Psychoterapia Kraków

[felis.viridis]

Dojrzałam do rozpoczęcia psychoterapii - myślę, ze moje doświadczenia z dzieciństwa przekładają się na problemy w relacjach z ludźmi, w stworzeniu związku, w którym będę szczęśliwa. Nie planuję terapii "dwuosobowej", ale indywidualną. Potrzebuję też bieżącego wsparcia w aktualnych trudnościach życiowych (wiele wyzwań przede mną). Jak szukać psychoterapeuty? A może polecacie kogoś konkretnego w Krakowie? Myślicie, że to dobry pomysł, żeby umówić się najpierw na kilka spotkań, a później dopiero zdecydować się na pracę w konkretnym psychoterapeutą?

[nangaparbat3]

Psychoterapeuta umawia się najpierw na konsultację, po której stwierdza, czy jest gotów pracować z klientem. Klient też się wypowiada - bo czasem od razu widać, że się nie da. W trakcie zawsze można zrezygnować.
Chodzę do pani poleconej mi przez przyjaciółkę- psychiatrę, ja miałam tylko dwa warunki - żeby nie był to nurt behawioralno-poznawczy i żeby osoba była mi bliska pokoleniowo. Udało się.
Nie mając się kogo poradzić, pewnie bym patrzyła na twarze w necie, długo i uważnie, i słuchała swoich odczuć. No bo jak wybrać?
Poza tym zdecydowanie uważam, że psychoterapeuta powinien być stary.

[amsterdama]

Nanga, cieszę się, że się tu wpisałaś🙂 Chyba jesteśmy w podobnym wieku, a Twój sposób myślenia i podejścia do życia jest mi bardzo bliski. Dlatego mam kilka pytań- jeśli można oczywiście, jeśli to nie jest zbyt osobiste. Też rozpoczęłam terapię. Z jednej strony jest mi z tym dobrze, z drugiej- czuję się zażenowana tym, że mając lat 50+ ze łzami w oczach opowiadam historie, które mnie dotknęły kiedy byłam małym dzieckiem. Jestem bardzo wrażliwa, więc wiele rzeczy mnie dotyka. Zastanawiam się, czy to jeszcze ma sens- umysł już nie jest tak plastyczny, swoje buty ma się mocno wychodzone. Mogę zapytać, czy długo jesteś w terapii, czy widzisz efekty, czy bywa dla Ciebie niekomfortowa?

[pani_tau]

Nie mam pojęcia, sama chciałabym wiedzieć.
Jedyne co wiem to, że muszę się wystrzegać nurtu psychodynamicznego, bo tam dynamiki żadnej nie ma. Na początku każdego spotkania terapeutka pytała jak się czuję i milczała przed czterdzieści pięć minut aby na koniec oznajmiać "czas nam się skończył, zapraszam za tydzień".

[nieeznaajoomaa]

Też nie polecam psychodynamicznej

[nieeznaajoomaa]

Polecam natomiast poznawczo-behawioralną

[felis.viridis]

Poczytałam o tych terapiach - wynika z tego, że poznawczo-behawioralna jest bardziej zalecana przy fobiach, zaburzeniach lękowych itp. Ja nie mam tego typu problemów (przynajmniej ja ich nie widzę). Nie przechodzę też żadnego kryzysu psychicznego. Nie udało mi się natomiast stworzyć szczęśliwego związku - ja źle wybieram? Albo mnie wartościowi mężczyźni nie wybierają? Nad tym chciałabym popracowac

[nieeznaajoomaa]

Psychoterapia poznawczo-behawioralna się w ostatnich latach bardzo rozwinęła, warto poszukać terapeuty, który zna się też na terapii schematów, ona jest bardziej wszechstronna i ukierunkowana na leczenie zaburzeń osobowości

[1matka-polka]

A jesli ktos nie ma zaburzen osobowosci?

[1matka-polka]

Chociaz w sumie, kazdy, kto idzie na terapie, to ma...

[helka.na.zakrecie]

To właśnie terapie wgladowe byłyby tu pomocne- czyli psychodynamiczne, analityczne

[1matka-polka]

A ja polecam. Przy czym moja nie milczy caly czas, tylko podsumowuje moje wypowiedzi i je interpretuje, kiedy ja zupelnie nie wiem, co czuję. Co zreszta zdarza mi sie juz bardzo rzadko, za to na poczatku terapi bylo tak prawie caly czas.

[1matka-polka]

"Wciąż pokutuje także szkodliwy mit na temat samej osoby terapeuty psychodynamicznego, który jest rzekomo oschły, wycofany, mało zaangażowany."

Wyszukaj te fraze w wyszukiwarce, nie mmoge dac linka, bo wykryto spam.

[nieeznaajoomaa]

Polecam panią Helenę Koziec, jest świetna, pracuje w cbt

[helka.na.zakrecie]

Moze ktos z KCP? Sama terapię poprzedza kilka spotkań konsultacyjnych, wiec spokojnie bedziesz miala czas, żeby sprawdzic, jak czujesz, sie w kontakcie z daną osobą.