem działanie systemu, pokazałem próby walki z
niezrozumieniem problemu przez sądy. Gdzie Ty tu widzisz próbę
osiągnięcia moich celów? Cel jest prosto zdefiniowany - dzieci mają
mieć wolność wyboru. Przez dwa lata miały taką możliwość, uważasz że
mają nadal?

Błąd z założenia...

[tricolour]

... "dzieci mają mieć wolność wyboru" - dzieci z definicji nie mają prawa
wyboru, no chyba, że zabek, ale w rozsądnych granicach ceny. Ty sam nie
masz prawa wyboru, bo prosisz sąd o decyzję. W Twojej byłej rodzinie nikt
nie ma prawa wyboru przez "wypracowaną" sytuację z pogranicza patologii.

"Pokazałem działanie systemu, pokazałem próby walki z niezrozumieniem
problemu przez sądy" - pokazałeś, ale nic pożytecznego z tego nie wynika.
Swoją stroną wykonałeś kawał solidnej i nikomu nie potrzebnej roboty.

[alaikacper.pl]

> ... "dzieci mają mieć wolność wyboru" - dzieci z definicji nie
mają prawa
> wyboru, no chyba, że zabek, ale w rozsądnych granicach ceny.>
zza_sciany 08.09.09, 12:09 napisał: "o zgodę miałeś pytać dzieci."
On się z Tobą zgadzał, ale jednak coś Was różni...
A dzieci mogą mieć wolność wyboru i nie spłycałbym jej do poziomu
zabawek...

> "Pokazałem działanie systemu, pokazałem próby walki z
niezrozumieniem
> problemu przez sądy" - pokazałeś, ale nic pożytecznego z tego nie
wynika.
> Swoją stroną wykonałeś kawał solidnej i nikomu nie potrzebnej
roboty.
Jak powstawało stowarzyszenie "w stronę ojca", też nikt nie wierzył
że coś się zmieni. Wiesz, że kodeks rodzinny się zmienia? Oczywiście
zmiany niewiele wnoszą, ale pojawiają się bo ktoś miał odwagę
powiedzieć że coś jest nie tak. Ta strona powstała, by powiedzieć że
coś jest nie tak. To czy robota była niepotrzebna okaże się kiedyś.
Zawsze istnieje ryzyko, że praca poszła na marne, tak jak czasami
mój wyjazd, po dzieci do Włocławka...

Mogłeś zrobić stronę anonimową...

[tricolour]

... ale wolałeś pojechać po całości: zdjęcia, imiona - pełna
identyfikacja. Musiałeś się liczyć, że i była zona to przeczyta. Ba, może
nawet chciałeś, by to czytała.

W każdym razie zrobiłes pokazówę, a tym samym odebrałeś sobie - w mojej
optyce - merytoryczny chłod i wrażliwość, a nadałeś cechy krzykacza,
pozera i manipulatora. Przecwaniłeś.

Stąd negatywna ocena prawie całego naszego forum. Źle trafiłeś ze
swoją "delikatnością" kowalskiego młota i wyraźnie dają Ci to odebrać.

[alaikacper.pl]

> ... ale wolałeś pojechać po całości: zdjęcia, imiona - pełna
> identyfikacja. Musiałeś się liczyć, że i była zona to przeczyta.
Ba, może
> nawet chciałeś, by to czytała.
Wiem że czyta, podaję adres strony na każdym piśmie do Sądu.
Właśnie po to publikuję tyle zdjęć, żeby widziała co robię z dziećmi
i żeby miała świadomość, co robi nie pozwalając mi ich odebrać.
MAteriał ją nie interesuje, bo go w końcu zna

> Stąd negatywna ocena prawie całego naszego forum. Źle trafiłeś ze
> swoją "delikatnością" kowalskiego młota i wyraźnie dają Ci to
odebrać.

ALe ja wcale nie zamierzałem byc delikatny. To nie jest temat dla
kółka szydełkujących babć, to temat o bezpardonowej walce matki o
odizolowanie dzieci od ojca. Straciłeś z oczu główny wątek?

[alaikacper.pl]

Odpowiadając na Twoje trzy posty. Wprowadzałem dzieci w świat mój i
mojej partnerki przez 8 miesięcy. Najpierw były to spotkania na
dworze, spacery i stopniowe zbliżanie się dzieci do niej. Dopiero
potem, dzieci weszły w tryb opieki naprzemiennej. W pewnym momencie
nastąpiła niebezpieczna sytuacja, gdyż dzieci próbowały do niej
mówić... mamo. To był moment, o którym piszesz - zaburzyła się
prostota i naturalność rozwiązań. Udało nam się przekonać je, że
mamę mają tylko jedną a Syliwa, to po prostu Sylwia. Dzisiaj też im
się zdarzy powiedzieć "mamo", ale same się szybko poprawiają i
potrafią obrócić to w żart. Są bardzo świadome sytuacji i po tych 32
miesiącach od rozpadu małżeństwa, mogę napisać, że taki sposób
poznania ich z tą kobietą i tłumaczenie wieczorami co się stało, był
dobrym rozwiązaniem. Dzisiaj dzieci nie mają pretensji do mnie, o to
że rozstałem się z mamą, mają pretensję, że nie mogą mieć obojga
rodziców tak blisko, jak przed wyjazdem. W okresie opieki
naprzemiennej tata nie był tym dobrym, od zabaw i atrakcji a mama od
obowiązków. Pełniliśmy takie same role - tak samo ja je rano
musiałem wyrwać z łóżka, tak samo wieczorem powiedzieć dość zabawie
i kazać umyć zęby. A moja, jak to nazwałeś... kochanica... dbała o
nie tak samo, jak dba o mnie...

[ulkar]

Czyli miałam rację, zaczęła wchodzić w rolę matki, i zaburzyły się
naturalne więzi dziecka z matką ... tak niestety sie dzieje... nie z
winy matki a ojca, który rozwlił dzieciom dom. Chyba, że ta rozwałka
miała uzasadnienie w patologii, alkoholiżmie agresji, i takich tam
innych to rozumiem Wtedy ludzie sie rozwodzą apotemn tworza nowe
związki a nie najpierw znajdują kochankę a potem wyprowadzają sie z
domu ....

[alaikacper.pl]

Patologia, to słowo może mieć różne brzmienie i różny emocjonalny
wydźwięk, w zależności od okoliczności i kontekstu. Ten wątek i moja
strona, nie jest o powodach rozpadu małżeństwa. Traktuje o czasie od
momentu, kiedy wszystko po rozpadzie udało się w miarę rozsądnie
poukładać i to wszystko nieodpowiedzialną decyzją jednej strony,
zostało rozniesione w pył.
Wyobraź sobie, że to ja, pewnej nocy pakuję dzieci do samochodu i
wywożę je do swoich rodziców, po okresie kilkunastomiesięcznej
opieki naprzemiennej, której zwolennikiem byłaby moja żona. Wiesz co
by się działo następnego dnia? Policja, krótka rozmowa i dzieci
wracają do swojego miejsca zamieszkania, mam rację? Wiesz jak
policja potraktowała mnie? "Przecież Pan wie, gdzie są Pana dzieci,
to w czym problem?"

[ulkar]

No nie całkiem się poukładało, a może raczej poukładało się dla
ciebie , jeśli twoja nowa kobieta zaczęła wchodzić w rolę matki, TO
JEST GŁÓWNY PROBLEM i uzasadnia zabranie dzieci z miejsca gdzie
burzyły się więzi między nimi a matką na skutek kontaktów z twoja
nową panią. Twoje kontakty z dziećmi ok, jak najbardziej i
koniecznie, ale twoja pani to dla nich obca kobieta i nic jej do
dzieci, jesli zaczyna się dziać inaczej to jest klapa i tyle.

[alaikacper.pl]

Napisałem, wcześniej, ale powtórzę, bo chyba zabrakło Ci czasu na
przeczytanie. Gdy dzieci zaczęły mówić "mamo" do mojej partnerki,
wytłumaczyliśmy im ŻE MAJĄ JEDNĄ MATKĘ, rozumiesz? Powtórzyć? To był
bardzo krótki okres i udało się doskonale. Rozumiem, że
usprawiedliwiłeś moją żonę z barbażyństwa, tylko dlatego, że zdała
sobie sprawę, że dzieci nie tracą uczuć do ojca a jeszcze ośmieliły
się polubić, ba pokochać jego nową partnerkę? To zwolniło ją z
myślenia o ich uczuciach i usprawiedliwiło ucieczkę? POwiedz moim
dzieciom że Sylwia to obca kobieta, chciałbym zobaczyć ich reakcję
na Twoje słowa...

[lampka_witoszowska]

miałam tak, że nastoletnia córka niemojego mówiła, że mnei kocha,
zdarzało się, że powiedziała do mnie mamo - przez "pomyłkę" - i
życzenia z okazji Dnia Matki też przyjmowałam

mówimy o dziewczynce wciśniętej w opiekę naprzemienną

Ulkar - nie jest tak, że partnerka ojca wciska się w rolę matki,
raczej dziecko usiluje znaleźć się w sytuacji stworzonej przez
dorosłych, i to sytuacji, której nei zna
ponadto dzieci mają niesamowita zdolność pomijania tego, co dorosły
ma na uwadze PONAD WSZYSTO - wszelkie podziały - a dziecko ma
naturalną zdolnośc kochania - i to jest w dzieciahc zachwycające
właśnie, ale co ja się będę wymądrzac, Jezus już coś o tym wspominał
czy inny Korczak...
więc moga kochać ogromnie matkę - i następną partnerkę ojca, nie
stawiając jej w roli matki, bo matka jest jedna i kropka - i takie
rozmowy tez miałyśmy za sobą, rozpoczynane zarówno z jej strony, jak
i mojej

a Tobie, autorz ewatku powiem - to, że Twoje dzieci kochają Twoją
nową pannę, to nei znaczy, że mniej kochają matkę albo z ich układem
z mama jest coś nie halo
dzieci kochają, bo są zdolne do miłości bardziej niz Ty, Twoja panna
i całe to forum razem wzięte

gorzej, że dorośli biora się za interpretację niewinności dzieci na
swoją korzyśc, co za draństwo - moim skromnym, prywatnym zdaniem

[sonia_30]

Przeczytałam, rozumiem Twoją chęć częstszych kontaktów z dziećmi,
choć opieki naprzemiennej nie popieram absolutnie. Brak relacji
Twojej ex, więc mimo szczegółowości opisów nie pokusiłabym się o
wyrażanie jakiejkolwiek opinii. To co mnie osobiście uderzyło i co
wg mnie jest największym problemem w tym wszystkim są Wasze
negatywne emocje. Kipisz nimi, co potwierdzają i opisy i opinia
RODK. Myślę że w pierwszej kolejności nimi powinieneś/-ście się
zająć, co z całą pewnością wpłynie na odczucia dzieci.

[alaikacper.pl]

Napisz proszę, dlaczego nie popierasz opieki naprzemiennej. Znasz
jakiś realny przykład niepowodzenia takiej opieki? Ja znam ją z
autopsji, to nie jest książkowa wiedza i z dzisiejszej perspektywy
wiem, że nie ma nic lepszego, niż zorganizowanie dzieciom miejsc
zamieszkania rodziców, blisko siebie, np. na jednym osiedlu - tak
właśnie było w moim przypadku.
W jednej z ostatnich odpowiedzi na moim forum odpisałem na zarzut,
że traktuję żonę jak wroga: "Ta kobieta stała się wrogiem, gdy
uciekła z dziećmi do Włocławka. Uciekła, bo reakcja dzieci na nowy
świat, który im pokazałem, była zgoła odmienna od oczekiwanej. Stała
się wrogiem, ponieważ uwięziła nasze dzieci, zniewoliła je, bo
inaczej trudno nazwać brak możliwości spotykania się dzieci z ojcem,
w takim wymiarze jakiego oczekują, w warunkach, które potencjalnie
istnieją."
Badanie RODK to zupełnie odrębny temat. Powiedziałem tam, to co
czuję i powiedziałem, że z nienawiścią potrafię sobie radzić i nie
wpływa ona na racjonalność podejmowanych kroków. Porównaj proszę
zapis ze str. 4 badania z zapisem ze strony 12. Dostrzegasz
manipulację? Takich manipulacji jest tam więcej a apogeum
specjaliści osiągają na str.7 dokumentu. W jednym zdaniu zarzucają
mi dystans w stosunku do dzieci i zbyt mało czułści, by w zdaniu
następnym(!) napisać - "u ojca stwierdzono (...) przesadną
troskliwość". A może to ja nie rozumiem znaczenia słów i te zdania
się nie wykluczają...?

[takisiakinijaki]

Uzurpujesz sobie prawo do decyzji o Nowym Lepszym Życiu, odmawiając
jednocześnie jej prawa do decyzji o zmianie miejsca zamieszkania?

A jakim prawem?

I dlaczego tak selektywnie ustalasz zasady ponujące pomiędzy Wami?

Musiała się ex żona dostosować do Twoich decyzji o rozwodzie -
dostosuj się do jej decyzji o zmianie miejsca zamieszkania - kto Ci
każe mieszkac tak daleko od swoich dzieci?

Przeprowadź się do Wrocławka - będziesz miał możliwość "spotykania
się dzieci z ojcem, w takim wymiarze jakiego oczekują, w warunkach,
które potencjalnie istnieją."


Manipulację owszem dostrzegłem - ale nie tam, gdzie ją wskazałeś...

Odniosę się bardziej szczegółowo do pewnych Twoich słów:
" Takich manipulacji jest tam więcej a apogeum
> specjaliści osiągają na str.7 dokumentu. W jednym zdaniu zarzucają
> mi dystans w stosunku do dzieci i zbyt mało czułści, by w zdaniu
> następnym(!) napisać - "u ojca stwierdzono (...) przesadną
> troskliwość". A może to ja nie rozumiem znaczenia słów i te zdania
> się nie wykluczają...?"

Bynajmniej!

Ujawnianie przesadnej troskliwości wcale nie musi być sprzeczne ze
stwierdzeniem dystansu i małej ilości czułości w kontaktach taty z
dzieckiem.
Znaczenia tych słów wcale nie są takie same.

W diagnostyce zdażało mi się często spotykać taki zestaw cech - np w
sytuacji, gdy np. wyniesiony z wzorców domowych dystans emocjonalny
w kontaktach dziecko-rodzic występował jednocześnie z objawami
przesadnej troskliwości, i to wcale nie tak rzadko.

[zmeczona100]

Taki, dokładnie!
I to wszystko w tym temacie. Wyłozyłeś kawę na ławę, ale nie sądzę, by
Twoje argumenty trafiły do założyciela wątku- on ma swój przepis na
zycie.

[alaikacper.pl]

> Uzurpujesz sobie prawo do decyzji o Nowym Lepszym Życiu,
odmawiając
> jednocześnie jej prawa do decyzji o zmianie miejsca zamieszkania?
> A jakim prawem?
To prawo opisałem - prawo dzieci do bycia blisko obojga rodziców.

> dostosuj się do jej decyzji o zmianie miejsca zamieszkania - kto
Ci każe mieszkac tak daleko od swoich dzieci? Przeprowadź się do
Wrocławka - będziesz miał możliwość "spotykania się dzieci z ojcem,
w takim wymiarze jakiego oczekują, w warunkach, które potencjalnie
istnieją."

Czyżbyś był jednym z tych naiwnych, którzy twierdzą, że są wolnymi
ludźmi? Nie dostrzegasz takich drobiazgów, jak ekonomiczny przymus,
który trzyma mnie w Warszawie? Ten przymus pozwala mi na regularne
płacenie horendalnie wysokich alimentów - 2000zł, w sytuacji, gdy to
ja kupuję dzieciom strategiczną odzież i spędzam z nimi 3 miesiące w
roku. Odpowiedzialność za dzieci sprawia, że ja nie jestem wolnym
człowiekiem i nie mogę podjąć decyzji o przeprowadzce. Co innego
moja żona - poczuła się wolna, w Warszawie pracowała za 3000zł
netto, teraz bierze zasiłek 440zł. Mieszkając z rodzicami i mając
2440zł, wyżywi się przy dzieciach. Pomyślałeś co by się stało, gdyby
mnie zabrakło? Gdzie było myślenie o bezpieczeństwie ekonomicznym
dzieci, gdy składała podanie o rozwiązanie umowy, za porozumieniem
stron i świadomie rezygnując ze stosunkowo wysokiej, jak na
możliwości zarobkowe kobiet w Polsce, pensji.

> W diagnostyce zdażało mi się często spotykać taki zestaw cech - np
w
> sytuacji, gdy np. wyniesiony z wzorców domowych dystans
emocjonalny
> w kontaktach dziecko-rodzic występował jednocześnie z objawami
> przesadnej troskliwości, i to wcale nie tak rzadko.

Wg mojej subiektywnej oceny, mam bardzo dobry kontakt z dziećmi a to
musi wynikać bezpośrednio z mojej postawy i zaangażowania w ich
wychowanie. Wielu uważa że jestem nienormalny, bo walczę, nie
poddaję się i nie zniechęcam, ja bardzo szanuję ich opinię i robię
swoje...

[sonia_30]

A szukałeś pracy we Włocławku? Rzeczywiście nie znalazłbyś podobnie
intratnej posady? Poza tym istnieje możliwość zainicjowania własnej
działalności, pole działania zawsze jest otwarte. W końcu gdybyś
posadę stracił, musiałbyś sobie jakoś poradzić i utrzymanie dzieciom
również zapewnić, czyż nie?
Zwolniony z myślenia również nie jesteś, sytuację dzieci należało
mieć na względzie jak się związek sypał. Ja rozumiem że Twoje
interesy były ważne i pewnie wydawało Ci się że wszystko się JAKOŚ
poukłada, bo wszyscy się JAKOŚ dostosują, ale życie pokazało że
jednak niekoniecznie. Ucieczka Twojej ex pewnie była czymś
podyktowana. Nie podejmuje się z dnia na dzień i tylko tytułem dania
komuś w kość, decyzji o przeprowadzce do rodziców, rezygnacji z
dobrej pracy, zmianie otoczenia swojego i dzieci. Pomyśl o tym.
Twojego kontaktu z dziećmi i zaangażowania nikt nie punktuje,
pytania dotyczą tylko tego czy rzeczywiście wszystko co robisz i jak
robisz jest podyktowane dobrem dzieci.

[alaikacper.pl]

To nie jest miejsce na chwalenie się dorobkiem zawodowym. Zapewniam
Cię jednak, że takiej posady we Włocławku bym nie znalazł.
Działalność gospodarczą prowadzę dodatkowo, bo mam świadomość, że w
życiu jeżeli będzie jakoś, to na pewno nie tak, jakbym sobie tego
życzył. Takie myślenie pozwala łatwiej przetrwać również te
zagrożenia, których nie da się przeprzewidzieć. O powodach jej
wyjazdu już pisałem - świadomość utraty władzy nad umysłami dzieci,
zdecydowała o ucieczce. Zapewniam Cię, że moja żona zdolna była do
podjęcia tej koszmarnej decyzji, właśnie z tego powodu i żadne
racjonalne względy (praca, zażyłość dzieci z ich bliskimi z
przedszkola i bliskość drugiego rodzica), nie miały żadnego
znaczenia.

A co to znaczy...

[tricolour]

... "świadomość utraty władzy nad umysłami dzieci"? Na czym polega
matczyna władza nad umysłem dziecka?

Bardzo ciekawy jestem odpowiedzi na te pytania.

[alaikacper.pl]

Pewnego dnia dociera do kobiety, że dzieci za nią nie płaczą, gdy
zostają na noc u ojca. Są na tyle "beszczelne", że wracają
uśnmiechnięte i opowiadają co robiły i w co drugim zdaniu pojawia
się imię innej kobiety. Imię to nie jest wypowiadane z żalem,
smutkiem czy złością. Jest wypowiadane w sposób naturalny, jakby
było częścią ich życia. Dzieci miały "czelność" wpuścić w swój umysł
radość z bycia z inną kobietą a miały zachować się zgoła odmiennie.
Rozumiesz o czym piszę?

[sonia_30]

No ale co w tej kwestii zmieniła jej ucieczka? Mniej częsty kontakt
spowodował że już uśmiechnięte nie wracają i przestały opowiadać o
Twojej kobiecie?

[alaikacper.pl]

Nie wiem co teraz opowiadają, nie ma mnie przy tym. Kiedy
zaprowadzałem je do domu w Warszawie, słyszłąem co mówiły, teraz nie
słyszę. Teraz nie wracają uśmiechnięte, bo... nie lubią wracać.
Weekend ucieka im szybciej, niż zdążą się nami nacieszyć. To bardzo
duża zmiana, związana z tą ucieczką

Rozumiem, ale Twoją byłą żonę...

[tricolour]

... wręcz wyczuwam jej obawy: najpierw rozwaliłes rodzinę, a teraz
kochanką chcesz zastąpić matkę.

Wcale sie nie dziwię Twojej żonie, że zwiała z dzieciakami. Sam bym tak
zrobił.

[alaikacper.pl]

> ... wręcz wyczuwam jej obawy: najpierw rozwaliłes rodzinę, a teraz
> kochanką chcesz zastąpić matkę.
>
> Wcale sie nie dziwię Twojej żonie, że zwiała z dzieciakami. Sam
bym tak
> zrobił.

No to pokazałeś prawdziwe ja... gratulacje, tak samo jak moja żona
masz głęboko interes dzieci, ambicja, czy strach by zwyciężył...?

Masz rację...

[tricolour]

... interes Twoich dzieci mnie zupełnie nie intersuje, bo mam własne do
dbania o ich rozwój.

Z tym, że ja oferuję Twoim dzieciom obojętność, a przez to spokój, a Ty
wojnę i krew.

[alaikacper.pl]

> ... interes Twoich dzieci mnie zupełnie nie intersuje, bo mam
własne do
> dbania o ich rozwój.

Zauważyłem po tonie wypowiedzi. Mnie za to tylko to interesuje, tym
się różnimy

> Z tym, że ja oferuję Twoim dzieciom obojętność, a przez to spokój,
a Ty
> wojnę i krew.

Obojętność... wybacz... Ty się przywalasz do każdego mojego poglądu
bardzo emocjonalnie...

Świadomość utraty władzy nad dziecięcymi umysłami

[chalsia]

to nic innego jak po prostu dojrzewanie emocjonalne i społeczne dzieci.
Dzieje się ZAWSZE, bez względu na układy rodzinne, różne jedynie mogą być
niektóre tegoż objawy.
W pewnym momencie dzieci przestają chcieć być odprowadzane/przyprowadzane ze
szkoły. Czy to powód by dziecko "wypisać" ze szkoły?

Więc niekoniecznie, autorze wątku, jest tak jak Ci się wydaje, co do powodów
działania Twojej eks.

PS. Mnie tam np. cieszy, że moje dziecko wraca zadowolone z pobytów u ojca i
opowiada np. o zakupach, na których było samo z nexią.


> Pewnego dnia dociera do kobiety, że dzieci za nią nie płaczą, gdy
> zostają na noc u ojca. Są na tyle "beszczelne", że wracają
> uśnmiechnięte i opowiadają co robiły i w co drugim zdaniu pojawia
> się imię innej kobiety. Imię to nie jest wypowiadane z żalem,
> smutkiem czy złością. Jest wypowiadane w sposób naturalny, jakby
> było częścią ich życia. Dzieci miały "czelność" wpuścić w swój umysł
> radość z bycia z inną kobietą

[sonia_30]

Realnych przykładów nie znam, podkreślam że to ja mam takie a nie
inne zdanie, co absolutnie nie oznacza iż jest ono jedyne słuszne. A
nie popieram przede wszystkim dlatego, że nie wydaje mi się fajne z
punktu widzenia dzieci przenoszenie się wciąż i wciąż z miejsca A do
miejsca B i z powrotem. Dzieci powinny mieć poczucie bezpieczeństwa,
stabilizacji - są najbardziej pokrzywdzone w całej kołomyjce dwojga
wrogo nastawionych do siebie rodziców, w związku z czym uważam że
wprowadzanie kolejnych elementów destabilizacyjnych jest bez sensu.
Druga kwestia - taki rodzaj opieki wymaga współdziałania rodziców,
co w Waszym przypadku na obecnym poziomie emocji na chwilę obecną
jest chyba niemożliwe do uzyskania.

[takisiakinijaki]

1.
"> Uzurpujesz sobie prawo do decyzji o Nowym Lepszym Życiu,
odmawiając
> jednocześnie jej prawa do decyzji o zmianie miejsca zamieszkania?
> A jakim prawem?
To prawo opisałem - prawo dzieci do bycia blisko obojga rodziców."

To ex żona odmawia Ci prawa do przeprowadzenia się bliżej dzieci?

2.
Moje dziecko 'kosztuje' wg wspólnych z moją ex żoną obliczeń średnio
miesięcznie ok 2200zł. To niezawyżone wyliczenie - robiliśmy go
wspólnie z ex, nie obejmuje ono ekstra wydatków! Wydatkami dzielimy
się po połowie, średnio płace więc ok 1200 zł miesięcznie, ale
zarabiając trochę więcej od żony i spęzając w związku z praca trochę
mniej z nimi czasu normalnym dla mnie jest, że 'sponsoruję' im pewne
ekstra wydatki. Nie mieszkam w Warszawie, wszyscy żyjemy raczej
standardowo - na średnim poziomie. Twoje 1000 zł na jedno dziecko
nie wygląda w tej sytuacji tak 'horendalnie' jak opisujesz. Gdyby
przyjąć, że otrzymywana od Ciebie kwota nie wystarcza ex żonie na
zaspokojenie wszystkich wydatków związanych z dzieckiem, a jej 3000
do dyspozycji musi pkryć resztę, jej utrzymanie, wszystkie
koszty 'medialne' i np wynajęcie mieszkania to zaczynam się
zastanawiać, czy nią również nie powodowały względy na które Ty się
powołujesz - ekonomiczne.
Ale to już wiem - Tobie wolno się na nie powołać - jej nie...

3.
Wniosek jest taki:
Ty masz argumenty ekonomiczne, ex żona emocjonalne ( być może
ekonomiczne) - każdy ma swoje, w swoim mniemaniu słuszne!

4.
"Wielu uważa, że jestem nienormalny, bo walczę, nie poddaję się i
nie zniechęcam, ja bardzo szanuję ich opinię i robię swoje..."
A nie pomyślałeś choć przez moment, że źle odbierasz owych 'wielu"?
Może oni wcale nie uważają, że jesteś 'nienormalny, bo walczysz, nie
poddajesz się i nie zniechęcasz" - może poprostu widzą, że nie
przyjmujesz innych argumentów niż swoje, zaciąłeś się, uparłeś i
postanowiłeś ułożyć świat tak, jak sam zadecydowałeś.

[alaikacper.pl]

> To ex żona odmawia Ci prawa do przeprowadzenia się bliżej dzieci?
Odniosłem się do tego problemu w innej odpowiedzi, poczytaj

Nie mieszkam w Warszawie, wszyscy żyjemy raczej
> standardowo - na średnim poziomie. Twoje 1000 zł na jedno dziecko
> nie wygląda w tej sytuacji tak 'horendalnie' jak opisujesz. Gdyby
> przyjąć, że otrzymywana od Ciebie kwota nie wystarcza ex żonie na
> zaspokojenie wszystkich wydatków związanych z dzieckiem, a jej
3000
> do dyspozycji musi pkryć resztę, jej utrzymanie, wszystkie
> koszty 'medialne' i np wynajęcie mieszkania to zaczynam się
> zastanawiać, czy nią również nie powodowały względy na które Ty
się powołujesz - ekonomiczne.

Gdy mieszkała w Warszawie było tak - dostawała ode mnie 1200zł
alimentów, zarabiała 3000zł. Tyle po jej stronie zysków. Teraz
koszty. Żona płaciła za przedszkole i za jedzenie dla dzieci -
przebywały z nią 2 tyg. w miesiącu. I TO BYŁY WSZYSTKIE JEJ KOSZTY.
Ja płaciłem za mieszkanie, w którym mieszkała pokrywając WSZYSTKIE
związane z nim wydatki, ja kupiłem jej samochód, którym jeździ do
dzisiaj, ja kupowałem dzieciom ciuchy, buty itp.

> Wniosek jest taki:
> Ty masz argumenty ekonomiczne, ex żona emocjonalne ( być może
> ekonomiczne) - każdy ma swoje, w swoim mniemaniu słuszne!

Argumenty emocjonalne dorosłego? A co z argumentami emocjonalnymi
dzieci??? Od początku tego wątku próbuję przekonać, że nie chodzi o
krzywdę uciśnionego przez system i okoliczności tatusia, ale chyba
nie do końca dociera...

> Może oni wcale nie uważają, że jesteś 'nienormalny, bo walczysz,
nie
> poddajesz się i nie zniechęcasz" - może poprostu widzą, że nie
> przyjmujesz innych argumentów niż swoje, zaciąłeś się, uparłeś i
> postanowiłeś ułożyć świat tak, jak sam zadecydowałeś.
No... właśnie napisałeś to co ja w ostatnim zdaniu...

[lampka_witoszowska]

nie odważę sie napisać, że z autopsji, choć "naprzemienna" córka
niemojego przy mnie płakała, żeby on się już nei wkurzał czy żeby
jemu nei robić przykrości
- i jako dziecko wciśnięte w taką "opiekę", choć doroslym z tym było
wygodnie, przeszła piekło

nigdy, ale to nigdy juz nei będę zwolenniczką takiego potraktowania
dziecka
więc może moje zdanie potraktujesz serio, jeśli musi byc tu zdanie
kogoś, kto funkcjonował widząc taki układ, gdzie dziecko jest
przerzucane, płacze regularnie po przenosinach przez parę lat i w
końcu "najbardziej lubi środy, bo wtedy już się przyzwyczaiła do
jednego domu i za chwilę wróci do tamtego" (przenoszona była w
niedziele, środa to był czas najbardziej "stabilny") - to było
powiedziane kilka lat po zapoczątkowaniu tego typu "opieki" nad
dzieckiem

chciałbyś tak?
oczywiście, zaraz można rzucić argument, że miałbyś oboje rodziców
otóż nie miałbyś żadnego
każde tylko na trochę - i tu jest właśnie najbardziej rozrywane
wewnętrznie dziecko, jak sądzę

jesli chciałeś mieć rodzinę w całości

[ravny]

to trzeba było dbać o jej całość a nie latac za kochanką , zdradzać i porzucać
rodzinę.

jesteś żałosny w wykorzystywaniu żony a przede wszystkim dzieci w zaspakajaniu
twoich i tylko twoich potrzeb.

żona nie ma obowiązku tkwić w warszawce tylko po to, ze tobie to odpowiada.
a teoria - że tylko pobyt w warszawie zapewni dzieciom właściwy rozwój- jest po
prostu śmieszna

Sam rozwaliłeś rodzinę. Więc teraz ponoś tego konsekwencje.
Chcesz z nimi być, to przeprowadz się z kochanką do Włocławka. Co za problem?
Dlaczego wymagasz od żony tego, czego sam nie robisz??
Była zona TAM ma rodzinę i wsparcie. Ty TU masz wygodę i kochankę. To niby co?
żona ma siedzieć w warszawie do pełnoletności dzieci BO TOBIE Z KOCHANKĄ TU JEST
WYGODNIE??
Stuknij się facet w głowę.
A obciach, jaki zrobiłeś dzieciom upublicznianiem waszych walk z żoną JEST
NIEWYBACZALNY. I dzieci będą za to płacić na podwórku, w szkole, gdy koledzy
będą ich wytykać palcami i podśmiechiwać się. Dobrym ojcem to ty jesteś tylko w
swoim mniemaniu, jak na razie wychodzi z ciebie przerośnięty egocentryzm, po
trupach, byle siebie zaspokoic.

[donabate]

Przeczytałem jak mi się wydaje cały wontek na temat bloga kolegi jak wiecie
Państwo prowadzę bardzo podbny blog (jas-i-malgosia.skonecki.eu/), i z
przerażeniem stwierdziłem ze smutkiem że istnieje i pokutuje przekonanie, co
wręcz wyziera z postów, MATA MA ZAWSZE RACJĘ. A jak matka nie ma racji to co z
tego ???. Matka ma prawo zdewastować, życie swoim dzieciom, mata ma prawo
ograbić swojego byłego męża z pieniędzy, matka ma prawo, manipulować dziećmi a
ojciec ma prawo jedynie popatrzeć na to z boku i zamilknąć. Łatwo przejrzeć
internet w którym znajdziemy szerek blogów matek które samodzielnie wychowują
dzieci, bez żadnej refleksji dlaczego tak się dzieje i dlaczego znalazły się w
takiej sytuacji. Przypomina mi się blog jakieś idiotki, bo inaczej nie można
tego nazwać, która poprostu przeprowadziła się z Łodzi do Wawa zabrała dziecko a
tata mógł się widywac z pociechą w weekendy. Mama na blog i opisuje jak to jest
zawjefajnie w tej wawa, kosmetyczka chłopaki itd. Przepraszam nie pamiętam
adresu. Dlaczego mama Ali i Kacpra, nie może poprostu pójść do pracy, nawet we
Włocławku tylko nadal wisieć musi na klamce swojego byłego męża, czemu musi się
tak obawiać ze strony eksa że aż dzieci nie mogą się z nim zobaczyć kiedy
zechcą. Szanowni dyskutanci, proszę nie stawiać nas pod pręgierzem ale postawić
te psełdo matki, które swoimi nieodpowiedzialnymi zachowaniami doprowadzają do
takiej sytuacji, i na koniec podejść do lustra i dobrze się przyjrzeć samemu
sobie, bo jak widać w waszym światoploglądzie mieści się tylko zrobił-dał kasę-i
niech się odwali.

[ulkar]

Nie mam nawet sił odpowiadać na takie khem... nawet nie wiem jak
nazwać .. to co Pan napisał.... ech... żal dzieci i kobiet, które
kieys wyszły za mąż za takich facetów

[ravny]

Niby kto doprowadził do sytuacji że dzieci nie mają ojca i matki pod jednym
dachem? Jasno widać, że facet który zdradził i poleciał za kochanką bo urocze
momenty z inną były dla niego ważniejsze niż całość rodziny dla dzieci. I
bardzo się stara, żeby na miejsce żony wstawić dzieciom nową panienkę za matkę i
wtedy wszyscy(czyli on,kochanka i zmanipulowane dzieci) będą żyć szczęśliwie a
tą starą się odstawi na boczny tor. Więc niech się teraz autor nie zasłania
dobrem dzieci, bo zwyczajnie manipuluje.
Exia mieszka u rodziców, więc jeśli ktoś ją utrzymuje to na pewno nie były mąż.
Ale najłatwiej podnieść larum "za moje pieniądze ta zdzira żyje!! aa!" . żenada.

[alaikacper.pl]

> Niby kto doprowadził do sytuacji że dzieci nie mają ojca i matki
pod jednym
> dachem?
Decyzję podjąłem ja, decyzja wynikała z niechęci obu stron do
dalszego trwania w związku.

> bardzo się stara, żeby na miejsce żony wstawić dzieciom nową
panienkę za matkę

Obrażasz osobę, której nie znasz, o roli i walce o to, by dzieci
postrzegały moją partnerkę, jako po prostu Sylwię a nie mamę,
pisałem wcześniej, proponuję poczytać, zanim wygłosi się taki osąd.

> wtedy wszyscy(czyli on,kochanka i zmanipulowane dzieci) będą żyć
szczęśliwie a
> tą starą się odstawi na boczny tor. Więc niech się teraz autor nie
zasłania
> dobrem dzieci, bo zwyczajnie manipuluje.

Opieka naprzemienna nie jest odstawianiem na boczny tor, ale
oczywiście można mieć inne zdanie.

> Exia mieszka u rodziców, więc jeśli ktoś ją utrzymuje to na pewno
nie były mąż.
> Ale najłatwiej podnieść larum "za moje pieniądze ta zdzira żyje!!
aa!"

Nigdzie w wątku nie nazwałem mojej żony "zdirą", nie sugeruj mi
więc, że się tak wypowiadam! Ostatnio w aktach znalazłem
oświadczenie podpisane własnoręcznie przez żonę: "Oświadczam, że nie
prowadzę z rodzicami wspólnego gospodarstwa domowego" Potrafisz
inaczej to zinterpretować?

[ravny]

> Obrażasz osobę, której nie znasz, o roli i walce o to, by dzieci
> postrzegały moją partnerkę, jako po prostu Sylwię a nie mamę,
> pisałem wcześniej, proponuję poczytać, zanim wygłosi się taki osąd.


Mówisz o tej panience która wskoczyła do łóżka "nieszczęśliwemu żonatemu"
wiedząc, że ma dwójkę małych dzieci? i teraz stara się dzieciom pokazać jako
najsłodsza z mamuś wybawicielka tatusia?

> Opieka naprzemienna nie jest odstawianiem na boczny tor, ale
> oczywiście można mieć inne zdanie.

Przeprowadź się do Włocławka i stosuj opiekę naprzemienną dalej. Exia
dostosowała się dla ciebie przez naście miesięcy tkwiąc w warszawce to zrób to
samo teraz dla niej. Co za problem? Nie stać cię na takie małe poświęcenie dla
ukochanych dzieci?

> oświadczenie podpisane własnoręcznie przez żonę: "Oświadczam, że nie
> prowadzę z rodzicami wspólnego gospodarstwa domowego" Potrafisz
> inaczej to zinterpretować?

widać mimo twojej wspaniałomyślności, woli mieszkać w domu opłaconym przez
rodziców niż w mieszkaniu opłacanym przez ciebie, widać jak skrzętnie wyliczasz
ileż to nakładów już na nią niewdzięczną poczyniłeś nie ma się co dziwić.

Nie rozumiesz spraw podstawowych. Że nie masz prawa do układania życia ex tylko
pod twoje potrzeby. Chciałeś mieć dzieci w domu, trzeba było dbać o rodzinę i w
niej trwać. TERAZ TEJ RODZINY NIE MA bo ję rozbiłeś zdradą i kochanką i musisz
się dostosować do tego, ze exia ma inny plan na swoje życie niż zaspakajanie
tylko twoich potrzeb.

[young-and-bored]

A co on miałby robić w tym Włocławku ? Podpisywać co miesiąc listę w
tamtejszym Urzędzie Pracy ?

[donabate]

ravny napisał:

> Niby kto doprowadził do sytuacji że dzieci nie mają ojca i matki pod jednym
> dachem? Jasno widać, że facet który zdradził i poleciał za kochanką bo urocze
> momenty z inną były dla niego ważniejsze niż całość rodziny dla dzieci.

Ja tam nie wiem jak było u taty Ali i Kacpra, ale gdyby lepsze momenty były u
żony to pewnie by został. Ale jak było to ja skond mam wiedzieć. Każdy psycholog
powie, że jak nie ma pożycia to figa z makiem ze związku.

[donabate]

Paniom, od momentów chciałem tylko przypomnieć, iż aby męża w domu przytrzymać
trzeba zamiast bachranowych majtek wieczorem nakładać szpilki oraz ponczoszki,
to gwarantuje trwałość pożycia. A nie jazgot jaka jestem nieszczęśliwa.

[panda_zielona]

donabate napisał:

> Paniom, od momentów chciałem tylko przypomnieć, iż aby męża w domu
przytrzymać
> trzeba zamiast bachranowych majtek wieczorem nakładać szpilki oraz
ponczoszki,
> to gwarantuje trwałość pożycia. A nie jazgot jaka jestem
nieszczęśliwa.

Tiaaa i ta nowa miłość zawsze ale to zawsze nawet po kilkunastu
latach małżeństwa będzie każdego wieczora paradować w pończoszkach
i szpilkach.No chyba,że jak przestanie to się zmieni na
nową.Rozśmieszyłeś mnie.

[donabate]

Rozczaruję Ciebie ale trzeba ... jak tego brak to jak

[tiny54]

autor wątku chciałby mieć ciasteczko i zjeść ciasteczko.

:))))))

[lampka_witoszowska]

proste - żeby dobre układy z byłą żoną utrzymać to też trzeba się
postarać - zrozumieć, wczuć się w jej sytuację i nie oceniać, za to
wierzyć w jej dobrą wolę, bo chodzi nie tylko o dzieci ojców, ale i
matek
proste, prawda?

całkiem jak paradowanie w szpilkach i kusych majtaskach
(co polecam - owo paradowanie - również panom, którzy jednak
zrozumienia dla swoich byłych nie miewają, bo im głupota nie
pozwala - to wtedy jednak te szpilki i majtki, naprawdę, głupiej już
nie będzie niż z takim "światopoglądem"...)

[kami_hope]

A oto słowa mężczyzny, który siedzi nieopodal na sofie:
(pozwolę sobie zacytować, nie ma to jak męski punkt widzenia na
męski punkt widzenia)
"Szpilki, pończoszki itp. to tylko substytuty kobiecości przynależne
prostytutkom, które poza zaspokajaniem atawistycznych popędów
mężczyzn nie mają im nic innego do zaoferowania. Opierając związek
na tychże tylko atrybutach równie dobrze można założyć rodzinę z
etatową pracownicą czerwonej ulicy w Amsterdamie."

[magd.a]

Kami, w drugą stronę, można się zastanowić, jacy mężczyźni kierują się takimi
wyborami. I sprawa jasna

[dorata351]

Moim skromnym zdaniem to zarówno panowie jak i panie, którzy
zostawiają własne dzieci w imię nowej miłości a potem walczą o
widzenia itd. są żałośni. Zasłaniają sie jakimiś bzdurnymi rzeczami
chyba tylko po to żeby uspokoić własne sumienie. A może tak by się
poświęcić dla dobra tych ukochanych pociech?
A pan autor wątku pokrzywdzony oczekuje czego? Że ta wredna żona
będzie mieszkać w sąsiedztwie, zeby jemu było wygodniej? A on dbał o
nią zdradzając i oszukując. Drogi panie człowiek to nie mebel i jak
się znudzi raczej nie da się go wystawić na śmietnik. Daj kobiecie
szansę, upokorzyłeś ją i oczekujesz od niej zrozumienia. Dlaczego
nie myslałeś o dzieciach kiedy bzykałeś kochankę?

[donabate]

dorata351 napisała:

> Moim skromnym zdaniem to zarówno panowie jak i panie, którzy
> zostawiają własne dzieci w imię nowej miłości a potem walczą o
> widzenia itd. są żałośni.

Pani Dorotko, czy nie zauważyła Pani iż ex. małużonka potraktowała swoje
przedmioty jak mebelki.

[donabate]

Pani Doroto,

Chciałem zdjąć Pani różowe okularki z nosa. Mianowicie, kiedy moja jeszcze żona
bzykała jak to Pani powiedziała za zgodą i wiedzą w mieszkaniu teściowej, to ja
byłem ostatnim szmaciażem bo dałem sobie dorobić rogi. Wszyscy dopingowali moją
ex. że dobrze robi, szkoda tylko że ona sobie zabrała dzieci jak mebelki do
swojego pokoju. Więc, mamy u mnie i zdradę ex. i przemoc wobec dzieci. Czy więc
zdrada mojej ex. jest dobra a zdrada ojca ali i kacpra zła.

[dorata351]

No to przepraszam, zdrada Twojej ex nie jest dobra, a pewnie gorsza
(w moim mniemaniu). Mam nauczkę, żeby nie oceniać na przyszłość, nie
znając tematu od podszewki. Szkoda tych waszych dzieciaczków, bo
wasza walka pewnie nie ułatwia im życia.

[young-and-bored]

Moim zdaniem to opieka naprzemienna nigdy tutaj nie funkcjonowała,
funkcjonowała jedynie siłą rozpędu jako stan przejściowy na pewnym etapie
waszego rozstania. Pomyliłeś się, zakładając że ten kompromis może trwać
permamentnie, czyli także w trakcie i po rozwodzie.

[insula.incognita]

young-and-bored napisał:

> Moim zdaniem to opieka naprzemienna nigdy tutaj nie funkcjonowała,
> funkcjonowała jedynie siłą rozpędu jako stan przejściowy na pewnym etapie
> waszego rozstania. Pomyliłeś się, zakładając że ten kompromis może trwać
> permamentnie, czyli także w trakcie i po rozwodzie.

Być może zabraklo dobrej woli którejś ze stron.
Moj przyklad: wyniosłam się (wściekła), zostawiając dziecko z ojcem. Po czym zabrałam dziecko od ojca.
Dziecko bylo ze mną przez póltora roku. Ojciec w tym czasie miał kontakty z dzieckiem nieograniczone, kiedy tylko chciał.
Dzięcie skończyło w tym roku podstawówkę, mieszkało caly czas ze mną.
Ale już gimnazium rozpoczęło u ojca (w innych miastach mieszkamy). Tak uznaliśmy , że będzie najlepiej dla dorastającego chłopaka.
Na czas liceum, przyjedzie do mnie - bo wieksze miasto i wieksze mozliwości dla dalszego rozwoju.
Pełna zgoda. Dziezko nie cierpi, odkąd przestalismy się rzucać sobie do gardeł (tuz po rozstaniu). Teraz jest idylla, a syn traktuje zmianę mieszkań i miast, jako coś normalnego.
Wszystko jest mozliwe, trzeba tylko chcieć, i nie kierować się własnym interesikiem, tylko szeroko pojętym dobrem dziecka.

[alaikacper.pl]

Takiej racjonalności oczekiwałem od żony. Racjonalnie było przez
pełne dwa lata, potem okazało się, że jest źle, bo dzieciom jest
dobrze. Gratuluję Pani zdrowego rozsądu i wyobraźni, moje dzieci nie
mają tyle szczęścia.

[insula.incognita]

To nie jest li tylko skutek mojej racjonalności, ale również eksa.
Czy Pan to brał pod uwagę? (o Panu mówię, w relacjach z Pana ex).
Powiem tak, choć może zabrzmi katolicko zbytnio czy cóś (choć nie religią
kieruję się w swoim życiu): czasami warto nadstawić drugi policzek (to o moim
exie i jego postawie po naszym rozstaniu). I kolejna wązna rzecz: warto wybaczać
( to o mnie).
Życzę wytrwałości i wyrozumiałości , chociażby ze względu na dzieci.

[ulkar]

Insula... i Twój syn mówi do partnerki twego byłego męża "mamo"? Bo
tak zwracają się do kochanki autora watku jego dzieci ....

[insula.incognita]

Mówi po imieniu. Sam sobie tak wymyslił.
Zresztą, do mnie tez mówi po imieniu i do ojca też.

[ulkar]

I nie przeszkadzałoby Ci gdyby do partnerki byłego zaczął mówić
mamo?

[insula.incognita]

Nie wiem, nie umiem odpowiedzieć na to pytanie.
Ale znając swój charakter, pewnie na początku bym się zbulwersowała, a potem
dała sobie spokój.

Przesadzacie z tą "mamą"

[natasza39]

ulkar napisała:

> Insula... i Twój syn mówi do partnerki twego byłego męża "mamo"? Bo
> tak zwracają się do kochanki autora watku jego dzieci ....

Z tego co pisze autor wątku dzieci są jeszcze małe i słowo "mama" to dla nich
kobieta która się nimi opiekuje na co dzień. Jeśli matka mieszkałaby z partnerem
zapewne tak samo wyrywałoby się im "tata" do tego faceta. Nastolatki doskonale
rozróżniają emocjonalność tych słów. Małe dzieci niekoniecznie.
Wytłumaczono tym dzieciom, ze mamę maja jedną i ok. Po temacie jest.

Emocjonalna reakcja niektórych piszących w tym wątku na fakt, ze kilkuletniemu
dziecku po kilku tygodniach mieszkania pod jednym dachem z ojcem i jego
partnerką wyrywa się do niej "mama" jest śmieszne i przesadzone.
Gdyby facet nakazywał swoim dzieciom mówić tak do obcej dla nich baby, to
mogłybyście się oburzać, ale jak się maluchom wyrwało, a ojciec skorygował to
już nie przesadzajcie.

[ulkar]

Natasza, ciekawe jakbyś się czuła gdyby to chodziło o Twoje
dzieci... tym bardziej kiedy owa "mama" sama nie ma swoich
dzieci ... spróbuj się postawić się w sytuacji matki ...

Ja mam poczucie własnej wartości

[natasza39]

Nie poczułabym się jak śmieć, gdyby mojemu kilkulatkowi wyrwało się do innej
kobiety "mama". Wytłumaczyłabym mu, że mamę i tatę ma jednych i poinstruowałabym
exa, aby tez tej zasady pilnował.
A to, że tamta kobieta nie ma dzieci jest dla mnie bez znaczenia.
To chyba Tobie, bez urazy, przychodzi taka myśl, ze "zabrała chłopa, a teraz
zabiera dzieci".
Jak dzieci są emocjonalnie związane z mamą i ja kochają, to żaden fakt tego nie
zmieni.


ulkar napisała:

> Natasza, ciekawe jakbyś się czuła gdyby to chodziło o Twoje
> dzieci... tym bardziej kiedy owa "mama" sama nie ma swoich
> dzieci ... spróbuj się postawić się w sytuacji matki ...

---------------------------------------------------------------------
Szarańcza jest plagą, chociaż jeden owad nie stanowi plagi. Podobnie jest z
głupcami.

[ulkar]

Natasza, póki co nie mam tego problemu, nie rozodzę się .. na
razie... próbuje tylko postawic się w sytuacji matki... i wcale by
mnie nie zdziwiło, że ta "dobra kobieta" nie mając własnych dzieci,
ale mając instynkt ustawia się, może nawet nieświadomie, w jakimś
sensie w roli matki nie swoich dzieci... nie twierdzę, że odbierze
dzieci.. ale namąci im nieźle w zyciorysie pospołu z ojcem ... który
wybrał swoim dzieciom życie w rozbitej rodzinie...

[natasza39]

Hola, hola.
99% znanych mi kobiet woli jednak własne dzieci mieć niż wychowywać cudze, więc
nie podejrzewam, ze jest inaczej w tym przypadku.
A co do rozbijania rodziny.
Nie palę faceta na stosie, bo nie wiem jak było.
Moze obydwoje rozpieprzyli rodzinę.
A tak w ogóle, to mleko się rozlało juz.
I nie czas mówić, kto rozpieprzył, ale czas pomyśleć o tym jak zniwelować skutki
tego co się rozlało, aby jak najmniej cierpiały dzieci.
---------------------------------------------------------------------
Szarańcza jest plagą, chociaż jeden owad nie stanowi plagi. Podobnie jest z
głupcami.

[alaikacper.pl]

> I nie czas mówić, kto rozpieprzył, ale czas pomyśleć o tym jak
zniwelować skutki tego co się rozlało, aby jak najmniej cierpiały
dzieci.

Dzieci będą cierpieć. Poznały świat, który zaakceptowały, polubiły i
za nim w tej chwili tęsknią. Biorąc pod uwagę, to co do tej pory
działo się w sądach, ja złudzeń nie mam - dzieci spędzą młodość we
Włocławku. Matki nie interesują ich potrzeby, mimo że wyraźnie je
artykuują. Przykład? Przyjeżdżam po dzieci, matka wychodzi z nimi z
klatki schodowej a te wyrywają się i biegną do samochodu, w którym
siedzi Sylwia. Patrzy jak otwierają się drzwi i dosłownie "ładują"
jej się na kolana obejmując za szyję. Jakie wnioski można z takiego
zachowania wyciągnąć, mając zdrowe podejście do "rozlanego mleka" a
jaka jest ta rzeczywistość... Wnioski są chyba oczywiste...

Jednym z możliwych wniosków jest...

[tricolour]

... byś nie przyjeżdżał z kochanką do dzieci.

Przyjeżdżaj sam, a kochankę zostaw z jej dziećmi. Nie ma? Niech pobędzie
sama i poczeka na Ciebie.

[alaikacper.pl]

tricolour napisał:

> ... byś nie przyjeżdżał z kochanką do dzieci.
Czasami tak się dzieje, przyjeżdżam sam. Podbiegaja do samochodu i
jest rozczarownie... "Sylwia nie przyjechała?" Staram się unikać
takich rozczarowań...

[natasza39]

alaikacper.pl napisał:

> tricolour napisał:
>
> > ... byś nie przyjeżdżał z kochanką do dzieci.
> Czasami tak się dzieje, przyjeżdżam sam. Podbiegaja do samochodu i
> jest rozczarownie... "Sylwia nie przyjechała?" Staram się unikać
> takich rozczarowań...

Teraz to mnie rozśmieszyłeś. ROFTL!
Zamiast ułagodzić ex, ty ją rozjuszasz, żeby sie dzieci nie rozczarowały...
Gdybyś chciał dobrze wykazałbyś się odrobina empatii wobec było nie było matki
własnych dzieci, na których ci zalezy.

To fakt.

[natasza39]

tricolour napisał:

> ... byś nie przyjeżdżał z kochanką do dzieci.
>
> Przyjeżdżaj sam, a kochankę zostaw z jej dziećmi. Nie ma? Niech pobędzie
> sama i poczeka na Ciebie.


Epatowanie exi widokiem twojej Sylwii jest nie na miejscu i służy chyba tylko
temu, żeby ja podkurwić.
Po cholere ja zabierałeś do tego Włocławka?
Jej tez się dziwię. Wie jaka jest sytuacja i cyrki z obłapianiem cudzych dzieci
urządza pod chałupą exi.

[sonia_30]

Stara się dzieci nie rozczarowywać...

[alaikacper.pl]

byś nie przyjeżdżał z kochanką do dzieci.
> >
> > Przyjeżdżaj sam, a kochankę zostaw z jej dziećmi. Nie ma? Niech
pobędzie
> > sama i poczeka na Ciebie.
>
>
> Epatowanie exi widokiem twojej Sylwii jest nie na miejscu i służy
chyba tylko
> temu, żeby ja podkurwić.
> Po cholere ja zabierałeś do tego Włocławka?
> Jej tez się dziwię. Wie jaka jest sytuacja i cyrki z obłapianiem
cudzych dzieci
> urządza pod chałupą exi.
Znowu wracamy do początku, jak zrobić, żeby było dobrze dla dzieci,
skoro rozczarowaniem jest dla nich brak tej kobiety w samochodzie. A
może wystarczyłoby, gdyby mama pożegnała się z dziećmi przed windą?
Dałoby się tak? Odpowiadam, nie da się tak...

To niech czeka za rogiem!

[natasza39]

Jak owej Sylwii tak zależy na dobru dzieci niech czeka 100 m, za rogiem. Wtedy
"rozczarowanie" dzieci będzie trwało minutę (przeżyją na pewno), a twojej exi
nie bedzie się żółć ulewała.

Tylko mi nie pisz, ze lało i nie mogła zaczekać za rogiem, bo ci napiszę, ze sa
parasole.

Spokojnie - coś zaraz wymyśli...

[tricolour]

... kolega ma gotową odpowiedź na każdy dylemat. W centrum tej odpowiedzi
jest DOBRO, KURWA, DZIECI.

[zmeczona100]

No jak to- przecież deszczu nie zapowiadali.

[alaikacper.pl]

tricolour napisał:

> ... kolega ma gotową odpowiedź na każdy dylemat. W centrum tej
odpowiedzi
> jest DOBRO, KURWA, DZIECI.
Ciebie drażnią ludzie, którzy ośmielają się mieć swoje zdanie i
bronią go, gdy nie dostają argumentów, które mogłyby je zmienić?
Niczego nie zamierzam wymyślać i nie zamierzam zmieniać tego na co
one czekają, zawsze kiedy to możliwe będzie na nie czekać w
samochodzie. Nie będzie czekać za rogiem i ukrywać się jak szczur.
Może kiedys dotrze do mamy, że coś jest na rzeczy że dzieci lubią
wyjeżdżać bardziej niż wracać

Oczywiście

[natasza39]

to też dla KURWA DOBRA DZIECI!

alaikacper.pl napisał:
> Może kiedys dotrze do mamy, że coś jest na rzeczy że dzieci lubią
> wyjeżdżać bardziej niż wracać

A kiedy dotrze do ciebie, że jak tak dalej pójdzie, to dzieci nie będą chciały
już wyjeżdżać tylko mieć ŚWIĘTY SPOKÓJ!
Po jaka cholerę drażnisz tą matkę, skoro spędziłeś z kobieta lat 15 powinieneś
ja znać.
Nie ustapisz?
Ona pewnie tez nie.
Ktoś musi.
Jeśli nie, to będziesz dalej fundował dzieciom cyrk pt. Chodźcie do tatusia
będzie fajnie, a potem od matki będa obrywały, ze było fajnie.
Któregoś pięknego dnia powiedzą ci, że nie pojadą z tobą, bo nie chcą
wysłuchiwać od matki.
---------------------------------------------------------------------
Szarańcza jest plagą, chociaż jeden owad nie stanowi plagi. Podobnie jest z
głupcami.

[magd.a]

Dla mnie jest ciekawe, czy dzieci tak by się rwały do spotkań z ojcem, gdyby
Sylwii nie było. Bo jeśli Sylwia jest specjalnie przywożona pod dom exżony, "bo
dzieci ją chcą" więc dostają natychmiast(kosztem uczuć i nerwów matki), to ja
zaczynam Sylwii współczuć.....maskotkowania.
Gdzieś wyżej wspomniano o opinii rdk , ze ojciec nie jest wylewny w uczuciach do
dzieci a równocześnie nadwrażliwy...czy coś takiego, inne słowa, ale ta
sytuacja potwierdza, ze ralacje tego trójkąta są zaburzone. I z "dobrem dziecka"
to wiele wspólnego nie ma. Ale to trzeba chcieć zobaczyć!

[chalsia]

> Może kiedys dotrze do mamy, że coś jest na rzeczy że dzieci lubią
> wyjeżdżać bardziej niż wracać

Ty naprawdę nie masz zielonego pojęcia o dzieciach. Albo (co bardziej
prawdopodobne) jesteś tak totalnie zaslepiony niechęcia do eks, że wszystko
(nawet to co normalne) będziesz tłumaczył na jej niekorzyść.
To absolutnie normalne i standardowe zjawisko, że chętniej zaczyna się coś
fajnego (wyjazd, ciekawy weekend, itp) niż się to kończy i wraca do codzienności.

[sonia_30]

"Znowu wracamy do początku, jak zrobić, żeby było dobrze dla dzieci,
skoro rozczarowaniem jest dla nich brak tej kobiety w samochodzie. A
może wystarczyłoby, gdyby mama pożegnała się z dziećmi przed windą?
Dałoby się tak? Odpowiadam, nie da się tak..."

No owszem wracamy do początku - wszak na badaniu w RODK
stwierdziłeś, że najlepiej byłoby gdyby matka dzieci znikła...i już
wtedy wiedziałeś że tak się niestety nie da..

[alaikacper.pl]

> No owszem wracamy do początku - wszak na badaniu w RODK
> stwierdziłeś, że najlepiej byłoby gdyby matka dzieci znikła...i
już
> wtedy wiedziałeś że tak się niestety nie da..

Teraz też wiem, że tak się nie da, nie zmieniłem zdania. Każdy mój
wniosek do Sądu, jest wnioskiem o opiekę naprzemienną...

[magd.a]

Czyli jednak..... chcesz się pozbyć matki dzieci i zastąpić ją im kochanką.
Jeszcze wymagasz od matki by się usunęła w cień bo juz kochanka na dzieci czeka
w aucie.... Mentalnie...obrzydliwe.
Może zróbcie sobie z Sylwią swoje dzieci, nie będziecie musieć ich kraść
prawowitej matce. Fuj.

[alaikacper.pl]

magd.a napisała:

> Czyli jednak..... chcesz się pozbyć matki dzieci i zastąpić ją im
kochanką.
> Jeszcze wymagasz od matki by się usunęła w cień bo juz kochanka na
dzieci czeka
> w aucie.... Mentalnie...obrzydliwe.
> Może zróbcie sobie z Sylwią swoje dzieci, nie będziecie musieć ich
kraść
> prawowitej matce. Fuj.
nic nie zrozumiałaś... szkoda

[sonia_30]

A za tym jak ich Rodzice byli razem nie tęsknią?
A sytuacja opisana ciekawa... Z Tobą się nie witają, pędzą na oślep
do Twojej Kobiety? No właśnie..jakie wnioski wyciągasz?

[alaikacper.pl]

> A za tym jak ich Rodzice byli razem nie tęsknią?
Tęsknią, wielokrotnie o tym rozmawialiśmy. Mam tą satysfakcję, że
dzieci mają odwagę powiedzieć mi że fajnie by było gdyby mama i tato
byli razem, ale wiedzą że tak się nie da...

> A sytuacja opisana ciekawa... Z Tobą się nie witają, pędzą na
oślep
> do Twojej Kobiety? No właśnie..jakie wnioski wyciągasz?
To Ty wyciągasz złe wnioski. Ze mną witają się pod drzwiami
mieszkania, zdążą się przywitać zanim zjedziemy windą na dół...

[kami_hope]

alaikacper.pl napisał:
> Dzieci będą cierpieć.
To Twoje życzenie.
Nie będą cierpieć jeśli przestaniesz grać na ich emocjach.

Jeśli Ty bawisz się w wieszcza, to i ja Tobie coś obwieszczę:
Skończy się Twoja walka o "dobro dzieci", kiedy Sylwia urodzi swoje
(Wasze). Doświadczysz nowych uczuć... i stwierdzisz, że to co
poprzednio było, to głupota, problemy dopiero nadejdą...

A po co dzieci z Sylwią?

[tricolour]

Widzisz Ty miejsce jeszcze na jakieś dodatkowe dzieci w tym bałaganie?

[alaikacper.pl]

tricolour napisał:

> Widzisz Ty miejsce jeszcze na jakieś dodatkowe dzieci w tym
bałaganie?
TO nie ma związku ze sprawą, nie odpowiem

[kami_hope]

Mój Boże, ech... Tri, mnie ręce opadają. Ale ludzie, którzy już
zrobili taki bałagan i bałaganią wciąż, pewnie bałaganić będą nadal.
Ja myślę, że ten facet nie prędko się opamięta. Jeśli banał stał
się argumentem na to kogo dzieci lubią bardziej (powitania w
samochodzie, itp.) - to jakież racjonalne argumenty trafią do rozumu
tegoż bohatera? Żadne. Hermetycznie zamknięty umysł!

(oczywiście nie ma miejsca w tym chorym układzie na kolejne dziecko)

[zmeczona100]

tricolour napisał:

> Widzisz Ty miejsce jeszcze na jakieś dodatkowe dzieci w tym
bałaganie?

A skąd niby te dzieci mają się wziąć?

Pan był w związku 15 lat, co znaczy, że nie jest już pierwszej
świeżości. Tak bardzo się nastarał w życiu i zmęczył (no kto to by
wytrzymał takie tempo- wstawać z własnej woli przed szóstą do
dzieci), że najpewniej nie w głowie mu kolejne pociechy i podobne
problemy. Pan najpewniej już zrealizował swoje plany prokreacyjne.
Zresztą, biegając między urzędami, spędzając kolejne noce w necie na
pisaniu bloga, bieganiu po forach i wykłócaniu się o argumenty,
pewnie nawet czasu (i siły) nie ma na pomyślenie o tym, a co dopiero
mówić o realizacji.
Sylwia może cierpliwie czeka, aż się towarzysz uspokoi i nabierze
dystansu, no i wreszcie zacznie żyć ich życiem, a nie tylko
problemami, których jest twórcą. Tylko po drodze może się okazać, że
jednak Sylwia ma instynkt macierzyński i nie chce czekać, aż się
kochanek opamięta; może na jej drodze znajdzie się jakiś inny,
bardziej interesujący, a przede wszystkim bardziej wewnętrznie
poukładany mężczyzna, niż jej obecny....

A może Sylwia i Pan są siebie warci- wskazuje na to jej czynny udział
w tworzeniu szopki przed exią. Żyją teraz zgodnie (?), bo mają
wspólny plan, a jak już nie będzie możliwości jego realizacji
(decyzją sądu), to może się okazać, że nie łączy ich nic, co dawałoby
trwałość dla związku... Bo samo łóżko może łączyć do pewnego momentu,
a potem do głosu dochodzi fizjologia i nawet Viagra rady nie da.
Skończą się problemy, to i związek się skończy.

[alaikacper.pl]

Gdy zaczyna brakować argumentów w odniesieniu do faktów, zaczynacie
szukać ich w sferze domysłów - może stary, może bez sił, może bez
inicjatywy a może z uwiądem...
Próbujecie wnioskować o rzeczach, co do o których nie macie
odpowiedniej ilości danych, by wnioskowanie było logiczne i
prawdopodobne. Założyłem wątek o sytuacji dziecie, które coś miały,
mimo że związek się rozleciał a potem zabrano im nawet ten kawałek
stabilizacji. NIE będę wdawał się w dyskusje na temat planów moich i
partnerki, bo to nie jest przedmiotem dyskusji. Macie zadziwiającą
zdolność znalezienia w każdej mojej wypowiedzi jakiegoś zdania,
które można zinterpretować dokładnie na opak. Przykład: nawet pomoc
po odejściu została wyśmiana. Pewnie zdaniem autorki, lepiej by było
gdybym zachował się jak większość, zwinął dupę i zniknął? Napisałem,
to nie po to, żeby wykazywać jakąś chorą martyrologię, pokazałem co
zrobiłem, żeby dzieciom rano dać 2 godziny snu. Tylko kogo stać na
to, by dostrzec taki drobiazg, jak dzieci w tym wszystkim.
Widzicie "szopki", wspólny plan, bo jest walka i inne drugoplanowe
wypadki. Uważasz że trwa walka? Po walce jest już dawno, Sąd podjął
decyzję a gdybyś przeczytała historię na stronie do końca
znalazłabyś zdanie: "Zagadka - który wniosek znajdzie uznanie w
oczach Sędziów SA? Ja wątpliwości nie mam - przegram. Pytanie tylko,
czy ta przegrana jest przegraną moją, czy dzieci."

[zmeczona100]

alaikacper.pl napisał:

> Gdy zaczyna brakować argumentów w odniesieniu do faktów, zaczynacie
> szukać ich w sferze domysłów - może stary, może bez sił, może bez
> inicjatywy a może z uwiądem...
To nie są domysły, tylko na to wskazuje doświadczenie wielu z tego
forum. Warto po prostu z niego korzystać, aby nie przerabiać tego na
własnej skórze.


> Próbujecie wnioskować o rzeczach, co do o których nie macie
> odpowiedniej ilości danych, by wnioskowanie było logiczne i
> prawdopodobne.

No jasne, przecież wiadomo, że my nie dorastamy Ci do pięt w
logicznych wywodach.
Fakty mówią same za siebie i nie wymagają interpretacji.

Założyłem wątek o sytuacji dziecie, które coś miały,
> mimo że związek się rozleciał a potem zabrano im nawet ten kawałek
> stabilizacji.

Sytuacja ta to nie przyczyna, a skutek, więc nie da się tego
oddzielać.

NIE będę wdawał się w dyskusje na temat planów moich i
> partnerki, bo to nie jest przedmiotem dyskusji.

Przedmiotem dyskusji jest- rzekomo- dobro Twoich dzieci. Skoro dobrze
Wam wszystkim się układa, to rzecz jasna, że Twoje wspólne plany z
partnerką, dotyczą też dzieci- a sytuacja dzieci jest- zdaje się-
przedmiotem tego wątku?


Macie zadziwiającą
> zdolność znalezienia w każdej mojej wypowiedzi jakiegoś zdania,
> które można zinterpretować dokładnie na opak.

A może to jednak przeszkadza Ci obiektywizm w naszych wypowiedziach?


Przykład: nawet pomoc
> po odejściu została wyśmiana. Pewnie zdaniem autorki, lepiej by
było
> gdybym zachował się jak większość, zwinął dupę i zniknął?

Gdybyś tę pomoc traktował jako normę, to nie byłaby wyśmiana. Bo
wyszło to tak, jakby kobiecie składać wyrazy uznania, szacunku za to,
że raczyła urodzić dziecko, z którym była w ciąży.
Skoro ktoś decydował się na dziecko, to NORMĄ jest, że o nie dba.
A propo pomocy- pomagać przy dzieciach to może opiekunka, dziadkowie;
rodzice mają obowiązek wychowywania.


Napisałem,
> to nie po to, żeby wykazywać jakąś chorą martyrologię, pokazałem co
> zrobiłem, żeby dzieciom rano dać 2 godziny snu.

Taaa. A przy okazji sprawdzić, w czym żona wychodzi do pracy. Może
kupiła sobie jaką kieckę i nie daj Boże można na niej oko zawiesić?

Tylko kogo stać na
> to, by dostrzec taki drobiazg, jak dzieci w tym wszystkim.

Skoro Ciebie na to nie stać...


> Widzicie "szopki", wspólny plan, bo jest walka i inne drugoplanowe
> wypadki. Uważasz że trwa walka? Po walce jest już dawno, Sąd podjął
> decyzję a gdybyś przeczytała historię na stronie do końca
> znalazłabyś zdanie: "Zagadka - który wniosek znajdzie uznanie w
> oczach Sędziów SA? Ja wątpliwości nie mam - przegram. Pytanie
tylko,
> czy ta przegrana jest przegraną moją, czy dzieci."

Ależ jaka to zagadka, skoro odpowiedź znana jest od dawna?
Dzieci są tu przegrane od początku. Teraz chodzi o Twoje ambicje.

[alaikacper.pl]

> > Gdy zaczyna brakować argumentów w odniesieniu do faktów,
zaczynacie
> > szukać ich w sferze domysłów - może stary, może bez sił, może
bez inicjatywy a może z uwiądem...
> To nie są domysły, tylko na to wskazuje doświadczenie wielu z tego
> forum. Warto po prostu z niego korzystać, aby nie przerabiać tego
na własnej skórze.

DOświadczenie oparte jest zazwyczaj na wielu powtarzających się
przypadkach. Mój przypadek nie jest jednym z wielu. Mnie udało się
wprowadzić system opieki naprzemiennej, który został zrujnowany po
2LATACH, nie po dwóch dniach. Żona nie wyjechała do mamusi po
tygodniu od mojej wyprowadzki unosząc się honorem, zauważyłaś, że
stało się to 2LATA później. Zaślepienie i wiara w czyste intencje
mojej żony są na tym forum zdumiewające. Wy po prostu założyliście,
że jest święta i tak ma zostać.

> > Próbujecie wnioskować o rzeczach, co do o których nie macie
> > odpowiedniej ilości danych, by wnioskowanie było logiczne i
> > prawdopodobne.
>
> No jasne, przecież wiadomo, że my nie dorastamy Ci do pięt w
> logicznych wywodach.
> Fakty mówią same za siebie i nie wymagają interpretacji.

Ten wątke odnosił się od Sylwii, naszych planów, nowych dzieci itp.
Nie napisałem że jesteś idiotką bo ni potrafisz logicznie myśleć.
Napisałem, że nie możesz wyciągnąć wniosków nie znając faktów, o
których mówisz że mówią same za siebie...

> Macie zadziwiającą
> > zdolność znalezienia w każdej mojej wypowiedzi jakiegoś zdania,
> > które można zinterpretować dokładnie na opak.
>
> A może to jednak przeszkadza Ci obiektywizm w naszych
wypowiedziach?

Zapewniam Cię, że obiektywizm by mi nie przeszkadzał...

> Skoro ktoś decydował się na dziecko, to NORMĄ jest, że o nie dba.
> A propo pomocy- pomagać przy dzieciach to może opiekunka,
dziadkowie;
> rodzice mają obowiązek wychowywania.

??? łapiemy się za słówka? Pomagać,dbać, wychowywać w tym kontekście
dla mnie znaczą to samo, no ale jak już się dowiedziałem z Waszych
wypowiedzi ja jestem inny...

> Ależ jaka to zagadka, skoro odpowiedź znana jest od dawna?
> Dzieci są tu przegrane od początku. Teraz chodzi o Twoje ambicje.

Pozostanę przy swoim zdaniu, dzieci zaczęły przegrywać w lutym
2008r. a ambicje to ja mam...

[donabate]

Moja córka Gosia lat 4 chciała mówić do mojej partnerki mamo, i wytłumaczyliśmy
jej że ona już ma mamę i będzie miała ją na zawsze. Gosia zrozumiała i była
Kasia. Mimo tego Gosia chciała mieć takie same nogi jak Kasia i cycuszki .
Nie chodzi o dyskryminowanie, mamy ale danie szansy wszytkim.

[alaikacper.pl]

I po co jątrzysz? To poważna dyskusja a Ty sobie głupie happeningi
urządzasz? NApisałem tyle razy że powinno dotrzec. MÓWIĄ DO NIEJ
SYLWIA!

[ulkar]

Ale to jest jedyny i główny problem, nie spotkania z ojcem, a z
rzeczoną SYLWIĄ ... ona jest obca... i nic nie ma do twoich
dzieci... i to wszystko... to tak jakby dziećmi z nagła zaczęli
zajmowac się sąsiedzi... tez obcy...

[insula.incognita]

ulkar napisała:

> Ale to jest jedyny i główny problem, nie spotkania z ojcem, a z
> rzeczoną SYLWIĄ ... ona jest obca... i nic nie ma do twoich
> dzieci... i to wszystko... to tak jakby dziećmi z nagła zaczęli
> zajmowac się sąsiedzi... tez obcy...

Nie, to nie jest tak. Rodzina ojca, jest rodziną waszego dziecka.
I albo sie ludzie szanują, albo drą koty w nieskończoność udowadniając sobie
nawzaejm nie wiadomo co.
Skutek jest taki - że wszyscy są przegrani.

Bardzo madra kobieta z insuliny:)

[natasza39]

Dokładnie tak jak napisała.
Jeśli zona autora watko wywiozła dzieci i odseparowała je od ojca dlatego, że:
dzieci (podkreślam kilkuletnie)traktowały partnerkę ojca jak kogoś bliskiego, to
źle świadczy o matce.
Normalna, spełniona zawodowo i dojrzała emocjonalnie kobieta i matka potrafi
oddzielić to co dobre dla dzieci od tego co dobre dla niej.
Ja doskonale rozumiem nienawiść matki do kochanki męża, ale nie wolno jej karać
dzieci za to, ze one nie nienawidzą partnerki ojca dostatecznie głęboko.
Sorry, ale czy ta matka byłaby bardziej zadowolona gdyby od ojca dzieci wracały
zasmarkane i sponiewierane przez nowa partnerkę ojca?
Wtedy byłoby dobrze?
---------------------------------------------------------------------
Szarańcza jest plagą, chociaż jeden owad nie stanowi plagi. Podobnie jest z
głupcami.

[alaikacper.pl]

Powtórzę po raz kolejny, powiedz moim dzieciom, że Sylwia to obca.
Chętnie popatrzę na reakcję... ZGADZAM się z Tobą, że nic nie ma do
moich dzieci. Potrafiła im tłumaczyć, potrafiła przekonać je do
siebie nie siłą, ale ciepłem. Dba o nie tak samo, jak o mnie, za to
też ją rozstrzelasz?

[ulkar]

Dobra, nie moja sprawa, róbta co cheta, w obronie praw kochanki,
dlaej drzyj koty z matka dzieci, zamiast spotykac się z dziećmi. Ech
los, niektórym to się trafiaja rodzice Nigdy nie powiedziałam, że
ojciec nie może spotykać się z dziećmi, czy to, że mozna bez powodu
i z powodu własnej zranionej godności ograniczać kontakty ojca z
dziećmi. Chociazby dlatego, że sama miałam cudownego ojca...
ciepłego, wspierającego i rozumiejącego nas chyba lepiej niż mama.A
w sytuacji opisywanej przez autora wątku widzę tylko ten problem o
którym pisałam i jedyną racjonalna motywacje działania matki. Ale
cóż, mozna stawiać dobre samopoczucie własne i Sylwii ponad dobro
dzieci nie mówiąc już o porzuconej zonie, co tam Ona się przeciez
nie liczy ....

[alaikacper.pl]

Uściślając -
1. Nie ja drę koty, odbieram dzieci i oddaję w terminach ustalonych
przez Sąd, o ile uda mi się je odebrać. Odsyłam na stronę tam są
fakty, jak to żona nie utrudnia. Na marginesie, właśnie miałem
spędzić po wakacjach pierwszy weekend z dziećmi, miałem...
2. Matka nie działała racjonalnie. Gdyby działała i faktycznie były
to motywacje, służące obronie dzieci, przygotowałaby je na wyjazd a
nie po nocy, uciekała jak szczur. Gdybym miał dobre samopoczucie,
już dawno machnąłbym ręką i korzystał z tego co mam.
3. A ona? Liczyła się bardzo długo, opisałem to wcześniej, teraz?
Teraz jest wrogiem i proszę mnie dobrze zrozumieć, nie moim
wrogiem...

W złym kierunku idziesz

[natasza39]

ulkar napisała:

> Dobra, nie moja sprawa, róbta co cheta, w obronie praw kochanki,
> dlaej drzyj koty z matka dzieci, zamiast spotykac się z dziećmi

Jakoś nie odebrałam pierwszych postów jako "obronę praw kochanki".
Szanowne respondentki skierowały raczej watek w stronę ta właśnie.
Za bardzo się skupiacie, na:
1. Winie autora za rozbicie małżeństwa.
2. Poczuciu skrzywdzenia matki.
3. Obecności kochanki autora w życiu jego dzieci.

A wszyscy maja w dupie (jak zwykle zresztą) co dla dzieci byłoby najlepsze.

Co dla dzieci byłoby najlepsze?

[tricolour]

Gdyby była rodzina w komplecie, kochająca się. No, ale nie ma.

Jest za to wina zony i aparatu sądowego za całość krzywdy dzieci. Autor
chce dobrze, a sądy i matka chcą źle. I stąd napierdalanka - dla dobra
dzieci.

Gdybym była sądem

[natasza39]

Zamknęłabym mamuśkę z tatuśkiem w jednej celi i wypuściła dopiero wtedy gdy się
dogadają i uzgodnią wspólne stanowisko. Dałabym im jakiegoś negocjatora, żeby
sobie łbów nie pourywali.

To nie może tak być, żeby górę brały albo "jedynie słuszne" stanowisko i sposób
jaki wymyślił sobie tata, albo "urażona ambicja i fobie" matki.

[alaikacper.pl]

> Zamknęłabym mamuśkę z tatuśkiem w jednej celi i wypuściła dopiero
wtedy gdy się
> dogadają i uzgodnią wspólne stanowisko. Dałabym im jakiegoś
negocjatora, żeby
> sobie łbów nie pourywali.

Byliśmy kiedyś na mediacji. Trwała dwie godziny i było ich dwoje.
Wielokrotnie usłyszałem od nich: "Nie wolno nam stawać po
którejkolwiek stronie i przyznawać racji jednej ze stron, ale proszę
pomyśleć, czy to co mówi mąż nie jest rozsądne"... Jak łatwo się
domyśleć, mediacja nic nie dała - pozostaliśmy przy swoich
stanowiskach. Wg mojej żony, w tej chwili jest kompromis, trudno w
takiej sytuacji oczekiwać, że mediacja cokolwiek by dała.

No i tu jest problem...

[tricolour]

... jeśli zwraczasz tylko uwagę na to, co mediator mówił o TOBIE DOBREGO
do Twojej żony.

Jeszcze raz podkreślę: sami zrobicie z dzieci kaleki emocjonalne: TY
ZROBISZ do spółki z żoną. Żaden sąd, RODK czy inne instytucje.

[sonia_30]

Ano właśnie... Sporo czasu już minęło od rozstania, czas na to by
emocje wytonować, stanąć z boku, zobaczyć siebie w tej całej
sytuacji i swoje minusy również, a może przede wszystkim..

[alaikacper.pl]

zwracałem uwagę i słuchałem uważnie tego co mówił. Nie skierował
takich słów w drugą stronę... MAsz zdolność odnalezienia w każdym
moim zdaniu podtekstu, który ma mnie zdeprecjonować. Nie przyjmujesz
do wiadomości, że to co piszę może wyglądać tak, jak piszę. Ja
doskonale rozumiem, że trudno w to uwierzyć...
Kaleki emocjonalne... Przykład. W lipcu spędzaliśmy wakacje, był
temat kota, który rósł w hodowli dla nas. Dzieci widziały zdjęcia,
dopytywały i były przygotowane do spotkania z futrzakiem, zaraz po
wakacjach. W ubiegły piątek miałem odebrać dzieci. One czekały na
spotkanie z nami i ze zwierzakiem, o którym rozmawialiśmy przez
miesiąc. Czekały i czekają nadal... Żona nie wydała dzieci,
twierdząc, że ten termin, to nie mój termin. Tak samo zrobiła przed
wakacjami dwukrotnie. Jak myślisz jak czuły się dzieci, które już za
chilę miały się spotkać z nowym... Kto przyczynił się do kolejnej
małej ranki w ich umysłach...

Nie muszę niczego szukać, by deprecjonować...

[tricolour]

... Twoja historia ma logiczny ciąg wydarzeń.

Zaczęłą się od rozbicia rodziny. Wiesz o tym? To jest bardzo poważne
pytanie, bo na swojej stronie decyzję o rozwaleniu rodziny ująłeś jabyś
sie wysmarkał.

[alaikacper.pl]

> ... Twoja historia ma logiczny ciąg wydarzeń.
>
> Zaczęłą się od rozbicia rodziny. Wiesz o tym? To jest bardzo
poważne
> pytanie, bo na swojej stronie decyzję o rozwaleniu rodziny ująłeś
jabyś
> sie wysmarkał.

Mam się teraz zaczerwienić? Napisałem już kilka razy wyżej, nie było
woli utrzymywania związku, który nie istniał znacznie wcześniej, z
obu stron. Zapamiętaj proszę...

Co mam zapamiętać?

[tricolour]

Że właściwa (najlepsza emocjonalnie) kolejność, to rozwód, a potem związek?

Masz logiczny ciąg wydarzeń - jakbyś się na tym forum nie wywijał, to i
tak to na nic: rozwaliłeś rodzinę i od tego się zaczęło.

[alaikacper.pl]

> Że właściwa (najlepsza emocjonalnie) kolejność, to rozwód, a potem
związek?

Nie, Że woli p[rzetrwania w związku nie było z obu stron.
> Masz logiczny ciąg wydarzeń - jakbyś się na tym forum nie wywijał,
to i
> tak to na nic: rozwaliłeś rodzinę i od tego się zaczęło.
I jeszcze raz. Woli przetrwania w związku nie było z obu stron.

I z tego braku woli...

[tricolour]

... odpowiedzialny człowiek kleci pozew rozwodowy, rozwodzi się, dzieli
majątek, stabilizuje życie.

Potem zabiera się za nowe związku, by swojej przyszłej kobiety nie narażać
choćby na epitet "zdzira", na jaki tutaj sobie - poniekąd słusznie -
zapracowała.

Taka sentencja na koniec.....

[natasza39]

po tym coś teraz napisał...
Chcesz zmienić świat na lepsze? Zacznij od siebie.
Walnij się w pierś dla "dobra dzieci" i zacznij od siebie.
Może warto te swoje godności i racje czasem odstawić na bok.
Nie mówię o jakimś kalaniu się, ale uczciwym przedstawieniu sytuacji i
wyjaśnieniu do końca spraw z żoną.



alaikacper.pl napisał:

> > Że właściwa (najlepsza emocjonalnie) kolejność, to rozwód, a potem
> związek?
>
> Nie, Że woli p[rzetrwania w związku nie było z obu stron.
> > Masz logiczny ciąg wydarzeń - jakbyś się na tym forum nie wywijał,
> to i
> > tak to na nic: rozwaliłeś rodzinę i od tego się zaczęło.
> I jeszcze raz. Woli przetrwania w związku nie było z obu stron.

[sonia_30]

No tak tak, to wiemy, ale skoro nie było woli, to należało związek
zakończyć, poustalać co trzeba i dopiero wtedy zastanawiać się jak
do tej rzeczywistości resztę życia dostosować