Komfort psychiczny

[irenaki]

Przeczytałam artykuł w Wysokich Obcasach artykuł "To nie jest kraj dla starych
ludzi" i poczułam wielką ulgę,że nie mam 40 lat i do tego nie mam pracy.
Poczułam ulgę ze jestem dużo starsza . Chore, cieszys sie ze starości a jednak
.... ulga .

[xy.5]

Zawsze to lepsze niż nic,ale generalnie wkurza mnie ten cały system,
w którym ludzi jeszcze w sile wieku i dobrych w swim zawodzie wypycha się na nędzne emeryturki,bo znajomej jakegoś ważniaka trzeba dać pracę,bo ona w domu się nudzi.

[ba-7]

Też czytałam ten artykuł, owszem ucieszyłam się , że mnie to właściwie nie
dotyczy. Jednak byłabym zadowolona mogąc popracować na część etatu, dorobić
trochę. Czuję się sprawna i fizycznie i umysłowo, nie widzę w sobie nic co
utrudniłoby mi pracę w swoim zawodzie. Nie podejmuję jednak żadnych starań w tym
kierunku, bo boję się komentarzy w miejscu ewentualnego zatrudnienia, a ten
artykuł tylko potwierdza moje obawy. Trudno, jest jak jest.

[irenaki]

Mamy takie same postrzeganie rzeczywistości. Dziwny kraj, który nie wykorzystuje
naszego doswiadczenia, faktu ze mamy czas, jestesmy zdrowe.Moze to sie kiedys
zmieni, może ...

[xy.5]

Oby jak najszybciej,ale uważam,że o siebie trzeba walczyć o ile to tylko możliwe.

[ba-7]

Jeśli sytuacja byłaby bardzo trudna na pewno nie poddałabym się i nie usiadła
pod kościołem. Ponieważ daję radę finansowo, nie potrafię się przełamać i zacząć
przekonywać nowych pracodawców do swoich możliwości.
To ma fatalne skutki, bo ograniczona do domowych czynności szybciej się
"obsuwam", to jest pewne. Wolę jednak walczyć ze starzeniem się metodami nie
narażającymi mnie na negatywne opinie obcych-młodych, nie zniosłabym
dyskredytacji, myślę, że już się nie opłaci, na kilka lat, podejmować walki o
pozycję i autorytet. Co innego gdyby przyjęto mnie bez uprzedzeń co do wieku.