Dziecko za granica

[sebmagda]

Obecnie z rodzina przenieslismy sie za granice. Moj synek ma 4 lata i bardzo
nie chce uczyc sie jezyka obcego, a ja nie chce go zmuszac. Jakie sa
najskuteczniejsze metody i na co powinienem zwrocic uwage przy przelemywaniu
bariery jezykowej u tak mlodego czlowieka. Na co powinienem zwrocic szczegolna
uwage.

[joanna.markiewicz]

Najważniejsze nie naciskać zbyt mocno. Wasze dziecko jest bardzo małe. Wszystko
przyjdzie samo w naturalny sposób. Jeżeli synek będzie przebywał wśród osób
posługujących się obcym językiem, sam poczuje w końcu potrzebę rozumienia tego,
co do niego i przy nim się mówi. Obecnie odmawiając uczenia się, może w ten
sposób protestować przed trudną sytuacją jaka jest jego udzia-łem. Nagle
zmieniło sie jego życie, zniknęły znajome osoby, miejsca i rzeczy, a otacza go
obcy świat i niezrozumiały język. Potrzebna jest mu z waszej strony cierpliwość
i zrozumienie dla tego, że przeżywa trudny moment zmiany.
Zaufajcie mądrości jakie ma każdego dziecko, kiedy będzie tego potrzebował
zacznie uczyć się i słuchać. Teraz jest skupiony na przeżywaniu trudnej sytu-
acji, nie ma więc przestrzeni na uczenie się nowych rzeczy. To co mu pomoże to
zrozumienie ze strony dorosłych i nie popędzanie go. Patrzcie na niego roz-
poznawajcie jego problemy i odpowiadajcie na jeg

[Gość: Anna]

Przenioslam sie z moim synem do Wloch poltora roku temu mial wowczas siedem lat.
Nie chcial slyszec ani o wyjezdzie ( na wakacje owszem nie na stale) nauke
jezyka zaczelam od zabawy .Moj maz jest Wlochem ( pobralismy sie 1,5 roku temu)
moj syn probowal go nauczyc polskiego i ze swojej strony zapamietywal wloskie
slowa.A potem rzucilam go na glebokie wody . Po miesiecznym pobycie we Wloszech
poszedl do wloskiego przedszkola ,poniewaz jest dzieckiem bardzo gadatliwym
porozumiewania sie w jezyku w. nauczyl sie juz po 2 miesiacach .Nigdy nie
mowilam do niego w jezyku wloskim chocaz wszysty doradzali mu inaczej ale
stwierdzilam ( chyba slusznie) ze mial wystarczajaco zmian w zyciu (
brakowaloby jeszcze mamy ktora rozprawia w obcym jezyku) Obecnie moje dziecko
mowi po wlosku lepiej ode mnie, ktora uczylam sie tego jezyka od 5 lat .Czesto
zdarza mu sie zapominac mowi do mnie w jezyku wloskim staram sie byc
konsekwentna i odpowiadam w jezyku polskim .Mam nadzieje , ze twoj 4 latek
nauczy sie obcego jezyka rownie szybko jak moj. Mysle ze podstawa jest kontakt
z rowiesnikami .Dzieci miedzy soba chetniej sie porozumiwaja pozdrowienia
Anna

[Gość: Dorota]

Jestem w Stanach od roku z mezem i 3,5-letnim synem. Gdy przyjechalam tuz
dzieckiem przezywalam koszmar. Dziecko bylo histeryczne, placzliwe i uparte. A
na dodatek nie skore do kontaktow z innymi dziecmi. Amerykanow bardzo to
dziwilo choc pocieszali mnie, ze to typowe dla tego wieku. Aby zaprzyjaznic sie
z innymi matkami i ich dziecmi zapisalam sie na Mom's Group - zajecia dla mam a
dzieci zostaja w klasach z opiekunami. Myslam, ze to pomoze mojemu dziecku.
Niestety na mysl o tym, ze znowu trzeba isc na MG wpadal w panike i plakal
(spotkania odbywaly sie 2 razy w miesiacu). Na poczatku roku z nerwow zaczal
wkladac rece do buzi. Na szczesci w marcu wyjechalismy na 2,5 miesiaca do
Polski. Bardzo to pomoglo, bo dziecko jest pogodne, pozbylo sie nerwowych
odruchow i co najwazniejsze zaczelo powtarzac angielskie slowka. Amerykanki
mowia, ze powinnam go poslac do przedszkola choc na kilka godzin w tygodniu. Ja
jednak nie wiem czy to jest najlepsze rozwiazanie. Ja znajac jezyk czuje sie tu
obco, a on nie mogac sie porozumiec z kimkolwiek bedzie cierpial. Wiele osob
twierdzi, ze nie nalezy tym sie martwic, bo bedzie musial sie w koncu
przelamac. Ale czy to o to chodzi? Daj czas swojemu dziecku, a wszystko sie
ulozy. I kieruj sie tym co Ty uwazasz za sluszne a nie tym co radza Tobie
poznane mamy.Ty wiesz co dla Twego dziecka jest najlepsze! Powodzenia i
cierpliwosci !!

[Gość: Jola]

Witam!
Wyjachalismy z 2,5 dzieckiem do Niemiec.Nie bylo latwo,syn b.chcial mowic po
niemiecku ,ale nie potrafil.Czesto smutny mowil do mnie:mamo ja nie rozumiem co
mowi pan.Zaczelismy uczyc sie razem,powtarzac slowka,czasem mial ochote,czasem
nie,ale ja i tak powtarzalam.Dzis chodzimy 3x w tygodniu do mini zlobka na 2,3
godz.I juz jest dobrze.Zrozumial,ze tutaj mowi sie po niemiecku i robi to jak
potrafi.Od wrzasnia idzie do zlobka i z tym zasobem slow jaki zna poradzi
sobie.Wiem ,ze wielu rodzicow preferuje :sok na gleboka wode:,czyli
np:natychmiastowe poslanie do przedszkola(jak to sie odbija na dziecku nigdy
sie nie dowiemy).Duzo pomogl tez kontakt z mala saiadka,syn musial sie
przelamac (nie wiem czy to ambicja ,czy chec porozumienia sie pomogla),ale nie
bylo latwo.Pozdrawiam.Jola

[Gość: xxxxxxx]

Wyjechalismy cala rodzina do Stanow 16 lat temu, dzieci byly w wieku
6 i 11 lat - nie znaly angielskiego. Byl koniec czerwca - zapisalismy
je do letniej szkoly (tylko na czas wakacji), aby mialy kontakt z
rowiesnikami. Zanim poszly do szkoly we wrzesniu, zauwazylismy,
ze w czasie zabawy we dwojke, w domu zaczely spontanicznie mowic
ze soba po angielsku! Gdy poszly do szkoly mogly sie juz calkiem
swobodnie dogadac ze wszystkimi. Po dwoch latach nauki w szkole
dogonily i przegonily urodzone tutaj dzieci. Od tego czasu pokonczyly
studia i pracuja w swoich zawodach - nikt nawet nie podejrzewa, ze
angielski nie jest ich ojczystym jezykiem. Teraz przebywaja na wakacjach
- jedno w Australii a drugie w Polsce i mam wielka satysfakcje, gdy
codziennie czytam e-mail''e od nich pisane piekna i poprawna
polszczyzna.
Moja konkluzja jest nastepujaca - skoro dzieci sa w srodowisku
obcojezycznym - nic wiecej nie nalezy robic. Nauka nowego jezyka
przyjdzie tak samo naturalnie jak nauka polskiego, gdy uczyly sie
od nas w domu, w przedszkolu itd. Jest to nieomal automatyczny proces,
ktoremu podlegaja wszyscy, nawet dorosli, ale znacznie wolniej niz dzieci.