Dziecko z problemami - ZA/ADHD

[strumien_swiadomosci]

Dziewczyny,
Wiem, że jest tu dużo osób, które mają dzieciaki z diagnozami i liczę, że może pomożecie mi ułożyć sobie w głowie sytuację z moim starszym.
Starszy jako niemowlak był typowym High Need Baby, ogólnie dzieckiem marudnym, nerwowym, wiecznie na "nie". Chodził do żłobka, przedszkola, teraz jest w zerówce. Zarówno żłobek, jak i przedszkole zgłaszały problemy ze złością, napadami agresji itp, ale było to uznawane za etap rozwojowy. Najgorszy atak agresji miał miejsce jak starszy miał 5 lat (nie dał się nijak w przedszkolu spacyfikować, musiała go nauczycielka własnym ciałem przytrzymać. W domu jeszcze przez 2 tygodnie był nabuzowany, buntował się, odmawiał właściwie jakiejkolwiek współpracy), wtedy postanowiłam skonsultować go z psychologiem. Psycholog wykluczył zaburzenia SI, problemów z koncentracją nie stwierdził, za to zasugerował diagnozę w kierunku ZA.
Dostaliśmy różne karty pracy, książki, dużo czytaliśmy o emocjach. Ja też poszłam na psychoterapię i dostałam dużo rad odnośnie funkcjonowania z dzieckiem. Zachowanie syna w domu zdecydowanie się poprawiło, zdarzają się jeszcze awantury, ale kontrola emocji jest coraz lepsza. Pojawiła się też refleksja "po fakcie", przeprasza szczerze i "z serca".
Od września jest w nowym przedszkolu (zerówce, tutaj pójdzie też do szkoły). Wychowawczyni od razu sugerowała problemy z zachowaniem, agresją, duże problemy z koncentracją. Syn jest dość mocno zafiksowany na określonych zainteresowaniach (roboty, budowle), bardzo dużo czyta, zasób słów ma bardzo bogaty. Ale też w kółko biega po domu (odtwarza w głowie scenariusze), a jak ogląda bajkę, to skacze tak, że zdarzało mu się już spaść z krzesła. Ma duze problemy z motoryką małą i lekkie logopedyczne (kiedyś się jąkał, teraz się zacina). Byliśmy w PPPP, po testach ASRS wyszło bardzo duże ryzyko spektrum autyzmu, dostaliśmy papiery w celu wydania orzeczenia i w tym celu trafiliśmy do psychiatry.
A psychiatra (bardzo chwalona pani, żeby nie było) opowiedziała, że syn żadnego ZA nie ma, tylko zwykłe ADHD. Była tego bardzo pewna, nie sugerowała nawet testów (rozmawiali o tym, kiedy syn był smutny i on przytoczył fabułę jakiejś smutnej książki). I że nie każde inteligentne dziecko (na to mamy nawet testy) gadające godzinami o robotach ma od razu ZA.
A ja mam totalny mętlik w głowie - czytałam sporo o ZA, bardzo dużo rzeczy mi pasuje. Ale z drugiej strony w sumie wiele jego zachowań bierze się po prostu z kiepskiej kontroli nad emocjami oraz bardzo dużego wstydu (próby kontrolowania się) a to chyba może być kwestia ADHD?
Wiem, że tutaj mi nikt dziecka nie zdiagnozuje. Ale zastanawiam się, czy dalej drążyć, umówić go do innego psychiatry (wiadomo jak jest z dostępnością...), ewentualnie robić dalsze testy u psychologa (nie miał robionych tych ADOS-2, a to ponoć standard) czy odpuścić i pójść za tą diagnozą ADHD.l

[jednoraz0w0]

ale te dwa zaburzenia się nie wykluczają, można mieć kombo. A z mojego doświadczenia, wiele symptomów różnych chórów i zaburzeń się nakłada, więc psychiatrzy mają tendencję do diagnozowania na podstawie tych symptomów tego zaburzenia, na którym się znają najlepiej. Czyli ten sam symptom każdy przypisze do innego zaburzenia. Dlatego diagnozę, również ADHD, robi się też przez wykluczenie innych przyczyn (np. problemy ze snem skutkują podobnymi symptomami, w tym zaburzeniami koncentracji).

[1.wetta.1]

Mam syna ZA, teraz prawie pełnoletni. Opisane przez ciebie problemy od razu przypomniały mi zachowania mojego syna w tym wieku. Prawie wszystko się zgadza tylko zainteresowania to były samoloty.
Był klasycznym przypadkiem ZA. To co przezyliśmy począwszy od jego przedszkola do wieku ok. 14 lat to mogłabym książkę napisać. Na szczęście na naszej drodze stanęli życzliwi synowi i nam ludzie i mam nadzieję, że te najgorsze chwile już za nami.
Powiem tylko, że intuicja matki też ma duże znaczenie.

[sandrasj]

Zróbcie mu ADOS bo niezdiagnozowanemu spektrum trudniej pomóc, a jak nie wyjdzie to się skupicie na terapii ADHD. Jest jednak coś co mnie tutaj osobiście nie pasuje, otóż diagnoza w temacie SI. Skoro dziecko jest w ciągłym ruchu, spada z krzesła, to w jakimś sensie jest niedostymulowane, i jednak chyba ma problemy z integracją sensoryczną.

[strumien_swiadomosci]

Dzięki za radę, tak zrobimy. Co do tej integracji, to byłam z nim w centrum, które się w tym specjalizuje, badania były porządne, prawdę mówiąc nie czuję się na tyle kompetentna, by z nimi polemizować - choć intuicyjnie mam wrażenie, że coś jest na rzeczy, bo on się dopiero teraz nauczył przytulać - wcześniej po prostu się po nas (obojgu rodzicach) tarzał, łaził po nas itp.

[sandrasj]

Z doświadczenia wiem że zaburzeń SI nie diagnozuje psycholog a terapeuta SI.
Doczytałam że jesteście spod Krakowa, kontaktowałaś się z Maltańskim Centrum?

[lauren6]

Psychiatra może być bardzo dobra i kompletnie się nie znać na spektrum autyzmu.
Nie odpuszczaj, bo na samą diagnozę ADHD będą ci najwyżej sugerować nafaszerowanie dziecka lekami. Diagnoza ZA daje większe możliwości, m.in. orzeczenie o kształceniu specjalnym.

[szmytka1]

Nie zaleca tego, od kilkunastu lat żaden psychiatra ani neurolog nie chciał nic przepisać, motywując że u małego dziecka zbyt duży wpływ leki maja na funkcje poznawcE i zaburzają rozwój. Wypracowanie metod na koncentrację bardziej tu kierują niż na leki. Leki są dla naprawdę skrajnych przypadków.

[nena20]

U nas na był chłopiec w klasie, bez leków to ja nie wiem jakby funkcjonował..coś okropnego. Matka raz odstawiła leki,.co to się działo.

[ichi51e]

cóż słowa które mi się cisną na usta... grrr

[strumien_swiadomosci]

Psychiatra jest "szpitalna", może to trochę tłumaczy sytuację, ona pewnie na codzień widzi trudniejsze przypadki. Ale już zdecydowałam, że robimy dalsze testy i poszukam drugiej opinii, bo tak czysto cynicznie - jeśli jest szansa, by ułatwić mu życie w szkole (i szkole życie z nim) poprzez uzyskanie orzeczenia, to chyba warto próbować.

[ichi51e]

otóż to na adhd nic nie masz (w sprawie adhd jest "opinia") na autyzm subwencje 10x większa niż normalna.

[szmytka1]

Moje dziecko było identyczne, z tym że nie było nigdy agresywne. Dostało w wieku 6 lat diagnozę ADHD, opóźnienie rozwoju mowy i zaburzenia koncentracji. Choć wiele symptomów ZA przejawiało, to 4 czy 5 już nie pamiętam specjalistycznych poradni dla autystow wykluczyło to zaburzenie. Pierwsza diagnoza jak dziecko miało 3 l, ostatnia jak 14 l. Na ten moment zostały stwierdzone problemy z koncentracja przetwarzaniem słuchowym, zaburzenia SI, dysgrafia. Inteligencja przeciętna lub lekko poniżej przeciętnej. Z ADHD wyrósł. Z dziecka co mi uciekało, 5 minut na dupie nie wysiedzialo, skakało penetrowało kosze na śmieci, kręciło się i wierciło, było tak męczące, że płakałam że zmęczenia nieraz, stało się powolnym flegmatykiem. Niezborność ruchowa dosyć spora tzn nie umie trzymać prawidłowo długopisu i już się nie nauczy, niesie sztućce do stołu to zawsze mu wypadna, sznurówki opanowało chyba na 12 lat dopiero

Reasumując, idźcie do poradni typowo dla autystow, funkcjonują na różnych zasadach, czasem wymagane jest skierowanie od pediatry. Poza tym niech ppp wyda mu opinie z zaleceniami dla szkoły. Z opinia z ppp zaczekać jak już będzie wynik z poradni od autystow. W szkole może mieć logopedę, socjoterapie, terapię SI, TUS, zależy co mu zaleca. Na pewno mu te zajęcia nie zaszkodzą, a mogą pomóc.

[strumien_swiadomosci]

W poradni typowo dla autystów nie ma już niestety miejsc na ten rok (mówię o prywatnych placówkach, na NFZ nawet nie próbowałam). Zapiszę go na te testy ADOS, podobno może je zrobić nasza psycholog w PPP. No i zobaczę, jak wyjdzie w nich cokolwiek, to pójdziemy jeszcze raz do psychiatry.

[szmytka1]

Diagnoza to nie sam test i nie tylko psycholog. Skąd jesteś, może ktoś Ci podpowie placówkę. Warto na NFZ bo będziesz mieć prawdziwa diagnozę z pieczątka psychiatry po badaniach u psychologa i pedagoga. W jednej placówce oni omawiają między sobą dany przypadekni ustalają coś wspólnie. Unikniesz sytuacji że w ppp zrobili jakiś test, a psychiatra skądś indziej powiedzial coś całkiem przeciwstawnego. To co masz w planach to jest w sumie powtórnie tego samego schematu, który już wykonalas. U mnie teraz czeka się około 3-6 miesięcy.

[strumien_swiadomosci]

Jestem spod Krakowa, ale podzwonię jeszcze na Śląsku, może tam będzie lepiej z terminami.
Tutaj kontaktowałam się z trzema placówkami oferującymi taką kompleksową diagnozę - w jednej czas oczekiwania powyżej 6 miesięcy, nie przyjmują już zapisów, w drugiej - brak terminów do końca roku, na przyszły rok zapisów nie ma, w trzeciej nie ma już żadnego psychiatry i diagnozy nie wydają. A to właśnie o psychiatrę się rozchodzi, bo z terminami do psychologów, na testy itp jakiejś tragedii nie ma.

[szmytka1]

Straszne to, takie duże miasto a tak cienko z dostępem do specjalistów. A myślałam zawsze, że to ja mam kiepsko pod tym względem.

[asia_i_p]

A jak jest z rozumieniem punktów widzenia? Pojmuje, że jeśli coś wie, ale ci tego nie powiedział, to ty tego nie wiesz?

[kotletymielone5]

Czy Twoje dziecko ma ojca? Z tego co piszesz, odnoszę jedno wrażenie i żaden "olog" Ci tego nie powie. Po prostu tak się przejęłaś (nie wiem, co na to mąż) teoriami o wychowaniu że pozwalałaś chłopakowi na wszystko i w ogóle nie potrafisz być wobec niego stanowcza. Jest zwyczajnie rozwydrzony i tyle. Trochę za późno na nagłą i gwałtowną zmianę linii postępowania wobec niego, ale może na kontrolowaną (pod kierunkiem kogoś rozsądnego) to tak, bo jeżeli nie, to co dalej? Zastanawiam się, czy Tobie też tak pozwalali na wszystko, że nie masz żadnych wzorców, jak powinno wyglądać wychowywanie dziecka, co na to wszystko dziadkowie obydwu stron?

[kotletymielone5]

Polecam "porozmawiajmy o Kevinie" zdaje się, że pominąwszy drastyczny rozwój wydarzeń, masz podobną sytuację, ale pod wpływem różnych magów, chcesz wierzyć, że to jakieś straszliwe niezawinione przez nikogo zaburzenia

[kotletymielone5]

Skądinąd dziecko - nawet niewychowane - nie jest temu winne i nie można z kolei przechylić wahadła w drugą stronę i teraz dla odmiany być mega oschłym i surowym. Fajnie byłoby nauczyć się stanowczości

[princesswhitewolf]

>niu że pozwalałaś chłopakowi na wszystko i w ogóle nie potrafisz być wobec niego stanowcza. Jest zwyczajnie rozwydrzony i tyle.

Ah te radyklane diagnozy forumowe na podstawie paru literek...🤣

[szare_kolory]

kotletymielone5 napisała:

co na to wszystko dziadkowie obydwu stron?

A ich opinia potrzebna jest w tej sprawie do czego?

[lauren6]

A co na to twoi rodzice, że robisz z siebie pajaca pisząc totalne bzdury na forum? Pewnie im wstyd, że wychowali takie coś.

[ichi51e]

zdaniem psychiatry która po jednym spotkaniu mówi to nie autyzm nie przejmowałabym się tylko szukała innej. Co zaproponowała na to adhd? leki?

[ichi51e]

warto tez wzrok i słuch dokładnie przebadać - jak moje dziecko miało 5 lat okazało się ze ma -0,5 w jednym oku na co okulista powiedziała "bez znaczenia". Obecnie jak się okazało poszłam bo pisze mega dziwnie (litery na siebie zachodzą) i okazało się ze nie -0,5 a -1,5 w dominującym oku. okazało się ze widzenie przestrzenne na poziomie 1 na 5. Po założeniu szkła gigantyczna poprawa.

[ichi51e]

poprawa w koncentracji zachowaniu i sprawności

[strumien_swiadomosci]

U okulisty byliśmy jakiś rok temu, bo czytając przysuwał sobie litery blisko twarzy - wtedy było ok. Ale wrócimy jeszcze po rozpoczęciu szkoły, bo tak nam poradziła lekarka.