Porod rodzinny

[Gość: Nell]

W ostatnim czasie bardzo wiele sie o nim mowi, a
przezywanie go stalo sie bardzo modne. Zwolennicy
porodu rodzinnego twierdza, ze wplywa on na rozwinieciu
u tatusia uczuc ojcowskich, wiekszej milosci do zony,
itp. podobe frazesy. Natomiast ja jestem do niego
bradzo negatywnie nastawiona. Sama urodzilam dziecko i
wiem jak porod przebiega, przeciez to nie jest rzecz, z
ktorej mozna robic widowisko!!! Sama, gdy moj synek sie
rodzil wolalam nie patrzec w ta strone, taka bylam
przerazona i bolem , i krwia. Dodatkowo stresowaloby
mnie, gdy maz patrzylby na moje spocone cialo,
wykrzywiona bolem twarz. Dlaczego porody rodzinne sa
tak bardzo propagowane, przeciez taki porod moze w
niektorych przypadkach zabic namietnosc meza wzgledem
zony,widok rozerwanej pochwy i wylaniajacej sie z niej
obkrwawionej glowy dziecka, a tym samym przyczynic sie
do rozbicia zwiazku!! Sama znam taki przypadek, maz
mojej kolezanki asystowal przy narodzinach ich
coreczki, przedtem ich zwiazek byl harmonijny, a po tym
nieszczesnym porodzie, maz ani razu sie nie zblizyl do
niej, nie chcial sie z nia kochac, a jezeli juz, to
analnie, zaczal korzystac z uslug prostytutek.
Wychodzil na nocne imprezy, znalazl sobie kochanke.
dziecko ma teraz 3 lata, a kolezanka od dwoch lat jest
po rozwodzie.
Panie Doktorze, bardzo prosze o odpowiedz na pytanie:
czy porod rodzinny moze miec rzeczywiscie wplyw na
pogorszenie stosunkow seksualnych pomiedzy mezem i
zona, i czy jest to czeste? Czy moze nie ma na nie
wplywu, a przypadek mej kolezanki byl zbiegiem
okolicznosci?

[yaa]

Miałem te same wątpliwości i dlatego nie chciałem uczestniczyć w porodzie
rodzinnym. Moja żona nie naciskała na to - gdyby się uparła, to zgodziłbym się.

Co do rozwinięcia uczuć ojcowskich to uważam, że to bzdura - czy jeśli nie było
mnie w trakcie porodu to niby oznacza, że jestem złym ojcem? Uczestnictwo w
takim porodzie może mieć dobre strony - jest zawsze osoba, która może
mieć "oko" na lekarzy, żeby czegoś nie schrzanili (moja koleżanka po porodzie w
CZMP niemal nie straciła życia bo lekarze czegoś nie dopilnowali - jej mąż
strasznie żałuje że nie było go tam wtedy) - ale to zupełnie inna sprawa.
Pozdrawiam
Yaa

[Gość: sokol]

I tak i nie.Sam byłem przy mojej żonie kiedy rodziła.
Wspominam to bardzo dobrze.Nikt wam się nie każe patrzeć
na rozerwaną pochwę czy coś tam jeszcze. Sam poród
tj.końcowa faza trwa kilka minut, poprzedza ją
klikugodzinna męczarnia podczas której obecność drugiej
osoby bardzo się przydaje.Nie przesadzałbym co do tego
ojcostwa, że niby lepsze.Ja nie czuję się wyróżniony.
Jeszcze jedno, poród to dopiero początek, później to
jest dopiero przerypane:)

[Gość: Aga]

Ja rodziłam z mężam i jeśli chodzi o nasze życie seksualne, dostrzegam
WYŁĄCZNIE plusy. Pozbyłam się zahamowań, poczułam się kochana i bezpieczna,
przestałam się wstydzić swoich reakcji. On ze swojej strony poczuł dla mnie
duży szacunek i naprawdę wiem, że w jego oczach jestem atrakcyjniejsza (tym
bardziej, że nie wiem, jak to się stało, ale jest mi milion razy lepiej w
łóżku).

[Gość: Julka]

Gość portalu: Aga napisał(a):

> Ja rodziłam z mężam i jeśli chodzi o nasze życie seksualne, dostrzegam
> WYŁĄCZNIE plusy. Pozbyłam się zahamowań, poczułam się kochana i bezpieczna,
> przestałam się wstydzić swoich reakcji. On ze swojej strony poczuł dla mnie
> duży szacunek i naprawdę wiem, że w jego oczach jestem atrakcyjniejsza (tym
> bardziej, że nie wiem, jak to się stało, ale jest mi milion razy lepiej w
> łóżku).

W moim przypadku jest dokładnie tak samo, w tej chwili za 3 m-ce będziemy mieli 2
dzidźiusia i tak samo chciałabym by mój mąż był przy mnie, to naprawdę bardzo
ludzi wiąże, kobieta czuje się bardziej bezpieczna, i to jest wspaniałe gdy
maluch po porodzie ma kontakat z ojcem, oczywiście do tego wszystkiego potrzebny
jest dojrzały facet, a nie dziecko-men który boi się krwi.

[Gość: Nell]

Dla mnie jest to dziwne co, napisalas. Jak twoj widok,
jako kobiet rodzacej mogl spowodowac to, ze teraz jestes
dla meza atrakcyjniejsza...To bardzo zastanawiajace.
Przeciez glowka dziecka, w trakcie porodu rozrywa pochwe,
jak to moglo sie stac dla twojego meza
afrodyzjakiem...Chyba nie w tym rzecz, ze widzial cie
rodzaca... poprostu, moze po ciazy masz bardziej kobiece,
seksowne ksztalty...Z natury jestem odwazna i
samodzielna, i moj maz nie byl przy porodzie mi do
niczego potrzebny, a nawet denerwowalaby mnie jego
obecnosc. Dla mnie porod jest czyms bardzo intymnym, to
jest czysta fizjologia, to tak, jakbym , przepraszam za
wyrazenie :), miala robic kupe, a maz by mi sie
przygladal...:)) Wolalam, azeby maz przyszedl, po
porodzie, gdy bylam juz w miare wypoczeta, po wzietym
prysznicu i pomalowana. Wiekszym dla mnie dowodem milosci
i szacunku, niz obecnosc meza przy porodzie, jest gdy maz
zajmuje sie dzieckiem , gdy ja jestem zmeczona, wstaje w
nocy, przynosi dziecko do karmienia, przwija je, opiekuje
sie mna, gdy jestem chora. I nie oglada za innymi
kobietami, to jest dowod milosci! A nie uczestnictwo przy
porodzie, przeciez to powinno byc dla mezczyzn Tabu...

[Gość: Aga]

Więc przede wszystkim, on mi nie zaglądał między nogi, stał z tyłu. Kształtów
bardziej sexy chyba nie mam - jestem tak samo chuda i płaska jak przed ciążą.
Ale moja droga - seks jest w głowie.

[Gość: Aga]

I jeszcze chciałabym rozwinąć temat - to nieprawda, że poród powinien być dla
mężczyzny tabu. Dla Twojego był - okej. Każdy ma prawo wybierać. Ale sama
wiesz, że poród nie trwa dziesięć minut. Mój trwał 20 godzin, a faza parcia
właśnie dziesięć minut. Ja byłam tak wycieńczona, że między skurczami spałam
oparta na jego ramieniu. Zawsze mówiłam, że może wyjść, gdy zacznie się
właściwa akcja, ale bez jego wsparcia w pierwszej fazie porodu - skończyłabym w
wariatkowie... Poród rodzinny to okazja do wielkiej bliskości, do jedności
psychicznej, naprawdę nieważne jak się wygląda. Mój facet uwielbia mnie w
ładnej bieliźnie czy sukience, z piękną fryzurą i makijażem, ale wtedy nie
przeszkadzało mu, że koszula była bawełniana, a ja obolała i spocona - bo
bylismy w innym wymiarze, w innym świecie. I wiem, że byłam dla niego piękna,
tym pięknem, które tylko on zna, bo wie jak wyglądam po dobrym seksie.
jak widać, ile ludzi tyle poglądów...

[Gość: Nell]

Mam nadzeje, ze po dobrym seksie nie wygladam jak
kobieta rodzaca..:))) Wiesz, ja nie balam sie ani
porodu, ani nie pragnelam, by maz byl przy mnie, moj
organizm w trakcie wytwarzal tyle adrenaliny, ze jego
obecnosc dzialaby mi na nerwy. Dlatego moze mamy Ago,
krancowo inny poglad na porod rodzinny.

[Gość: Aga]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> Mam nadzeje, ze po dobrym seksie nie wygladam jak
> kobieta rodzaca..:)))

hehe, ja też, nie dosłownie, chodziło mi o taką pewną zwierzęcość, no nie wiem,
jak to wytłumaczyć...W każdym razie - czytałam o Twoich problemach i aż mnie
ciarki przeszły - mnie poszła "tylko" szyjka macicy, co nie ma się nijak do
seksu, więc problemów fizycznych nie miałam.
Następne też rodzę z mężem. Ale nikogo nie namawiam - myśmy się zastanawiali
osiem miesięcy. Dojrzelismy di tej decyzji bardzo powoli, i skutek przekroczył
nasze najśmielsze oczekiwania.

[Gość: Nell]

Fajnie, ze ci sie podobalo... moze i masz racje.. kto
wie? :) Ja jednak porodu rodzinnego nie pragne. W
trakcie, tego ktory przezylam, ani razu nie pomyslalam
o mezu, to nie znaczy , ze go nie kocham...o nie!!
Wtedy myslalm tylko o radzacym sie dziecku, i o bolu,
ktory doswiadczam i ktory jest udzialem miliona innych
kobiet, rodzacych od tysiecy lat, ktorym maz byl do
niczego potrzebny, Ja chcialam rodzic w spokoju, facet
by mi tylko przeszkadzal...
pozdrowionka: Nell

[Gość: Nell]

A z tymi peknieciami, to tak strasznie nie bylo... w
tym wszystkim nawet tego nie poczulam:))) Moze bylo
troche wiecej krwi, ale zagoilo sie wszystko
elegancko..!

Aga :-)

[tassman]

Gość portalu: Aga napisał(a):

> Gość portalu: Nell napisał(a):
>
> > Mam nadzeje, ze po dobrym seksie nie wygladam jak
> > kobieta rodzaca..:)))
>
> hehe, ja też, nie dosłownie, chodziło mi o taką pewną zwierzęcość, no nie wiem,
>
> jak to wytłumaczyć...W każdym razie - czytałam o Twoich problemach i aż mnie
> ciarki przeszły - mnie poszła "tylko" szyjka macicy, co nie ma się nijak do
> seksu, więc problemów fizycznych nie miałam.
> Następne też rodzę z mężem. Ale nikogo nie namawiam - myśmy się zastanawiali
> osiem miesięcy. Dojrzelismy di tej decyzji bardzo powoli, i skutek przekroczył
> nasze najśmielsze oczekiwania.


hej,
facet i pród rodzinny. To nie pomyłka jestem facetem i chciałbym cos powiedzieć.
Otóż byłem na takim porodzie. Od samego poczatku ciąży zony (nie rozmawialismy o
tym)wiedziałem ze tam bedę, ze tam powinienem być w takiej chwili. Bez zadnych
zbednych słów. Tak, tam musiałem być - dla Niej - bo wiem jak wazne jest to w tym
szczególnym momencie gdy ból miesza sie z radościa przez łzy, gdzie pot i krew to
norma....Tak poród to inny wymiar. I choc moja zona przyjechała do szpitala o 9
rano a dzidzius był na swiecie o 11 przed południem - to sadze ze te dwie niby
niewazne (dla innych) godziny bardziej zblizyły nas do siebie niż mozna sobie to
wyobrazić.
Nell wcale nie czułem obrzydzenia, wstretu czy też spadł raptownie mój poziom
pożadania do niej. Wprost przeciwnie. Po tym porodzie urosła w moich oczach do
rangi bogini (mojej prywatnej)....Przy drugim dziecku bedzie tak samo, bo nie
wyobrazam sobie ze mógłbym siedziec gdzieś np. z kolegami czekajac na telefon ze
szpitala - ze swiadomoscią że gdzieś tam jest Ona sama w szpitalu z całym tym
wysiłkiem do przejscia.....
i will be there :-)

Pozdrawiam
tassman

[Gość: Aga]

Tassman, mój dialog z Nell, to rozmowa dwóch kobiet, o pewnym już
doświadczeniu, ale różnych poglądach. To chyba fajnie, że ludzie się różnią,
nie? Nieraz tak rozmawiałam z inną kobietą...
Nie ma co wody mącić i szukać sztucznych podziałów. Każdy niech ma to co chce.

[Gość: jagodek]

bardzo się cieszę, że mój mężczyzna myśli bardzo podobnie

[Gość: Pola]

To piekne co piszesz.

[Gość: Pola]

[Gość: marcin]

Nell,
Sorry , ale zwyczajnie pierzysz, pochwa się rozrywa kiedy durna położna lub
lekarz nie natną krocza. Sam byłem przy narodzinach mojego dziecka i uważam, że
jest to niesamowite przeżycie i niby dlaczego miałbym kochać mniej żonę,
przecież to są jakieś chore teorie. Jak facetowi się znudzi to każdy pretekst
dla niego jest dobry aby sobie pójść.

[Gość: Nell]

Po pierwsze, gdy odpowiadasz na moje posty, to uzywaj
tak pospolitych, obrazliwych slow jak "pieprzysz".
Przeszlam porod, zostalm nacieta. Peklo mi nie tylko
krocze, ale i pochwa i macica. Ze tobie sie porod
podobal, to nie znaczy, ze moze sie podobac kazdemu.
sama osobiscie niechcialbym byc jego swiadkiem, tak
samo jak ogladac operacji na otwartym sercu. Wiesz,
niektorzy z zimnym sercem zaszlachtuja swiniaka, a sa
tacy co nie wypatrosza ryby.

Marcin- Porod rodzinny

[tassman]

Gość portalu: marcin napisał(a):

> Nell,
> Sorry , ale zwyczajnie pierzysz, pochwa się rozrywa kiedy durna położna lub
> lekarz nie natną krocza. Sam byłem przy narodzinach mojego dziecka i uważam, że
>
> jest to niesamowite przeżycie i niby dlaczego miałbym kochać mniej żonę,
> przecież to są jakieś chore teorie. Jak facetowi się znudzi to każdy pretekst
> dla niego jest dobry aby sobie pójść.


Marcin,

Nic dodac nic ując -100% racji !!!

PZDR
tassman

pytanie do Nell Porod rodzinny

[tassman]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> Dla mnie jest to dziwne co, napisalas. Jak twoj widok,
> jako kobiet rodzacej mogl spowodowac to, ze teraz jestes
> dla meza atrakcyjniejsza...To bardzo zastanawiajace.
> Przeciez glowka dziecka, w trakcie porodu rozrywa pochwe,
> jak to moglo sie stac dla twojego meza
> afrodyzjakiem...Chyba nie w tym rzecz, ze widzial cie
> rodzaca... poprostu, moze po ciazy masz bardziej kobiece,
> seksowne ksztalty...Z natury jestem odwazna i
> samodzielna, i moj maz nie byl przy porodzie mi do
> niczego potrzebny, a nawet denerwowalaby mnie jego
> obecnosc. Dla mnie porod jest czyms bardzo intymnym, to
> jest czysta fizjologia, to tak, jakbym , przepraszam za
> wyrazenie :), miala robic kupe, a maz by mi sie
> przygladal...:)) Wolalam, azeby maz przyszedl, po
> porodzie, gdy bylam juz w miare wypoczeta, po wzietym
> prysznicu i pomalowana. Wiekszym dla mnie dowodem milosci
> i szacunku, niz obecnosc meza przy porodzie, jest gdy maz
> zajmuje sie dzieckiem , gdy ja jestem zmeczona, wstaje w
> nocy, przynosi dziecko do karmienia, przwija je, opiekuje
> sie mna, gdy jestem chora. I nie oglada za innymi
> kobietami, to jest dowod milosci! A nie uczestnictwo przy
> porodzie, przeciez to powinno byc dla mezczyzn Tabu...



Sorry Nell ze zapytam, ale czy rodziłaś juz kiedyś czy to co wiesz to wiedza z
opowiadan innych?

PZDR
tassman

Odpowiedz do Tassmana

[Gość: Nell]

Rodzilam moj drogi, cztery lata temu, pamietam wsystko
doskonale. Przy porodzie maz dla mnie byl zbedny. A
poza tym bylam prawie nieprzytomna z bolu, i moglby byc
przy mnie caly rok studentow medycyny, i tak bym ich
nie widziala.

Odpowiedz do ......

[Gość: tassman]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> Rodzilam moj drogi, cztery lata temu, pamietam wsystko
> doskonale. Przy porodzie maz dla mnie byl zbedny. A
> poza tym bylam prawie nieprzytomna z bolu, i moglby byc
> przy mnie caly rok studentow medycyny, i tak bym ich
> nie widziala.

jako facet nie mogę nic powiedziec o bólu w trakcie porodu. wiadomo facet. Ale
ten ból widziałem i wiem ze jest to "zstapienie do piekła"..wspólczuje szczerze
wam tego rodzące.....
Nie chciałem cię w urazic swoja wypowiedzią. Sorry

pozdrawiam tassman

ŁAPIĘ SIĘ ZA GŁOWĘ...

[inkwizytor]

Gość portalu: Nell napisał(a):
> Dla mnie jest to dziwne co, napisalas. Jak twoj widok,
> jako kobiet rodzacej mogl spowodowac to, ze teraz jestes
> dla meza atrakcyjniejsza...To bardzo zastanawiajace.
> Przeciez glowka dziecka, w trakcie porodu rozrywa pochwe,
> jak to moglo sie stac dla twojego meza
> afrodyzjakiem...

Czytam twoje posty i zastanawiam się, czy twoje małżeństwo
jest naprawdę szczęśliwe, czyli zbudowane na autentycznej
więzi emocjonanej i fizycznej, szacunku do drugiego
człowieka, empatii i zrozumieniu...
Mam wrażenie, że jesteś osobą introwertyczną, z dużymi
zahamowaniami.

Pochwa rozszerza się podczas porodu. Czy to powód do
wstydu? Jeżeli dla ciebie - kobiety, która zdecydowała się
na macierzyństwo (co za tym idzie na poród) - zakrwawiona
pochwa lub jej anatomiczne zmiany w trakcie porodu są
obrzydliwe - to coś jest z tobą nie tak. Może po prostu
masz zahamowania względem ciała i dlatego perspektywa
rodzenia z mężem napawa cię obrzydzeniem i brakiem
zrozumienia.


>Z natury jestem odwazna i
> samodzielna, i moj maz nie byl przy porodzie mi do
> niczego potrzebny, a nawet denerwowalaby mnie jego
> obecnosc.

Ja także jestem kobietą samodzielną. Razem ze swoim
mężczyzną zdecydowaliśmy, że będziemy rodzić razem. Co ma
samodzielność do tak cudownego przeżycia jak narodziny
dziecka? Możesz być Zosią-Samosią - twój wybór - ale
zrozum, że wspólny poród to nie dowód braku
samodzielności.

I jeszcze jedno: kochany człowiek denerwowałby cię podczas
porodu? Jaka jest w takim razie więź między wami?
Najbliższa osoba cię drażni?
W takiej chwili jak poród, ukochany pomaga, dodaje otuchy
samą obecnością - a nie denerwuje!


>Dla mnie porod jest czyms bardzo intymnym, to
> jest czysta fizjologia, to tak, jakbym , przepraszam za
> wyrazenie :), miala robic kupe, a maz by mi sie
> przygladal...:)) Wolalam, azeby maz przyszedl, po
> porodzie, gdy bylam juz w miare wypoczeta, po wzietym
> prysznicu i pomalowana.

Poród jest czymś tak samo intymnym jak seks. Czy podczas
miłości fizycznej z mężem zamykasz oczy, gdy on rośnie i
gdy potem tryska? Czy obrzydzają cię i zawstydzają wasze
wydzieliny? - muszę to nazwać po imieniu :-) Przecież to
także jest intymne przeżycie - wymagające od partnerów
szacunku, zrozumienia, bezgranicznej miłości i akceptacji.

Co do "robienia kupy" to znam parę, gdzie ona była chora i
mąż musiał sadzać ją na nocnik. Myślisz, że się wstydzili?
Załatwanie potrzeb fizjologicznych dla dojrzałego
człowieka to normalna sprawa. Pewnie, że nikt się z tym
nie "afiszuje". Zdarzają się jednak sytuacje, gdzie trzeba
pomóc - to się pomaga z miłości, a nie z przymusu. Tak jak
z małym dzieckiem: zmieniasz pampersy, sadzasz na nocnik -
śmierdzi, krzwywisz się i KOCHASZ - robisz to bez
niechęci, czy żalu.

Ona jest już zdrowa, a ich miłość głęboka i pełna. On nie
czuje obrzydzenia na wspomnienie "robienia kupy" i nie ma
koszmarów sennych, że znowu sadza ją na nocnik i wyciera
tyłek. Nadal ją kocha i szanuje. Bo kocha się nie za
powierzchowne piękno (w tym przypadku: traktowanie
fizjologii człowieka jako coś okropnego), ale za to jakim
się jest człowiekiem.

Wolałabyś żeby przyszedł po porodzie i zastał cię
pomalowaną i uśmiechniętą. Czy przed seksem też się
malujesz? A może w ogóle nie zmywasz makijażu? Czy zawsze
jesteś uśmiechnięta? Czy mąż widział kiedykolwiek jak
płakałaś, byłaś chora (nieumyte włosy, wypieki, katar
itd.)?

Zastanawiam się, jakie są relacje między tobą a twoim
mężem.
I tu nie chodzi o fakt, że mąż nie był przy twoim porodzie
(wolny wybór, nikt nikogo nie powinien zmuszać), ale o
POWODY dla których nie chciałabyś wspólnego porodu!

Z twoich postów przebija obawa, że wtedy on mógłby
zobaczyć grymas bólu, nieumalowaną twarz, rozrzucone nogi
i zakrawione krocze. To chyba świadczy o zaburzeniach w
relacjach małżeńskich. Chcesz być kobietą z okładki
magazynu, czy dojrzałą osobą, która nie wsydzi się swojego
ciała?

Co to za mężczyzna, co po porodzie porzuca żonę rzekomo z
powodu urazu na widok krwi i bólu żony! Czy szczera miłość
może się załamać po czymś takim? Nie! Stąd wniosek: facet
jej nie kochał, a poród był tylko pretekstem do odejścia.
swpją drogą - niezły skur... syn skoro opuścił kobietę i
dziecko!


>Wiekszym dla mnie dowodem milosci
> i szacunku, niz obecnosc meza przy porodzie, jest gdy maz
> zajmuje sie dzieckiem , gdy ja jestem zmeczona, wstaje w
> nocy, przynosi dziecko do karmienia, przwija je, opiekuje
> sie mna, gdy jestem chora. I nie oglada za innymi
> kobietami, to jest dowod milosci! A nie uczestnictwo przy
> porodzie, przeciez to powinno byc dla mezczyzn Tabu...

Tabu tworzą takie osoby jak ty. Dla mnie ciemnogród. I
powtarzam: chodzi mi o powody, dla których nie popierasz
wspólnego porodu (rozdarta pochwa, główka dziecka
stercząca między nogami, krzyk z bólu). Na marginesie:
lekarza się nie wstydziłaś, bo był anonimowy?

Mam wrażenie, że pomimo niezrozumienia wspólnego
doświadczenia narodzin dziecka, zazdrościsz parom, które
"rodziły razem". Pytasz: jak to możliwe, że ona po tym
wszyskim jest dla niego pociągająca? Po co facet ma się
patrzeć na główkę dziecka między nogami?

Jak to czytam, to się łapię za głowę. Gdzie tu miejsce na
miłość? - szczerą i wstydzącą się zdrady, kłamstwa i
agresji - a nie porodu. Życie przynosi różne sytuacje -
ciężkie choroby, np. operacje usunięcia macicy - i tylko
po postawie ukochanego można poznać, czy to MIŁOŚĆ czy
tylko fikcja "idealnego świata".

inkwizytor

[Gość: Nell]

"Czytam twoje posty i zastanawiam się, czy twoje małżeństwo
jest naprawdę szczęśliwe, czyli zbudowane na autentycznej
więzi emocjonanej i fizycznej, szacunku do drugiego
człowieka, empatii i zrozumieniu...
Mam wrażenie, że jesteś osobą introwertyczną, z dużymi
zahamowaniami. "
Drugim Freundem, nie jestes, wiec daruj sobie psychoanalize.., ja introwertyczka, przeciez to
absurd!!
Ja nie chce rodzic z mezem, czy to tak trudno zrozumiec? Chce spokoju!! I wcale nie z powodu, ze
uwazam, ze mogly do mnie stracic pociag, tylko dlatego, ze obecnosc meza dodatkowo stresowalaby
mnie, to znaczy, ze moj organizm w trakcie porodu wytwarzal duzo adrenaliny, pod wplywem ktorej
staje sie agresywna. Wszelkie jego masowania, glaskania sprowokowalyby pewno wybuch agresji,
nie chcialabym tez, zeby sie na mnie patrzyl, to nie teatr!! Dlatego tez nie zabieram go ze soba na
egzaminy (studiuje jeszcze), poniewaz jego obecnosc mnie rozprasza do tego stopnia, ze gdy go raz
zabralam, to nie zdalam. Tylko prosze, nie wyciagaj mylnych wnioskow co do mojego malzenstwa..
Niektore kobiety z temperamentem tak maja...!

"Pochwa rozszerza się podczas porodu. Czy to powód do
wstydu? Jeżeli dla ciebie - kobiety, która zdecydowała się
na macierzyństwo (co za tym idzie na poród) - zakrwawiona
pochwa lub jej anatomiczne zmiany w trakcie porodu są
obrzydliwe - to coś jest z tobą nie tak. Może po prostu
masz zahamowania względem ciała i dlatego perspektywa
rodzenia z mężem napawa cię obrzydzeniem i brakiem
zrozumienia. "
Sluchaj, ja rodzilam pierwzsy raz, czyz nie moglam byc przerazona i bolem i krwia i moja rozszerzona
pochwa? Ja naprawde nie wiedzialam , ze to az tak boli!! Bo skad? To bylo obrzydliwe, szcegolnie,
gdy sie patrzylo z boku na inne , rodzace kobiety, porod moze sie wydawac obrzydliwy mezczyznie,
przeciez nie jest kobieta.. ma zupelnie inna psychike niz my.. czyzbys tego nie wiedziala?
"I jeszcze jedno: kochany człowiek denerwowałby cię podczas
porodu? Jaka jest w takim razie więź między wami?
Najbliższa osoba cię drażni? "

Organizm wytwarzal przy porodzie ogromne ilosci adrenaliny.. chyba wiesz jak ona dziala?

"Poród jest czymś tak samo intymnym jak seks. Czy podczas
miłości fizycznej z mężem zamykasz oczy, gdy on rośnie i
gdy potem tryska? Czy obrzydzają cię i zawstydzają wasze
wydzieliny? - muszę to nazwać po imieniu :-) Przecież to
także jest intymne przeżycie - wymagające od partnerów
szacunku, zrozumienia, bezgranicznej miłości i akceptacji"

bla bla bla, porownanie tak absurdalne, ze nie chce mi sie na nie nawet odpowiadac..

"Co do "robienia kupy" to znam parę, gdzie ona była chora i
mąż musiał sadzać ją na nocnik. Myślisz, że się wstydzili?
Załatwanie potrzeb fizjologicznych dla dojrzałego
człowieka to normalna sprawa"

Czy takie dziwne, ze nie lubie przy mezu "robic kupy"? poprostu chce go uchronic przed "aromatami
'wydzielajacymi sie przy tej czynnosci." Jezeli to swiadczy o mojej nieojrzalosci, to widocznie mamy
inne o niej pojecia. A poza tym choroba , to inna sprawa, wiec porownanie to jest znowu absurdalne.
Zreszta nie che mi sie juz o tym dyskutowac..

O tym , ze porod to rzecz niezbyt estetyczna i nieciekawa nabralam przekonania, dopiero po, nie
przed. Wiec probuje zrozumiec mezow, ktorzy po tym widowisku nabrali wstretu do cipek swych zon..
Wiesz nie rodzilam z mezem, poniewaz nie czulam potrzeby by byl wtedy przy mnie.. Suki , kocice tez
tak maja, nie rodza ze swoimi psami, kocurami, tylko same:)))))( prosze, nie wyciagaj z tego wnoskow
co do mojego zwiazku, bo to ci nie wchodzi!!) Gdy bylam w ciazy, spytalam sie kolezanki ( matki dwojki
dzieci) studentki 5 roku medycyny, co sadzi o porodach rodzinnych. Odradzila mi i powiedziala, ze na
zajeciach z ginekologii od lekarzy dowiedziala sie o tym, ze niektorzy mezczyzni zaczynaja do swoich
zon po tym, odczuwac wstret seksualny. Daje to do myslenia, nieprawdaz? poza tym gdy ja mialam
rodzic, oddzial ginekologii i polznictwa byl w remoncie, wiec porod rodzinny by odbywal sie na
porodowce ogolnej, obokminnych kobiet Poza tym maz mdleje na widok igly oraz mial na drugi dzien
egzamin, wiec nie chcialam go tam ciagnac..Nie jestem egoistka..
Odpowiedz mi na pytanie( jeszcze rzadna zwolenniczka porodow rodzinnych mi na nie nie
odpowiedziala) Dlaczego wiekszosc kobiet, ktore rodzily pierwsze dziecko bez meza, porod przebiegl
normalnie, urodzily zdrowe dziecko, nie chce porodu rodzinnego? Nie odpowiedaj, ze tworza
nietrwale, niedojrzale zwiazki, bo to bylby znowu absurd...

Zanim nie dostane sadowego nakazu, nigdy nie bede rodzila z mezem.

[Gość: Aga]

Gość portalu: Nell napisał(a):
> Odpowiedz mi na pytanie( jeszcze rzadna zwolenniczka porodow rodzinnych mi na n
> ie nie
> odpowiedziala) Dlaczego wiekszosc kobiet, ktore rodzily pierwsze dziecko bez m
> eza, porod przebiegl
> normalnie, urodzily zdrowe dziecko, nie chce porodu rodzinnego? Nie odpowiedaj,
> ze tworza
> nietrwale, niedojrzale zwiazki, bo to bylby znowu absurd...
>

Nell, to znowu ja - mogę?
To pytanie jest trochę dziwne. Skąd masz takie dane, że większość? Wśród znanych
mi osób akurat większość żałuje, że nie była razem, zarówno moi rodzice (nie te
czasy), jak też znajomi u których skończyło się cesarką
w ogólnym znieczuleniu. Ale znam kilka par, które zdecydowały się na poród
rodzinny przy drugim dziecku i nie żałują.
Trudno odpowiadać na pytania oparte na fałszywych założeniach, prawda?
Tylko nie myśl, że Cię atakuję. Sama jestem zniesmaczona tym, co ludziska tu
wypisują. Polacy są skrajnie nietolerancyjni i zdania nie zmienię.

[Gość: Aga]

A, jeszcze coś - ja nie jestem jakąś tam zwolenniczką porodów rodzinnych. Jak
ktoś chce, to niech rodzi z mężem. Jak nie chce, to niech nie rodzi. To ma być
przemyślane. Ja chciałam i on chciał. Nie żałujemy, podobnie, jak wiele
znajomych osób.

[Gość: Nell]

Pytalam kobiet ktore znam mamy, kuzynki, tesciowej, pzyjaciolki itd kazda odpowiadala, ze porod to
sprawa kobiety i nie che przy tym meza. One rodzily same, i maja takie same zdanie jak ja, to znaczy
do porodu facet nie jest potrzebny, tylko przeszkadza, Kuzynka ponadto przed porodem pytala sie
ginekologa prowadzacego, co on sadzi o porodach rodzinnych. Odpowiedzial ( moze to byl ginekolog
z ciemnogrodu ;) ) "-Wie pani, kobiety od tylu lat rodzily same, to bylo chyba lepsze".

Ja osobiscie znam rowniez pary, ktore rodzily razem ,za wyjatkiem jednej , sa z tego bardzo
zadowoleni, ale nie daja mi odczuc tego, ze ich zwiazek jest lepszy, dojrzalszy, pelniejszy. Rozumieja,
ze kazdy wybiera to, co potrzebuje i ze ludzie nie maja tych samych potrzeb, co jednak nie
dyskwalifikuje ich jako pary. I ze wspolny porod nie jest sprawdzianem na milosc..., prawdziwe zycie
stwarza znacznie wiecej sytuacji, czestokroc bardziej miarodajnie swiadczacych o uczuciu, niz
wspolne "rodzenie dziecka"

Ponownie łapię się za głowę

[inkwizytor]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> Drugim Freudem, nie jestes, wiec daruj sobie psychoanalize.., ja introwertycz
> ka, przeciez to
> absurd!!
> Ja nie chce rodzic z mezem, czy to tak trudno zrozumiec? Chce spokoju!! I wcale
> nie z powodu, ze
> uwazam, ze mogly do mnie stracic pociag, tylko dlatego, ze obecnosc meza dodat
> kowo stresowalaby
> mnie, to znaczy, ze moj organizm w trakcie porodu wytwarzal duzo adrenaliny, po
> d wplywem ktorej
> staje sie agresywna. Wszelkie jego masowania, glaskania sprowokowalyby pewno wy
> buch agresji,
> nie chcialabym tez, zeby sie na mnie patrzyl, to nie teatr!! Dlatego tez nie za
> bieram go ze soba na
> egzaminy (studiuje jeszcze), poniewaz jego obecnosc mnie rozprasza do tego stop
> nia, ze gdy go raz
> zabralam, to nie zdalam. Tylko prosze, nie wyciagaj mylnych wnioskow co do moje
> go malzenstwa..
> Niektore kobiety z temperamentem tak maja...!

*******
O.K Freudem nie jestem, ale tak się składa, że coś tam
wspólnego z psychologią mam :-)
Nie o to zresztą chodzi. Nie potępiam cię za to, że nie
chcesz rodzić z mężem, ale zraziły mnie powdy, które
podałaś we wcześniejszych postach - z tym umalowaniem
się i tajemniczością na czele...



> Sluchaj, ja rodzilam pierwzsy raz, czyz nie moglam byc przerazona i bolem i krw
> ia i moja rozszerzona
> pochwa? Ja naprawde nie wiedzialam , ze to az tak boli!! Bo skad? To bylo obrzy
> dliwe, szcegolnie,
> gdy sie patrzylo z boku na inne , rodzace kobiety, porod moze sie wydawac obrzy
> dliwy mezczyznie,
> przeciez nie jest kobieta.. ma zupelnie inna psychike niz my.. czyzbys tego nie
> wiedziala?

***********
Tak... kolejne błędne koło. Oczywiście, że mężczyzna i
kobieta różnią się od siebie, ale nie aż tak
diametralnie, by widok rodzącej ukochanej kobiety mógł
dorosłego (i dojrzałego!) faceta obrzydzić. Zwróć uwagę
jak wielu jest doskonałych położników i chirurgów -
mężczyn. Czy dla kochającego mężczyzny poród może być aż
tak traumatyczny, że może mieć potem obrzydzenie do
seksu z żoną (twój przykład kilka postów wyżej)?

>
> "Poród jest czymś tak samo intymnym jak seks. Czy podczas
> miłości fizycznej z mężem zamykasz oczy, gdy on rośnie i
> gdy potem tryska? Czy obrzydzają cię i zawstydzają wasze
> wydzieliny? - muszę to nazwać po imieniu :-) Przecież to
> także jest intymne przeżycie - wymagające od partnerów
> szacunku, zrozumienia, bezgranicznej miłości i akceptacji"

> bla bla bla, porownanie tak absurdalne, ze nie chce mi sie na nie nawet odpowia
> dac..


**********
Pytanie na miejscu - biorąc pod uwagę twoje obawy przed
wspólnym porodem. Chodzi o to, że wielu ludzi buduje
niepotrzebne bariery między kobiecością a męskością.
Przecież inteligentny i wrażliwy facet wie, jak się
odbywa poród. Wszystko leży w kwestii zdrowej wyobraźni.


> Czy takie dziwne, ze nie lubie przy mezu "robic
kupy"? poprostu chce go uchroni
> c przed "aromatami
> 'wydzielajacymi sie przy tej czynnosci." Jezeli to swiadczy o mojej nieojrzalos
> ci, to widocznie mamy
> inne o niej pojecia.

********
Na to porównanie sama wpadłaś w którymś poście. To ty
porównałaś poród do wydalania, ja tylko podjęłam wątek,
by uświadomić ci pewną sprawę. Nikt nie każe ci się przy
mężu załatwiać i wąchać jego "aromatów", ale czy w
sytuacji gdybyś była do tego zmuszona (mój przykład o
chorej koleżance) nabrałabyś wstrętu na widok sra... (o,
przepraszam) męża? Każdy wie na czym polega wydalanie i
nikt nie żyje w świecie ułudy, że wydalamy fiołki.


> O tym , ze porod to rzecz niezbyt estetyczna i nieciekawa nabralam przekonania
> , dopiero po, nie
> przed. Wiec probuje zrozumiec mezow, ktorzy po tym widowisku nabrali wstretu do
> cipek swych zon..

*******
Kobieto! Co ty piszesz?! Próbujesz zrozumieć facetów,
którzy nabrali wstrętu do cipek swoich żon po porodzie?
Co to za mężczyźni? Owszem można osłabnąć na widok krwi
i cierpień ukaochanej żony - ale facet który najpierw z
lubością "posuwał" swoją ślubną i zrobił jej dziecko, a
potem się zaszokował tym, że dziecka nie przyniósł
bocian - jest dla mnie niedojrzały, nieodpowiedzialny,
bez szacunku do natury tego świata. Wstyscy wiemy przez
jaką dziurkę rodzi się mały człowiek - a taki gość
powinien sobie zdawać z tego sprawę nawet wtedy, gdy ta
dziurka służy mu dla jego przyjemności...


> Wiesz nie rodzilam z mezem, poniewaz nie czulam potrzeby by byl wtedy przy mnie
> .. Suki , kocice tez
> tak maja, nie rodza ze swoimi psami, kocurami, tylko same:)))))

*******
Taaak, suka nawet nie wie z którym psem ma dziecko, bo
jej wisi, kto ją akurat pokryje :-)))




> Odpowiedz mi na pytanie( jeszcze rzadna zwolenniczka porodow rodzinnych mi na n
> ie nie
> odpowiedziala) Dlaczego wiekszosc kobiet, ktore rodzily pierwsze dziecko bez m
> eza, porod przebiegl
> normalnie, urodzily zdrowe dziecko, nie chce porodu rodzinnego? Nie odpowiedaj,
> ze tworza
> nietrwale, niedojrzale zwiazki, bo to bylby znowu absurd...


********
Nie posądzaj mnie o tworzenie absurdalnych pojęć, bo
sama to robisz. Wiesz, znam kobiety, które rodziły same
i nie żałują. Tylko one nie uzasadniają tego tak jak ty
- tajemniczością, makijażem, ewentualnym wstrętem męża
do cipki. Mówią o spokoju i trosce o męża, który jest
zbyt wrażliwy, ale nie w kontekście późniejszego
obrzydzenia.


> Zanim nie dostane sadowego nakazu, nigdy nie bede rodzila z mezem.

*******
Twój wybór. Ja będę rodzić z mężem i oboje nie ukrywamy
radości, że stanie się to naszym wspólnym udziałem.
Magda inkwizytor

[Gość: Nell]

Oto moja wypowiedz:
"Czy takie dziwne, ze nie lubie przy mezu "robic
kupy"? poprostu chce go uchroni
> c przed "aromatami
> 'wydzielajacymi sie przy tej czynnosci." Jezeli to swiadczy o mojej nieojrzalos
> ci, to widocznie mamy
> inne o niej pojecia. "
A to twoja wypowiedz:
"Na to porównanie sama wpadłaś w którymś poście. To ty
porównałaś poród do wydalania, ja tylko podjęłam wątek,
by uświadomić ci pewną sprawę. Nikt nie każe ci się przy
mężu załatwiać i wąchać jego "aromatów","


K...rwa ty sie naucz czytac domorosly psychologu, a potem bierz sie za psychoanalize. ja
nie napisalam, ze dyskonfort budza "aromaty" mojego meza. Tylko, ze nie chce skazywac mojego
meza na SMROD JAKI SIE WYDZIELA, GDY ROBIE KUPE! DOTARLO? Ja nie porownalam porodu
w takim znaczeniu jak ty sugerujesz, tylko jako dwie czynnosci intymne, ale nie o tym samym ciezarze
gatunkowym!
I jeszcze jedno! Rodzilam w nocy. Mąż przyszedl w poludnie, na jego przyjscie sie wykapalam i
pomalowalam, poniewaz czulam dyskonfort pochodzacy z tego, ze mialam przepocona koszule i
podkrazone oczy po nieprzespanej nocy...To pozwolilo mi sie po tym wycieczajacym zdarzeniu poczuc
piekna, DLA SIEBIE!!!!! Trudno ci to zrozumiec OGRANICZONY MÓŻDŻKU?! I jeszce chcialam
oswiadczyc, ze nie maluje sie do lozka, zreszta prawie wcale sie nie maluje ( ten makijaz to jest
jeszce wiekszy absurd niz twoje porownanie seksu, tryskajacego sperma czlonka do porodu) Bo
jestem zbyt piekna, zeby sie malowac, takie jest zdanie mojego meza!

KONIEC TEMATU, NIEKTORZY SA ZBYT OGRANICZENI, BY ZROZUMIEC POTRZEBY DRUGIEGO
CZLOWIEKA! WIEC Z TAKIMI LUDZMI NIE MA CO DYSKUTOWAC!

[inkwizytor]

Nell napisała:

> K...rwa ty sie naucz czytac domorosly psychologu, a potem bierz sie za psycho
> analize. ja
> nie napisalam, ze dyskonfort budza "aromaty" mojego meza. Tylko, ze nie chce sk
> azywac mojego
> meza na SMROD JAKI SIE WYDZIELA, GDY ROBIE KUPE! DOTARLO? Ja nie porownalam p
> orodu
> w takim znaczeniu jak ty sugerujesz, tylko jako dwie czynnosci intymne, ale nie
> o tym samym ciezarze
> gatunkowym!
> I jeszcze jedno! Rodzilam w nocy. Mąż przyszedl w poludnie, na jego przyjscie s
> ie wykapalam i
> pomalowalam, poniewaz czulam dyskonfort pochodzacy z tego, ze mialam przepocona
> koszule i
> podkrazone oczy po nieprzespanej nocy...To pozwolilo mi sie po tym wycieczajacy
> m zdarzeniu poczuc
> piekna, DLA SIEBIE!!!!! Trudno ci to zrozumiec OGRANICZONY MÓŻDŻKU?! I jeszc
> e chcialam
> oswiadczyc, ze nie maluje sie do lozka, zreszta prawie wcale sie nie maluje ( t
> en makijaz to jest
> jeszce wiekszy absurd niz twoje porownanie seksu, tryskajacego sperma czlonka d
> o porodu) Bo
> jestem zbyt piekna, zeby sie malowac, takie jest zdanie mojego meza!
>
> KONIEC TEMATU, NIEKTORZY SA ZBYT OGRANICZENI, BY ZROZUMIEC POTRZEBY DRUGIEGO
> CZLOWIEKA! WIEC Z TAKIMI LUDZMI NIE MA CO DYSKUTOWAC!


Właśnie chamstwa i prostactwa (po twojemu:
"temperament") spodziewałam się po tobie.
Po pierwsze: wyraziłam opinię na dany temat i nie
kazałam ci odpowiadać na moje posty. Daj sobie więc
spokój i nie dyskutuj. Zresztą, to jest lista dyskusyjna
- jeżeli chcesz pomonologować, to zadzwoń pod 0700.

Czekałam z utęsknieniem na takie wyzwiska i głupotę
przeciekającą przez każdy przecinek w twoich niektórych
wypowiedziach. Wyszło szydło z worka: jesteś ograniczona
i nietolerancyjna, a od innych oczekujesz zrozumienia!

I przestań się przede mną tłumaczyć, że rodziłaś w nocy
(itp.). Mogłaś sobie rodzić nawet na księżycu, ale
poglądy które reprezentujesz są zaściankowe. Jesteś
agresywna i nie potrafisz kulturalnie dyskutować. Zdaj
sobie w końcu sprawę, że uczestnicząc w forum
dyskusyjnym możesz spotkać się z różnymi opiniami - ale
to nie powód, by ludzi o odmiennych poglądach wyzywać od
"ograniczonych móżdżków". Śmieć mi się chce, jak czytam
takie żałosne teksty. Jeżeli nie potrafisz normalnie
rozmawiać, to się za to nie bierz!

Co do tego "domorosłego psychologa", to do twojej
wiadomości skończyłam psychologię w Gdańsku i filologię
polską w Olsztynie. Cenię ludzi za kulturę wypowiedzi,
nawet gdy mają odmienne poglądy. Nie rozumiem głupoty,
która pod płaszczykiem "temperamentu" pluje jadem na
innych.

Magda - inkwizytor

[Gość: Nell]

"Właśnie chamstwa i prostactwa (po twojemu:
"temperament") spodziewałam się po tobie.
Po pierwsze: wyraziłam opinię na dany temat i nie
kazałam ci odpowiadać na moje posty."


Sluchaj tym tematem to bylam ja, skrytykowalas MNIE jako osobe, MOJ ZWIAZEK i moje pobudki do
nierodzenia z mezem, a nie jakis tam temat. NIE MIALAM SIE PRAWA BRONIC?

TY PSYCHOLOG?

[Gość: Nell]

"do twojej
wiadomości skończyłam psychologię w Gdańsku i filologię
polską w Olsztynie"

WIESZ, A JA JESTEM KOSMONAUTA!!!!

[Gość: Nell]

"Ja będę rodzić z mężem i oboje nie ukrywamy
radości, że stanie się to naszym wspólnym udziałem.
Magda inkwizytor"
To porozmawiamy po twoim porodzie, osoba, ktora nie rodzila nie jest dla mnie
partnerem do rozmow! BO nie ma pojecia o przedmiocie dyskusji!
ps. zycze ci, zeby twoj porod z mezem ci sie udal
i zeby twoj maz cie nie rzucil za dwadziescia lat, bo mu sie znudzi niechluj
niedbajacy o swoj wyglad dla niego, z tlustymi wlosami, w powyciaganym
szlafroku. Zrozumiesz wtedy, ze mezczyzni uwielbiaja kobiety zadbane i
tajemnicze..

[inkwizytor]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> "Ja będę rodzić z mężem i oboje nie ukrywamy
> radości, że stanie się to naszym wspólnym udziałem.
> Magda inkwizytor"
> To porozmawiamy po twoim porodzie, osoba, ktora nie rodzila nie jest dla mnie
> partnerem do rozmow! BO nie ma pojecia o przedmiocie dyskusji!
> ps. zycze ci, zeby twoj porod z mezem ci sie udal
> i zeby twoj maz cie nie rzucil za dwadziescia lat, bo mu sie znudzi niechluj
> niedbajacy o swoj wyglad dla niego, z tlustymi wlosami, w powyciaganym
> szlafroku. Zrozumiesz wtedy, ze mezczyzni uwielbiaja kobiety zadbane i
> tajemnicze..


Wybacz, ale nie mogę się powstrzymać, żeby tego nie
napisać: jesteś głupia jak but. Kompromitujesz się takimi
poglądami. I to właśnie ty zachowujesz się, jak
nastolatka, która nie zna życia.

Bądó dalej tak tajemniczą. Zastanawiam się tylko, dlaczego
tajemniczością częstujesz tylko swojego męża. Tutaj - na
forum - nie udało ci się ukryć agresji, błędnej
interprtetacji niektórych wypowiedzi i nieelastyczności
poglądów.

Za życzenia nie dziękuje, bo takich nieszczerych i
zawistnych jeszcze nie czytałam.

Magda - inkwizytor

[Gość: Nell]

.
>
>
> Wybacz, ale nie mogę się powstrzymać, żeby tego nie
> napisać: jesteś głupia jak but.

:)))) a tak na marginesie, skad wiesz , ze "but jest glupi"? Bardzo ciekawe... obawiam sie, ze to twoje
jedyne pojecie o psychologii...

Kompromitujesz się takimi
> poglądami. I to właśnie ty zachowujesz się, jak
> nastolatka, która nie zna życia.

Alez ja nie napisalam, ze nie znasz zycia..., nie przypisuj mi takich rzeczy.... ja tylko napisalam, ze nie
znasz porodu, bo go sama nie przezylas.. Mozna przeczytac tysiace ksiazek, ale to nie to samo, co
porodu doswiadzcyc. Ja bym sie nie odwazyla pisac o czyms, o czym nie mam pojecia. !!!!

ps. Odsylam do Freunda, psychologu- amatorze.., poczytaj o dzalaniu swiadomym, podswiadomym, o id,
superego i ego. Wtedy zrozumiesz, jak skomplikowana jest psychika ludzka.. I ze czasami wystepujacy
wstret meza do zony, po porodzie rodzinnym, nie wyplywa z tego, ze nie kocha zony, a ich zwiazek byl
nietrwaly, nie oparty na glebokim uczuciu i akceptacji, tylko z podswiadomych lekow , obsesji, o ktorych
czasami sam zainteresowany nie ma pojecia..

I jeszcze jedno, agresje we mnie wzbudza glupota ludzka .i patrzenie na innych przez pryzmat wlasnej
osoby.


I

[leon4]

[leon4]

Troche tolerancji !!!! Ja z moja zona jestesmy malzenstwem 12 lat- bardzo szczesliwym,
tolerancyjnym i dopelniajacy sie pod kazdym wzgledem. Nie obrzydza nas wlasne cialo, ale nie
zdecydowalimy sie na porod rodzinny. Przede wszystkim ona tego nie chciala, mowila mi, ze poradzi
sobie sama. Czy powinnismy byc napietnowani? Przeciez porod dla samej kobiety to nic
przyjemnego, ona sama by tego nie chciala ogladac ze strony lekarza, widziec siebie od srodka i na
zewnatrz, to dwie rozne sprawy.Zreszta bardzo bym cierpal widzac jej bol i niemagac jej pomoc.

[leon4]

Chcialem jeszcze dodac, ze z jednej strony rozumiem Nell.

[Gość: ela]

może przestań już Nell, aż żal czytać Twoje posty

[Gość: Jarek]

Jezeli jestes naprawde psychologiem, to chyba
najglupszym, jakiego w zyciu spotkalem. Gdzie twoja
tolerancja, ktorej brak zarzucasz innym? Kazdy ma
swoje wlasne, indywidualne odzcucia i nie tobie je
oceniac. Za malo wiesz o swiecie, a twoje pojecie o
milosci jest chyba zaczerpniete z tanich romansidel.
Otworz dziewczyno oczy, bo to co piszesz mowi o tym
jak jednostronny masz obraz swiata. To zalosne.

[Gość: lola1]

Moj mąz po porodzie rodzinnym znalazł sobie kochankę i przy okazji awantury
poinformował mnie , że yt."Czuje wstręt do mojej cipki"Z pewnościa doszloby do
rozwodu, jednak to moje drugie małżeństwo. Przełknęłam jakos tę żabę...On jest
nadal moim mężem, od kochanki odszedł.Jestem z nim, bo nie chce przechodzić
rozwodowego piekła, no i mamy ślicznego synka i na dodatek prowadzimy wspólnie
interesy. Wierzę w boska sprawiedliwość.Bo przecież mąż nie moze byc aż tak
okrutny.
Odradzam rodzenie z mężem, który jest niedojrzałym dupkiem- sorry .

[Gość: sokol]

Zdarza sie, niestety:(

[Gość: Nell]

Zdaniem lekarzy, niektorzy mezczyzni, majacy
delikatniejsza psychike, widzac porod, doznaja urazu
psychicznego i nabywaja wstretu do kobiety. Jest to
bardzo smutne, ale czesto wystepujace . Sama lezac
jeszcze w szpitalu, po porodzie, widzialam tatusiow
wychodzaych z pokoju, gdzie ich zony rodzily. Wcale nie
wygladali na zachwyconych, a wrecz odwrotnie. Slyszalam
polozne, ktore probowaly im wytlumaczyc fizjologie
porodu " Wez pan sobie wloz parasol w tylek i sprobuj
wyciagnac otwarty..." Ale chyba ten bardzo obrazowy
opis do nich nie trafial...

[Gość: abee]

To bardzo smutne, co napisalyscie. Smutne, bo oznacza,
ze troche krwi i potu jest w stanie zabic milosc. Ze
osoba najblizsza, do ktorej mamy najwyzsze zaufanie i
od ktorej liczymy na pomoc w najtrudniejszych momentach
kiedy czujemy strach i bol moze sie po prostu
"zbrzydzic" i uciec. Moim zdaniem to nie zadna
"delikatnosc psychiki" tylko zwykle tchorzostwo.
Nie wyobrazam sobie, zebym mogla uciec np. od ciezko
chorego meza tylko dlatego, ze "brzydzi" mnie jego
stan. To dla mnie nie do pojecia. Ja to oceniam
jednoznacznie. Jesli facet nie zgodzi sie byc z ze mna
w czasie porodu, bedzie zwyklym tchorzem i nie bedzie
godny byc ani moim mezem, ani ojcem dziecka. Bo nie mam
wtedy zadnej pewnosci, czy zaopiekuje sie mna w
potrzebie, w chorobie, czy tez nie ucieknie gdzie
pieprz rosnie z powodu swojej "delikatnej psychiki".

[Gość: Nell]

Porod to nie choroba!!! To fizjologia, a pochwa przez
ktora przechodzi dziecko, to nie rana w doslownym
sensie, tylko czesc ciala, bedaca fetyszem dla wielu
mezczyzn. Porod moze zabic chec do wspolzycia z zona, a
nie milosc wzgledem niej, moze uwazac zone za np.
przejaciela, a nie kochanke. Widok pochwy moze przestac
byc dla meza afrodyzjakiem, a stac sie czescia ciala,
przez ktora przeszla glowa dziecka, wielkosci
grapefruita...Zreszta niechcialabym, zeby maz po
uczystnictwie w porodzie, wyrazal sie o mojej pochwie "
dziura", a tak w opisach porodu rodzinnego, mowil o
pochwie swojej zony, moj kolega.

[Gość: Sol]

generalnie popieram Nell, moze nie mam tych samych argumentow co ona ale tez nie chcialabym
zeby ojciec dziecka (lub moj owczesny mezczyzna) byl przy porodzie. Z jednej strony mysle sobie:
niech on zobaczy przez co ja musze przechodzic, jak to boli, niech popatrzy ze to wcale nie jest bulka z
maslem... Ale z drugiej strony:nie mam ochoty zeby wtedy byl ze mna, nawet jesli to wg niektorych ma
cementowac wiezi... Tez jestem samodzielna (obrzydliwie samodzielna czasem wbrew zdrowemu
rozsadkowi, niestety) i tez chce wygladac dla niego jak najlepiej fizycznie. Zawsze. Wiem, ze 3/4
spoleczenstwa twierdzi, ze co ma piernik do wiatraka, przeciez on Cie bedzie jeszcze bardziej kochal.
Nie nie nie, ja sobie po prostu nie zycze. Ja sie teraz pomecze a potem bedziemy sie meczyc
razem.Ale krew, lozysko, szwy, bol, skurcze - to moja dzialka i jakos to przezyje. A on niech sie
denerwuje w poczekalni. Nielogiczne? Moze, ale coz ja na to poradze....

[Gość: Nell]

Bardzo dziekuje z poparcie :)) Wlasnie to przez caly
powiedziec, a raczej napisac, tylko mi sie nie udalo
tak celnie tego zrobic jak tobie.Bardziej lacza rodosci
i smutki dnia powszedniego, cierpienia majacego kolki
dzidziusia, niz czasami szkodliwy dla pozniejszego
porzycia seksualnego porod rodzinny
p.s. Mam nadzieje, ze Pan Doktor sie wypowie na ten
temat, jezeli sie myle, to wyprowadzi mnie z bledu, a
jezeli sie nie myle, to uchroni inne kobiety, przed
robieniem kroku, ktory moze zachwiac ich zwiazkiem.

Porod rodzinny-do Nell

[Gość: Sol]

Gość portalu: Nell napisał(a):

>Bardziej lacza rodosci i smutki dnia powszedniego, cierpienia majacego kolki
> dzidziusia, niz czasami szkodliwy dla pozniejszego
> porzycia seksualnego porod rodzinny
> p.s. Mam nadzieje, ze Pan Doktor sie wypowie na ten
> temat, jezeli sie myle, to wyprowadzi mnie z bledu, a
> jezeli sie nie myle, to uchroni inne kobiety, przed
> robieniem kroku, ktory moze zachwiac ich zwiazkiem.

Nie, Nell, nie mow tak. Moze i porod rodzinny laczy, ja tego nie neguje i nie
wiem, bo tego nie przezylam, moze i laczy bardziej niz smutki codzienne. Ale to
zalezy od charakteru partnerow i ich potrzeb. To ze my obie mamy taki kaprys, ze
nie zyczymy sobie obecnosci partnera przy porodzie to nasz wybor. A moze innym to
pomoze, moze na nowo zakochaja sie w sobie albo jeszcze mocniej beda przezywac
radosc z posiadania dziecka. Kto wie? Jesli obie strony czuja, ze bardzo
(bardzo!) pragna to przezyc razem to podejrzewam ze takie przezycie im nie
zaszkodzi. Ale jesli chocby jedna ze stron (juz nie mowie ze obie) ma nawet
malutkie watpliwosci i momenty zawahania to tak jak w seksie-najpierw trzeba o
tym porozmawiac, wywlec na swiatlo dzienne to, co sie czuje a potem decydowac.
Ale nic na sile. Nigdy. A powiem Ci tak na ucho, ze ja tak naprawde to nie do
konca wierze, ze moge mojemu partnerowi "obrzydnac" po porodzie (przynajmniej nie
temu obecnemu, to wiem w 100%). Jesli zauwazylabym jakies oznaki braku akceptacji
juz podczas ciazy to natychmiast w umysle zapalilaby mi sie czerwona lampka.
Najpierw dluuuga rozmowa-dlaczego, co czujesz?- a jesli on mi powie, ze uwaza ze
jestem tlusta i wygladam obrzydliwie (a nie wyobrazam sobie ze zaprzestalabym
dbania o siebie tylko dlatego ze jestem w ciazy) to niestety, ale temu Panu juz
dziekujemy...Ja po prostu nie chce zeby on byl przy porodzie z jednego prostego
powodu (ja tak moze powiedziec tylko kobieta hihi) NIE, BO NIE! : )))
pozdrawiam wszystkich ZA i wszystkich PRZECIW oraz Pana dr-a
Sol

[Gość: Nell]

I znowu masz racje...:)) Porodu rodzinnego musi bardzo
chciec obydwoje malzonkow. Moj maz jakos sie nie kwapil
to udzialu w porodzie rodzinnym, chociaz uwazal, ze w
ciazy wygladam bardzo slicznie..:)) Ja tez go do tego
nie namawialam, chyba z proznosci, lubie ladnie
wygladac i jak mezczyzna mi prawi komplementy, taki
narcyz ze mnie... Jak bylo z moja kolezanka, ta ktora
maz zostawil z niemowleciem, to nie wiem, zlapalam ja
na tym, ze nie mowi mi wszystkiego, a pewne istotne
sprawy przemilcza. Moze juz przedtem, przed tym
nieszczesnym porodem zaczelo sie psuc miedzy nimi, moze
jej nie kochal. A ona zaszla w ciaze i namowila go na
porod rodzinny, by ratowac konczacy sie zwiazek. Chyba
jednak tak bylo. A po wypowiedziach wszystkich
zwolennikow porodu rodzinnego, sadze, ze to opcja
bardzo mozliwa...
Goraco pozdrawiam:))) Nell

Do loli1

[inkwizytor]

Gość portalu: lola1 napisał(a):
> Odradzam rodzenie z mężem, który jest niedojrzałym dupkiem- sorry .

A ja odradzam małżeństwo z niedojrzałym dupkiem. Wtedy nie
będzie takich dramatów.

inkwizytor

[Gość: Rybka]

Nie godze sie z wypowiedzią Nell nie rozumiem wogle pojęcia zabić namiętność????
Nasz synek urodził sie ponad rok temu nie namawiałam męża do tego aby był przy
tak ważnym wydarzeniu w naszym żyiu sam chciał być przy mnie.W tym momęcie nie
myśli się o krwki,bólu,spoconym ciele ale o nowym życiu które lada chwila
przyjdzie na świat przynajmniej takie były odczucia moejgo męża mówił że chciał
jak najszybciej zobaczyć naszegio synka.
Co do wrażeń wiadomo ze poród nie jest rzeczą przyjemną ale męrzczyzna sam
decyduje i musi byc to wyłącznie jego wybór i tylko jego.Jeżeli chodzi o
widok..???????nikt tu nikomu nie nakazuje zajmowanie pozycji orieltalnej wybór
tez należy do niego.
Moim prywatnym zdaniem poród a pózniej łączenie kosekwecji tego porodu z skoki
w bok,a póżnej odejściem męża od żony nie mają żadnego wspólnego punktu.....
RYBKA

[Gość: mamuśka]

Jestem właśnie na urlopie macierzyńskim i nie mam szczególnie czasu na
zaglądanie do internetu, ale o powyższej dyskusji , dowiedziałam się od mojego
męża. Przyszedł do domu oburzony , że niektóre kobiety mogą tak a nie inaczej
myśleć i do tego jeszcze ci staroświeccy (a raczej wystraszeni panowie). Nasz
synek urodził się 4,5 miesiąca temu przy udziele swojego taty i dziś z
pewnością mogę stwierdzić, że wspólnie przeżyte godziny były najwspanialszym
przeżyciem jakie nas dotąd spotkało. Nie wiem o jakich to mężach piszecie, bo
wszyscy cywilizowani ludzie , bez względu na to , czy byli przy porodzie , czy
też nie , wiedzą którędy wychodzi dziecko!!!!! Czy ci wszyscy panowie dopiero
na sali porodowej dowiedzieli się , że dziurka w którą co wieczór z wielką
chęcią wsadzają swojego kutasa służy również do zapładniania i rodzenia ich
dzieci!!!!!
Mój mąż sam zadeklarował chęć uczestniczenia w porodzie rodzinnym i przyznam
szczerze , że zachował się jak kochający mężczyzna, przyjaciel i przede
wszystkim człowiek o wielkim takcie. Spacerował ze mna przez wiele godzin,
pomógł stać pod prysznicem , podawał wodę i ocierał pot z czoła (pocenie się
jest rzeczą ludzką). Mówł do mnie czule i gładził mnie po włosach, a gdy
cierpiałam , również cierpiał - widziałam to w jego oczach. Był na tyle
taktowny, że ani razu nie próbował zaglądać tam gdzie nie powinien - bo to nie
teatr , ani przedstawienie, a on był mężem a nie położną , czy lekarzem. Po
porodzie płakał z radości i szczęścia.
Kocha mnie nadal , chodciaż nie byłam wtedy umalowana i w butach na obcasach, a
poród wspominamy do dzisiaj z wielkim wzruszeniem.
Dodam jeszcze , że po powrocie do domu to mój mąż pomagał mi przejść
przez "mleczną drogę" i cały czas deklarował pomoc w opatrywaniu naciętego
krocza.
Z tych wypowiedzi , które czytałam powyżej , wynika , że macie kochane panie
mężów , którzy nigdy nie wiedzieli was w maseczce na twarzy i prawdopodobnie
nie wiedzą jak wyglądacie bez makijarzu.
Ja i mój mąż uważamy , że nie może być pomiędzy kochającymi się ludźmi
przepaści o jakich piszecie, przecież wybraliśmy sie na całe życie. Ciekawe czy
wasi mężowie zawsze są tacy idealni ?
A czy wy drogie panie śpicie może w makijarzu?

Mamuśka

p.s.
a co do tego męża który po porodzie znalazł sobie kochankę, to radziłabym się
zastanowić , co było pierwsze - jajko , czy kura.

[Gość: Sol]

: )))))))))) wybacz ale niebywale ubawil mnie Twoj post pomijajac juz fakt, ze
moge sie zalozyc, ze jest podpucha : )))) A teraz odpowiedzi: moj mezczyzna
nigdy nie widzial mnie w maseczce na twarzy i nigdy nie zobaczy. Tak samo ja
nie zycze go sobie widziec wyciskajacego zaskorniaki na przyklad. A ze czesto
mowi mi ze jestem piekna w najbardziej dla mnie zaskakujacym momencie, kiedy np
5 godzin spedzilismy w lesie i mam gniazdo na glowie, jestem umorusana i cala
oblepiona zabitymi komarami, spocona a ubranie wisi na mnie w strzepach...to
juz inna sprawa ale nadal nie zmienia to faktu, ze przyporodzie nie bedzie
asystowal bo nie jest:
A) rodzaca
B) lekarzem
C) polozna
D)pielegniarka
ergo: po co ma sie tam platac? : )))))
niezaleznie od plci mojej przedmowczyni/przedmowcy i efektu jakiego
oczekiwal/oczekiwala dziekuje mu/jej za post, ktory rozbawil mnie prawie do lez
swoim stylem : ))))))))))

[Gość: Nell]

Dziekuje za tak obszerna wypowiedz, chociaz calkowicie
sie nie zgadzam z jej meritum. No i przykro mi, ze me
wypowiedzi zdenerwowaly twojego meza, co on taki
nerwowy? Porod rodzinny na niego tak podzialal? Moze by
sie jakis nervosol przydal?
Dla mnie porod rodzinny to ekshibicjonizm.Poza tym nie
chcialam rodzic z mezem z tych samych powodow, z jakich
gole sie pod pachami,( przeciez to takie naturalne, ten
zapach potu, ktos by powiedzial...:)). Myje wlosy (
wydzielina lojowa tez jest naturalna, po co ja ukrywac
przed mezem?)
A poza tym wiedziec jak dzieci przychodza na swiat i
widziec to , to naprawde diametralna roznica. To taka
roznica jak pomiedzy jedzeniem kielbasy, a zabijaniem
krow, z ktorych jest ta kielbasa zrobiona To drugie
moze skutecznie zniechecic do jedzenia wedlin.
Pozdrawiam cie Mamusko, a w szczegolnosci twego
cudownie nowoczesnego meza...
pozdrawiam, staroswiecka Nell

[Gość: fanny]

Gdyby moj maz po tym jak uczestniczyl w porodzie naszego dziecka powiedzialby
mi, ze sorry, ale juz go nie pociagam, to bym sie zalamala. I zalowalabym
strasznie. Ale nie decyzji o wspolnym porodzie, tylko, ze sie pomylilam co do
osoby. Dla mnie mowienie o narodzinach malego czlowieczka, bedacego owocem
naszej milosci wylacznie w kategoriach golenia pod pachami jest jakims totalnym
nieporozumieniem. Porod to przezycie rowniez mistyczne. Byc swiadkiem tego
cudu, to dla mnie raczej wyroznienie. Dzieki mojemu tesciowi, ktory jest
ginekologiem, moglam bedac w zaawansowanej ciazy byc swiadkiem porodu zupelnie
obcej kobiety (wyrazila na to zgode). I bylo zupelnie kosmicznie.
Natomiast co do fizjologi porodu i do seksu po, to wedlug mnie dobry seks
mozliwy jest tylko wtedy, gdy zaakceptuje sie cala fizjologie drugiego
czlowieka. Sam seks jest strasznie fizjologiczny. Spocony, zdyszany, lepki.
Bliskosci w seksie blizej do golenia pach i brudnych wlosow niz do trzymania
sie za lapki przy blasku swiec. I cieszyc sie nim w pelni mozna dopiero gdy na
ta "brudna" fizjologie sie w pelni zgodzi. Niczego nie udajemy i niczego sie
nie wstydzimy. Do takiego seksu trzeba sie zapomniec, trzeba zapomniec jak sie
wyglada w danym momencie i czy jakos glupio sie nie zachowuje, moze malo
seksownie. To jest roznica miedzy miloscia romantyczna a namietna. Nie myslec
tylko czuc. Tu i teraz, a reszta sie nie liczy.
Jezeli Twoj maz zna Ci tylko jako ikonke, ktorej wlosy pod pachami nie rosna,
wlosy sie nie przetluszczaja, hormony w PMS nie graja, a podpaski leza ukryte w
szafie (no bo moglby sie biedaczek zrazic), nigdy nie masz biegunki ani nie
wymiotujesz i taka Cie kocha i taka go podnieca to super. I jesli Ciebie to
satysfakcjonuje, to podwojnie super. Ale ja potrzebuje wiedziec, ze moj maz
kocha mnie i podniecam go bedac czlowiekiem z krwi i kosci. I potrafi byc ze
mna na dobre i na zle. I kiedy jestem pachnaca i sliczna i kiedy rodze nasze
dziecko. Jest przy mnie w tym waznym dla nas momencie. Pomaga mi i mnie
wspiera. I nie koncentruje sie na sobie i swoich odczuciach. Tylko JEST w
takiej chwili dla mnie i przy mnie.

[Gość: Aga]

fanny, pięknie napisałaś o seksie i o tym, że on właśnie jest taki naturalny,
zwierzęcy... Dokładnie o to mi chodziło. A zdajecie sobie sprawę, że po
porodzie też nie jest estetycznie? Szczególnie kiedy w trakcie seksualnego
uniesienia tryska mleczko z piersi (tak, tak...).
Może ja mam małą wrażliwość, bo widziałam zarówno kiełbasę, tak też
świniobicie, i nie robi to na mnie wrażenia. Ale mogę uwierzyć, że kogoś to
razi, naprawdę mogę. I w tym kontekście nie rozumiem wypowiedzi o oburzeniu
męża Mamuśki na czyjeś poglądy. W końcu każdy ma prawo do swoich, nie?

[Gość: Nell]

Droga Ago, mamy inne poglady. ,ale dziekuje, ze chociaz
ty jedna starasz sie zrozumiec innosc pogladow i
wrazliwosc drugiego czlowieka.

DO NELL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Gość: Monika]

Nell ty masz wrazliwosc slonia i nie masz zadnego wspolczucia dla innych.Ty
jestes totalne zero i nie dziwie sie ,ze cie maz zostawil i na pewno nie
dlatego, ze bylas spocona i brzydka jak rodzilas.

[Gość: janina]

Fanny wspaniała wypowiedź! jeśli ktoś jest na tyle dojrzały i odpowiedzialny że
decydujemy się mieć z nim dziecko to i poród wytrzyma a nawet będzie to piękne
przeżycie. natomiast jeśli ktoś jest niedojrzałym dupkiem jak ktoś wcześniej
się wyraził, to lepiej żeby to się okazało możliwie wcześnie. kwestia zaufania
do własnego partnera/męża.

[Gość: Nell]

. Tak poetycko nie musisz opisywac porodu, sama go
przeszlam i wiem co to znaczy. Sama z pewnoscia nie
rodzilas, a ze bylas swiadkiem, to jest nieistotne. To
trzeba samemu przezyc, by zabierac glos. Moze pacjentka
miala znieczulenie zewnatrzoponowe i to tak pieknie
wygladalo. Nie slyszalas wrzasku rodzacych kobiet
blagajacych o cesarskie ciecie!! Co w tym
metafizycznego? Ja rodzilam bez jakichkolwiek srodkow
przeciwbolowych i to byla meka, a bol, jakby mnie ktos
na zywca przecinal nozem i rozrywal. Bylam prawie
nieprzytomna z bolu. Nie chcialam meza, jego obecnosc
nie pomoglaby mi w cierpieniu, a wrecz przeszkadzala.
To nie bylo wzniosle. Wzniosle i metafizyczne bylo to
jak przez 9 miesiecy nosilam dziecko pod sercem. To
bylo najcudowniejsze, jak rozpycha sie kolankami, zeby
sobie zrobic troche miejsca. Nie chcialam, zeby ktos
zrozumial doslownie porownanie porodu i tlustych
wlosow. To nie tak to byla tylko taka metafora ujeta w
porownaniu. Oczywiscie, ze porod moze byc dla kogos,
szczegolnie dla swiadkow czyms metafizycznym, temu nie
zaprzeczam, ale sa sa rzeczy w moim zyciu, ktore sa tak
intymne, ze nie pozwole, by druga osoba, nawet ta
najukochansza byla ich swiadkiem. Mezczyzni chca
tajemniczosci od kobiet, ja mojemu ja daje. Moze to
puste, ale taka jestem...

[Gość: fanny]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> . Tak poetycko nie musisz opisywac porodu, sama go
> przeszlam i wiem co to znaczy. Sama z pewnoscia nie
> rodzilas, a ze bylas swiadkiem, to jest nieistotne. To
> trzeba samemu przezyc, by zabierac glos.

Chyba czegos nie doczytalas. Pisalam, ze swiadkiem porodu bylam w zaawansowanej
ciazy. Cos sie z ta ciaza stac musialo;-) Mam za soba dwa porody. Jeden 10 lat
temu, drugi 7. Mam tez porownanie, bo pierwszy raz rodzilam sama mimo naszych
planow (w ostatniej chwili z przyczyn technicznych okazalo sie, ze moj maz nie
moze byc przy mnie). Przy drugim bylismy juz razem. Chyba wiesz juz, ktora opcje
wolimy i ktora powtorzymy?
Ja, podobnie jak pozostali Twoi oponenci, nie uwazam, ze podjelas bledna decyzje
rodzac dziecko sama. Nie zgadzam sie natomiast z teza, ze porod rodzinny jest
takim bledem. Jest to napewno wazna decyzja i przy jej podejmowaniu nie nalezy
kierowac sie zadnymi modami lecz potrzebami i pragnieniami obojga rodzicow.
No wlasnie, co powiesz o sytuacji, gdy to maz naciska nie do konca przekonana
kobiete, ze chcialby wtedy byc przy niej i ich dziecku. Czy ma do tego prawo? Czy
tez powinno byc zachowane jej prawo do intymnosci?
P.S. Sytuacja powyzsza zdazyla sie w moim otoczeniu.

[Gość: lodzia]

A mój stary po tym jak powiedziałam mu,że taka fajna dyskusja się tu wytworzyła
na ten temat stwierdzil,że będzie przy porodzie w dodatku z kamerą .Hehe
niedoczekanie!!!
Słyszalam ,ze niektóre kobiety przy porodzie strasznie klną swoich partnerów"ty
sku...... to przez ciebie tak cierpię"itp.,wtedy też się partner przydaje ,bo
takie "wiązanki" są nie do powtórzenia :-)
A ja tak naprawdę chciałabym aby był przy mnie ,ale nie po tej stronie co
lekarze a z zupełnie innej strony a najlepiej aby w momencie
samego "wyjścia "dziecka poszedł złapać świerzego powietrza ,bo boję się ,że
lekarze którzy powinni zająć się w tym momencie dzieckiem musieliby zajmować
się moim nieprzytomnym mężem.

[Gość: Nell]

heheheheh, ja tez bym chyba wyzwala mojego meze przy
porodzie rodzinnym, " to przez ciebie, ty skur..." tak
bardzo bolalo, zreszta jak urodzilam, powiedzialam
sobie, ze juz nigdy nie chce rodzic, taka to meczarnia,
zreszta dziewczyna bedaca po porodzie, lezaca obok
mnie, powiedziala to sam...

[Gość: fanny]

Gość portalu: lodzia napisał(a):

> A ja tak naprawdę chciałabym aby był przy mnie ,ale nie po tej stronie co
> lekarze a z zupełnie innej strony a najlepiej aby w momencie
> samego "wyjścia "dziecka poszedł złapać świerzego powietrza ,bo boję się ,że
> lekarze którzy powinni zająć się w tym momencie dzieckiem musieliby zajmować
> się moim nieprzytomnym mężem.

Jest dokladnie tak, jakbys chciala. Tzn mezczyzna patrzy na rodzenie sie dziecka
z tej samej perspektywy co Ty, czyli naprawde trudno zobaczyc z detalami co
dzieje sie miedzy nogami. Jak pisalam, mam tescia ginekologa. No i moj tesc, co
to nie jeden porod odebral, rowniez wiele rodzinnych, mial tylko jeden wypadek z
mdlejacym mezem. I tez sie okazalo, ze gosc ze wzruszenia musial usiasc, a nie z
obrzydzenia. Cala ta gadka o slabnacych panach, co to kloda na ziemie padaja, to
mit bardziej a nie rzeczywistosc.
Poza tym na taki wspolny porod nie idzie sie raczej bez przygotowania w szkole
rodzenia. A tam czlowiek dokladnie dowiaduje sie, czego moze sie spodziewac i na
czym jego rola polega. Mowia tez, jak wazne jest towarzyszenie zonie podczas
bolow rozwierania szyjki i informuja, ze na same parcie oczywiscie mozna wyjsc. I
czesc par tak sie wlasnie umawia. Ale wszyscy zostaja do konca.
A i jeszcze jedno. Porody rodzinne rzadziej koncza sie jakimis przykrymi
sprawami. Po prostu kobiety sa wtedy spokojniejsze, mniej spiete i zestresowane,
lepiej tez wspolpracuja z polozna. Czesto wspolpraca wyglada tak, ze polozna cos
mowi, do kobiety to nie dociera, powtarza maz i jego slowa dopiero powoduja
reakcje.

[Gość: Nell]

Rodzilas dwa razy... zwracam honor:))))
Przede wszystkim powinno byc zachowane jej prawo do
intymnosci. To powinno byc naczelna zasada w kazdym
zwiazku. Kazdy tego potrzebuje, objawia sie to w
roznych dziedzinach zycia, wiec maz powinien to
uszanowac. Ja np. nie znosze, gdy maz wejdzie do
lazienki, jak gole nogi, lub wyciskam pryszcza, a on
nie pozwolil mi nigdy na to, bym poszla z nim do
fryzjera i obserwowala, jak ma obcinane wlosy:))) mamy
takie male dziwactwa... A wracajac do twojej kolezanki,
moze nie rozumie ona do konca pobodek, jakimi kieruje
sie maz chcacy uczestniczyc w porodzie. Moze nie
wyklarowal jej tego dostatecznie, a moze uwaza ona, tak
jak zreszta i ja, ze obecnosc meza jest niepotrzebna, a
wrecz dzialajaca na nerwy. Mi do porodu byla tylko
potzrebna polozna, pozniej lekarz, by mnie pozszywal.
Maz mogl spokojnie czekac za drzwiami albo w domu. I
tak o nim nie myslalam , tylko o dziecku, by je jak
najszybciej urodzic, i zapomniec o bolu.

[lucki73]

Gość portalu: fanny napisał(a):

> No wlasnie, co powiesz o sytuacji, gdy to maz naciska nie do konca przekonana
> kobiete, ze chcialby wtedy byc przy niej i ich dziecku. Czy ma do tego prawo? C
> zy tez powinno byc zachowane jej prawo do intymnosci?

Brawo fanny!------

[Gość: Nell]

Wiesz, uwazam, ze przyklad z serialem " Na dobre i na
zle", jako zupelnie odeerwany od zycia, jest nie do
przyjecia. Przeciez to zupelna fikcja literacka,
telenowela stworzona przez scenarzystow, zupelnie
nieprzekladalna na realia zycia codziennego. Nie
powoluj sie na tego typu przyklady, bo to smieszne.
Zycie jest zyciem , i jest nieprzewidywalnym, w ktorym
kierunku sie potoczy, w odroznieniu od seriali
telewizyjnych.
A wracajac do tematu, to rodzilam sama, bo tego
potzrebowalam, a i maz nie kwapil sie do uczestnictwa w
porodzie. Nie prosil mnie o to. Jest najcudowniejszym
ojcem i mezem na swiecie, bardzo opiekunczym i
troskliwym. Zauwazylam , ze moi niektorzy oponenci tak
przedstawiaja sprawe, ze tylko ojciec bedacy przy
porodzie dziecka, jest najlepszy, najodwazniejszy itp
Tak nie jest. Zreszta nie chce sie nad tym
rozwodzic...Zycie pisze rozne scenariusze.
Ciekawa jestem tylko co Pan Depko powie na temat
wstretu seksualnego do zony, odczuwanego przez
niektorych tausiow, uczestnikow porodu rodzinnego. O
tym wstrecie wiem , nie z wlasnych przezyc, ale z
opwiesci kolezanki- lekarza.

[Gość: fanny]

Wiadomo z badan, ze tak samo jak statystycznie dla kobiety porod naturalny
ulatwia powstawanie wiezi z dzieckiem, o co trudniej w wypadku ciecia
cesarskiego, szczegolnie w calkowitej narkozie, tak samo uczestnictwo w
porodzie ulatwia mezczyznie wejscie w role tatusia. Ale to tylko statystyka.
Kobiety po cc moga tak samo byc dobrymi matkami, a ojcowie bez porodu
rodzinnego moga zlapac swietna wiez z dzieciakiem. To nie jest jakis warunek,
bez spelnienia ktorego nic nie wypali.
Ale naprawde trudno mi przyjac, ze TYLKO z powodu uczestnictwa w porodzie mozna
stracic seksualne zainteresowanie zona. Moze to byc jakis kamyczek do tego
ogrodka, ale tylko kamyczek...

[Gość: Nell]

masz racje, to ze moja koleznke wraz z niemowleciem
zostawil maz (uczestnik porodu), mogl to byc tylko
kamyczek. Moze chciala tym porodem ratowac zwiazek i
nie udalo sie to jej.

[lucki73]

Gość portalu: Nell napisał(a):

Droga Nell

> Wiesz, uwazam, ze przyklad z serialem " Na dobre i na
> zle", jako zupelnie odeerwany od zycia, jest nie do
> przyjecia. Przeciez to zupelna fikcja literacka,
> telenowela stworzona przez scenarzystow, zupelnie
> nieprzekladalna na realia zycia codziennego. Nie
> powoluj sie na tego typu przyklady, bo to smieszne.

Nie wiem dlaczego wydaje Ci się to śmieszne, skoro telenowele i ich scenariusze
oparte są zazwyczaj nie na literaturze sf tylko na prozie dnia codziennego.
Akurat ten wątek ukazany w tym filmie moim zdaniem adekwatnie odzwierciedla
chociażby moje stanowisko w tej sprawie, a sam sobie nie wydaję się być oderwanym
od rzeczywistości i nie posiadam upodobań, które mogłyby posłużyć jako wątek w
filmie sf. Ot tylko wspólne uczestniczenie w ciąży żony i w porodzie, którego
owocem będzie nasz potomek. Nie jestem więc fikcją literacką.

> Zycie jest zyciem , i jest nieprzewidywalnym, w ktorym
> kierunku sie potoczy, w odroznieniu od seriali
> telewizyjnych.
> A wracajac do tematu, to rodzilam sama, bo tego
> potzrebowalam, a i maz nie kwapil sie do uczestnictwa w
> porodzie. Nie prosil mnie o to. Jest najcudowniejszym
> ojcem i mezem na swiecie, bardzo opiekunczym i
> troskliwym. Zauwazylam , ze moi niektorzy oponenci tak
> przedstawiaja sprawe, ze tylko ojciec bedacy przy
> porodzie dziecka, jest najlepszy, najodwazniejszy itp
> Tak nie jest. Zreszta nie chce sie nad tym
> rozwodzic...Zycie pisze rozne scenariusze.

I ja nie neguję Twego prawa do tego, by zadecydować wspólnie ze swoim mężem, czy
chcesz rodzić z nim czy bez niego. Wspólnie ustaliliście to (bądź samo się
ustaliło) i to Twoja i Jego decyzja. Mnie nic do tego. Uważam jednak, że powinnać
także wyrazić zrozumienie dla takich postaw jak moja czy fanny, czy tassmana, że
chcielibyśmy by poród odbywał się przy aktywnym uczestnictwie obojga małżonków i
by nie był naznaczony niepotrzebnym skrępowaniem i wstydem względem partnera.

> Ciekawa jestem tylko co Pan Depko powie na temat
> wstretu seksualnego do zony, odczuwanego przez
> niektorych tausiow, uczestnikow porodu rodzinnego. O
> tym wstrecie wiem , nie z wlasnych przezyc, ale z
> opwiesci kolezanki- lekarza.

No coż, z pewnością są mężczyzni, którzy z racji swojej niedojrzałości
emocjonalnej nie powinni uczestniczyć ani w porodzie, a zapewnie nie powinni mieć
także dzieci. Na temat wpływu porodu rodzinnego na atrakcyjność seksualną
parterki w oczach męża poczekam także na wypowiedź p. Doktora, bo do tej pory nie
spotkałem się z wynikami takich badań. A mogą być rzeczywiście interesujące, choć
wątpie by poród rodzinny miał jakikolwiek negatywny wpływ na atrakcyjność
parterki w oczach większej populacji mężczyzn biorących udział w badaniu (jeśli w
ogóle ktokolwiek takie badania prowadził).-----------

[Gość: Nell]

Alez ja wykazuje zrozumie dla Ciebie i Tassmana, a w
szczegolnosci dla Fanny, ja nawet podziwiam...Nic nie
dodam do tego, co napisalam w innych postach. Ty
uwielbiasz wydalac w obecnosci zony, nie zabronie ci.
Niech zyje ekshibicjonizm! Natomiast ja i moj maz
zapewniamy sobie troche prywatnosci,intymnosci, wolno
nam? Jestesmy estetami, chociaz w w seksie nie mamy
zachamowan, ale to inna bajka.

[lucki73]

Gość portalu: Nell napisał(a):

Droga Nell, drobne sprostowanie:

> Alez ja wykazuje zrozumie dla Ciebie i Tassmana, a w
> szczegolnosci dla Fanny, ja nawet podziwiam...

Cieszę się z tego bardzo, naprawdę.

>Nic nie dodam do tego, co napisalam w innych postach. Ty
> uwielbiasz wydalac w obecnosci zony, nie zabronie ci.

Nigdzie tego nie napisałem, że uwielbiam wydalać w obecności swojej żony.
Napisałem tylko, że wydalam tak samo jak ona i oboje wiemy, że to robimy. Wiemy
także jak wyglądamy podczas tego i nie wstydzimy się tego. Ale nie robimy sobie z
tego żadnych przedstawień :-)))

> Niech zyje ekshibicjonizm! Natomiast ja i moj maz
> zapewniamy sobie troche prywatnosci,intymnosci, wolno
> nam? Jestesmy estetami, chociaz w w seksie nie mamy
> zachamowan, ale to inna bajka.

Ależ my też jesteśmy estetami. Nie jemy gdy coś upadnie na podłogę. Jesteśmy
czyści i zadbani. Mieszkanie nasze jest schludne i pozbawione raczej kurzu i
brudu. ----------

[Gość: Nell]

faktycznie, znalezlismy sobie porownanie:))))))
p.s. Ale jest chyba takie zboczenie, kiedy to partnerzy
sikaja sobie na klate i jedza sobie nawzajem kal:0)

[lucki73]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> faktycznie, znalezlismy sobie porownanie:))))))
> p.s. Ale jest chyba takie zboczenie, kiedy to partnerzy
> sikaja sobie na klate i jedza sobie nawzajem kal:0)

Nie używałbym tak mocnego słowa jak zboczenie. Raczej "upodobanie seksualne".
Owszem. Jest. Nawet w terminologii doczekało się fachowych określeń: pissing i ka
(o)profagia.------

[Gość: Nell]

Dla mnie to jednak dewiacja seksualna. Chyba seksuolog
jedzenie kalu partnera nazwalby jednak zboczeniem.
A tak miedzy nami lubisz to?:)))

[lucki73]

Gość portalu: Nell napisał(a):

> Dla mnie to jednak dewiacja seksualna. Chyba seksuolog
> jedzenie kalu partnera nazwalby jednak zboczeniem.

Katalog dewiacji (zboczeń) seksualnych z roku na rok uszczupla się, gdyż stajemy
się społeczeństwem coraz bardziej tolerancyjnym. Jeszcze 30 lat temu
homoseksualizm był uważany za dewiację seksualną i znajdował się w ich katalogu.
Dzisiaj seksuologia o homoseksualizmie traktuje jako o inności seksualnej.

Podobnie jest z innymi "upodobaniami" seksualnymi. Pissing dzisiaj za dewiację
uważany nie jest, natomiast w literaturze znajduję często ka(o)profagię
jako "nietypowe" zachowanie seksualne. Raczej nie jako dewiacje. Stoi gdzieś w
pobliżu ekshibicjonizmu, fetyszyzmu, sado-masochizmu. Póki krzywdy się nikomu nie
robi i póki nie szkodzi to społecznie, nie należy pewnych zachowań uważać
za "zboczone". Jeśli więc jeden z partnerów chce zrobić kupkę na drugiego to jest
to moim zdaniem ich sprawa. Najważniejsze by nikomu tym nie szkodzili. Jeśli
oboje to akceptują to nie uważam tego za szkodliwe.

> A tak miedzy nami lubisz to?:)))

Hmm, jesteśmy na forum, więc nie pozostanie to tylko między nami. Nawet gdybym
lubił, to wolałbym o tym pisać bezpośrednio do Ciebie, nie chwaląc się tym przed
publiką. Ale nie lubię, choć rozumiem tego typu zachowania i nie wydają mi się
one dziwniejsze od np. bondage, spankingu czy czegoś innego w nurcie sm. Pissing
uważam natomiast za bardzo przyjemną formę urozmaicenia pożycia seksualnego
(oczywiście przy obopólnej zgodzie partnerów).---------

[Gość: Nell]

Pytajac, czy jesz kal partnerki, to raczej zartowalam,
niz pytalam. Nie chcialam wykladu o rodzajach technik
seksualnych i bez niego jako tako orientuje sie w
temacie. Co do jedzenia kalu, to nie rozumiem tego i
trudno mi to sobie wyobrazic, ze jakies osoby to
preferuja. Zreszta w s/m ma to nacelu dominacje nad
partnerem i raczej nie jest zjedzenie kalu
przyjemnoscia sama w sobie a raczej powiedzeniem, ze "
zdominowalem cie do tego stopnia, ze zjadlas moje
gowno"

DO MAMUŚKI

[inkwizytor]

Wreszcie normalni i wrażliwi ludzie!
Gratuluję i pozdrawiam :-)))

inkwizytor

[Gość: zuza]

Urodzilam corke prawie 2 lata temu,bez meza.niestety.niestety-bo takowego nie
posiadam...bylam totalnie sama ze swoim bolem, radoscia,szczesciem, rzyganiem ,
plakaniem itp.Wcale nie musialam decydowac czy chce aby moj maz byl przy
porodzie-moj facet zadecydowal za mnie zostawiajac mnie sama jak palec.Nawet
nie wyobrazacie sobie ile bym dala aby mogl/chcial byc wtedy ze mna..
Dziwne dla mnie jest to ze pewne osoby(nell)zwracaja uwage na takie rzeczy jak
wyglad w trakcie porodu.to tylko fizycznosc..nikt nie powinien rozpatrywac tego
w ten sposob-dla mnie bylo to przerzycie bardziej psychiczne-i to nie z bolu
plakalam lecz z samotnosci.

[Gość: fanny]

Wiem, o czym piszesz zuza, bo i ja plakalam z samotnosci. Chodzilam sama po
korytarzu i lykalam lzy. I nikomu takiego placzu nie zycze. I tak mi brakowalo
tej osoby, na ktorej moglabym sie wesprzec, ktora pomasowalaby mi plecy, ktora
opowiedzialaby mi cos zabawnego, ktora mowiac, jaka jestem dzielna dodalaby mi
skrzydel.

[Gość: Aga]

Gość portalu: fanny napisał(a):

> Wiem, o czym piszesz zuza, bo i ja plakalam z samotnosci. Chodzilam sama po
> korytarzu i lykalam lzy.

Fanny, strasznie się wzruszyłam, bo ja chodząc po korytarzu z mężem widziałam
takie płaczące dziewczyny, których nie miał kto objąć - nigdy bym się nie
zamieniła!

[Gość: Nell]

Plakalas z samotnosci, to zalosne. Ja wrzeszczalam
przede wszystkim z bolu, nie z samotnosci. Kochajacy
maz czekal na mnie w domu, uczyl sie noca, do egzaminu,
ktory mial sie odbyc nazajutrz. Nie byla mi potrzebna
jego obecnosc przy porodzie, doskonale poradzilam sobie
sama, bez jego glaskania, masowania, tylko draznilyby
mnie te odruchy. Tak sie dzieje, to chyba skutek
wytwarzania przez organizm adrenaliny, ale nie jestem
pewna. Najwazniejszym jest dla mnie jak maz sie
opiekuje synkiem i mna teraz, jak mnie kocha i uwielbia
me cialo. Jezeli sadzisz, ze nie rodzilam z mezem, bo
sie wstydzilam tylko swej fizycznosci, to sie mylisz.
Ja tego przede wszystkim nie potzrebowalam.

[Gość: Sol]

Kobiety, ale po co te ostre slowa pod adresem oponentek? Po prostu sa kobiety, ktore pragna
obecnosci mezczyzny przy porodzie i te ktore tego ansolutnie nie chca... Z roznych przyczyn. I nie sadze
zeby trafieniem w sedno bylo swierdzenie ze li tylko z tego prostego powodu, ze nie wygladaja wtedy
pieknie. A juz zupelnie inna sprawa jest miec wybor i moc podysutowac z partnerem o jego
ewentualnym uczestnictwie w porodzie a takowego wyboru nie miec... Ja rozumiem (nie wiem czy
rozumiem bo nie doswiadczylam tego) - moge sobie wyobrazic (po czesci) jak to wtedy boli
psychicznie i jak sie wtedy pragnie obecnosci drugiego czlowieka. Ale to jest inna sytuacja.. I nie
sadze zeby fakt braku pragnienia obecnosci partnera przy porodzie byl skutkiem uproszczonego
myslenia, niedojrzalosci, blokowania (zlosliwego oczywiscie) partnerowi mozliwosci wyboru... A do
mezczyzn, ktorzy twierdza ze nie maja mozliwosci decydowania ; uszanujcie wole partnerki, to sa dla
niej trudne chwile i mysle, ze jesli podejmuje jakas decyzje to z cala stanowczoscia. Co do
mniemanych bajek o "delikatnosci" mezczyzn: moj meczyzna nie wypatroszy ryby a na widok krwi robi
sie zielony na twarzy (niezaleznie od tego czyja to jest krew). i bynajmniej nie uwazam tego za jakas
slabostke czy brak meskosci. po prostu ten typ tak ma. Wiec to ja patrosze ryby i opatruje rany : ) I
nawet gdyby stal za moja glowa a nie z drugiej strony stolu polozniczego to nie wykluczam
zzielenienia jego twarzy : ))

[Gość: Nell]

Chyba juz nie ma sensu dyskutowac na ten temat. Oni i
tak rozumieja wszystko jak chca rozumiec i patrza na
swiat przez pryzmat amerykanskich filmow familijnych o
wspanialych rodzinach amerykanskich, cudownych
amerykanskich porodach, rytnicznym oddychaniu z
partnerem i serialu " Na dobre i na zle" bardzo podobno
zyciowego, ktory jeden z oponentow podal jako dowod na
wspanialosc porodu rodzinnego. Nic dodac nic ujac.

[Gość: Sol]

Nell, nie badz taka rozzalona... Ja sie ze swojej strony ciesze, ze uwazasz
tak, jak uwazasz bo ja nie rodzilam (i wcale nie jestem taka pewna czy kiedys
bede...) wiec moje rozwazania sa czysto teoretyczne. A ze dobrze znam siebie i
wiem czego chce to moge z jakims tam malym bledem statystycznym przyjac, ze
wlasnie tak bym myslala przed porodem. Wiec ciesze sie, ze jest choc jedna
(sic!) kobieta, ktora przezyla porod i nadal tak mysli : )
pozdrawiam
Sol
PS. A forum sluzy przeciez wymianie mysli i nie chodzi tu o to by kogos za
wszelka cene przekonac do wlasnych pogladow tylko o to by posluchac argumentow
innych osob...

[Gość: Nell]

Wlasnie tak uwazam, ze forum sluzy wymianie pogladow.
Nikogo nie potepiam, za to, ze inaczej mysli. Nie
mowie, ze jest pusty, staroswiecki, nienowoczesny, malo
otwarty, ze jest ikonka dla partnera, bo ma silne
pragnienie posiadania intymnosci.
p.s. kurka, zeby Doktor odpowiedzial, moze ma
pacjentow, uczestnikow porodow rodzinnych, ktorzy musza
sie poddac terapii, a jezeli nie ma to tez
dobrze...Warto wierzyc w czlowieka..

[Gość: Aga]

Nell, to jeszcze ja - wiesz, naprawdę Cię rozumiem. Bo my też na początku nie
chcieliśmy iść razem na porodówkę, i kiedy komuś o tym mówiliśmy, wszyscy
robili wielkie oczy :Jak to? Potem oczywiście zmieniliśmy zdanie - ale to była
NASZA DECYZJA, a nie wynik nacisków.
Polskie społeczeństwo jest okrutnie nietolerancyjne. Chyba w żadnym kraju
kobieta chcąca rodzić sama, nie musi się z tego tłumaczyć. Ludzie, co z Wami?
Przecież małżeństwa mają różny stopień bliskości i intymności. Nell i jej mąż
cenią tajemnicę, Lucki i jego żona wręcz przeciwnie - full kontakt. My z moim
jesteśmy pewnie gdzieś pośrodku - mamy owszem swoje tabu, ale akurat porodu to
nie dotyczy.
Pozdrawiam wszystkich niepoprawnych politycznie! Bądźcie sobą i nie oglądajcie
się na innych!

[Gość: Nell]

Dzieki, cmok:)

[Gość: Nell]

Panie doktorze, prosze o ustosunkowanie sie do watku..

[kasz.anka]

jeszcze nawet nie planuje dziecka a wywod swoj opre o doswiadczenia mojej
kuzynki, otoz maz jej nie jest zbyt kochajacym, czulym ojcem, nie wiem czy
slusznie powiazala te dwie rzeczy ale laczy to ona wlasnie z jego obecnoscia
podczas porodu synka. Uwaza ona ze skoro maz zobaczyl ze porod to wcale nie
jakis "cud" tylko (cyt.) "czysto biologiczne zjawisko jak np.robienie kupy"(mi
rowniez sie nie podoba to porownanie-nie do mnie pretensje) to przeszedl mu ten
entuzjazm jesli chodzi o bycie ojcem itd.itp. Ale nie mozna uogolniac wiec
potraktujmy to jedynie jako przyklad. Mimo to, gdybym miala wybierac i tak
wolalabym aby moj ukochany czekal na mnie na zewnatrz.

[andrzej.depko]

Wspólne przeżywanie narodzin dziecka jest potężnym bodźcem więziotwórczym dla
małżonków. Tak wynika z licznych badań przeprowadzanych na ten temat.
Oczywiście, jak to w życiu bywa to co jest dobre dla jednych nie musi wcale
odpowiadać innym. Każdy człowiek jest w swoim osobniczym rozwoju staje się
niepowtarzalną indywidualnością z własnym systemem wrażliwości. Jeżeli mąż
czuje, że przerasta go możliwość uczestniczenia w porodzie nie powinien brać w
nim udziału. Zdarza się, że mężczyźni mdleją w trakcie porodu. Taka jest ich
wrażliwość. Wiele osób ma własne problemy intrapsychiczne które mogą się
ujawniać w ekstremalnych okolicznościach. Trudno jest mi się wypowiedzieć, czy
opisywany przypadek jest odzwierciedleniem pewnych zagrożeń wynikających ze
wspólnego uczestnictwa w porodzie. O odejściu od żony i dziecka wcale nie
musiał zadecydować wspólny poród. Mógł być za to doskonałym pretekstem do
uczynienia tego za parawanem zranionej wrażliwości. W swojej opinii kierujesz
się własnymi negatywnymi odczuciami : ” Sama, gdy mój synek się rodził wolałam
nie patrzeć w tą stronę, taka byłam przerażona i bólem i krwią. Dodatkowo
stresowałoby mnie, gdy mąż patrzyłby na moje spocone ciało, wykrzywioną bólem
twarz ”. Dla mężczyzny może być to o wiele bardziej intymne doznanie niż dla
Ciebie. Opisywane są przypadki tak dużej wrażliwości mężczyzn, iż w trakcie
porodu żony odczuwali silne bóle jamy brzusznej. I nie wpływało to negatywnie
na ich doznania po porodzie. Jeżeli związek od początku budowany był na kruchej
podstawie to każda przeciwność jest w wstanie go rozbić. W końcu codziennie
rozpadają się związki małżeńskie. Najczęściej przyczyną rozpadu jest niedobór
partnerski w szerokim tego słowa znaczeniu.

[Gość: Nell]

Dzieki

DO KRETYNKI NELLI

[Gość: Pola]

Ale dostalas w kosc. Nie udalo ci sie jednak wszystkich zterroryzowac. A ile tu idiotyzmow z twojej strony,
szkoda nawet liczyc.

DO KRETYNKI POLI

[dummy]

O co ci dziewczyno chodzi ? O jakim ty terrorze mowisz ? hahaha. Nell
przedstawila swoj punkt widzenia, inni tez przedstawili, bo na tym polega forum
internetowe. A jesli ty nie potrafisz wypowiedziec sie na temat w sposob bardziej
konstruktywny, to lepiej nie zabieraj glosu.