Na Starym Rakowie

[storima]

Na Starym Rakowie

Babcia zawsze pouczała :
Jak wychodzisz na dwór
To nie turlaj się po trawie
I nie ciekaj z gołą głowa
Bo się zagorgolisz

Czekaj, czekaj, masz tu słoik i dwa złote
Za złotówkę barszczu przynieś
Złotówka dla ciebie kupisz sobie coś
Tam potem, a… weź butelki te po mleku
I po schodkach zanieś, za ten zastaw
Kup słoniny
Nie masz przecież zalewajki
Gdy w niej nie pływają skwarki!
A… reszta twoja, lecz uważaj
Patrz na ręce ekspedientce
Kiedy waży nie daj się jej
Ochachmecić ! (dzwoni dzwonek)
Wszyscy Świeci, któż to?
Pewnie Majloch, ta pijana wciąż cholera
Albo ten co suchy chleb dla konia zbiera…
A to pan, z administracji…proszę, proszę się
Rozpłaszczyć. O, niech tu się pan powiesi.
W przedpokoju.
Proszę pana, ja do pana napisałam
Na papierze tym, no, prośbowym
Na temat cieknącej wody
Proszę wejść do stołowego.

Jesteś w końcu! Co tak długo
Cię nie było!?
Możeś poszedł ty na łąki?
I tam kąpał się w cieplajce?
Może gorzej pocukrzyli cię koledzy
Na jakiejś tam dziardze?!
Czekaj, czekaj ty łobuzie
Ty zobaczysz nocą
We śnie wróci ta zła siła
Bo nie słuchasz babci
Już cię babok tam wysmera
Na co czekasz?
Zdejmuj buty
Wkładaj chapcie…

[storima]

To już czas po dobranocce
Dobranocka tamtym czasem
W telewizji
Dziesięć minut
Trwała.
Po niej dziennik.
I był tylko ten jedyny.
(istniał program, pierwszy, drugi-radia)
Babcia dziennika nie oglądała
Lecz tradycyjnie, dziecku
Do snu jak prząsniczka
Wiła
Bajki, które morał
Miały. A gdy już zmęczona była
To prosiła dziadka.
Dziadek czytał bajkę z „Misia”
Bądź „Świerszczyka”.
I tak dzionek w starej,
Dawnej Częstochowie
Na odległym
Dziś Rakowie
Literacko się usypiał.

[storima]

nie wtajemniczonych wpewne niezrozumiale slowa
odsylam do watku, ktory stal sie inspiracja tego wpisu:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=55&w=423
z podziekowaniem za inspiracje,
storima

[storima]

errata:
dla > nie wtajemniczonych w pewne niezrozumiale slowa, pierwszego postu
> odsylam do watku, ktory stal sie inspiracja tego wpisu:
> forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=55&w=423
> z podziekowaniem za inspiracje,
> storima

100rima

[youstynus]

oj pamięta sie, pamięta dzieciństwo na starym Rakowie...

[Gość: Misza]

cieplajka to taka rzeczka jakby część warty chyba nie?? ogrzewana przez hute
czy coś ojciec mi tak opowiadał. ale to daawno było już...

[storima]

youstynus napisała:

> oj pamięta sie, pamięta dzieciństwo na starym Rakowie...

Youstynus, podziel sie prosze i Twoja pamiecia, z nami tutaj wspolnie.
chlopak z Rakowa sie klania,
storima

[storima]

tak, Misza, a dokladniej, to koryto sciekow industrialnych z huty, wowczas
imienia Boleslawa Bieruta. szalenie toksyczny splyw do rzeki Warty, zaraz przy
moscie.
nazwa wywodzi sie stad, ze woda w tym miejscu byla zawsze ciepla. z tego wzgledu
co niektorzy chlopcy z Rakowa kapali sie w tym splywie pozna jesienia, badz
wczesna wiosna.
chlopcow rowniez bawily 'efekty wizualne': wielobarwne plamy toksyn--taki pokaz
psychodeliczny na wodzie.
Pozdrawiam Was,
storima

[Gość: Witold]

Storima! Masz rację z tą cieplajką, tylt, że nie do końca. Owszem ta czarna maź
mieniąca się na wierzchu różnymi kolorami tęczy płynęła z HBB poprzez
prymitywny osadnik niewiele "oczyszczona"prosto do Warty. Ale w niej kąpałi się
tylko dewianci typu Jurek C. z Pekinu. Natomiast właściwa cieplajka była na
zbiorniku zaraz przy stacji pomp. I tam nawet jesienią czy wczesną wiosna można
sie było kąpać bez obawy o choroby skóry, co osobiście wraz z kolegami często
praktykowałem. Miała ona jednak pewien mankament. Nigdy nie było do końca
wiadome, gdzie jest jej granica. I zetknięcie sie nagle z przeraźliwie zimą
wodą zbiornika nie należało do przyjemności. A pamiętasz "rowy" albo słynny
kołek pod mostem, z którego dawało się pierwsze w życiu "nury". Łąki kwitły
życiem. Ćzy nie można pomyśleć o przywróceniu łąkom ich rekreacyjnego
charakteru. Och łezka sie w oku kręci.

[pitzeg]

Łąki sa wporzo
kolega ma racje, naprawde można by je było zagospodarować rekreacyjnie.
Jest gdzie iść z psem na spacer, ja się wychowałem na tysiącleciu, ale
przeprowadziłem na raków i tu mi się bardziej podoba.

[Gość: ania]

dokladnie, zgadzanm sie z przedmowca!(przedpiszca:)
ja mieszkalam ponad 20 lat na polnocy
tyeraz opd 5 na Rakowie
i tu jest klimat...tu jest cudnie!!!

[storima]

no dobra
dziadek odszedl*
sam zostalem*
w mocy slow
podlug ktorych
gdy ich

nie wysluchasz*tos jest*
trup

trupa zawsze sie ja balem
zwlaszcza gdy
umarle cialo, ogladac
ogladalem
(taki zwyczaj, ze umarle
cialo
zawsze w domu, umarlego
wystawiac
w trumnie
wystawiano)
a to byl z podworka kolega
'mistrzem' zwany
do czasu jak
w tych jego zawodach
tramwaj ucial glowe cialu

Bo byly takie wyzwania
Kto jest mocny niech sie
Sklania do lotu
Ptakiem jetst
I z tramwaju
W biegu skoczy
Na witrazu rondowym
W strone Kucelniki!

I byl taki
Jego glowe
Przywiezli
I zszyli
Aby cialo
Jego pamieci
Osobe, dziecko, w trumnie zlozyli
Jak to Koledzy z Podworka
Mowili:
Do skrzynki.
Koszmar.
Sny sie placza
Wspomnieniem kolegow.
Znalem ich, a odeszli
Czemu
Czemu
Czemu

na podstawie pamietnikow nastolata z lat 60-siatych.

[Gość: radioFcM]

100rima: Jestem pełen podziwu dla Twojej miłości do Medalikowa a zwłaszcza do
tej pieknej i samowystarczalnej dzielnicy. Nie wiem ile wiosen sobie liczysz,
ale czy paiętasz żródła z wodą, które wybijały zaraz przy hucie (na końcu
Perla), albo raki chodzące w strumykach?? Pewnie jak wielu Rakowiaków pływałes
na Warcie przy łąkach. I woda była tam nawet przezroczysta :)
Pozdrawiam

[storima]

RadioFcM, tak, oczywiscie, pamietam raki chodzace w strumykach, zaby i traszki.
Lecz wyobraz sobie, ze te bijace zrodlach na koncu Perla, to tak cos przez
mgle... (napisz prosze wiecej). Warta na lakach, tak, byla przezroczysta, widac
bylo dno. Lecz przy moscie przy Aleji Pokoju, tam gdzie wplywaly scieki z huty
to juz bylo nieco gorzej. Dziekuje za mile slowa. Z mojej strony to postaram sie
cos niecos dorzucic z 'pamietnika chlopca z Rakowa', ale prosze i Ciebie i
kazdego kto moze jakis szczegol, zdarzenie, do tego obrazu domalowac slowem,
niech smialo to czyni.
Pozdrawiam,
100rima

[Gość: Misza]

ostatnio też tu na Warcie raka zlapalem :) a nawet 2 ale maleństwa...

[storima]

Gość portalu: Misza napisał(a):

> ostatnio też tu na Warcie raka zlapalem :) a nawet 2 ale maleństwa...
o joj, malutenkie raczki... czy one juz tak od niemowlectwa ucza sie chodzic 'do
tylu'?
Tylko prosze nie pisze Misza publicznie gdzie sie raki na Warcie lowi, bo
przyjda klusownicy i wytrzebia nam jedna z niebianskich konstelacji!

ja pamietam podchody na traszki, ale tylko, aby ja zlapac i potem zaraz wpuscic
do wody. Byly dwa wyjatki, raz gdy lapalismy traszki z kolega Pawlem, dla
naszego terrarium w szkole podstawowej. Sami je zbudowalismy i wyrzezbili
'terre' cementem.
I tam sobie traszki zyly w pracownii biologicznej. A o drugim przypadku zabrania
traszek napisze przy okazji.

To jednak raczki sobie dalej raczkuja w czestochowskiej Warcie!
Mam nadzieje, ze wraz z zamknieciem toksykalii huty do Warty, maja sie one jak i
inne wodne czestochowskie zwierzatka o wiele lepiej!
Pozdrawiam Zwierztaka Wodne Rakowa!
No i oczywiscie Was Wszystkich!

[Gość: Misza]

na traszki sie chodzilo niedaleko mostu nad Kucelinką gdzie surówka na hute
jeździ tam byly takie spore zbiorniki i mozna bylo nalapać ich sporo, jak ryby
je sie nieraz na zylke lapalo a dalej już na terenie huty cmentarz zydowski też
ciekawie, fajne tam tereny są, sie wkońcu dzieciństwo spędzalo tam... Na
walcowni do niedawna można bylo sobie jeszcze pograć w pile na boisku a teraz
nie wpuszczają, lipa i skandal gdzie niby mamy teraz grac??

[Gość: Roteiro]

Włśnie toż to skandal, niedość ze boisk do kosza na rakowie dalej nieprzybywa,
a linie musimy malowac sobie sami, to teraz padł ostatni bastion sportowej
rozrywki,na naszym osiedlu, jakim jest walcownia. Kiedys Huta dzięki której to
osiedle od niepamiętnych czasów istnieje, bardziej dbało o rozwój fizyczny ,
mieszkańców a teraz...

[Gość: Ala]

Kiedy miałam kilka miesięcy, moi rodzice przeprowadzili się z dzielnicy
Podbucze, gdzie się urodziłam, do jednoizbowego mieszkania w domu stojącym tuż
przy hucie. Jak przez mgłę pamiętam tę izbę, którą ogrzewał żelazny piecyk
(tzw. żeleźniok), pamiętam mojego Tatę, siedzącego na niskim stołeczku, a obok
jakiegoś mężczyznę, wytwarzającego kapcie (chapcie) z filcu. Ten filc był w
kształcie koła, które można było popychać (turlać). Na stojącym po lewej
stronie od okna łóżku, na pierzynach i poduszkach przykrytych jakąś jasną
tkaniną leżało w beciku niemowlę. To była moja siostra Basia, młodsza ode mnie
trzy lata. Do tego zawiniątka zaglądał piesek Misiu; przednimi nogami opierał
się o pościel i wysoko unosił łebek. Tę scenę pamiętam.
Pamiętam, że siedziałam z Babcią Weroniką pod stołem, bo była strzelanina. Czy
jest możliwe, aby dziecko mające niecałe 14 miesięcy zapamiętało? A może
opowieść Babci o czasach wojennych była tak sugestywna, że wyobraziłam sobie tę
scenę? Może. Tego już się nie dowiem, Babcia, Tata i Siostra już nie żyją.
Zostały fotografie i pamięć.

[storima]

Alu, piekna pocztowka ze 'starej Czestochowy'. Ciekawe, jasno nakreslone detale.
Czy mozna zapamietac cos w tak dzieciecym wieku? Ja mysle, ze tak, ale rowniez
opowiadania Twojej Babci, tego rodzaju pamiec stymulowaly.
Prosimy o wiecej. Nie koniecznie ze 'starego Rakowa'. Watek ten jest raczej
pretekstem do przesylania nam tutaj pocztowek Czestochowy z czasow dziecinstwa,
mlodosci, bez wzgledu na generacje pokoleniowa autorow wspomnien.
Lecz Ty jednak, pamietasz rowniez i Rakow z Twych licealnych czasow.
Pozdrawiam Serdecznie,
storima

[Gość: xx]

bardzo wspólczuje takich wspomnien ja bym nie chciała takich mieć ale miło ze jednak dobrze wspominasz na sz rakow!!!1

Sreberko Na Starym Rakowie

[Gość: storima]

Czy mogę Tobie
Pkazać moja tajemnice?
Boisz się?
Deszcz pada—ja wiem.
Pójdź za mną.
Łopatk(om) zakopałam moja tajemnice.
Myślałam o Tobie.
Jaki byłeś wtedy kiedy
Ciebie kochałam.
To tu jest zakopane.

Czay widzisz to moje świecidełko,
Które świeci w zakopanej ziemi?
_________


takie to byly na Starym Rakowie
dzieciece spotkania....

dziciństwo na rakowie

[Gość: natalcia]

mam 16 lat i jeszcze 3 lata temu pamiętam jak sie na wagary chodziło na 'żyda'
no to były czsy dzięki za przypomnienie bedę sobie teraz wspominać. Albo jak w 20 chodziło sie z pania nad warte juz niestety tą zanieczyszczona ale pani nam opowiadała jak sie kiedys tam kompało nie da sie zapomnieć jak sie bawiłam tam w parku przy Łukasinskiego teraz juz tak nie ma teraz dzieci jezdzaz rodzicami na plac zabaw do Mc'DONALDA wiele sie zmienia ale dobrze ze zostają wspomnienia!!!!!!! POOOZDRO dla wszystkich któży sie tu wychowali!!!!:D

[storima]

Kulki, kulki, kulki
Błyskają: Planety
To są (mówi dziadek
Rozciągając na sznurku
Kolorowe kule)
Jedna poręcz łóżka
To początek Świata
Druga poręcz łóżka
To początek życia.
Ja się bawię z tobą
Tymi to gwiazdami
Jak ty kiedyś będziesz
Z mymi prawnukami.


Do dziś pamiętam
Kolorowe Kulki
Zawieszone nad mym
Łóżkiem.

To Wszechświat dzieciency,
A w nim Dziadek
Pierwszym
Panem Bogiem.

Piaskownica

[storima]

PIASKOWNICA

Mama kiedyś powiedziała :
No już pora wyjść
Tam na dwór i samemu
Stawiać babki
W podwórkowej piaskownicy.

Wiec wyszedłem
Sam tak chciałem
Prosząc wcześniej
Wiele razy o to Mamę.

A to tylko tak się stało
Bo gdy kiedyś
Bez przyzwolenia
Kiedy Babcia u sąsiadów
Dziadek drzemał na kanapie
Ja wstawiłem stołek pod drzwi
I na stołku stojąc przy drzwiach
Otworzyłem wszystkie zamki.

Tak otwarte po raz pierwszy
Drzwi na świat mój, wziąłem grabki
I wiaderko i szpadelek
Aby sobie stawiać babki
Po drugiej stronie ulicy.


Sam ja stoję
A ulica tak się rusza
Przejść nie mogę
Bo się bojem .

O, to pędzi jakiś żuk,
To warszawa
Jakaś nyska
To syrenka za syrenka
Miedzy
Wołgą gdzieś się wślizga.

Nagle krzyknął, o mój dziadek
Gdzieś z Alei tej Pokoju,
A tak przecież patrzę,
Szukam krzyku
A to z mojego balkonu:
To mój wnuczek!
Proszę uratować go z ulicy
I wprowadzić (tutaj podał głośno i schodowa klatkę i piętro i numer mieszkania):
Przyprowadzić, wprost do jego domu!

I tak przyprowadzony
Przez Panią, której do dziś
Nie znam, choć
Z tego zdarzenia pamiętam.

Zamiast lania:

Wyprosiłem
Ojca, Mamę ,
Babcie, Dziadka:

Co bym samodzielnie
Stawiał
Nie gdzieś na ulicy,
Ale moje własne babki
W naszej wspólnej:

Podwórkowej piaskownicy.







storima

[Gość: Elżbieta]

Do storima
Czy mogę wykorzystac Twój wierszyk o Rakowie do zaprezentowania grupie
nauczycieli jako przykład dawnego dziedzictwa językowego.Oczywiście z Twoim
podpiesm internetowym.

wierszyk

[storima]

Elzbieto, jak najbardziej. I jest mi milo, ze ktos jeszcze pamieta o szacunku dla
anonimowych artystow! Prosze tylko, abys rowniez uprzejmie wskazala na zrodlo
inspiracji: Forum "Gazety Wyborczej" Czestochowa, watek Zioma "Slownik Gwary
Czestochowskiej."
No i tez, jesli mozna uslyszec Twa recenzje ze spotkania, temat, wazniejsze
przemyslenia, no i jak ten wierszyk zostal odebrany.
Czy mozna Twoja
odpowiedz otrzymac na watku "Slownik Gwary Czestochowskiej"?
Pozdrawiam,
storima

[Gość: Skrzat55]

Do Storimy. Pomyliłeś osoby. "Mistrzem" zwano kolesia z tej samej klatki lecz z
parteru, a ten nieszczęśnik " bez głowy" mieszkał na trzecim piętrze. Chwali Ci
się jednak lokalny patriotyzm.

Podziękowanie dla storima

[Gość: Elżbieta]

Bardzo Ci dziękuję za umożliwienie skorzystania z Twojego dorobku.Oczywiście
zapoznałam ze źródłem pochodzenia, autorstwem i możliwością właczenia się na
forum w dziedzictwo kulturowe języka częstochowskiego.
Wiersz został odebrany z naprawdę wielkim entuzjazmem.
Osoby które z dzieciństwa pamiętają te zwroty i wyrazy z rozrzewnieniem
i tęsknotą za tym co minęło i nie mam tu na myśli jedynie te piękne
strofy.Osoby młodsze z żartem ale sympatycznym.Dyskusja potoczyła sie w
kierunku dlaczego to dziedzictwo językowe zanika.Wmówiono nam, że takim
językiem posługują się ludzie mało wykształceni,pochodzenia wiejskiego i inne
podobne niedorzeczności.Dziś kiedy wraca moda na odrębność,na szacunek do
dawnego dobrze że są tacy jak Ty którzy przypomnieli i może będą kultywować
tradycje językowe starej Częstochowy.
Dziękuję Ci serdecznie.Pozdrawiam

[storima]

Elzbieto, dziekuje za Twoje zaproszenie. Nie na codzien anonimowi artysci maja
okazje do spotkania sie z realna publicznoscia po przez slowo---nastroje,
refleksje, ten szczegolny w tym przypadku klimat jezykowy 'starej Czestochowy'.
Czy pewne dawne slowa wywodza sie z wiosek? Tego nie wiem, nie jestem
jezykoznawca. Wiem natomiast, ze chocby i nawet byloby to to faktem, to coz w
tym zlego? I to kiedys zagina. Iluz artystow czerparlo badz melodie, badz
slowa, motywy, ktore rodzily sie pod slomianymi strzechami? Wazne, aby o tym
pamietac.
Dziekuje rowniez Serdecznie za relacje z Waszego spotkania.
Pozdrawiam,
storima

[Gość: Mariusz]

Ja również dziekuje za przypomnienie języka dzieciństwa. Naprawde genialny pomysł.

[storima]

Skrzacie, dziekuje za sprostowanie. Rzecz w tym, ze nie jest to dla mnie tak az
istotne, aby trzymac sie dokladnie szczegolow. Kresle czasem postaci, ktore
oparte sa na wydarzeniach autentycznych, ale dodaje do tego swiata pewne rzczy ,
aby ten realizm, atmosfere przyblizyc (tak jak Babcia, w rzeczywistosci nie
jest moja bacia). Sprawa ksywki 'mistrzu' ma swoj dalszy rozwoj (o tym kiedys
przy okazji), ale prosze Ciebie o wiecej szczegolow (oczywiscie bez podawania
konkretnych nazwisk) w temacie 'mistrza' jak i rowniez specyficznych obrazow,
wydarzen ze 'starego Rakowa'. Oczywiscie mile widze Twoje komentarze.
Serdecznie Pozdrawiam,
storima

[storima]

Gość portalu: Skrzat55 napisał(a):

> Do Storimy. Pomyliłeś osoby.

Chyba tak.
Prosze wyjasnij.

[storima]

WierszyKazddy potrafi
Ulozyc.

Czy to szczere ukladanie???

[storima]

> WierszyKazddy potrafi
> Ulozyc.
>
> Czy to szczere ukladanie???

Ukladanie samo w sobie winno byc szczere.
Uprawajac ukladanki
szczerosc nie jest jej wyzwaniem,
jest ich
(ukladadanek)
zapisem
i
podpisem.

[Gość: storima]

Gość portalu: Elżbieta napisał(a):

> Do storima
> Czy mogę wykorzystac Twój wierszyk o Rakowie do zaprezentowania grupie
> nauczycieli jako przykład dawnego dziedzictwa językowego.Oczywiście z Twoim
> podpiesm internetowym

No popatrz Elu, ale rozwija sie ten wierszyk , sluchowiskiem radiowym w stylu
Teatru PRadia czasow, przed J./lata w swiatowym nam wymiarze : czterdzieste
ubieglego stulecia/
Cage'm w kierunku fal odglosow wspolczesnego nam wieku;)))


storima

Raków, Dąbie ....

[storima]

Wieczor na Lakach.

Wrzesniowy wiatr
Babiego Lata
Zaplatuje sie w jesien

Cicho sunacej sie Warty
Uspionych straznikow
Uciekajacego watku
Letniej pajeczyny

Ewa
Tanczy
"Carpe Diem"

W tle rozswietlane
Niebem
Hutniczych piecow
Kontury czajnikow
Wypelnione wrzatkiem
Ciagnie je ciuchcia
Po przez pola laki
Laki pola
W dal...

_____________

"carpe diem"
"chwytaj dzien"

chwytaj ten moment, ten czas ta szczegolna pore.

[Gość: Misza]

no mnie ta ciuchcia z surówką prawie rozjechala kiedyś :)

RE:ciuchcia z surówką prawie rozjechala kiedyś

[storima]

jak to sie stalo Miszo? bawiles sie na torach?
w ktorym miejscu to sie wydarzylo?
Pozdrawiam
storima

[Gość: Misza]

na moście nad kucelinką gdzie surówka jeździ na hute :)

"nad kucelinką gdzie surówka jeździ na hute :)"

[storima]

najpierw to ciuchcia wysuwa sie z bramy huty, przejzdza przez ulice (zapmnialem
nazwy), wtacza sie na laki, przejezdza przez most nad Warta, (w tle noca ognie
huty), nastepnie lakami.... i tu mi sie pamiec gubi.
Czy mozesz dopisac dalsza droge?
Ciuchcia juz chyba teraz nie istnieje? Tak jak i te "czajniki", ktore
przypominaly mi rysunki "pociagu czajnikow" z "Akademii Pana Kleksa".

[Gość: Misza]

dalej pod wiaduktem za rondem tam chyba dalej aleja pokoju jest co prowadzi do
szpitala hutniczego, i jedzie kawalek przez ląki na tych ląkach kiedys byly
takie bajorka co to sie tam traszki lapalo i wjeżdża na most nad kucelinką i w
brame na hute obok niedaleko jest cmentarz żydowski, często sie bawilem w
tamtych rejonach, ale chyba tera zjuż nie jeździ a jak tak to sporadycznie...
chodzilo sie nieraz po torach i zbieralo kawalki metalu co z wagonów wypadly i
wymyślalo co to przedstawia, fajne wspomnienia.

[storima]

Misza, dziekuje za wycieczke torami dawnej "ciuchci".
Andrzejkowe wrozby z figur i figurynek surowki...
dziekuje za ten, szalenie specyficzny i piekny szczegol, chyba tylko z Rakowa,
no oczywiscie i Dabia--Czestochowa.

Raków, Dąbie... (poprawnie:)

[storima]

Raków, Dąbie...

Wieczór na Łąkach.

Wrześniowy wiatr
Babiego Lata
Zaplątuje się w jesień

Cicho sunącej się Warty
Uśpionych strażników
Uciekającego wątku
Letniej pajęczyny

Ewa
Tańczy
"Carpe Diem"

W tle rozświetlane
Niebem
Hutniczych pieców
Kontury czajników
Wypełnione wrzątkiem
Ciągnie je ciuchcia
Mostem
Pól
Łąk
W dal...


_______________

"carpe diem"
"chwytaj dzień"

chwytaj ten moment, chwile, ten czas, tą szczególną porę.

Kolysanka z Czestochowy

[storima]

Jesienna Babci Kołysanka

Październik to taki
Pan Zdziernik
Wiatrem wrze
Liśćmi we śnie,
Które po Wrześniu
Ostatkiem sił
Trzymają się
Gałęzi drzew.

Drzew, które śpią
Wiosenny mając sen.

Gdyby ten Wrzesień
Nie poddał się
Rwącym wiatrom
Pana Zdziernika
Zrywanych liści
Z drzew i jesień
Przemienił w wiosnę!

Lecz Wrzesień śni
Babim Lata końcem
Tuląc je również do snu.

Babie Lato śpi.

A Październik
Jak to Pan Zdziernik
Resztki lata zdziera
W jesień świat ubiera
I zostawia kolejny sen.

Sen ten będzie śniła
Śnieżno-mroźna zima.

Obudzi się wiosna.

Ale wiosna jeszcze śpi.

Dobranoc Skarbie,

Śpij. Ja już domknę
Od pokoju twego
Również śpiące
Lecz skrzypiące
Z lekka
Nawet we śnie

Drzwi.

[365th]

Jeśli Dąbie to jeszcze stacja Raków Częstochowa i tory i pociągi.... Sam nie wiem co w tym jest ale kochałem patrzeć na te plątaniny torów biegnących na Katowice i do centrum. I jadące w nocy pociągi.

[Gość: Wlodek]

Czesc!
Juz z antypodow.
Bylem - niestety [za`]krotko - na Twoim starym Rakowie.
I tak sobie mysle, ze dobrze, ze u Ciebie ostal sie ten ...ladniejszy.
Najlepszego!
Pozdrowienia od Was do forumowiczow przekazalem.
Jako sie rzeklo wczesniej.

[Gość: Ala]

Kiedy po dwudziestu latach nieobecności los ponownie rzucił mnie do Częstochowy
i kiedy rozpoczęłam pracę niedaleko szkoły, do której chodziłam, MUSIAŁAM pójść
zobaczyć dom, w którym mieszkałam, będąc brzdącem. To niesamowite wrażenie, bo
z tamtych czasów pamiętam fragment podwórka, schodki, z których spadłam, łamiąc
sobie obojczyk, komórki i ogromny dla dziecka dom. A tak naprawdę to był dom
piętrowy.

[Gość: Wlodek]

Gość portalu: Ala napisał(a):

> Kiedy po dwudziestu latach nieobecności los ponownie rzucił mnie do
Częstochowy i kiedy rozpoczęłam pracę niedaleko szkoły, do której chodziłam,
MUSIAŁAM pójść zobaczyć dom, w którym mieszkałam, będąc brzdącem.

- To i tak masz szczescie. Ja swoj dom mialem okazje zobaczyc na zdjeciu w
Gazecie gdzie prezentowano muszle koncertowa w parku na Zawodziu.
Teraz po tym miejscu jezdza samochody....

[storima]

Alu, kolejna Twoja pocztowka z przeszlosci. Rzeczywiscie, gdy jestesmy jeszcze
wzrostem niewielcy i doswiadczenie zycia dopiero puszcza kielki, przedmioty
wydaja sie byc olbrzymie a dorosli wszchwiedzacy.
Wiem, ze aby wyslac pocztowke z przeszlosci, trzeba miec odpowiednia chwile i
odszukac ta tajemna, skrzetnie ukryta skrzynke na listy. Mam nadzieje , ze Ty
Alu jak i inni Forumowicze, od czasu do czasu tego rodzaju pocztowki, beda nam
dosylac.
Pozdrawiam,
storima

[storima]

Dziekuje Wlodku, za wizyte na Starym Rakowie i za przekazanie od nas pozdrowien
Forumowiczom. Mam pytanie; Czy w Twojej obecnej Kanadzie spotkales sie z czyms
co przypominaloby Tobie, badz zagralo nutka, Czestochowy Twojego dziecinstwa?
--fragment krajobrazu (urban or natural), sytuacja... no nie wiem...
Pozdrawiam,
storima

[Gość: Wlodek]

Czy w Twojej obecnej Kanadzie spotkales sie z czyms
> co przypominaloby Tobie, badz zagralo nutka, Czestochowy Twojego dziecinstwa?

Tak sie troche dziwnie zlozylo, ze mieszkam w takim kawalku dystryktu
vancouverskiego, ktory moze doskonale kojarzyc sie z ...Zawodziem
Wspominalem to z reszta na spotkaniu forumowym.
Mieszkalem miedzy lukiem Warty, a Kucelinka i Parkiem Narutowicza.
Tu podobnie miedzy Fraser, Pitt i Coquitlam Rivers.
Kiedys rowerem jezdzilem wzdluz Warty do Mirowa i wracalem wzdluz Kucelinki.
Teraz tez dystans mam ciut dluzszy - ok 40 km.
Jest jednak roznica... Dwie pierwsze rzeki sa sporo szersze od Wisly w Krakowku.
Ta trzecia moze przypominac Warte
I to wszystko przeniesione - powiedzmy- w okolice podhalanskie.
Z tutejszym Giewontem wlacznie.
tak, ze pod tym wzgledem nie moge narzekac.A na dodatek mam tez plus, ze na
glowe mi nie dymi zaden komin elektrowni:)) A do MT St Helen jest ok 600 km
wiec powietrze jest calkiem przyzwoitej jakosci.
Mialem okazje niedawno polazic po tych miejscach o ladne pare lat starszych
i .... mam mieszane uczucia, bo to z jednej strony sentyment, a z drugiej szara
rzeczywistosc...I wszystko jedno, czy to Zawodzie, czy Katedralna, czy jakas
inna Mala, czy Warszawska.
Najlepszego
I pozdrowiania dla.... Wiesz.
Wlodek

[storima]

Dziekuje za podzielenie sie "Zawodziem" w Vancouver. Co mnie zaciekawilo Wlodku
to ten aspekt o ktorym pisala Ala: dorosly czlowiek operuje innym rozmiarem
perspektywy otaczajacej go rzeczywistosci. W twoim przypadku Wlodku, rozmach i
rozmiar krajobrazu w ktorym obecnie przebywasz, jest ta potezna rzeka i
rozleglymi w nieskonczonosc polami twego dziecinstwa.
Pozdrowiam.

[Gość: Wlodek]

storima napisał:

> Dziekuje za podzielenie sie "Zawodziem" w Vancouver. Co mnie zaciekawilo
Wlodku
> to ten aspekt o ktorym pisala Ala: dorosly czlowiek operuje innym rozmiarem
> perspektywy otaczajacej go rzeczywistosci. W twoim przypadku Wlodku, rozmach i
> rozmiar krajobrazu w ktorym obecnie przebywasz, jest ta potezna rzeka i
> rozleglymi w nieskonczonosc polami twego dziecinstwa.
> Pozdrowiam.

Ladnie to napisales.
A pola? Tez byly w realnej rzeczywistosci. Od Zlotej Gory az po Mirow.
To byla kiedys calkiem zywa pomiejska dzielnica.
Podobnie jak Stradom, czy stare Rocha.
Dzis te same domy wrosly juz w ziemie i kto mogl uciekl z nich gdzie pieprz
rosnie.
To moje obecne Zawodzie jest bez watpienia przyjazniejsze mieszkancom, niz to,
ktore mialem okazje obejrzec kilkanascie dni temu.
Ale sentyment do tamtego nadwarcianskiego pozostaje nadal bez zmian.
I pewnie tak bedzie dotad do kiedy skleroza nie wyzeruje plyty pamieci:)))
Najlepszego
Wlodek

[Gość: spadochroniarz]

To ja! Wiesz o kogo chodzi!

Pan Antoni.

[storima]

Pan Antoni

Pan Antoni spacerował
W Alejach Pokoju
Ubrany w waciaka
Z uszatką na głowie
W waciakowych butach
Chodził sobie
Podgwizdując
Na Starym Rakowie.

Pan Antoni
Strzelał sobie z bata
Gnał na niewidzialnym
Koniu galopując
Przez pół świata.

Pan Antoni.

Pan Antoni
Na swym
Koniu
Panienkom się kłaniał
Wygwizdując żurawiejki
Jak przystało na ułana.

Wiosna, lato,
Jesień, zima
Jednako ubrany,
Ale zimą był bez bata:
„Szkoda konia
Zimą męczyć
Wojny przecież nie ma,
A i rzemień jest zmarznięty
To i bat nie strzela”.


Pan Antoni mieszkał sobie
W piwnicznej izbie bloku
Przy Alei Pokoju.

Pan Antoni życiem swoim
Nie szkodził nikomu
A gdy mógł bądź
Go ktoś poprosił
Zawsze temu komuś
Pomógł.

W zamian za to
To sam Pan Bóg
Zesłał mu sąsiadów
Którzy szanowali
I pana Antoniego
A i konia jego.
Ciepła strawę przynosili
Nie żałując nigdy
Dobroci i otuchy
Mocą szczerego słowa.

A w Wigilie każda
Pan Antoni
Bez waciaka,
Ale w garniturze
I koszuli śnieżnobiałej
Zasiadał u stołu
Przy którym rodzina
Starym polskim
To zwyczajem:

Jedno wolne miejsce
Dla pielgrzyma-wędrownika
Który co dzień pości
Wolnym krzesłem go
Na Święta
Do stołu zaprasza
I w pokoju gości.

Na Starym Rakowie...

Kto z Was pamieta Pana Antoniego?

[storima]

[Gość: Ala]

Wydaje się, że pamiętam dość otyłego mężczyznę, idącego Aleją Pokoju. Czy on
dość natarczywie zaglądał w oczy kobietom, pochylając głowę? Czy to o tego
człowieka chodzi? Odpowiedz, Marku.

: Kto z Was pamieta....

[Gość: Wlodek]

Widocznie kazda dzielnica miala swojego Antka z Przyrowa, ktory chodzil z batem
po Rynku na Zawodziu i "podrywal dziewczyny,
albo Manke, ktora pod mostem na Warcie prala jakies szmaty zebra na podworkach
i strasznie klela na zaczepiajace ja lobuziaki.
Manka czasem siedziala na lawce w I-ej Alei i przebierala swoje zdobycze.
Wtedy male lobuzy jej dogadywaly, a ona rewanzowala sie calkiem ostro...
Antkowi kiedys starsze lobuzy polamaly bat i to dopiero bylo dla niego
nieszczescie...
Potem znikneli oboje.. I Manka ze swoimi szmatami i Antek z rynku.

[Gość: Elżbieta]

Wspomnienia, wspomnienia. Są jak z niemego filmu a przeciez to
zaledwie....wczoraj.Pamiętam jak na łyżwach przykręcanych do butów jezdziło się
po ulicach bo tam było najrówniej.Samochodów wtedy było niewiele.A jak się
jakiś pojawił i wolno jechał to .......oj to niepedagogiczne.Ale było miłe!Tak
sunąć z zimnym wiatrem we włosach.

Do Elżbiety!

[Gość: Ala]

Elżbieto, witaj. Proszę, przeczytaj dokładnie wątek Storimy "Teraz to już nie
refleksje, ale walka". Wycięto Twój i mój wpis, zaś Storimie wycięto wątek
pożegnalny, który skopiowałam i który jest w "A ja będę wytrwale pisała i
wklejała" oraz w wątku Ninki "Wklejam". Pozdrawiam - Ala B.

[Gość: Elżbieta]

Dzięki Alu.Z nostalgią przeczytałam wszystkie wspomninia tu
przytoczone.Wspomnienia ....Na starym Rakowie.
Tyle tam ciepła.Tyle sentymentu mam do tych lat.
A Marek się odezwie.Jego poetycka dusza musi mieć kontakt z ludźmi.
On by inaczej nie umiał.Odczeka i do nas napisze.Pozdrawiam serdecznie.

[Gość: Wlodek]

Odpowiadasz na :
Gość portalu: Elżbieta napisał(a):

> Wspomnienia, wspomnienia. Są jak z niemego filmu a przeciez to
> zaledwie....wczoraj.Pamiętam jak na łyżwach przykręcanych do butów jezdziło
się po ulicach bo tam było najrówniej.Samochodów wtedy było niewiele.

A czy pamietasz jak od samej Jasnej Gory mozna bylo az na Zawodzie dojechac
zima slizgawkami bez lyzew. Na wlasnych butach?
My na sankach zjezdzalismy z walow Warty, albo z Mirowskiej Gory. Stracency do
pokopalnianego wyrobiska to gdzie teraz kosciol przy Srebrnej, albo wzdluz
Mirowskiej az do kuzni.
A z innych atrakcji to w modzie byly przejzdzki na stopniach budy rozwozacej
chleb. Trzeba bylo byc czujnym, bo furman jak zobaczyl, ze mu sie zabral
"pasazer" to potrafil przejechac batem po plecach...
A co do predkosci samochodow, to musialy byc niewielkie.
W koncu po kocich lbach na Mirowskiej nie dalo sie rozwijac kosmicznych
predkosci nawet jak to bylo auto m-ki pobieda:)))
Pierwsza ofiara asfaltu na Miroskiej byl chlopak z Bocianiej, ktory pobiegl za
pilka na jezdnie i wpadl pod motocykl ....

[Gość: ninka]

Antek z Przyrowa zapedzal sie w Aleje i strzelal z tego swojego baciska.
Okropnie sie go balam.
A pamietacie "Lepy, Lepy na muchy miodowe, lepy" kolo Ryneczku???
Bardzo bylam zaintrygowana miodowymi muchami
Byly jeszcze"Kartoooofle, kartoflekartofle" czy "Jagooooody, jagodyjagody"
Szkoda, zapomnialam, jak wolal szklarz i ten taki, co noze ostrzyl

A wiecie, ze w tym burzuazyjnym Paryzu sa wedrowni szklarze i tacy dzwoniacy, co
tepia noze (przekonalam sie na wlasnej skorze)? Od czasu do czasu pojawiaja sie
w dzielnicy i tak jakos swojsko mi sie robi. Bo orkiestry podworkowe (chodzi tu
taka jedna deta, swietna, chyba rumunska) i katarynki to jednak nie nasz swiat.

[Gość: Ala]

Tak, Ninko, przypomniałaś mi te wszystkie zawołania z dziecięcych lat.

Raków się zmienia...

[Gość: Marcyś]

Stary Raków pozostanie dla mnie zawsze miejscem magicznym. Miejscem z lat
dziecinnych do którego wyprawa tramwajem i jeszcze do babci była wydarzeniem na
prawdę wielkim. Jako brzdąc pamiętam jak z dziadkiem chodziłem oglądać
nastawnie kolejową i ludzi którzy w sobie tylko znany sposób wiedzieli jak i w
jakiej kolejności poustawiac wagony na poszczególnych torach. Pamiętam lody z
cukierni na Osowskiego (Maja?) i klimat "dołka". To co mi utkwiło w pamięci to
schenat wielopokoleniowych rodzin zamieszkujących właśnie w okolicach dawnej
pętli tramwajowej i pętli dwunastki. Póżniej pamiętam Raków przez pryzmat
liceum (Dąbrowski) ale to juz dłuższy temat. I ostatnie moja fascynacja kiedy
postaniowiłem poświęcić ekologii rozwoju tej dzielnicy swoją pracę magisterska.
Ekologii w sesnie rozwoju społecznego. Teraz Raków powoli zaczyna być innym już
miejscem. W miejscu opuszczonych ogrodów (np. Pani Kowalikowej) w którym
zbieraliśmy z kolegami z bloku babci porzeczki stoją bloki z mieszkańcami
którym duch Rakowa jest obcy. Powoli Rakow zaczyna być typową wielkomiejską
sypialnią. Pozostanie jednak nadal w moich wspomnieniach jako kraj lat
dziecinnych i wakacji u babci. Pozdrawiam wszystkich Rakowiaków i Deamona który
także pisał pracę o integracji w starych dzielnicach robotniczych np Rakowa.

Na starym Rakowie

[Gość: Ala]

Nie mieszkałam już przy hucie, ale z mamą odwiedzałam panią z parteru
piętrowego domu, o którym wcześniej wspominałam. Pani ta była krawcową.
Pamiętam, że w jednopokojowym mieszkaniu znajdowała się duża szafa, a na jej
szczycie stał ogromny wyrobiony w drewnie samolot. I za każdym razem ten
samolot mnie mocno fascynował. Do dziś pamiętam też nazwisko owej kobiety.

Drewniany Samolot na Szczycie Szafy

[Gość: storima]

To chyba chodzi o i ten rodzaj magii:
dostepnej w kazdej dzielnicy, osiedlu,
miejscu swiata.
Sufit staje sie niebem,
szafa chmurka,
a Pani Krawcowa
wyszywa ubrania,
ktore same sie odziewaja
strojac przed lustrem,
smieszne miny.

Na Starym Rakowie SKANDAL

[Gość: storima]

Gdy tworzono Aleje Pokoju, grzebiac w ziemi bliskiej rzeki Warty
znaleziono przypadkowo jakies kosci, glinine dzbanuszki, och!
i bizuterie (to byl skarb niemaly)!

odkrycia czasow PRL-u. troche to trwalo, zanim owczesni wlodarze
Miasta, zabierajac do swych prywatnych kolekcji co cenniejsze skarby kultury
Luzyckiej zadecydowali:

'budujemy dalej.'

wiemy o tym tylko z podan budowniczych, powojennnego Rakowa.
Nie wykonczono ich, bo nie mordowano ich tak jak budowniczych piramid w
Strozytnym Egipcie, badz hitlerowskich Niemiec, czy tez Sowieckiego
systemu---dopiero co bylismy 'wyzwoleni' (dla zachowania tajemnicy, ).

Powstal kompromis: 'wy tu se pracujcie'

'ale jak to przez to jest smentarzysko?'

'to i wlasnie, cmentarz my tu zrobimy!"

i tak powstal Rezerwat okrojony zbrodnicza reka PRL-u.


ale fama sie rozniosla.
w koncu to robotnicy kopiac doly
nad rzeka
Warta
osiedla Aleji Pokoju, doniesli tu i tam o
s e n s a c y y j n y c h
odkryciach:

"a tu mamy Towarzyszu takie to korale..."
"a tu mamy Towarzyszu taka bizuterie..."
"a tu mamy Towarzyszu takie to i kosci..."

na co Towarzysz odpowiedzial:
"Kosci niech graja sobie graja w kosci, ale te dzbanuszki, ale bizuteria..."

Kazdy dobrze wie, ze Prawdziwy Skansen rozciaga sie...

Trzeba uczciwie kiedys opowiedziec historie:
Rakowa nad rzeka Warta.


Ale, kto to uczyni?

[Gość: storima]

no nie! ale chyba jednak tak, tak bylo, i Rakow rowniez sie zmienial wraz z
nami, choc nie tak szybko jak obecnie. Twoje refleksje Marcysiu, wypowiedziane
jednym tchem wydelegowaly mnie w podroz bez przystankow ( Bar Przystanek ) i
wlasciwe to osiadlem na "dolku", czyli bezposrednich okolicach Liceum nr. VI. I
jeszcze do tego jakies prace naukowe! Nie pozostaje nic innego jak tylko w
wolnych chwilach, jak i nastroj pozwoli nie gnany codziennoscia nietraconego
czasu, tym co Marcysiu napisales, wolniutko sie z nami dzielic: pocztowkami z
Rakowa, wlasnie i tez, jesli chcesz: naukowymi faktami, liczbami, historia w
udokumentowanych przemianach (co oczywiscie nie wyklucza osobistych refleksji)
etc. ...

[Gość: storima]

P.S. wlasnie tez tak Marcysiu, dziel sie z nami i dobrymi zasadami naukowej
metodologii, stosowanej przez Ciebie: wprowadzeniem tytulow; uporzadkowanie i
czytelnosc rozdzialow tego watku.

[Gość: Marcyś]

Drogi Storimo! Wpis mój może jest i chaotyczny ale nie wyobrażam sobie innego
rodzaju myślenia o Rakowie. Badać kulture dzielnicy przez pryzmat zdrowego
rozsądku? Nie wyobrażam sobie takiej możliwości. Na szczęście mogłem zastosować
postmodernistyczną metodologie badań "skacząc z kwiatka na kwiatek". Analogia
do konika szachowego umożliwiła mi pełne zobrazowanie procesów oddolnych i
zupełnie społecznych, umożliwiła mi korzystanie z wspomnień takich jak Twoje.
Pozdrawiam i dziękuję!

[storima]

Gość portalu: Marcyś napisał:

> Drogi Storimo! Wpis mój może jest i chaotyczny ale nie wyobrażam sobie innego
> rodzaju myślenia o Rakowie. Badać kulture dzielnicy przez pryzmat zdrowego
> rozsądku? Nie wyobrażam sobie takiej możliwości. Na szczęście mogłem zastosować
>
> postmodernistyczną metodologie badań "skacząc z kwiatka na kwiatek". Analogia
> do konika szachowego umożliwiła mi pełne zobrazowanie procesów oddolnych i
> zupełnie społecznych, umożliwiła mi korzystanie z wspomnień takich jak Twoje.
> Pozdrawiam i dziękuję!

Postmodernistyczna metodologie studiowalem w kraju jej obecnych zrodel i
wszchswiatowej kultywacji. Jako replike przedstawilem im performance.
Zadzialal.

[Gość: storima]

Gość portalu: Marcyś napisał:
>dziecinnych i wakacji u babci.

A jak to sie przezywalo te dziecinne wakacje u babci na Starym Rakowie?

>Pozdrawiam wszystkich Rakowiaków i Deamona który

> także pisał pracę o integracji w starych dzielnicach robotniczych np Rakowa.


Jakies byc moze dygresje z perspektywy ,
no tak , jednak z perspektywyu czasu, odnosnie tych 'starych' prac na temat
antycznego Rakowa?

[marcys_czwa]

Raków zmienia się i to bardzo. W zasadzie z tej autentycznej mieszanki
kulturowej, etosu robotniczego oraz kultury przybyszów ze wschodu pozostało już
niewiele. Może tylko własna kiełbasa którą tato Deamona wyrabia samemu w domu
gdzieś przy końcu Alei Pokoju (Smak jest niepowtarzalny). Sama Aleja kiedyś
centrum handlowe dzielnicy też powoli zamiera oddając cały cieżar wymiany
gotówkowo-towarowej Jagielończykom. Coraz mniej jest też emerytów grających w
karty lub szachy na skwerze gdzie kiedyś stało pewne popiersie. Dziś stoi tam
kościół (w budowie), taki symbol czasów. Magia tego miejsca pozostała w moich
marzeniach. A może to jest tylko magia dzieciństwa tylko że ogrodu Pani
Kowalikowej już nie ma... Marku pozdrawiam...

[Gość: angrusz]

Moi dziadkowie mieli piekarnie na Syrokomli. do roku 37

[365th]

Na Ossowskiego albo Zamenhofa była jeszcze babcia która szyła szaliki Rakowa w czasach gdy tenże był w pierwszej lidze :) Chyba coś ok. 1994 roku.

Kto z Was pamieta....Pania Ktora Wciaz Cos Pierze

[Gość: storima]

Wlodku, tak, slyszalem
o Pani Ktora Wciaz Cos Pierze,
jeszcze w Czestochowie.

Spotkalem Pania Ktora Wciaz Cos Pierze
w Berkeley, Kalifornia
---o czym wiecej
cos jeszcze doniose,
gdy tylko

Wysusze

moje rowniez
wiecznie prane
stare ubrania.

P.S. Dzielnice nie znaja granic
(co za wstyd!:)

[Gość: storima]

jest taka Pani
ktora wciaz
cos pierze
obok pralni
wejscia do
hotelu Kalifornia
na Uniwercity street
w Berkely.

zaprosila mnie raz
do hotelu
Kalifornia
do jej pokoju
w ktorym
suszyly sie
prane ubrania
przescieradla
poszewki poduszek
miekkich snow
pizamy niedoscignionych
kochankow
garnitury
niedoszlych poslubnych mezow
kapelusze
w ktore zbirea sie
dolary
lecz nie zlotowki

i
Ona
Dama
Wiecznie
Darmowej
Pralni
Uparcie
Prala
Brudy
Czyjegos
Zycia,
Ktore
Zawsze
Uczciwie
Uwazala
Za

Pranie
Cudzych
Grzechow

Spowiadala sie
Sama
Sobie

Biorac
I
Piorac
Na
Kredyt
Grzechy
Swoje
Jak
I;
Cudze.

Z tego co wiem,
Do dzis
Na Univercity Avenue
w
Berkeley
Uprawia
Siebie
Za
Praczke
A
I
Czestochowskich dzielnic
Bedac
Przekonana, ze
Pierze
Brudy
Calego
Swiata.

[Gość: Wlodek]

A wiecie, ze w tym burzuazyjnym Paryzu sa wedrowni szklarze i tacy dzwoniacy, c
> o tepia noze (przekonalam sie na wlasnej skorze)? Od czasu do czasu pojawiaja
sie w dzielnicy i tak jakos swojsko mi sie robi.

Na Zawodziu tez kiedys tacy chadzali z przenosna szlifierka na pedal...
jeden mial chyba jakis staly "dyzur" na rynku:)))

Bo orkiestry podworkowe (chodzi tu
> taka jedna deta, swietna, chyba rumunska) i katarynki to jednak nie nasz
swiat.
>
Orkiestr nie bylo, ale pamietam, ze na rynku byl chyba jakis kataryniarz i do
kolekcji sprzedawal teksty przedwojennych przebojow.

Ciekawym widowiskiem byla konkurencja grajacych zebrakow w Alei Sienkiewicza.
Bylo ich czterech dwoch meczylo akordeony, jeden skrzypce, a najbardziej
elegancki i niewidomy gral na okarynie.
Kiedy nadchodzila grupa patnikow zaczynali sztafetowe granie[ o ile to mozna
tak nazwac]

Najlepszego
Wlodek

[Gość: Marcyś]

Obecnie na Rakowie istnieje rakowska kapela podwórkowa. Często w soboty daje
koncerty w centrum Chandlowym Jagielończycy które postawiono po drugiej stronie
estakady. Ubrania ich i repertuar (w dużej części Grzesiuka) wydaje mi sie
jednak ciut obcy. Moze bardziej charakterystyczny jest dla
przedwojennych "cwaniaków" z warszawskiej Pragi. Nie mniej nie można przeoczyć
faktu istnienia takiej kapeli!
pozdrawiam!

[Gość: trompson]

Lepy na muchy miodowe jeszcze są :) Oczywiście na Ryneczku.
"Kartoooofle...!" - od dwóch lat znów słychać w okresie jesiennym - chociaż
kartofle nie z furmanki, tylko z przyczepy do traktora.
Pan od ostrzenia noży po prostu walił młotem w kawałek metalu.
Niestety, nie słychać już zawołania "jagoooooody, maliiiiiinyyyyy"

[Gość: storima]

Wlodku!
Antek z Przyrowa, to ten ten sam---bohater mojego wierszyka.
Twoje wspomnienia, jak i wspomnienia Ali i Ninki odtworzyly przede mna galerie
pocztowek z Panem Antonim w przez Was opisanych miejscach Czestochowy.
Tam rowniez go widywalem, ale przede wszystkim jest mi on znany z Alei Pokoju
i swego mieszkania w piwnicy w jednym z blokow na przeciw mostu, pod ktorym
przejazdzala tramwajowa dwojka.
Dziekuje Wam Serdecznie za uzupelnienie wspomnien!

[Gość: Wlodek]

Tak sobie pomyslalem, ze chyba trzebaby bylo zaczac osobny watek z takimi
starozytnymi kawalkami.
Szkoda tylko, ze jest nas tak malo, ktorym sie chce roznosci pamietac.
I co wazniejsze na dodatek je opisac...
Dla odswiezenia wlasnej pamieci i ku wiedzy ...forumowych czytelnikow.

[Gość: mgielka.psotna.b]

Storimo ,dziekuje za odgrzanie pamięci o panu Antonim,ja znałam go jako Antka z
Przyrowa...tak mało o nim wiedziałam...barwna postac...i bardzo ciepła.....

Uparcie po swojemu

[Gość: storima]

A My Wszyscy Przyszliśmy w Gości

Tata mówił:

Przyjedzie, przyjedzie rodzina
Mama dodała:

Niecała

To jak to rodzina w częściach?
(musiałem zapytać)

Nie każdy może
(filozoficznie tata)
(Mama wpada tacie w słowo i rzeczowo):

To święto Wszystkich Świętych.
To my będziemy odwiedzać i
Gościć tych, którzy z nami byli
I którzy z nami pozostali.
To tak jak płomień
Niby już zniknął
A zapalisz świeczkę
To znów się pojawi.

Wuj zabrał mnie pozna nocą
(choć rodzice się sprzeciwiali lecz mu w końcu ulegli)
Na jeden ze szczytów dzielnicy:

„Widzisz te łuny białej nocy w twym mieście?
Kule, Raków, najstarszy cmentarz Rocha
To światła świeczek i zniczy.
Dziś z nami są Wszyscy ”

Święto niby minęło.
Lecz pamięć ma to do siebie:
Posiada swa jasność,
A życie?
Uparcie po swojemu
Po prostu
Powraca.

Choinka

[storima]

sluchajac opowiesci o Slowianach Kultury Luzyckiej, zanim jeszcze powstal
Rezerwat Archeologiczny na Rakowie, jako dziecko, szukalem, pytalem...

stad dzisiaj:

Choinka
W dawnych czasach
Choinka była znana jako
Sad albo, podłaźniczka.
Inaczej też i wyglądała.

Sad, to zawieszona
W izbie u sufitu
Wierzchołkiem w dół jodełka.

Podłaźniczka: zielone gałązki
W bukiety zebrane
Dekorujące
Każdą w izbie ścianę.

Ubierane one były tak jak dziś choinka
W pierniki, cukierki, jabłka, świecidełka.


Choinka Świąt Bożego Narodzenia
To młody świerk, bądź jodełka
Z rodziny sosen długiego istnienia.

Świerk przez pięć wieków zanim zniknie wzrasta,
A najstarsze drzewo świata to sosna kolczasta.

Żyje sobie w Górach Białych
Kalifornii i Nevady
Już i pięć tysięcy lat.

[storima]

Pinus aristata (sosna kolczasta)
botany.cs.tamu.edu/FLORA/dcs420/mi05/mi05048.jpg

[storima]

ciekawe,
bo to jednak ta sosna koczasta,
ktora jako jedyny widoczny i do dotkniecia
'Niesmiertelny' a jednak i na planecie Ziemia
zyje sobie spokojnie tak dlugo
przez 5 000
(tysiecy!)
lat.


a 'choinka' wtradycji?

skad sie tradycja bierze, jak i nie z darow Ziemi?

[storima]

jeszcze dwa obrazki najstarszych dotykalnych istnien na ziemi:
www.calwild.org/photos/content/es/whitemtns1b.jpg
www.nyu.edu/projects/julian/susan.gif

komentarz do"domu"

[Gość: storima]

Dziekuje A za,
a i inspiracje

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=55&w=17839383&a=17839383

Podróże życia
Goryczy bóle.

Powracam tam
Gdzie serce dziecięce
Tuliło się
Puchowym statkiem
Poduszki Żaglem
Ciepłych mórz i snów.

Podróże życia
Goryczy bóle.

Mówiła mama: „Dziecko tyś moje”
Słyszysz tykanie dziadkowego zegara
Pukasz do drzwi, nikt nie otwiera
Lecz wiesz tam twój skarb
Tam bije serce twoje.***

Bo to mój dom
Znam każdy kąt.

Podróże życia
Goryczy bóle.

Zegar zgasł.

A czas?

Ten
Sam
Ten
Sam
Ten
Sam.

Bo to mój dom
Znam każdy kąt.

Nie każda łódka
"Błękitnych rzek"
Dopłynie do źródła
Ty dotrzeć chcesz.

Podróże życia
Goryczy bóle.

Nie odpłyń
Przypadkiem
Spiesząc się
Pierwszą
Brzegu łodzią
Która czyha
Aby ukraść
Czyjś sen.

Poczekaj.
Nie spiesz się.

Podróże życia
Goryczy bóle.

Bo to mój dom
Znam każdy kąt.

Gdzieś poza mną
Bóle sztormem rwą.

Omijam je.

Bo moją łodzią
Jest mój dom.


(szkic)
storima





P.S. *** “Gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje”
(Mt 6,21, Ewangelia według św. Mateusza). Napis w kościele św. Krzyża w
Warszawie, na krypcie gdzie spoczywa serce Szopena.
Szopen, nie mogąc powrócić do Ojczyzny za swego życia, poprosił, aby jego serce
pośmiertnie podroż tą odbyło i w Ojczyźnie na wieki zostało.
Cytat z Ewangelii został wygrawerowany w epitafium Marioni’ego w 1880 roku.
I jest tam do dzis dnia.

Zmagania z Tytanem

[Gość: storima]

(bylo to w czasach w ktorych teleskopy nie byly w sprzedazy)

Domowym sposobem składaliśmy lunety
I zwierciadlane teleskopy.
Dzięki tym własnoręcznie zmontowanym przedmiotom
Zaglądaliśmy w nocne niebo nad Rakowem.
Podglądalismy planety i gwiazdy,
Poszukujac:

Tytana.

Trzydzieści lat temu,
Nie udało nam się go odnaleźć.

www.esa.int/SPECIALS/Cassini-Huygens/
saturn.jpl.nasa.gov/home/index.cfm

[Gość: storima]

Byles swego czasu, znany w dzielnicy: Rakow?

Tak. Dawne podworkowe dzieje.

Pamietam, w latach 60-siatych rzuciles na podworku haslo:
"Wroble i Siwy"...

To byla ta proca. Ciagnela dobrze na palcach. Dobra proca na zawody. To byl
moj podfworkowy, jakby to dzis powiedziec? Top. Tak top. Nie, no stary ja cie
przepraszam, ale miales wtedy, ty jedyny taki swy , no wiesz wlosy, ze chlopce
powiedzieli i wroble i Siwy, a proce strzelaly z gumek od wekow.

[Gość: storima]

"Przyjechali tu nie wiadomo skad. A tak gadaja, gadaja ni to po polsku.
A niech wracaja skad przyszli."

sasiadka na temat sasiadow:
uchodzcow polskich z ziem ZSRR.

Tu rozglosnia polska radia Wolna Europa

[storima]

najszczelniejszym pomieszczeniem w blokowym domu byla kuchnia.
zamykalo sie kuchenne drzwi.
rodzice sluchali radia.
"Tu rozglosnia polska..."

Cala klatka schodowa brzmiala
Radio Wolna Europa.

ubecja notowala:

wiekszosc mieszkancow bloku
ALTERNATYWY 4
slucha
wrogich stacji radiowych.

[Gość: Wlodek]

Miasto da sie lubic ale masz racje ze do hojnych to oni nie naleza.
>
> Ale mysle ze najgorsi nie sa :))
>
> Pozdrawiam z Czestochowy,

Ale zauwaz Storimo, ze wtedy - za Alternatywy 4- juz za sluchanie nie szlo sie
do pierdla.
Nieco wczesniej jednak tak.
Znam przypadek kiedy po wejsciu ukazow czerwonych o rejestracji
radioodbiornikow ludzie demolowali radia.
To byly te same restrykcje jak za Niemca.

[storima]

Ilu mieszkancow Rakowa bylo przesluchiwanych przez IV komisariatu.
nawet po nie bycie przesladowanego, milicjanci IV*lazili po domach szczujac rodziny
ludzi dobrej woli.

[Gość: skrzat55]

Z nostalgią wspominam park z Pałacem kultury ,muszlą koncertową, gdzie prawie
co niedzielę grała orkiestra lub zespół, a my młodzi biegaliśmy na zabawę (nie
dyskotekę). Może pamiętacie niskiego człowieczka z dużą miotłą, napewno miał na
imię Szymon, sprzątał koło parku i szkoły 20 i ganiał nas dziewczyny tą miotłą
W tym właśnie parku poznawaliśmy na zabawach swoje sympatie a nawet drugie
połówki tego samego jabłka. Jaka szkoda, że została zlikwidowana muszla
koncertowa i podest do tańczenia i park już nie ten sam. Została tylko
nostalgia i wspomnienia .

[Gość: Gość]

Szymek był super był częścią Rakowa spacerował w niedziele w płaszczu prochowcu
z ręami załozonymi do tyłu i nisko pochyloną głową

[Gość: skrzat55]

Kilka lat temu widziałam Szymka na Al. Pokoju i tak jakoś rodośnie zrobiło się
na sercu , a uśmiech momentalnie rozjaśnił moja twarz. Może mi się tylko
wydawało, a może jednak też sobie mnie skojarzył. Jednak 8 lat chodziło się do
20. A później te niezapomniane zabawy i spacery.

[jatumieszkam]

Gdzie sie podzial Storima?

[storima]

jatumieszkam napisał:

> Gdzie sie podzial Storima?

Obecny.

Prosze podkreslic.
Czerwona kredka maczana w sympatycznym kalamarzu:)))

[Gość: RKS RAKÓW]

teraz na Starym Rakowie panuje zupełnie inny klimat. ale też jest fajnie. Takie
dzieciństwo pozostawia złe i dobre ślady. Ale obojętnie gdzie bym nie uciekł
przed nim to i tak tetno Rakowa bije we mnie. Wolałbym się tu nie urodzić, ale
nie umiałbym się stąd wyprowadzić.

Wyprawa po kamień do kapusty!

[Gość: Marcyś]

Tak! nie kamień filozoficzny czy też rudę innego cennego kruszcu. To właśnie
wyprawa w okolicę przekaźnika elektryzowała nas bardziej niż niejedna
Tolkienowska, czy też Vernerowska podróż. Znaleźć odpowiedni kamień było nie
lada sztuką. Musiał mieć odpowiednią wielkość kształt i przede wszystkim nie
mógł sie rozpuszczać gdy już spoczął na beczce. Pomimo że z każdej wyprawy
przynosiliśmy zapas wystarczający na co najmniej 5 lat dla całego bloku,
wyprawy odbywały się regularnie. Dobre kamienie można też było znaleźć w
Kucelince ale podobno z nimi kapusta nigdy nie była taka dobra. Dziś takie
kamienie zobaczyć można jeszcze na niektórych straganach przy Wałach
Dwernickiego ale też już są rzadkością jak i drewniane beczki...

[Gość: storima]

Kamien do kiszenia kapusty!
Swiezy i ekologicznie czysty zakupie natychmiast!
Zakupie rowniez taki, ktory posiada certyfikat wieloletniego uzytku!

No Marcysiu, zwrociles uwage na szalenie istotny 'przydas' kulinarny zwiazany,
raczej powinienem napisac: przygnieciony odpowiednim kamieniem.

Skoro z odpowiedniego ucisku tworza sie zdrowe kwasy witaminy C.
To Twoje i Wasze wyprawy byly absolutnie zwiazane z poszukiwaniem i odkrywaniem,
kolejnych filozoficznych rozwazaniach przemiany tak wulgarnie rozradzajacej sie
kapusty w istny skarbiec zdrowia.

Kapusta sama w sobie posiada nieprawdopodobne wlasciwosci lecznicze.
Babcina medycyna, przykladania swiezej kapusty do ran obrzekowych, znalazla
potwierdzenie u wspolczesnych lekarzy.
Nauka udowodnila, ze kapusta ma swa kuracyjna sile.

Kiszona kapusta po prostu szaleje ze szczescia
uprawiajac, bedac przygnieciona w swej fermentacji
odpowiednim beczkowym (drewno, tak jak drewniane beczki sa najlepsze dla rozwoju
wina) beczkowym srodowisku, bedac zgniatana (nie poniewierana---wprost przeciwnie)
odpowiednim, wyszukanym
kamieniem.

Na Zdrowie Zjadaczom Kiszonej Kapusty!


P.S.
Ktos jeszcze z dzielnicy tej i innej cos wspomni na temat
"wlasnie najlepszego kamienia"?

[Gość: storima]

nowy, czysty kamien do kazdej fermentacji
(powolnego "gotowania w beczce";
jakie drewno jest najlepsze na beczki do kiszenia?)

[Gość: Ala]

Storimo,
najlepsze drewno na beczkę do kiszenia kapusty to drewno dębowe. Zresztą
przeczytaj ciekawy opis:
www.apetycik.pl/teksty.php?tekst=220&kat=28
A gospodynie zebrały się wokół nowiutkiej beki z dębu. Trzeba najpierw wody z
mąką żytnią zarobić i pokrowy, co dno trzymają namaścić, żeby uszczelnienie
było.
Kiszenie
Jeszcze Myszakowa żytnią mąką krzyż na dnie sypie, co by się kapucha zdrowa
zakisiła i zaczyna się sypanie kapusty. Najpierw warstwa, potem całe główki,
potem warstwa. Żadnej soli.
- Zapomniały baby, że się wcześniej kamienie w ogniu rozgrzewało, na dno beczki
szło trochę wody, kamienie, na to woda i para bekę szczelniła –podpowiada mi
Tadeusz Białek z Krzemienia, co cały czas pięknie przygrywa.
Beka uszczelniona, kapusta zasypana, drągiem mocno wybita. Bierze Jnatek kołek
i dziurę na przestrzał w kapuście bije, żeby gorycz na wierch uszła. Denko na
wierzchu zatyka, na nim kamień kładzie. Teraz beczka pójdzie do kuchni, żeby
koło pieca ciepło miała.
Za trzy tygodnie się kapuchę do zimna wyniesie.

Przy okazji poczytaj o dębowej beczce, w której robi się koniak:
www.apetycik.pl/teksty.php?tekst=359&kat=28
Ja też miałam pewną przygodę podczas kiszenia kapusty, ale opowieść zostawiam
na później. Pozdrawiam

[Gość: Wlodek]

Kapusta kapusta, ale wyprawa po barszcz do starej Oraczowej na Sporna to tez
bylo inne cos..!!!!
Ulica jak i dzis biegla kocimi lbami od narozka parku przy Bocianiej, az do
samej Warty. Co drobniejsze dzieciaki mialy lekkiego stracha idac po barszczowe
zakupy, bo miejsce lekko czarnoksiestwem zalatywalo:))
Z ulicy wchodzilo sie w dlugie podworko i juz z daleka czulo sie
charakterystyczny, kwasny zapach kiszacego sie w kamiennej kadzi barszczu
[zuru]. Stala owa kadz w drewnianej sieni, a leciwa, gnaca sie ku ziemi
wlascicielka nalewala trzesaca sie reka jej gesta zawartosc do przyniesionego
sloika.
Taki sloik 033 l kosztowal 50 groszy.
Zaplate barszczowa "preparatorka" przyjmowala w dosyc mrocznym mieszkaniu,
gdzie na scianie oprocz zwyczajowych makatek i swietych obrazkow, wisial
piekny, srebrzysty orzel w koronie, ktory egzystowal tam od przedwojnia, az do
smierci wlascicielki.
Zur byl warzony wedlug wlasnej receptury babci Oraczowej i jak zawsze w takich
przypadkach nie nadawal sie do podrobki. Nawet jesli wszystkie ingrediencje
lacznie z zytnia maka byly takie same...
Reka mistrzyni i .... wymacerowana latami w zytnim zakwasie kamionka dodawaly
owej cieczy unikalnych cech...
To troche tak jak z pieczeniem chleba... Jednemu i z trocin chleb sie wypiecze,
a innemu najlepsza maka nie pomoze:))
Najlepszego!
Wlodek
ps
i te kiszona kapuste i ten zur powinnismy dopisac do Strusiowego watku
migielki, bo tam jest miejsce na bywsze dziwy najlepsze, ale niech juz zostana
u storimy, bo to w koncu Stary Rakow:)))

Domek Pani Kowalikowej

[Gość: Marcyś]

Domek Pani Kowalikowej znajdował się w miejscu bloków stojących obecnie na
przeciwko centrali telefonicznej. Był to mały domek z toaletą na zewnątrz.
drewnianą toaletą z misternie wyciętym serduszkiem nad drzwiami. Kiedyś nawet
odmalowano domek Pani Kowalikowej za pieniądze socjalistycznej ojczyzny.
Odmalowano tylko jedną ścianę widoczną z nowo powstałej estakady. Na jej
otwarcie miał przyjechać sam towarzysz Edward Gierek. Nie wiem tylko czy
malowano trawę i suszono kocami kałuże. W socjalistycznej ojczyźnie nie było
miejsca dla deszczu. Zawsze świecić musiało słońce...

[Gość: storima]

Gość portalu: Ala napisała:
> Ja też miałam pewną przygodę podczas kiszenia kapusty, ale opowieść zostawiam
> na później. Pozdrawiam

Przygoda podczas kiszenia kapusty.
Marcys rozpoczal, Ala dodala, Wlodek o barszczu na ten temat nie kwaszonej kapusty,
lecz kwaszenia sie wpisal, (barszczu)
Ala dokonczy, ktos sie dopisze ?

[marcys_czwa]

Przy kiszeniu kapusty na gitarze swojej gospodyni przygrywał mąż. Przygrywał na
7-strunowej gitarze strojonej po rosyjsku. Przygrywał i śpiewał pieśni z stron
rodzinnych z dawnych kresów wschodnich II Rzeczpospolitej. Czesto zresztą ów
maż wychodził przed blok , siadał na taborecie i grał i śpiewał pieśni ze
specjalnymi dedykacjami dla Pań nieśmiało wygladającymi zza firan oraz dla
przechodzących gdzieś ze sklepowych łowów na Alei Pokoju.

DO RKS RAKÓW

[Gość: natalcia]

TO TAK JAK JA czasami mam zal do rodziców ze akurat tutaj... no ale jak nadchodzi mecz albo jest jakis festyn tu u nas to nie mogłabym sobie wyobrazic innego dzieciństwa POOZDRO dla wszystkich rakowiaków zyjcie sobie długo na tym naszym częstochowskim BROOKLINIE bo naprawde mieć takie dziecinstwo moze byc przygoda życia heheh
POOZDRO DLA RAKOWIAKÓW i AVE RACOVIA!!!!!

stary rakow

[szczawka]

stary rakow to moje dziecinstwo.Lody galkowane z depty,ciastka.Pod koniec
okrzei byl taki sklep-konzum lub konsum-teraz go nie ma sa tam od kilku lat
mieszkania bo ten blok odnowili.Pamietam ze byl tam mlynek do kawy i pani
sklepowa ja mielila.Ale byla radocha!Na dolku gdzie kiedys byla petla
autobusowa byl warzywniak-nalezal do p.Kozlowskiego.To tam smigalam po
zurek.pamietam stara rowerownie.Kiosk ruchu prowadzil pan Stas.Jak hutnicy
konczyli zmiane o 14 to mialo sie wrazenie ze idzie jakas pielgrzymka.piekne
czasy.az lza sie w oku kreci

[Gość: gość]

U pana Stasia tata kupował gazety a ja czekałam na niego pod mostem jak wracał
z pracy.Wiele radochy było jak się weszło na most a dołem jechała lokomotywa i
cała para szła do gory.Było kino Hutnik i niedzielne poranki.Było wspaniale
mimo że domy były stare było czysto bo ludzie sami o to dbali .Dziś to nie to
samo.A pamiętacie jak się chodziło do Maligowki na jabłka?

[Gość: Marcyś]

Dziś zamiast "pielgrzymek" Hutników po 14 mamy sznury samochodów. Sznurek
dzieli się dopiero na rondzie na Dąbiu.

[Gość: Renata]

A ja byłam wstrętną matką,bo swojego syna straszyłam SZYMKIEM i kiedy chodziliśmy na spacery i go spotykaliśmy,to mówiłam do swojego dziecka,że jak będzie niegrzeczny ,to go oddam"dziadkowi z siwą brodą".I moje dziecko(15l.)do tej pory go pamięta.

[szczawka]

mnie matka straszyla ze mnie odda cyganom z kreloka,ja sie balam ze mnie porwia
ale pozniej mi przeszlo.niech ktos jeszcze napisze cos o starym rakowie

[jatumieszkam]

ludzie!!!ja dopiero dzisiaj znalazlem to forum.Czemu przestaliscie
pisac.Przeciez tu mozna wspominac i wpominac.Pierwsze z brzegu kino
HUTNIK.Poranki w niedziele o 9 i seanse 17 i 19 w dni powszednie.Na poranki jak
grali Winnetou (ktos to jeszcze pamieta?)trzeba bylo byc juz ok. 7,30 i
przepychac sie lokciami zeby kupic bilet a ja bylem wtedy malutki. Kladka nad
torami do kina. Chodilismy tam i czekalismy na "ciuchcie" zeby biegac w jej
parze. Szymek byl fajny jak sie do niego grzecznie podchodzilo gorzej jak z
glupimi zartami potrafil zdzielic miotla. Znam te wszystkie rzeczy o ktorych
tutaj wspominacie. Jak chcecie to mozemy jeszcze powspominac. Ja sie z tad
nigdy nie wyprowadze

[Gość: Renata]

A mnie się chyba pomyliły osoby.Bo na Rakowie była jeszcze jedna postać oprócz Szymka.Ja go często widywałam na Alei Pokoju, miał siwą brodę ,chodził często po śmietnikach i często pijał piwko przy Delikatesach.Był niski, pochylony do przodu i ubrany zupełnie nie do pogody.Lubił spać na ławeczkach.Kto go pamięta?

[Gość: jatumieszkam]

Pamietam tego pana czesto mozna bylo spotkac go na Alei Pokoju i czasmi u nas
na rakowie, przewaznie kolo kosciola. Zawsze było mi go zal i zastanawiałem sie
gdzie on biedaczek mieszka, mimo swojej biedy mial zawsze usmiechniete oczy i
chyba bylo mu z tym wszystkim dobrze. Od ok. 10 lat juz go nie widzialem. A kto
pamieta basen obok muszli koncertowej? na miejscu dzisiejszego krytego basenu i
sad owocowy na terazniejszym boisku szkoly podstawowej nr 20. Beczke z piwem
przy ul. dzisiejszej Limanowskiego kolo ktorej co dzien byly bijatyki?

[Gość: Gość]

Biedaczek mieszkał z matką na tetmajera.To ze był niedorozwiniety nie znaczy ze
biedny.

[Gość: tet1]

nie matką a macochą - nie chciał mieszkać i wyprowadzłł sie do
sutereny/poniżej/,mieszkanie po ojcy należało sie jemu , ale jak to z macochami
bywa?? . zarabiał sta(o)jąc w "ogonkach" , za osoby które poźniej dochodziły by
kupić rarytasy np. mortadele,pieprz ziołowy,rajstopy itd.itd

[Gość: Kubiś]

Szkoda że tramwaje przestały jeżdzić po Rakowie akurat w rok moich urodzin :-(
Nie mogły chociaż kilka lat póżniej ?
Wspomnienia z dzieciństwa są piękne :-)
A najprzyjemniej wspomina się okresy letnie i wakacje . Pozdrawiam ..... Kubiś

[Gość: dsl]

heh Szymek... jedyna osoba którą znałem z tak dobrą pamięcia do twarzy.
Rozpoznawał mnie po latach. Pamiętam basen i ten wszechobecny zapach chloru. i
jedyne w swoim rodzaju suszarki do włosów i kanciapę ojca w której trzymał
deski i czepki... nasza dzielnica... nasz Raków.

[de-mo-ne-czek]

Pana Kozłowskiego to ja znam , on mieszka dalej w bloku przy Łukasińskiego 30.
Ja tam się wychowałem i mieszkałem do 22 roku życzia

Stary Rakow - Odwiedziny

[storima]

Maj 2005.

Przechadzam sie podworkiem
Szukam znajomych twarzy
Grupka dzieci dziewczat
Zatrzymuje mnie
Patrze i slucham
Jednoczesnie udajac, ze
Patrze gdzies w okna
Byc moze wypatrujac
Mojej milosci
Wpatrujac sie sie w blokowe okna
Jestem czescia pejzazu wspomnien
Naturalnym prawdziwie na tyle bo
Dziewczynki kloca sie dalej
I dalej i dalej
Jedna z nich zrywa kwiatek spod
Ogrodka pod blokiem
Dlaczego kradniesz nam
Nasze tajemne
Kwiaty Paproci
Wykrzykuje grupowa przewodniczka
Mamo mamo
One przeciw mnie!
Wychyla sie z okna kobieta
Nie krzyczac prawi:
Zostawcie ja w spokoju
Tak chmara jak zlosliwe komary
Nalatujecie na nia
Widze was z okna
Lecz przestalam milczec
Dosc to dosc
Inaczej to powiem waszym rodzicom
Zostawcie ja w spokoju.

Dziecice komarzyce
Zostawiaja biedronke w spokoju
Nikt mnie nie widzi
Nikt mnie nie rozpoznaje
Odchodze
Jednak szczesliwy

Podworkowa sprawiedliwosc
Jak za mych czasow
Tak i
Teraz
Wychyla sie
Z podworkowych
Okien

[storima]

Maj 2005

I tak sobie wedruje przeszloscia
Spotkam ci ja znajoma twarz?
Zaraz juz teraz
Tak Spragniony jestem
Wlasnie tych znajomych Podworkowych Twarzy

Podjezdza samochod w podworkowy niegdys ogrod
Obecnie chodniki
Podchodze
Wysiada facet
Twarz
To juz trzydziesci lat
Lecz jakas bliska
On nic
Ja nic
Usmiecham sie

Dosc tych usmiechow
(a to Polska wlasnie)
Facet pomysli, zem ja gej
I da mi w morde


lecz to On
Poznaje

On mowi Ma&rek, to Ty?
Ja mowie
tak,
Znam Ciebie jako KAKA
ale jakie Twe prawdziwe imie?
Takie samo jak Twoje:
Marek.

____________________________

dokoncze kiedys na tym watku
ta rozmowe.
____________________________

[Gość: wal]

" no" rakowianie z ł...ą , pamiętacie p.Kazia H...../nazwisko znam lecz
ujawniać nie będe gdyż jest żywotne choć On śp./ . Mądru to człowiek był , choć
nieraz głupka udawał? - wiem to widziałem i słyszałem osobiście - rachował
bardzo szybko, pisał- tyktując mu od tyłu i inne sprawy - anegdoty z nim
związane..... - przychodzi p.Kaziu do dyr.Huty B>B (nazwisko znane st.) panie
dyr. mieszkam obok tyle lat,ta hyta na moich rodzinnych terenach postawiona,
pracuje tyleee lat w hucie to coś mi się od niej należy ?!!! - tak Kaziu odp.
dyr. widzisz ten dym z kominów - tak - to Ci się należy! /była to egzekutywa
więc wielu słyszało / -

[Gość: koko]

a ten Szymek co sprzątał pod domem kultury żyje!widziałam go parę dni temu na Alei Pokoju

[Gość: Gość]

Kazio Hajdas to było to a pamiętacie jak strzelał z bata ?

[storima]

Kino Relax
Wypełnione półkami
Magia ruchomych obrazków
Uduszona Przywódcą Cen
Towarami, które niby są takie same
Jak w Europie zachodniej
Lecz każdy wie, że w Polsce ich jakość
Jest gorsza.

[Gość: Marcyś]

W ubiegłym roku tłumaczyliśmy koledze z innego miasta jak ma dojechać na
wieczór kawalerski innego kolegi. Miłą wysiaść z tramwaju za kinem Relax.
Zapytał wiec przezornie motorniczego. Ten też nie wiedział gdzie jest to kino.
Wiedział natomiast gdzie jest przywódca cen.

[storima]

Powstawalo, budowane na mych wlasnych (a czyjz innych) oczach.
Pamiecia, (bo pamiecia mozna sie podzielic-lecz oczami-para oczu(_dolnym_
-okiem_- wyzszym okiem, z lewa okiem, badz tym "prawym"
to najlepsze "prawe" oko -niech neurospecjalisci nad tym dalej pracuja na wspol
ze specami od etyki i tkzw. pr)

[storima]

pr) prawdy obiektywnej.
Cala tu bzdura bo prawda jest badz jej nie ma.
___________________

Kino Relax.
Rozluznialismy sie wiec, my podworkowi wyjadacze codziennego chleba getta: Aleja
Pokoju.
Chodzilismy po wzrastajacym budowlanym terenie, pytajac majstrow: to kiedy,
kiedy porusza sie tu ruchome obrazki.
Jako wstep do kina, w piwnicy organizowalem pokaz przezroczy puszczany z
rzutnika, ktory zwal sie 'bajka'. Zbieralem po 25 groszy za bielt wstepu,
puszczajac poza istniejacymi bajkowi standartami, rowniez 'filmy' historyczne:
Oblezenie Glogowa: gdzie slowianskie dzieci wiezione byly jako tarcze wojsk
nieprzyjaciela.
Kino po dlugich poterminowych obiecankach otworzylo i tak to stalem sie ofiara,
sily wyzszego kapitalu.
Zwinalem rzutnik 'bajka', zamknalem ma piwnice i liczyc jedynie musialem na
kieszonkowe od mych rodzicow.

[Gość: jojek'77]

a ja na pamiątkę lat minionych przytoczę wiersz, który podarował mi kolega na
pewnej lekcji ...matematyki. A było to w roku 1973 może 1974?
cyt. "Niechaj mnie Aśka
o wiersze nie prosi
bo kiedy Asia
na aleję wróci
to każdy kwiatek powie
wiersze Asi
każda "Szarotka" jej
piosnkę zanuci
Bo tam gdzie stoi dzisiaj
wielkie kino
Byłem ja niegdyś jak
Aśka dzieciną"
Z pozdrowieniami, szczególnie dla Autora.

[storima]

A gdzie ta lekcja, w ktorej szkole?
Wiersz pisany na lekcji matematyki?
Czyzby Twoj kolega, szukal wzorow
na rozwiazanie (zwiazanie), odwzajemnnienie
milosci?
Parafraza Polskiego Romantyzmu.
To ladnie sie to dzialo w polskich szkolach:
na lekcjach matematyki pod lawka uprawialo sie fakultet polonistyczny.
Ach, ta Polska...
(Polki wszystkiemu sa winne ;)
______________________________

Kino Relax, bylo rowniez placem boju.
To wlasnie tu, czatowali Chlopaki z Rakowa
na uspione sennym mirazem ofiary odwetu
wpadajace jak uspione muchy na lep
wokol pajeczej sieci
niedokonczonych porachunkow...

______________________________

od razu pisze, ze bylem, jestem przeciw,
ale coz znaczy jednostka (wagowa)
wobec tlumu historii?
;)

[storima]

Wielka ceremonia otwarcia kina.
Patrzylismy na tlum zaproszonych gosci, ktory znikal w swiezo otwartych wrotach
kina "Relax". W oknach kawiarnii kinowej, na pierwdzym, balkonowym pietrze,
wypelnionione byly damami i garniturowo przybranych mezczyznach.
Dla nas chlopakow z Rakowa, to byla nasza swojska gala Oscarow.