dzwon wykopany w Woli Michowej

[upowiec]

www.gcnowiny.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060425/REGION00/60424007/-1/CALYREGION

"Jego obwód wynosi 330 cm, a średnica 105 cm! Potężny, XIX-wieczny dzwon
cerkiewny odkopali wczoraj w okolicy Woli Michowej, w gminie Komańcza,
pracownicy Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

- To dzwon bez uszu, nieruchomy, podwieszany na stałe. Dźwięki wydawane były
poprzez uderzanie ruchomym sercem - wyjaśnia archeolog Jerzy Ginalski,
dyrektor MBL.

Zmarnowała się nam bogata kultura Beskidów i Bieszczadów, stąd każde
znalezisko jest niezwykłym skarbem, które wiele mówi. Na szczęście, mamy
skanseny w Sanoku i Nowym Sączu, gdzie zachowały się bardzo cenne eksponaty,
które o kulturze tych ziem wiele mówią. Odkryty dzwon to prawdziwy olbrzym!
Już go widzę na pięknej parawanowej dzwonnicy umieszczonej przy kościółku z
Bączala czy cerkwi z Ropek.

Dzwon pochodzi prawdopodobnie z połowy XIX wieku. Nie ma na nim daty odlania,
ani na czyje zamówienie był wykonany. Nie ma też nazwy odlewni, w której
powstał.
Wykonany z brązu posiada bardzo bogaty relief. Obrazy wokół dzwonu ukazują
ikonografię z życia Chrystusa.

Dzwon bił na dzwonnicy przy jednej z okolicznych cerkwi. W czasie II wojny
światowej schowany został przez mieszkańców wioski w jednym z domostw, w
obrębie zabudowania. Wewnątrz domu wykopano głęboki dół, w którym ukryto
dzwon przed Niemcami. W czasach wojennych to była często stosowana praktyka.

Będzie dzwonił w skansenie
- Kiedyś przyjechał w te strony pewien Ukrainiec i opowiadał, że jego śp.
ojciec schował przed Niemcami piękny dzwon z miejscowej cerkwi - opowiada
Marek Gosztyła z Radoszyc, który odnalazł dzwon. Jego zdaniem, odkryty skarb
powinien trafić do sanockiego MBL.
- To wielka sprawa dla naszego muzeum. Mamy trzy piękne cerkwie i ani jednego
dzwonu - mówi z przejęciem Jerzy Ginalski. - Postawimy mu tzw. parawanową
dzwonnicę koło jednej z cerkwi, aby był dobrze widoczny."

I u nas wiele dzwonów zakopała ludność przed wysiedleniami. Może warto zacząć
je wykopywać ?

[piotrzr]

To kolejne znalezisko po dzwonach wykopanych w Lutowiskach - dalej
chyba "więzionych" po polskiej stronie /i pomimo starań dawnych mieszkańców z
Ukrainy /.
Na rekontrukcję zniaszczonych cerkwi raczej się nie zanosi - ciekawe jaki
będzie dalszy los owych dzwonów ??

[surowiczny]

Witam
Osobiście jestem przeciwny takim akcjom. Nie jest tajemnicą, że dzwony w
znakomitej większości zostały zakopane, podobnie jak miejsca ich "spoczynku".
Po co to robić? Aby martwe wisiały w MBLu jako eksponat? OK - jeden wykopali,
dzwonu w skansenie nie mają - niech im będzie, ale ukrytych dzwonów jest
jeszcze, zaniżając kilkaset (niektóre świątynie posiadały więcej niż jeden
dzwon) Co znimi zrobić??? No i zasadnicze pytanie do kogo one należą? Wg prawa
RP co jest w ziemi należy do państwa - ale w ich wypadku istnienieje dawny
właściciel. Ciekawe jakie jest stanowisko UKGK?

Dzwon o takich gabarytach mogły unieść tylko 3 murowane dzwonnice w okolicy: w
Woli Michowej, Balnicy i Zubeńsku ( zainteresowanym służę zdjęciami :)))

Jaka parawanowa dzwonnica - zgłupieli????

"I u nas wiele dzwonów zakopała ludność przed wysiedleniami. Może warto zacząć
je wykopywać ? "

Pan Struś pointą się nie wysilił........ bez komentarza

pozdrawiam

zakopane dzwony

[darino]

Zastanawiałem się nad tym już kiedyś. Kilka miesięcy temu dyskutowaliśmy nawet
na ten temat z "surowicznym", i przekonał mnie wtedy do swojego zdania - LEPIEJ
NIECH ZOSTANĄ TAM GDZIE SĄ.

wtopa

[surowiczny]

potraktowałem komentarz upowca jako część artykułu.
więc ad upowiec - CO Z NIMI ZROBISZ???
pozdr

co z dzwonami

[piotrzr]

Dawni mieszkańcy Lutowisk chcieli aby dzwony odżyły w ich cerkwi na Ukrainie.
Niestety stały się one przedmiotem przetargu pomiędzy oboma panstwami.
Dzwony powinny odżyć - to znaczy wrócić na cerkiewne dzwonnice - nieważne czy w
obecnej Polsce czy Ukrainie.
W pamietnym artykule w Duzym Formacie /autorstwa bodaj Pana Hugu-badera/
stwierdzono że kiedyś dżwięk dzwonu towarzyszył mieszkancom przycerkiewnych
wiosek od narodzin do smierci - i tak dziś powinno tak być.
dzony zakopywali mieszkańcy wysiedlanych wiosek z nadzieją że kiedyś do nich
wrócą - teraz już to nie jest mozliwe - więc dzwony powinny wrócić do potomków
dawnych mieszkańców.

[holejnik]

Witam, jestem za tym aby ten dzwon i nastepne, które mogą być odkopane powinny
świadczyć o kulturze tych obszarów gdzie sie znajdowały i drzewiej dobrze
ludziom służyły ponieważ niewiadomo z jakich przyczyn zostały zakopane. To
niezwykle ciekawa historia, może ktoś sie podzieli informacjami na ten temat.
Kiedyś jechałem samochodem z Arłamowa do Birczy i mijałem (pamiętam ) metalowa
krzyże, drzewa owocowe - co szwagier tłumaczył mi iż w tych miejscach były
kiedyś wioski - wymieniał nawet nazwy, przypuszczam iż tam również były
zbudowane kościoły, cerkwie i napewno dzwony sa właśnie z tych stron. A może
się mylę ? To zaświadcza o tym iż muszę koniecznie zgłębić historię Bieszczad.
Pozdrawiam

zakopywanie dzwonów

[darino]

Generalnie dzwony zakopywano, aby nie dostały się w ręce Polaków i im nie
służyły.
Mogły być zamontowane w rzymskokatolickich kościołach, albo zostać przetopione
dla jakichś celów państwowych. Należy pamiętać, że po wojnie komuniści
zdzierali nawet blachę z dachów, aby zapewnić surowiec dla hut.

[surowiczny]

fakt, chociaż nie do końca....
dzwony zakopywano już we wrześniu 1939 - ludzie mieli w pamięci konfiskaty z
czasów pierwszej wojny, kiedy przetapiano je "na harmaty". Czasem je
odkopywano, następnie zakopywano i tak w kółko. Część dzwonów w ogóle nie
została wykopana w okreie wojny i tak pozastały, część została wywieziona do
ZSRR w czasie "akcji repatryiacyjnej". Nie spotkałem się z przypadkiem
zabierania dzwonów przez ludność w czasie akcji "Wisła"

Z takich ciekawostek: podczas prac NGK "Magurycz" odnaleźliśmy kilkanaście
serc. schowane były w różnych miejscach; w cerkwi pod podłogą, zakopane na
cmentrzu, na pastwisku itp. Wszystkie zostały wystawione (niektóre wiszą na
jarzmach - co prowokuje do......) w Muzeum w cerkwi w Wisłoku Wielkim

pozdrawiam

[dymek25]

Przecież nie"przenoszono" całych wiosek w inne miejsca, lecz starano się
mieszkańców rozproszyć lub robili to sami.Zatem chyba lepszym wyjściem jest
pozostawienie ich na miejscu.Skoro zakopywano je u nas, to chyba na obecnej
Ukrainie także.

to jednak w Balnicy ?

[darino]

"W dawnej wsi Balnica koło Komańczy PODOBNO wydobyto spod ziemi ogromny dzwon
cerkiewny. Ma PODOBNO ponad trzy metry obwodu i przeszło metr średnicy. To
prawdziwy kolos. Wydobyto go jednak tak bezszelestnie i w tak tajemniczych
okolicznościach że znalezisko ZNIKNĘŁO - przynajmniej dla naszej kamery.

Balnica to dziś kawałek lasu pod polsko - słowacką granicą. O tym, że niegdyś
mieszkało tu kilkaset osób świadczą już tylko ślady dawnej cerkwi i przydrożna
kapliczka.
O dzwonach zakopanych przez wysiedlonych po wojnie mieszkańców często się
jednak mówiło w okolicy. W miejscu dawnych wsi nadal można znaleźć stare
narzędzia i inne przedmioty. Takie poszukiwania są jednak niebezpieczne, bo
trawa kryje zapadające się studnie i piwniczki. Można się też natknąć na
niewypały.
Wieści o dzwonie ucieszyły jednak mieszkańców pobliskiej Woli Michowej. Mają
nadzieję, że zawiśnie on na dzwonnicy budowanego przez nich kościoła. Do
operacji wydobycia znaleziska dopuszczono jednak tylko nielicznych i dwie
regionalne gazety. Dzwonem zajęli się pracownicy sanockiego skansenu, ale jego
dyrektor zakazał swoim podwładnym udzielania jakichkolwiek informacji, sam zaś
od rana nie odbiera telefonów. Ochrona muzeum dopilnowała także, abyśmy nie
weszli z kamerą na teren skansenu. Ciekawscy i kolekcjonerzy i tak będą nadal
przeszukiwać tereny dawnych wsi - nie ma na to skutecznego sposobu. Natomiast
dobrze pokazana operacja wydobycia dzwonu była niepowtarzalną szansą na
promocję i podtrzymanie legendy Bieszczadów oraz promocję samego sanockiego
skansenu. Jednak dyrekcja tej placówki - prowadząc dziwną politykę
informacyjną - tę szansę zmarnowała."
tvp.pl/400,20060425334155.strona

fotorelacja z odkopania

[surowiczny]

www.komancza.info/content/view/154/73/
pozdrawiam

[dymek25]

Dzięki za link.Relacja świadczy o tym, że czasy się zmieniły i nic nie da się
ukryć, na szczęście, bo dzwon jest piękny.

rada dla parafian z Woli Michowej

[upowiec]

"Wieści o dzwonie ucieszyły jednak mieszkańców pobliskiej Woli Michowej. Mają
nadzieję, że zawiśnie on na dzwonnicy budowanego przez nich kościoła."

Czuję głęboką satysfakcje, że dzwonu nie udało się przechwycić parafianom z
Woli Michowej.
Kupcie sobie, a nie wyciągajcie rąk po cudze.

jednak nie wykopywać !!!

[upowiec]

Macie rację, lepiej niech zostaną tam gdzie są !

[dymek25]

Nie rozumiem zacietrzewienia w dyskusji o dzwonach. Walczymy o każdy drobiazg
świadczący o naszej przeszłości,jesteśmy za ekumenizmem, chcemy zakładać regionalne muzea, izby pamięci, a zachowujemy się jak Pawlak z Kargulem.Cóż w tym złego, że dzwon cerkiewny(odpowiednio opisany)dzwoniłby w kościele katolickim lub odwrotnie, ku radości parafian i ewentualnych turystów. Ja cieszyłabym się słysząc, żę po nieistniejących dziś wsiach (Trójca, Jamny,Arłamó
i inne)cokolwiek pozostało,zwłaszcza, że nie były to wsie najbogatsze.

intencje właścicieli

[darino]

Intencje właścicieli były właśnie takie, aby nikt z nich nie korzystał.
Nie po to ci biedni ludzie zbierali składki na dzwony, aby teraz korzystał z
nich kościół rzymskokatolicki, który był przed wojną ich głównym wrogiem i
walnie przyczynił się do traktowania ludności ukraińskiej jako obywateli
drugiej kategorii.

[dymek25]

Ja mam nadzieję, ze wielu byłych mieszkańców myślało by teraz inaczej i cieszyło by się z faktu, że historii nie da się zamazać.A wracanie do złej tradycji
obecnie uważam za bardzo szkodliwe dla dwóch stron.Przecież wielu greckokatolików od czasu zakończenia wojny modli sie w tych "znienawidzonych"
kościołach.Wracam uparcie do swego-nie zachowujmy sie jak Pawlak i Kargul!!!

[piotrzr]

dymek25 napisała:

> Nie rozumiem zacietrzewienia w dyskusji o dzwona

Więc spróbuję krótko wytłumaczyć. W roku ubiegłym, w leżącej niedaleko od Woli -
wsi Mchawa grupa katolików podburzona przez proboszcza - uniemozliwiła
odprawienia nabożeństwa wielkanocnego/wcześniej uzgodnionego/ dla grupy
grekokatolików z okolicy.
Nabożeństwu miał przewodniczyć proboszcz parafii greckokatolickiej z Rzeszowa.
Zrobił się skandal-doszło niemal do przemocy. Pisała na ten temat lokalna prasa
i my na "Grekokatolikach w rzeszowie"
W pobliskim Baligrodzie robi się wszystko aby zniknęła z powierzchni ziemi
doprowadzona do ruiny niegdyś piękna, murowana cerkiew.
Dlatego rozumiem postawy tu prezentowane.Oba Kościoły = w załozeniu katolickie
i powszechne - są w gruncie rzeczy kościołami narodowymi i dzwony traktowane są
niemal jak symbole narodowe.
czy na wielu dawnych cerkwiach zamienionych na koscioły rzymokatolickie są
informacje że obiekty te wybudowali unici i przez setki lat sie w nich modlili??
Boję się że negetywnych przykładów znajdzie się wiele.
Chociaż moim zdaniem - gdyby w kosciele w Woli Michowej mogliby modlić sie
grekokatolicy /w tym Ci przegnani spod kapliczki w Mchawie/ to ów dzwon byłby
jak tam jak najbardziej na miejscu - dzwoniłby jak przed wiekami i dla jednych
i dla drugich

dodaję...

[piotrzr]

Ale całość musiałaby być ujęta chyba w formie umowy notarialnej - bo w
uzgodnienia na gębę - po awanturze w mchawie - raczej nie wierzę

[piotrzr]

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=69&w=5901307&a=12025210

[pogorzanin]

Do darino, upowca, potrarz, surowicznego i innych Ukraińców na tym forum:
Jak czytam co wypisujecie na tym forum w sprawie dzwonu (i nie tylko) to
poprostu mi was żal. Jak bardzo, jesteście zaślepieni nacjonalizmem i
naturnalnie z nim powiązaną nienawiścią do Polaków. Według was lepież żeby taki
piękny dzwon, chyba jedyny tak okazały świadek i pamiątka dawnej przeszłości
tej wsi, zgnił w ziemi, niż trafił do muzeum lub niżby go mieli przejąć ci
straszni rzymskokatolicy. Co z was za ludzie? Pewnie co niedzielę klęczycie w
cerkwiach i udajecie przed innymi i sobą że jesteście CHRZEŚCIJANAMI a nie
potraficie wznieść się ponad podziałami w tak prostej sprawie jak zwykły dzwon.
Ale chyba nie ma co się dziwić waszej zajadłości i nienawiści. Pewnie tak was
poprostu wychowano, a w cerkiwach też często zamiast słów o miłości bliźniego,
wzajemnym przebaczeniu i miłosierdziu można było (i nadal czasami można)
usłyszyć tylko pretensje i jątrzenie starych ran. Zainteresujcie się co się
dzieje z polskimi kościołami i majątkiem kościoła na dawnych Kresach: zabytkowe
kościoły są zamieniane bez skrupułów na cerkwie, niszczone są jakiekolwiek
ślady polskości tych ziem i bytności kościoła rzymskokatolickiego. Ale to
przecież Polacy są straszni i chcą zabrać biednym Ukraińcom dzwon.
Po ludzku po prostu mi was żal...

strasznie rozpaczasz nad zabytkami na Ukrainie ...

[darino]

"Zainteresujcie się co się dzieje z polskimi kościołami i majątkiem kościoła na
dawnych Kresach: zabytkowe kościoły są zamieniane bez skrupułów na cerkwie,
niszczone są jakiekolwiek ślady polskości tych ziem i bytności kościoła
rzymskokatolickiego."

Zapomniałeś tylko dodać, że to samo stało się z cerkwiami na naszych terenach -
zostały albo zburzone (Bircza - dwie cerkwie, Wola Korzeniecka, Krajna, Łomna,
Łodzinka Dolna, Sufczyna, Bachów, Stara Bircza, Cisowa), albo doprowadzone do
ruiny (Leszczawa Górna, Malawa, Brzuska), albo przejete przez kościół
rzymskokatolicki (Lipa, Brzeżawa, obecnie Malawa, Żohatyn, Jawornik, Olszany).

[pogorzanin]

"Zapomniałeś tylko dodać, że to samo stało się z cerkwiami na naszych terenach -
>
> zostały albo zburzone (Bircza - dwie cerkwie, Wola Korzeniecka, Krajna,
Łomna,
> Łodzinka Dolna, Sufczyna, Bachów, Stara Bircza, Cisowa), albo doprowadzone do
> ruiny (Leszczawa Górna, Malawa, Brzuska), albo przejete przez kościół
> rzymskokatolicki (Lipa, Brzeżawa, obecnie Malawa, Żohatyn, Jawornik, Olszany)"
.
Dobrze, dobrze. Tylko wtedy komuniści niszczyli kościół wogóle jako instytycję.
Likwidowano świątynie i całe parafie obydwu obrządków. Kościół rzymskokatolicki
utrzymał stan posiadania, bo byli na miejscu wierni, którzy się często
sprzeciwiali represjom. Przejęcie wymieninych cerkwi przez kościół
rzymskokatolicki w wielu przypadkach po prostu je uratowało przed zniszczeniem!
W tym co napisałem chodzi o to co się teraz dzieje na dawnych Kresach. Niedawno
widziałem na własne oczy jak gorlili i zapewne bardzo religijni Ukraińcy
zwalali kościelną wieżę, aby na jej miejscu szybko postawić baniastą kopułę, że
nie wspomnę o niszczeniu nagrobków z polskimi napisami. To na obecnej Ukrainie
trwa nadal. Ale o tym milczycie, bo lepiej widzieć tylko tych okropnych
Polaków.

Ha, ha ! Zerknij sobie na stare zdjęcia Przemyśla

[darino]

Chyba w latach 90 też usunięto kopułę z kościoła Karmelitów, aby postawić
wieżyczkę, nie musisz więc szukać tak daleko i tak dawno ...
Poza tym parafii rzymskokatolickich przybyło, mimo tej ciężkiej walki z
komunistami.

logika kalego

[pogorzanin]

Surowiczny i darino prezentujecie (choć niestety nie tylko wy z mniejszości
ukraińskiej) typową logikę Kalego: jak Kali ukraść krowę to dobrze, ale jak
Kalemu ukraść krowę to źle. Mylisz się surowiczny, bo ta tematyka jest mi
akurat znana, ale ja nie jestem Ukraińcem więc nie mam patentu na nieomylność.
Darino śmiać się możesz, ale w tym temacie to niestety tylko z siebie. Trochę
się zawiodłem bo miałem cię za bardziej rozgarniętego gościa w tematyce
historii regionu. Przedstawię ci więc tylko niepodważalne FAKTY może się z nimi
pogodzisz: Owszem kilka lat temu zdemontowano drewnianą kopułę z kościoła
karmelitów, ale w ten sposób przywrócono tylko pierwotny stan świątyni. Kościół
wybudował w 1631 roku dla karmelitów Marcin Krasicki dla karmelitów i aż do XIX
wieku wyglądał on, czyli oczywiście kościół, tak jak obecnie. Dopiero po
przejęciu za pozwoleniem zaborców kościoła przez grekokatolików zniszczyli oni
sygnaturkę budując na jej miejscu kopułę, która według wielu historyków sztuki
pasowała do barokowej architektury świątyni jak pięść do nosa. Czyli obecny
wygląd fasady, łamanego dachu, fasady i sygnaturki (nie jak piszesz wieżyczki)
i oczywiście wnętrza jest przywróceniem pierwotnego stanu sprzed nieudolnych
przeróbek XIX wieku.
To tyle, teraz czekam na gromy z waszej strony... bo na pewno wy wiecie
lepiej.

kościół Karmelitów

[darino]

Oczywiście znam historię kościoła Karmelitów, uważam jednak, że bardzo
zeszpecono panoramę Przemysla usunięciem kopuły, a odtworzeniem tej sygnaturki
(czy też "wyprysku", jak niektórzy ją nazywają).
Co do "przywróceniem stanu pierwotnego", to mozna tego terminu używać w różnych
kontekstach :)))

[surowiczny]

ot i popadłeś.......

Dawno temu był taki pan o nazwisku Eugène Viollet-le-Duc, który bardzo dbał o
czystość stylową m.in przyczynił się do oczyszczenia fransuskich katedr z
baroku i innych "naleciałości" nie związanych z ukochanym przez niego
gotykiem. Czy o to chodzi??? Ostatnio w Krakowie była dyskusja nad
rekonstrukcją romańskich hełmów na wieżach kościoła Sw. Andrzeja - zaniechano
jednak pomysłu ponieważ znakomita większość historyków sztuki (nie tylko
krakowskich) sprzeciwiła się temu, gdyż wiązało się to z usunięciem barokowych
hełmów , które wpisały się już w naturalny pejzaż miasta. PODOBNIE BYŁO Z
PRZEMYŚLEM!!! To co zrobiono wg mnie jest przestępstwem!!!

Dam Ci parę przykładów niszczenia bryły cerkwi przez księży rzymskokatolickich:
=> Jureczkowa
=> Wolica
=> Sanoczek
=> Pruchnik (obecnie dom kultury SIC!!!)
=> Mrzygłód (szalety)
=> Tyniowice

to tylko wybór

podkreślam jeszcze raz:
gente polonus

pozdrawiam
sur.

sprostowanie

[surowiczny]

kibel w mrzgłodzie ani dom kultury oczywiście nie powstały z iniciatywy księży
rzym - kat
A W CEKWI W BALIGRODZIE JESZCZE W 2002 R. BYŁ GMINNY SKŁAD PŁYTEK
CHODNIKOWYCH!!!!

[dymek25]

Chyba dobrze, bo i te zostałyby zrujnowane lub zbużone, a tak przetrwały.
Nawet nieliczni wierni nie byliby w stanie ich utrzymać.

historia jednego dzwonu

[surowiczny]

20 listopada 2001r., źródło: Gazeta Krakowska


Komu teraz dzwoni

Wczoraj ks. Roman Dybiec, proboszcz parafii prawosławnej w Gorlicach, przy
pomocy kilku parafian zdjął dzwon z dzwonnicy przy kościele MB Nieustającej
Pomocy w Bereście (dawna cerkiew unicka) i tarpanem zawiózł go do Gorlic.

Część mieszkańców Berestu szykowała się do czynnej obrony dzwonu, ale
przeważyło zdanie biskupa tarnowskiego, ks. Wiktora Skworca, że dzwon
ufundowali przed wojną prawosławni i trzeba oddać właścicielowi, co mu się
należy.

- Najpierw Łemkowie wezmą dzwon, potem kościół, a na końcu wyciągną rękę po
lasy i pola - zaalarmował "Krakowską" młody mieszkaniec Berestu.

Andrzej K. mówił, że wieś zbulwersowała informacja podana na niedzielnej mszy
przez proboszcza Berestu, ks. Kazmierza Rzeszutko, że w poniedziałek dzwon
zostanie zabrany przez prawosławnych.

- Będziemy bronić dzwonu, specjalnie wziąłem sobie urlop - zapowiadał Andrzej
K. - Dzwonił w Bereście od 50 lat, własnymi rękami zawieszaliśmy go na nowej
dzwonnicy.

Kiedy wczoraj dziennikarz "Krakowskiej" dotarł do Beresu było już po wszystkim.
Załadowany na tarpana dzwon jechał właśnie do Gorlic. Do wyjazdu szykował się,
nadzorujący operację demontażu dzwonu, proboszcz parafii prawosławnej w
Gorlicach, ks. Roman Dubiec. Proboszcza Berestu, ks. Kazimierza Rzeszutko nie
było na miejscu. Wszystko odbyło się szybko i sprawnie.

- Ten dzwon pochodzi z prawosławnej cerkwi w sąsiedniej Piorunce - tłumaczy ks.
Dubec. - W 1936 roku wierni zakupili dzwon do nowo wybudowanej cerkwi, co jest
potwierdzone stosowną inskrypcją na dzwonie. Po akcji "Wisła", kiedy z Piorunki
i innych wsi wysiedlono Łemków, ten dzwon trafił do Berestu, do dawnej cerkwi
grekokatolickiej pw. św. Kosmy i Damiana, obecnie kościoła MB Nieustającej
Pomocy. I w tym roku byli mieszkańcy Piorunki wyznania prawosławnego zwrócili
się do mnie prośbą, czy nie mógłbym się zwrócić do ordynariusza tarnowskiego z
pytaniem, czy byłaby możliwość oddania tego dzwonu. Napisałem pismo, biskup
Skworc odpisał, że oddanie dzwonu jest rzeczą oczywistą i dzisiaj to
finalizujemy. Syn jednego z donatorów dzwonu, pan Kuncik, mieszka obecnie w
Stanach Zjednoczonych. On pamięta jak ten dzwon w zimie w styczniu 1936 roku
był przywieziony do Piorunki na saniach z Przemyśla z Ludwisarni Felczyńskich.

Wczoraj, demontaż dzwonu odbył się bez żadnych ekscesów. Wbrew zapowiedziom,
nikt dzwonu nie "bronił", nawet z pobliskiego sklepu "pożyczono" prawosławnym
robotnikom prąd.

- Dzwon ufundowali prawosławni i chyba nic złego w tym nie ma, że wrócił do
właścicieli - wyjaśniała nam młodziutka pani sklepikarka.

Tego samego zdania był znany opozycjonista z Berestu, radny Czesław Jung.

- Sprawiedliwości stało się zadość i tyle - stwierdził Jung.

- Od razu dementuję - dodaje ks. Dubiec - że nic więcej nie zabieramy z
Berestu. Ten dzwon był własnością kościoła prawosławnego, natomiast dzisiejszy
kościół w Bereście, to była i jest cerkiew grekokatolicka, kościół prawosławny
nie rości sobie żadnych praw do tej cerkwi. Proszę śmiało napisać - nie mamy
zamiaru nikomu zabierać świątyń. Rozumiem obawy ludzi, ale my naprawdę nikomu
nie zagrażamy.

Dzwon zawiśnie w Gorlicach w cerkwi św. Trójcy, ponieważ takie było życzenie
potomków jego fundatorów. Parafianie z Berestu będą musieli postarać się o nowy
dzwon.

- Planujemy uroczystą instalację dzwonu w Gorlicach - mówi ks. Dubiec. -
Chcielibyśmy, żeby to miało charakter ekumenicznego nabożeństwa. (HSZ)

Tekst listu

Ks. proboszcz Kazimierz Rzeszutko

W nawiązaniu do listu skierowanego przez księdza dr. Zbigniewa Duszę do ks.
Romana Dubiec, proboszcza parafii prawosławnej w Gorlicach, nieniejszym
potwierdzam potrzebę zwrotu wspólnocie prawosławnej dzwonu, który dotychczas
użytkowany jest przez parafię w Bereście.

Jest to krok, który dyktuje sprawiedliwość, bowiem wspomniany dzwon, jak
stwierdziła to specjalna komisja kurialna, jest tym, który został ufundowany
przez wspólnotę prawosławną dla cerkwi w Piorunce. W związku z powyżyszym
należy uszanować wolę fundatorów i przekazać dzwon kościelny, przez nich
wskazanemu, w obustronnym omówieniu szczegółów dotyczących przekazania. Wyrażam
nadzieję, że wierni parafii Berest ze zrozumieniem przyjmą powyższą decyzję,
dając swoją postawą przykład poszanowania podstawowych wartości, którymi
powinni się kierować ludzie żyjący duchem Ewangelii. Niech ta postawa stanie
się kolejnym krokiem na drodze do zbliżenia, w perpsektywie do jedności
chrześcijan.

Ks. biskup Wiktor Skworc

[dymek25]

To, co piszesz jest smutne, ale z kołtuństwem, bigoterią należy walczyć.
Myślę,że niestety ciągle nam brak światłych duchownych, zwłaszcza w małych miejscowosciach, a i wielu parafianom przydałaby się lekcja tolerancji.
Przeszłości nie da sie zamazać i zakłamać, stąd powinno się znaleźć stosowne
miejsce na "kolekcję" dzwonów. Może jakiś zaniedbany cmentarz?

jeszcze krótko

[piotrzr]

No nie!!!! To już lepiej skansen. W tym zakresie podzielam zdanie mego kolegi
z "dawnych, dobrych lat" - Jurka Ginalskiego /gdyby to czytał to "Pozdrawiam
Makedoniec" :) /

DO POGORZANINA - takie przemyślenia

[surowiczny]

Miłym jest to, że wśród ludzi jest tyle współczucia i zrozumienia - czego
przykładem jest Twój szczery żal. Czytając jednak Twe wypowiedzi, widzę, że nie
masz pojęcia o realiach jakie rządziły i rządzą terenami pogranicza
(podejrzewam, że każdego). Nie trzeba być w tym wypadku ani Polakiem na Zaolziu
czy Stnisławowie, ani Ukraińcem w Baligrodzie czy w Przemyślu, ani Niemcem w
Braniewie,c zy Słowakiem na polskim Spiszu czy Orawie aby zauważyć, że proces
wynaradawiania tak po jednej stronie granicy jak i po drugiej opierał się na
niszczeniu tego, z czym miejscowa ludność była najbardziej zżyta - TRADYCJĄ,
której podstawową wizualizacją była religia i jej namacalne odbicie -
ŚWIĄTYNIE, które ZAWSZE były centrum nie tylko życia religijnego, ale także
społecznego i kulturalnego. Dzisiaj zabytkowe kościoły, cerkwie traktuje się
jako dobro narodowe - przynajmniej takie jest założenie - niegdyś stanowiły to
co najcenniejsze w danej społeczności. Dawniej dziadkowie mówili: "w tym
kościele/cerkwi chrzczony był mój pradziadek" Inne czasy, inni ludzie - tak już
jest.....
Dzwony miały wymiar magiczny – z całego wyposażenia świątyni były zawsze
najcenniejsze – wielu uważało, że świątynia bez dzwonu (nawet najmniejszego) to
nie świątynia – pomijam już ich wartość finansową. Dlaczego więc się dziwić, że
ludność jest do nich przywiązana???
Że chce, aby wsiały tam gdzie mają wisieć, albo nigdzie indziej.
Jeden z dawnych mieszkańców Balnicy żyje – przez dziesięciolecia był
arcybiskupem Toronto – dlaczego na przykład nikt go nie zapyta o zdanie???

Darino słusznie zauważył, że użalasz się na stan kościołów na Ukrainie,
adaptację ich na cerkwie – oczywiści masz rację – tak jest. W kwestii
przejmowania kościołów przez cerkiew unicką czy też prawosławną – CZY W TYM
JEST COŚ ZŁEGO?????? Często była to jedyna droga na uratowania obiektu i wcale
łaski nikomu nie robili, ponieważ mniejsze koszty są budowy nowej świątyni niż
remontu ruiny, jakimi większość była kościołów.
W Polsce dewastacja świątyń innych wyznań czy obrządków ma już długą tradycję.
Pomijam już tu niszczenie cerkwi w okresie międzywojennym. Zobacz jak sytuacja
jest na Warmii, czy na Dolnym Śląsku........ (?)
Co robiono z cerkwiami??? Pomijam już programowe niszczenie w latach 1947 –
1981, gdzie szary obywatel PRLu nie miał za wiele do gadania. Masowe były
przypadki rozbiórek przez polskich osadników dla potrzeb własnych np. na chlew
(Mszana), stodołę (Lipowiec) itd

Piszesz: „Niedawno widziałem na własne oczy jak gorlili i zapewne bardzo
religijni Ukraińcy
zwalali kościelną wieżę, aby na jej miejscu szybko postawić baniastą kopułę, że
nie wspomnę o niszczeniu nagrobków z polskimi napisami. To na obecnej Ukrainie
trwa nadal.” ZGADZA SIĘ TAK BYŁO I JEST, ale dlaczego Ty nie piszesz o tym ja
w Polsce z cerkwi zrzuca się banie, budując na ich miejsce obleśne pseudo
neogotyckie sygnaturki, które szpecą i nic więcej. Chcesz przykłady???

Na razie tyle

pozdrawiam

surowiczny
gente polonus agente ruthenus

Dziennik Polski o dzwonie z Balnicy

[surowiczny]

Wydobyty z ziemnej skrytki

Tajemniczy dzwon

Wczoraj w jednej z nieistniejących od końca II wojny światowej wsi na
pograniczu Beskidu Niskiego i Bieszczadów dokonano sensacyjnego odkrycia: ekipa
Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku wydobyła z ziemnej skrytki spiżowy dzwon o
ponadmetrowej średnicy.

- To piękny, cenny, artystycznie wykonany obiekt - zapewnia prof. dr hab. Jerzy
Czajkowski, emerytowany dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego, wykładowca
Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Sanoku.

Na ślad zabytku natknął się przed dwoma laty Marek Gosztyła, poszukiwacz
pamiątek z przeszłości. - Z ziemi wystawał tylko kawałek, myślałem, że to złom.
Tydzień temu, gdy szukałem w przysypanych ziemią i zarośniętych ruinach
zburzonych domów resztek metalu, chciałem wyciągnąć i ten. Okazało się, że to
dzwon - opowiada.

Znalazca zainteresował odkryciem szefa Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
Jerzego Ginalskiego.

- To nieprawda, że poszukiwacze militariów są złodziejami, niszczycielami -
zapewnia Gosztyła. - Nie chciałem sprzedawać dzwonu na złom, chciałem, żeby
trafił w dobre ręce.

Dyrektor Ginalski bez zwłoki zebrał ekipę i wczoraj wydobyto zabytek. Dzwon
jest naprawdę imponujący: jego średnica wynosi 105 cm.

Wagę dzwonu można szacować na pół tony, płaszcz pokryty jest bogatymi reliefami
z motywami roślinnymi i figuralnymi. Niestety, podczas wstępnych oględzin nie
natrafiono na żadną inskrypcję, która mogłaby wyjaśnić pochodzenie instrumentu.

- Kiedyś słyszałem od Ukraińców wywodzących się z tej okolicy opowieść, że w
czasie II wojny ewakuowano - w obawie przed niemiecką rekwizycją - dwa dzwony -
mówi Marek Gosztyła. - Ale nie podali żadnych szczegółów.

Hipotezę, że dzwon został celowo ukryty, potwierdza dyrektor Ginalski. - To
wygląda jak skrytka, specjalnie wykopana w ziemi - tłumaczy. - Może tu była
jakaś piwnica, może stodoła? Bo dom stał raczej w innym miejscu.

Zarówno znalazca cennego zabytku jak i muzealnicy oraz przedstawiciele Służby
Leśnej są zgodni, że przynajmniej na razie nie należy ujawniać miejscowości, w
której go odkopano. - Zaraz ściągnęłyby tam tabuny poszukiwaczy skarbów... -
obawia się leśniczy Zdzisław Mazur.

Miejsce ukrycia dzwonu zostanie starannie zamaskowane, on sam zaś trafił do
pracowni konserwatorskich Muzeum Budownictwa Ludowego. - Już rozmawiałem z
ludwisarzami Felczyńskimi z Przemyśla. Obiecali dokonać fachowego opisu. Może
po dokładnym oczyszczeniu z gliny dowiemy się czegoś więcej. Na razie mogę
powiedzieć, że to bardzo cenny nabytek. I że na pewno zostanie w przyszłości
odpowiednio wyeksponowany - zapowiada dyr. Ginalski.

Marek Gosztyła nie liczy na profity, jakie zdaniem wielu mógłby uzyskać w
przypadku sprzedaży znaleziska na wolnym rynku dzieł sztuki. - Wystarczy, żebym
dostał cenę złomu - mówi.

WALDEMAR BAŁDA

garść refleksji

[piotrzr]

Oglądam zdjęcia dzwonu - jest piekny, mozna na nim zobaczyć płaskorzeżbioną
Pietę, postacie świętych.
Myslę że jednak jego miejsce jest w skansenie.
Drodzy współrusini w tej dyskusji mylą sie jednak w jednym - dzwon był jednak
ukryty przed rekwizycjami niemieckimi. Widziałem gdzieś takie zdjęcie - lora
kolejowa, na niej rzędy rzuconych dzwonów, koło wagonu stoją wermachtowcy.
Proszę pamietać że i CK Austria jak i hitlerowcy rekworowali "metale kolorowe"
i stal dla potrzeb przemysłu zbrojeniowego. Dla tych potrzeb zdzierano blachy z
dachów cerkiewno-koscielnych, rabowano żeliwne ogrodzenia nagrobków, krzyze
żeliwne i dzwony właśnie. Polscy górale w Beskidach i Bieszczadach podobnie
traktowali cerkwie- które słuzyły im jako stajnie dla bydła, potem zdzieraną
blachą kryli bacówki /i wcale ci gazdowie nie byli komunistami jak chcieli by
to udowadniać "polscy patrioci"/
Drewno z cerkwi mego pradziada - Deszna i Wołtuszowej posłużyło do budowy
stodół i... domu ludowego w Lubatowej. Dziś też i nie ma Deszna.
Obecna "demokratyczna władza" zatarła tą nazwę podrymanowskiej wsi poprzez
włączenie jej terenów do Rymanowa Zdroju. I niech mi ktoś powie że akcja Wisła
sie skończyła??.
Ps. A zarzut nacjonalizmu w oczach pewnego internauty jest dla mnie równie
smieszny jak przezwiska dzieci w szkole przezywających się "Ty żydzie" gdy
jedno drugiemu nie chce pozyczyć ołówka
Ps2 ogolnikowe zarzuty wobec Ukrainy są też dla mnie śmieszne - bo ja znam
pozytywne przykłady funkcjonowania tam kosciołów katolickich np w samborze ,
Drochodyczu czy szeregu wsi pomiędzy Medyką a tym własnie Samborem.
I dzięki grekokatolikom dawny kosciół Bernardynów we Lwowie wraca do pelnego
blasku.W wielki weekend ruszam w rajd od Lwowa do Kamienca Podol. więc być
może przykładów będę miał więcej.
Ps3 A historia kopuły w Przemyslu to dla mnie było ukoronowanie antypapieskiego
buntu w tym niesympatycznym mieście - gdzie teraz ponoć chcą Mu - JPII stawiać
pomnik - szczyt hipokryzji i zakłamania ... "polskich nacjonalistów" :))))

dzwony z Lutowisk - tak do dopełnenia tematu

[surowiczny]

Dzwony z Lutowisk


Iwan i Mychajło mają 103 lata. Wykopano je z ziemi, gdzie zniknęły zanim wieś
wywieziono na wschód. Pilnuje ich policja. Nie mogą wyjechać na Ukrainę -
historię bojkowskiej wsi Lutowiska i jej dzwonów opisuje Jacek Hugo-Bader

1917 rok
Dzwony milczą, głowa dziada każe

Anna Zinziuk pochodzi z Lutowisk w polskich Bieszczadach. Dzisiaj mieszka o
tysiąc kilometrów na wschód, we wsi Dudczany nad dolnym Dnieprem. Ojciec pani
Anny, Iwan Woźny, podczas I wojny światowej był w austriackim wojsku. Potem
trzy lata przymierał głodem w rosyjskiej niewoli: ranny, zawszony, we wrzodach.
Przyśniło mu się kiedyś, że chodzi po lesie na górze Otryt nad rodzinnymi
Lutowiskami. Na jednym z drzew, opowiada pani Anna, wisi brodata głowa dziada i
mówi:
- Daj meni, chłopczyku, wody napytysia.
- Jak ja wam, didu, dam wody - odpowiada na to strzelec Iwan Woźny - jak ja ne
znaju, de woda.
- A tu je żurawel - głowa na to.
- To ja ne maju widra.
- To wizmesz szlapu.

Młody żołnierz miał czapkę na głowie, zaczerpnął nią wody i daje dziadowi.
Starzec wypił i mówi: - Na tretij deń ty wybudesz.

Ucieszył się Iwan, że za trzy dni skończy się jego niewola, więc nawet nie
zwrócił uwagi na drugą część przepowiedni, że przez dwa lata nie usłyszy
dzwonów w rodzinnym miasteczku.

Rano się budzi i opowiada przyjacielowi swój sen. - Śnił mi się Hospod' Boh i
win kazał, szczo na tretyj den my wybudem.
- To ty snam wirysz? - oburzył się jego towarzysz niedoli. - Zawtra nasza
smert' bude.

Młody żołnierz nie odezwał się przez trzy dni, aż przyszedł rosyjski oficer i
powiedział, że w Rosji wybuchła rewolucja i że są wolni.

Iwan Woźny ruszył w drogę do domu, a do przejścia miał prawie tysiąc
kilometrów. Co krok zagradzały mu drogę jakieś wojska: biali Rosjanie, czerwoni
Kozacy, Ukraińcy, Polacy. Szedł więc cały rok. Kiedy dotarł do Wyżnej Jabłuńki,
wioski o zaledwie kilka kilometrów od rodzinnych Lutowisk, cieszył się jak
dziecko, że Bóg Ojciec pomylił się w rachunkach, bo upłynął zaledwie rok, a on
już w domu.

Był w domu, ale dzwonów na dzwonnicy nie było. Zostały zakopane i nikt nie
wiedział gdzie. Chłopi, którzy je schowali, poszli do ukraińskiego wojska bić
się z Polakami o niepodległą Ukrainę. Trzeba było czekać i modlić się, żeby
choć jeden wrócił żywy do domu.

Dla takich biednych bojkowskich wsi jak Lutowiska ufundowanie dzwonów to był
ogromny wysiłek. Przy każdej zawierusze dziejowej spuszczano więc dzwony i
chowano w ziemi albo w stodołach, bo przyjdą Polacy, Rosjanie, Kozacy,
Austriacy i zabiorą spiż na armaty albo na pomniki swoich bohaterów.

W Lutowiskach są dwa dzwony. Mychajło waży 130 kilogramów, Iwan - 500. Należą
do nieistniejącej już greckokatolickiej (unickiej) cerkwi pod wezwaniem
świętego Michała Archanioła. Były zakopane, ale w 1999 roku przyjechali ludzie
z Ukrainy, wydobyli je i chcieli zabrać na wschód.

To się nie udało. Na razie dzwonów pilnuje policja.

W XX wieku Lutowiska (po ukraińsku Lutowyszcze) dziesięć razy zmieniały
przynależność państwową. Było wiele okazji, by dzwony biły na trwogę:
Ukraińcom, Żydom, Polakom. Zupełnie nie rozumiem, dlaczego dawnym mieszkańcom
Lutowisk tak bardzo na nich zależy. Nikomu te dzwony nie pomogły. Chyba że
chmura gradowa szła, albo z piorunami, to bijąc w dzwony, można ją było
rozpędzić.

1938 rok
Dzwony biją na rocznicę chrztu

Natalia Klasztorna jest córką Olgi i Onufrego Petiachów z Lutowisk, a Anna
Zinziuk jest ich kuzynką. Natalia mieszka w Kijowie, jest dziennikarką,
badaczką bojkowskich dziejów. Jeździ po świecie i spisuje relacje z tamtych
lat, na przykład taką: Jak byłem w trzeciej klasie, kilka razy w miesiącu nas
prowadzili do kościoła i uczyli modlić się po polsku. Chcieliśmy czy nie
chcieliśmy. Kiedyś jestem w kościele, a polski proboszcz z linijką w ręku
mówi: "a teraz będziemy żegnać się" i podchodzi do mnie, to ja się żegnam tak,
jak uczyła mnie moja mama - na prawe ramię i trzema palcami, a ten ksiądz mnie
linią po łapie i po lewym ramieniu. Minęło ponad 70 lat, a jeszcze czuję to
miejsce i swoją myśl: czy Bóg nie rozumie nas po ukraińsku?

Tak napisał Fedir Iwaniw z Nowego Jorku.

W 1938 roku przypadła 950. rocznica chrztu Rusi.

Starosta w Lesku nie wydał pozwolenia na uroczystości rocznicowe, ale starzy
mieszkańcy Lutowisk pamiętają, że i tak zostały zorganizowane.

Na świętego Spasa, to znaczy 19 sierpnia, mężczyźni w wyjściowych portkach,
długich butach, białych, wyszywanych koszulach wchodzili do rzeki San jakby na
ponowny chrzest. Biły dzwony w Lutowiskach, była muzyka, tańce, loteria, ale
przyjechała na koniach polska policja i zaczęła rozpędzać nielegalne
zgromadzenie. Rusini błyskawicznie się otaborowali. Rozpoczęło się oblężenie
taboru. Baby wrzeszczały, policja płazowała, chłopy rzucali butelkami z wódką.

Wasyl Woźniak, Stepan Petiach, Iwan Hrycyniak, Fedir Iwaniw na tydzień poszli
do aresztu.

1939 rok
Dzwony na dół, kiecki w górę

Wybucha druga wojna światowa. Przed nadejściem Niemców ludzie w Lutowiskach
zdejmują dzwony, spuszczają z dzwonnicy na ziemię i zakopują pod fundamentem.
Najpierw miasteczko zajmują Niemcy, ale się wycofują i w listopadzie wkraczają
wojska radzieckie. Na drodze wita ich czterech miejscowych komunistów z
czerwonymi sztandarami. Jeden nie miał go z czego zrobić, więc pociął spódnicę
żony. Potem ku uciesze sąsiadów powiesił tę chorągiew na swojej chacie.

Rosjanie zamordowali Sofrona Kolidę, greckokatolickiego duchownego, i zabrali
czterech Rusinów, którzy przed rokiem siedzieli w polskim areszcie. Już nigdy
nie wrócili. Potem Sowieci rozkułaczyli bogatych Żydów i Polaków. Miejscowemu
przedsiębiorcy Januszowi Ziółkowskiemu zabrali olejarnię, tartak i elektrownię.
To była jedyna bieszczadzka elektrownia spalinowa. Ziółkowski zelektryfikował
Lutowiska zaledwie dwa lata wcześniej.

Katolicki ksiądz Franciszek Wojtyło uciekł w nocy z pierwszego na drugi dzień
świąt Bożego Narodzenia 1939 roku. Przeprowadził go przez San na niemiecką
stronę syn ukraińskiego gospodarza Muchy. Trzy lata później ten chłopak był
jednym ze 109 mężczyzn z gminy Lutowiska, którzy wstąpili do dywizji SS
Hałyczyna (14. dywizja SS Galizien).

Ziółkowski był wujem Jadwigi Sklepkiewicz, z domu Dąbrowskiej, córki
przedwojennego burmistrza miasteczka. Lutowiska ciągle miały burmistrza,
chociaż w 1919 roku, w odwecie za opowiedzenie się po stronie
Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, utraciły prawa miejskie.

- Sowieci organizowali obowiązkowe zebrania antyreligijne - opowiada pani
Jadwiga. - Na jednym z nich cerkiewnik Kuczmyda wstał i zapytał politruka:
dlaczego krowa robi placki, a koza bobki? Prelegent nie wiedział. "Ty w hiwni
nie rozbirosz, a o Bohu choczesz meni howoryty" (ty na gównie się nie znasz, a
o Bogu chcesz mówić), powiedział Kuczmyda, czapkę wdział na głowę i poszedł, a
za nim reszta chłopów.

1940 rok
Dzwony ciągle w ziemi

Wszyscy radzili ojcu pani Jadwigi, żeby uciekał, ale on nie chciał. Najbardziej
nalegał Chaim Jarmuż, właściciel tartaku. Wreszcie Sowieci przyszli po
Dąbrowskiego. Splądrowali dom, zabrali cukier, naftę, zegarki i byłego
burmistrza. Zawieźli go do Skorodnego, do komendantury, i po kilku dniach
zwolnili. Rosjanie mówili, że wstawiło się za nim małżeństwo Somerów, którzy
mieli w Lutowiskach zakład szewski. Byli znanymi w miasteczku komunistami.
Przed wojną policja chciała ich aresztować, ale burmistrz się nie zgodził, bo
mieli ośmioro dzieci.

Ojciec pani Jadwigi zmarł dziesięć dni po zwolnieniu. Był strasznie pobity.
Potem na tyfus zachorowały macocha i ciotka pani Jadwigi. Ciotka umarła,
macocha trafiła do szpitala. Pani Jadwiga miała 18 lat i musiała opiekować się
trójką rodzeństwa.

Przez rok, siedem miesięcy i dwadzieścia dwa dni była jedyną nauczycielką w
wiosce Chmiel koło Lutowisk. Uczyła po ukraińsku wszy

[surowiczny]

biuletyn.otryt.bieszczady.pl/artykuly/dzwony.html
pozdrawiam

[dexter01]

www.bieszczady.pl/?n=_8222_Aby_znow_dzwony_gorom_graly..._8221_&newsID=4669
www.komancza.info/content/view/157/35

dzwony a parafie

[upowiec]

Moim skromnym zdaniem dzwony powinny być zwracane grekokatolickim lub
prawosławnym parafiom, które nie zawsze stać na takie inwestycje.
Państwu polskiemu wara od dzwonów, dość już ukradli Rusinom !

spór o dzwony

[darino]

"Komu bije dzwon? A raczej: komu będzie bił? Takie pytanie stawiają sobie
mieszkańcy gminy Komańcza i podkarpaccy muzealnicy. I jedni, i drudzy
widzieliby u siebie potężny zabytek, odkopany w ubiegłym tygodniu w pobliżu
Woli Michowej w Bieszczadach. Znalezisko budzi duże emocje, bo należy do
największych odkryć ostatnich lat.
Dzwon został odkopany niemal w tajemnicy i w dużym pośpiechu. Pracownicy
sanockiego skansenu tłumaczą to bezpieczeństwem. Zaproszenie na akcję jedynie
dziennikarzy gazetowych miało uchronić to miejsce przed oczyma ciekawskich. Ale
nie uchroniło - ciekawscy zjawili się tam już po pierwszych publikacjach
prasowych, o czym sami mogliśmy się przekonać. Dzwon trafił do skansenu, gdzie
zostanie odnowiony. Waży ponad 600 kilogramów i ma ponad 3 metry obwodu.
Jerzy Ginalski, dyrektor Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku
-”Najlepszym miejscem dla tego rodzaju znaleziska jest właśnie nasze muzeum,
które gromadzi zabytki z tych terenów."
Tymczasem gmina Komańcza domaga się zwrotu zabytku. Radni przegłosowali taki
wniosek na sesji.
-”My w ogóle mamy taką zasadę, że to co pochodzi z danej wioski, powinno wrócić
do tej wioski."
-”Byłaby to atrakcja turystyczna w sezonie. Szkoda by go było w skansenie
powiesić."
Zwolennicy powrotu dzwonu dodają, że ogołocone przez historię bieszczadzkie
wioski nie mają się czym pochwalić.
Stanisław Bielawka, wójt gminy Komańcza
-”Ta mała sensacja wokół tego dzwonu, właściwie odkopanego po 60 latach, daje
też pewną możliwość podniesienia atrakcyjności tej gminy.”
Jednym z pomysłów jest, by dzwon zawisł obok nowo wybudowanej cerkwi w
Kulasznem. Parafia greckokatolicka zwróciła się już z taką prośbą do wójta
gminy. Póki co odkopany dzwon stanowi własność Skarbu Państwa. Trwają
jednocześnie próby odtworzenia historii dzwonu. Wiadomo już, że został wykonany
w słynnej przemyskiej ludwisarni.
Janusz Felczyński, ludwisarz
-”Jest to jeden z dzwonów, który został wystawiony w roku 1927 na wystawie
przemysłowej w Paryżu."
Gdzie potem trafił, nie wiadomo. Ale jego powrót w Bieszczady stoi pod dużym
znakiem zapytania."
tvp.pl/400,20060504337657.strona

[surowiczny]

"-”Jest to jeden z dzwonów, który został wystawiony w roku 1927 na wystawie
przemysłowej w Paryżu."
Gdzie potem trafił, nie wiadomo. Ale jego powrót w Bieszczady stoi pod dużym
znakiem zapytania."

Jak to nie wiadomo???

Osobiście jestem za zawieszeniem go w nowej cerkwi w Kulasznem
I jeszcze jedno - ciekawe co zrobiono ze znalazcą - można sobie tak chodzić na
dziko i szukać (dzwonów)?

pozdrawiam

[...]

[varini]

Post został usunięty przez adminów lub założyciela forum .

[piotrzr]

surowiczny napisał:

> Osobiście jestem za zawieszeniem go w nowej cerkwi w Kulasznem

Rzeczywiście - "na smert zabuł" o cerkiewce w Kulasznem. Ciekawe co lub kkto
rozstrzygnie o lokalizacji zabytku??
Jak i też powstaje pytanie - jakież to plany wobec dzwonu mieliby rajcy z
Komanczy??
Oprócz Kulasznego - są tam do wyboru dwie cerkiewki komańczańskie -
greckokatolicka i prawosławna. Przy czym w obu wiązałoby się to z budową sporej
dzwonnicy - przerastającej wielkością obie :))
A post pozornie żartobliwy "o upa" świadczy że i "narybek wszechpolacki"
zagląda na Wasze Braty zacne forum :))
Pozdrawiam serdeczecznie.
I zapraszam na "grekokatolików w Rzeszowie" w celu podtrzymania wątku jako że
ja z powodu wywczasów trochę spasuję :))

[...]

[kontrass]

Post został usunięty przez adminów lub założyciela forum .

nie pleć bzdur ...

[darino]

Drogi "już cienko", "2pp" czy jak cię tam zwą, nie pleć bzdur. Dlaczego ktoś
miałby podpalać skansen w Sanoku ?
Jest to instytucja, która ocaliła wiele zabytków kultury ludowej (nie tylko
ukraińskiej, ale i polskiej), od zagłady ...

[...]

[varini]

Post został usunięty przez adminów lub założyciela forum .

dzwon zostanie w Sanoku

[darino]

"Zabytkowy i tajemniczy dzwon odkopany wiosną w okolicach Komańczy - zostanie w
sanockim skansenie! Taką decyzję podjął wojewódzki konserwator zabytków.

Ale dla mieszkańców, władz Komańczy i duchownych greckokatolickich to wcale nie
powód do zadowolenia. Dzwon został zakopany ponad pół wieku temu przez
mieszkańców wysiedlonej wsi Balnica.
Batalia toczyła się o olbrzyma: waży ponad pół tony i mierzy w obwodzie 3
metry. Odkopany przez pracowników sanockiego Muzeum Budownictwa Ludowego został
przewieziony do tej placówki. W Komańczy wywołało to powszechne oburzenie.
Protesty dotarły aż do wojewody, ale wojewódzki konserwator zabytków
zdecydował. Dzwon zostanie w skansenie. Konserwator uznał, że muzeum ma lepsze
warunki do odrestaurowania i przechowywania zabytkowego dzwonu.
Grekokatolicy, którzy chcieli sprowadzić go do cerkwi w Kulasznem czują się
zawiedzeni. Rozczarowane są także władze gminy Komańcza. Decyzja konserwatora
jest już jednak prawomocna, bo termin odwołania właśnie minął. Odnowiony dzwon
zawiśnie w sanockim skansenie przy jednej z tamtejszych świątyń."
tvp.pl/400,20061011406472.strona