Z wiekiem…

[katiemorag]

Kiedyś lubiłam oglądać programy kryminalne, śledztwa w sprawie śmierci, zaginięcia osób, programy o dziwnych rzadkich chorobach, programy typu dr G.
Zmieniło mi się po urodzeniu dziecka. Dzisiaj artykuł o tym jakie tortury stosują Rosjanie na jeńcach a ja nawet do połowy artykułu nie doszłam. Drastyczne dla mnie jest nawet zdjęcie tego jeńca po rosyjskich torturach.
Czy to naturalne taka zmiana z wiekiem? Czy to macierzyństwo wpływa na nas odbiór świata?
Czy to po prostu moja cecha osobnicza taka zmiana?

[ladymercury]

Też to u siebie zauważyłam. Z ostrych kryminałów przeszłam na romanse😄. Czytam i oglądam takie delikatniejsze, często retro albo mało drastyczne, jsk Tajemnice Majorki czy Śmierć pod palmami.
W artykuły o tosyjskich torturach, przemocy wobec dzieci, jakiś drastycznych zbrodniach nawet nie klikam. Omijam.

[ladymercury]

Chyba wiek 😄

[nenia1]

o dziwnych chorobach nigdy nie lubiłam, za to kryminały/śledztwa mogę oglądać zawsze, choć nie przypadam za porwaniami. Niemniej po urodzeniu dziecka zwiększyła mi się wrażliwość na programy wojenne, nie daj boże jakieś sceny z małymi dziećmi albo obozy koncentracyjne. Do dzisiaj jak nie muszę staram się nie oglądać filmów o wojnie, głównie chodzi mi o takie sceny jak rozdzielanie rodzin. Nawet w x-menach miałam problem ze scenami z dzieciństwa Magneto.

[ladymercury]

Ja alergie na literaturę obozowa i filmy o tej tematyce mam od zawsze. Zdjęć też nie oglądam.

[katiemorag]

A ja akurat literaturę obozowa lubię. Zależy jak jest podana. Życie jest piękne to jeden z moich ulubionych filmów. Zawsze na nim płacze. Nie ma w nim takie bezpośredniej brutalności. Wybór Zofii tez dobry film. Bardzo lubię książki Herlinga- Grudzinskiego.

[la_felicja]

Ja dzieci nie mam, ale z wiekiem zwiększa mi się wrażliwość.
Nawet głupich kreskówek typu Tom i Jerry nie mogę oglądać, bo wysadzanie kota dynamitem jakoś mnie nie śmieszy.
Nie mogę oglądać filmów gangsterkich ani westernów, bo tam zwykle cierpią kobiety. Scena gwałtu w Rob Roy'u sprawia, że muszę wyjść z pokoju. Natomiast jedną z końcowych scen w tym filmie - kiedy Rob Roy zabija gwałciciela - oglądam z dużą satysfakcją.

[majenkir]

katiemorag napisał(a):
> Czy to macierzyństwo wpływa na nas odbiór świata?


U mnie nie wpłynęło . Dalej lubię okropieństwa.

[majenkir]

* żeby nie było - nie mówię o wojenno-obozowych sytuacjach, tylko o morderstwach i porwaniach oraz o filmach gore.

Nie moge za to ogladac/sluchac/czytać jeżeli to zwierzętom się dzieje jakaś krzywda.

[ladymercury]

Gore no pasaran. Nigdy. Ani teraz, anni wcześniej.

[maleficent6]

Źle znoszę krzywdę dzieci, natomiast do "kryminału" przywykłam, mało mnie rusza.

[katriel]

Tak z obserwacji własnych, w realu i na ematce: po urodzeniu dziecka wielu kobietom włącza się silna instynktowna reakcja specyficznie na krzywdę dzieci, także obcych. Jeśli jednak u ciebie obejmuje to także dorosłych (albo jeżeli twój mózg klasyfikuje 20-letniego żołnierza jako dziecko), to to już może być twoja cecha osobnicza.

[alpepe]

Na studiach byłam zmuszona do czytania różnych dziwnych lektur. Wstrząsających również.
Od tamtego czasu nie szukam nic, co wywraca flaki i miażdży mózg, a od urodzenia dzieci nawet nie bardzo mogę czytać o krzywdach dzieci i zwierząt. Generalnie unikam strasznych filmów i strasznych tekstów. Wyjątkiem jest serial Supernatural, ale to z powodu jego konwencji trashy, wiem, że to jest kompletnie na niby, choć męczyły mnie braki happy endu.

[katiemorag]

A ja młodej czytam lekturę książkę Asiulka. O wojennych doświadczeniach dziewczynki. Ciężka książka dla niej, mało rozumie z tego świata. Coś co dla mnie było oczywiste w tym wieku, babcia była w obozie, miała wojenne pociski na strychu, jakies wyplatane w obozach rzeczy domowe, kilka osób z rodziny na wojnie zginęło, dla mojej młodej to abstrakcja. Leży i płacze, ze dzieci nie miały co jeść i ktoś musiał się chować do piwnicy bo były naloty. Delikatne pokolenie.
Ja lubię kryminały ale dobre bez zbytniej przemocy ale z dobrze rozegrana akcja.

[evee1]

Ja mam juz dorosle dzieci i teraz ogladam wylacznie kryminaly. Z tym, ze ogladam filmow ani programow o
prawdziwych wydarzeniach. Ale romanse, filmy psychologiczne raczej mnie nudza.
Ale jak dzieci byly matulkie, to faktycznie sie wzruszalam latwo i plakalam nawet nad ksiazka jak rozkrecic wlasny biznes

[taje]

Nie, nie tylko Twoja cecha osobnicza. Ja również po urodzeniu dzieci przestałam móc oglądać filmy i czytać książki o wojnie albo w których krzywda dzieje się dzieciom. I z dnia na dzień przeszło mi zamiłowanie do horrorów.

[princy-mincy]

Dla mnie to sprawa macierzynstwa, nie wieku.
Kiedys mialam inna wytrzymalosc, od narodzin dzieci nie moge ogladac okrucienstwa, nawet jesli to tylko film lub czytac o okrucienstwie.

[mayaalex]

Nie wiem, czy to kwestia wieku, czy macierzynstwa, u mnie taka zmiana nastapila po urodzeniu pierwszego dziecka (no ale ze bylam stara pierwiastka aka matka geriatryczna to moze wiek tez odegral swoja role?). Z kryminalow zostaly mi tylko tzw cosy crime

[mandre_polo]

Od kiedy mam dziecko nie akceptuje kiedy ktoś mówi że płacz dziecka go drażni, mówi o tym pogardliwie, wyszydza zachowania małych dzieci. Nie "kocham" wszystkich dzieci ale rozumiem że ma prawo być zmęczone, pobudzone

Nudzą mnie filmy fantasy, trailery gdzie brak składnej akcji. Program dr g czasami oglądam ale jest nierówny