dzień konformisty

[krol-czy-krolik]

Dzisiaj starałem się wszystkim przypodobać, nawet zaśmiewałem się z
dowcipów, które mnie nie śmieszą, przytakiwałem palantowi, z którym
zawsze się wykłócałem... Ale nic z tego. Wszyscy patrzyli na mnie
jeszcze bardziej podejrzliwie

[ilnyckyj]

A nie potrafiłbyś się zbuntować i być sobą? Może wtedy zaczęliby cię
szanować.

Trzymaj się i nie daj się. Pozdr. Il

[ilnyckyj]

Tak... Różnimy się od innych, czy tego chcemy czy nie...

[ilnyckyj]

Wolność słowa, demokracja - to jeszcze nie broni nas przed
konformizmem. Przeciwnie, w walce, w konkurencji nie ma miejsca na
otwarcie się na dyskusję, na inne poglądy.

[neptus]

Ale głupoty... aże mnie zatkało...

jestem zawsze sobą, mówie, co myslę, robię, co uważam za dobre.
Najpierw ludzi szokuje, potem mnie akceptują, niektorzy nawet
zaczynają mysleć. Po prostu nie wstydzę sie tego, co myślę, jestem
szczera i nie mam w tle pomysłu "oni tego nie strawią". Sznuję ludzi
i wierzę, ze stać ich na przyjecie tego, co mówię. Dlatego ich stać.

Jakos mało tu ciekawie. Sami konformiści.

[ilnyckyj]

neptus napisała:

> Ale głupoty... aże mnie zatkało...

O sacrebleu! I to w większości moje! A chciałem tak dobrze...
Myślałem ,że jestem taki mądry... buuuu ((((
>
> jestem zawsze sobą, mówie, co myslę, robię, co uważam za dobre.
> Najpierw ludzi szokuje, potem mnie akceptują, niektorzy nawet
> zaczynają mysleć. Po prostu nie wstydzę sie tego, co myślę, jestem
> szczera i nie mam w tle pomysłu "oni tego nie strawią". Sznuję
ludzi
> i wierzę, ze stać ich na przyjecie tego, co mówię. Dlatego ich
stać.
Gratuluję! Mnie np. brakuje tej asertywności...

> Jakos mało tu ciekawie. Sami konformiści.

Nie chcę się wypowiadać za innych, ale ja ... no może trochę jestem.
Ale pracuję nad sobą. W każdym razie w duchu - jestem nonkonformistą.

[krol-czy-krolik]

I co - widzisz Ilnyckyj, myślałes żeś taki mundrala... hue, hue

Et tu, Królik, contra me?

[ilnyckyj]

[ilnyckyj]

Dzień konformisty, wcale nie przeminął. Trwa wiecznie!!

[ilnyckyj]

Uważam, że kolega Neptus niepotrzebnie się tak obruszył.
Bez konformizmu i obłudy (w pewnej rozsądnej dawce) życie w społeczeństwie
byłoby niemożliwe...

Konformizm - NIE!

[bartos29]

ilnyckyj napisał:

> Uważam, że kolega Neptus niepotrzebnie się tak obruszył.
> Bez konformizmu i obłudy (w pewnej rozsądnej dawce) życie w społeczeństwie
> byłoby niemożliwe...
Nie wiem skąd taki sąd. Ja uważam, że konformizm jest wynikiem, a także prowadzi
do przemocy. Ja nie akceptuję konformizmu. Co innego kompromis, kompromis
to rodzaj umowy, a więc może zakładać rezygnację z czegoś na czym być może nam
zależy, ale też zaklada partnerstwo. Konformizm zakłada tylko
podporządkowanie. To rodzaj niewoli, którą sobie człowiek narzuca lub narzucają
mu inni.

[basilisque]

Ja uważam, że konformizm jest wynikiem, a także prowadz
> i
> do przemocy. Ja nie akceptuję konformizmu.

Ambitnie. Ambitnie, kolego. Tylko - czy ani razu nie zdarzyło ci się zachować
konformistycznie?

[jo_ember]

W tej dyskusji o konformizmie powinnismy jednak dwie sprawy rozróżnić. Co innego
konformistyczne zachowanie, to zn. podporządkowanie się jakimś zwyczajom, czy
też przystosowanie się do otoczenia (np. by zostać zaakceptowanym) a co innego -
kkonformizm w myśleniu. To drugie uważam za duzo gorsze.

Jo!

Presja otoczenia

[pomer_anya]

Największe ciśnienie konformizmu odczuwałam w kościele na mszy. Dlatego nie
chodzę...

[sexilola_automatic]

Ja uważam ,że odrobin a konformizmu w życiu nie jest zła. Myślę, że bez jakiejś dozy konformizmu życie wśród ludzi byłoby niemożliwe i bez przerwy byłyby kłótnie i wojny.

[ilnyckyj]

Nie broniłbym konformizmu. Bo w każdej postaci polega on na akceptacji obłudy i poddaniu się przemocy. Żadna kultura nie narzuca nam postaw konformistycznych. Raczej brak kultury i psychologia stada , lub też tłumu, nie szanująca prawa do odmienności. Oczywiści czasami takiemu konformizmowi się poddaję i z tego powodu mi wstyd i mam wyrzuty sumienia.

[apersona]

ilnyckyj napisał:

> Nie broniłbym konformizmu. Bo w każdej postaci polega on na akceptacji obłudy i
> poddaniu się przemocy. Żadna kultura nie narzuca nam postaw konformistycznych.
> Raczej brak kultury i psychologia stada , lub też tłumu, nie szanująca prawa d
> o odmienności.

I tu się nie zgadzam
Nie każda postać konformizmu jest zła, bo nie każda grupa jest stadem gloryfikującym przemoc. W grupie o wysokich standardach konformizm skłania do równania w górę. Poza tym nie zawsze do grupy się trafia, czasem grupę się wybiera.

[0sobnick]

Schodząc na ziemię a konkretniej na szosę, skłaniał bym się jednak ku miłowaniu konformistycznych współużytkowników.

[0sobnick]

I mieli rację, że patrzyli podejrzliwie. Udawany śmiech widać na kilometr.

Konformizm (pot. ulegający wpływom) (łac. conformo - nadaję kształt) – w psychologii społecznej to zmiana zachowania na skutek rzeczywistego, bądź wyobrażonego wpływu innych ludzi. <wiki>

Czyli konformistą będziesz dopiero kiedy NAPRAWDĘ zaczną Cię te dowcipy śmieszyć.

[basilisque]

0sobnick napisał:

> Konformizm (pot. ulegający wpływom) (łac. conformo - nadaję kształt) – w
> psychologii społecznej to zmiana zachowania na skutek rzeczywistego, bądź wyobr
> ażonego wpływu innych ludzi. <wiki>
>
________
Czyli - jednak jest to forma przemocy. Tyle że narzuconej sobie by się dostosować do innych. To coś jak np. cenzura i - autocenzura, którą ludzie sobie narzucają, by uniknąć cenzurowania przez innych, ale tym samym sankcjonują samo zjawisko cenzury. Tu można powiedzieć per analogiam, że konformizm - to auto-mobbing, tzn. mobbing który narzucamy sobie by uniknąć mobbingu przez innych.

[apersona]

Wydaje mi się że dla Bazylego ideałem jest samotny indywidualista, a uleganie jakiemukolwiek wpływowi złem. Najskuteczniejszy konformizm obywa się bez przemocy, kiedy to gładko i ze śpiewem na ustach przyłączamy się do grupy. Zwykle wartości grupy nie odbiegają wtedy mocno od własnych, lub tych własnych wartości jeszcze jest mało jak u nastolatków.
Zresztą dzięki podzielaniu wartości innych ludzi jesteśmy w stanie nawiązać z nimi jakiś kontakt, całkowita odmienność oznaczałaby też kompletne wyobcowanie.

Ciekawa jest ta uwaga o konformizmie jako zmianie zachowania na skutek wyobrażonego wpływu innych ludzi. Rzeczywiście znam parę osób, które tak bardzo przejmują się tym, co sobie inni pomyślą, że robią masę zbędnych "stosownych" rzeczy w przekonaniu że inaczej zostaną odrzucone.

[krol-czy-krolik]

Ja chętnie bym się przyłączył, ze spiewem na ustach (uwaga: mogę fałszować!), ale - mnie nie chcą w stadzie

DB. Rabbit

Kompromis - zamiast konformizmu

[essor]

W takich sytuacjach cywilizacja wymyśliła procedurę kompromisu, która pozwala nam ustąpic wobec czegoś co jest mocniejsze, a z czym się nie zgadzamy, nie tracąc przy tym twarzy

[ilnyckyj]

essor napisał:

> W takich sytuacjach cywilizacja wymyśliła procedurę kompromisu, która pozwala n
> am ustąpic wobec czegoś co jest mocniejsze, a z czym się nie zgadzamy, nie tra
> cąc przy tym twarzy
Tobie chyba się pomylił kompromis z jednostronny ustępstwem. Prawdziwy kompromis wymaga ustępstw z obu stron. Może być, tzw. "zgniły", czyli wykonany w złej wierze.

[zawle]

ilnyckyj napisał:
Nie broniłbym konformizmu. Bo w każdej postaci polega on na akceptacji obłudy i poddaniu się przemocy. Żadna kultura nie narzuca nam postaw konformistycznych. Raczej brak kultury i psychologia stada , lub też tłumu, nie szanująca prawa do odmienności. Oczywiści czasami takiemu konformizmowi się poddaję i z tego powodu mi wstyd i mam wyrzuty sumienia.

Kultura zjawisk polega na zgodnie z postępowaniu zgodnie z obowiązującymi normami. A w ludzkim stadzie, jak to trafnie oceniłeś, obowiązującą normą jest postawa konformistyczna.

[ilnyckyj]

zawle napisała:

> Kultura zjawisk polega na zgodnie z postępowaniu zgodnie z obowiązującymi norma
> mi. A w ludzkim stadzie, jak to trafnie oceniłeś, obowiązującą normą jest posta
> wa konformistyczna.

Ale właśnie kultura to coś, co sprawia, że nie jesteśmy stadem. W stadzie liderem może być tylko przewodnik stada. W społeczeństwie rozwiniętym (nawet niekoniecznie wysoko) liderem może być ( a często jest) nawet introwertyk, jednostka aspołeczna i bywa nawet lepszym liderem niż przewodnik stada, czy jak to się u nas mówi "swój chłop".

[zawle]

ilnyckyj napisał:
W społeczeństwie rozwiniętym (nawet niekoniecznie wysoko) liderem może być ( a często jest) nawet introwertyk, jednostka aspołeczna

Chyba w więzieniu)))

[basilisque]

Hm... A mnie się zdaje, że nawet przywódca gangu, nie może być typem aspołecznym....

[zawle]

I tu się mylisz. Ja oczywiście nie zamierzam polemizować z Tobą na temat rozumienia słowa społeczny. Bo rozumiem, że ludzie żyją w różnych społecznościach i te różne społeczności mają swoje prawa i zasady, które niekoniecznie są zbieżne prawem. Ale pracuję w środowisku kryminogennym i widziałam jak na przywódców wybierano osoby zamknięte, introwertyczne, osoby mające wszystkich i nosie. Przywódca musi sprawiać wrażenie osoby silnej. Czasami takie wycofanie kojarzone jest z tajemnicą, ukrytą mocą, brakiem strachu.

Ze świata gangsterów

[ole-na]

Tu przywódca nie musi mieć zalet towarzyskich.NIe musi błyskać inteligencją w rozmowie. Może sobie być introwertykiem, a na pewno - psychopatą. Ważniejsza tu siła fizyczna, sprawność,refleks, znajomość sztuk walki, operowanie giwerą itp. męskie zalety

[basilisque]

ole-na napisała:

> Tu przywódca nie musi mieć zalet towarzyskich.NIe musi błyskać inteligencją w r
> ozmowie. Może sobie być introwertykiem, a na pewno - psychopatą. Ważniejsza tu
> siła fizyczna, sprawność,refleks, znajomość sztuk walki, operowanie giwerą itp.
> męskie zalety
Zgoda, ale IMO to dotyczy nie tylko gangsterów. Również "normalnych" ludzi.

[basilisque]

O Zawle! Kapelusz z głowy. Ale - teraz właśnie pomyślałem, że taka tajemniczość, wycofanie może łączyć się z charyzmatem. Nie tylko wśród więźniów. Czy innych grup patologicznych. Zresztą, czy w takim niby-normalnym życiu nie zachodzi coś podobnego? Że tajemniczość, połączona z siłą - nas fascynuje.

[zawle]

basilisque napisał:
Że tajemniczość, połączona z siłą - nas fascynuje.

Jakby do tego dodać poczucie humoru to mi się uginają nogi))

[basilisque]

zawle napisała:

> basilisque napisał:
> Że tajemniczość, połączona z siłą - nas fascynuje.
>
> Jakby do tego dodać poczucie humoru to mi się uginają nogi))

No proszę bardzo: masz np. takiego cichego, nieśmiałego chłoptasia... Ale - czujesz w nim ten POTENCJAŁ. I on nagle - TRACH! - zmienia się w Supermana! Albo - w Batmana (to taka wersja bardziej groźna) I wtedy Ci się dopiero nogi uginają!

[zawle]

O nie...to tak nie działa. I tak się zakochujemy w naszym wyobrażeniu o kimś. Tak wiec nie musi się w nikogo zmieniać. A cichych i spokojnych lubię, bo ja sama jestem tego odwrotnością.

[ilnyckyj]

Mówi się czasami o tzw. przyciąganiu przeciwieństw. A więc - to czasami działa!

[basilisque]

ilnyckyj napisał:

> Mówi się czasami o tzw. przyciąganiu przeciwieństw. A więc - to czasami działa!
Jesteś takim optymistą - symplifikatorem. W życiu bywa różnie, a szczególnie samo słowo - "przeciwieństwa" jest mało ścisłe. Jeżeli np. rozumiemy, że kobieta jest przeciwieństwem mężczyzny to w tym sensie przeciwieństwa (poza różnymi wyjątkami) się przyciągają. W innych przypadkach - to się nie sprawdza.

[krol-czy-krolik]

Np. zauważyłem , że króliki oraz ich pobratymcy, czyli zające bardzo przyciągają psy, które starają się je upolować i pożreć..