Forum Aktualności i Media Prasa i media
ZMIEŃ
    Dodaj do ulubionych

    Z emigracji na kozetkę

    IP: *.aster.pl 22.02.08, 16:03
    ja tam się nie dziwię,nawet jak z wakacji wracam, to mam deprechę :)
    Obserwuj wątek
        • Gość: nikita Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.neoplus.adsl.tpnet.pl 22.02.08, 18:58
          Bo emigracja to nie jest łatwa sprawa. Podobno tak naprawdę "u siebie" czuje się dopiero trzecie pokolenie.

          Nawet nauczenie się języka na takim poziomie, aby rozumieć każde słowo i swobodnie żartować sobie z miejscowymi przekracza możliwości większości emigrantów - do tego potrzebne są odpowiednie zdolności i wiele lat pracy. Poza tym rodzinę i znajomych zostawia się w Polsce, gdzie ludność jest raczej zasiedziała i przywiązana do ziemi, a oprócz wojskowych mało kto przeprowadza się kilka razy w ciągu życia w różne miejsca. Podobnie jest ze zwyczajami, kuchnią itp. - dla większości ludzi, nie tylko zresztą w Polsce, to świętość, a ich porzucenie na rzecz "obcego" stylu życia to jak wyrzeczenie się własnej matki.

          No i człowiek dostaje rozdwojenia jaźni - z jednej strony widzi, że w takiej Anglii czy Danii jest pod każdym względem lepiej, z drugiej czuje, że to "nie jego", a on jest "nie stąd". Dlatego po pewnym czasie zapomina o tym, co było w Polsce złe, i ojczyzna zaczyna mu się kojarzyć głównie z beztroskim dzieciństwem i rosołkiem ugotowanym przez mamusię. I człowiek wraca, i przeżywa szok, bo czuje, że "stąd" też już nie jest, ponieważ tutejsze standardy są zdecydowanie "nie jego".

          Płynie stąd jeden, brutalny zresztą wniosek - najlepiej od razu urodzić się w normalnym kraju.
            • Gość: wrocilem 100% racji, sam tez tak mam IP: *.chello.pl 22.02.08, 21:05
              wrocilem do Polski, bo zapomnialem jak tu jest do dupy. Wydawalo mi sie ze skoro
              tu ludzie jakos zyja to nie moze byc tak najgorzej.

              ale 3 miesiace po powrocie jedno co mi chodzi po glowie to jak najszybciej
              wyjechac. Brud, niskie place, drozyzna, blokowiska, chamscy ludzie, biurokracja
              - czubek gory lodowej!
            • rasklaat Re: Z emigracji na kozetkę 22.02.08, 21:38
              Literaturę emigracyjną to właśnie teraz sam piszesz. Teraz się pisze inne książki niż kiedyś, królują nowe formy więc czemu nie zapisy z forów w formie książkowej? A tego, co na gazeta.pl w postach napisano o emigracji, starczyłoby na następne "Ogniem i mieczem", nic tylko powybierać cytaty, wydrukowac, oprawić i sprzedawać.
              • Gość: białostoczanin Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.dsl.bell.ca 23.02.08, 02:59
                Witam, ja po dwudziestu latach w Kanadzie jestem pewien że gdy zaparkuję moje auto na ulicy to mi nikt go nie buchnie ani złośliwie nie porysuje, pomimo tego że w Toronto jest zbieranina z całego świata. Poza tym przedłużenie prawa jazdy, health card, paszportu czy czego kolwiek zajmuje minuty. Mogę też większość spraw załatwić poprzez internet, a wszystkie karty są mi przysyłane pocztą. Jestem człowiekiem z natury leniwym i między innymi za to kocham ten kraj. Poza tym Kanada jest piękna. Nie zapominam też tego że jestem Polakiem. Moje dzieci oprócz płynnego posługiwania się Angielskim i Francuskim mówią płynnie po polsku.
                • Gość: California Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.dsl.pltn13.sbcglobal.net 23.02.08, 05:01
                  >zaparkuję moje auto na ulicy to mi nikt go nie buchnie ani złośliwie >nie
                  porysuje, pomimo tego że w Toronto jest zbieranina z całego >świata.

                  co Ty powiesz...masz uato pewnie jak kazdy w Kanadzie..popularne zwykle jakas
                  honda civic lub accord na kredyt...wiec Ci nikt nie porysuje...w Polsce jak masz
                  Toyote to tez Ci niekt nie porysuje bo to zwykle auto...ja mam Labroghini i dom
                  w Seattle tez. Bylem
                  2 dni w Kanadzie z rejstracjami z Washington stanu. Urwali mi
                  lusterko. Wybacz ale Twoje ubostwianie Kanady i nagana dla Polski
                  to mitomania.


                  >Poza tym przedłużenie prawa jazdy, health card, paszportu czy czego >kolwiek
                  zajmuje minuty.

                  Co Ty powiesz! A wiesz ile sie czeka w USA na wizy imigracyjne jak sie ozenisz z
                  dziwczyna z Polski?

                  >Mogę też większość spraw załatwić poprzez internet, a wszystkie >karty są mi
                  przysyłane pocztą.

                  Tak..podobnie jak Ci ktos moze ukrasc karte i nakupowac sobie
                  co chce. w Polsce tego problemu nie znalem. Poznalem na kontynencie
                  polnocno amerykanskim


                  >Jestem człowiekiem z natury leniwym i między innymi za to kocham >ten kraj.

                  Mieszkasz w dzielnicy o przewazajacej liczbie biedoty i wszystko co masz to
                  pewnie auto bo tylko tam lenistwem sie dochodzi?
                  Nie gniewaj sie...zartuje :-) nie zyw do nie urazy

                  >Poza tym Kanada jest piękna.

                  zgadzam sie.

                  > Nie zapominam też tego że jestem Polakiem. Moje dzieci oprócz >płynnego
                  posługiwania się Angielskim i Francuskim mówią płynnie po >polsku.


                  aNGIELSKIM, fRANCISCKIM malymi tak jak polskim :-)
                  lekcja polskiego od emeryta z USA i Kanady :-)

          • Gość: big t Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.hudd.cable.ntl.com 22.02.08, 19:29
            z tym przystosowywaniem sie nie jest do końca tak. Mieszkam w UK, uczę się języka, staram się poznać wszelkie meandry tutejszego życia,ale mimo to nie chcę się wtopić całkowicie w tłum. Mam świadomośc tego, że jestem i do końca życia będę Polakiem. I co z tego, że mój akcent nigdy nie będzie wystarczająco brytyjski? Że moje dzieci być może ktoś nazwie dziećmi emigrantów? Czuję się tu dobrze, mam wszystko czego mi potrzeba, wiem kim jestem i gdzie przebywam i uwierzcie mi, że większość moich znajomych, Anglików bądź też i nie, ma daleko w nosie skąd jestem.
            • ryslis Re: Z emigracji na kozetkę 22.02.08, 19:47
              Ja bylem w kraju emigrantow gdzie ludzie inteligentni wsrod ktorych sie
              obracalem sa wyrozumiali,moj angielski byl bardzo slaby ale podpieralem sie dosc
              dobrym niemieckim.Po 2 latach pobytu calkowicie odseparowalem sie od polskiego
              srodowiska.W srodowisku pracy i zamieszkania bylem jedynym Polakiem,wsrod
              Amerykanow swoja wiedza,pracowitoscia i umiejetnosciami mialem uznanie,szacunek
              i przyjazn.
                • Gość: Łukasz Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.lns3-c8.dsl.pol.co.uk 22.02.08, 23:46
                  Oj, w Stanach jest inaczej niż w Europie zachodniej. Tam człowiek
                  nie czuje sie obco, bo to kraj zbudowany przez emigrantów. A co do
                  powierzchowności kontaktów międzyludzkich, no tak jest. Ale lepsza
                  powierzchowna uprzejmość, niż powierzchowna gburowatość. A tak na
                  dobrą sprawę, to ilu jest ludzi na których człowiek tak naprawdę
                  może liczyć, w Polsce czy gdzie indziej??? Tego nigdy nie wiadomo.
                  Dlatego mu nawet wierzę. Pzdr.
                  • hjb Re: Z emigracji na kozetkę 23.02.08, 00:40
                    Calkowicie sie zgadzam. Mieszkam a USA i pracuje z ludzmi z wielu
                    krajow rowniez z Polakami.Ludzi na ktorych pomoc moge liczyc to
                    Amerykanie, Anglicy i Wlosi - bezinteresownie, uprzejmie i bez
                    oczekiwania na wdziecznac, po prostu bo tak chca. Doprawdy nie wiem
                    skad te mity o ich powierzchownosci. Zwracam tez uwage na
                    dobroczynnosc, ktora tutaj jest najbardziej rozwinieta ze wszystkich
                    krajow swiata i wielu ludzi dziala w bardzo wielu organizacjach dla
                    dobra innych i Wiekla Orkiestra Swiatecznej Pomocy trwa przez caly
                    rok. Czy naprawde tak zachowuja sie ludzie powierzchowni? Podam
                    przyklad: przy wielu kosciolach sa napisy "Jesli jestes w ciazy i
                    szukasz pomocy - zglos sie". I otrzymac mozna roznego rodzaju
                    konkretna, madra, rowniez finansowa pomoc, na ktora sklada sie
                    czasem zaledwie garstka parafian. W Polsce znam Duchowa Adopcje
                    Dziecka Poczetego - pewnie, ze to glebokie i nie mam nic przeciwko
                    modlitwie za dzieci i pomocy duchowej.Chce tylko podac przyklad
                    innego rozumienia pomocy.
                    • Gość: hahah Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.dsl.pltn13.sbcglobal.net 23.02.08, 05:10
                      >Calkowicie sie zgadzam. Mieszkam a USA i pracuje z ludzmi z wielu
                      >krajow rowniez z Polakami.Ludzi na ktorych pomoc moge liczyc to
                      >Amerykanie, Anglicy i Wlosi - bezinteresownie, uprzejmie i bez
                      >oczekiwania na wdziecznac, po prostu bo tak chca.

                      Widze jakie sa te "zyczliwosci" zwlaszcza jak sie ludzie rozwodza w USA! W
                      Polsce to nawet czlowiek sobie by nie wyobrazli. Jak widac KROTKO jestes tutaj
                      bo ulegasz UŁUDZIE czegos co sie nazywa polityczna poprawnosc/zyczliwosc. W
                      Polsce ludzie sa szczerzy,
                      powiedza Ci SPIE..J i tyle. w innych krajach beda grzeczni
                      i Ci "wbiję nóz w plecy"
                      • bjh1 Re: Z emigracji na kozetkę 23.02.08, 14:31
                        Mysle ze to wlasnie typowo polskie takie wbijanie noza w plecy. Zdaje
                        sie ze przebywasz w polskim srodowisku i trudno Ci wyobrazic sobie
                        ludzi wyluzowanych, spelnionych zawodowo, czesto z kontem w banku
                        zapewniajacym mozliwosc przezycia wielu lat bez pracy, ktorym po
                        prostu nie przyjdzie do glowy "wbijanie noza w plecy" i jak mu sie nie
                        podoba to po prostu zignoruje, bo po co mialby sie przejmowac. (Co
                        znowu wg polskich obyczajow jest "powierzchownoscia).
            • Gość: California Re: Z emigracji na kozetkę IP: *.dsl.pltn13.sbcglobal.net 23.02.08, 05:07
              >mój akcent nigdy nie będzie wystarczająco brytyjski

              w Californi ci brytyjczycy robia wszystko zebysmy sie z ich
              akcentu nie smiali. Co wiecej kazda fajna dziwczyna z Californii Ci
              powie ze jak mowisz po angielsku z akcentem nie anglojezycznym to
              jest to bardziej seksowne... ludzie pozbyjcie sie tych polskich kompleksow jakie
              nabyli Polacy wraz z zaborami.
              My w Californi sie smiejemy z Brytyjskiego akcentu...i
              jak moi koledzy twierdza "nikt ich nie kapuje" bo jezdz po zlej stronie ulicy i
              dziwnie mowią.

              Wszyscy moi kumple i ich rodziny sa od 100+lat w California...
              Ja sobiscie mam fuksa mowic tak ze nikt nie wie ze jestem
              urodzony w Polsce ale czesto chetnie probuje udawac Wasz polski akcent. Juz nie
              jedna super dziwczyna na to poleciala!
            • umghhh Re: Z emigracji na kozetkę 22.02.08, 23:49
              jak kogos gryzie bardzo za granica to moze sprobowac. Z moich doswiadczen
              emigracyjnych i rozmow z innymi emigrantami (niekoniecznie polskimi) nie jest im
              nigdzie za dobrze bo widzieli ze mozna inaczej i ich denerwuje to ze lokale nie
              traca nawet chwili na zastanowienie sie nad tym czy status quo nie nalezaloby
              zmienic.
              Mnie nie jest dobrze tam gdzie spedzilem wystarczajaco duzo czasu zeby nauczyc
              sie jezyka i zaczac wnikac w tajniki zycia lokalnego. Mimo to nie zamienilbym
              Rzeszy (gdzie mieszkam w tej chwili) na Polske. Po tylu latach to jak
              przeprowadzka do nieznanego kraju tyle ze zna sie jezyk. Ja znam ich kilka wiec
              mam wybor i do Polski sie poki co nie wyprowadzam. Wykluczyc nie moge
              oczywiscie, szczegolnie jak zajda zmiany w moim zyciu i w sytuacji nad Wisla ale
              to co sie kiedys mowilo ze emigracja to w pewnym sensie porazka stalo bym sie
              wlasnie wtedy prawda gdybym wyemigrowal spowrotem do Polski.
              Oczywiscie prawda jest tez taka ze rodzine wskotek polityki roznych wladz
              polskich mam na calym swiecie rozsypana, przyjaciol tez mam po swiecie
              rozsypanych (nie z powodu polityki wladz ale dlatego ze tak wyszlo). Tak by
              zreszta bylo nawet jakbym zostal tyle ze do tego mialbym ten bonus chamstwa,
              prostatctwa, niedojzalosci i mialkosci strasznej. A tak przynajmniej mam wybor i
              mam poczucie ze moja szanse wykorzystalem. Moze nie najlepiej ale sprobowalem i
              jestem zadowolony.
              Jak mnie depresja gryzie ide do sklepu i kupuje butelke dobrego wina albo do
              knajpy gdzie w kulturze spozywam dobre piwo. Pochodzenia nie zapieram sie
              oczywiscie. Lodz czy Kutno takie samo miejsce jak Moskwa czy Kolonia albo Londyn
              - punkt na mapie do ktorego wraca sie wspomnieniami bo tam spedzilo sie mlodosc.

              PS artykul dobry do rozpoczecia dyskusji choc bardzo slaby.
          • Gość: :O) Nikita... IP: *.belf.cable.ntl.com 23.02.08, 11:58
            Nie masz pojeia o tym jak sie zyje za granica i powetarzasz
            stereotypy rozsiewane przez ludzi ktorzy wyjechali tam, pracuja w
            kuchni lub przy patrpszeniu ryb i zyja w tzw polskich gettach.

            1) Mowie po angielsku perfekecyjnie (juz 10 lat) za sprawa swojej
            zony i uczelni.
            2) Mam super prace i zarobki
            3) Mam tylko jednego znajmego z polski
            4) Nie czuje sie tutaj absolutnie obcy ani samtony
            5) Odwiedzam polske reguralnie
            6) Jestem szczesliwa osoba, czasami tesknie za Polska ale bardziej
            za poszczegolnymi ludzmi niz krajem.
            7) Uwazam ze kompletna bzura jest mowienie ze dopiero moi wnukowie
            beda si tutaj czuli dobrze... Kompletny ansurd.
            Twoje wywody moznaby dopasowac do tych ktoerzy tu przyjachali i:
            - nie mowia w lokalnym jezyku (lub mowia slabo)
            - ich jedyni znajomi to inni polacy - rowniez w slabej stuacji
            materialnej
            - maja ze wszytskim problemy i na wszystko wokol narzekaja (stres
            zrodzony wlasnie sytaucja materialna).

            Zwrocilbym uwage na dwie sprawy jako istotny czynnik decydujacy o
            tym jak sie czujesz na obczyznie (zle lub dobrze)- oczywiscie jezyk
            i zdolnosc adaptacji (lub jej brak).
            Generalizowanie ze - nigdy nie nauczysz sie jezyka perfekt czy
            neigdy sie tak naprawde nei zaklimatyzujesz jest kompletna bzdura i
            zalezy od powyzszych czynnikow.
            Warto wspomniec ze glupie stereotpy rozsiewaja zazwyczaj ludzie
            neiwyksztalceni i nei majacy zielonego pojecia o lokalnej kulturze,
            typu - "...jak bylem w Anglii (pracowal 2 miesaice na polu) to
            czlowieku oni tam niw maja niz w telewizji... same glupoty, zadnych
            ambitniejszych rzeczy". Podslyszalem kiedys taka rozmowe w
            samolocie i uszy mi wiedly przez ponad godzine... stek totalnych
            bzdur i dowod na glopte tych kretynow.

            Co do artykulu - zgadzam sie w 100%. Pierwszy raz po moim wyjezdzie
            nie bylo mnie w kraju przez 3 lata (Nowa Zelandia). Po pworcie
            wpadlem w powazna depresje i moja jedyn mysl to byl kolejny wyjazd.
            Wiem ze zabrzmi to trywialnie ale kolejka na poczcie (przy pierwszej
            okazji) i pyskowka ludzi uzysmowila mi jedna rezcz: musze stad
            spier... i to jak najszybciej. To sa kwestie ktore przecietna osoba
            w Polsce nigdy nie zrozumie (chyba ze doswiadczy tego na swojej
            skorze). Nie mozna wytlumaczyc ze nagle mi przeszkadza ze jakas
            chamka zza lady do mnie pyskuje albo denerwuje mnie ze nie odpoiwada
            usmiechem na moj usmiech - Jest to kwestia przyzwyczajenia sie do
            pewnego innego (za granica) sposobu zycia, trudno jest potem wrocic
            do rezczywustosci w Polsce - ale tak jak wspomnialem tego
            subiektywnego odczucia nie jest spsob wytlumaczyc polakom
            mieszkajacym w Polsce - zaraz bedzie ze ci odbila woda sodowa.
            Milo jest mio tez uslyszec ze podobne problemy maja inni Polacy
            ktorzy spedzili jakis normalny czas za granica (nie koniecznie na
            polu i niwkoniecznie w otoczeniu innych Polakow).
        • Gość: ojciec ALE BZDURA!!! IP: 78.16.105.* 22.02.08, 23:51
          1. Szaro? Jeśli jest bardziej szare miejsce niż Dublin, to na pewno nie w Polsce.
          2. Na Wyspach wszystko jest lepsze? Może system bankowy z lat 90tych, może
          brakoróbstwo robotników, może beznadziejny (i płatny) system opieki zdrowotnej,
          może położnictwo z lat 90tych, może w końcu klimat :D?????
          3. Wyspy nauczyły mnie doceniać Polskę i to, co wypracowaliśmy po 89. Wracam do
          Polski w lipcu i NIE MOGĘ SIĘ DOCZEKAĆ. Jest wiele rzeczy gorszych w Polsce, tak
          jak jest wiele rzeczy gorszych w Irlandii, Niemczech, Hiszpanii i każdym innym
          kraju.

          Szkoda, że tego nie widzą pismaki z Gazety, którzy tylko szukają sensacji i
          wysokiej klikalności dla ich artykulików.
      • fyrlok Re: Z emigracji na kozetkę 22.02.08, 17:42
        Mnie najbardziej deprymuja te mordy
        (przynajmniej do niedawna) na scenie politycznej.

        Brrrrr,eeeee,feeeeee.
        Imho miejsce takich pseudoelit
        jest nawet nie tyle w wiezieniu,
        co w ZOO. Same obrzydliwe malpy.
        No ale rozaniec miedzy zebami.
        • Gość: anonim Re: Jest szaro i smutno, ale IP: *.neoplus.adsl.tpnet.pl 22.02.08, 18:07
          Ja tez jestem czlowiekiem ktory wrocil i sam nie wiem po co.
          Wrocilem bo wydawalo sie ze wracam w swoje rodzinne strony, tutaj
          rodzina, znajomi, moj kraj. Tak nie jest. Nie mam wspolnego jezyka z
          rodzina ani znajomymi. Nie rozumiemy sie. W Polsce nikt nie zwraca
          uwagi na przepisy prawa, tutaj wszystko sie "zalatwia".Olbrzymie
          obszary szarej strefy od gabinetow lekarskich do prawniczych. Jak
          sie rozejrzalem wsrod znajomych i rodzinie to kazdy z nich jest
          zatrudniony w szarej strefie.W glowie mnie sie nie miesci ze tak
          moze byc.Kraj totalnego bezprawia, rozpad administracji, sluzb
          sanitarnych i porzadkowych.Jest wiec szaro i smutno w tym kraju ale
          tylko dla ludzi ktorzy widzieli inne porzadki.Jak sie raz wyrwalo z
          szamba nigdy, przenigdy nie powinno sie do niego wracac.
          • Gość: novial Re: Jest szaro i smutno, ale IP: *.adsl.inetia.pl 22.02.08, 19:43
            Doskonale cię rozumiem. Ja sam nie wyjeżdżałem, ale zawsze mnie denerwował w
            Polsce wszechobecny brud, niechlujstwo, bylejakość, wandalizm, cwaniactwo,
            nieżyczliwość, ponuractwo, pseudoreligijność ... i długo by jeszcze wymieniać. A
            najbardziej mnie dziwiło, że nikt tego nie dostrzega. W Polsce ludzie izolują
            się od innych i zamykają się w swoich czterech ścianach, a wszystko, co ich
            bezpośrednio nie dotyczy, mają głęboko w d... No a na forach dyskusyjnych
            nawiedzeni fanatyczni pseudopatarioci wymyślają takim krytykom jak ja od
            zdrajców Polskości (koniecznie przez duże P), targowiczan i sprzedawczyków i
            doradzają natychmiastową emigrację na Białoruś. :)
            • Gość: Anastazy Re: Jest szaro i smutno, ale IP: *.2-0.pl 23.02.08, 00:35
              szkoda, że nie wyjechałeś pomieszkać choć chwilę w UK. Albo w USA.
              Myślisz, że tam się tak wszyscy troszczą? W d... Cię mają, ale z
              przygłupawym uśmieszkiem i kretyńskim "how are You/Are You ok?"
              zawsze będą mówić, żeś kul men. Takich fałszywców jak w Anglii nie
              widziałem w Polsce jeszcze. Przez pierwszy tydzień to pomagało,
              wydawało się, że to szczera życzliwość, i pomagało, jak się roboty
              nie dawało znaleźć czy z mieszkaniem problem był. Ale potem
              zauważasz obłudę. W Polsce jest w drugą stronę często, niestety - ta
              gburowatość, choć mniejsza niż dawniej, jednak razi - czy
              sfrustrowane kasjerki w markecie, czy wichurowata szatniarka na
              basenie, czy jeszcze inne wynalazki. Ale chyba jednak wolę
              powierzchowną gburowatość od powierzchownej serdeczności, bo z
              mojego doświadczenia wynika, że głębia najczęściej jest
              przeciwieństwem tego, co pozornie widoczne. Howgh
            • comrade Re: Jest szaro i smutno, ale 23.02.08, 14:57
              > Doskonale cię rozumiem. Ja sam nie wyjeżdżałem, ale zawsze mnie denerwował w
              > Polsce wszechobecny brud, niechlujstwo, bylejakość, wandalizm, cwaniactwo,
              > nieżyczliwość, ponuractwo, pseudoreligijność ... i długo by jeszcze wymieniać.
              > A
              > najbardziej mnie dziwiło, że nikt tego nie dostrzega. W Polsce ludzie izolują
              > się od innych i zamykają się w swoich czterech ścianach, a wszystko, co ich
              > bezpośrednio nie dotyczy, mają głęboko w d... No a na forach dyskusyjnych
              > nawiedzeni fanatyczni pseudopatarioci wymyślają takim krytykom jak ja od
              > zdrajców Polskości (koniecznie przez duże P), targowiczan i sprzedawczyków i
              > doradzają natychmiastową emigrację na Białoruś. :)

              Może chodzi o to że brud, niechlujność, bylejakość, wandalizm i cwaniactwo NIE
              SĄ - jak piszesz - _wszechobecne_ w Polsce. Występują, jasne, w proporcjach
              większych niż w krajach starej UE, ale trza być ślepym żeby po pierwsze nie
              widzieć jaki jest trend zmiany tych proporcji, a po drugie dostrzec fakt ze są
              kraje lokujące się w tej hierarchii jeszcze gorzej niż Polska i że jest to
              zdecydowana większość krajów na świecie :) Kłamstwem jes tez fakt ze nikt tego
              nie dostrzega. Wiekszosc ludzi dostrzega, tylko interpretuje to mocno
              emocjonalnie w jedną albo drugą strone.

              Ja mam takie porównanie: Polska jest obecnie w pierwszej lidze najbardziej
              rozwiniętych krajów świata, natomiast problem polega na tym że w tej lidze
              okupuje jedno z ostatnich miejsc. Gdyby cały świat to była rzeczywiscie tylko
              pierwsza liga, to mozna by pisać krytycznie. Ale nie jes tak. Istnieje tez druga
              a nawet trzecia liga. Więc jak ktoś pisze że o PL ze syf, nieład, burdel
              organizacyjny jest _wszechobecny_ i totalny (a tak napisales) to tak jakby
              stawiasz PL na równi z Zimbabwe, Kongo, Bangladeszem, spychasz do trzeciej ligi.

              Dlatego ktos moze sie wkurzyć na takie teksty, i nie trzeba byc zadnym
              pseudopatriotą, zeby sie wkurzać, wystarczy po prostu być obiektywnym.
          • wymiatator1 Re: Jest szaro i smutno, ale 22.02.08, 22:13
            Ja wyjechałem zaledwie do Poznania z małego miasteczka na Kujawach i też nie potrafię już rozmawiać z ludźmi z rodzinnych stron. To co kojarzyło mi się z beztroskim dzieciństwem dzisiaj jest chamstwem i brudem niewykształconych wieśniaków.
      • piotrek20074 W Polsce nie jest szaro 22.02.08, 17:46
        w porównaniu z krajami na podobnej szerokości geogr. wiadomo ze w
        ciepłych kajach jest bardziej kolorowo. Ale ja zawsze chętnie wracam
        do Polski i nie mogę wytrzymac za granica wiecej niz 2 tygodnie.
        • Gość: duze_balony Re: W Polsce nie jest szaro IP: *.acn.waw.pl 22.02.08, 23:35
          zgadzam sie...dla mnie to tzw. pieprzenie kotka za pomoca
          mlotka...jesli ktos ma leb na karku, troche oleju w glowie, ew. ma
          szczescie w zyciu, wszedzie, absolutnie wszedzie sobie poradzi..i
          niewazny jest klimat spoleczny, kultura, klimat zimny albo klimat
          goracy..swiat 21 wieku to nie jest swiat dla wypierdkow, a wlasnie
          wiekszosc artykulow w gw traktuje o takich..przeciez realia sa
          zupelnie inne, niewazne ze jedziesz, niewazne ze wracasz, wazne, ze
          realizujesz sie w tym co robisz najlepiej albo w tym co
          lubisz...pzdr4all
      • Gość: Brett Z emigracji na kozetkę IP: *.cable.mindspring.com 22.02.08, 17:55
        Bo do Polski się wraca, ale tylko na wakacje. :)

        Swoją drogą to ciekawe artykuły pojawiają się na tej stronie. Jak ludzie
        wyjeżdżali do pracy na Wyspy, to pojawiały się artykuły o wykorzystywaniu
        Polaków, o oszustach, o ciężkich warunkach, o bezdomnych którym się nie
        powiodło. Teraz jak Polacy wracają to straszy się ich psychologiem, szarością,
        polskimi urzędami, niskimi zarobkami.
        Cokolwiek by się nie działo, gazeta.pl zrobi wszystko żeby przestraszyć Polaków
        i wpędzić w niepewność.
      • Gość: pocalujta_wujta Nie "pozbawione wiekszych problemow" ale normalne IP: 204.153.88.* 22.02.08, 17:59
        Te "wieksze problemy" to po prostu glupota rozwiazan polskich i
        czesto zawistna i zamknieta mentalnosc polska.

        Po 13 latach zycia w USA nie chce mi sie wracac do tego Wszego
        burdelu w ktorym nie tylko slabo sie zarabia, ale panuje
        ustroj "feudalno-biurokratyczny":

        1. Niskie zarobki
        2. Wciaz niski poziom bezpieczenstwa.
        3. Brak wzajemnego szacunku ludzi.
        4. Brak zrozumienia.
        5. Brak szacunku mlodych niewyzytych dla tych starszych.
        6. Ignorancia i arogancja wynikajaca po prostu z zamknietego umyslu
        na mozliwe zmiany.
        7. Niechec do zmian (znow zamknietosc umyslow).
        8. Choroba wladzy na kazdym szczeblu czy to w urzedzie czy to w
        pracy gdzie urzednikowi albo menedzerowi wydaje sie ze jego funkcja
        to bycie Bogiem tego tam po drugiej stronie (notabene mam
        podejrzenie ze wielu menedzerow z MBA w Polsce nie ma tak naprawde
        pojecia na czym polega rola liderow i organizatorow, i sprowadzaja
        ja do prymitywnych uzaleznien w stosunkach pracodawca-pracownik).
        9. Nieprzyjaznosc stosunkow (w USA za nioeprzyjazne stosunki w pracy
        mozna wytoczyc proces i go latwo wygrac wiec kazda firma dba o to by
        nie bylo agresji miedzy przacownikami, ale takze miedzy menedzerami
        i pracownikami).
        10. Ogolne niezrozumienie drugiego czlowieka.
        11. Ulomnosc elementarych rozwiazan sluzacych czlowiekowi (banki-czy
        moge np. robic operacje przez internet 24x7 ew. rozmawiajac o
        przelewie z uprzejma pania w niedziele wieczorem?)
        12. Nawiedzenie i to czesto religijne, ale nie tylko.
        13. Uprzedzenie do innosci (nie chodzi to o rase, kulture czy
        oreintackje seksualna ale np. o nietypowe zainteresowania i
        niestereotypowy model zycia).
        14. Akceptacja chorych postaw a czesto wystepkow typu pobicia ,
        oszustwa i inne ("moralnosc Kalego" ale takze "nie donos" w
        wypadkach gdy chodzi po prostu o zlikwdowanie czegos rzeczywiscie
        niemoralnego to raczej za niemoralne uczhodzi zgloszenie
        elementarnych wykroczen czy chamstawa przeszkadzajacemu innym np.
        policji - to jest normalne w innych krajach i dlatego jest
        spokojniej).
        15..... mam kontynuowac dalej? To by mi zabralo duzo czasu.

        Mimo ze nie czuje sie dobrze z rzeczywistosca w USA to jednak wole
        zyc tutaj ze wzgledu na wygode rozwiazan i poszanowanie ktore mi sie
        tu okazuje mimo ze nie jestem obywatelem tego kraju. Nosilem sie z
        zamiarem powrotu, ale do Europy Zachodniej a nie do polski i to byc
        moze tam gdzie nie ma zbyt wielu Polakow a ci co sa to maja jakis
        poziom moralny i otwarta glowe (czyli glownie wyksztalceni Polacy co
        albo znaja zycie na Zachodzie, albo sa tak mlodzi ze sa nieskalani
        PRL-owskim sposobem myslenia np. pr rodzicach).

        pozdrawia
        Nie PRL-owsko myslacy Polak w srednim wieku zyjacy w USA.

        P.S> Model zycia w Szwajcarii naprawde mi odpowiada a poznalem
        odrobine ten kraj zanim przyjechalem do USA.
        • Gość: eustachy Re: Nie "pozbawione wiekszych problemow" ale norm IP: 83.238.180.* 22.02.08, 18:29
          >9. Nieprzyjaznosc stosunkow (w USA za nioeprzyjazne stosunki w
          pracy
          >mozna wytoczyc proces i go latwo wygrac wiec kazda firma dba o to
          by
          >nie bylo agresji miedzy przacownikami, ale takze miedzy menedzerami
          >i pracownikami).

          No właśnie... wszyscy przychodza ze sztucznymi usmiechami i sztuczna
          sympatia, wszyscy wystraszeni, zeby ich nie posadzic
          o "nieprzyjaznosc", o to, ze nie nadaja sie do zespolu.
          • Gość: nikita Re: Nie "pozbawione wiekszych problemow" ale norm IP: *.neoplus.adsl.tpnet.pl 22.02.08, 19:22
            Gość portalu: eustachy napisał(a):

            > No właśnie... wszyscy przychodza ze sztucznymi usmiechami i sztuczna
            > sympatia, wszyscy wystraszeni, zeby ich nie posadzic
            > o "nieprzyjaznosc", o to, ze nie nadaja sie do zespolu.

            Jak przychodzę do urzędu, to naprawdę mnie nie obchodzi, czy przyjazne nastawienie panienki z okienka jest szczere czy wyuczone. A co to w ogóle znaczy "sztuczna sympatia"? Czy sądzisz, że jeśli szef ma problemy osobiste, to powinien rzucać krzesłami w pracowników, bo "tak czuje", a uśmiech i uprzejmość byłyby w tym wypadku fałszywe?
        • Gość: Expert do pocalujta_wujta IP: *.neoplus.adsl.tpnet.pl 22.02.08, 18:39
          Gość portalu: pocalujta_wujta napisał(a):
          "Po 13 latach zycia w USA nie chce mi sie wracac do tego Wszego
          burdelu
          3. Brak wzajemnego szacunku ludzi.[...]"

          Widac ze w USA nauczyles sie szacunku :) Wyraziles to zwlaszcza w
          slowach "..wracac do tego Wszego
          burdelu...". Widac ze wzajemny szacunek jest w USA na wysokim
          poziomie :) No i szczerze mi przykro ze Cie zawiedlismy tu w Poslce,
          tym NASZYM burdelem. Bo to juz nie Twoj bo Ty przeciez taki
          amerykanski jestes :) tyle lat w USA ehhh :))) 13 :D Cale Twoje
          zycie :D


          • Gość: USA Re: do pocalujta_wujta IP: *.dsl.pltn13.sbcglobal.net 23.02.08, 05:14
            Gość portalu: pocalujta_wujta napisał(a):
            >"Po 13 latach zycia w USA nie chce mi sie wracac do tego Wszego
            >burdelu
            >3. Brak wzajemnego szacunku ludzi.[...]"

            Mieszkam w USA. Kocham ten kraj ale na POLSKE jak kraj (nie polski niedoly
            skorumpowany rzad)
            NIGDY nic zlego bym nie powiedzial, podobnie jak na USA jako moja druga ojczynze
            (choc nie zgadzam sie polityka zagraniczna USA zupelnie i uwazam ze kieruje ja
            prywata elit)
            Ale nie pisz mi o szacunku dla ludzi Ty ktory tak zle mowisz o POLSCE i nie masz
            dla niej szacunku!
        • Gość: E. Re: Nie "pozbawione wiekszych problemow" ale norm IP: 80.5.89.* 22.02.08, 18:40
          Ja mieszkalam i pracowalam w Stanach, potem w Polsce przez dwa lata,
          a jakis czas temu musialam wyjechac do Anglii.

          Ale marze o powrocie do Polski i dwa lata, ktore przepracowalam w
          Polsce (fajna praca i dobre zarobki, fajni ludzie, rodzina, znajomi,
          fajne miasto-Warszawa) wspominam z utesknieniem. Zupelnie nie
          rozumiem Waszych komentarzy (czasami mysle, ze potrzebuje wsparcia
          psychologa tutaj w Wlk. Brytanii).

          Pozdrawiam i zycze udanych powrotow do Polski (mam nadzieje, ze
          niedlugo dolacze)!

          • Gość: programmer fajna praca i dobre zarobki, fajni ludzie, rodzina IP: *.zone2.bethere.co.uk 22.02.08, 20:42
            Gdybym miał to wszystko, to też bym się nie ruszał z Warszawy.
            A tak:
            Fajna praca - tę dopiero znalazłem w UK, bo w Polsce praktycznie nie robi się
            ambitnych projektów, a pracownik jest wyrobnikiem, który nie ma prawa głosu.
            Dobre zarobki - no właśnie, jeżeli ktoś po studiach technicznych ukończonych z
            najwyższymi notami zarabia tyle, że praktycznie starcza tylko na przeżycie, to
            najwyższy czas wyprowadzić się do kraju, gdzie docenia się wykształconych i
            ambitnych ludzi.
            Fajni ludzie - gdzie? Może w urzędzie skarbowym? :P
            Rodzina, znajomi - tu przyznaję rację, oni zostali w Polsce...
            Fajne miasto-Warszawa - jest jeszcze wiele innych fajnych miast na świecie.
        • Gość: big t Re: Nie "pozbawione wiekszych problemow" ale norm IP: *.hudd.cable.ntl.com 22.02.08, 19:46
          porównajcie 2 sytuacje w urzędach w Polsce i w Anglii.

          W Anglii przychodzisz a pani/pan do ciebie:
          - witam, w czym moge pomóc?
          - proszę wypełnić formularz i wysłać pocztą, w ciągu kilku tygodni otrzymasz odpowiedź
          - na odchodne: czy moge jeszcze w czymś pomóc?

          W Polsce:
          - czasami od niechcenia i pod nosem dzień dobry, częściej beznamiętne PROOOSZĘ
          - da się to załatwić ale mam teraz przerwę
          - proszę wypełnić te 30 formularzy, dołącz wszelkie zaśwaidczenia z 3 innych urzędów, 2 zdjęcia koniecznie od fotografa bo z budki to nie przejdzie, kup znaczki opłaty skarbowej i czekaj, za jakiś czas rozpatrzą, ale czy dostaniesz co chciałeś nikt nie wie
          - na odchodne NASTĘPNY PROOOOSZĘ

          Niby to są drobne sprawy, ale sprawiają że gdy muszę coś załatwić w Polsce muszę poważnie się starać, żeby nie wyjść z siebie i powiedzieć co nieco do takiej czy innej pani w okienku.
      • larson bo emigracja nie jest dla mięczaków 22.02.08, 18:01
        pojechali, na zmywaku popracowali, wracają bo im się nie powiodło
        tam, a tu też wszystko nie tak. Strasznie delikatne maleństwa lądują
        na kozetce. To po cholerę było jechać? Albo wracać? Takie zabawy są
        dla twardzieli a nie pussies.
        Były emigrant (8 lat poza PL, ale nie na zmywaku)
      • slepowron4 Eeeee, tam! 22.02.08, 18:13
        Ładne rzeczy, ładne rzeczy... Dziwię się tylko, jak oni nie trafili na kozetę
        zaraz po przybyciu do Londynu. Szaro, drogo, tu i ówdzie brudno... Ot, tak to
        już jest w UK. Nigdy w życiu nie przyszłoby mi do głowy, żeby akurat tam się
        wyprawiać na saksy. Ale skoro już, to...

        ...doskonale rozumiem, że po powrocie do kraju diabli biorą. Dawno temu, kiedy
        wracałem do Polski z krótkich wypraw krajoznawczych lub stypendialnych, to
        miewałem wrażenie, że w międzyczasie wprowadzono stan wyjątkowy. Ot, takie
        dziwne uczucie. Przeszło mi całkiem niedawno, kiedy wyjechałem na stałe. Teraz
        mam już wrażenie, że to nie żaden stan wyjątkowy, ale jak najbardziej zwyczajny
        STAN. Starzeje się człowiek, to i nadzieję na stare lata traci. To już nie
        chodzi nawet o to, że gdzie indziej jest lepiej, czyściej, bardziej pachnąco,
        ale o to, że jako Polacy niebywale skarleliśmy, opadł entuzjazm, rozwiały się
        idee, zostało tego tyle, żeby wykroić chińską kurtkę i wietnamskie buciki lub
        diora i dizajnerskie buciki, z których wystaje dizajnerska słoma. A w tle
        nierówne chodniki, obsrane trawniki i dorabiający się w szybkim tempie adepci
        psychoanalityki (po trzymiesięcznych kursach.)
        Ja nie wracam, na kozetce swoje odleżałem wcześniej, teraz pora zrobić miejsce
        młodym :D
        • ktotojestipisze Re: Eeeee, tam! 22.02.08, 18:35
          i bardzo dobrze że wyjechałeś, a te bajki o upadku idei, obyczajów i wogóle są
          dość niedorzeczne, że niby w krajach zachodnich idea kwitnie ? spędziłem trochę
          czasu na stypendium w USA i powiem tak, możliwości są duże, ale żeby np. kupić
          dom czy ziemie to już inna bajka, trezba się na 30 lat zadłużyć ( teraz w
          związku z kryzysem sub primów nawet go nie dostaniesz ) a zachód Europy jest
          bardzo piękny architektonicznie ( miejscami ) i całkiem pusty ideologicznie,
          poza muzułmanami którzy mają jasne cele
          • slepowron4 Re: Eeeee, tam! 22.02.08, 18:44
            Mnie brak idei w krajach Zachodu obchodzi mało. Tam wystarczy tylko porządnie
            zarządzać owocami idei wcześniejszych. Tymczasem w Polsce idee zdechły, nim
            jeszcze się rozwinęły. A więc i owoce są jakieś takie mizerne. Żeby się coś
            ruszyło, trzeba właśnie idei, które mogłyby pociągnąć ten ponury wózek. Tyle że
            ludzie od myślenia w takich kategoriach dostają w Polsce 300 euro pensji.
            • ktotojestipisze Re: Eeeee, tam! 22.02.08, 18:48
              moim zdaniem Polska daje duże możliwości rozwoju ( darmowa nauka do poziomu
              studiów wyższych - w stanach na to rodzice oszczedzają całe życie ) i wbrew
              pozorom duże mozliwości zatrudnienia, wiem jedno widząc Polaka za granicą w
              większości są to osoby faktycznie nieciekawe i wykonujące dość podstawowe prace,
              myśle że mają lepiej niż w Polsce i uważam że podjęli dobra dla Polski i dla
              siebie decyzje,
              • slepowron4 Re: Eeeee, tam! 22.02.08, 19:02
                Ta nauka nie jest darmowa, bo darmowe obiady nie istnieją, jak pisał klasyk :)
                Przez wiele lat dopłacałem do tej "darmowej" nauki, którą sam świadczyłem.
                Polska to taki kraj, w którym niezwykle skutecznie wykańczają własne elity.
                Część takich elit in spe pracuje na zmywaku w Edyburgu, część hoduje sobie
                wrzody w szkołach podstawowych, średnich i wyższych, a część wyjechała i
                znalazła swoje miejsce gdzie indziej. Cóż, rachunek będzie słony.
          • Gość: greg Re: Eeeee, tam! IP: *.dip.t-dialin.net 23.02.08, 08:15
            Ludziom ktorym raczej nic nie brakuje. Maja zapewniony byt. A nawet
            najbiedniejsi socjal od panstwa, nie w glowie jakies idee.
            Juz wole zyc na emigracji, gdzie stac mnie na wlasne mieszkanie, do
            pracy idzie sie z przyjemnoscia, ludzie sa mniej zawistni a o wiele
            bardziej uprzejmi.


      • Gość: eustachy Zgadza się. Też po powrocie z ir lnie moge sie tu IP: 83.238.180.* 22.02.08, 18:24

        Ciezko sie przyzwyczaic do polskiego syfu, lepiej Polske dobrze
        wspominac, niz w niej sie meczyc.
        Wkurza w Polsce glupota dzialan, krzywe chodniki, smrod ludzi,
        instytucjonalizm, tlok w tramwajach i te male gowniane interesiki
        urzednikow, wazniejsze niz dobro ogolu. Moze tak jest wszedzie, ale
        w Polsce tak byc nie moze, bo Polska ma mnostwo zaleglosci i nie ma
        czasu na bledy.
        W Polsce wkurza brak segregacji smieci, drogi rowerowe - to drogi
        rekreacyjne w parkach zamiast konkretne rozwiazania komunikacyjne w
        miastach, wkurza tandetne szpanerstwo kasą - ale to
        charakterystyczne dla ludzi z "biedy". W Polsce wkurza szarość
        otoczenia, ludzie ubieraja sie na szaro.
        W Bytomiu 200.000 ludzi moze są dwie sensowne knajpy!

        >W Irlandii urzędnik staje na głowie, żeby petentowi pomóc
        HAHAHA, w Irl urzednik z usmiechem cie zbywa i mowi, ze jest mu
        bardzo przykro.

        Szef cie pyta "houu are you", ale jesli powiesz "tak sobie" to jest
        to pierwszy krok do tego by cie zwolnil. Co jak co, ale Polacy
        przynajmniej nie sa takimi hipokrytami jak wyspiarze.
        • Gość: es Re: Zgadza się. Też po powrocie z ir lnie moge si IP: *.b-ras1.srl.dublin.eircom.net 22.02.08, 23:19
          Gość portalu: eustachy napisał(a):
          >
          > >W Irlandii urzędnik staje na głowie, żeby petentowi pomóc
          > HAHAHA, w Irl urzednik z usmiechem cie zbywa i mowi, ze jest mu
          > bardzo przykro.
          >
          > Szef cie pyta "houu are you", ale jesli powiesz "tak sobie" to jest
          > to pierwszy krok do tego by cie zwolnil. Co jak co, ale Polacy
          > przynajmniej nie sa takimi hipokrytami jak wyspiarze.

          Dokladnie, Irlandczycy wciaz sa "relax", nie przejmuja sie niczym a juz na pewno nie Twoimi klopotami. Jesli cos zalatwiles w urzedzie to tylko dlatego ze maja proste formularze i jasne, proste procedury, ktore wypracowywali latami. I tylko dlatego - na pewno zaden Irlandczyk sie nie zmartwi czy zainteresuje jak bedziesz mial jakis problem - grunt to "relax", i splawic z usmiechem. Tak samo w sklepie i wszedze
        • ktotojestipisze Re: Bo Polska jest szarym i smutnym krajem. I nie 22.02.08, 18:41
          ale bajki opowiadacie, naprawdę tak ciężko się w Polsce teraz żyje ? tak
          nieporównywalnie niż na zachodzie ? trochę to śmieszne, spędziłem na stypendiach
          zagranicznych trochę czasu, faktycznie jest inaczej ale Polska ma dużo zalet a
          poziom życia jest porównywalny ( może nie wszędzie ) no chyba że ktoś patrzy
          przez pryzmat ilości knajpek w swoim małym miasteczku tu faktycznie zgoda,
        • rikol Re: Z emigracji na kozetkę 22.02.08, 20:36
          MRSA to jest gronkowiec, mozna sie nim zarazic w Polsce (znam nawet taka osobe,
          z osob publicznych - Hanna Bakula), przy pobycie w szpitalu na przyklad. Zwykle
          do zakazen dochodzi przy operacjach, ale moze tez dojsc przy innych okazjach, to
          w koncu jest bakteria.

          Roznica pomiedzy Polska a tzw. Zachodem jest taka, ze na Zachodzie nikt
          patologii nie nazywa normalnoscia. Jesli jest przemoc w rodzinie, to nikt nie
          usprawiedliwia sprawcy, ze 'mial zly dzien'. Jesli ktos kradnie lub wyludza
          zasilki, kazdy nazwie to kradzieza, nikt nie usprawiedliwia tego bieda czy
          glupota. Nikt tez nie kaze sie przyzwyczajac do nienormalnosci ani nie tlumaczy
          'bo u nas tak juz jest'.

          Nawet jesli w urzedach usmiech jest falszywy, to nie ma znaczenia. Przynajmniej
          milo sie zalatwia rozne sprawy i urzednicy podaja potrzebne informacje, nie
          zadajac lapowek. Po prostu milej sie zyje w taki sposob. W Polsce jest natomiast
          duzo zupelnie bezinteresownego chamstwa i szkodzenia innym, ludziom sprawia
          radosc, jesli komus sie nie powiedzie.
      • Gość: E Z emigracji na kozetkę IP: 80.5.89.* 22.02.08, 18:42
        Ja mieszkalam i pracowalam w Stanach, potem w Polsce przez dwa lata,
        a jakis czas temu musialam wyjechac do Anglii.

        Ale marze o powrocie do Polski i dwa lata, ktore przepracowalam w
        Polsce (fajna praca i dobre zarobki, fajni ludzie, rodzina, znajomi,
        fajne miasto-Warszawa) wspominam z utesknieniem. Zupelnie nie
        rozumiem Waszych komentarzy (czasami mysle, ze potrzebuje wsparcia
        psychologa tutaj w Wlk. Brytanii).

        Pozdrawiam i zycze udanych powrotow do Polski (mam nadzieje, ze
        niedlugo dolacze)!



          • zipjc Re: 22.02.08, 19:38
            swiat jest taki, jakim go spostrzegamy !! jak bedziesz chcial zeby
            byl szary, to na pewno tak bedzie, nie zwazajac na to, ze wokol jest
            wiosna!
            nie rozumiem ludzi, ktorzy po powrocie do POlski, chodza do
            psychologa bo nie moga znalezc tutaj swojego miejsca, niech wracaja
            tam gdzie bylo im lepiej, skoro ich tak bardzo doluje polska szara
            rzeczywitosc, swiat jest jaki jest i psycholog tego nie zmieni....
            Polska sie zmienia, wiadomo, nie wszytsko jest jeszcze tak super
            jakby chcialoby sie, zeby bylo no ale coz.. trzeba optymistycznie
            patrzec w przyszlosc:)
            • 1europejczyk "nie wszytsko jest jeszcze tak super" 22.02.08, 21:12
              "nie wszytsko jest jeszcze tak super jakby chcialoby sie, zeby bylo"
              "trzeba optymistycznie patrzec w przyszlosc:)"

              To wlasnie ten odmozdzony optymizm "brylowal" w okresie 18-letniego bezmozgowia,
              ktorego ukoronowaniem byly same "sukcesy" Prezydenta Kwasniewskiego.
              Historia porowna i oceni nasze "osiagniecia": o lepszych, bardziej sprzyjajacych
              nam warunkach niz te, ktore znaczyly dotychczasowe lata od uwolnienia sie spod
              radzickiego namiestnictwa, nie moglismy marzyc.
              Bilans jest zatrwazajacy !