Arno Surmiński

[rita100]

1934- W Jegławkach koło Kętrzyna urodził się Arno Surmiński, pisarz niemiecki,
m.in. autor książki „Polninken czyli historia niemieckiej miłości”.

Tyle narazie nolazłam z Kalyndarzy Gajowego

[rita100]

A tu mowam jygo wypowiedź w sprawie ochrony Alei Drzew na Warmii i Mazurach

Arno Surmiński
Znany pisarz urodzony pod Kętrzynem mieszkający obecnie w Niemczech, pisał o
mazurskich alejach: "Nie znam innego takiego krajobrazu, który tak zdominowany
jest przez aleje. Stuletnie dęby, jesiony, lipy a nawet brzozy towarzyszą drogom
od wioski do wioski, przecinają żółte łany zbóż, wiją się wzdłuż brzegów jezior
i znikają za łagodnymi pagórkami".

[gajowy555]

Eszcze można kupsić:

ssl.allegro.pl/item253677359__polninken_arno_surminski_.html
ssl.allegro.pl/item253679080_wypasc_z_gniazda_arno_surminski_.html

I to we Lidzbarku można kupsić...

[ol4]

www.arno-surminski.de/
Mozna zerknac jakie ksiazki napisał. Ciekawe co po polsku wyszło.

[rita100]

Oj, dużo książek czeka na przetłumaczenie z niemieckiego na polski, tylko ponoć
prawa autorskie są drogie, dlatego mamy tak mało świetnych pozycji i świetnych
książek pisanych przez dawnych ludzi Mazur i Warmii. Myślę, ze i na te cele
powinny pójśc pieniądze z Unii.

[ol4]

No inna sprawa czy beda chetni na te ksiazki? Moj
egzemplarz "Polninken" byl wydany w 1994 roku, wyobrazcie sobie ile
przeleżał w magazynach az zostal ostatecznie sprzedany za 3,70 !
To taka dziwna literatura, Surmiński w ogóle był za komuny zakazany
jako pisarz rewizjonistyczny.

[rita100]

Nie patrz na cenę, być może ktoś nie docenił ksiązki. Wyobraź sobie ja
wspomnienia Małłka "Interudium Mazurskie" kupiłam też za niewielką cenę i to w
Dąbrowie Górniczej. Ktoś tylko chciał sie tej książki pozbyć , bo nie znał jej
prawdziwej ceny. A widziałeś jaką cenę osiągnęła ksiązka "Bóg śpi na Mazurach"
60 zł, a na Allegro kupiłam ją za 30 zł, można bylo by i taniej, ale ksiązka już
jest coraz bardziej sławna i cena idzie do góry. Pewnie i Arno Surmiński nie
jest znany, ale jak się zwiedzą , ze jest dobry i poszukiwany pójdzie w górę.
Mamy wolny rynek, to też nie dziwi.
A wiesz ile czekał maszynopis Obitza ksiązki o Mazurach, teraz dopiero wydali.

A powiedz coś o tej ksiązce Surmińskiego, warta jest czytania ?
O czym jest ?

[ol4]

Rita ja wiem, że to sa dobre ksiązki ale to naprawde litaratura
hermetyczna. Zauwaz jak mało znana w Kaczogrodzie jest historia Prus
i Pomorza, nawet Tuskowi dowalili za dziadka w Wehrmachcie.
Podejrzewam, ze twoje pisowskie krakusy to nadal uwazaja ze Tusk to
zdrajca.
Co do Polninken to historia Niemca z Lubeki, który jedzie na Mazury
na urlop i tam odkrywa wioskę swoich rodziców, ktorzy stamtad
uciekli w '45. Facetowi sie tam bardzo podoba i spotyka miłych
ludzi, którzy mu opowiadają jak to kiedyś za Niemca było.
Całość utrzymana w realiach Polski roku 1980, ale autor odnosi sie
do nas pozytywnie. A do tego ładne opisy wiosek, krajobrazów, jezior.
Wiecej nie opowiadam bo Ci popsuje czytanie, ksiązke moge polecic.
Tym bardziej , ze na Allegro masz ja za całe 5 pln.

A "Bóg śpi na Mazurach" przeczytałas? Podobało się?

[rita100]

Historia Prus i dzisiejszej Warmii i Mazur to całkiem inna historia
niż Galicji , Małopolski czy Wielkopolski, jak się mówi, ten to
zrozumie kto posmakował choć okruch z tego życia. Mieszkając w
Olsztynie za dzieciństwa i przeprowadzając się nagle do Krakowa to
było czuć tą innośc zachowań i życia mieszkańców. Czuć tą wolność od
wiecznego strachu na Warmii. Niby na pozór zycie toczyło sie w
spokoju, ale jednak na Warmii czy na Mazurach po wojnie i w
dalszych latach, wszyscy wiecznie się pilnowali.
Teraz po tylu latach rozumie dlaczego tak było, dlaczego ta ziemia
przepełniona była strachem i tragedią. Sledze ksiązki, sledzę dzieje
i coraz głębiej wchodze w te tajemnice ziemicki i chyba żaden region
Polski nie ma tak cięzkiej i trudnej historii co ma Warmia i Mazury.
Począwszy od Prusów do dnia dzisiejszego.
Uważam, że to jest bład nauki historii w szkole, nie uczą
regionalizmu i stąd tyle niewiedzy i uogólnień.
Co najgorsze, nie zdają sobie sprawy z tego sami politycy, bo mówiąc
o regionalizmach, odwiedzając regiony powinni znać te uwarunkowania,
szczególnie te o których pisał Małłek, o które walczył Erwin Kruk
jako poseł. Sam Kraków tego nie czuje, wielkie miasto inteligencji,
nie poczuło tej historii ludzi z Prus, jedynie Ogrodzińskiemu się to
udało, no ale nie ma co narzekać na Kraków - przecież to do tego
miasta uciekali powstańcy styczniowi z Prus. Kraków był azylem dla
Warmiaków i Mazurów i niech tak zostanie bo się rozpisuję , a
jestem w pracy.

Po Twoim opisie, wiem , ze koniecznie książkę musze kupić i
przeczytać. Zaraz Gajowego będę molestować )))by mnie tam
zarejestrował, bo przez córkę już nie mogę zamawiać, pomysli że
bibliotekę zakładam, a nie sklep monopolowy

Własnie czekam na ksiązkę "Bóg śpi na Mazurach' spodziewam sie jej
nie za długo i jeszcze kupiłam katechizm Mazurów, co jest dziwne, bo
Mazurzy mieli kancjonały a nie katechizmy. No ale czekam to zobacze
jak to wyglądac bedzie.

[gajowy555]

No jó, bandzie jek am godał. Trza sia zaregistrowoć i korzystać z łuroków
kupania bez jinternet. Tak czkom na privie na propozyje...

[rita100]

Gajowy, poczkaj, nie podnoś ceny książki, bo cera tero kupuje
ksiójżke na Allegro z 5 zł. A jo dzisioj bande sia tam rejestrować
coby mogła am sama kupować.
Jeśli ni dam sobzie rady poprosza ło pomoc.

[ol4]

A moze ktos w Olsztynie moze sprawdzic czy nie ma tej ksiazki
naprzeciwko rathauzu za 3,70 jeszcze

[gajowy555]

ol4 napisał:

> A moze ktos w Olsztynie moze sprawdzic czy nie ma tej ksiazki
> naprzeciwko rathauzu za 3,70 jeszcze

Jó, szkoda coś nie napsisoł chibciej, jano łutro tyż je dziań, tak może zajrzym
do ty ksiójszkarni...

[ol4]

Z wywiadu z autorem:
"Nie wiem (...), dla Polaków Warmia i Mazury mają jakiś szczególny
urok, tak jak miały dawniej dla Niemców. Prusy Wschodnie były dla
Niemców zawsze czymś egzotycznym (...) We wszystkich, którzy
zetknęli się więc z Prusami Wschodnimi, pozostawiały one jakąś
romantyczną nostalgię. Z Pomorzem to już nie to samo. Ze Śląskiem
też nie. To tylko Mazury, tylko Prusy Wschodnie miały tę swoistą
legendę. (...) To musi się wiązać z naturą ludzi stąd, bo przecież
(...) sam krajobraz nie tworzy jeszcze tej niepowtarzalnej
atmosfery. Raczej owa szczególna mieszanka ludzi tylu różnych
narodowości..."

[rita100]

Pięknie to Surmiński ujął, widać , ze czuł tą atmosferę Prus Wschodnich, a
dzisiejszej Warmii i Mazur. Dokładnie my to tak czujemy co dawniej Niemcy. To
nie sam krajobraz działa. Ale atmosfera jaką się stwarza mieszkając razem i
obok. Krajobraz wszędzie jest piękny, ale ten swój jest zawsze najpiękniejszy.
Surmiński ładnie to umie opisać, ja tylko dodam, ze tą legendę tworzy matka
ziemia na której sie żyje, ten czar, urok i magię.

Ale wreszcie się zalogowałam na Allegro, jedną pozycję już mam, czekam na
przesyłke, ale umkła mi druga - jakoś tytuł jej było - wylecieć z gniazda - czy
jakos tak. Ol, jeśli będziesz miał coś ciekawego na oku, daj cynk na forum
tutaj. Wiesz, co powinniśmy przeczytać i co nam polecić.

[gajowy555]

"Wypaść z gniazda" . Jano Elenai nie kupsiuła

ssl.allegro.pl/item253679080_wypasc_z_gniazda_arno_surminski_.html

[rita100]

ssl.allegro.pl/search.php?string=Wypa%C5%9B%C4%87+z+gniazda&country=1
Tu stoi co eszcze jest i łuż napisała co kupsie, jeno czkam na łodpoziedz.

[ol4]

Fajnie to napisał. Dla Niemców to byl faktycznie ważny region, swego
czasu nawet jak przebywałem w DE to na hasło Allenstein otwierało
się wiele drzwi. Natomiast w Polsce, kongresowe golce to potrafią
tylko gadac o Polsce B, nie wiedzą , ze w czasie gdy u nas budowało
się piekne gotyckie katedry to na Mazowszu ludzie potrafili tylko
budowac drewniane lepianki POza tym Niemcy dawali duże dotacje do
Prus, prowadzili sporo inwestycji drogowych, kolejowych,
oswiatowych. Dziwić się potem, że w czasie plebiscytu ludzie
głosowali za "Prusami" a nie Polską.

[rita100]

Oczywiście, że Niemcy pompowali pieniądze, toć to rejon był tez militarny.
Oczywiście, że możemy najbardziej się chwalić zabytkami niemiecki, to wszystko
oczywiste. Nie czytałam tej ksiązki, ale jak przejedziesz się myślami po wsi w
owych czasach, to tam bieda piszczała. Długo się chłopi mazurscy nie mogli
przyzwyczaić do metalowego pługa. Wiadomo też, ze Plebiscyt musiał być
przegrany, bo wybór był jeden bogactwo albo bieda. Ludzie szybko się niemczyli,
a i Niemcy napływali - mimo tego wszystkiego przyznasz Ol, że tej ziemi bliżej
do Mazowsza niż do Niemiec. Dla Niemiec to ona była wyspą.
Władza Ludowa nie potrafiła skorzystać z tego bogactwa jakie zostało, niszczyło,
a wszędzie węszyli Niemców.
Ale tez trzeba przyznać, że zaraz po wojnie został ludziom gorący ślad
powojennych krzywd z obu stron. Tu w dawnych Prusach, była największa tragedia
ludzi.
Teraz zaczynamy dopiero rozumiec

[gajowy555]

ol4 12.10.07, 15:11 napisał:

>A moze ktos w Olsztynie moze sprawdzic czy nie ma tej ksiazki
>naprzeciwko rathauzu za 3,70 jeszcze

No jó, am buł dzisioj i godali, co Arno Surmińskiygo nic ni mowajó.
Ni "Polninken", ni "Wypaść z gniazda".
Pozostaje WMBP (Biblioteka Pedagogiczna) abo Allegro...

Pozdraziom !

[ol4]

Nic tylko na Allegro brac. 5 zet to jak za darmo

[rita100]

Chyba zabrała am te ksiójżeczki. Jek tlo dojdó do ma to dom znać z zielgó
radością

[ewap131]

Witam wszystkich,
milo mi, że na forum toczy się żywa dyskusja na temat Arno
Surminskiego. Muszę napisać kilka słów. Piszę doktorat na temat
twórczości A. Surminskiego i od dawna jestem "zakochana" w jego
literaturze w której jest wiele pokory do przeszłości. Osobiście
znam pisarza i mogę zapewnić, że jest on wyjątkowym przede
wszystkim człowiekiem i pisarzem. Dla wszystkich zainteresowanych w
języku polskim ukazały się dwie pozycje: Polninken...i Opowieści z
Kaliszek. W listopadzie w j. polskim pojawi się w księgarniach
kolejna książka A. Surminskiego "Wieś w Prusach Wschodnich" pod moją
skromną redakcją. Jeżeli ktoś będzie mial jakieś pytania, jestem do
dyspozycji. Pozdrawiam wszystkich serdecznie.

[rita100]

Zitoj Ewa, toś noju tu zaskoczuła. Mym dzianki Ol4 poznajem dopsiero tygo
psisarza. Am zamuziuła łuż ksiójżeczki i czkam . Z Allegro mom.
Ale poziedz daczemu te ksiójżeczki só takie taniase 5.00 zł ? No jo kupała za
ziancej bo 10.00 i tak czkam i sia nerwuje ze eszcze ni doszły do mnie.

Jeśli nie będziesz rozumiała po warnijsku to możem pisac po polsku.
Nic eszcze ni moge poziedzieć oprócz jenego, że co jakó ksiójżke wezma do ranki
to tak mi sia lejduje. Jek nie Kriss, to Wiechert, tero eszcza na Lanza poluje.
Nawet jek wezma ksiójżke Maryny Okanckiej-Bromkowej to tyż fantastyczna. Tero
mam pytanie czy só łu woju szpetne ksiójżki. A Nienacki, a Wańkowicz.

No ale Arno Surmińskiego eszcze nie znomy. Idzie taka ksiójżka Jygo"Wypaś z
gniozda" i tyż tak jidzie. Poczkaj jek poczytamy.
Dopsiero co sia niam zaintereowalim.

Ach, zaboczuła (zapomniałam) bym am podziankować za polecenie nastampnych
pozycji. Jo kupaje ksiójżki internetowo. Rychtycznie kupsie.
Fajnie coś wlozła, łoboczisz jek fejn przizita ci Gajowy. Trocha gorzałeczki
mazurskiej popijawam )))

[rita100]

A dzisioj poznalim poziedzenie mazurskie:
"przydzie chtóś i pozie nama cóś "
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=66177045&a=71075708
I Tyś eś wlozła Alem sobzie poziedzieli))

[rita100]

Ewo, prawdą jest że wcale nie znamy życiorysu Arno, bo po polsku nie możemy
znaleź. Moze nam pomożesz.

[gajowy555]

No jó, a dyć zitomy psianknie ewap 131 na Warniji!

Gość w dom, Bóg w dom - tek zawdy godali nasze grózkozie, tek i mym Waju zitomy.
Zapraszomy do noju, cobyśta z chańció i lołnó do noju zawdy wlyźli. Łod ciasa,
jek naju Tralala zacichła, brukujewam łuczony łosoby, coby naju uniwersyteckó
ziedzó wspomogała. Tak prosim, cobyśta sia z noma różnistymi splytkami dzieluła,
a mym na fejn poczóntek no Waju psiosneczka warnijsko zagrajewam,
media.putfile.com/a-dyc-zagroj
a i po szluczku tyż potokniem.
schlesien.nwgw.de/foto/albums/userpics/Obraz%20006%7E20.jpg

Zitojta na Warniji !

[rita100]

Szyrno prowda i Szczajśc Boże coby i Tralala do noju choć na silka wlozła
Tak potkniewam sobzie lkworku z szokolody z mlyczkam.

[rita100]

Mom ksiójżeczke "Wypaść z gniozda" i dziankuje Ol4 , barzo dziankuje za
polecenie. Mowacie recht - takich ksiójżek sia nie zabocza (nie zapomina)
Dzisioj am dostała i dzisioj na gorónco czytała i poziem, ze nie moga sia
doczkać jutrzejszego dnia coby wziójść ksiójżke do ranki.
Co ciykawego poziem to to - że wspaniały też jest tłumacz z niemieckiego Anna
Stasiak - tak tłumaczy jakby sama była Mazurką, bo takie słóweczka używa, prawie
jakby gwarą pisane w pewnych miejscach.
Całkowicie oddaje ducha Mazurskiego.
Jutro zamieszcze piękny życiorys Arno Surmińskiego. Wreszcie będziemy mieć.
Jeszcze raz dziękuje psianknie za polecenie tych jego książek. Jestem pod wrażeniem.

[secunda0]

Witam,
ja zamierzam napisać pracę magisterską na temat twórczości Arno
Surminskiego. W internecie poczytałam trochę o jego twórczości,
tematyce. Jeszcze nie przeczytałam jego książki. W jego powiesciach
przewija się temat wysiedleń, utraty ojczyzny, problem samotności
powojennej. Mam pytanie, czy byłoby sensowne pisać prace o problemie
wypędzeń w jego twórczości literackiej? A może dałabyś mi jeszcze
lepszy motyw? Z góry dziękuję, Twoja odpowiedż może bardzo mi pomóc,
bo mam tylko rok na napisanie tej pracy.
Pozrawiam

[rita100]

Secunda, bądź szczęśliwa , ze masz taką piękną pracę o Arno Surmińskim. Właśnie
jestem po przeczytaniu jego książki i z podziwu nie mogę wyjśc jak on to w swoim
specyficznym stylem napisał, to wszystko co działo się i w czasie wojny i tuż po
wojnie. Tak, mam przed oczami jego opisy wysiedleń w książce "Wypaść z gniazda",
innych jeszcze nie czytałam, ale w tej jest dostatecznie dużo opisów w
poszczególnych opowiadaniach. Opisów nie naukowych, ale w pewnych fabułach, z
życia wzięte, bardzo ciekawe i szokujące miejscami.
Motyw , nie mogę zaproponować, bo jedna pozycja jeszcze nic mi nie mówi o
Surmińskim, choć - z tej książki wychodzi mi motyw życia wsi wschodniopruskiej
przed wojną i nagłe szokujące zakończenie tego życia, którego sie nikt nie
spodziewał. Ogromna tragedia,która spadła nie wiadomo skąd jak grom i losy
poszczególnych ludzi, których Arno przedstawia.
Jak sam Surmiński pisze, że w jego opowiadaniach jest miejscami fantazja, ale ta
fantazja jest prawdą - tak, taki wtenczas były czasy - niedowiary.

[rita100]

Secunda, tu jest wątek o ucieczkach, może być Ci pomocny. Również zamieszcze w
nim urywki ucieczki w/g opowiadań Surmińskiego.

[rita100]

rita100 napisała:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=58283967
> Secunda, tu jest wątek o ucieczkach, może być Ci pomocny. Również zamieszcze w
> nim urywki ucieczki w/g opowiadań Surmińskiego.

[rita100]

Arno Surmiński - zaliczany do najbardziej popularnych i najpłodniejszych
"współczenych pisarzy niemieckich, stawianych obecnie często obok S.Lenza,
Ch.Wolf, a także G.Grassa, urodził się 1934 roku na Mazurach w małej wiosce
Jaglack (dzisiaj:Jeglawki) pod Kętrzynem. Po zajęciu w styczniu 1945 roku Prus
Wschodnich przez Armię Czerwoną i po deportacji jego rodziców w głąb Rosji, skąd
nigdy nie powrócili, jego samego, uratowanego niemal cudem, los rzucił na zachód
Niemiec, do Szlezwiku-Holsztyna, gdzie został adoptowany przez wielodzietną
rodzinę pochodzącą z jego rodzinnej wsi. Po ukończeniu szkoły powszechnej i
nauki zawodu w kancelarii adwokackiej, jako mlody mężczyzna wyjechał w
poszukiwanie ducha przygody do Kanady, gdzie przez dwa lata pracował jako drwal.
Od 1962 roku mieszkał w Hamburgu pracując najpierw jako radca prawny towarzystwa
ubezpieczeniowego a póżniej jako niezależny dziennikarz czasopism ekonomicznych.
Pisarstwem zajmuje się od kilkudziesieciu lat. Jak sam o sobie mówi, już w
czasach szkolnych żył pragnieniem pisania książek, bo 'opowiadać piórem umiał
lepiej niż robić cokolwiek innego."
cdn

[secunda0]

Dziękuję za odpowiedż rita, rzeczywiście wątek ucieczki, wypędzenia
byłby najciekawszy. W mojej bibliotece nie ma niestety jego książek,
nie wiesz gdzie można je kupić? Mogą być w orginale.
Dziękuję Ci bardzo.

[rita100]

Secunda, te ksiójżeczki można kupsić na Allegro abo dzie jindziej na
jinternecie. Są one bardzo tanie, jak Ol4 pisał , kupił nawet z 3.50, bo wyobraź
sobie ponoć duży był jego nakład i ceny zleciały. Ja już mam dwie pozycje, ale
sama dopiero zaczynam się zagłebiać w jego ksiązki i są mi potrzebne na Forum
Warnija. Były za 5.00 zł. Zaraz napisze Ci , jakie jeszcze napisał książki.
Pewnie dużo jest nie przetłumaczonych - warto byłoby się nimi zainteresować. Do
tej pory nie mogę się otrząsnąć z tego co czytałam o ucieczkach, właśnie w
"Wypaść z gniazda"

[rita100]

"Arno Surmiński, wybitny mistrz prostej, lecz jakże wnikliwej i przejmującej
narracji, w swoim pisarstwie zajmuje się przede wszystkim wątkiem
niegdysiejszych niemieckich kresów wschodnich. Jest autorem kilkunastu powieści,
wśród których naczelne miejsce zajmuje tzw. trylogia wschodniopruska, na którą
składają sie powieści: Jokehnen czyli jak długo jedzie się z Prus wschodnich do
Niemiec (1974). Polninken czyli historia niemieckiej miłości (1984) i Grunowen
czyli życie minione (1989) oraz kilku zbiorów opowiadań i jednej książki dla
dzieci i młodzieży. Mimo, że jego droga do sukcesu nie była na początku łatwa, a
debiut nastąpił, gdy Surmiński miał lat czterdzieści, dziś pisarz ten jest
laureatem kilku nagród literackich, a trzy z jego powieści doczekały sie
adaptacji filmowej.

- W Polsce - po wielu latach przemilczenia jego pisarstwa - w roku 1994 ukazała
się jako pierwsza powieść A.Surmińskiego pt. Polninken czyli historia"
niemieckiej miłości.

"To bardzo smutne, że dopiero teraz polski czytelnik ma szansę poznania
kolejnego jak się okazuje, niezmiernie ważnego ogniwa w nurcie niemieckiej
prozy, który mozna by - oczywiście ze znacznym ryzykiem uproszczenia - nazwać
"rozrachunkowym".
(Zbigniew Bauer "Nowe Ksiażki" nr 5/95)
cdn

[rita100]

Secuna, a to jedno z opowiadać w wielkim skrócie :
Buło sobzie dwóch braci.... Ni, to ni bajka - jek psisze Arno Surmińki - buło
sobzie dwóch braci. Łurodzili sia we Francji. Jedan z nich w roku 1941 dostoł
sia do niewoli. Cołym sercam wierzuł co tan drugi brat jygo wyzwoli. Nasamprzód
buł łón w łobozie niemnieckim, potam dostał sia jeko niewolnik do majątku
bauera we Prusach Wschodnich. Jygo brat Roger dostał sia, jako że wcześniej
latał na szybowcach do Murmańska zeby stamtąd wyzwolić swojego brata i brał
udział w nalotach na Prusy Wschodnie. Chciał wylądować w Królewcu i tam naleź
swojego brata. Ale jak to na wojnie. Najpierw musiał przejść pierwszy front,
ktory równo wszystkich wyrzynał bauerów i niewolników. Armia Czerwona wybiła 28
stycznia 1945 roku siedemnastu jeńców tego gospodarstwa czekających na
wyzwolenie. Dnia 9 kwietnia 1945 roku w Królewcu odbyła się parada zwycięzców na
gruzach miasta. Roger został udekorowany medalem "Za zdobycie Kienigsberga".

"Maj 1946. W zagajniku pod Caen odsłoniecie głazu pamiątkowego ku czci ofiar
faszystowskiej przemocy. Roger razem z weteranami stoi przed niegasnącym
zniczem. Wpatruje się w granit, aż dotarł wzrokiem do rządka liter na dolnej
części głazu. Tam widnieje imię i nazwisko jego brata."

Dokładne opisanie tej sytuacji "Wypaść z gniazda" Arno Surmiński.

[secunda0]

Rita mam spis jego wszystkich książek i krótkie recenzje do nich. Na
allegro (onet) niestety nie mogę znalezć jego książek. Opis książki
od Ciebie wskazuje, że jest to książka bardzo historyczna, chciałbym
aby książki miały jakąś ciekawą fabułę, a w tle była historia a nie
na odwrót.
Dzięki

[rita100]

Jesteś całkowicie w błędzie. Opis , który przedstawiłam jest wyjątkowy, wzięty
tylko urywek z opowiadania. A opowiadania mają fabułę i mają bardzo ciekawe
opowiadanie, właśnie ma tą akcję, aktorów i dzieje się tam dzieje, oj dzieje
się, ze dech zapiera. To są prawdzie urywki z życia wzięte, losy ludzi. Surmińki
nie ocenia ich, on je przedstawia , a Ty musisz sama wnioski wyciągnąć z tych
akcjo. Ten przykład co podałam jest wyjątkowy, już po opisie akcji w
szczegółach. Jedną całą opowieśc zamieszczam dla przykładu:
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=71255311
Doskonała opowieśc z życia dwóch wsi i patriotyzmu niemieckiego. Zauważ jak się
kończy, a to daje do myślenia jaki charakter mieli Niemcy przed wojną i jaki
duch patriotyzmu mieli w sobie.

[rita100]

Secunda, a tak wyglónda ta ksiójżka.
schlesien.nwgw.de/board/viewtopic.php?t=627&sid=2440510fa71e5c39c73cd3325963d8e1
A tak wyglónda sam autor
schlesien.nwgw.de/board/download.php?id=3629

[rita100]

“Cmentarze wiele mówią o przeszłości.
Kto chce się dowiedzieć czegoś o historii,
musi zacząć od cmentarzy”.
- Arno Surminski

[rita100]

A teraz fragment wywiadu z Pisarzem, nadanego w Radio Olsztyn, lipiec 1992 roku.
"Mam pełne poczucie, nawet pewność tego, że potrafię opisać naturę ludzi tu
żyjących, ten krajobraz, przyrodę, bo to wszystko znam jako swoje własne, noszę
to w sobie, i to jest powód, dla którego od lat wątek ten obecny jest w moich
książkach (...)
Dzisiaj Mazury utożsamiane się najczęściej z tym, czym były całe Prusy
Wschodnie, dla wielu ludzi znaczy to niemal to samo. Dawniej natomiast
mieszkańcy pozostałych, innych części Prus Wschodnich, a więc terenów położonych
na północ od Mazur, mówili o Mazurach z lekceważeniem "ten tam Mazur".
Mazury sięgały na północ tylko pod Rastenburg (Kętrzyn), na wschodzie po
Angerburg (Węgorzewo) i na południu po Ortelsburg (Szczytno) i Niedenburg
(Nidzicę). Natomiast wszystkie ziemie na północ od Mazur, a więc w kierunku
Królewca, to były właściwe Prusy Wschodnie i mieszkańcy tych ziem odnosili się z
wyższoscią do Mazur, którzy zresztą w dużej częsci nie mówili czysto po
niemiecku. Przecież przez długi czas było tak, że w miastach mazurskich mówiło
się po niemiecku, a ludność wiejska mówiła po mazursku, czyli właściwie rodzajem
dialektu polskiego (...)
Mazur to typ człowieka nieco ociężałego, a przy tym refleksyjnego, dumającego.
Do tego sprytny, posiadający ten tzw. chłopski spryt, a z drugiej strony to
człowiek dobroduszny, wierny (...). Ludzie tu żyjący byli nieco oderwani od
reszty świata, trochę wyobcowani, zacofani (...)
Tutaj wszystko toczyło się zawsze wolniej, spokojniej, i tacy też byli z natury
tutejsi ludzie. I bardzo goscinni, ale goscinni są na Wschodzie Europy wszyscy."

[secunda0]

Ciekawa jestem, czy jest dostępnych tyle materiałów, by napisać ok.
10 stron A4 o życiu Arno Surminskiego. Na polskich stronach jest
bardzo mało, poszukam na niemieckich.

[rita100]

Nie, nie ma tak dużo o Surmińskim na internecie. Teraz widzisz, że bedziesz
pierwszą osobą, która zajmie się tematem profesjonalnie i pewnie ni jedni z
Twojej pracy będą korzystać. Masz wielkie wyzwanie przed sobą, ale tez jesteś
szczęściarą, że możesz z niemieckich linków korzystać znając język. Na temat S

[rita100]

Urwała mi się wpis
Na temat Surmińskiego można wiele pisać, bo jego życiorys na pewno kryje wiele
ciekawych sytuacji. Sama widzisz, ze jego rodziców wywieźli do Rosji skąd nie
wrócili. Przeżył wiele lecz szczegółów nie znamy.
Na podstawie jego ksiązek można wywnioskować, że wielkim znawcą był Prus
Wschodnich i ludzi. Jego tematyka książek pozwala sądzić , że w niektórych
wypadkach był świadkiem tych zdarzeń. Jakoś nie był dotychczas docieniany, jego
ksiązki mało znane, ale dzisiaj jest też wola czytania takich wspomnień.
Poczekaj, zaraz powiem Ci gdzie powinnaś poszukać więcej wiadomości o
Surmińskim, to znaczy odeślę Cię do znawców literatury. Na pewno Ci pomogą.

[rita100]

www.olsztyn-pamiatki.pl/index.php?m=page&s=1vuc66zp0e4t1cet02x0evuvhg361412&id=11543
Popatrz Sekcunda, na ten link - tam Andrzej Wakar opisuje literatów. Jest już
cz.22, byc może gdzies i Surmiński był opisywany. A najlepiej skontaktuj się
Andrzejem, pewno wiele też wie o Arno Surmińskim.
Trzeba się tylko zalogować i archiwa będziesz miała otwarte.

[ol4]

Rita widzisz jaki ol4 to ekspert literacki? Wytycza trendy co
czytać Nawet Surmińskiego wyciagnał z otchłani i juz ludzie chcą
magisterki pisac!

[rita100]

Widzę i bardzo cenię, bo na prawdę strzelasz w dziesiątkę. Czas na promowanie
Surmińskiego, bo wart tego. T5ak się zapytam, czy czytałeś Klemensa
Frenszkiewicza "Pamiętnik Warmiaka" ? Można kupić książkę.
Temat wart dyskusji.

[rita100]

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=71778268
A łoto łopoziadanie, take fejniste ło krowie chtóra łumnie czytoć

do Secundy

[ewap131]

Witam, tak jak już napisałam pisze rozprawę doktorską na temat
twórczości A.Surminskiego. Jezeli moge być pomocna, prosze o e-maila
na moją prywatną skrzynkę. Pozdrawiam wszystkich. tak na marginesie
to A. Surminski jest znanym pisarzem także w Polsce, zapewniam
wszystkich. Trudno jest mi pisać na forum, ale jeżeli ktoś jest
zainteresowany informacjami na temat pisarza proszę o e- maila na
[rywatną skrzynkę. Pozdrawiam

[rita100]

Witaj Ewa
Mnie to bardziej interesuje to co możemy pisać na Forum, ale Secundzie to pewnie
bardzo będziesz mogła pomóc. Z chęcią przeczytam też szerszy Arno Surmińskiego
życiorys. Wszak u nas mało był znany. Teraz już jest inna sytuacja.

[secunda0]

Witam Ewap, ja nie przeczytałam jeszcze żadnej książki Arno
Surminskiego, na alegro nie ma w tej chwili, najlepiej
przeczytałabym, w orginale. Chcę napisać pracę magisterską na temat
jego twórczości. Czytałam recenzję książek i wydaje mi się, że motyw
wypędzenia byłby sensowny, co Ty na to? Temat zmienaiałam już 2
razy, mam niedużo czasu.
Myślałam, aby w pierwszym dziale napisać o jego życiu, ale
materiałów jest tyle, ze nie wiem czy starczyłoby na 1 stronę A4.
Może wiesz, gdzie mogłabym znależć materiały o nim? Jeśli nie ma ich
rzeczywiście, to napiszę o tym jak wyglądało wypędzenie Niemców po
wojnie 1945 r.
Pozdrawiam i podaję maila [e-mail]
0 to zero

[ewap131]

Witaj Secundo, nie tylko Arno Surminski pisał o wypędzeniu i raju
utraconym. Temat ten opisywany był przez wszystkich pisarzy
wschodniopruskich. Wygnanie, czy ucieczka, czy też wypędzenie bo
różnie jest to interpretowane jest tematem bardzo wielu prac
magisterskich. Dlatego doradzam, aby wybrać inny temat.Oczywiście
jeżeli chcesz, aby Twoja praca była interesująca i tworcza.
Pozdrawiam

[rita100]

Ewa, a jaki byś zaproponowała temat Secundzie ? Mnie się bardzo podoba życie i
historie jednej wybranej wsi w Prusach Wschodnich i przekrój tego życia poprzez
jej dzieje. To jest niesłychanie ciekawe. Weźmy przykład np. z Kalischken. Cała
ich tradycja i takie sobie....

[secunda0]

Dla mnie jest to temat interesujący i dlaczego nie miałabym
spróbować? Przecież to dla mnie przygoda, ktoś ją wcześniej przeżył,
to nie byłam ja. Taka praca też może być twórcza. Dziekuję Ci za
rady, wiem, że nie chcesz, bym napisała oklepanej pracy.
Pozdrawiam

[secunda0]

Jeszcze mam ważne pytanie, nie wiecie, czy na ebye-u trzeba płacić,
jeśli tylko kupuje się przdmioty? Umowa w tej kwestii jest dla mnie
niejasna.

[gajowy555]

secunda0 napisała:

> Jeszcze mam ważne pytanie, nie wiecie, czy na ebye-u trzeba płacić,
> jeśli tylko kupuje się przdmioty? Umowa w tej kwestii jest dla mnie
> niejasna.

No jó, fejn co tak godacie ło wszystkam. Mym sia lejdujem, co goście łu noju
szkryflajó, tlo mowam tak mało prośba. Jek chceta pogodować ło tam i ło tamtym,
tak psiszta we kóntku "Godajta, a na splytki nie zważajta"
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=71877093\


A co sia rozchodzi ło E-bay, to mowam tu linka, tlo trza poczytoć i sia sprawka
wyjaśni...

pages.ebay.pl/help/policies/index.html

SECUNDA

[ewap131]

Witaj, Secundo, nie chciałam Cię zniechęcić jedynie doradzić. Temat
o którym chcesz pisć "wałkowany" był przez wielu studentów.To co
mogę doradzić: W literaturze wschodniopruskiej funkcjonuje takie
określenie jak "Raj Utracony" czy też Arkadia Dzieciństwa, mowa
oczywiście o Mazurach. Spróbuj może na podstawie trzech pisarzy i
ich twórczości udowodnic w swojej pracy magisterskiej czy Mazury
były ich Rajem Utraconym.
To tyle, jeszcze jedno Secundo skąd jesteś? Gdzie mieszkasz, to
ważne i u kogo piszesz pracę magisterską? Na jakiej uczelni?
Pozdrawiam Ewa

[rita100]

Gajowy, jek trómbna nogó ło dyle to łobaczysz. Dziewczoki fejn i
ciykawie godajó ło Arno Surmińskim , to nie splytki to fest praca.

Ewa, doskonały pomysł dałaś na pracę - Raj Utracony - bo tak Ci
ludzie co mieszkali określali tą krainę, krainę wschodniopruską.
Całkowicie popieram ten pomysł, to temat ambitny i piękny -
sięgający w dzieciństwo. Jestem pod wrażeniem.

do Ewy

[secunda0]

Jestem z Bolesławca (Dolnośląskie), studiuję w Zielonej Górze na
ostatnim roku. Pracę piszę u pana Olgierda Kieca.
Rzeczywiście pięknie sformułowałaś ten temat, ja nigdy nie byłam
niestety na Mazurach.
Czytam recenzje książek, aby kupić książki związane z tym motywem.
Wiem, że motyw ten obecny jest w następujących
ksiąkach: "Jokehen...", "Kudenow...", "Polninken...", "Grunowen...",
"Die Kinder von Moorhusen", "Damals in Poggenwalde", "Aus dem Nest
gefallen". Jeśli się mylę, to proszę daj znać. Wiele książek mam do
kupienia. Są książki niejasne: "Wie Konigsberg im Winter", "Aus dem
Leben eines Buchhandlers", "Der Winter der Tiere", "Besuch aus
Stralsund". Nie wiem czy jest w nich wątek wypędzenia. Jęśli możesz
pomóż mi proszę.
dzięki i pozdrwiam
Dziękuję też Ricie

[ol4]

O w morde! Jak mozna pisac prace o Surminskim i nie byc nigdy na
Mazurach i nie znac jego ksiazek? Secunda0 ja mam powazne obawy czy
ty sobie poradzisz

[rita100]

ol4 napisał:

>
> O w morde! Jak mozna pisac prace o Surminskim i nie byc nigdy na
> Mazurach i nie znac jego ksiazek? Secunda0 ja mam powazne obawy
czy
> ty sobie poradzisz

O jenu, abo do psieronakłobukowego, jakiś Ol jest bezpośredni - tak
samo sobie myślałam, ale nie należe do tak odważnych jak Ty )))

[gajowy555]

ol4 napisał:

>
> O w morde! Jak mozna pisac prace o Surminskim i nie byc nigdy na
> Mazurach i nie znac jego ksiazek? Secunda0 ja mam powazne obawy czy
> ty sobie poradzisz

Ło żesz Ty ! Jek można tak dziywczokoziu łotuchy dodawać. A dyć chiba eszcze
dżentelmany na Warniji nie wygineły, jek dinozaury, tak trza dziywczoka na
Mazury zaprosić. A potam łoprowadzić...

[ol4]

Gajowy - dżentelmen nie dżentelmen, zeby pisac o Surmińskim trzeba
sie zanurzyć w ten klimat polsko-niemieckiego pogranicza, historii,
krajobrazu, ludzi. Tego sie nawet zwykłym przyjadzem nie da
załatwic

[gajowy555]

No jó.

Przybanczuł (przypomniał) sia noju teki kawał z brodó:
...stojąca, starsza pani w zatłoczonym autobusie, odzywa się do rozpartego na
siedzeniu młodego dryblasa: 'ech, dzisiaj to już dżentelmenów nie ma' - na co ów
młodzieniec odpowiada: 'dżentelmeni są, tylko wolnych miejsc brak'.

Tak coby sia zanurzyć, trza najsampsierw pływać nałuczyć sia. A czytać to łuż
chiba kożdan potrasi...

..............
Jo pon i ty pon, a kto bandzie świnie pas?

[rita100]

Wy sia śmiejeta, a Secunda pewno nie, bo jek zidzita ma kłopot z ksiójzkami. Jo
sia pytoła w swojej bibliotyce i tyż nie mowajó. Ale Kirsta zdobuła.
No jó ! Prace można napsisać tlo duszy tamój bandzie brak. Jo tak pisała na
maturze ze ściójgi wypracowania, alem żodnej ksiójżki nie pocytała.

do gajowego

[secunda0]

Wierzę, że jest wiele pięknych miejsc na Ziemi. Piękno Mazur w
twórczości Surminskiego polega chyba na tym, że on to stracił.
Podczas czytania jego książek chcę sobie to wszystko wyobrazić,
poczuć i może zostanę zachęcona, by tam pojechać. Najważniejsze jest
dla mnie, co czuje człowiek, który nagle wszystko traci, cały swój
świat i buduje go na nowo.
Gajowy, nie jesteś pierwszą osobą, która dodaje mi otuchy, że sobie
nie poradzę (Mój promotor skutecznie odbiera mi motywację)
czekam na książki, wiem, że na czas nie napiszę mojej pracy, pewnie
na wrzesień, ale wiem, że będzie dobrze
Pozdrawiam

[gajowy555]

No jó. A dyć nie poddawejta sia Secunda. Toć nie Wy psiyrszo i nie łostatnio
bandzieta magisterka psisać. Nicht nie może z góry nikogo skreślać. Poczytajta
ksiójżki, łobaczta jekie tamój psiankno je łopsisane, żol za tó ziemniczkó,
historyczne uwarunkowania i jinsze. Tak sobzie wyrobzita zdanie i praca sama
napsisze sia. A jek do septymbra nie zdójrzyta to co, dyć życie toczy sia dalej...
Tyż pozdraziom

[rita100]

Poziem woju co mowata fejnistó prace i jek to zrobita to podzielta sia z noma.
Tyż byśwa chcieli cosik ziancej ziedzieć ło Arno.
To je łokrutnie pozytywny autor tam Surmiński i fejn co robzi sia sławny.

SECUNDO!!!

[ewap131]

Witaj Secundo, bardzo cieszę się, że nadal chcesz pisać pracę o Arno
Surminskim. Bardzo chętnie pomogę Tobie, ale trudno jest mi dawać
wskazówki przez forum. Tak jak pisałam wybierz trzech pisarzy i pisz
o Raju Utraconym, proponuję Surminskiego, Kirsta oraz damę
literatury wschodniopruskiej, osobe wyjątkową, ambasadorkę
pojedniania polsko - niemieckiego hrabinę Marion Donhoff. Nie musisz
pisać o całej twórczości tych pisarzy, gdyż nie wszystkie ich utwory
poświęcone są Mazurom.Musisz wybrać. Zaproponuj kontakt, w jaki
sposób mogę pomoc Tobie? Jeszcze jedna mała uwaga nazwisko pisarza
nie pisze się przez "ń", a przez "n" - Surminski, to ważne, gdyż
pisarz wielokrotnie zwracał uwagę, że zniekształacane jest jego
nazwisko. Pozdrawiam wszystkich na forum, jeżeli ktoś ma jakieś
pytania, proszę pytać, ale proszę po polsku.

[rita100]

To ja przepraszam za ten błąd, to pewnie taka wada wymowy polskiej, że często
piszemy 'ń'. Ale tero to barzi banda pamnientoć.
Chciałam się zapytać, a jaką pozycję polecasz od hrabiny Marion Donhoff ?
Całkowicie ją nie znam.

[rita100]

Uobaczta co je w kalyndarzu dzisiejszym ?
"1809- W Różyńsku koło Pisza urodził się Henryk Surmiński, kaznodzieja
polsko-ewangelicki, tłumacz, współpracownik Gustawa Gizewiusza."

Czy to bandzie coski powiązane z Arno Surminskim ? Wprowdzie pisane bez 'ń', ale
tyż to może być feler.

[gajowy555]

rita100 napisała:

> Uobaczta co je w kalyndarzu dzisiejszym ?
> "1809- W Różyńsku koło Pisza urodził się Henryk Surmiński, kaznodzieja
polsko-ewangelicki, tłumacz, współpracownik Gustawa Gizewiusza." Czy to bandzie
coski powiązane z Arno Surminskim ? Wprowdzie pisane bez 'ń', ale tyż to może
być feler.


No jó, to am naloz ło Henryku Surminskim:

"Surmiński Henryk Leopold (1809-1890). Ksiądz ewangelicki, proboszcz w Księżym
Lasku k/Szczytna, później w Rozogach k/Szczytna. Współpracownik i przyjaciel
Gizewiusza, przeciwnik germanizacji. Autor kilku wierszy religijnych drukowanych
osobno (1860, 1882) lub w Kalendarzu Królewsko-Pruskim (1865-1872)".

Tak Henryk pomer w 1890, a Arno łurodzony dopsiero we 1934 roku. A Surminskich
buło gwołt, tlo nie ziadomo czy to famelyjo. Jednygo am naloz pośród łofiar
Katynia...
www.electronicmuseum.ca/Poland-WW2/katyn_memorial_wall/kmw_S.html
Surminski Alfred

[rita100]

No, ale żol co nie napsisane mniejsce łurodzenia tych łofiar, tedy byśma
ziedzieli czy to familija.

[ewap131]

Przeczytałam, że wiele osób nie może kupić książek Arno
Surminskiego, jeżeli ktoś jest zainteresowany książkamiolninken...
oraz Wypaść z gniazda. To proszę pisać, posiadam kilka egzemplarzy,
które mogę sprzedać. Pozdrawiam

[rita100]

Akurat , jo te ksiójzki mom. Wypaść z gniazda jużem poczytoła i polecom, polecom
wszystkim bo sa tam niesamowite opowiadania, a pod wielkim wrażeniem jestem
samego opowiadania tytułowego, czyli wywieźli rodzinę zydowską do rajskie krainy
(Oświęcim), bo tak mysleli, że tam jadą. Pod wrażeniem jestem prawie każdego
opowiadania, a książkę przeczytałam jednym tchem - tak wspaniała. Jesli chcecie
zrobić upominek gwiazdkowy to ta ksiazka jest godna polecenia. Polninken - tez
mam, wiem, ale dostanę dopiero na gwiazdkę. Z wielką chęcią inne pozycje
Surmińskiego bym przeczytała.
Może znajdzie się ktoś chętny na te książki - bardzo polecam.

[secunda0]

Kupiłam 8 książek Arno Surminskiego, przeczytałam "Wypaść z
gniazda". Pisarz ten opisuje tak, że aż ciarki przechodzą. Rozwodzi
się na temat kundelka, by w tle napisać o dziecięcej czerwonej
rekawiczce unoszącej się na lodowatej wodzie...
Pisze tak prosto, a tak pieknie.
Czytam równocześnie 2 jego książki: "Flucht und Vertreibung"
oraz "Polninken". Wreszcie piszę pracę o tym, co mnie interesuje i
mi się podoba.
Pozdrawiam wszystkich

[rita100]

Brawo, brawo Secundo. Trafiłas w samo sedno. Surminski pisze prosto ale i
logicznie. Całkiem inaczej niż inni pisarze. Troche jakby zagadkowo, a czytając
trzeba się domyślać jego głównej myśli. Niby o tym pisze, a pokazuje całkiem co
innego. Największe wrażenie wywarło na mnie opowiadanie 'Wypaść z gniazda'. O
rodzinie żydowskiej , która wyjechała do innego raju, albo , pamiętasz to
opowiadanie o braciach francuskich jeden w obozie, a ten drugi chce go uwolnić i
ta pamiątkowa tablica o okoliczności śmierci brata. Albo o szczurach i walce z
nią. Albo takie krótkie opowiadanie o kobiecie , która jechała wózkiem z dziećmi
do domu - taki obrazeczek, uryweczek, a jaki wymowny. Piękne i straszne te
opowiadania. Ogromne wrażenia na mnie wywarły i takie pamiętne, ciężko o nich
zapomnieć.

Chyba nie żałujesz tego czasu na czytanie - tego co tam napisane, nie zdołają
opowiedzieć inni, ani takiego obrazu przedstawić. Dla mnie Surminski jest
pisarzem malarzem, a obrazy które pisze są symbolami życia w Prusach Wschodnich.
Czekam własnie na książkę 'Polninken', dopiero na gwiazdkę dostanę, ale wiem ,
ze już ją mam.

pozdrawiam

[secunda0]

Jego opowiadania bardzo mnie wzruszyły, aż się płakać chciało, że
ludzie coś takiego byli w stanie przeżyć. Ojciec dziwiący się, jak
matka zostawiła dzieci, aż jej serce pękło, lub "Frau komm", albo
tak jak piszesz Wypaść z gniazda. Masz rację, że on pisząc maluje.
Czytam Polninken i mam wrażenie, że wdycham zapach trawy, czuję
słońce, słyszę dzwięk chlupajacej sadzawki z kijankami mam jednak
aż 9 książek, w tym jeden dokument "Flucht und Verteibung" - o tym
jak wyglądała ucieczka i wypędzenie nie tylko z Ostpreussen.
Pozdrawiam Cie serdecznie

[rita100]

Witaj secundo, jak to miło, że mamy razem wspólne odczucia . To dzięki Ol4
zapoznałam się z Surminskim, a teraz wątek nam się rozhulał.
Poczekaj jak przeczytam Polninken, to większe bedą odczucia.
Jak zdobyłaś te inne książki ? Z chęcią bym je przeczytała.
Albo napisz jakie są jeszcze inne tytuły Jego twórczości, ale w języku polskim i
czy można je jeszcze gdzieś zdobyć.

A pamiętasz tego chłopczyka co stał na skrzyżowaniu i wskazywał drogę ucieczki ,
a potem sam zginął. Też scena wymowna. (Temat do ucieczki)
Tylko wiesz, że temat ucieczki to trudny temat, trzeba jednak wiedzieć
uwarunkowania jakie były wtenczas w Prusach Wschodnich, zarys historyczny, a
mamy to trochę w wątkach, bez tego cięzko będzie zrozumieć.

Tak jak film 'Katyń' nie dostał się do nominacji Oskarowej, bo to film dla
Polaków i tylko my sceny z filmu możemy zrozumieć, bo to nasza historia, obcym
cięzko to zrozumieć.
pozdrawiam

[rita100]

forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=38446&w=73099682
Mam taką prośbę, czy jesteś w stanie przetłumaczyć co pisze na tych metalowych
wrotach Tannenbergu ?
schlesien.nwgw.de/board/download.php?id=3721

[secunda0]

Rita, jest tam wiele nieznanych mi liter, jest niewyraznie, rozumiem
poszczegolne slowa i nie jestem w stanie oddac sensu treści.

[rita100]

Slicznie dziankuje Secundo. Jo ziam co to trudne. Jo kedajs pocytała i wzidzioła
tyn tekst z tych wrót po polsku alem zaboczuła (zapomniałam) gdzie.

Jeśli byśwa sia nie potkali przed śwantami to:
Boze, doj woma szcziajście na te łuroczyste śwanta, cobyśta w zdroziu drugich
doczykali.

[secunda0]

Wam wszystkich równięż pogodnych, zdrowych, pełnych ciepła i miłości
Świąt oraz pomyslnego Roku 2008.
dziękuję Rita
szkoda, że nie potrafię napisać tego Waszą gwarą

[rita100]

Najważniejsze, ze tolerujesz naszą gwarę. A nauczyć się jej nie jest łatwo.
Chronimy ją przed całkowitym zaniknięciem.
Jak tylko przeczytam Polninken to z miłą chęcią podzielę się wrażeniami.

[rita100]

Czytom, dopsiero psiandziesiónt stron, ale łopsisy przyrody fejniste i
wspomnienia tyż. Barzo ciykawa ksiójzka. No i najpyszniejszy to je na Mazurach
miód, miód lipowy i białej koniczyny z roku 1978 kiedy to był JP II To jest
miód świety.

[rita100]

Oj, psiankna je ta ksiójżka Polninken - zauważyliście jak opisują Mazury. Jak
często wracają do historii i każdy temat jest tam poruszany i folklor i obyczaje
i tradycja i opisy wesela, pogrzebów. No i piękna postać Kazimierza. Wciąga ta
ksiązka bez granic.
Acha i dużo o kuchni.

Secunda, doszłam do momentu w którym opisuje autor jak to staruszkowie we wsi
chcą wyjechać do Niemiec. Chcą umrzeć wśród swoich. Ale wiesz, są tam momenty
opisane i krytyki Polaków i krytyki Niemców - jedzie autor równo !
Nie ma tam tematu tabu, a każde zdanie napisane ma coś w sobie. Nie da się tej
książki przelecieć, oj nie.
W jednym zdaniu ukryta jest czasami jakby cała treść sytuacyjna.
Pamiętasz to ?
Jak pewien Rusek wchodzi do mieszkania w czasie wojny i narobił kupkę do złotej
muszli. Po wojnie chciał jeszcze raz zobaczyć ta złotą muszlę i znalazł ten dom.
Drzwi się otwierają, a młoda dziewczyna woła:
- Dziadek, bo przyszedł Ruski co ci narobił do trąby.

Nie, jest tyle akcji sytuacyjnej, co obrócisz kartką to akcja....
A i opisy przyrody - jak to się mówi po młodzieżowemu 'cyciś'

Chyba jeszcze jestem posylwestrowa
pozdrawiam

[rita100]

A o tej piosence była mowa w tej ksiązce
pl.youtube.com/watch?v=PvY3IgEjOsA
Lili Marleen

[rita100]

www.youtube.com/watch?v=uGzWRdI_U4g&feature=related
Popatrzcie jak czasy się zmieniają. Dawniej za niemieckich czasów na Mazurach
można było w letnie wiczory usłyszeć grę na harmonii i to nawet jak pisze
Surninski do lat 41, a juz po 43 całkowicie prawie zanikła. Wojna nie
oszczędziła nawet muzykę.
A za moich czasów, to była moda na radia tranzystorowe. Każdy kto wybierał się
na plażę musiał ze sobą go wziąść i na cały regulator nastawić tak, by wszyscy
wiedzieli w okolicy że lubimy muzykę. I słynny przebój - Plaża dzika plaża,
morze dookoła, z wysokiego brzegu mewa mewe woła ....... tzn 'Lato z radiem'
było modne.
Ale w tamtych czasach, co opisuje autor śpiewano przy akompaniamencie Miałem ja
raz druha......

Ale mamy klimaty

[secunda0]

rita, czytam teraz "Wie lange feahrt man von Ostpreussen nach
Deutschland". Polninken przeczytałam jednym tchem, tzn. kiedy tylko
czas pozwolił. Nie mam wątpliwości, że Arno Surminski jest
wyjątkowym pisarzem, cieszę się, że go poznałam.
Pozdrawiam

[rita100]

Cieszyć sie z przeczytanej książki - to chyba najlepsza nagroda za przeczytanie.
Od poniedziałku zacznę dalej ją czytać, bo tylko w pracy mam czas.

[rita100]

Secunda, ale chciałoby się spędzić takie wakacje na Mazurach u buku starego
dobrego Kazimierza - i może spać w namiocie pod jego jabłonią Czy w wyniku
przeczytania Surminskiego marzysz o takich wakacjach ?

Do Rity i Secundy

[ewap131]

Jak milo jest czytać takie opinie na temat literatury Surminskiego.
Tak jak już wcześniej napisałam wkrótce wydana zostanie kolejna
książka A, Surminskiego - "Wieś w Prusach Wschodnich" jest to
przejmująca opowieść o wsi rodzinnej pisarza i ludziach tam
mieszkających. Zawiera również wiele ciekawych informacji o
Mazurach. Rita - wnioskuję, że jesteś z Warmii?

[secunda0]

Czytając ta książkę, czułam się tak, jakbym tam była, czuło się
zapach, słyszało dzwięki. Beztroska, raj, wakacje, miłość, coś
pięknego. Muszę pojechać na Mazury, po obronie pracy zrobię to na
pewno.
Pozdrawiam
Ewo, kupiłam 7 książek Arno Surminskiego, do pracy magisterskiej.

[rita100]

Oj, trzeba będzie kupić tą książkę.
Tak, Ewo, wydaje mi się, ze trochę tajemnej wiedzy Warmiaków i Mazurów
posiadłam, ale to nie uprawia mnie do takiego miana jakie było dawniej, takiego
prawdziwego, ale urodziłam się w Olsztynie i to mnie mobilizuje do poznania
tajemnic, magii i poczuć ich mentalność.
Całkiem inaczej patrzy się teraz na te piękne krajobrazy, mury, kamienie. Ale
niestety tą warmijskośc nie wyssałam z mlekiem matki.
Secunda, jak przyjedzie na Mazury też nie tylko będzie widzieć tylko lasy i
jeziora, ale to one będą ją oglądać i uśmiechać się potajemnie. I to wszystko
dzięki Surminskiemu między innymi i nam też. W takim razie kto tam będzie
pierwszy na tych Mazurach czy Warmii niech wypije za nasze zdrowie
Winszuje woma takich wspaniałych miłości, choć nie wiem jak się ona kończy, bo
dopiero 250 stron pokonałam, ale każda przeżyta miłość jest dobra .
Ciekawy wywód podał Surminski głosem pewnego kierowcy z Niemiec co wiezie paczki
w 1980 roku głodnym Mazurom, albo pewnego historyka o pisaniu wspólnej
historycznej ksiązki. Ale nie wiem, czy to można zrealizować w rzeczywistości.
Jak mówi Irna, nic o polityce - zatańczmy, zatańczmy ten ostatni i pierwszy ich
taniec w Polsce. Z radia unosi się muzyka, Irga prosi Ingo do tańca. Przecież
jeszcze nie tańczyliśmy - mówi - i tańczyli, tańczyli tango... to tango, Blue Tango
www.youtube.com/watch?v=_x2sx75cZlw
Jesteście w klimacie ?

[rita100]

No i słuchajcie , jesteśmy juz przy granicy , a w radiu rozbrzmiewa 'Zemsta
nietoperza' i tu film się urywa, dwie granice i Pan i Pani muszą się chować ze
swoją miłością, ale czy wytrzymali ?
www.youtube.com/watch?v=zbd1RuBswjg&feature=related

[rita100]

A teraz, słuchajcie, pokapią nam się łzy i ostatnia noc w namiocie na terenie
NRD i greckie wino, o którym wspomniał Surminski.
Przepiękna pieśń nas żegna, posłuchajcie, serce się kraje.
Miłośc jest piękna mimo cierpień.
www.youtube.com/watch?v=6Fuc20fzd-k&feature=related

ReWiem ja się kończy

[rita100]

pl.youtube.com/watch?v=dWY7XFv4ktwSmutnie

[rita100]

"Miłość mocą swą śmierci jest równa"

No i wszystko jest już wyjaśnione i historia odkryta.

[secunda0]

Witaj!
Co czytasz teraz? Ja czytam "Grunowen..." i pisze pierwszy rozdział
o wypędzeniu Niemiec i triche się z tym męczę, ale dam radę.
Pozdrawiam

[rita100]

Dasz sobie radę z ucieczką Niemców nie zapomnij tylko o przyczynach ucieczki i
wypędzeń. Bo nic się nie bierze z niczego. Kiedy Niemcy napadli na Polskę Polacy
tez uciekali. Patrzyć trzeba na całą prawdę.
"Grunowen...", a jaki jest polski tytuł, to zacznę szukać tej ksiązki. Teraz
czytam "Woda dla słoni", bo nie mam w tej chwili żadnej wschodniopruskiej
ksązki, choć czekam na taka jedną o Prusach, raczej bardziej wspomnienie pewnego
prawdziwego Prusa.

[rita100]

Ponieważ dziś jest amerykańskie święto zakochanych to przypominam że:
Miłość jest piękna i wcale nie musi się dziś mocą swą śmierci równać.
W innych czasach żyjemy niż bohaterzy Surminskiego.

[secunda0]

i nie musi rownać się bohaterom Szekspira.
Grunowen oder vergangenes Leben - Grunowen lub dawne/ przeszłe życie
Pozdrawiam

[rita100]

Pewnie, ale do rzadkości należy miłośc do grobowej deski. Potem to tylko
przyzwyczajenie, a największą sztuką jest wytrwać do końca w niej. Najgorzej to
z mężczyznami, wystarczy, ze kobieta machnie tyłeczkiem dwa raz, a może i mniej
i mężczyzna zgubiony.

dialekt

[secunda0]

Tak, a najgorsze jest to, że to właśnie kobiety rozpuściły dziś
mężczyzn do tego stopnia, że tak ciężko wytrwać w prawdziwej
miłości.
Zaglądałam tu wcześniej i włączałam tylko 1 stronę, dlatego nie
widziałam tego listu. Mam pytanie ze słownictwa. W książce Jokehnen
pojawiły sie słowa i nie znam ich znaczenia, jeśli któś był tak
miły: Deikert, Pojatz, Schinder oder Pomuchelskopp.
pozdrawiam

[rita100]

Jo ni znom tych słóweczek, ale sia zapytała Freemasona w nowym wątku, żeby zobaczył.
pozdrawiam

[ol4]

A wy tu jeszcze o Surmińskim rozprawiacie?

[rita100]

Może Secunda uchyli rąbek swojej pracy o Surminskim. Jak myślisz Ol, poprosisz
Secunde ?

[warnija]

Zitojta wciórkie!
Am trasiuł artikel we naszam łolstyńskam cajtungu ło Arno Surminskim i przyboczuł am tan kóntek i coło rozprawka ło psisarzu.
Ciekaw am jek sia potoczuły losy magisterki Secundy, a i doktoratu Ewy.
Łezka sia do łoczu ciśnie, jek yśwa kedajś ło tam łosproziali.
Teroz to łuż wciórkim ciasa brukuje, coby choć na siułka na Warnijo zaglóndnóńć, nie mózić ło tam, coby co fejnygo napsisać.
Ale trudno. Jek psisoł Cyfus "...a Życie toczy się dalej".
Pozdroziom wciórkich i zapodawam tan artikel ło Arno Surminskim.

O utraconej ojczyźnie z nostalgią - spotkanie autorskie z Arno Surminskim


Autor: Materiały organizatora

W kolejnym spotkaniu z cyklu "Dom Mendelsohna — miejsce na literaturę" o swojej twórczości opowie związany z Warmią i Mazurami Arno Surminski, autor ponad 20 książek. Większość z nich dotyczy tematyki wschodniopruskiej.

Arno Surminski urodził się 20 sierpnia 1934 roku na Mazurach w małej wiosce Jäglack (dzisiaj Jegławki) pod Kętrzynem. Po zajęciu w 1945 roku Prus Wschodnich przez Armię Czerwoną i po deportacji jego rodziców w głąb Rosji, skąd nigdy nie powrócili, jego samego, uratowanego niemal cudem, los rzucił na zachodnie ziemie Niemiec, do Szlezwiku-Holsztynu, gdzie został adoptowany przez wielodzietną rodzinę pochodzącą z jego rodzinnej wsi.

Od 1962 roku mieszka w Hamburgu, gdzie pracował najpierw jako radca prawny towarzystwa ubezpieczeniowego, a później jako niezależny dziennikarz dla czasopism ekonomicznych. Od 1972 roku zajmuje się pisarstwem. Opublikował ponad 20 książek. Większość z nich dotyczy tematyki wschodniopruskiej.

Surminski pisze w nich o swej utraconej ojczyźnie z nostalgią, a o jej obecnych mieszkańcach Polakach z sympatią. 27.08. 2011 r. otrzymał w Olsztynie tytuł "Honorowy obywatel województwa warmińsko-mazurskiego". To najwyższe wyróżnienie przyznawane przez warmińsko-mazurski sejmik samorządowy.

CytatSpotkanie autorskie z Arno Surminskim
5 czerwca (piątek), godz. 17:00

Dom Mendelsohna, ul. Zyndrama z Maszkowic 2, Olsztyn
Prowadzenie: dr Rafał Żytyniec

Spotkanie z tłumaczeniem na języki polski
Wstęp wolny