chyba pora kończyć........

[hedna]

małżeństwo.
Nie mogę sobie wyobrazić NAS za rok,dwa,pięć.
Dziś niedziela,jesteśmy razem w domu,dopiero 10ta, ch.. mnie strzeli do wieczora.
Jestem umęczona tym wszystkim Tylko co zrobić?mamy dwoje dzieci w tym młodsze chore.Ja nie pracuję,opiekuję się Tusiem.Czuję,że nie dam rady dłużej tak żyć,a wierzcie mi-starałam się.Czasem myślę,ze ślub to był największy błąd mojego życia,a trwa to 6,5 roku.Wszelkie próby rozmowy nic nie dają.Obiecuje poprawę i na tym koniec.mało się widzimy,ale jak juz jestesmy razem-jest największym egoistą jakego znam.Kilka razy mówiłam o rozstaniu,a on jakby tego nie rozumiał.Nie traktuje poważnie
.Chcę żyć.A przy nim powoli umieram.
Chciałabym rozwiązać tą sytuację możliwie jak najlepiej,żeby dzieci nie oberwały rykoszetem.
Jestem wykończona psychicznie.

[guderianka]

każdy koniec oznacza nowy początek
chociaż wydaje się, że nie można inaczej-uwierz ze można i że się da
on dalej będzie ojcem dla dzieci, będzie miał prawa i obowiązki-rozwiążecie małżeństwo
chyba że mu odwali i się wymiksuje z ojcostwa-bywa i tak

[grave_digger]

No to na co czekasz.
Nie urodziłaś się po to, by tak się męczyć.
Nie urodziłaś się po to, by ktoś cię dręczył.
Weź życie w swoje ręce, reszta się ułoży.
Wiem co mówię.
Powodzenia.
I nie zwlekaj za długo.

[hedna]

chciałąbym,ale jak sobie poradze? ja nie pracuje

[fajnyrobal]

To zacznij od poszukania pracy, może warto zaliczyć jakieś szkolenia.

[hedna]

kochana chciałabym,ale Tuś nie chodzi do przedszkola.Przy tym 2x w tyg jezdzimy na terapię do innego miasta. Nie tłumaczę się i nie usprawiedliwiam,ale jestem tak zdołowana,ze ciężko mi znalezc wyjscie z sytuacji

[grave_digger]

No to czas zapisać go do przedszkola. Chyba teraz zaczynają się zapisy na wrzesień, tak? Czy ty go zabrałaś z przedszkola?
Ile Twoje dzieci mają lat?
Jaka jest Twoja sytuacja mieszkaniowa?
Dzieci do placówek, ty w poszukiwaniu pracy, następnie pozew o rozwód z alimentami.
Masz kogoś z rodziny kto Cię wesprze?

I najważniejsze - jeśli sama sobie nie pomożesz, nikt nie będzie w stanie mógł tego zrobić. Musisz sama chcieć. Tu i teraz wziąć swoje życie w swoje ręce.

[hedna]

małe miasteczko,2 przedszkola,brak grupy integracyjnej dla 3-latków.Tuś jest autystykiem,myślę,że w marcu skompletujemy dokumenty i opinie i idziemy na orzeczenie.Syn ma 3,5 roku,córka 5,5. Przed ciążami pracowałam,obecnie skończył się wychowawczy,zarejestrowałam się w UP,ale naprawdę nie mam co zrobić z synkiem.Córka chodzi do przedszkola w godz:8-13.

[hedna]

nie dodałam,nie mam prawa jazdy

[szarsz]

to zacznij od tego. Każdy krok w kierunku samowystarczalności to krok w dobrym kierunku.

[dlania]

A jakś rodzina do pomocy przy małym, mama?
Jesli mąz pracuje, to od razu przy wniosku rozwodowym składa się wniosek o alimenty - dla ciebie też (chyba tak, niech potwierdzi ktos bardziej doświadczony), potem szukasz pracy nawet na kilka godzin, zlecenia - sprzątanie, jakieś robótki ozdobne.
To nie jest łatwa decyzja i latwy czas, ale jesli czujesz, że nic z tego... to szkoda życia.

[grave_digger]

Nie odpowiedziałaś, gdzie będziesz mieszkać po rozstaniu i czy mama jest ci w stanie pomóc w opiece nad dziećmi.
Córkę masz na 5-godzinnych, więc nie tylko z synem nie masz co zrobić.

[mariolka55]

a ja inaczej
może to zwykły kryzys ? zmęczenie ?
najpierw zadbałabym o siebie (trochę egoizmu mile widziane ) zajmij się czymś co Ci sprawi przyjemność i szukaj przedszkola oraz pracy dla siebie -jednocześnie
czasami wystarczy mała zmiana i człowiek odżyje

[guderianka]

hedna-wszystko jest w Twojej głowie

Zrób plan-na kogo możesz liczyć jakie są alternatywy jakie masz wykształcenie znajomości plany dla dzieci (nie wiem ile mają lat)-krok po kroku, metodycznie nie chaotycznie

[andziulec]

Jak wiałam od męża to też nie pracowałam bo zajmowałam się Matim, żeby wyszedł na prostą. Żyłam z zasiłku i z tego jak pomagała mi rodzina. Siedziałam w domu długo bo 5 lat ale to był czas, żeby dziecię wyprowadzić na prostą. Teraz po prawie 6 latach mam fajną pracę, dziecko w zerówce i daję sobie radę.
Hedna jeśli uwierzysz w siebie, że możesz i wiesz, że tego chcesz to poradzisz sobie ze wszystkim. Trzymam kciuki i czaruję.

[pulcino3]

[monia_1981]

Musisz uwierzyć w to że ci się uda,może rodzinka pomoże?
Wiesz nie zawsze jest tak jak by się chciało przed ślubem pięknie wszystko po ślubie wszystko się kończy i niekiedy ma się dość wiem coś o tym.

[mamalgosia]

A skąd pewność, że bez niego "będziesz wreszcie żyć"?

Pora zacząć...

[aqua48]

Zabrać się za siebie. Zrób prawo jazdy, poszukaj dobrej opiekunki dla Tusia, i jednocześnie zacznij szukanie pracy. Jak już to wszystko pozałatwiasz, to dopiero zastanów się poważnie nad małżeństwem. Moim zdaniem jesteś przemęczona. Może mąż jeszcze pójdzie po rozum do głowy i zacznie być dla Was oparciem? 6-7 rok małżeństwa jest bardzo trudny, ale warto przecierpieć, i jednak zostać, chyba, ze pan w ogóle nie rokuje. Faceci dłużej dojrzewają

[dlania]

Aqua, a z czego zapłacić tej dobrej opiekunce, jesli sie nie ma pracy?

[grave_digger]

i z czego zapłacić prawo jazdy.

[cura_domestica]

Najpierw to musisz sobie odpowiedzieć dlaczego cię męczy? bo właściwie nie napisałaś dlaczego do wieczora cię wykończy.Męczy cię jego obecność ? zachowanie ? nic nierobienie? Co dokładnie?

Siedząc w domu tyle czasu, z całym majdanem na głowie, można się wykończyć samemu winiąc drugą stronę. Znam to , przerabiałam to dwa lata temu . Jesteś przemęczona , niedoceniona , nie masz czasu dla siebie. W koło macieju to samo.

Jak już odnajdziesz siebie w tym wszystkim , zmieni ci się punkt widzenia. Nie tylko tobie się zmieni , druga strona zauważa zmiany szybciej niż byś pomyślała .
Ja też nie pracowałam , trójka dzieci przy nodze i zero pomocy . Któraś pisała , żebyś znalazła dorywczą pracę , to wcale nie głupie rozwiązanie zwłaszcza jak się ma małe dzieci. Dziewczyny (Wy wiecie , że o Was mowa ) mi odmieniły punkt widzenia i po dwóch latach wiem, że dobrze zrobiłam chowając pozew do szuflady.
Pozytywne fluidy potrafią działać cuda
Znajdź czas dla siebie i pomyśl co CO CIĘ wykańcza !

[babowa]

jesuu, agua, co ty pitolisz?
co warto przecierpiec?
co za bzdeta ze 6, 7 rok najtrudniejszy?
a 10 to rewelka bedzie?
to twoje porady to o kant doopy mozna
no, to takie porady w stylu- wez sie w garsc i nie przesadzaj
no pewnie, opiekunka, prawko to maz zasponsoruje, bo kto inny
tak na rozum, to jeszcze hedna powinna zahaczyc o kosmetyczke i fryzjerke by zrobic dobre wrazenie, gdy bedzie przebierac w ofertach pracy

hedna, tu musi byc krotka pilka
jesli zdecydujesz sie, ze odchodzisz , ze czujesz ze zal ci z nim zycia, to rozejrzyj sie za jaka przystania albo dowiedz sie, jakie sa szanse by to maz sie wyniosl
to z toba zostana dzieci i dla ich dobra lepiej gdyby az tylu zmian w ich zyciu nie bylo
nie rob nic pochopnie, przemysl sobie, uloz jakis plan
jesli bys została w tym mieszkaniu to by chyba przyslugiwal i dodatek mieszkaniowy w spoldzielni
no kurcze, nie jestem w temacie
musisz sama jezyka zasiegnac, tak by wiedziec na czym bedziesz stala

[babowa]

pewnosci miec nie bedzie, ale skoro teraz jest zle, narasta w niej przeswiadczenie, ze lepiej nie bedzie to szanse zerowe by za 5 lat bylo jej lepiej czy chociaz tak samo jak teraz
prawdopodobnie bedzie gorzej
hedna bedzie starsza o 5 lat, i 5 lat dluzej tlamszona
zal mi cie hedna, ale jesli powaznie myslisz o odejsciu, to przygotuj sobie jakis grunt, przemysl, warto isc do prawnika, poszukac w necie jak najlepiej zabezpieczyc dzieci i siebie
i rzuc sie w te wode
nie znam zadnej kobiety ktora by zalowała ze odeszła od meza czy sie rozwiodła
synek i tak jest na twojej głowie, czy bedziesz z mezem czy nie to opieka i logostyka dotyczy ciebie
dostaniesz orzeczenie, idziesz z papierem do przedszkola, przyjac ci musza, nie ma ze to nie przedszkole integracyjne, ze nie ma specjalistow
nalezy cie sie ta opieka, tylko to ty bedziesz musiała wydeptac sporo sama
zreszta popytaj na forum inny swiat, tam cie poprowadza
no i musisz byc konsekwentna, nie odchodz by wrocic po 2 tygodniach
wiem, łatwo pisac ale uda ci sie, zawsze sie uklada
jednym zabiera to wiecej czasu, innym mniej
i juz teraz idz i pytaj o moejsce w przedszkolu, nie pytaj tylko u dyr, idz wyzej , do naczelnika oswuaty w twoim miescie, burmistrza, wszedzie
tak trzeba, daj sie zauwazyc i badz stanowcza, mila i stanowcza
trzymam kciuki

[one-smutasek]

Ciężko jest być w domu z dzieciakami przez tyle lat więc wcale się nie dziwię, że masz dosyć. Pewnie z racji Twojego "siedzenia" w domu wszystkie obowiązki związane z dziećmi i domem są na Twojej głowie, to bardzo męczące szczególnie gdy jedno z dzieciaków wymaga większej opieki. Jeśli na poprawę relacji w małżeństwie nie widzisz szansy to zacznij szykować sobie drogę ewkuacji. Nie piszesz nic o rodzicach, może oni pomogliby Ci stanć na nogi, zapewnili dach nad głową i pomogli w opiece nad dzieciakami, Ty miałabyś wówczas czas na szukanie pracy. Alimenty na Ciebie i dzieci od męża to podstawa więc pewnie od tego trzeba zacząć. Trzymaj się ciepło i walcz o siebie!!!

[hedna]

pisze teraz na szybko bo dzieciaki...

jestem cholernie zmęczona tym wszystkim.
Ciężko mi uwierzyć,ze coś się jeszcze zmieni,poprawi.
Dzieci są z nim bardzo zżyte i nasze rozstanie było by dla nich ogromnym ciosem.Nie potrafię sobie tego wyobrazić.
Nie ma w moim domu patologii,awantur przy dzieciach.
Teściowie ani nawet nie pomyślą,ze mogło by coś być nie tak.Nigdy nie pomagali w niczym.
Mam wspaniałych rodziców,nie mogę z nimi zamieszkać,mieszkają w innej miejscowości..Mieszka z nimi moja młodsza siostra,niedługo wychodzi za maż i szwagier się wprowadzi (piętrowy dom).Wsparcie w mamie jak najbardziej,ale sytuacja,że mama spędzałaby z dziećmi każdy dzień kiedy ja była bym w pracy jest nie realna.
Prawo jazdy-robiłam kurs z 10 lat temu,nie podeszłam do egzaminu,nie czułam się pewnie za kierownicą,myślę,ze nie będę jezdzić.
Nerwica jak dzwon.

Któraś z Was zapytała co jest głównym problemem...
Spędzamy ze sobą bardzo mało czasu.Wychodzi kiedy śpię (5:10),wraca 18:30-19:00,czasem pózniej.Dojeżdża 100 km do pracy.Jak tylko wejdzie do domu-dzieci.A pózniej zasypiai tyle.Ciężko owszem,ale mi tez ciężko.
Seks? a co to?

[hedna]

oczywiście,że są też dobre chwile,ale mam wrażenie,że tych złych jest coraz więcej.
nie ma czułości,rozmów,czasu sam na sam.I chyba juz nie ma w nas chęci

[cura_domestica]

No i wyszło szybko , że wy nie jesteście zmęczeni sobą , Wy jesteście zmęczeni oboje życiem
Musicie siąść i pogadać , trzeba coś zmienić , od małych kroczków zacząć . Ty jesteś zmęczona , on też się nie obija , ktoś to miecho do domu przynieść musi. Nie dziw się , że on wykorzystuje każdą chwilę , żeby dychnąć. Pora roku też sprzyja dołom , więc aby do wiosny Moim zdaniem powinnaś zacząć od przedszkola dla młodszego , na uszach stań i dasz rade (ja tak zrobiłam) Odkąd mój Młody poszedł do przedszkola jest dużo łatwiej. To już nie długo , dasz radę !

Nie przekreślaj grubą krechą, bo to się da uratować.

Dziewczyny nie piszcie jej , że to bez sensu walczyć o lepsze razem , że trzeba walczyć o siebie i dzieci (zabezpieczać się i odejść) to nie do końca tak jest.

[guderianka]

dlaczego tak nie pisać jeśli się tak uważa curo ?
każdy daje rady na podstawie swoich doświadczeń życiowych

[cura_domestica]

guderianka napisała:

> dlaczego tak nie pisać jeśli się tak uważa curo ?
> każdy daje rady na podstawie swoich doświadczeń życiowych

Guder, właśnie o to chodzi , że każdy pisze na podstawie swoich własnych doświadczeń. Dziewczyny nie znając drugiej strony , nawet nie znając przyczyn już podpowiadają , że ma się zabezpieczyć , odejść. Nikt nie spytał o nic więcej . Tzn. co ? on mnie wykończy wystarczy , żeby go zostawić? A gdzie uczucie, rozmowa , kompromis ? Mąż też człowiek

[guderianka]

Wiesz, ja wychodzę z założenia-może to mój błąd-że skoro ktoś przedstawia taką stronę życia /sytuacji to ona jest najważniejsza i wszelkie inne plusiki czy pozytywy zostały rozważone i przed sobą człek widzi ścianę. tak odebrałam ten post ale tez inne-w których hedna nie raz dawała znać że cosik dzieje się niedobrze

[esofik]

dlatego warto czasem posłuchać dobrej (!) rady kogoś z boku. Z większej perspektywy łatwiej dojrzeć wyjście ewakuacyjne

[cura_domestica]

o właśnie , esofik dobrze to ujęła. Ja dwa lata temu też nie widziałam innego wyjścia , a jednak było , czego hednie z całego serca życzę

[melancho_lia]

A ja myślę, ze jak ktoś widzi już same negatywy to przyda się bardziej trzeźwe spojrzenie z boku. Zwłaszcza, zę tutaj na moje oko sytuacja jeszcze rokuje.

[mariolka55]

zgadzam sie z cura_domestica ,w 100%

[mariolka55]

i z mamuśką i jeszcze z kilkoma w sumie

[esofik]

trudno cokolwiek poradzić znając opinię jednej strony. Jak wiadomo wina leży zawsze po obu.
Z tego co piszesz jesteście obydwoje zmęczeni. Ty siedzeniem w domu, on pracą. Po 12h w pracy nawet myśleć by mi się nie chciało o seksie. I wcale się nie dziwię, że w niedzielę zwyczajnie nic mu się nie chce.
Może wyślij dzieciaki do dziadków na weekend, albo jeden dzień. Zorganizujcie sobie jakieś kino lub kolacje przy świecach. Spróbujcie znów być parą, nie tylko rodzicami wspólnych dzieci.
Jeśli nic nie pomoże, na spokojnie przygotuj sobie grunt przed rozstaniem.

[guderianka]

a nie możecie się przeprowadzić tam, gdzie on pracuje ?
jakie macie mieszkanie-swoje, wynajem?

[totorotot]

To uspij dzieci żeby o 19 spały i spędź z nim wieczór.

[grave_digger]

No hedna, ja myślałam, że Ty tu grubym kalibrem a tu takie coś... To nie ma na co narzekać No chyba, że o czymś nam nie mówisz.

Jakbym harowała tak, jak Twój mąż to bym nie miała za grosz sił witalnych.
Żyjecie osobno, nie razem. Pora usiąść i pogadać.
Dać coś od siebie a nie wiecznie się załamywać.

Mój mąż znęcał się nade mną psychicznie, Twój po prostu jest nieobecny.
Może pora go przywrócić do żywych.

[motylka34]

Hedna, a co z uczuciami? Kochasz swojego meza? Ja ze swoim tez przechodzimy kryzys, mam nadzieje ze powoli z niego wychodzimy. Staramy sie, mowimy o uczuciach, czesto niestety po klotni bo to ona wyzwala te skrajne emocje. Ostatnio nawet bylismy na randce nie przekreslaj tak od razu malzenstwa, staraj sie wprowadzic nutke szalenstwa w Wasze zycie. Podrzuc dzieci rodzicom, wyjedzcie razem chociaz na jeden dzien, zrob mu super kolacje, wejdz do niego pod prysznic, itd. Jestescie zmeczeni wspolnym zyciem, problemami, ale zycie jako samotny rodzic jest jeszcze bardziej wyczerpujace

[esofik]

widzę Motylka, że myślimy podobnie
za chwilę są Walentyny, dobra okazja na organizacje wspólnego dnia, opchnij dzieciaki dziadkom (przynajmniej nie będziesz musiała specjalnie tłumaczyć co i jak) a z mężem bawcie się do woli, Jemu brak sexu też nie służy Tylko nie czekajcie cały rok do kolejnych walentynek

[motylka34]

Mysle, ze na rozwod przyjdzie pora jesli padnie ostatni argument do byciacrazem. A Hedna nie napisala- nie kocham go. Rutyna i nuda potrafi wszystko zniszczyc, a tak naprawde niewiele potrzeba zeby odbudowac bliskosc. Trzeba tylko wykonac pierwszy krok! Rady o przeprowadzce, znalezieniu pracy, zainwestowaniu w siebie tez sa godne uwagi

[melancho_lia]

Tak sobie czytam i dochodzę do wniosku, ze problem to nie relacja małżeńska tylko zmęczenie- obu stron. Ty jesteś zmęczona siedzeniem z dzieciakami, mąż zmęczony ciągłą robotą i dojazdami.
Nie ma opcji przeprowadzki blizej jego pracy? Nie ma opcji być chociaż na parę godzin miała opiekę do dzieciaków? Nie możecie ich "sprzedać" do dziadków na trochę?
Brakuje Wam po prostu bycia ze sobą, chwili oddechu od codzienności.
Dzieci i tak oberwą jak się rozstaniecie, zawsze cierpią. Moim skomnym zdaniem nie warto tego wszystkiego przekreślać. Jak będziesz sama to zmęczenie nie zniknie tylko się spotęguje.
Przemyśl to.

[hedna]

to głupie....

Tak,ma ciężką pracę,ale nie myślimy o przeprowadzce,ponieważ tu mam rodzinę,a ta praca nie wiadomo na jak długo.Firma z mojej miejscowości,zlecenie w innym mieście.
Ktoś pytał,chyba guderianka- mieszkanie wynajmujemy.

Tylko...czuj się nie potrzebna,nie ważna.
kiedyś było inaczej,widziałam jak się stara.
Może to też w jakimś sensie kwestia wychowania; w naszych domach rodzinnych było inaczej.
Ja pewne wzorce wyniosłam ze swojego domu ( moi rodzice dobrze ze sobą żyją,potrafią np.razem na zlot motocyklowy pojechać i uważałam,że takie relacje są normą.
U niego wszystko było jakieś takie,bez większych emocji,bez czułości.

Co jeszcze mogę powiedzieć...
Ojcem jest dobrym. W pracy sobie radzi.
Tylko między nami wszystko wyziębło,odsunęliśmy się od siebie.
Na wszelkie moje próby porozmawiania reaguje śpiączką - dosłownie.
Nawet jak jest "wojna" między nami,sprawia wrażenie jakby nie traktował tego poważnie.
Seks dobry,ale kuzwa mało.

mętlik mam w głowie

[hedna]

Dziękuję Wam za każdą opinię

[motylka34]

Kochana, zrob sie jutro na bostwo, ugotuj extra kolacje, poloz dzieci wczesniej spac i rzuc sie na niego w drzwiach frustracja swiazana z brakiem seksu jest mocno destrukcyjna. A potem usiadzcie przy tej kolacji i zastanowcie sie co mozna zmienic. On pewnie tez mdosc a takiego zycia tylko pewnie juz nie ma sily na myslenie. A egoizm w zwiazku jest zdrowy pod warunkiem, ze oboje bedziecie egoistami. Oczywiscie z umiarem zrob cos dla siebie!

[3-mamuska]

A ja inaczej. Wez due ogarnuj, ty hestes zneczona a maz?? Tyle godzin ojazdy praca. Sadzsc po teoich wczesniejszch watkach nie jestes zbyt optymistycza, przez to widzisz tylko zle strony. Czy twoi rodzice pracuja tyle godzin maja dziecko autystyczne? Nie mozna ani porownywac ani oczekiwac tego samego.bo inne zycie macie.Gdybym tykle godzin spedzala w pracy tez bym tylko spala. Ty jeczysz na forum o autyzmie syna, a maz jak on sobie radzi?? A straszne glupie rady od razu rozwod bo maz po calym dniu nue siedzi i nie patrzy ukochanej w oczy,tylko ns czelnosc byc zmeczony no okropny facet.
Ja pamietam ten trudny czas diagnoza i odnalezienie.sie.w tym wszystkim tobie ciezko? A mezowi ma byc latwo? Ty mozesz czuc.sie zmeczona domem dziecmi maz ma byc idealny. Utrzymuje ciebie dzieci we ze terapie tez kosztuja. A ty jeszcze narzekasz. Nie ma bic gorszego niz po ciezkim dniu jeszcze wyskuchiwac ... Przemysl o co i chodzi czy problemy sa realne czy po ptostu problemy was przytloczyly.
A te ci radza tak latwo rostanie to niech zsstanowia sie czy byly by tak chcetne do pomocy autorce watku w razie rozwodu.

[fajnyrobal]

Mamuśka no dokładnie, powiedziałabym 10/10.

Podrzuć dzieciaki rodzicom na jeden dzień, najpierw daj mu wypocząć a wieczorem idźcie do kina, na randkę. I pogadajcie, on pewnie też martwi się o syna, jest zmęczony, ma dość wszystkiego.
Rozwieść się zawsze można, tylko że potem nie ma co zbierać.

[one-smutasek]

Nie mówię że w przypadku hedny tak jest ale z takim podejściem jak Twoje 3-mamuska wiele kobiet tkwi w związkach które jej wyniszczają. Praca męża nawet ta 10 godzinna prędzej czy później się kończy, ma wolne weekendy kiedy może się zrelaksować ( jest nieobecny) . Praca matki dwojga dzieci w tym jednego z problemami raczej się nie kończy. Z całą pewnością ciężko jest to dźwigać bez niczyjej pomocy. To, że mąż pracuje i utrzymuje ich rodzinę, było z pewnością świadomie podjętą decyzją podyktowana przez takie a nie inne czynniki, mężowi należy się za to szacunek ale nie wdzięczność bo utrzymuje swoją rodzinę a nie rodzinę Kowalskiego. Przeraża mnie minimum oczekiwań jakie sporo kobiet ma wobec swoich mężów/ partnerów, bo przecież zarabia i ciężko pracuje więc co jeszcze ta kobieta mogłaby chcieć. Trzeba zrozumieć Pana niech się relaksuje bo ciężkie życie ma a kobieta niech ciepłe kapcie poda i niczego więcej nie śmie oczekiwać.

[totorotot]

Dokładnie.
A w weekend jak maz w domu to polecam od włączyć dzieciom bajki a samej się zamknąć z mężem na haczyk czy coś i wykorzystać niecnie

[aqua48]

hedna napisała:

> Tak,ma ciężką pracę,
> Tylko...czuj się nie potrzebna,nie ważna.
> kiedyś było inaczej,widziałam jak się stara.

A może on jest już też tak przemęczony, że nie ma siły się starać? bo łapie każdą chwilę żeby odpocząć? Chłop nie robot, tylko też człowiek i tak samo do czułości musi mieć odpowiednie warunki, a nie jak przyjedzie nieprzytomny do domu, to jeszcze ma z różą w zębach za kobitą zasuwać..

> Co jeszcze mogę powiedzieć...
> Ojcem jest dobrym. W pracy sobie radzi.
> Tylko między nami wszystko wyziębło,odsunęliśmy się od siebie.
> Seks dobry,ale kuzwa mało.

To nie tragedia jeszcze, tylko przemęczenie, znużenie, brak wspólnych wakacji we dwoje, choćby takich trzydniowych. Pisałam Ci wyżej, że po sześciu-siedmiu latach małżeństwa przychodzi kryzys. Ważne, żeby umieć go wspólnie przetrwać. A potem jeszcze parę razy też
Pomyśl, że dzieci będą coraz rozumniejsze i będzie Wam łatwiej, nie zamykaj się i nie przestawaj rozmawiać z mężem. organizuj wspólne spędzanie czasu kiedy jest w domu, daj mu najpierw odpocząć, ale potem stanowczo wymagaj, aby BYŁ Z WAMI, nie OBOK. Nauczy się jeśli będziesz go chwalić i mówić jaką Ci to sprawia radość. Wybij sobie na razie głupie myśli z głowy. Każdy związek to ciężka praca, ale opłaci się Tobie i dzieciom. I nie zapominaj w tym wszystkim o sobie, swoim czasie wolnym, swoich nawet drobnych przyjemnościach.

[hedna]

Myślę i myślę..........

na razie nastroje bojowe

[rose.rouge]

Piszesz, że przy nim umierasz, że jest źle. A bez niego jak będzie? Odżyjesz? W czym sobie ulżysz, jak nie będziecie formalnie razem? Bo dzieci nadal będziecie razem wychowywać, nadal będziesz zmęczona życiem, ale bez osoby, którą być może kochasz, obok. Zgadzam się z dziewczynami,że jesteście zmęczeni ŻYCIEM. Szukasz przyczyny i wybierasz tę najbliższą Tobie i najbardziej z pozoru oczywistą - małżeństwo. Męża który pracując codziennie, dojeżdżając itd chcąc nie chcąc wnosi swoją cegiełkę do jakości tego życia. Ale to nie jest ani jego wina, ani Twoja.

[magiczna_marta]

Jestem od 4 lat sama z 2 autystami.
Maja 5 i 7 lat.
Da sie.
Tylko z tego co czytam to ten Twoj chlop bardziej ogarniety od mojego ex.

Jak mlody zdiagnozowany to idz po orzeczenie o niepelnosprawnosci dla niego.
Majac taki papier mozesz otrzymac swiadczenie z tyt opieki nad dzieckiem niepelnosprawnym. Bedziesz miala swoja kase zeby sobie zrobic to prawo jazdy, czy jakis kurs czy chociazby zeby chlopa zaprosic do kina.

Moze warto powalczyc o to malzenstwo, moze nie. Nie dzieje sie na razie nic zebys musiala na cito spieprzac od niego wiec moze warto troche pokombinowac.

Powodzenia, jakakolwiek decyzje podejmiesz.

[hedna]

Słuchajcie,dziękuję wszystkim za rady i opinie.
Rozmawiamy,ale już spokojniej.

[one-smutasek]

To dobrze, że spokojniej bo to niby takie proste, wystarczy się wzajemnie słuchać ale na codzień wbrew pozorom w tym ciągłym biego to wyższa szkoła jazdy . Mam nadzieję że wszystko ułoży się po Twojej myśli

[hedna]

dziękuję