Zła atmosfera w pracy

[zapozno23]

Cześć
Mam taki problem, że w mojej pracy panuje kiepska atmosfera (plotki, wyścig szczurów, donosy). Z trudem znalazłam tą pracę, ponieważ miałam duża lukę w CV. Sama praca ujdzie, choć nie zachwyca. Nie daję rady jednak z tą atmosferą, stałam się czymś w rodzaju kozła ofiarnego. W życiu zawodowym pierwszy raz mam taką sytuację (choć nie mam zbyt dużego doświadczenia, no i właśnie tą dużą przerwę spowodowaną dziećmi, a później pandemią). Boję się że innej pracy nie znajdę Czy zwolnić się i zaryzykować bezrobocie, czy męczyć się w złym towarzystwie? Jestem w sumie wykończona nerwowo Marzę o pracy zdalnej, żeby robić swoją robotę i nie musieć gadać z ludźmi

[zapozno23]

Acha, co do szczegółów wytrzymałam już prawie dwa lata, a mam 46 lat. Poza tym małe doświadczenie. Mobbing jest poziomy, z czym spotykam się po raz pierwszy. Paskudna atmosfera, raczej nie rokująca na poprawę

[a23a23]

Szukac innej pracy, podnosic kompetencje, jak znajdziesz to zmienic. To co opisujesz jest wszedzie, tylko w roznym nasileniu.

A moze Ci sie poszczesci i znajdziesz prace przy zbiorach bursztynowego swierzopu? Podobno wtedy zamiast lunchu mozna zabierac rogaliki drozdzowe.

[zapozno23]

a23a23 napisała:

> Szukac innej pracy, podnosic kompetencje, jak znajdziesz to zmienic. To co opis
> ujesz jest wszedzie, tylko w roznym nasileniu.
>
> A moze Ci sie poszczesci i znajdziesz prace przy zbiorach bursztynowego swierzo
> pu? Podobno wtedy zamiast lunchu mozna zabierac rogaliki drozdzowe.
Dziękuję, będę pewnie szukać równolegle pracując, może trochę jeszcze dam radę znieść. Niedługo urlop. Nie jestem trollem, jestem w strasznej rozsypce, a im bardziej jestem kozłem ofiarnym, tym bardziej tak się zachowuję. I to mnie jeszcze bardziej załamuje. Bo naprawdę dobrze pracowałam, a mam wrażenie że ostatni czas wszystko zepsuł co osiągnęłam

[a23a23]

zapozno23 napisała:

> Nie jestem trollem, jestem w strasznej rozsypce, a im b
> ardziej jestem kozłem ofiarnym, tym bardziej tak się zachowuję.

Tak, tak, wiem. Zjedz rogaliki od rodzicow, moze pomoga.

[szare_kolory]

Nikt nie powie Ci co masz zrobić. Jeśli możesz sobie pozwolić na bezrobocie, to nie widzę przeszkód, a jeśli nie możesz, no to też sprawa sama się rozwiązuje - pracować musisz i wyjścia za bardzo nie ma.
To sytuacja, w której musisz ważyć ryzyka i możliwości, jakie daje Ci Twoja sytuacja życiowa.
I mówię to ja, osoba, która doświadczyła mobbingu w pracy.

[mgla_jedwabna]

Na początek przyjęłabym postawę - przychodzę, mówię dzień dobry, robię swoje, mówię do widzenia, wychodzę. Nie wdawać się w ploteczki przy kawce i rozkminianie donosów. I równolegle szukałabym nowej pracy. Nie wszędzie także atmosfera to norma. Jak znajdziesz nową i podpiszesz umowę - wtedy wypowiedzenie w starej.

[zapozno23]

mgla_jedwabna napisała:

> Na początek przyjęłabym postawę - przychodzę, mówię dzień dobry, robię swoje, m
> ówię do widzenia, wychodzę. Nie wdawać się w ploteczki przy kawce i rozkminiani
> e donosów. I równolegle szukałabym nowej pracy. Nie wszędzie także atmosfera to
> norma. Jak znajdziesz nową i podpiszesz umowę - wtedy wypowiedzenie w starej.
Właśnie tak się nie da, szczególnie z dwoma osobami. Najpierw były kawki i niestety zwierzenia, a później dotarły one gdzie nie trzeba (czyli wszędzie). Teraz nie chcę z nimi gadać, to rozpowiadają ze coś ze mną nie tak. Nie wiem dlaczego ale wymyślili np. że mam problemy z pamięcią, co jest totalną nieprawdą, no ale plotka poszła w świat (czyli po biurze). Tak wiem, popełniłam błąd, od początku mówi się "dzień dobry" i żadnych prywatnych spraw, mam nauczkę

[marzeka11]

To jeżeli nie chcesz iść na bezrobocie, to może pracując, rozglądaj się za inną pracą? I poza "dzień dobry" i small talku nic więcej, a na pytania osobiste: wszystko ok.

[brenya78]

"Teraz nie chcę z nimi gadać, to rozpowiadają ze coś ze mną nie tak. Nie wiem dlaczego ale wymyślili np. że mam problemy z pamięcią, co jest totalną nieprawdą,"

A ty się tym przejmujesz bo...?

[zapozno23]

brenya78 napisała:

> "Teraz nie chcę z nimi gadać, to rozpowiadają ze coś ze mną nie tak. Nie wiem d
> laczego ale wymyślili np. że mam problemy z pamięcią, co jest totalną nieprawdą
>
>
> A ty się tym przejmujesz bo...?
Nie wiem dlaczego Po prostu się przejmuję i denerwuję tym, a im bardziej się denerwuję tym pewnie dla nich jestem bardziej "dziwna". Próbuję z tym walczyć i olewać, ale słabo mi idzie.

[georgia.guidestones]

zapozno23 napisała:

> brenya78 napisała:
>
> > "Teraz nie chcę z nimi gadać, to rozpowiadają ze coś ze mną nie tak. Nie
> wiem d
> > laczego ale wymyślili np. że mam problemy z pamięcią, co jest totalną nie
> prawdą
> >
> >
> > A ty się tym przejmujesz bo...?
> Nie wiem dlaczego Po prostu się przejmuję i denerwuję tym, a im bardziej się
> denerwuję tym pewnie dla nich jestem bardziej "dziwna". Próbuję z tym walczyć
> i olewać, ale słabo mi idzie.
Skup się tu i teraz na obowiązkach, a ze spoufalaniem sie mas lekcję na przyszłość. I już teraz rozgladaj się za czymś nowym, w razie czego złożysz wypowiedzenie.

[alewcale]

Popieram.Miej to w upie. Im o to chodzi, żeby Cię zdołować. Dlatego biuro to przekleństwo. W innej pracy przynajmniej czasem się głowę trochę wyłącza a w biurze..

[zapozno23]

alewcale napisała:

> Popieram.Miej to w upie. Im o to chodzi, żeby Cię zdołować. Dlatego biuro to pr
> zekleństwo. W innej pracy przynajmniej czasem się głowę trochę wyłącza a w biur
> ze..
Tak, plotki i ploteczki... Dlatego marzę o pracy zdalnej, ale nie bardzo wiem co mogłabym robić. W najgorszym wypadku najwyżej zostanie mi Call Center...

[zapozno23]

mgla_jedwabna napisała:

> Na początek przyjęłabym postawę - przychodzę, mówię dzień dobry, robię swoje, m
> ówię do widzenia, wychodzę. Nie wdawać się w ploteczki przy kawce i rozkminiani
> e donosów. I równolegle szukałabym nowej pracy. Nie wszędzie także atmosfera to
> norma. Jak znajdziesz nową i podpiszesz umowę - wtedy wypowiedzenie w starej.

Dziękuję. Wcześniej kiedyś pracowałam w kilku miejscach, ale krótkie staże to były i problem raczej dotyczył góry, a nie współpracowników. A tutaj tylko ploty i dziwna kontrola. Później dopiero zorientowałam się, że niektórzy byli niby mili, a później chodzą i wszystko donoszą. Ogólnie to reszta mi w miarę pasuje i trochę mi żal samej pracy włożonej w naukę.

[zapozno23]

Ostatnie zdanie chyba dziwnie zabrzmiało, ale branża specyficzną, raczej umiejętności nigdzie indziej się nie przydadzą.

[klaramara33]

Zdrowei jest ważniejsze, nie daj się lękowi, odkryj w czym jesteś mocna i czy jest na to zapotzrebowanie w to. Chcesz zdalną, będziesz miała prawdopodobnie zdalną tylko pracuj nad tym.

[cegehana]

Długofalowo też radzę zmianę pracy, bo do emerytury masz jeszcze sporo czasu - mobbing przez kilkanaście lat wykończy chyba każdego. Póki to nie nastąpi spróbuj odciąć się emocjonalnie od tego: nie dawaj się wciągnąć w plotki, intrygi, dyskusje. Reaguj na otwartą agresję, odpuszczaj próby sprowokowania Cię. Dbaj o efektywny odpoczynek po pracy.

[yannefer]

Bez sensu iść na bezrobocie juz mając lukę w cv.

[kaki11]

Współczuję i przytulam.
A co do decyzji, ja bym ją uzależniła od sytuacji rodzinno materialnej. Gdybym dzisiaj miała wybór nie pracować lub pracować w robocie która jest dla mnie psychicznie wykańczająca, obciążająca, w której nie lubię otoczenia itd. to bym nie pracowała, bo mam męża, mąż ma przyzwoitą pracę i dalibyśmy radę z jednej pensji. Zresztą w podobny sposób mój mąż podjął decyzję o zwolnieniu się z pracy,po tym jak na skutek zmiany kierownictwa, tam zaczęło się pogarszać. Nie miałam z tym problemu, nawet gdyby miał nie pracować nie przez 2 mce jak to się finalnie skończyło ale przez pół roku czy rok. Natomiast sytuacje w życiu są różne. I to, że dziś bym nie podjęła takiej pracy, nie znaczy, że bym jej nie podjęła jeszcze rok temu kiedy bez mojego dochodu byłoby ciężko związać koniec z końcem bo kredyt, albo gdybym była samotna albo w jakiejś jeszcze innej trudnej sytuacji.

[zapozno23]

Dziękuję. My też dalibyśmy radę chyba z jednej, bo ja dużo nie zarabiam, ale z dwóch jest trochę łatwiej. Chyba najlepsze rozwiązanie dla mnie to doczekać do urlopu, a później szukać czegoś nowego. A "kolegów" nauczyć się olewać...

[yannefer]

Juz szukaj, nie czekaj na urlop.

[kaki11]

Szukać możesz zacząć już po za tym, jeśli tak widzisz najlepszą dla was opcje to dokładnie tak rób, to przecież od osobistych zmiennych zależy. Życzę powodzenia!

[zapozno23]

kaki11 napisał(a):

> Szukać możesz zacząć już po za tym, jeśli tak widzisz najlepszą dla was opcj
> e to dokładnie tak rób, to przecież od osobistych zmiennych zależy. Życzę powod
> zenia!
Dziękuję 😘 oby coś lepszego udało mi się znaleźć... Byle nie z deszczu pod rynnę.

[bene_gesserit]

To jest loteria. Możesz źle trafić, a możesz lepiej. W dodatku bogatsza o doświadczenia, które już masz - będziesz wiedziała, żeby się nie otwierać, zwłaszcza na początku.

[mae224]

najprościej: szukać i przejść płynnie do nowej.

[anorektycznazdzira]

Ale dlaczego zaraz zwolnić???
Szukać z pozycji osoby zatrudnionej, jak coś innego znajdziesz, to sobie to rzucisz papierami.

[arthwen]

A nie możesz pomęczyć się jeszcze trochę, a równolegle szukać nowej pracy?

[zapozno23]

arthwen napisał(a):

> A nie możesz pomęczyć się jeszcze trochę, a równolegle szukać nowej pracy?
>
Chyba tak zrobię, pracując łatwiej będzie coś znaleźć, a jak się zwolnię to z kolei będę w desperacji. Pomeczę się trochę... Unikając na ile się da ludzi. Dziś nawet mi się to udało.

[berdebul]

Nie unikaj, bo wtedy będą jeszcze większe jazdy. Po prostu przychodzisz, witasz się, robisz swoje, na zaczepki odpowiadasz uprzejmym smalltalkiem. Chill. Im głębiej masz w dupie, tym szybciej im przejdzie.

[zapozno23]

Dziękuję, w sumie to racja. Nie mam też co się ukrywać po kątach, bo wyjdzie że ja winna. Ograniczę kontakt po prostu. I tylko spokój chyba może mnie jeszcze uratować, żeby jakiś czas przeczekać...

[samanta1010]

co robisz w pracy (jakie masz obowiazki)?
- szukaj innej
- zgłoś mobing (to nie jest standard!!!)
- idz na zwolnienie