Wina Europy

[Gość: markussg]

Szanowni winomaniacy,
Spiesze wam doniesc, iz od dzis w ksiegarniach dostepna jest najnowsza edycja "Win Europy" autorstwa panow Bienczyka i Bonkowskiego. Milej lektury!
Pozdrawiam
M

[shogun_smutku]

jjjjeee:B

[Gość: melon]

A w których to księgarniach? :-)

[Gość: Janek]

nawet jest okładka w necie, ale np. w Empiku nic nie wiedzą.

[ducale]

fakt w Empiku glucho ale tutaj ok

merlin.pl/Wina-Europy-2009_Marek-Bienczyk-Wojciech-Bonkowski/browse/product/1,614679.html

[rurale]

Nareszcie. Mój egzemplarz poprzedniego wydania wydaje się w stanie daleko idącej
dezintegracji (okładka traci kontakt z grzbietem), wykazując wręcz pierwsze
symptomy agonii (strony już poszarzały, niektóre pogięte, poplamione, wymazane
nieczytelnymi notatkami i śladami wina). Jeszcze chwila i do piachu:)

pozdrawiam

[Gość: Peyotl]

dopiero wchodzi do sprzedaży, na razie tylko Merlin (ok. 7 zł przesyłka), ale w
Hachette mówią, że w tym tyg. powinna być w empikach.

merlin errata

[Gość: Peyotl]

przesyłka od 8 do 17 zł.

[docg]

a myślałem, że już nigdy się nie ukaże :-) Ktoś już miał tą książkę
w ręku?

[rurale]

Mam i cieszę się. Przede wszystkim trzeba zdjąć czapkę i lekko się pokłonić bo
wysiłek naszych encyklopedystów wydaje się wręcz „nadludzki”. Cieszę się bo
przewodnik jest grubszy (ma 800 stron, o 200 więcej niż poprzednia edycja) i
większy (jeżeli idzie o format, ale w plecaku cały czas jeszcze się mieści). Tak
więc wszystkiego jest więcej. Cieszę się, bo jest nieco mniej mentorskiego tonu,
a rzecz stała się bardziej poradnikowo-praktyczna. Skrócono wstęp, pewnie na
rzecz obszernej informacji wraz z namiarami o importerach (szkoda, że zabrakło
adresu monsieur Givenchy, tak popularnego w pewnych kręgach koneserskich:). Tu
tylko mała wpadka, bo w tekście są wina oznaczone skrótem importera DAC (to
zdaje się spadkobiercy Win Europy czy jakoś tak, ale zbieżność nazw pozostaje
przypadkowa), ale w zestawieniu już tej firmy nie ma (albo ja niedowidzę).
Cieszę się, że rozbudowano niektóre rozdziały np. o Górnej Adydze czy Węgrzech
(zamiast rozpisywania się o małych niszowych producentach, którzy mają po dwa
hektary gdzieś w okolicach Cinque Terre), bo tam w sezonie spotkać można sporą
grupę naszych ziomków. Jak im przyjdzie do głowy kupować wino, to przynajmniej
będą mieli wsparcie takiej okazałej protezy naukowej.
Po niezbyt uważnym przejrzeniu mam tylko dwie drobne i niezbyt kąśliwe uwagi.
Trochę szkoda, że są opisy, które przeklejono żywcem z poprzedniego wydania. Tak
się akurat złożyło że próbowałem ostatnio Buonamico z Toskanii czy wina od ONCV
z Algierii. W obu przypadkach zastosowano nieco ordynarny copy/paste, czego
przyznam żałuję. Rozumiem, że nowy przewodnik mogą czytać nowi czytelnicy (czego
autorom szczerzę życzę),których nic nie będą obchodziły poprzednie edycje, ale
co z wiernymi fanami dotychczasowej twórczości? Jeżeli przez te ostatnie trzy
lata u tych producentów nic się nie wydarzyło, to pewnie trzeba było te wina
olać, albo przynajmniej przestawić szyk zdania. Taka sztuczna pompa zawartości
naszego dzieła (bo to przecież sprawa wręcz narodowa i dobro wspólne:) nie
wydaje się potrzebna.
I jeszcze jedno. Jest taka malutka literówka, powtarzana konsekwentnie od
pierwszego wydania, a dotycząca mojego ulubionego (bo niedrogiego) medoka. Wino
pochodzi od Rollan de By, a na końcu słowa Rollan nie ma, nie było i nigdy nie
będzie żadnego „d”! Uff, wreszcie zrzuciłem to brzemię. To na razie tyle.

pozdrawiam i jeszcze raz dziękuję

PS. No i na koniec informacja, która znalazła się w nowej dla projektu WE części
polskiej. Okazało się, że Płochoccy rulez! No, ale to, w jeszcze innych kręgach
koneserskich, wiadomo już było od dawna:)

[docg]

rurale napisał:

> Mam ...

[rurale]

Mam ciotkę, która mieszka na czerwonej Woli. Pojechałem na imieniny. To blisko
adresu Dzielna 60 gdzie Hachette ma swoją siedzibę. Nie mogłem się powstrzymać:)

pozdrawiam

[docg]

Zazdroszczę. Ale oni tam tak normalnie sprzedają, czy musiałeś ich
terroryzować/włamywać się/wziąć na litość/udawać kontrol/żadne z
wymienionych?

[rurale]

Normalnie sprzedają. Trzeba tylko zadzwonić wcześniej i upewnić się, czy na
magazynie wszystko się zgadza.

Wszystkie namiary są tu - www.wiz.com.pl/

pozdrawiam

off

[ducale]

godz.12.53 ajednak GW dotarla do tajemnicy menu :))

politbiuro.pl/politbiuro/1,88474,5604857,Condoleezza_Rice_w_Polsce___na_zywo.html

[mwi_net]

ducale napisał:
> godz.12.53 ajednak GW dotarla do tajemnicy menu :))

Tylko czy ten Kakhetian Royal był biały czy czerwony?

[sstar]

rurale napisał:

> Mam ciotkę, która mieszka na czerwonej Woli. Pojechałem na
imieniny. To blisko
> adresu Dzielna 60 gdzie Hachette ma swoją siedzibę. Nie mogłem się
powstrzymać:

dzięki za namiary; ładnie tam mają - warto się wybrać

fajnie się czyta jak zawsze, choć np użyteczność ocen rocznikowych
szampanów Lansona (bez przeglądu podstawowej oferty) wątpliwa;
no przyczepiłem się do czegoś aby było, że przeczytałem, a nie tylko
obejrzałem obrazki ... z reklamami importerów

aby tak dalej, cieszy też mnogość importerów na naszym rynku - 4
strony, nie jest najgorzej

pzdr
star

[t.o.m.e.k]

No wreszcie :)
800 stron - nieźle. Przede mną jeszcse 10 dni urlopu więc myślę że
nie będę się nudził.
Książki jeszcze nie mam, ale już gratuluję autorom.

[Gość: Józef]

> Trochę szkoda, że są opisy, które przeklejono żywcem z
poprzedniego wydania. Tak się akurat złożyło że próbowałem ostatnio
Buonamico z Toskanii czy wina od ONCV
> z Algierii. Jeżeli przez te ostatnie trzy
> lata u tych producentów nic się nie wydarzyło, to pewnie trzeba
było te wina
> olać, albo przynajmniej przestawić szyk zdania.

Jesli u producentow nic sie nie zmienilo to po co zmieniac opis?
Gdzie tu logika.
Józef

[Gość: maurois]

Ja rowniez mam egzemplarz. I potwierdzam wersje, ze najprosciej po prostu
podjechac na Dzielna i kupic na miejscu. Problemow z tym nie ma, natomiast dla
mniej zdeterminowanych - z tego co sie dowiedzialem przewodnik ma byc w empikach
na dniach.

Pierwsze impresje co do przewodnika:
1. Dodane jest sporo krajow/regionow. Przewodnik wydaje sie byc nawet przy
przegladaniu bardziej kompletny.
2. Edytorsko - jest odrobine wiekszy, przez to mniej kieszonkowy (ale czy to
kiedykolwiek wchodzilo w gre czy stanowilo rzeczywisty problem?). Ma tez wiecej
stron i wydaje sie, ze tego typu rozwoj objetosciowy byl nieunikniony.
3. System opisu praktycznie ten sam. Wydaje sie, ze inne jest podejscie do
producentow 'niepodstawowych', czyli tych ktorzy w poprzednich edycjach byli
tylko wymieniani jako 'inni producenci' w danym regionie. Teraz pojawily sie,
przynajmniej czesciowo, pojedyncze zdania + enigmatyczna kategoria 'inni
producenci polecani przez przewodniki'.
4. Tak na oko (podkreslam na oko, bo czytam przewodnik dopiero kilka dni)
wieksza jest sekcja z grecja, chorwacja, slowenia i wegrami. To dobrze, bo to
przeciez naturalne tereny wakacyjne dla wielu z nas. Z drugiej strony np. teren
weinviertel oraz pobliskie morawy az tak reprezentowane nie sa. Dodano tez kilka
krajow, ktore winiarsko raczkuja lub sa uwazane za marginalne. Mam tez wrazenie,
ze powaznie odswiezono piemont (z czego sie osobiscie ciesze).

Wiecej impresji w weekend, kiedy czas pozwoli.

PS do rurale.
1. Absolutnie protestuje przeciwko umniejszaniu cinque terre :)! O tych winach i
im podobnym nalezy pisac, bo sa jedyne w swoim rodzaju. Nawet jesli tylko na 2ha.
2. Co do copy/paste - przeciez spory copy paste byl ewidentny takze miedzy
2003/2004 a 2005/2006. Tez chcialbym, ze o kazdym producencie napisano cos
nowego/innego. Przyznajac i pochwalajac ogrom pracy, jaki obydwaj Panowie
wykonali, jednoczesnie oczekujemy niemozliwego - opisania 4000 producentow na
nowo (zakladajac, ze 2000 zostaly dodane). Wg mnie to kwestia formy przewodnika,
sposobu selekcji tych 'wartych opisu' i wielu innych rzeczy - czyli kwestia do
szerszej dyskusji, ktora mam nadzieje bedzie miala miejsce chocby tutaj i dotrze
to uszu Szanownych Autorow.

[rurale]

Nie bardzo wiem po co się pcham w takie rozmowy, ale niech tam. Nie wiem jak
wam, ale mi się wydaje, że jak komuś sprzedaje się wciąż to samo, tyle że w
innym opakowaniu, przekonując go przy tym, że to zupełnie nowy produkt, to takie
praktyki mówiąc delikatnie nie są fair. To że tak się dzieje od pierwszej edycji
WE, w przypadku niektórych wpisów, moim zdaniem wcale nie legitymizuje takich
praktyk. Tym bardziej trudno mi to przyjąć do wiadomości, ze względu na fakt, że
autorzy mają bardzo rozległą wiedzę na temat wina, przy jednoczesnym braku
jakichkolwiek kłopotów warsztatowych w zakresie piśmiennictwa. Po co przeklejać
informację o Buonamico, skoro pewnie jest tysiąc innych bardziej interesujących
producentów w Toskanii, o których mogliby napisać? Tego nie rozumiem.
Żeby nie wyszło na to że znowu pieniaczę, chciałbym podkreślić że kwestia
copy/paste w WE jest sprawą marginalną, która nie powinna wpływać na ocenę
całokształtu dzieła, szacunku dla horyzontów intelektualnych autorów,
umiejętności degustacyjnych, ich wiedzy o winie etc. Zwróciłem tylko uwagę, że
taki proceder ma miejsce, a szkoda, bo moim zdaniem nie powinien.

Co do kategorii Inni producenci polecani przez przewodniki, to ją rozumiem jako
rekomendacje winiarzy, którzy podobają się np. autorom Gambero Rosso,
degustatorom od Penina czy ekipie Falstaffa, a niekoniecznie panom BB. Może
jednak się mylę?

Faktem jest, że w Weinviertel i na Morawach widać sporo aut z rejestracjami z
Polski. Również żałuję, że autorzy WE tego nie uwzględnili. No ale pewnie to
była kwestia autorskiego wyboru. Tak to sobie tłumaczę. W końcu pewnie musieli z
czegoś zrezygnować, bo WE to nie jest jakaś luźna guma.

pozdrawiam

PS. Źeby było jasne. Poleciałem w tym tygodniu na Dzielną nie po to żeby szukać
dziury w całym, tylko po to żeby kupić fajny przewodnik po winach. I kupiłem.

[Gość: maurois]

Mysle, ze sie nie zrozumielismy :). Mnie tez sie nie podoba copy/paste i nie legitymizuje takich praktyk, postawilem sie jedynie na chwile w sytuacji autorow, ktorzy 'musza' napisac cos nowego o paru tysiacach producentow. Dlatego tez twierdze, ze najfajniej byloby dostac amnezji i konsumowac kazda nastepna edycje WE od nowa, na swiezo, nie pamietajac poprzednich wersji. Bo plusem i niezwykloscia tego przewodnika jest to, ze mozna go czytac jak ksiazke i te male anegdotki czynia go niezwyklym.

Co do 'pchania sie w rozmowe' to przeciez nic na sile. Ja bardzo chetnie uslysze opinie innych o tym jak odbieraja ta wersje WE i np. to, co mozna byloby ewentualnie zmienic czy dodac.

I zeby bylo jasne - jestem fanem tego przewodnika, a wszelakie uwagi maja sie blizej do malkontenctwa w stylu 'chcialoby sie wiecej'.

Pozdrawiam
(usmiechajac sie nad winami borgogno, ktore sa 'pociagniete japonskim piorkiem w nieskonczonosc', a jesli w nieskonczonosc to chocby i przez nastepne pietnascie edycji ;))

[rurale]

A to sorry. Czasem mam kłopot z odczytaniem intencji. A Borgogno zazdroszczę.
Koledzy ostatnio opowiadali o roczniku 1961. Pełna lewitacja:)

[winoman]

rurale napisał:

> Nie wiem jak
> wam, ale mi się wydaje, że jak komuś sprzedaje się wciąż to samo, tyle że w
> innym opakowaniu, przekonując go przy tym, że to zupełnie nowy produkt, to takie
> praktyki mówiąc delikatnie nie są fair. To że tak się dzieje od pierwszej edycji
> WE, w przypadku niektórych wpisów, moim zdaniem wcale nie legitymizuje takich
> praktyk. Tym bardziej trudno mi to przyjąć do wiadomości, ze względu na fakt, że
> autorzy mają bardzo rozległą wiedzę na temat wina, przy jednoczesnym braku
> jakichkolwiek kłopotów warsztatowych w zakresie piśmiennictwa. Po co przeklejać
> informację o Buonamico, skoro pewnie jest tysiąc innych bardziej interesujących
> producentów w Toskanii, o których mogliby napisać? Tego nie rozumiem.

Ja nie bardzo rozumiem, jak w takim razie wyobrażasz sobie taki przewodnik jak WE. To nie jest wieloodcinkowa saga rodzinna, tacy winni "Matysiakowie" (jeśli ktoś w ogóle wie o czym piszę :-) ), to jest przedstawienie aktualnego obrazu winiarstwa europejskiego tak, jak go w danym momencie (roku) widzą autorzy. Ty kupujesz WE od pierwszego wydania, może nawet jeździsz za granicę wożąc wszystkie dotychczas wydane tomy :-), ale wyobraź sobie człowieka, który w roku 2007 zainteresował się winami i który w roku 2008 kupuje swoje pierwsze wydanie przewodnika. Ma on prawo oczekiwać, że znajdzie informacje o wszystkich godnych uwagi producentach i byłby mocno wkurzony stwierdzając, że są w książce duże dziury i wielu informacji musiałby szukać we wcześniejszych wydaniach, których oczywiście nie kupi, bo nie będzie miał jak.

Zarzut o zmuszaniu klientów do kupowania wciąż tego samego w nowym opakowaniu, też jest chyba przesadzony, choćby biorąc pod uwagę ilość nowych rzeczy, cenę książki i fakt, że sam stwierdziłeś wcześniej, że poprzednie wydanie już Ci się rozpada. W końcu samochody też co jakiś czas wymieniamy, nie rezygnując z hamulców "bo w poprzednim modelu już je mieliśmy", a i dopłacamy do nowego modelu zwykle solidnie.

Pozdrawiam!

[rurale]

Czasem wydaje mi się, że wskazanie nawet najmniejszej rysy na
postumencie na którym stoją nasi uczeni grozi dożywotnią anatemą.
Wskazałem na drobiazg, który z jednej strony nie ma większego wpływu
na ocenę całości, z drugiej zaś w żaden sensowny sposób bronić się
nie da. Zastosowanie metody copy/paste uważam za przykład braku
szacunku dla czytelnika. Jak napisałem wcześniej, ponieważ zjawisko
to ma w WE charakter marginalny, nie uogólniam i nie wywodzę z tego,
że obaj Panowie to duet oszustów, którzy tylko dybią na nasze
trzydzieści kilka złotych i nabijają sobie nimi kieszenie. Uważam
tylko, że takie praktyki nie powinny mieć miejsca. Może kogoś
czytanie co dwa-trzy lata tych samych dwóch zdań, w których nie
zmieniono miejsca przecinka i kropki wewnętrznie ubogaca. Mnie nie.

[Gość: Peyotl]

może dałoby się to jakoś przeliczyć na winoroboczogodziny, tzn. ile czasu
fizycznie zajęłoby napisanie o każdym producencie od nowa, ale nawet jeśli nie
da się, to i tak podejrzewam, że bez copy/paste po prostu książka byłaby
niewykonalna w tym rozmiarze.
Szczerze mówiąc mój podziw dla tej pracy i jej poziomu jest tak duży, że
wszelkie negatywy z góry wrzucam do śmietnika pamięci. (A teraz poproszę darmowy
egzemplarz za promocję, szan. autorzy! :-)))

[mwi_net]

Gość portalu: Peyotl napisał(a):
> może dałoby się to jakoś przeliczyć na winoroboczogodziny, tzn. ile czasu
> fizycznie zajęłoby napisanie o każdym producencie od nowa, ale nawet jeśli nie
> da się, to i tak podejrzewam, że bez copy/paste po prostu książka byłaby
> niewykonalna w tym rozmiarze.

Jeszcze go nie mam (u mnie w Empiku proponowali zamiast tego Wina Świata
(zbiorówka WIedzy i Życia). Wydaje mi się, że najprostszym rozwiązaniem w takim
przypadku jest podawanie daty powstania opisu i ewentualnie jego modyfikacji.
Widząc text Winnica JAworek 2008.03.07 wiesz że to nowy opis producenta. WIdząc
przy Domaine Billaud-Simon Chablis datę 2001.07.14 wiesz, że od kilu wydań jest
to tylko copy-pastowane. Jeśli Chateau Mouton Rothschild było opisane 10 lat
temu, ale ostatnio dopisali tam autorzy uwagi o jakiejś butelce dają datę
1998.01.09/2008.01.13

Uczciwe?

[docg]

szkoda, że nie mogę jeszcze nic napisać o samej książce... a jeśli
chodzi o copy/paste, to uważam, że w takim przypadku jak tutaj,
kiedy kolejne wydania są uaktualnieniami poprzednich, nie ma w tym
nic złego. Podobnie robi Hugh Johnson w przypadku swojego atlasu
czy "kieszonkowca" i nikt mu z tego nie robi zarzutów. Ba, w tym
ostatnim znalazłem nawet przypadki, kiedy z roku na rok przepisywał
informacje, które powinny być ewidentnie zmienione, a nie były. Co
innego byłoby w przypadku, kiedy któryś z Autorów (albo obaj)
napisaliby inną książkę i w niej umieściliby obszerne fragmenty
przewodnika. Takim działaniom mówimy stanowczo NIE :-) A tym czasem,
zazdroszcząc posiadaczom przewodnika udanego weekendu -
pozdrawiam
Deo

[rurale]

Mamy zatem zgodę nie tylko winomana i deo, ale także też Johnsona i
zdaje się samego Bettane'a. Co mi pozostaje... Czytajmy zatem to samo.
Nie tylko w przestrzeni, ale i czasie:) Choć naprawdę jednak wolałbym
co innego.

pozdrawiam

[docg]

rurale napisał:

... Czytajmy zatem to samo. Nie tylko w przestrzeni, ale i czasie:)
Choć naprawdę jednak wolałbym co innego.

[ducale]

Jako ze do Lodzi przewodnik tez dotarl ,wczoraj jak Deo byla
pierwsza czytanka
Zatrzymalem sie przy Bordeaux i dziwi mnie ze nie ma weryfikacji
duzych negociant ,pojawia sie tylko wzmianka o Dourthe ,a szkoda bo
moze warto cos napisac o takich producentach -markach,powszechnie
spotykanych jak Kressman ,Borie,B&G,Sichel,Michel Lynch ..

[rurale]

Ośmielony spytam autorów o opinię na temat projektu Biserno braci Antinorich.
Deo próbował i twierdzi że to bardzo smaczne wina. W WE nie znalazłem ich opisu.

[t.o.m.e.k]

Uuups, ależ kobyła im wyszła... Może czas już rozbić to dzieło na
dwa tomy? Ale powtórzę (slangiem młodzieżowym) - 'megaszacun' dla
autorów, rosnący z każdym następnym wydaniem naszej 'biblii'.
Ale jeden wytyk muszę poczynić. Mianowicie - mapka apelacji Bordeaux
na stronie 129. Czyżby Pomerol przestał już być apelacją i w ciągu
ostatnich 2 lat zamienił się lokalizacją z Fronsac/Canon-Fronsac?
Proszę porównać mapki z dwóch ostatnich wydań.
Autorzy i wydawco, to jest jednak byk i teraz już jestem w kropce,
która z mapek jest poprawna? Generalnie są pewne różnice w mapkach -
jest też brak np. mapki Turenii, która była w poprzednim wydaniu.
Samą Turenię zakwalifikowano jako osobny region, a tu podciągnięto
pod Doliny Loary, z tym że na mapce próżno jej szukać...
A z kolei swojej mapki doczekał się Piemont (częściowo wchodząc na
Lombardię z Mediolanem), a pozbawiono jej Toskanii - ufff, może
jednak warto było poczekać jeszcze tydzień lub dwa coby zrobić z tym
ważnym dosyć drobiazgiem trochę porządku?

Niemniej - ślę ukłony, wznoszę toasty (dziś Cabernet Purcari 2005),
proszę o jeszcze.

porto w WE

[Gość: Peyotl]

czytam sobie ten rarytas do poduszki, to lepsze niż kryminał!
Natrafiłem własnie na opis porto i nie bardzo potrafię pojąc różnicę pomiędzy
COLHEITA i LBV. Oba są niemieszane, z jednego rocznika, starzone kilka lat w
beczce i po butelkowaniu sprzedawane. Czy czegoś nie zauważam w tekście? Może
ktoś rozwinąć ten temat?
-----------
PS. a może warto założyć osobny wątek pytań wypływających z lektury WE? Nawet
jeżeli autorzy nie znajdą czasu na odpowiedź, to zawsze mogą odpowiadać
forumowicze...

[winoman]

Nie wiem jak to jest opisane w najnowszym wydaniu WE, bo nie miałem jeszcze
książki w rękach. ale różnica między LBV a colheitą jest prosta. LBV butelkuje
się 4-6 lat po zbiorach (Late Bottled, bo dużo później butelkowane niż prawdziwe
porto rocznikowe - vintage, butelkowane 2 lata po zbiorach). Colheita jest
rocznikowym odpowiednikiem porto tawny, a więc dużo dłużej dojrzewa w beczkach,
zwykle co najmniej kilkanaście lat, czasem dużo więcej.

Pozdrawiam!

[Gość: Peyotl]

Dziękuję
Czasami człowiek patrzy i nie widzi... :-)
------------------
Fajnie by było spróbować różnicy między colheitą 20 lat beczki, a vintage 2 lata
beczki + 18 butelki... (bo LBV, jak się właśnie dowiedziałem :-) to całkiem inna
historia...:-)
Czy wiemy, kto w PL sprzedaje colheitę i za ile?

diagram

[Gość: Peyotl]

dośc fajny diagram obrazujący style porto jest na stronie Taylor's:
www.taylor.pt/ourport_frame.htm

[sstar]

winoman napisał:
> Colheita jest
> rocznikowym odpowiednikiem porto tawny, a więc dużo dłużej dojrzewa w beczkach,
> zwykle co najmniej kilkanaście lat, czasem dużo więcej.

Przyniosłem kiedyś Colheitę z 1974 od QdNoval do Bzika nie wiem czy któryś z Was
był wtedy? Fajna była i miała było w niej ciągle sporo życia (nie takiego po
życiu;-). Ale notki na jej temat jeszcze nie wrzuciłem, gdzieś się zapodziała i
czeka biedaczka:-(

Ale tu jest notka:
www.thewinedoctor.com/tastingsprofile/quintadonoval.shtml
i tu:
www.klwines.com/Detail.asp?sku=1012298
Pzdr, sstar

[mwi_net]

Gość portalu: markussg napisał(a):
> Spiesze wam doniesc, iz od dzis w ksiegarniach
> dostepna jest najnowsza edycja "
> Win Europy" autorstwa panow Bienczyka i Bonkowskiego.

Po 5 minutach oglądania: REWELACJA!!! I to za cenę 39.90!!!

[Gość: Janek]

Drobiazg zupełny przy ogromie dzieła, ale chyba spostrzegłem byka - na str. 440,
czwarty wiersz od góry, jest "Bairradę" a chyba powinno być "Bagę"

[rurale]

Czytam, i choć dojmujące poczucie deja vu mnie nie opuszcza (spadły
na mnie w związku z tym same nieszczęścia:), to chciałem dowieść
swoich czystych intencji. Choć pewnie i tak mi nikt nie uwierzy.
Może stwierdzeniem, że czyta się WE dobrze, bo swady i umiejętności
narracji (czego bardzo zazdroszczę) autorom nie brakuje. Zastosowano
choćby pewne zabawne zabiegi formalne, z których dowiedziałem się na
przykład że są wina metroseksualne (np. ribery od Berdugo). Nie
bardzo wiem co ma metroseksualność do wina (pewnie nic), ale jak się
uruchomi ciąg skojarzeń, to zaczyna działać:) Mój typ to Leo
Hillinger. Macie inne kandydatury?
W innym miejscu lektura wpędza mnie w głęboką konsternację. Na
przykład wtedy kiedy autorzy piszą o chardonnay Planety, twierdząc
że reagują na nie alergicznie. Kiedy tak sformułowany sąd wyrażają
osoby o tak wysokich standardach intelektualnych i merytorycznych (w
odróżnieniu od ciemnej masy która artykułuje tylko swoje frustracje
w sieci) to wydaje się, że takiego wina powinno nie być, powinno
gdzieś zniknąć w niebycie i nigdy stamtąd się nie wydostać.
Tymczasem ta nieszczęsna butelka otrzymuje notę w postaci dwóch
serc, co czytając na zakładce oznacza „przyzwoite, dobre na co
dzień”. Nie bardzo więc rozumiem. Wiem, że cierpienie jest udziałem
każdego z nas, ale żeby skazywać się aż tak?
Niektóre sformułowania słabo rozumiem. Pojawia się na przykład
termin wina koneserskiego (choćby w kontekście toskańskiej Petry).
Co to znaczy? Że są trudne do zdobycia, drogie, niełatwe w odbiorze?
Naprawdę nie wiem.
I jeszcze jeden drobiazg związany z sensytywnością cen, szczególnie
tych tak rozchwianych jak w Bordeaux. Cos d'Estourel można kupić za
odrobinę mniej niż 100 euro choćby w Brukseli (fajny Chai Bar), no
ale to pewnie wiadomość dla kogoś kto na to forum pewnie nie
zagląda.
Napisałem o tym wszystkim bez złośliwości i nie powodowany złą wolą.
Sądzę, że autorowi każdego mniejszego czy większego dzieła, zależy
raczej na tym aby spotkało się ono z jakimś żywym oddźwiękiem. Woli
sytuację w której ktoś czyta ze zrozumieniem albo bez, wysnuwa na
tej podstawie prawdziwe albo fałszywe wnioski, ale czyta i nie
pozostaje obojętny. Nie kwituje wyłącznie jego wysiłku wybuchem
bezkrytycznego entuzjazmu (albo przepisaniem zawartości czwartej
okładki). Czy znów się pomyliłem?

pozdrawiam

PS. Czy oceny podane wersalikami oznaczają oceny z poprzednich wydań
WE? Nie dostrzegłem żadnego wyjaśnienia w tekście, stąd pytanie.

[rurale]

>
> PS. Czy oceny podane wersalikami oznaczają oceny z poprzednich wydań
> WE? Nie dostrzegłem żadnego wyjaśnienia w tekście, stąd pytanie.

Żadnymi tam wersalikami, tylko inną czcionką:) Sorry za zamieszanie.

[Gość: Janek]

a przy niemieckich winach jest taki znaczek # i cyfra, nie mogę dojśc co on
oznacza...

odp. sam sobie

[Gość: Janek]

i innym, którzy się nie doczytali - te numerki to tzw. AP Nummer, numer seryjny
wina, oznaczający osobne partie tego samego wina.
Czy jakoś tak :-)
(Niemcy tak już mają... )

[docg]

rurale napisał:

> W innym miejscu lektura wpędza mnie w głęboką konsternację. Na
> przykład wtedy kiedy autorzy piszą o chardonnay Planety, twierdząc
> że reagują na nie alergicznie. (...) ta nieszczęsna butelka otrzymuje notę w postaci dwóch
> serc, co czytając na zakładce oznacza „przyzwoite, dobre na co
> dzień”. Nie bardzo więc rozumiem.

[rurale]

No jasne, że kursywa. Człowiek uczy się przez całe życie. Dzięki Deo.

pozdrawiam

[ducale]

temat Planety pojawia sie w kazdym wydaniu ,moze to element slynnego
copy past:)) a sami autorzy nie sa juz tak bardzo zdecydowani z
tamtymi dawnymi tekstami ,zreszta maja prawo lubic i nie lubic .Ja
np.osobiscie nie widze zadnych przeslanek do 2 serc i zachwytów na
Eugenio Rosi

[giorgio_primo]

ducale napisał:

> ...zachwytów na
> Eugenio Rosi

Piłem 3 roczniki jego win, w tym jeden z beczki, próbowane w piwnicy
u Rossi i przez niego prezentowane w lipcu 2008. Wszystkie co
najwyżej moga dla mnie stanowić dowód nieuzasadnionej niczym próby
wyróżnienia się czymś innym. Ja i parę osób stojących obok mnie w
trakcie degustacji skupialiśmy się na dyskretnym i możliwie szybkim
wypluciu tych win do kamiennego koryta, szcześliwie umieszczonego w
ustronnym miejscu piwnicy. Mimo to niesmak pozostawal w ustach i
pamięci. Wszystkie przedumane i niemal każda butelka z jakąś lekką
wadą. O co w tym chodzi?

[sstar]

ducale napisał:

> temat Planety pojawia sie w kazdym wydaniu ,moze to element slynnego
> copy past:)) a sami autorzy nie sa juz tak bardzo zdecydowani z
> tamtymi dawnymi tekstami ,zreszta maja prawo lubic i nie lubic .Ja
> np.osobiscie nie widze zadnych przeslanek do 2 serc i zachwytów na
> Eugenio Rosi

Poieme Rosiego uważam za dobre, zrównoważone wino. Podobnie jak Esegesi. Niezbyt
spektakularne w niektórych rocznikach. Świetne było Cabernet Franc z 2007. Co do
wadliwości to też chyba zauważyłem pewne nieprzyjemne nuty sierściowe, w ustach
są to jednak wina bez zarzutu choć materii za dużo nie ma. Trzeba pamiętać, też
że nowe roczniki (zgaduję że te próbował gp) są nieco eksperymentalne (mniej
siarki, rdzenne drożdże) i że roczniki 2005-2006 podobno były w Trentino dość
słabe. Chętnie bym dowiedział się które dokładnie piliście (duca i gp) wina i
jakie wady zauważyliście?

Ciekawe jest porównanie z Longarivą, którą BB niezbyt cenią (w por. z Rosim) -
zgaduję że, za otwarcie beczkowy styl mimo niezbyt dobrego owocu. Rosi wg mnie
wyważa te elementy z większą precyzją.

Pzdr, sstar

[spol]

Ja ten passus o alergii rozumiem tak: być może PT Autorzy uważają, że z
planetowego chardonnay można wytworzyć genialne wino do kontemplacji, medytacji
i lewitacji, a tymczasem bezczelny winemaker zrobił z niego świetne wino, które
przedstawiciele klasy średniej z zadowoleniem po prostu stawiają na stół w
niektóre niedziele i święta.

Z tego samego powodu można mieć alergię na Dodę: ładna, zgrabna, inteligentna,
dobrze śpiewa, ale zamiast pójść w ślady np. Diany Krall (toute proportion
gardée) postanowiła zostać ikoną popkultury. Na dodatek okazuje się tu, że do
bycia ikoną popkultury przydaje się inteligencja...

[Gość: uff]

Za takie porownanie z krall, to na jazzowych forach.. Z tym dobrze
spiewa, to jednak chyba lekka przesada.;) Natomiast tutaj maly cytat
z naszej rodzimej diwy: 'Czując się postmodernistką, mam przywilej
doskakiwania od razu do istoty rzeczy, nie troszcząc się o to, czy
będę zrozumiana przez ludzi normalnych'. Taaaa.

A co do planety, to jest przeklamowana :)

[spol]

Gość portalu: uff napisał(a):

> Za takie porownanie z krall, to na jazzowych forach.. Z tym dobrze
> spiewa, to jednak chyba lekka przesada.;)

Ależ to nie było żadne porównanie! :-) Powiedzmy, że to tylko rezultat takiej małej dywagacji, co by było, gdyby... Gdyby rzeczona pani D (bynajmniej nie Diana ;-)) spróbowała się wykształcić w bardziej wymagających warsztatu gatunkach muzycznych, to może efekt byłby ciekawszy, ale już nie tak dochodowy :-)

> Natomiast tutaj maly cytat
> z naszej rodzimej diwy: 'Czując się postmodernistką, mam przywilej
> doskakiwania od razu do istoty rzeczy, nie troszcząc się o to, czy
> będę zrozumiana przez ludzi normalnych'. Taaaa.

Ty nie zwracaj uwagi na to, co mówi, ale raczej na to, co chce przez to osiągnąć. To, co mówi nie musi mieć wcale sensu. :-)

> A co do planety, to jest przeklamowana :)

No na pewno fajnie wylansowana :-)

o/t Diana Krall

[docg]

Gość portalu: uff napisał(a):

> Za takie porownanie z krall, to na jazzowych forach..

jazz i wino

[Gość: Peyotl]

może fajny byłby taki wątek...
np. co byście pili do "Love Supreme" Coltrane'a?
a do Davisa z Quincy Jonesem w Montreux?

indeks w WE

[Gość: Peyotl]

przydałoby sie w nast. wydaniu wytłuścić lub wykursywić w indeksie tę stronę, na
której dany SZCZEP jest opisany najszerzej (a nie tylko wymieniony)

[docg]

Gość portalu: Peyotl napisał(a):

> np. co byście pili (...) do Davisa z Quincy Jonesem w Montreux?
>

[medid]

>Twórczość Diany Krall to są szeroko rozumiane pogranicza jazzu<

Panie Doc. Co stanowi "pogranicze jazzu" już wiemy, Diana Krall.
Proszę zatem o zaspokojenie mej ciekawości co stanowi jego jądro:
monkowski bebop, swing Gillespiego, cool i hard bop Daviesa a może
colemanowska harmolodyka? I oddalając się od korzennego jazzu w
kerunku wspomnanych terenów pograncznych to gdzie ulokujemy Weather
Reaport czy Tribal Tech? A McFerrin, Bona? Itd, itp. A czy w latach
80 Miles grał jazz czy już pop? A "plastikowy" okres Hancocka?
A "windziarskie" Yellow Jackets, Spyro Gyra? Otóż Panie Doc jazz
charakteryzuje się rytmem synkopowanym, improwizacją ale także
dowolnością interpretacyjną. Powtórzę, dowolnością, także
aranżacyjną. Tak mniej więcej do lat 80 ubiegłego wieku jazz dzielił
się z grubsza na okresy w których zmieniała się stylistyka, kiedy
podupadł na zdrowiu pojawiły się szufladki pewnie jako recepta na
poprawę zdrowia. Stąd terminy: smooth jazz czy muzyka okołojazzowa.
Jedni terminów tych używają inni nie. To bez znaczenia.

>a dla mnie wręcz jazzopolo.<

To bardzo oryginalna ocena. Czy Pan Panie Doc jest bliżej związany z
Wintonem Marsalisem? Tylko on przychodzi mi do głowy jako autor tak
przebojowych osądów będąc słynnym w środowisku purystą-maksymalistą.
Słyszał Pan kiedykolwiek płytę ze spotkania Diany Krall z Vince
Benedettim? A All for You? A The Girl In The Other Room?
Jazzopolo, daj spokój człowieku. Zapragnąłeś zostać forumowym
Palikotem?

>Nigdy nie zaglądałem na żadne forum jazzowe, ale teraz z ciekawości
zajrzałem. Większość wypowiedzi dot. D.K. jest w podobnym tonie.<

A zaglądasz na forum wina? Gdyby któryś z jazzfanów chciał posiąść
opinię o miłośnikach wina czegóż to dowiedziałby się? Poza ciekawymi
informacjami na temat szczepów, teriorów, roczników itp zostałby
poinformowany o poprawnym stosunku ilości cukru do jabłek w balonie,
o tandetnym światopoglądzie Marka Kondrata (to nie moja opinia), o
piwnicach na strychach, o wszędzie wciskającym swój jad benhałerze i
o wielu bardzo szczególnych poglądach, subtelnych, delkatnych i wino
szczerze miłujących forumowiczów.

>Zgadzam się, że ona śpiewa lepiej niż Doda (bo trudno byłoby
gorzej, to się wręcz chyba nie da), ale obie panie więcej łączy niż
dzieli: są raczej celebrytkami niż śpiewaczkami i obie tworzą
nieskomplikowaną muzykę dla mało wyrobionych słuchaczy.<

Nie wiem jak śpiewa Doda, nie znajduję jej muzyki w zakładce Jazz,
nie słyszałem jej w JazzRadio. Wiem jednak, że cynizm w stosunku do
Diany Krall i jej publiczności jest z jednej strony nieuprawniony a
z drugiej niegrzeczny.
Kanadyjska artystka tworzy inną muzykę niż Patricia Barber czy Rene
Marie. Nie gorszą, nie lepszą. Inną. A jej niski, ciepły głos to
wymarzone tło dla delektowania się śródziemnomorskim trunkiem w
życzliwym gronie.
Pozdrawiam Pana, Panie Doc chyląc czoła przed Pana wiedzą o winie.

[docg]

a ja chylę czoła przed Twoją znajomością muzyków jazzowych i ich twórczości. I
wyjaśniam, że "muzyka z pogranicza jazzu dla mało wyrobionych słuchaczy" to nie
jest negatywna ocena, bo ta muzyka odnosi wielki sukces komercyjny. Sam mam
kilka płyt D.K. i stosuję je przy różnych okazjach - w samochodzie, na imprezach
albo "delektując się śródziemnomorskim trunkiem w życzliwym gronie". Są to płyty
bardzo użyteczne. Ale jak chcę posłuchać jazzu, to jednak preferuję trochę inny
rodzaj muzyki - Davis, Coltrane (wiem, że to banalne, ale co zrobić - tak już
mam). Jeśli są ludzie, którzy uważają muzykę D.K. za jądro jazzu, to przyjmuję
to z pokorą i tłumaczę sobie, że może to kwestia różnicy pokoleń. Jak widać,
termin jazz oznacza dla każdego coś innego.
Z tym jazzopolo to może trochę przesadziłem, ale przy pograniczu obstaję.

[medid]

OK. Wszystko jasne. Problemem jak to często bywa jest komunikacja,
nie intencje. Coltrane i Davies to zainteresowania dalece
odbiegające od banału. Klasycy nie są banalni a naturalne śledzenie
ich twórczości z pozytywnymi emocjami tylko dobrze świadczy o
słuchaczu. Silenie się na wyimaginowaną oryginalność to domena
nieukształtowanych odbiorców jakiejkolwiek sztuki. DK niewątpliwie
nie tkwi w sercu jazzu. Najzwyczajniej jest w jego kręgu. Albo się
śpiewa nuty albo muzykę. To drugie podejście jest tym co wyróżnia
jazz. W jazzie nie zauważam różnic pokoleniowych, wystarczy wybrać
się do Kongresowej na kwartet Branforda Marsalisa by wyciągnąć
wniosek, że to muzyka transpokoleniowa. I tak też zapewne będzie w
Filharmonii Narodowej gdzie niebawem Rene Marie. Polecam. A po
koncercie wypada podzielić się wrażeniami przy czerwonym kielichu.

[Gość: sstar]

Fajnie piszesz o jazzie medid (podoba mi sie choc sie na nim w ogole nie znam, a
slucham ostatnio czegos zupelnie innego - Amie Winehouse i Adele:-), tak fajnie
jak deo o winie...

Natomiast uwagą o Marsalisie przywołałeś pewne wakacyjne wspomnienie:
members.lycos.co.uk/sstarlet/sample.php?inc=note.php¬e=105
które rozwinąłem nieco:-)

Pzdr życząc wielu udanych krążków i butelek,
sstar

Amy

[Gość: Peyotl]

ha, Amy W. jest przejmująca, poruszająca... do jej śpiewania to bym pił nie
wino, tylko whisky chyba...

poprawka!

[Gość: sstar]

6 ucieło w linku i wyszło na inne wspomnienie (równie miłe ale utrzymane w
libańskim klimacie), chodziło mi o to wino:
members.lycos.co.uk/sstarlet/sample.php?inc=note.php¬e=1056
pzdr, sstar

kilka uwag o Nerello i nie tylko

[sstar]

nt Nerello:
Cottanera oprócz wspomnianego wina z Nerello produkuje też czerwone Barbazzale; Tenuta delle Terre Nere nie produkuje win czerwonych jedynie z Nerello Mascalese, z czego jeszcze? zagadka:-)

teraz będzie bardziej subiektywnie:
Muri-Gries nie robi wg mnie jedynie
"prostych, stołowych win dla celów narciarskich";
ich Abtei-Muri to jeden z najlepszych Lagreinów jakie piliśmy i chyba nie tylko my mamy taką opinię... żeby nie być gołosłownym linka podrzucę:-)

Pzdr ciesząc się lekturą WE mimo drobnych uchybień, sstar.

[Gość: ***]

sstar napisał:

> nt Nerello:
> Cottanera oprócz wspomnianego wina z Nerello produkuje też
czerwone Barbazzale;

No i oczywiście flagowe Etna Rosso będące mieszanką Nerello
Mascalese i Capuccio.

> Tenuta delle Terre Nere nie produkuje win czerwonych jedynie z
Nerello Mascale
> se, z czego jeszcze? zagadka:-)

Nie zagadka. Tak jak każdy chyba producent z Etny mają także
Capuccio.

"Wydanie zaktualizowane"

[Gość: Wojciech Bońkowski]

Miłych Forumowiczów informujemy, że wydawca Hachette Livre Polska za
wiedzą i zgodą autorów wypuścił na rynek dodruk przewodnika "Wina
Europy 2009".

Na okładce tegoż bez naszej wiedzy ukazał się natomiast
dopisek "Zaktualizowane wydanie". W związku z tym spieszymy
sprostować, że ten dodruk nie jest wcale zaktualizowany.
Został poddany tylko kosmetycznej korekcie polegającej na
poprawieniu błędów (w tym zasygnalizowanych w tym wątku - jak
Rolland de By itp. - za co Forumowiczom bardzo dziękujemy),
uzupełnieniu polskich importerów (zaktualizowana lista i odnośniki -
stan na styczeń 2009 gdy zostaliśmy o tę pracę poproszeni przez
wydawnictwo), zmianie pojedynczych ocen w rozdziałach Chablis,
Sagrantino, Chianti (wg artykułów które ukazały się w Magazynie WINO
5 i 6/2008 oraz 1/2009) i dopisaniu dwóch fiszek (Castello delle
Regine z Umbrii oraz Jorge Ordonez z Malagi).
Jest to więc nakład w 0,05% zmieniony a nie wydanie zaktualizowane,
co uściślamy dla Czytelników już posiadających pierwszy nakład z
VIII 2008.
Na marginesie dodam że nowy nakład wydrukowany jest na cieńszym
papierze i dzięki temu przy tej samej objętości nieco lżejszy.

Z forumowym pozdrowieniem
Wojciech Bońkowski

[sstar]

Zaktualizowane czy nie ale to chyba? oznacza, że poprzednie rozeszło się jak
świeże bułeczki? Czy nie tak? Gratuluję!

Pzdr, sstar

[rurale]

Korzystając z okazji i wracając do wydania niezaktualizowanego.
Piszą Panowie o winie Eleny Fucci Titolo - „jedno z najmniej
przesadzonych, a do tego najtańszych win w apelacji, zakup
obowiązkowy”. Na półce u importera kosztuje około 170 zł (Enoteka
Polska, wcześniej KWC). No ja wiem że wszystko jest relatywne, ale
nie bardzo kapuję. No i nie czepiam się:) Nie chcę też wszczynać
kolejnych dyskusji o cenach. Wiem że sprzedawanie wina to heroizm,
jego kupowanie czyni z nas bohaterów, pisanie o nim nie jest łatwe,
nie mówiąc już o piciu.

pozdrawiam

[Gość: WB]

Za politykę cenową importera polskiego oczywiście nie odpowiadamy.
Nasza notka gwoli uczciwości winna brzmieć "a do tego najtańszych
dobrych win w apelacji", bo zdarzają się oczywiście tańsze, ale nie
wśród czołówki.
Titolo w czasie ostatniej degustacji (lato 2007) i sporządzania
notki kosztowało we Włoszech na półce ok. 18 euro, najnowszy rocznik
u producenta według mojej wiedzy 22,50.
Inne wina z czołówki apelacji jak Le Querce, Basilisco, Notaio,
Macarico to 30+ euro. Lepsze etykiety Paternoster też coś koło tego.
Dość tani jest D'Angelo - poziom podobny do Fucci.

Na marginesie - AdV robi się drogą apelacją, w najbliższych latach z
uwagi na duże inwestycje i trudną uprawę (wydajność) należy się
spodziewać, że flagowe wina będą przekraczały 40 euro. Wysokie oceny
w przewodnikach też robią swoje.
Pzdr WB

[winoman]

Gość portalu: WB napisał(a):

> Za politykę cenową importera polskiego oczywiście nie odpowiadamy.
> Nasza notka gwoli uczciwości winna brzmieć "a do tego najtańszych
> dobrych win w apelacji", bo zdarzają się oczywiście tańsze, ale nie
> wśród czołówki.
> Titolo w czasie ostatniej degustacji (lato 2007) i sporządzania
> notki kosztowało we Włoszech na półce ok. 18 euro, najnowszy rocznik
> u producenta według mojej wiedzy 22,50.

Wine-searcher pokazuje już ceny we włoskich enotekach od 25 euro za rocznik
2006, w dodatku bez VATu. W tym świetle i polskie ceny nie wyglądają najgorzej.

Pozdrawiam!

[rurale]

Dzięki za wyjaśnienia i informacje. Co do ceny w Polsce, no cóż.
Heroiczna:)

pozdrawiam