całe życie na mojej głowie

[krzysztof-lis]

Zachęcony wieloma pojawiającymi się tu rozwiązaniami trudnych problemów,
postanowiłem podzielić się i moim problemem i poprosić o pomoc w jego rozwiązaniu.

### Wprowadzenie.

Znamy się od maja 2006. Małżeństwem jesteśmy od maja 2008. Mieszkamy razem od
maja 2007. Żona ma lat 22, ja mam lat 25. W lutym urodził się nam syn.

Ja od niemal trzech lat (minie w kwietniu) pracuję na cały etat. Oprócz tego
hobbystycznie zajmuję się prowadzeniem różnych stron internetowych, na czym
też zarabiam. Etat mnie nudzi, strony bawią, więc docelowo chciałbym
utrzymywać się tylko z tych stron. Jestem przekonany, że jest to możliwe.

Żona studiuje zaocznie do licencjata. Powtarzała jeden z semestrów drugiego
roku studiów. Do końca 2007 roku pracowała na pełen etat, potem nie
przedłużono jej umowy. Od tamtego czasu nie ma pracy, tylko pomysły:
* doradztwo finansowe (początek zeszłego roku, niemal nie było z tego pieniędzy),
* tipsy (kurs zrobiła jeszcze w 2007 roku, od czasu do czasu robi tipsy),
* przedłużanie rzęs (kurs zrobiła w ubiegłym roku),
* firma

[mama-cudownego-misia]

> Chcę wykorzystać ostatnie 6 tygodni urlopu macierzyńskiego a później pójść na
> urlop wychowawczy. Założenie sprzed pół roku było takie, że żona będzie w tej
> kosmetyce zarabiać więcej niż ja na etacie, więc to ja pójdę na urlop
> wychowawczy.
Widać założenie jest błędne. Szczerze mówiąc nie znam kosmetyczki (a znam 6),
która byłaby w stanie na poziomie utrzymać 3-osobową rodzinę, nie mówiąc już o
zaoszczędzeniu na budowę domu. Kryzys nie jest tez dobrym momentem, by "płotki"
zajmowały się doradztwem finansowym, więc zysków z tego raczej wielkich nie będzie.
Poza tym w lutym urodził Wam się syn, nie ma jeszcze połowy marca, a Ty ją
wyganiasz do roboty. Plisss...
Proponuję na pół roku-rok zawiesić plany budowy domu. Działka nie ucieknie, te
oszczędności, które masz, możesz już wpakować w projekt i np. fundamenty (co
sprawi, ze nie zeżre ich ewentualna inflacja).
Za rok ustalicie, co dalej, a na razie ciesz się synkiem.
I gratulacje :-)

[mama-cudownego-misia]

A tak ogólnie to widziały gały, co brały. Wybrałeś sobie żonę bierna, pozbawioną
energii czy motywacji, pewnie nie wierzącą we własne siły... Musisz albo
wzmacniać jej poczucie wartości, i właśnie "ręcznie nią sterować", albo
zaakceptować ją z całym dobrodziejstwem inwentarza i cenić za inne zalety, które
na pewno posiada.

[krzysztof-lis]

Pozwolę sobie odpowiedzieć na obie Twoje wypowiedzi podpinając się pod jedną.

> Widać założenie jest błędne.

Teraz to widać. Jednak trudno jest mi pozbyć się tej myśli, że już za kilka
miesięcy powiem "pa pa" obrzydliwemu etatowi i już nigdy więcej nie pójdę do pracy.

> Szczerze mówiąc nie znam kosmetyczki (a znam 6), która byłaby w
> stanie na poziomie utrzymać 3-osobową rodzinę, nie mówiąc już o
> zaoszczędzeniu na budowę domu.

Żona cały czas twierdziła, że będzie zarabiać co najmniej 5 000 miesięcznie. To
więcej, niż teraz zarabiam na moim etacie i na moich stronach internetowych.

> Kryzys nie jest tez dobrym momentem, by "płotki" zajmowały się
> doradztwem finansowym,

Ten etap, szczęśliwie, jest już dawno za nami.

> Poza tym w lutym urodził Wam się syn, nie ma jeszcze połowy marca,
> a Ty ją wyganiasz do roboty. Plisss...

Wyganiam i uważam, że słusznie.

Przykładowo te nieszczęsne rzęsy przedłuża się raz a potem trzeba to
przedłużenie uzupełniać. Jeśli żona odpuści sobie całkowicie na te kilka
miesięcy tę robotę, straci przez ten czas już pozyskane klientki.

Branie przeze mnie urlopu na jeden-dwa dni w tygodniu pozwoliłoby jej jeździć do
pracy nawet na 3 dni co tydzień, przez co nie straciłaby tych klientek.

> Proponuję na pół roku-rok zawiesić plany budowy domu.

No ale co dalej? :)

> I gratulacje :-)

Dziękuję! :)

> A tak ogólnie to widziały gały, co brały. Wybrałeś sobie żonę
> bierna, pozbawioną energii czy motywacji, pewnie nie wierzącą we
> własne siły...

Właśnie sęk w tym, że tego nie było widać dalej, niż powiedzmy pół roku temu.
Celowo napisałem tę całą historię włącznie z datami, żeby się przed tym zarzutem
obronić. Gdy obydwoje pracowaliśmy (jak było na początku naszego wspólnego
mieszkania) i zarabialiśmy, mogłem doczepiać się tylko o rozrzutność.

Dlatego szukam innego rozwiązania, niż to "zdalne sterowanie". Wzmacnianie
poczucia wartości

[attiya]

ale jazda.....
trzeba było założyć rodzinę mając 30 lat

[krzysztof-lis]

> ale jazda.....
> trzeba było założyć rodzinę mając 30 lat

1. Co by to zmieniło?
2. Co zmienia ta informacja w moim dzisiejszym życiu?

[attiya]

fakt - wiek nie jest wyznacznikiem.
Czy coś zmieni? Może gdyby nie ta informacja o pogonieniu hehe żony do pracy po
miesiacu od urodzenia dziecka, to powazniej potraktowałbym swą odp. No chyba, że
faktycznie jest tak jak napisałeś - a co z relacją drugiej strony? Sory ale lata
nie gwarantują poważnego podejścia do życia gdy ktoś za tą osobę myśli, robi
wszystko, doradza itd itd....

[krzysztof-lis]

> Może gdyby nie ta informacja o pogonieniu hehe żony do pracy po
> miesiacu od urodzenia dziecka, to powazniej potraktowałbym swą odp.

Przecież to nie działa tak, że mówię "żono, jutro jedziesz do pracy".

Ustaliliśmy, że na pierwsze dwa tygodnie po urodzeniu się dziecka, biorę urlop.
Potem będę go brał w razie potrzeby, nawet dwa dni w każdym tygodniu, żeby żona
mogła jeździć do pracy. I tych ustaleń się trzymam.

Co nie oznacza, że żonę do roboty wyganiam. Dziś sama pojechała...

> Sory ale lata nie gwarantują poważnego podejścia do życia gdy ktoś
> za tą osobę myśli, robi wszystko, doradza itd itd....

Właśnie tego się obawiam, że czekanie niczego nie zmieni...

[mama-cudownego-misia]

> > Poza tym w lutym urodził Wam się syn, nie ma jeszcze połowy marca,
> > a Ty ją wyganiasz do roboty. Plisss...
>
> Wyganiam i uważam, że słusznie.
To niestety powinno zależeć wyłącznie od jej stanu. Jak się czuje na siłach,
niech jeździ. jednak poród to naprawdę ciężkie przeżycie, a i wysiłek dla
organizmu niemały, a i potem do dziecka człowieka ciągnie. Weź to pod uwagę.
Generalnie w ogóle radziłabym dostosowywać plany do realiów, a nie realia na
siłę naciągać, żeby pasowały do planów.

> > Proponuję na pół roku-rok zawiesić plany budowy domu.
>
> No ale co dalej? :)
Za pół roku zobaczysz, czy to już, czy jeszcze trzeba czasu. Oczywiście nasze
rozwiązanie nie jest jedynym słusznym, ale my zawiesiliśmy marzenia o domku na
jakieś 5-6 lat - po podliczeniu, ile czasu trzeba na rozkręcenie firmy i wzięciu
poprawki na to, że zegar biologiczny tyka i chciałoby się mieć jeszcze jedno
dziecko, na razie nas na domek nie stać i czasowo, i finansowo. Nie musimy mieć
wszystkiego od razu, jak domek będzie za 10 lat, też wytrzymamy.
A na razie, żeby Ci oszczędności nie przepadły - projekt, fundamenty...
Wszystko poza dachem możesz robić po kawałku (pod warunkiem, że ściany nie będą
z siporexu). Dom mojej mamy budował się 7 lat.

> Właśnie sęk w tym, że tego nie było widać dalej, niż powiedzmy pół roku temu.
Hormony, a potem dziecko zmieniają priorytety? Daj kobiecie trochę czasu, to nie
plan dziesięcioletni...

> Dlatego szukam innego rozwiązania, niż to "zdalne sterowanie". Wzmacnianie
> poczucia wartości

[krzysztof-lis]

> To niestety powinno zależeć wyłącznie od jej stanu.

No i zależy. Nie będę przecież jej wyganiać z domu do roboty, gdy nie będzie w
stanie.

> Generalnie w ogóle radziłabym dostosowywać plany do realiów, a nie
> realia na siłę naciągać, żeby pasowały do planów.

Plany są nie po to, by dopasowywać je do realiów. Inaczej nie byłyby planami. ;p

[miacasa]

> Plany są nie po to, by dopasowywać je do realiów. Inaczej nie byłyby planami. ;
> p

ale to właśnie sztywne trzymanie nie niezbyt realistycznego planu rodzi frustrację

[krzysztof-lis]

> ale to właśnie sztywne trzymanie nie niezbyt realistycznego planu
> rodzi frustrację

Na pewno

[mama-cudownego-misia]

No nie, przede wszystkim dlatego, że trzymasz się nierealnego wyobrażenia żony.
W efekcie jak nie dociąga do wymagań, to ją deprecjonujesz (patrz np.: nic
niewarte studia). Absolutnie nie chcę Cię atakować, ale z całą sympatią powtórzę
raz jeszcze: człowieku, zatrzymaj się, przestań myśleć w kółko o tym, czego
oczekujesz i czego byś chciał, a nie masz. Ciesz się synkiem, daj żonie się nim
nacieszyć i dojść do siebie, wspieraj ją i nie deprecjonuj (bo widziały gały, co
brały i co to "coś" studiuje), codziennie rano powtórz, jakie ma zalety (jej
też, ale przede wszystkim sobie)...
Na wszystko jest czas. Przed Tobą jeszcze z 50-70 lat życia, zdążysz sobie ten
dom wybudować.

[aiczka]

A w naszym związku jest tak, że od czasu do czasu któreś z nas wpada w nastrój
typu "niczego nie umiem, nic mi nie wychodzi, nie wiem, co robić i jak my sobie
poradzimy". Wtedy ta druga osoba
- zapewnia o swojej miłości, co kolwiek by się działo,
- przywołuje wszelkie osiągnięcia podłamanego,
- przedstawia jego sytuację umiejętnościowo-zawodową, wybierając wszystkie
pozytywne aspekty,
- zagrzewa do działania, zapewniając, że podłamany da sobie radę,
- jeszcze raz zapewnia o swojej miłości i chęci wspierania,
- podpowiada w miarę możliwości konstruktywnie, jakie podjąć działania (np. jak
porozmawiać z szefem o pieniądzach).
Oboje czujemy, że gdyby nie tego rodzaju wsparcie, zdecydowanie słąbiej
radzilibyśmy sobie w życiu.

W przypadku Twojej żony pozytywna motywacja może obejmować:
- kończysz studia i wtedy będziesz miała wyższe wykształcenie, w wielu pracach
wymagają go domyślnie (choć może niepotrzebnie),
- masz doświadczednie zawodowe i już MASZ klientki, zadbaj by ich nie stracić,
na pewno sobie z tym świetnie poradzisz, bo najtrudniej jest znaleźć klientów a
potem to już sobie polecają itd.
- gdyby udało Ci się zarabiać, mielibyśmy szanse na dom,
- pamiętasz, kiedy pracowałaś na etacie zarabiałaś 2200 - teraz też na pewno Ci
się uda przynajmniej tyle,
- pochwały za każde małe osiągnięcie.

Bardzo dobry pomysł z pomocą w planowaniu zakupów. Przy robieniu listy warto
przejrzeć stan lodówki/szafek (jakich podstawowych produktów brakuje lub się
kończą) i zaplanować sobie, co będzie potrzebne na obiady/śniadania/kolacje w
ciągu kilku najbliższych dni. Dobrze jest wykombinować sobie kilka zestawów dań
(mam na myśli coś takiego, że jak jednego dnia jeszcz na śniadanie ananasa z
jogurtem, to następnego dodajesz ananasa do sosu słodko-kwaśnego na obiad -
takie podpowiedzi można znaleźć na forum Kuchnia).

[krzysztof-lis]

> Oboje czujemy, że gdyby nie tego rodzaju wsparcie, zdecydowanie
> słąbiej radzilibyśmy sobie w życiu.

Dziękuję za tę sugestię.

[chicarica]

Pół roku temu, psitku, to wg moich obliczeń twoja żona była w ciąży. I to w tym
najbardziej rzygająco-zdechłym okresie. Nic dziwnego że nie miała energii i
motywacji, żeby te rzęsy przedłużać, walcząc z pawiem i zastanawiając się czy
zaraz nie obrzyga klientki. Nienormalny jesteś - od niecałego roku jesteście
małżeństwem, przez większość tego czasu żona była w ciąży, teraz macie maleńkie
dziecko, a ty się dziwisz że ona nie jest prężną businesswoman? Chory jesteś i
tyle.

[krzysztof-lis]

> Pół roku temu, psitku, to wg moich obliczeń twoja żona była w ciąży.
> I to w tym najbardziej rzygająco-zdechłym okresie.

Droga psitko, była w ciąży, ale nie w stanie rzygająco-zdechłym.

[chicarica]

Ok. To ja bym jeszcze na twoim miejscu sprawdziła, jak na ciążę wpływa wdychanie
megaśmierdzących rozpuszczalników do akrylu. Gdzieś swego czasu o tym czytałam.

[krzysztof-lis]

> Ok. To ja bym jeszcze na twoim miejscu sprawdziła, jak na ciążę
> wpływa wdychanie megaśmierdzących rozpuszczalników do akrylu. Gdzieś
> swego czasu o tym czytałam.

Znam sprawę. Przez okres ciąży żona robiła tylko tipsy żelowe.

[chicarica]

A co z klientkami na akryle? Poodchodziły! Co za straty! Jak ona mogła!

[krzysztof-lis]

> A co z klientkami na akryle? Poodchodziły! Co za straty! Jak ona
> mogła!

Sam jej powiedziałem, że ma nie robić tipsów akrylowych. Widzisz, żebym marudził
z tego powodu?

hmmm...

[evelne]

tak sobie myślę, że Twoja żona (i Ty też!) jesteście w bardzo młodym
wieku... widzę, że wcześnie założyliście rodzinę, ale może daj jej
trochę czasu? w tym wieku z reguły studiuje się i imprezuje, a nie
myśli o obowiązkach utrzymania rodziny. skoro już jest matką, daj
jej trochę czasu do namysłu, co tak naprawdę chce robić. przede
wszystkim powinieneś ją wspierać w ukończeniu studiów.

[krzysztof-lis]

> może daj jej trochę czasu?

Trochę czasu na co?

> w tym wieku z reguły studiuje się i imprezuje,

Ja tam imprezować nie lubię, żony też specjalnie nie ciągnie. Albo o tym nie wiem.

> przede wszystkim powinieneś ją wspierać w ukończeniu studiów.

No tak, to jasne, ale jej studia naprawdę niewiele w naszej sytuacji zmienią, bo
są niewiele warte.

[miacasa]

Na wszystko w życiu przychodzi odpowiedni czas, teraz macie czas na odchowanie
dziecka i odnalezienie się w roli rodziców. Naiwnie uwierzyłeś w bajkę o złotym
interesie i dopasowałeś swoje życie do tego wyobrażenia. Czas dopasować życie do
realiów a realia są takie, że o wychowawczym to sobie możesz pomarzyć. Jesteście
bardzo młodzi i wcale nie jest to bez znaczenia bo inaczej na życie patrzy osoba
po zawodówce, która pracuje od osiemnastego roku życia a inaczej ktoś, kto
studiując dziennie miał przywileje dorosłego a obowiązki dziecka (jeszcze co
nieco pamiętam z tego uroczego okresu). Za dużo chyba od swojej żony oczekujesz,
ona musi jeszcze dorosnąć, poznać siebie, odnaleźć własną drogę (z tego co
piszesz to właśnie jest na etapie poszukiwań, jeszcze jej nie odnalazła).
A jak twoja żona zapatruje się na zostawienie dziecka i udanie się do pracy?
Chce tego? A może zmieniła zdanie i nie widzi tymczasem takiej możliwości, może
oczekuje bardziej elastycznego podejścia. A to, że jest od ciebie teraz zależna
to naturalny etap w życiu i nie staraj się tak jej za rączkę prowadzić bo etap
zamieni się w stały układ.

[krzysztof-lis]

> Naiwnie uwierzyłeś w bajkę o złotym interesie i dopasowałeś swoje
> życie do tego wyobrażenia.

Zgadza się.

Żona mi naopowiadała jaki to złoty interes a ja w to uwierzyłem, bo nie znam się
na tym, by móc to zweryfikować.

> Czas dopasować życie do realiów a realia są takie, że o
> wychowawczym to sobie możesz pomarzyć.

Rzeczywiście, zaczynam to sobie uświadamiać. Jednak nie chcę się pogodzić z tym
i dlatego, między innymi, założyłem ten wątek.

> Za dużo chyba od swojej żony oczekujesz, ona musi jeszcze
> dorosnąć, poznać siebie, odnaleźć własną drogę (z tego co piszesz
> to właśnie jest na etapie poszukiwań, jeszcze jej nie odnalazła).

Żona jest pod tym względem dziwna.

Po maturze wcale nie chciała iść na studia. Bo wcale nie miała ochoty dalej się
uczyć. Chciała od razu iść do pracy. Jak dziś o tym pomyślę, wynika to chyba z
tego, że chciała wreszcie mieć swoje własne pieniądze i gospodarować nimi bez
czyjegoś nadzoru. Tak czy siak poszła na zaoczne studia w prywatnej szkole, na
jakiejś turystyce, żeby sobie w tygodniu pracować a w weekendy pochodzić do
fajnej szkoły. Bo usłyszała, że w tym konkretnie miejscu studia są fajne.

Ja na te studia patrzę z przymrużeniem oka, bo wiem, ile warci są tacy
absolwenci z "kupionym" licencjatem na marnej uczelni i na równie marnym kierunku.

> A jak twoja żona zapatruje się na zostawienie dziecka i udanie się
> do pracy? Chce tego?

Z tego, co mi wiadomo, tak.

Ale może się jej jeszcze odmieni, w końcu to dość nowa sytuacja.

> A może zmieniła zdanie i nie widzi tymczasem takiej możliwości,
> może oczekuje bardziej elastycznego podejścia.

Może tak

[miacasa]

Tu naprawdę trudno cokolwiek radzić. Jak się mocniej zastanowię to Bogu
dziękuję, że nie wyszłam za mąż za żadnego ze swoich "narzeczonych" ze studiów,
nie żeby to byli źli chłopcy, zwyczajnie bylibyśmy niedopasowani (zakochanie to
za mało, są jeszcze poglądy, wartości, plany, sposób spędzania czasu, stosunek
do wydawania/zarabiania pieniędzy, układy rodzinne). Mam wrażenie, że
przypisałeś żonie cechy, których być może nie posiada a które chciałbyś by miała
i czujesz się oszukany. Tylko, że najgorzej jest gdy sami siebie zwiedliśmy iluzją.

[graue_zone]

"A ja nie godziłem się na to, by mieć na głowie utrzymanie całej rodziny. I
dlatego przed tym się buntuję."
To co z Ciebie za mężczyzna? Może należało żonę ze szpitala batem do roboty
popędzić, żeby straty nie było? Czytałam Twoje wypowiedzi do tej pory i już się
niczemu nie dziwię. Młody jeszcze jesteś i żyjesz na poziomie fantazji, że
wszystko da się w życiu zaplanować. A nie da się, czasem trzeba zrezygnować,
zmodyfikować palny.

[eastern-strix]

he he naiwna...

czasy kiedy to mezczyzni utrzymywali dom a kobiety siedzialy w nim z dziecmi juz
bezpowrotnie minely... i wiesz co? ja sie ciesze z tego (a jestem kobieta), bo
mezczyzni traktowali wtedy kobiety jak sprzet domowy - bylo nawet specjalne
prawo mowiace, jak grubym kijem mozna zone bic i za co.

jak chcesz miec Pana i Wladce to polecam wycieczke do Iranu. Tylko sie nie
zdziw, bo realia moga znacznie odbiegac od Twojego cukierkowego wyobrazenia.

Jesli ludzie sie umawiaja,ze jedo siedzi w domu a drugie pracuje to ok, ale nie
wiem, skad wynika to polskie myslenie ze jedna plec powinna utrzymywac druga.
Utrzymuje to sie dzieci i one nie maja za duzo do powiedzenia wlasnie dlatego,ze
sa od doroslych zalezne. Jesli Ci taki uklad odpowiada,to ja sie nie wtracam,ale
nie mysl, ze mozesz z tego uczynic powszechnie obowiazujacy model.

[graue_zone]

A umiesz czytać ze zrozumieniem? Gdzie ja napisałam, że "jedna pleć powinna
utrzymywać drugą?" Napisałam o braku dojrzałości autora, pośrednio o jego
egoizmie i lenistwie. O jakim Panu i Władcy piszesz? Gdzie to u mnie widzisz?
Pisałam o podziale ról w pewnym momencie życiowym, kiedy ewidentnie rolą
mężczyzny jest zaopiekować się żoną i NOWO NARODZONYM dzieckiem, a nie wymagać
od niej skoku w życie zawodowe zaraz po porodzie. Pisałam, że jet to normalnym
odruchem, każdego dojrzałego i normalnego mężczyzny. autor wątku sprawia
wrażenie rozpieszczonego, niedojrzałego chłopczyka, którmy obraża się na los, że
nie układa się tak, jak sobie zaplanował. I jeszcze raz polecam czytanie ze
zrozumieniem (ja wiem, że to trudne) i nie przypisywanie mi słów, których w
mojej wypowiedzi nie ma.

[krzysztof-lis]

> niedojrzałego chłopczyka, którmy obraża się na los, że
> nie układa się tak, jak sobie zaplanował.

Chłopczyk obraża się na żonę, że nie zachowuje się tak, jak miała się zachowywać.

[krzysztof-lis]

> Jesli ludzie sie umawiaja,ze jedo siedzi w domu a drugie pracuje to
> ok,

O to chodzi!

Gdybym chciał mieć żonę, która siedzi w domu i sprząta (albo lepiej

[sanciasancia]

Przypomina mi się mój dentysta, który strasznie chciał się ożenić z miłą
dziewczyną, niezbyt ambitną, żeby z nim starała się nie konkurować, z dużym
instynktem macierzyńskim, a potem się zdziwił, że wszystkie decyzje są na jego
głowie.
Rozumiem, że tak logicznie myślący mężczyzna, jak Ty, wybrał sobie żonę z pełną
świadomością konsekwencji swojego wyboru.
Teraz masz dwa wyjścia - pokochać odpowiedzialność, która na Tobie spoczywa albo
próbować coś zmienić, ale Twoja żona wygląda mi na twardą sztukę, a z takimi
twardymi sztukami obydwojga płci najlepiej działa stawianie przed faktami. A
poza tym, nie oszukujmy się, fajne ma życie. Też na jej miejscu pewnie nie
chciałabym niczego zmieniać.
A próbowałeś z nią po prostu porozmawiać, co Cię boli? Przedstawić jej swój
punkt widzenia? I znaleźć rozwiązanie kompromisowe, które satysfakcjonowałoby
obie strony?

[krzysztof-lis]

> Rozumiem, że tak logicznie myślący mężczyzna, jak Ty, wybrał sobie
> żonę z pełną świadomością konsekwencji swojego wyboru.

Owszem. Trochę czuję się oszukany, bo decyzję podjąłem w obliczu, jak widać,
niepełnej informacji o tym, jaka żona jest.

> Twoja żona wygląda mi na twardą sztukę, a z takimi twardymi
> sztukami obydwojga płci najlepiej działa stawianie przed faktami.

No stosowane przeze mnie metody na pewno nie działają. ;)

> A próbowałeś z nią po prostu porozmawiać, co Cię boli? Przedstawić
> jej swój punkt widzenia? I znaleźć rozwiązanie kompromisowe, które
> satysfakcjonowałoby obie strony?

Nie raz i nie dwa.

Takie rozmowy kończą się zawsze tak samo.

Ja się wściekam, ona ryczy i wyrzuca mi "a co ty myślisz, że ja chcę, żeby tak
było?!".

A ja myślę, że chce. A nawet, jeśli nie chce, to nic nie robi, by to zmienić.
Tak to przynajmniej odbieram.

Właśnie zastanawiam się też nad tym, jak ma zatem wyglądać to rozwiązanie
kompromisowe. Chyba pora powoli odzwyczajać się od pomysłu urlopu wychowawczego
w lipcu. Ale to pozostawia jedynie wyjście, w którym żona będzie coś dorabiać w
domu. I naprawdę nie wiem, ile musiałaby dorabiać, żeby było nam lepiej. Co
najmniej ze 2 000 miesięcznie. Nie bardzo to sobie wyobrażam.

[vienetta]

A w ogóle to tak sobie dzisiaj na forum usiadłam, a wszędzie pełno
Ciebie Krzysiu...Może weź się za pracę, bo od pisania na forum to Ci
nie przybędzie pieniędzy. Powiem Ci szczerze, że poczytując trochę
Twoich wpisów zaczynam czarno widzieć to Twoje małżeństwo. I szkoda
mi tej kobiety i dziecka, bo pewnie jak wyjdzie z pieluszek, to
zagonisz je do roboty.
A w ogóle to na małzeństwo z taką młódką i zrobienie jej dzidziusia
to moze sobie pozwolić tylko facet albo bogaty (patrz Czaruś Pazura)
albo pracowity:) A Ty do żony masz pretensje, że nie macie
pieniędzy...tak to jest jak się nie myśli głową tylko główką...Nie
udzielaj się tak na tych forumach bo Twoje pretensje życiowe
zaczynają się robić żenujące:(

[krzysztof-lis]

> A w ogóle to tak sobie dzisiaj na forum usiadłam, a wszędzie pełno
> Ciebie Krzysiu...

Mam urlop, to sobie siedzę na forach.

> Może weź się za pracę, bo od pisania na forum to Ci nie przybędzie
> pieniędzy

Mylisz się. ;)

> A Ty do żony masz pretensje, że nie macie pieniędzy...

Przeczytaj tytułowy wpis w wątku, bo chyba nie zrozumiałaś, o co mam pretensje
do żony.

[vienetta]

> Przeczytaj tytułowy wpis w wątku, bo chyba nie zrozumiałaś, o co
mam pretensje
> do żony.

Masz pretensję o bierność i niepracowanie:)
Rozumiem to doskonale, stąd własnie moje odpowiedzi takie a nie
inne, bo czasem sam się prosisz o złośliwości:) Szkoda mi Ciebie i
Twojej żony, a najbardziej szkoda mi dzidziusia. Oddajcie mi to
maleństwo, to ja z nim posiedzę:) Swoje ostatnie jescze karmię
piersią, to co mi tam, pokarmię i Wasze, a Twoja żonka może w końcu
zrobi karierę.
A poważnie mówiąc, to moze ona w domu ma taki własnie wzorzec
odpowiedzialności? (absatrahując od jej młodego wieku)

[krzysztof-lis]

> A poważnie mówiąc, to moze ona w domu ma taki własnie wzorzec
> odpowiedzialności?

Gdyby wcielała w życie model z domu rodzinnego (ojciec i matka pracują, matka
zajmuje się domem), byłoby naprawdę sielankowo. ;)

[sanciasancia]

> Gdyby wcielała w życie model z domu rodzinnego (ojciec i matka pracują, matka
> zajmuje się domem), byłoby naprawdę sielankowo. ;)
Dla Ciebie? Nie wątpię. Dla żony chyba mniej.
Może po prostu Twoja żona świetnie wie, co ją w klasycznym małżeństwie czeka i
torpeduje wszelkie próby zaprowadzenia czegoś, co jej "prawdziwym patriarchatem"
pachnie.

[krzysztof-lis]

> Może po prostu Twoja żona świetnie wie, co ją w klasycznym
> małżeństwie czeka i torpeduje wszelkie próby zaprowadzenia czegoś,
> co jej "prawdziwym patriarchatem" pachnie.

Jeśli rzeczywiście spodziewa się tego, że będzie musiała zarówno pracować na
etacie jak i w domu, to nie dziwię się, że tego pierwszego unika. :)

[boryska_only]

Krzys potrzebuje woła nie żony :(

[krzysztof-lis]

> Krzys potrzebuje woła nie żony :(

Jeśli "żona" to według definicji "kobieta niepracująca", to owszem

[sanciasancia]

> Owszem. Trochę czuję się oszukany, bo decyzję podjąłem w obliczu, jak widać,
> niepełnej informacji o tym, jaka żona jest.
Ludzie się zmieniają, tylko zwykle problemem jest to, że na gorsze.
> Ja się wściekam, ona ryczy i wyrzuca mi "a co ty myślisz, że ja chcę, żeby tak
> było?!".
>
> A ja myślę, że chce. A nawet, jeśli nie chce, to nic nie robi, by to zmienić.
> Tak to przynajmniej odbieram.
To jej to powiedz. Że zachowuje się tak, jaby naprawdę tego chciała i było jej
wygodniej i zostaw ją z tym, niech sobie przemyśli. Tylko na spokojnie, nie w
nerwach.
> Właśnie zastanawiam się też nad tym, jak ma zatem wyglądać to rozwiązanie
> kompromisowe. Chyba pora powoli odzwyczajać się od pomysłu urlopu wychowawczego
> w lipcu. Ale to pozostawia jedynie wyjście, w którym żona będzie coś dorabiać w
> domu. I naprawdę nie wiem, ile musiałaby dorabiać, żeby było nam lepiej. Co
> najmniej ze 2 000 miesięcznie. Nie bardzo to sobie wyobrażam.
Twój urlop wychowawczy w takiej sytuacji jest chyba poza dyskusją.
A poza tym może należy zmierzyć zamiary podług sił i nie oczekiwać za dużo.

[krzysztof-lis]

> To jej to powiedz. Że zachowuje się tak, jaby naprawdę tego chciała
> i było jej wygodniej i zostaw ją z tym, niech sobie przemyśli. Tylko
> na spokojnie, nie w nerwach.

Ten etap przerobiliśmy. Czekam na efekty. ;)

[vienetta]

Krzysiu drogi, to co opisałeś przypomina mi moje małżeństwo sprzed
lat. Miałam 21 lat jak urodziłam 1-sze dziecko, a mąż 27. Jak sobie
przypominam z obecnej perspektywy tamtą siebie, to widzę, jakim ja
byłam dzieckiem. Na szczęście mój mąż był bardziej dojrzały i wziął
odpowiedzialność za rodzinę i niedojrzałą kobietę (mnie)z którą się
związał. Na szczęście pozwolił mi dojrzeć i cieszyć się
macierzyństwem. Nie musiałam pracować, bo najważniejsze według nas
było dobro dziecka i zapewnienie mu najlepszego dzieciństwa. Potem
przyszło kolejne i nie pracowałam w sumie 7 lat. W tym czasie
skończyłam studia, które wobec mojego męża też były zbędne (a mąż ma
wykształcenie wyższe:) i dzięki studiom poznałam ludzi, którzy
zaprotegowali mnie do pracy jako osobę inteligentną, odpowiedzialną
i pracowitą (jak widzisz studia się jednak opłacają, może nie od
razu, ale w dłuższej perspektywie na pewno tak).
Niech żona zajmie się wychowaniem dziecka, a Ty zajmij się
zarobieniem na nich - w końcu to Ty myślałeś, że żona będzie na
Ciebie zarabiała, ale stało się odwrotnie i też trzeba tą żabę
zjeść. Piszesz, że etat Cię nudzi - nie rozumiem tu czegoś, bo sam
żonę wysyłasz do jakiejkolwiek roboty, a Ciebie praca
nudzi,hmmmm...Ona miesiąc temu urodziła dziecko, nawet pewnie nie
minął jeszcze termin połogu...pewnie żona karmi dziecko piersią, jak
Ty sobie dalej to wyobrażasz, że pójdzie do pracy i będzie
tak "latać" jak pies z jęzorem, a Ty będziesz w domu stronki sobie
robił i siedział z dzdziusiem, będziesz dziecko butelką karmił? Jak
jesteś taki oszczędny to zapewne wiesz, że naturalny pokarm jest
najlepszy i najtańszy.
Macie takie różne charaktery i niestety musisz ze swoją
oszczędnością i pracowitością wziąć na wstrzymanie, a Twoja kobieta
jest naprawdę jeszcze dzieckiem. A studia w życiu są teraz naprawdę
niezbędne, ponieważ bez studiów nie ma dobrej pracy.
Twoje plany są nierealne i warto by było abyś się z tym pogodził, bo
inaczej bedziesz żył w ciągłej irytacji. Wyznacz sobie plany metodą
małych kroczków i pamiętaj, że w tym biegu do majątku nie mozesz
zagubić najważniejszej rzeczy: dobra rodziny. Bo nikt jeszcze nie
udowodnił, że pieniądze są w życiu najważniejsze:) A poważnie to
ludzie mogą żyć na różnej stopie majątkowej i są szczęsliwi,
dysonans pojawia się dopiero wtedy, kiedy rzeczywistość rozmija się
z oczekiwaniami. Moze warto na razie cieszyć się rodziną i
wychowaniem dziecka, a nie planować postawienia pałaców? Pojawienie
się dziecka ZAWSZE przewartościowuje małżonków i jest dla nich
testem, życzę Ci, abyście z niego wyszli zwycięsko i dobądź ze
swojego wnętrza pokłady cierpliwości:)

[krzysztof-lis]

> Nie musiałam pracować, bo najważniejsze według nas było dobro
> dziecka i zapewnienie mu najlepszego dzieciństwa.

To podobna sytuacja, jak u nas

[vienetta]

krzysztof-lis napisał:

> > Nie musiałam pracować, bo najważniejsze według nas było dobro
> > dziecka i zapewnienie mu najlepszego dzieciństwa.
>
> To podobna sytuacja, jak u nas

[krzysztof-lis]

> Pogódź się z tym, że Twoja żona jest osobą, która nie znajdzie
> teraz pracy, bo: nie ma wykształcenia, nie ma doświadczenia, jest
> niedojrzała, i najważniejsze powinna zająć się uszczęśliwieniem
> małego dzidziusia, który potrzebuje matki.

Dlatego nie chodzi o to, by żona szukała etatu, tylko korzystała z tego, co już
ma

[vienetta]

krzysztof-lis napisał:

> > Pogódź się z tym, że Twoja żona jest osobą, która nie znajdzie
> > teraz pracy, bo: nie ma wykształcenia, nie ma doświadczenia, jest
> > niedojrzała, i najważniejsze powinna zająć się uszczęśliwieniem
> > małego dzidziusia, który potrzebuje matki.
>
> Dlatego nie chodzi o to, by żona szukała etatu, tylko korzystała z
tego, co już
> ma

[krzysztof-lis]

> POTRZEBY NOWORODKA MOŻE ZASPOKOIĆ TYLKO MATKA (CHYBA ŻE NIE ZYJE)!!!

Które? Które konkretnie?

> To się z nią rozwiedź, wygląda na to, że zrobisz jej
> przysługę...Ręce i cycki opadają....

Wiesz, myślałem o tym, ale nie chcę się rozwodzić.

[aiczka]

> > (CHYBA ŻE NIE ZYJE)!!!

A co, wtedy dziecko też umiera, czy jak?

[attiya]

krzysztof-lis napisał:
opiekunka.
>
> > Robisz z tej swojej żony jakiąś monstrualną pijawkę, a ona jest
> > miesiąc po porodzie!!!
>
> Nie miesiąc, tylko 12 dni po porodzie.
>
no teraz przegiąłes.....a do pracy moze isc od następnego poneiziałku czy od jutra?
ja 12 dni po porodzie nie miałam jeszcze wszystkich szwów zdjęcych i ledwo
chodziłam.
bredzisz...naprawdę bredzisz....
> I nie czepiam się tego, że teraz siedzi w domu, tylko tego, że od 14 miesięcy
> jest na moim utrzymaniu i nie robi praktycznie nic, by to zmienić.

[krzysztof-lis]

> no teraz przegiąłes.....a do pracy moze isc od następnego
> poneiziałku czy od jutra?
> bredzisz...naprawdę bredzisz....

Niech idzie do pracy od kiedy będzie mogła, byle w ogóle poszła. Byle w ogóle
zaczęła cokolwiek robić w tym kierunku. Przecież może zarabiać pieniądze siedząc
również w domu.

[attiya]

krzysztof-lis napisał:

> > no teraz przegiąłes.....a do pracy moze isc od następnego
> > poneiziałku czy od jutra?
> > bredzisz...naprawdę bredzisz....
>
> Niech idzie do pracy od kiedy będzie mogła, byle w ogóle poszła. Byle w ogóle
> zaczęła cokolwiek robić w tym kierunku. Przecież może zarabiać pieniądze siedzą
> c
> również w domu.
ktoś juz tu pisał, żebys spokojnie pogadal z żoną, raz, drugi, piąty, dziesiąty.
Przeanalizowac wszystko, zastanowic sie. Niech dojdzie do siebie, wykorzysta
cały macierzyński bo jej sie nalzey jak psu buda. I nie pisz, ze siedziala 14
m-cy bo to inna sytuacja była - i odejmij 9 miesięcy ciązy - ja wiem ze tonie
choroba ale co innego pisze facet a co innego mysli kobieta jak w ciazy chodzi.
Jelsi żona wg ciebie MA pacowac, to tez niech przemysli swą sytuację - jesli nie
chce i lepiej jej będzie bez ciebie - moze tez taki scenariusz wezmiesz pod
uwage - to zyjcie oddzeilnie - ty będizesz dorabiał sie a ona z rodzicami
siedziała i ono bedą ją utrzymywac.....no jeszcze o alimentach na dziecia pamietaj

Oj ja Bym Cię Pogoniła !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[mala-beti]

krzysztof-lis napisał:

> > Pogódź się z tym, że Twoja żona jest osobą, która nie znajdzie
> > teraz pracy, bo: nie ma wykształcenia, nie ma doświadczenia, jest
> > niedojrzała, i najważniejsze powinna zająć się uszczęśliwieniem
> > małego dzidziusia, który potrzebuje matki.
>
> Dlatego nie chodzi o to, by żona szukała etatu, tylko korzystała z
tego, co już
> ma

[krzysztof-lis]

> Człowieku plany i kasa ci przesłoniły normalne spojżenie na życie!

Co to jest "normalne spojrzenie na życie"? Bo chyba nie jest nim harówka przy
braku wkładu finansowego drugiej strony.

> Razem podjeliśmy taką decyzję, dla niego nie ma żadnego problemu,
> że utrzymuje nas troje. Bo chciał, aby synek rok posiedział z
> mamą.

Ale widzisz

[kklekss]

Nie dorosłeś do roli męża a tym bardziej OJCA . Po co wogóle
zakładałeś rodzinę? Ty męczysz żonę , która teraz cały czas powinna
poswięcić maleństwu.Okropny jesteś .I na dodatek leń.

[krzysztof-lis]

> Nie dorosłeś do roli męża a tym bardziej OJCA . Po co wogóle
> zakładałeś rodzinę? Ty męczysz żonę , która teraz cały czas powinna
> poswięcić maleństwu.Okropny jesteś .I na dodatek leń.

Dziękuję za ten jakże konstruktywny komentarz.

[kklekss]

Żal mi Twojego dziecka Ty okropny materialisto.

Cale życie ma mojej małej głowie;)

[moreno68]

tak powinien brzmieć Twój infantylny wpis.Dla mnie nie dorosłeś do
roli męża, do roli ojca tym bardziej nie.Miesiąc po porodzie
wysyłasz kobietę do pracy ,może zapatrzyleś się na film z De Niro i
sobie piersi do karmienia dzieciaka przykleisz.
Najbardziej Ci żal utraconych wyimaginowanych zarobków żony , nie
biorąc pod uwagęże czas jaki teraz poświęci dziecku jest dla jego
rozwoju najważniejszy.
Dobrze,że na porodówce nie kazałeś jej przykejac rzęs i tipsów
położne, w sumie sam poród to takie mało dochodowe zajęcie.
Dla mnie jesteś zdziecinniałym leniem o wielkim ego;)
przynajniej wiem czemu Twoje forumowe wpisy są takie infantylne.
A tak na marginesie gratuluje Teściowej .Obiadki smakują , bo sam
masz chyba dwie lewe ręce żeby przygotować?
może tania zupa w proszku z supermarketu , będzie taniej.Bo
Teściowej chyba za kucharzenie płacisz...wkońcu to też praca;)

[krzysztof-lis]

> Miesiąc po porodzie wysyłasz kobietę do pracy ,

Jak już wspomnieliśmy, nie MIESIĄC po porodzie, tylko 12 dni.

I nie wysyłam jej do pracy dziś, tylko od 14 miesięcy. To chyba ma znaczenie,
prawda?

> Najbardziej Ci żal utraconych wyimaginowanych zarobków żony , nie
> biorąc pod uwagęże czas jaki teraz poświęci dziecku jest dla jego
> rozwoju najważniejszy.

Gdyby żona pracowała przez ten czas, bylibyśmy o, lekko licząc, 30 000 PLN do
przodu. Tak, szkoda mi tych utraconych pieniędzy.

> A tak na marginesie gratuluje Teściowej .Obiadki smakują , bo sam
> masz chyba dwie lewe ręce żeby przygotować?

Jak mi ktoś oferuje pomoc, dzięki której będę miał więcej czasu, nie zwykłem
odmawiać. Bo i po co?

[moreno68]

nie dość ze leń to jeszcze wygodnicki;0)Że z darmowej pomocy nie
zrezygnujesz to już wiadomo po Twoich wpisach.
A te 30000 to urojona suma ,która powstała w Twojej głowie z
absurdalnych wyliczeń.Naprawdę tego nie widzisz.
A jeśli od porodu minęło 12 dni to tym bardziej gratuluję
krótkowzrocznosci.
Rozumiem,że bycie ojcem nic nie zmieniło w Twojej głowie?Nadal tylko
masz w niej kalkulator;)

[krzysztof-lis]

> A te 30000 to urojona suma ,która powstała w Twojej głowie z
> absurdalnych wyliczeń.Naprawdę tego nie widzisz.

Żona zarabiała ponad 2 000 netto miesięcznie. Pracę straciła 14 miesięcy temu.
Nie trzeba być orłem, by przemnożyć jedno przez drugie i uzyskać dodatkowy
dochód w wysokości ok. 30 000 PLN.

[moreno68]

14000 x 2000= 28000 nie trzeba być orłem żeby to policzyć.Oczywiście
przy założeniu ,że nie wolno jej nic wydać z zarobionej kasy.
wogóle szczerze dziwię się ,że żonie udało się zajść w ciąże...taki
facet u boku to najlepszy i najtańszy środek antykoncepcyjny.

A teraz konkretnie
jeżeli nie dojrzejesz do roli ojca i męża wróżę krótki żywot waszego
związku.

[krzysztof-lis]

> 14000 x 2000= 28000 nie trzeba być orłem żeby to policzyć.

To wpisz to do kalkulatora i zobacz, czy aby na pewno dobrze policzyłaś. :)

14 miesięcy razy 2 200 PLN miesięcznie = 30 800 PLN.

> Oczywiście przy założeniu ,że nie wolno jej nic wydać z zarobionej
> kasy.

Te 30 800 PLN mielibyśmy więcej w naszej wspólnej kasie. Tej naszej wspólnej
kasie, z której ona wydaje pieniądze.

Straciłeś o 40000 tys więcej...;)

[moreno68]

Raz piszesz 2000 netto póżniej 2200 a teoretycznie miała zarabiać
5000...
W wirtualnej gotówce jesteś niezły;)
No a 14 x teoretyczne 5000 =70.000

Chłopie straciłeś o 40000tys więcej ...To już powód do rozwodu;)

i cały czas zero kasy na własne wydatki bez Twojej zgody...
tylko takich kwot nie przenieś na PIT Roczny....bo jeszcze oprócz
żony będziesz mieś Urząd Skarbowy

[krzysztof-lis]

> Raz piszesz 2000 netto póżniej 2200 a teoretycznie miała zarabiać
> 5000...

Napisałem:
> Żona zarabiała ponad 2 000 netto miesięcznie.
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=898&w=92484308&a=92494535
2 200 to PONAD 2 000? Czy może się mylę.

Twierdziła, że po kursie robienia rzęs i założeniu firmy będzie zarabiać te 5
000 netto miesięcznie.

> i cały czas zero kasy na własne wydatki bez Twojej zgody...

O czym Ty piszesz?

[boryska_only]

a to ona nic nie wydawałaby ze swojej pensji?ze taka okrągła sumka
ci wyszła?

Lepiej: Cale życie -czytaj rok- na mojej głowie;)

[kacpercio1]

no tak "całe życie" bo Pan autor ma już ponad 50 lat i szeroki
wachlarz doświadczeń;)

[krzysztof-lis]

> no tak "całe życie" bo Pan autor ma już ponad 50 lat i szeroki
> wachlarz doświadczeń;)

Pisząc "całe życie" nie miałem na myśli długiego okresu, tylko szeroki zakres
zagadnień, które są na mojej głowie.

[krzysztof-lis]

> a to ona nic nie wydawałaby ze swojej pensji?ze taka okrągła sumka
> ci wyszła?

Wydatki żony niewiele się zmieniły. A skoro po stronie przychodów mielibyśmy o
30 000 PLN więcej to przy niezmiennej stronie kosztów, dokładnie tyle by nam
zostało.

Może nie będzie to 30 000 złotych, tylko 25 000 albo 20 000. Rozumiem, że to
zasadniczo zmienia postać rzeczy?

[vienetta]

Nie dosyć, że paskudny, to jeszcze hipokryta...
Oj, kup dzieciaku duże lustro i się w nim przejrzyj...
Pozbądź się problemu, jak już wcześniej mówiłam, ja chętnie
zaadoptuję twojego dzidziusia:), a mój mąż Twoją młodą żonkę:)

[krzysztof-lis]

> Nie dosyć, że paskudny, to jeszcze hipokryta...
> Oj, kup dzieciaku duże lustro i się w nim przejrzyj...

Cieszy mnie, vienettko, że tak dobrze bawisz się w tym wątku.

Powstał on jednak nie po to, byś mogłam nie zwymyślać tylko po to, byś mogła mi
pomóc.

Chyba, że chcesz mi pomóc mieszając mnie z błotem. Zmartwię Cię jednak, bo to
niewiele zmieni. Naprawdę. Szkoda Twojego czasu.

[denay]

krzysztof-lis napisał:

> > Miesiąc po porodzie wysyłasz kobietę do pracy ,
>
> Jak już wspomnieliśmy, nie MIESIĄC po porodzie, tylko 12 dni.

Tym gorzej o Tobie świadczy
6 tygodni trwa połóg i kobieta ma prawo
do absolutnie ŚWIĘTEGO SPOKOJU w tym czasie
proponuje nieco dokształcić się w temacie fizjologii
kobiety po porodzie

>
> I nie wysyłam jej do pracy dziś, tylko od 14 miesięcy. To chyba ma
znaczenie,
> prawda?
>
> > Najbardziej Ci żal utraconych wyimaginowanych zarobków żony , nie
> > biorąc pod uwagęże czas jaki teraz poświęci dziecku jest dla jego
> > rozwoju najważniejszy.
>
> Gdyby żona pracowała przez ten czas, bylibyśmy o, lekko licząc, 30
000 PLN do
> przodu. Tak, szkoda mi tych utraconych pieniędzy.

było dziecka nie płodzić skoro tak na kasie Ci zależy...

>
> > A tak na marginesie gratuluje Teściowej .Obiadki smakują , bo sam
> > masz chyba dwie lewe ręce żeby przygotować?
>
> Jak mi ktoś oferuje pomoc, dzięki której będę miał więcej czasu,
nie zwykłem
> odmawiać. Bo i po co?


Przy tym wszystkim dobrze jest mieć jednak świadomość,
że po tym łez padole chodzą normalni mężczyźni,
którym mózgu nie przeżarła idea
dopasowywania całego świata do własnych wyobrażeń
jak do matrycy na zasadzie: "bo ja uważam, że tak będzie najlepiej"

[vienetta]

Odpowiadając na posta Krzysia-lisa nie spodziewałam się aż takiego
bagna... Całe szczęście, że ja mam takiego męża, jakiego mam, bo
jakbym trafiła na krzysiopodobny egzemplarz, to porażka.

[krzysztof-lis]

> Tym gorzej o Tobie świadczy
> 6 tygodni trwa połóg i kobieta ma prawo
> do absolutnie ŚWIĘTEGO SPOKOJU w tym czasie

Rozumiem, że w połowie kwietnia mogę żonę literalnie wykopać z domu do pracy?

> było dziecka nie płodzić skoro tak na kasie Ci zależy...

1. To nie ze względu na dziecko nie mamy tych pieniędzy, tylko ze względu na to,
że żona nie pracuje. Chyba nie doczytałaś.
2. Kasa to środek do osiągnięcia celu a nie cel sam w sobie.

> jak do matrycy na zasadzie: "bo ja uważam, że tak będzie najlepiej"

Jak więc, według Ciebie, będzie najlepiej?

Ale napisz konkretnie, jak sobie wyobrażasz życie moje i rodziny w takiej
sytuacji, jaką opisałem.

[kklekss]

Jesteś bardzo niedojrzały albo gł... .

[demonsbaby]

krzysztof-lis napisał:

> > Tym gorzej o Tobie świadczy
> > 6 tygodni trwa połóg i kobieta ma prawo
> > do absolutnie ŚWIĘTEGO SPOKOJU w tym czasie
>
> Rozumiem, że w połowie kwietnia mogę żonę literalnie wykopać z domu do pracy?

Przepraszam za chamstwo... Czy to, drogi Krzysiu, tobie dupę przy porodzie
rozerwało czy jej? Przede wszystkim mówisz o 22letniej dziewczynie, którą w
głównej mierze ciężko obarczać odpowiedzialnością za brak precyzji planów co do
założonego przez Ciebie celu. Znam kobiety dojrzałe, którym macierzyństwo
wywróciło też świat wartości i codzienny tryb życia do góry nogami. Czasu wymaga
pogodzenie roli rodzica małego dziecka i rodzica pracującego.
>
> > było dziecka nie płodzić skoro tak na kasie Ci zależy...
>
> 1. To nie ze względu na dziecko nie mamy tych pieniędzy, tylko ze względu na to
> ,
> że żona nie pracuje. Chyba nie doczytałaś.

Jak to nie doczytała? Próbowała swoich sił w różnych kierunkach. To, że grzejesz
dupsko w 3letniej stało etatowej posadce - tym bardziej kreuje Cię w moich
oczach jako całkowitego ignoranta w stosunku do kobiety, która w lutym (na Boga
w lutym) dała Ci syna!!!
Powtórzę się po raz kolejny - kobietom cięzko wrócić po 4mcach macierzyńskiego
do pracy - bo żal im rozstać się z maleństwem, przywiązanym do cycka i
wymagającego szczególnej troski!
A czy TY jej robisz łaskę - pomagając w codziennych obowiązkach domowych, skoro
sobie nie radzi jak świeża mama???? Łaska???? TO JEST TWÓJ OBOWIĄZEK!!!! A jeśli
ciężko ci pojąc takie zależności - to właśnie w rolki ojca się
zdyskwalifikowałeś. Brak ci kasy??? To rozwiedż się z żoną i zakładaj rodzinę z
karierowiczką, a jej przynajmniej skończysz truć w życiu!

> 2. Kasa to środek do osiągnięcia celu a nie cel sam w sobie.
>
> > jak do matrycy na zasadzie: "bo ja uważam, że tak będzie najlepiej"
>
> Jak więc, według Ciebie, będzie najlepiej?
>
> Ale napisz konkretnie, jak sobie wyobrażasz życie moje i rodziny w takiej
> sytuacji, jaką opisałem.

Najlepiej będzie jak wyżej.

[krzysztof-lis]

> Przepraszam za chamstwo... Czy to, drogi Krzysiu, tobie dupę przy
> porodzie rozerwało czy jej?

Ani mnie, ani jej.

> Przede wszystkim mówisz o 22letniej dziewczynie, którą w głównej
> mierze ciężko obarczać odpowiedzialnością za brak precyzji planów
> co do założonego przez Ciebie celu.

Nie mam do żony pretensji o "brak precyzji planów" (cokolwiek to znaczy), tylko
o to, że jest bierna i nie chce zmienić sytuacji, w której jesteśmy od
kilkunastu miesięcy.

> Znam kobiety dojrzałe, którym macierzyństwo wywróciło też świat
> wartości i codzienny tryb życia do góry nogami.

Mojej żonie wiele to nie zmieniło w życiu, tak siedziała w domu, tak i teraz
będzie siedzieć. Tyle tylko, że nie będzie mogła spać do 10.

> Jak to nie doczytała? Próbowała swoich sił w różnych kierunkach.

2 próby w ciągu 14 miesięcy to mało. A może się mylę?

> Powtórzę się po raz kolejny - kobietom cięzko wrócić po 4mcach
> macierzyńskiego do pracy - bo żal im rozstać się z maleństwem,
> przywiązanym do cycka i wymagającego szczególnej troski!

Powtórzę po raz kolejny

[demonsbaby]

krzysztof-lis napisał:

> > Przepraszam za chamstwo... Czy to, drogi Krzysiu, tobie dupę przy
> > porodzie rozerwało czy jej?
>
> Ani mnie, ani jej.

Wybacz do wyjątków medycznych należą pierworódki, które rodząc naturalnie nie mają nacinanego krocza ... bądź to krocze rozerwały. No chyba, że mówimy o cesarce - po tym się dochodzi ciężej do siebie niż po naturalnym.

Powtarzam Ci z uporem maniaka: TO TY NIE DOROSŁEŚ DO ROLI OJCA.

[krzysztof-lis]

> Powtarzam Ci z uporem maniaka: TO TY NIE DOROSŁEŚ DO ROLI OJCA.

Dziękuję za kolejną zupełnie bezużyteczną wypowiedź.

Ani nie sprawi ona, że nagle dorosnę, ani nie zmieni mojej sytuacji.

[demonsbaby]

O bezużyteczności obiektywnej odpowiedzi obiketywnego obserwatoa może jedynie
świadczyć twoja ignorancja.
Zweryfikuj własna postawę, kto wie, może dojdziesz do konstruktywnych wniosków.

[krzysztof-lis]

> O bezużyteczności obiektywnej odpowiedzi obiketywnego obserwatoa
> może jedynie świadczyć twoja ignorancja.

Rozumiem, że gdy ktoś obiektywny powie Ci, że jesteś głupia, pomoże Ci to w życiu?

[demonsbaby]

krzysztof-lis napisał:

> > O bezużyteczności obiektywnej odpowiedzi obiketywnego obserwatoa
> > może jedynie świadczyć twoja ignorancja.
>
> Rozumiem, że gdy ktoś obiektywny powie Ci, że jesteś głupia,
pomoże Ci to w życ
> iu?

hahaha z pewnością słysząc to od 80 na 100 pytanych - zaczęłabym
odbierać takie stwierdzenie jako obiektywizm. Tutaj masz jednak 100%
podzielających moją opinię, że NIE DOROSŁEŚ:
- DO ZAKŁADANIA RODZINY I BYCIA JEJ GŁOWĄ;
- OCHRONY WŁASNEJ ZAŁOŻONEJ JUŻ RODZINY;
- RODZICIELSTWA

[demonsbaby]

P.s zabawnie było poczytać inne twoje wypowiedzi -chcoiazby na temat
uprawienia seksu na "drugą dobę" po porodzie :)))

[krzysztof-lis]

> Tutaj masz jednak 100% podzielających moją opinię, że NIE DOROSŁEŚ:

I powiedz, co z tego ma dla mnie wynikać?

W żaden sposób nie pomaga mi to w rozwiązaniu problemu.

Z tego ma wynikać zmiana

[triss_merigold6]

Z tego powinna wynikać zmiana. Wszelkie zmiany zaczynamy OD SIEBIE,
powie Ci to każdy psycholog, psychiatra, terapeuta, mediator etc.
Ty masz zmienić nastawienie i założenia a na początek zrezygnować z
realizacji planu, który nie wytrzymał konfrontacji z realem.
Żony nie zmienisz więc zmień siebie i dostosuj sie do nowych
okoliczności.

[krzysztof-lis]

> Żony nie zmienisz więc zmień siebie i dostosuj sie do nowych
> okoliczności.

Rozumiem, że ta zasada obowiązuje w każdym małżeństwie, a nie tylko tam, gdzie
to mężczyźnie żona nie pasuje?

[triss_merigold6]

Interesują Cię wszystkie małżeństwa czy Twoje? Nie ma uniwersalnego
wzoru na relacje pary ani uniwersalnej recepty co robić kiedy
oczekiwania i możliwości nie idą w parze.
Być może jeśli Ty zmienisz nastawienie i schematy zachowań to żona
również się zmieni. Być może.
Nie myśl za dużo tylko przyjmij real na klatę albo za chwilę
będziesz upierdliwie zamieszczał posty na temat wygórowanej
wysokości alimentów.

[krzysztof-lis]

> Interesują Cię wszystkie małżeństwa czy Twoje?

Nie o to mi chodziło

[demonsbaby]

Pronuję zacząc naukę od cztyania tekstu ze zrozumieniem. Przede
wszystkim, powtórzę się poraz kolejny, WERYFIKACJA WŁASNEJ POSTAWY
(ROSZCZĄCEJ).

[verdana]

Najlepiej? Nie ma najlepiej - b Ty w małzenstwie widzisz tylko
siebie. Żona do pracy nie moze teraz wrocic, nawet z punktu widzenia
prawa - nie wolno podejmowac pracy na urlopie macierzyńskim, wlasnie
po to m in. by chciwy mąż nie wyganiał do pracy żony, lekcewaząc jej
zdrowie i dobro dziecka, a liczac wyłącznie na pieniądze. Nie
rozumiem tez, po co Ci dziecko - to jest dopiero strata pieniędzy.
Myślę, ze wyslesz jed do pracy w pierwszym możliwym momencie, by
przynosilo dochod, a nie zajmowalo się głupia szkołą.
jest dla kazdego myslacego człowieka oczywiste, ze przez pewien
czas, gdy rodzi się dziecko, jedna osoba utrzymuje cały dom - facet
najczęściej. Nie wpadło Ci to do glowy?
Rozumiem, zę idealna sytuacja jest taka, ze żona ma cały dom na
glowie - bo Twoja wizja zajmowania się niemowleciem to zmarnowanie
dziecka na 100%.

[krzysztof-lis]

> Najlepiej?

Tak. Najlepiej.

> jest dla kazdego myslacego człowieka oczywiste, ze przez pewien
> czas, gdy rodzi się dziecko, jedna osoba utrzymuje cały dom - facet
> najczęściej.

Jak już napisałem, ten wątek nie dotyczy mojej sytuacji od 12 dni, tylko mojej
sytuacji od 14 miesięcy. Sytuacji, w której to jedna osoba utrzymuje dom a druga
nie stara się tego zmienić.

> Rozumiem, zę idealna sytuacja jest taka, ze żona ma cały dom na
> glowie - bo Twoja wizja zajmowania się niemowleciem to zmarnowanie
> dziecka na 100%.

W jaki sposób ta wypowiedź ma mi w czymkolwiek pomóc?

[demonsbaby]

krzysztof-lis napisał:

>
>
> W jaki sposób ta wypowiedź ma mi w czymkolwiek pomóc?
W uświadomieniu Ci człowieku, żebyś przeanalizował swój świat wartości ponownie
- jeśli po takiej czynności nie dojdziesz do konstruktywnych wniosków w stosunku
do własnej osoby, to my ci tu pomożemy ... dojść do wniosku, że rola ojca nie
jest Ci pisana, podobnie jak rola człowieka, który swoją rodzinę chronić powinien.

[vienetta]

Ależ wszyscy Ci to już napisali, przeczytaj uważnie dyskusję od
początku, bo powtarzanie tego samego nie ma sensu.
Piszesz, że Cię mieszam z błotem, ale to nieprawda, tylko po prostu
Ty nie chcesz żadnych rad, tylko przytaknięcia Twoim pomysłom na
życie. A od myślących inaczej oczekujesz jakiejś innej "formy" na
życie, która Ci zapewni to samo, co chciałeś w poprzedniej "formie"?
Tak się NIE DA.
Oczekujesz od ludzi recepty na życie i zarabianie pieniędzy?
Oczekujesz recepty na zmianę żony?
Oczekujesz biznesplanu, dzięki któremu zrealizujesz swoje plany?
To Twoje życie i od Ciebie tylko zależy jakie będzie, a będzie
zapewne przykre, jeżeli nie zmienisz swojego podejścia do żony,
dziecka i pieniędzy.
Żal mi po prostu tego dzieciaczka, kiedy się pytasz, do czego
potrzebna mu mama. Żal mi tej kobiety, że chcesz z niej na siłę
zrobić kogoś, kim nigdy nie była, a o czym doskonale wiedziałeś. Żal
mi jej matki, przychodzącej zrobić obiadki dla zięciula, który
uważa, że tak mu się po prostu należą.
Jesteś jakimś wyjątkowo nieczułym, niewdzięcznym osobnikie, w
dodatku myślącym, że wszystkie rozumy pozjadał. Więcej pokory, bo co
będzie, jak przydarzą Ci się jakieś nieoczekiwane losowe sprawy?
Po prostu żal ściska, jak się czyta te Twoje przepełnione
kalkulacjami posty.

[moreno68]

Planowaliście dziecko czy to była wpadka?Bo ciąża trwa z reguły 9
miesięcy , może być zagrożona i nie można pracować.W okresie ciązy
trzeba wyluzować i odpoczywać , a Ty wyliczasz utracone dochody nie
biorac tego pod uwagę.
14miesięcy - 9 ciąża= 5 miesięcy
5 x 2000 = 10.000 tys.

A ruszyć samemu dupsko do lepiej płatnej pracy to nie łaska.Skoro
jesteś takim geniuszem stron internetowych;)

[krzysztof-lis]

> Planowaliście dziecko czy to była wpadka?Bo ciąża trwa z reguły 9
> miesięcy , może być zagrożona i nie można pracować.

Nie była zagrożona. Żona mogła pracować. Nie biorę więc pod uwagę wariantu,
który istnieje tylko w teorii.

> 14miesięcy - 9 ciąża= 5 miesięcy
> 5 x 2000 = 10.000 tys.

Okay

[krzysztof-lis]

> Ty nie chcesz żadnych rad, tylko przytaknięcia Twoim pomysłom na
> życie.

Chcę rad, jak zmienić nastawienie żony do tego małżeństwa. Uważam, że
oczekiwanie partnerskich relacji w związku jest jak najbardziej na miejscu.

Nie interesuje mnie wysłuchiwanie, że:
* krzysiopodobny egzemplarz to byłaby porażka,
* jestem paskudnym hipokrytą,
* jestem dzieciakiem,
* pieniądze wypaliły mi głowę,
* zrobię żonie przysługę rozwodząc się,
* jestem wyjątkowo nieczułym osobnikiem,
* pozjadałem wszystkie rozumy,
* nie myślę głową, tylko główką.

To wyciągnięte wyłącznie z Twoich wypowiedzi. I Ty twierdzisz, że nie mieszasz
mnie z błotem?

> A od myślących inaczej oczekujesz jakiejś innej "formy" na życie,
> która Ci zapewni to samo, co chciałeś w poprzedniej "formie"?

Zgadza się, bo nie podoba mi się życie w schemacie, w którym to tylko jedna
osoba jest odpowiedzialna za życie rodziny. Choć dla kobiety takiej jak moja
żona jest to z pewnością spełnienie marzeń.

> Oczekujesz od ludzi recepty na życie i zarabianie pieniędzy?

Tę już mam.

> Oczekujesz recepty na zmianę żony?

Tak

[vienetta]

Czsami musi być dosadniej, bo jeden zrozumie od razu, a inny nie:(
Ty jesteś własnie tym drugim przypadkiem.
Ale i tak nie zrozumiałeś, bo zamiast się zastanowić na treścią, to
wyławiasz z tekstu co smakowitsze kąski i rozmieniasz je na drobne.
Nic nie wyniosłeś z całej dyskusji.
Zamiast analizy proponuję syntezę.
Ale w sumie te przytoczone przykłady moich wypowiedzi to doskonała
ilustracja Twojego zachowania:)
I nie dziw się ludziom, że nie rozumieją twojego podejścia do żony,
dziecka i życia, bo ono jest poniekąd oryginalne.

[krzysztof-lis]

> Czsami musi być dosadniej, bo jeden zrozumie od razu, a inny nie:(

Czyli jednak przyznajesz, że wielokrotnie mieszałaś mnie z błotem? Dobre i to...

> Nic nie wyniosłeś z całej dyskusji.

O ile mieszanie mnie z błotem nazywasz dyskusją

krzysiu nie jesteś mężczyznom....

[moreno68]

posiadanie penisa jeszcze Ciebie nim nie czyni...:)Nie pochlebiaj
sobie ;)

[moreno68]

dodam ze literówka zamierzona bo poczucia humoru i dystansu też u
Ciebie brak;)

[vienetta]

krzysztof-lis napisał:

> > Czsami musi być dosadniej, bo jeden zrozumie od razu, a inny nie:
(
>
> Czyli jednak przyznajesz, że wielokrotnie mieszałaś mnie z błotem?
Dobre i to..

Miało być dosadnie i było, bo miało wywołać u Ciebie żywsze emocje,
a nie tylko kręcenie się w kółko (ale jak widać nie udało się)


> .
>
> > Nic nie wyniosłeś z całej dyskusji.
>
> O ile mieszanie mnie z błotem nazywasz dyskusją

[krzysztof-lis]

> Myślisz, że nie rozumiem Twojego problemuy biernej żony i ze czujesz
> się oszukany? Doskonale rozumiem, ale wybrałeś jak najgorszy czas na
> rozwiązanie tego problemu.

Lepiej przygotować się do tego teraz i wdrożyć w życie za kilka miesięcy, niż za
kilka miesięcy pytać o wskazanie drogi.

[vienetta]

Jak zwykle pominąłeś to, co Ci nie pasuje...Ech życie, życie....

[krzysztof-lis]

> Jak zwykle pominąłeś to, co Ci nie pasuje...Ech życie, życie....

To znaczy co konkretnie?

Z dyskusji polegającej tylko na udowadnianiu mi, że jestem niedojrzały,
rzeczywiście nie wyniosłem nic. Gdyby ta dyskusja była konstruktywna, coś bym
pewnie z niej wyciągnął.

> To skoro jesteś za taką emancypacją to zacznij karmić noworodka
> piersią (również w nocy), wsadź sobie podpaskę i rozchechłaj
> małego, zeby Ci z niego krew leciała przez 6 tygodni.

Te 6 tygodni to mały fragment w stosunku do 14 miesięcy, o których mowa. Nie
awanturuję się tu o to, że mi jest TERAZ źle, tylko o to, że jest źle od
długiego czasu. Tak, to zły moment na jakiekolwiek zmiany, ale cierpliwość mi
się wyczerpuje i wolę coś wymyślić ZANIM mi się ona wyczerpie.

> A następnie zapłać żonie i teściowej za jej pracę w domu (podobno
> praca sprzątaczki i niani to razem około 3 tysięcy - wychodzi
> więcej niż wyimaginowane dochody Twojej żony, których nie
> osiągnęła.)

Nianią to moja żona może być od 12 dni. Przez 14 miesięcy pracy po 2h dziennie
nad sprzątaniem i gotowaniem, przy założeniu, że w miesiącu są 22 dni robocze (w
weekendy robiliśmy to wspólnie) a za taką pracę należy się 10 PLN za godzinę,
"zarobiłaby" ok. 6 200 PLN. Nijak się to nie ma do tego, co by zarobiła, gdyby
poszła do pracy. Posiadanie gospodyni zamiast pracującej żony w naszym wypadku
się nie kalkuluje. Jak by nie liczyć.

> Czasem odnoszę wrażenie, że Ty się na żonie teraz mścisz i
> odgrywasz za ten czas niepracowania, bo uważasz,że za duzo
> pozwalała sobie w ciąży, a że teraz już nie jest to można sobie na
> niej pofolgować.

Mylisz się. Ja nie zamierzam jej teraz gonić do roboty. Ja chcę, żeby zmieniła
się jej postawa, żeby zaczęła myśleć o przyszłości a nie zadowalać się taką
bylejakością, jaką mamy teraz. Tu nie o same pieniądze chodzi, tylko o postawę
żony. Chodzi o to, by to założenie o moim pójściu na urlop wychowawczy było
możliwe do zrealizowania. Przy aktualnej postawie żony jest niemożliwe.

[amb25]

hej, a moze nasz Krzys sobie te historie wymyslil, bo jest temat do
nowej dyskusji, bo ja nie wierze, zeby normalny czlowiek gonil
kobiete w zaawansowanej ciazy i w pologu do pracy. A wydawalo mi
sie, ze on ma w miare zdrowe poglady :)
Lis to sprytne stworzonko.

[vienetta]

Odsłonił swoje prawdziwe oblicze:)

A bajka o lisku chytrusku....;)

[moreno68]

Jego żona o takiej ni słyszała i teraz ma;)Takiego lisia obiboka
Krzysia;)

[jagodzianka05]

Pracowałam od 19 roku życia, skończyłam ponoć "marne studia" pedagogikę, po
porodzie straciłam pracę w szkole , razem podjeliśmy decyzję że znajdę nową po
kilku miesiącach.Mąż pracował dosyć cięzko ale wciąż brakowało, wysyłałam
podania ale tak naprawdę modliłam się żeby nie odpowiedzieli... nie dlatego że
mi się nie chciało lub bo miałam złe nastawienie tylko po prostu pokochałam moje
dziecko całym sercem, wiedziałam że przez pewien czas ja dla niego będę
naj...potrzebniejsza-naj lepsza naj ukochańsza itp...
Mąż to zrozumiał sam też tak myślał..
Mąż zmienił pracę na baaardzo ciężką , po 10 godzin, lepiej płatną fizyczną
Czy kiedyś się skarżył?
Tak na bolące plecy, bolesne przetarcia na rękach, przemarznięcie, ale...NIGDY
nie usłyszałam że nie ruszam tyłka do pracy, że nie robię tego czy tamtego w
domu a bywało różnie choć bardzo się starałam.
Ale usłyszałam za to że Jagoda cudownie się rozwija, jest nad wiek rozwinięta MA
UMIEJĘTNOŚCI WYPRZEDZAJĄCE RÓWIEŚNIKÓW ...
Mąż JEST DUMNY.
Wiem jest mu ciężko ale oboje wiemy że taka sytuacja potrwa już niedługo, bo
istnieje przedszkole, że za jakiś czas wyjdziemy wreszcie sami, że się zabawimy,
że on zmieni stare auto na wymarzone za jakiś czas.
My wiemy że tak będzie.
Czekamy na to patrząc na naszą córkę, jak wspaniale rośnie, każde z nas wkłada w
to wile z siebie, takie jest życie i na wszystko przyjdzie odpowiedni czas, są
rzeczy ważne i ważniejsze.
Ale nie kazdemu jest dane być mądrym odpowiedzialnym człowiekiem, mającym taką
hierarchię wartości,gdzie rodzina jest najważniejsza

[krzysztof-lis]

> Ale nie kazdemu jest dane być mądrym odpowiedzialnym człowiekiem,
> mającym taką hierarchię wartości,gdzie rodzina jest najważniejsza

Jagodzianko, przeczytaj raz jeszcze cały wątek (albo choćby moją pierwszą
wypowiedź) i zastanów się, czy na pewno chodzi mi o sytuację, jaką Ty opisujesz.
Czy może o "trochę" inną, w której siedzenie w domu mojej żony nie było
uzasadnione ani wychowywaniem dziecka ani kłopotami zdrowotnymi w ciąży.

Ale rozumiem, że i rodzina składająca się z leniwej żony powinna być najważniejsza.

[krzysztof-lis]

> hej, a moze nasz Krzys sobie te historie wymyslil,

Fajnie by było, naprawdę.

> nie wierze, zeby normalny czlowiek gonil kobiete w zaawansowanej
> ciazy i w pologu do pracy.

Aleście się uparły na ten połóg i zaawansowaną ciążę. Przypominam, że chodzi o
okres trwający 14 miesięcy.

[moreno68]

Jeżeli tak liczysz przyszłe zyski ....jak te 14 miesięcy sprawoności
żony do pracy to już widać ze orłem z matematyki nie jesteś.
Umawiałeś się z żoną przed ciążą , że 12 dni po urodzniu dziecka
będzie pracować;)
Bo jeśli nie umawialiście się tak wcześniej to skąd wiesz ,że tak
być powinno.
Może jeszcze lepiej było ustalić to przed ślubem?wtedy miałbyś
jasność sytuacji?

Wszak usta umowa i jej dotrzymywanie to Twoja super recepta na
problamy innych.Czemu nie działa u Ciebie?
Naprawdę zapomniałeś uzgodnic to przed ślubem albo chociaż przed
ciążą?..Trudno uwierzyć;)

[denay]

ostatnie 14 m-cy
w trakcie których 9 m-cy Twoja żona byla w ciązy
żeby nie zapomnieć o 12 dniach od porodu...
czyli w sumie około pół roku wychodzi.

Szczerze mówiąc to nikt Ci nie poda prawdy objawionej
żeby mieć pełny obraz to trzeba dwóch stron wysłuchać
I być może od Twojej ślubnej usłyszelibyśmy
zupełnie inną wersję wydarzeń niż Ty raczysz opisywać.

Jedno co widzę w tym co piszesz...
Podobną sytuację sama znam z autopsji.
Net to net, więc bez szczegółów.
Mozesz mi wierzyć, możesz i nie
ale Twoje podejście - bez zwracania życzliwej
uwagi na partnera i usiłowanie dopasowania go do własnych wizji
tylko i wyłącznie na własnych zasadach
to równia pochyła...
Prawdopodobnie Twoja żona pewnie będzie stawała okoniem, a
jednocześnie obiecywała, chociaż i tak dalej będzie robiła swoje.
Ty będziesz coraz bardziej sfrustrowany, że taka ona
śmaka owaka, nie docenia Twoich wysiłków, że to przecież
"dla naszego dobra"...
A ona po prostu będzie broniła siebie, własnego ja
(jakiekolwiek by ono nie było), usiłując nie dopuścić
do zmian, od których Ty uzależniasz dalsze "być/nie-być"
aż się możesz - czego w zasadzie nie życzę, obudzić
z ręką w nocniku.
I zupełnie szczerze - skoro nie chcesz się rozwodzić
chcesz mieć rodzinę
to poszukaj dobrego terapeuty.
Czasami od środka żadna ze stron problemu nie widzi...

[miacasa]

To po jakiego grzyba płodziłaś długotrwale bezrobotnej, niezaradnej,
bluszczowatej kobiecie dziecko?
Zapewniam cię, że twoja wizja posiadania dużej ilości czasu na robienie stron
internetowych podczas urlopu wychowawczego jest jeszcze bardziej utopijna niż
wizja doradcy finansowego twojej żony. Wasze dziecko to noworodek, który je, śpi
i wymaga zmiany pieluchy. Już za dwa tygodnie rozpoczniecie ciekawy etap kolek
związany z niedojrzałością przewodu pokarmowego. Maraton wielogodzinnych
wieczorno-nocnych wrzasków, brak snu, potworne zmęczenie i huśtawka nastrojów
żony jeszcze przed tobą. Obawiam się, że nie podołasz tej sytuacji, brakuje ci
siły, dystansu i pokory.

[verdana]

I jak wyliczyłeś te 10 tysiecy, ktore stracileś? Te 10 tysiecy
najwyzej straciliscie oboje, chyba że uwazasz, ze masz prawo
zabierac zonie całą kase - czyli stracileś najwyżej 5 tysiecy...
% tysiecy to niecałe 500 zł. miesiecznie - wiesz co? Jak Ci tak
straszliwie żal pieniedzy, to dlaczego chcesz iść na wychowawczy,
zeby zona Cię utrzymywała - lepiej dajcie dziecko do źłobka i
pracujcie oboje.

[krzysztof-lis]

> I jak wyliczyłeś te 10 tysiecy, ktore stracileś?

Ja wyliczyłem 30 000, które straciliśMY.

> Jak Ci tak straszliwie żal pieniedzy, to dlaczego chcesz iść na
> wychowawczy, zeby zona Cię utrzymywała - lepiej dajcie dziecko do
> źłobka i pracujcie oboje.

Pieniądze nie są dla mnie celem samym w sobie. Chcę za jakiś czas zostawić w
cholerę etat i urlop wychowawczy jest doskonałym momentem do tego.

Tak, jak napisałem

[kklekss]

A gdzie miłość do żony i do dziecka ? Ty nie wiesz co to jest
rodzina i niepotrzebnie ją zakładałeś .Nie dorosłeś do tego.Smutne ,
że widzisz tylko kasę , przeciez całe życie przed tobą i co
dalej?????????? Będziesz żył w/g jakiegoś planu , dzieciom też
ułożysz jakiś plan.Rozpisz swoje życie na kartce i żyj w/g planu.

[krzysztof-lis]

> A gdzie miłość do żony i do dziecka ?

Nie rozumiem, w jaki sposób moja postawa wyklucza miłość do żony i do dziecka?

> Ty nie wiesz co to jest rodzina i niepotrzebnie ją zakładałeś .Nie
> dorosłeś do tego.Smutne , że widzisz tylko kasę , przeciez całe
> życie przed tobą i co dalej?????????? Będziesz żył w/g jakiegoś
> planu , dzieciom też ułożysz jakiś plan.

Abstrahując od tego, czy się z tym zgadzam, czy nie

[krzysztof-lis]

> To po jakiego grzyba płodziłaś długotrwale bezrobotnej, niezaradnej,
> bluszczowatej kobiecie dziecko?

W maju zeszłego roku nie wyglądała na długotrwale bezrobotną, niezaradną i
bluszczowatą. Zresztą o dziecko staraliśmy się kilka miesięcy.

> Obawiam się, że nie podołasz tej sytuacji, brakuje ci siły,
> dystansu i pokory.

Niewykluczone, że masz rację.

[verdana]

Powtarzasz jak manre "To mi nie pomaga". człowieku, jestes podobno
dorosly - nie rozumiesz, ze nic ci nie pomoze? Marzysz o domu i
wysokich dochodach, a masz mentalność 13-latka - sadzisz, ze ktos ci
te pieniadze zarobi, że masz dziecko, ale to nie powinno wplynąć na
zdolność zarobkowania Twojej żony, ze masz dziecko, ale zajmowanie
sie nim, to w ogole nie jest żadna praca, bo dziecku niczego procz
jedzenia i przewijania nie potrzeba.
Powim Ci cos, co Ci na pewno nie pomoże - jestes niedojrzay, za
wczesnie się ozenileś, za wczesnie miales dziecko. Domu nie
postawisz, choćby żona zaharowala sie na śmierć, dziecko zmarnujesz.
A nawet, jak sie rozwiedziesz, to nic nie zyskasz - bedziesz mosiał
placic alimenty.
Czyli - albo sam sobie pomozesz, weźmiesz się do pracy, pozwolisz
zonie odpocząć po porodzie, nie będziesz chciał stawiac domu nie
majac kasy, albo wlasnie zmarnowałeś sobie zycie.

[krzysztof-lis]

> Powtarzasz jak manre "To mi nie pomaga".

Nie pomaga mi to, że piszecie, że jestem niedojrzały.

Tak jak mojej żony nie zachęca do wysiłku awantura o to, że nic nie robi.

> Czyli - albo sam sobie pomozesz, weźmiesz się do pracy,

Co konkretnie masz przez to na myśli?

> sadzisz, ze (...) masz dziecko, ale to nie powinno wplynąć na
> zdolność zarobkowania Twojej żony,

Nie w stopniu, który uniemożliwiłby jej przez 14 miesięcy zarobienie dających
się zauważyć pieniędzy.

Krzysiu,

[mama-cudownego-misia]

Ubawiłam się setnie i pozwolę sobie jednak być niekonstruktywna. Mam nadzieję,
że ona Cię puści w skarpetkach i znajdzie sobie kogoś dojrzałego. Obawiam sie,
że tu sprawa jest przegrana, ale nie z winy żony, która najpierw pracy znaleźć
nie mogła, potem nie zarabiała tyle, ile zaplanowaliście, a teraz się nie daje w
miesiąc po cesarce wykopać do pracy. Wina leży tu po stronie nieprzemakalnego na
argumenty i roszczeniowego egocentryka o dziwacznych i mocno usztywnionych
priorytetach, który uważa, że cały świat się powinien dostosować do jego
oczekiwań. Ułatw kobiecie zadanie i weź się rozwiedź, zamiast jej głowę zawracać.
A jak nie, to idź do psychologa, może on coś pomoże...

[kicia031]

ona Cię puści w skarpetkach

No wlasnie, bo dopoki dziecko nie skonczy 3 lat, to matka swobodnie
moze ubiegac sie rowniez o alimenty na siebie, zwlaszcza jesli
dodatkowo studiuje. Sama pobieralam alimenty na siebie w takich
okolicznosciach, i rozwod nie jest do tego niezbedny.

[martabmw]

Zapewniam cię, że twoja wizja posiadania dużej ilości czasu na robienie stron
> internetowych podczas urlopu wychowawczego jest jeszcze bardziej utopijna niż
> wizja doradcy finansowego twojej żony.

bingo... pan zrezygnuje z etatu, założy działalność, będzie zarabiał na
stronkach, wózek postawi przy kompie, coby niemowlę pobujać. Za pół roku
poczytamy posty znerwicowanej żony, że mąż chyba pracoholik;)

[musiavicky]

jesli chodzi o te 14 miesiecy ktore byly to po jaka cholere sie nad
tym rozczulasz teraz kiedy wlasnie rozpoczal sie nowy , cudowny etap
w waszym zycie. poco teraz w tym momencie stresujesz zona. BADZ
MEZCZYZNA( facetem z j..) i nie rozczulaj sie nad soba. ciesz sie ze
macie co jesc urodzilo wam sie zdrowe dziecko. pozwol zonie
dorosnac. mnie sie noz w kieszeni otwiera jak czytam te twoje
teksty. poczatek malzenstwa, 14 miesiecy biedaczyna musial na zone
pracowac. juz zapomniales co przyzekales przed oltarzem. partnerswo
partnerswtem ale to nie ty byles 9 miesiecy w ciazy!!!!!!!!!!!!!!!!!
liczysz na to ze ci ktos pomoze ze poradzi ale jak widac ze nikt nie
jest w stanie ci doradzic bo nikt sie z toba nie zgadza. i to juz
powinno dac ci do myslenia. otrzasnij sie i nie rob niczego za
wszelka cene. piszesz ze ty tak sobie wyorbarzasz zycie a pytales
zony jak ona to sobie wyobraza? nie wszytko da sie przeliczyc na
pieniadze, nie wszytko ma realna wartosc. Ludzie dlugie lata buduja
dom dochodza do wszystkiego a ty sobie cos ubzdurales. zaplanowales.
Rany dorosniej. jestes dlowa rodziny i twoim obowiazkeim jest
zepewnienie bytu. ja nie wierze w ta twoja wersje partnerstwa bo
napisales ze ojciec i matka zony pracuja , matka zajmuje sie domem a
to jest sytuacja 100 % sielankowa!!!!!!!!!!!!!!!!smieszny
jestes!!!!!!

[krzysztof-lis]

> jesli chodzi o te 14 miesiecy ktore byly to po jaka cholere sie nad
> tym rozczulasz teraz kiedy wlasnie rozpoczal sie nowy , cudowny etap
> w waszym zycie.

O rany, tak się złożyło, że teraz nastąpiło to zmęczenie materiału. Przecież nie
robię tego celowo w momencie, w którym wprowadzenie jakichkolwiek zmian jest
trudniejsze, niż kiedykolwiek było czy będzie.

> jak widac ze nikt nie jest w stanie ci doradzic bo nikt sie z toba
> nie zgadza. i to juz powinno dac ci do myslenia.

Nie jest aż tak źle, że NIKT się ze mną nie zgadza.

Zresztą nie spodziewałem się głaskania po główce ze strony kobiet, które dość
wybiórczo traktują zagadnienia związane z równouprawnieniem w związku.

> piszesz ze ty tak sobie wyorbarzasz zycie a pytales zony jak ona
> to sobie wyobraza?

W sytuacji, w której konkretne plany dotyczące mojego odejścia z pracy na urlop
wychowawczy snujemy wspólnie, można powiedzieć, że tak.

> Rany dorosniej. jestes dlowa rodziny i twoim obowiazkeim jest
> zepewnienie bytu.

To prawda. Co nie zmienia faktu, że czuję się z tym źle.

Podobnie obowiązkiem niepracującej kobiety jest opiekowanie się dzieckiem i
domem, a wątków z marudzeniem na ten temat jest tu sporo.

> ja nie wierze w ta twoja wersje partnerstwa bo napisales ze ojciec
> i matka zony pracuja , matka zajmuje sie domem a to jest sytuacja
> 100 % sielankowa!!!!!!!!!!!!!!!!smieszny jestes!!!!!!

Przecież nie napisałem, że tak ma wyglądać moje małżeństwo, prawda? To byłaby
sielanka, ale nawet o takim wariancie nie marzę.

Motywacja

[brak.polskich.liter]

Interesujace... Nie tak dawno temu lansowales zgola inny poglad na kwestie
odpowiedzialnosci finansowej i motywacji w pozyskiwaniu pieniedzy, gdy ma sie
male dziecko w perspektywie. Poniewaz to, co wtedy napisales, brzmialo dosc
sensownie, zastanawiam sie, skad taka radykalna zmiana rozmaitych koncepcji?
Tylko, pliz, nie pisz, ze ta zmiana to dlatego, ze z malzonki nagle wyszedl
bluszcz i meduza.

"Z drugiej strony przyznać trzeba, że gdy się ma dziecko, ma się większą
motywację, by zarabiać pieniądze, niż gdy się go nie ma. Na moim przykładzie,
nie mam motywacji by napisać pracę dyplomową. Motywację bym miał, gdybym miał
dziecko w drodze i wiedział, że za pół roku muszę mieć lepszą pracę, bo będę
potrzebować więcej pieniędzy."

Swiete slowa, swiete slowa. W zwiazku z tym mam pytanie - co z ta zmiana pracy
na lepiej platna? Pomysl upadl? To byloby jakies rozwiazanie Twoich problemow -
ktore, zreszta, sam zaproponowales poltora roku temu.
Sorry, ze odswiezylam Ci pamiec, ale slowa napisane na forum maja te wlasnosc,
ze nie znikaja.

[kklekss]

A tu nie chodzi o dziecko i jego potrzeby ale o urlop wychowawczy
dla 'tatusia'.

[krzysztof-lis]

> A tu nie chodzi o dziecko i jego potrzeby ale o urlop wychowawczy
> dla 'tatusia'.

Tak

[brak.polskich.liter]

No, sam tatus circa about poltora roku temu inaczej spiewal - vide
zamieszczony cytacik.
Ale coz - okolicznosci przyrody sie zmienily - i spiewka wraz z nimi, najwyrazniej.
Z grzecznosci nie zapytam o te prace dyplomowa, ktorej motywatorem mialo byc
rowniez dziecko w drodze...

[krzysztof-lis]

> Z grzecznosci nie zapytam o te prace dyplomowa, ktorej motywatorem
> mialo byc rowniez dziecko w drodze...

Praca dyplomowa się obroniła półtora roku temu, we wrześniu 2007. :)

Ale do dziś dyplomu z uczelni nie odebrałem, bo do niczego nie jest mi
potrzebny. Jak będzie potrzebny, to po niego pojadę.

[krzysztof-lis]

> Interesujace... Nie tak dawno temu lansowales zgola inny poglad na
> kwestie odpowiedzialnosci finansowej i motywacji w pozyskiwaniu
> pieniedzy, gdy ma sie male dziecko w perspektywie. Poniewaz to, co
> wtedy napisales, brzmialo dosc sensownie, zastanawiam sie, skad
> taka radykalna zmiana rozmaitych koncepcji? (...)
>
> "Z drugiej strony przyznać trzeba, że gdy się ma dziecko, ma się
> większą motywację, by zarabiać pieniądze, niż gdy się go nie ma.
> Na moim przykładzie, nie mam motywacji by napisać pracę dyplomową.
> Motywację bym miał, gdybym miał dziecko w drodze i wiedział, że za
> pół roku muszę mieć lepszą pracę, bo będę potrzebować więcej
> pieniędzy."
>
> Swiete slowa, swiete slowa. W zwiazku z tym mam pytanie - co z ta
> zmiana pracy na lepiej platna? Pomysl upadl? To byloby jakies
> rozwiazanie Twoich problemow - ktore, zreszta, sam zaproponowales
> poltora roku temu.
> Sorry, ze odswiezylam Ci pamiec, ale slowa napisane na forum maja
> te wlasnosc, ze nie znikaja.

Nie przepraszaj, bo nie ma za co. Sytuacja trochę różni się od tej, o której
wtedy pisałem.

Póki co moje dzisiejsze zarobki wystarczą na utrzymanie domu i rodziny. Chęć
osiągnięcia wolności finansowej (czyli tych zarobków z internetu) i budowy domu
nie jest aż tak wielka, by zaharowywać się na śmierć i pracować więcej niż do
tej pory. Albo żeby szukać innej, lepiej płatnej pracy.

Dlatego jej nie szukam.

Ale może rzeczywiście masz rację, może powinienem żonie dać tyle czasu, ile
będzie potrzeba a dopiero potem przykręcić śrubę. ;) Z drugiej strony chcemy
mieć trójkę dzieci, więc to "potem" wypadnie lekko licząc za jakieś 6-10 lat...

[brak.polskich.liter]

Yyy, chyba nikt nie proponowal "zaharowania sie na smierc" ani niczego w tym
guscie. Ot, skoro aktualna sytuacja finansowa nam nie odpowiada (bo chcemy kupic
wieksza chalupe, bo mamy dziecko, ktore generuje koszty, bo mamy w planie wiecej
takich generatorow, whatever) robimy cos, zeby te sytuacje zmienic na lepsza -
bardziej nam odpowiadajaca. Oczywiste i normalne, IMHO.
Lepiej platna praca to niekoniecznie praca w _wyzszym_ wymiarze godzin i
niekoniecznie na etat, to tak na marginesie.

Poniewaz w ilus-tam-postach narzekasz na aktualna sytuacje polaczona z
biernoscia malzonki, totez zaproponowalam cos, co moglbys zrobic TY SAM,
niezaleznie od zony, celem poprawy wlasnej sytuacji. A teraz Ty z kolei
t