------>>>> Rymowanki przy kawie filiżanki

[hrabia_potocki]

kawa cudem jest!, zaprzeczy kto?
stare prawdy w nowych słowach
nowe rymy w młodych głowach
gdzie pobiegli tu piszący?
chcący czy niechcący!

proszę siorbnąć sobie łyczek,
no i liczyć na wyniczek!

[soter_mlodszy]

drogi hrabiego są niezbadane
i często przez jego analityczne oczy przeszukiwane...

myśli skrzętnie notuje i swą kawę w saloniku pochlipuje!

[Gość: nata]

Mała czarna w ślicznej filiżance
Nęci i przyciąga
Kosztowana smakiem
Łyk za łyczkiem niech odświeża
Myśli, dziś splątane…
O, już mam! :-)
– gorycz kawy nam osłodzi chwile…
rymem rozgadane :-)))

Hrabio, proszę o śmietankę ;-)))

[Gość: oda]

kawo! ty jesteś jak życie!
ile cię trza wypić?
się dowiesz,
jak zawał cie chwyci
:PP

[soter_mlodszy]

kawo Ty nad poziomy wzlatuj!;-)
bądź aromatycznie-nostalgiczna...
zapachem swym wodź te nosy zwichnięte,
te usta spragnione, źrenice zmęczone...

bądź zbierana w słońcu brazylijskiego południa, mielona, palona...bez wilgoci
przechowywana...na półkach sklepowych pięknie układana...

tej kawy powszedniej daj nam Panie!
zlituj się nad tym wezwaniem!

[toja50]

Nie ma to jak kawa z rana
oczywiscie zrymowana
w dobrym towarzystwie
a bedzie przejrzyscie,i caly dzien z glowy,
czlek do roboty gotowy, moze byc bez smietanki,
oby i bez cukru
dosyc juz tego lukru!
No dobra,dobra:-)))

[Gość: oda :P]

he he he .. dobre!!!

smacznaś ty i aromatem dymiąca
i takaś niwinne od rana kusząca
spragninym cie wypić do końca..
tylko odrobine słodyczy dorzucę
śmietanki najlepszej korzuszek i...
voilà mon ami!..pijemy :PP

[Gość: err-ata :P]

HA! Kawo! ty nasza dręczycielko
wątrobowa trucicielko
twoja młodość bez chemii
minęła wspomnieniem
jak wszystko teraz
kusisz markowym, "odzieniem'.. :PP

[soter_mlodszy]

zatraciłem się o bogowie...czyżby czart był w zmowie...
ten kolor iście diabelski, ale zapach i smak anielski...!;-)

to już nie jest filozofia to już jest religia...!
cały czuję, gdzy przepływa, gdy dotyka,
kiedy filiżanka ust dotyka...

nie zostawiaj mnie samego,
ani w kubeczku dna już widocznego!;-(((

[naata]

czwartkowa kawa dziś wyjątkowa
pospołu z pączkiem tłustym
prawie obowiązkowa...;-)
a jak smakuje, jak ochotę wzbudza
jak łasi i dopieszcza podniebienia
ech kawko ty moja...
zrobiłaś dziś ze mnie lenia ..:-))))

[broneknotgeld]

A jo po kawie
Zicnołch se prawie
Przi ty klawiyrze
To szkryflom szczyrze

Dyć choć ktoś prosi
Wyny "za grosik"
Lepsze w tym piwo
Czy wos to dziwo?

[naata]

he he
..jednak Bronku miły
nie ma takiej siły
coby już od rana
piwo pić
choć... lepsze niż śmietana!

[soter_mlodszy]

proponuję picie urozmaicać...
iść wielogatunkowo-nie tuzinkowo,
z dozą umiaru, w towarzystwie kobiet, ich zewnętrznym atrakcjom i wewnętrznym
imaginacjom!;-)))

soter_uduchowiony_rozbawiony_zd rowy_oraz_smakujący_francuskieg o_brandy!


p.s.
gdzie anaais!??

[broneknotgeld]

Zdo sie myślom to Ci zgubnom
Napić piwa sie ze ślubnom
I że z rana - toż co z tego?
Przeca niy ma nic lepszego

W zadku jakeś tam szampany
Drink we smakach rozmymłany
Wino abo tyż gorzoła
PIWO PIWO trza nom wołać.

[soter_mlodszy]

płynny jest ten świat!;-)))

[broneknotgeld]

Hehe - wylało ze moji gowy
Toż mie sie zdowo co łon - chmielowy.

[toja50]

Widac, ze Soter w poniedzialek mysli jeszcze o tej milej niedzieli i smacznych
trunkach, no to Na zdrowie!!tak zimno, ze sie przyda rozgrzac!!

[Gość: err-ata :P]

:-)))
Dyć nie wstyd to i sromota
Z ślubnom z rana wypić piwo
Coby richtig wom sztimało
Kiedy dusza je szczęsliwa
to kontente tyż je ciało.
Na wieczorne poprawiny
Czasym poza hausym
Biera se flaszeczke smukłą
Pija jom pod brałzom
I łod nowa po śniadaniu
Może być tyż przedtym
Znowu ślubyj ja dzienkuja
za wypicie chyntne.
:-)))

[Gość: kawiarka..:))]

W Brodnicy jest uroczo i miło,
tylko kawe by sie z kims wypiło...
siedzac smetnie przy stoliku przy poezji tomiku
wyczekaujac namietnie,a tu nic...wszyscy oddalili sie bezszelestnie
na szczescie kawa pyszna,słodka ze smitanka była,
wszyskie smutki osłodziła.

[soter_mlodszy]

picie kawiarniane, przy stoliku, z tomikiem wierszydeł, bogatym w przeżycia
indywidualnym notatniku...
picie kawy zespołowe, daje wyniki iście wielobojowe,
aromaty, słowa, gesty, uśmiech, rozmowa
to jest dyscyplina już nie kajakowa!
ani sprint, ani wyczyn, ani skok w dal...

bez niej tylko smutek, żal!;-)))

[hrabia_potocki]

co może dodać uroku arystokracji?
filiżanka kawy, palonej, mielonej, obecnie filtrowanej, zalanej wrzątkiem,
podawanej z jakimś speciałem, delicyją,,,
nie mówię o doborowym towarzystwie do rozmowy...
najlepiej w ogrodzie, na powietrzu...ach te czasy!!!

[toja50]

Kawa dobra na wszystko?
No to wypijmy i zyjmy!!!
wesolo,milo, zdrowo
i czujmy sie wyborowo!

[Gość: kawiarka..;)]

W ogrodzie,w altance latem było miło..
ale cos ten spokoj zaburzyło
roze zastygły w bezruchu
jan w ogrodzie gdzies przepadł...
ale nadjedzie ksiaze,obudzi postaci spiace
w nastroju radosci i ciepła
aromatyczna kawa bedzie bajeczna
co doda uroku i olsnienia
w wiosenny czas przebudzenia:)

[hrabia_potocki]

kto wie?
dlaczego nie mówię nie?
tylko brnę w tę otchłań, czarną dziurę smaku,
dlaczego aromat anihiluje mnie całkowicie, choć nie ukrywam nie mówię skrycie!
Jan już nawet swego pana poznał przywarę, gdy chodzi o kawę!

on wie, że przy Panie
tylko kawa na ławę!-)))

[Gość: kawiarka..:)]

Jan jak zawsze wierny sługa
hrabiego dopieszcza ,pilnuje ,waruje
a hrabia jak zwykle pochłoniety
ksiazkami i zgłebianiem wiedzy tajemnej
o zyciu,kobietach i winie
przy kawie w saloniku i swierszczu w kominie
ten nastroj,ta kawa i mysli swawolne
zaburzyły hrabiego mysli rozsadne
Jan spieszy czem predzej z dzbanuszkiem kawowym
stawia na ławie...niezauwazon odchodzi;)

[hrabia_potocki]

o Pani! to zaszczyt czytać między Pani wersami,
składna kompozycja, logiczna i melodyczna,
hrabiego wyrobione ucho głaszcze i łaskoce

o kawo, o kobieto, o wino, i te urocze księżycowe noce!!!

[Gość: kawiarka..;)]

Te noce ksiezycowe w altanie w ogrodzie
czyz mozna zapomniec ,tak zwiewnej niebodze
myslami zaglada do czelusci wspomnien
i coz widzi,tylko ten motyl co przysiadł na dłoni...
długo by prawic nad wyzszoscia celow
ta kawa,to wino z hrabiego czułoscia
to jak ambrozja wiedziona namietnoscia;)

[hrabia_potocki]

tej nocy czar, niebo w kolorze atramentu,
przycichł miejski gwar, można oddać się pracy, myślom i romantycznym wizjom
odrzucam brutalność i ekspansywność świata...NIE CHCĘ, NIE POTRZEBUJĘ
chcę tylko zatopić się w oczach i toczyć walkę z duszą anioła
nabieram wrażliwości, pokazuję swoje możliwości...
znany z delikatności, oplatam jak miejski platan
mimo pospolitości, i wyrozumialosci,
usmiech ciagle gości, kazdemu potrzeba czulosci...

[Gość: kawiarka..:)]

Usmiech oby zawsze goscił...
wsrod brutalnosci swiata i tych okropnosci
coz wiecej potrzeba ,to tak niewiele...
poczuc bliskosc i powiew namietnosci
wrazliwosc,czułosc..jakzesz nam potrzeba
zapomniec o smutkach,popatrzec w niebo
tam anioły wskazuja otchłan wielka
co sprawia ze wierzymy w piekno i wielkosc
uczuc niespełnionych,marzen nieskonczonych...
a zycie moze stac sie cudowna wycieczka
do bram wilkiego odległego zamczyska
co kusi,zniewla a jego tajemniczosc dreszcz emocji wyzwala..

[hrabia_potocki]

i patrzeć tylko w tą jedyną stronę,
mieću boku swego anioła wyśnionego,
czy aby tylko istnieje taka dusza odpowiednia?
zdolna dochować wiernośći, ukazać odpowiednią ilość subtelności,

w takich oczach chciałbym spłonąć i trwać w tym żarze na wieki!;-)))

[Gość: kawiarka..:))]

penelopa takaz była
w jedna strone patrzyła...
hrabia wymagania ma niewielkie
czyz anioła odnajdzie,tego nikt nie wie
moze kiedys,przypadkiem on przybedzie ukradkiem
zaszelesci skrzydłami,oczaruje w sekundzie
hrabia podda sie nie myslac o jutrze
zyc bedzie chwila,namietnoscia
ulegajac anioła subtelnosciom
dusze ich łagodne i czyste
polacza sie w uczuciu najwyzszym:)

[hrabia_potocki]

wichry namiętności i Schiller i Goethe i Byron...
i Szekspirowskie pary... wszyscy poszukiwacze tej niebiańskiej ofiary,
w człowieku coś tkwi, co Bóg zostawił nam w spadku, a może zadrwił sobie, nie
widzę tutaj przypadku!, celnie wymierzył w serca środek, upośledzając go po
wsze czasy, wrażliwością i tęsknotą, a na odchodne uwieńczył Nas pamięcią tego
piękna z przed stworzenia, tego piękna istnienia

[Gość: kawiarka.:)]

bardzo mi miło było,tak wspaniele nam sie gawedziło...madre nauki z tego
płyna,ale czy ktos wysłucha?...niech sie wsłucga w te słowa,pomoga wierzyc w to
ze miłosc i namietnosc...gdzies obok sie pietrzta:)
i moze na koniec,ten piekny wiersz ..załuje ze nie moj:)

"Już do niej czas! Więc noga w strzemię!
Poleciał koń mój lotem strzał.
Wieczorny wiatr kołysał ziemię,
Zawisła noc na szczytach skał;
Już wypiętrzony w błękit siny,
Stał olbrzym - dąb w spowiciu mgły
I patrzył czarno spod gęstwiny
Tysiącem oczu pomrok zły.

Miesiąc wyjrzawszy zza pagórka
Przyświecał tęskno w wonnych mgłach,
Wiatr, szeleszczący w lekkie piórka,
Nawiewał w uszy dziwny strach;
Noc wyłoniła swe bojaźnie,
Przy drodze mej czyhają, tkwią -
Lecz dobrze mi, wesoło, raźnie
I w żyłach ogień płynie z krwią!

Przy tobiem był. Z twych ócz lazuru
Wszechzapomnienia piłem zdrój;
I wszystko w nas było do wtóru,
I każdem tchnieniem byłem Twój.
Wiosennej jutrzni pierwsze groty
Różowe padły Ci na twarz.
Od wymarzonej w snach pieszczoty
Przecudowniejszy uścisk nasz!

Lecz oto słońce już nas płoszy,
Uciekać mi potrzeba w dal:
W uścisku twym tyle rokoszy!
W spojrzeniu twoim jaki żal!
Nie żegnaj mnie tym wzrokiem szklanym,
Odchodzącemu uśmiech daj.
Co to za szczęście być kochanym!
I kochać, Boże, co za raj!"
p.s.zycze duzo radosci i miłego wieczoru:)

[hrabia_potocki]

bardzo dziękuję w rytm serca się wsłuchuję!
do zobaczenia
do napisania

idę z tym w noc!

jeszcze raz kawiarka, dzięki!;-)))

[Gość: kawiarka..:)]

w te noc lutowa
mrozna i lodowa
przysnic sie tylko moze
iglo z widokiem na morze
niech sny sie spełnia najskrytsze
słoneczne wyspy dziewicze
i kawa czarna goraca,swym aromatem kuszaca:)

[hrabia_potocki]

milczeć, albo kawy filiżankę pić,
tylko tyle, prócz musowego żyć,
na nic się oddalać, na nic się wznosić,
najlepiej samemu wszystko z godnością znosić,

li tylko o kawę prosić!;-)

[Gość: kawiarka.;))]

och nasz hrabio miły
coz za smutki w twe mysli zagosciły
samotnosc jest piekna
ale czasem warto kawe
wypic warto wypic
z niemałym ambarasem:)

[Gość: spidi..:))]

>ale czasem warto kawe
> wypic warto wypic

oczywiscie,prosze o wybaczenie:)
ale czasem warto kawe wypic
z niemałym ambarasem...tak byc miało:)

[hrabia_potocki]

pzwólcie, że przy kawie zrobię rekapitulację swych myśli
odetchnę przy aromacie, choć nie na Arbacie,
a potem gdy ułożę, wszystkie puzzle układanki życia
chlipnę łyk, powstanę jak na capsztyk
powstanę wyraźnie przemieniony, popiołem przyozdobiony...
kawą ubogacony....

[Gość: kawiarka..;))]

jak fenix z popiołow
hrabia sie odrodzi
nich w ciszy ,spokoju
nad zyciem rozwodzi
kawiarka,cichutko
w głab ogrodu sie oddali
by hrbiego nie rozpraszac
bo filizanke zwali
obleje sie cały
puzzle zaleje
i jak tu zycie układac
tej kawy tak wiele:)

[hrabia_potocki]

każda nowa chwila mnie odradza,
przypomina, wstępuję a hrabia jak ten badacz wszystko skrupulatnie analizuje
spisuje w pamięci notatniku, wyciąga wnioski, bajzel zostawia na śmietniku
a kawiarka, moze hrabiego trącać myślą niewybredną, i kawę podać...
może być uległą?;-))))

[toja50]

Tak pieknie tu, lagodnie no i przyjemnie o kawie rozprawiaja,
Ze juz sie inni niech aby nie wtracaja !!!
Pozdrawiam oczywiscie kawowo!

[soter_mlodszy]

oj, wtrącać się należy...droga młodzieży,
kawusi łyczek, da niezbadany wyniczek!

[naata]

O! widzę, że tu poema rozpisana na role, nie bedę się wtracać w płynno - kawowe
nastroje, cichutko wychodzę za kurtynę w mroku politycznym lub innym się
rozpłynę. No to PA! :-)))

[soter_mlodszy]

tylko nie politycznym NIEEEEEEEEEEEE...!!!

[Gość: naata]

...no dobrze, dobrze, przekonałeś mNIE :))))

[Gość: kawiarka..:))]

kawe podaje goraca
w filizance zdobionej namietnoscia
uległa hrabiemu zem była
ale zła moc nas rodzieliła
a ten usmiech i delikatne oka mruzenie
widze hrabiego zamglone wspomnienie:)

[hrabia_potocki]

wspomnień urocze chwile,
drążą w krwioobiegu jak rajskie motyle...
skrzydłami uderzając o ścianki arterii, i wtedy czujemy sie mocno niepewni,
nie wiemy co Nas tak dobitnie porusza, czy aby nie diabelska katusza...?
a myśli niech krążą, być może ku mnie podążą:-)))

[Gość: kawiarka.:))]

diabelski taniec...
moze w walcu splatani
jak motyle przy blasku swiec
"czy pamietasz jak ze mna
tanczyłes walca"....
"w malinowym chrusciku ,przed ciekawskich wzrokiem
zapodziani po głowy,przez długie godziny
zrywalismy przybyłe tej nocy maliny..":)

[hrabia_potocki]

ten wir nazywasz tańcem,
co chwila uderza przyjemność - aromatu, spojrzenia i słowa...
bez dzwięków, jakby nie z tego świata była ta rozmowa,
bo na cóż więcej i po co tak wiele
splątani w uścisku w tego świata ciele...

[Gość: kawiarka..;))]

słowa,słowa a tak wiele znacza
byc albo nie byc..
urokami zycia sie rozkoszowac
gre namietna prowokowac
uleciec wysoko gdzies nad horyzont
zapomniec o troskach ,ich tak wiele..
miec w sercu wrazliwosc
jak nikły szept
nie myslec o niczym
byc tak blisko
czuc inne ciepło
w tym tancu,uscisku..:)

...:)

[hrabia_potocki]

w spojrzeniu utonąć!

jakże to niewiele, aniele...nie wzlatuj, patrz na mnie! odwzajemnię!

wodzi oczętami, wyraźnie zaniepokojona, wyraźnie stłumiona...
oczekuje czegość więcej...? ta anielska cierpliwość!
ta ziemska tkliwość? drga w arteriach! krąży orbitach ciała namiętność jak
atomu szalone cząstki...chcą rozerwać ścianki ludzkiej posępności,

a potem zalakuj mnie jak kopertę,
wyślij do kraju odległego, niech nie widzę...
jak Ikar uniosę wspomnienie,
jak Syzyf wtoczę na górę tęsknotę,
odżyjesz na nowo?, z powrotem?


pragnienie odwieczne zatopić się całkowicie i niezbicie nie pozostawiając
dowodów...wcale nie dla oczu zamydlenia,
jedynie dla spokoju istnienia,
oczy trzecie wprowadzają dyskomfort, dysharmonię
mimo, iż wyrozumiały nigdy tego nie pojmę!;-(

[Gość: kawiarka..:)]

przycupnełam w fotelu jak gamma rzezbiona
mysl moja niedoscigniona...
gdy wspomne tych rozmów ulotne chwile
nie moge zapomniec...tak tkliwie,tak czule
w tym swiecie obłudnym,wyniosłoci pełnym
tesknie za czyms dla innych odmiennym
moze to nie ta epoka,w tej skorze sie mecze
czegos chce wiecej...i sama nie wiem..:)

[hrabia_potocki]

dlaczego tak szybko można zatracić wrażliwość,
być twardym jak głaz, a miłość prezentować tylko serialową,
co dzień nową, szybko rzucaną, nową łapaną,
nie oddawać się całkowicie,
spalać się szybko w zachwycie, w fizycznym galopie,
prędkości ukropie...?
czy nie pomylono nam świata?
nie zesłano gdzie indziej?
ubrano w inne ciało garderobę?

ja nie wiem!
bezradnie ktoś rozkłada w wnętrzu mym ręce
czuję jak macha, wyrywa, łomocze...

zatęsknię?
zatęsknisz?

wytrzymam! uchodzę!

[Gość: kawiarka..:)]

a czymze jest miłosc
czy ktos mi odpowie...?
to chwile ,namietnosc a moze sie myle...
pragniemy,marzymy,zatracamy sie wielce
i nagle cos mija,odchodzi w wielkiej mece
a to tak niewiele...ta czułosc,ten urok
motylki co gdzies w nas frywolnie buszuja
bronimy sie przed nia...udajemy twardzieli
czy warto,z nia walczyc
a moze sie dzielic?

[hrabia_potocki]

miłość, to odczuwanie...
to jak malca rozdziawiona gęba, te nasze spojrzenia, chłoną widok cały,
fotografują przestrzeń, by nieustannie wertować ją tam i z powrotem,
przenicowywać, zatrzymywać odech na stromiznach ciała, by uchwycić ten
odchodzący rys, boski kształt namiętnych naprężęń skóry, falowanie powiek...

tej całej tajemniczej biologicznej struktury!;-)

[Gość: kawiarka..:))]

odczuwanie...wzajemne miłowanie
bedac tak blisko nie mówiac nic...
wkrasc sie w dusze i nia zawładnac
i oddac sie niebu a moze piekłu...
jak pyłek co wpadł w wietrzny wir
tak krazyc,tak lekko niepostrzezene
przycupnac pozostac i drzec z rozkoszy
ulec czarowi i nie dac sie spłoszyc...:)

[hrabia_potocki]

czy istnieją istoty duchowe?
zdolne do wzlotów i innych doświadczeń?
czy nie ma już NIKOGO?
prócz maszyn zdolnych do wykonywania automatycznych ruchów?
czym wypełnione są arterie? czy istnieje serce?
człowiek w poniewierce? człowiek w rozterce?
chce położyć wrok, dłoń i siebie!
nie może dociec tych dziwnych przyzwyczajeń, imaginacji współczesnej degradacji

nie ma już oparcia, tej romantycznej nuty?
a może tylko człowiek skory do buty?

nie wiem!

[Gość: kawiarka..:))]

romantyków jest tak wielu
miłosci tak niewiele...
sztuka jest wielka pokonac bariery
głupoty i nietolerancji
chamstwa i nonszalancji...
a my w ten wieczor miły
nie zerkajac na te smutne chwile
w nadzieji na cudowne przeobrazenia
ulegajac magii,marzeniom
pijmy te kawe goraca
przy stoliku rozami usłanym
gdzies tam w Paryzu na Montmartre..:)

[Gość: kawiarka..:)]

Pozegnam sie czule...
fantazji i prawdy było zbyt wiele
czas spasc na ziemie...:)
"Warto, warto żyć,
Wtedy pachniałaś bzami,
Dziś znowu kupiłem flakonik,
Roztarłem kroplę na dłoni
I przeszłość wieje nad nami
Bzami.
Warto, warto żyć.
Mgławo jest za oknami,
Zaraz listonosz zadzwoni,
Ustami przypadam do dłoni,
Całuje cień twojej woni...
Przyjdziesz - będziemy sami,
Jedyni i zakochani,
Chłonąc z czułością perfumy
W miłym uśmiechy intymnej zadumy:
"To my? Ja - i ty?"
Wiesz? Wzdycham... I przez łzy
Powtarzam: warto, warto żyć..."

[toja50]

Juz dawno nie bylo nic o kawie:-), a moze tak ma byc? Pozdrawiam!

[naata]

Wchodzę bez pukania
cichutko...romantycznie
płyną...

wyznania kochanków,
słodkie kwilenia
ołtarzem pamięci zostają
cóż z tego, że wątpisz?
wiarą zatracasz się w raju
myśl nie o ziemi, nie o padole
gdzie wszystko mgnieniem przemija
wejrzyj w dal duszy w niedoścignione
w gejzery - z których miłość się wzbija
I ty dziewczyno kochana
I ty chłopaku wielbiony
Wrócicie znowu i znowu
Szczęściem od nowa wyśnionym.

...znowu tu przyjdę
uśmiechem radości zachwycić zmysły
teraz odchodzę, dzień zwykły woła
szkoda by czary miłosne prysły! ;-))))

[hrabia_potocki]

muszę ochłonąć i potem w myślach kawowych spłonąć,
mało piszę i choć tymi wyrazami przerwę ciszę,
proszę o wyrozumiałość i łaskawość, wszak hrabia człowiek humorzasty, ale nie
gąbczasty, kawowo nastrojasty!;-)))

[soter_mlodszy]

czytam, krew przyspiesza, pulsuje w żyłakch, to piękne kochać i być kochanym!;-)

[naata]

..dlaczego nie piszecie? czy wtrąciłam się niezgrabnie? No, to juz nie będę,
ale piszcie, tak miło się Was czytało! :-)

[Gość: kawiarka..:)]

była sobie chatka
i wcale nie Puchatka
tam kominek był niewielki
strzelały w nim iskierki
obok ława była
co wonia wabiła
porannej kawy z kubeczka
z odrobina mleczka..:)