Przekłady książek

[nat_bad]

No właśnie, kilkakrotnie spotkałam się z opinią, że niektóre książki
dużo tracą w przekładzie na polski. Które ? podobno dość niezręczny
jest przekład "findusów", nie wiem czy dotyczy to, tez
szwedzkiej, "mamy mu" (mam mieszane odczucia po lekturze "Mama Mu
buduje")
I jak? co lepiej czytać w oryginale ?

jako mama ledwo 3,5 oraz 1,5-latka nie dość jescze jestem oblatana w
temacie książek dziecięcych, ale z przyjemnością zgłębiam problem :-
))

[nat_bad]

A może odwrotnie - któreś wręcz zyskują w przekładzie ?

[undomestic_goddess]

Ladnie przetlumaczone sa Karolki.
A z oryginalnych, warto przeczytac Kubusia Puchatka po angielsku, to
inna ksiazka niz tlumaczenie I. Tuwim, ktore ma dla mnie osobiscie
wiele uroku, ale specjalnie bliskie oryginalnej wersji nie jest.

[abepe]

undomestic_goddess napisała:

> A z oryginalnych, warto przeczytac Kubusia Puchatka po angielsku, to
> inna ksiazka niz tlumaczenie I. Tuwim, ktore ma dla mnie osobiscie
> wiele uroku, ale specjalnie bliskie oryginalnej wersji nie jest.

Z ust mi to wyjęłaś) A znasz "Fredzię Phi-phi"? To jest dobre, wierne
oryginałowi i odpowiednio dowcipne tłumaczenie "Winnie"

[undomestic_goddess]

Pewnie, ze znam

[nat_bad]

To się cieszę, bo Kubusia mam (i lubię) w oryginale

[blanzeflor]

trochę się boję wchodzić w ten temat, bo potem nie umiem przestać...
takie mam skrzywienie i nic na to nie poradzę
w Findusach razi mnie np. przekład złożeń, które w językach
germańskich są naturalne, a u nas robią się z tego ciężkie, długie
frazy
np. w Polowaniu na lisa występuje "prześcieradło do zabawy w duchy",
kiedy po szwedzku jest jedno zgrabne słowo "spöklakan"
i w sumie przekład oddaje sens i byłby OK, ale ta fraza z dwoma
przyimkami ciągle powtarzana razi, przecież czasem wystarczyłoby
tylko samo "prześcieradło", bo już wiemy, o co chodzi
albo w Torcie, zdanie gdzieś z początku: "Twierdzono, że Pettson to
szaleniec" - dla mnie koszmarek, strasznie formalnie
brzmi "twierdzono", poza tym szaleniec to ktoś niebezpieczny,
psychicznie chory
ja napisałabym Mówiono/mówiło się/chodziły słuchy, że Pettson to
wariat/jest trochę zwariowany
itd. itp.
podoba mi się za to krytykowane Dalibóg, bo generalnie trudno jest
znaleźć odpowiedniki przekleństw i innych emocjonalnych wyrażeń, a
dalibóg ma taki staroświecki urok pasujący do Pettsona

Karolki są generalnie zrobione fajnie, czytamy z przyjemnością i się
zaśmiewamy, ale i tam się mogę przyczepić (zawsze mogę , choć
głównie do redakcji
małopolskie "zaglądnąć" zamiast "zajrzeć", w dialogach ciągle
powtarzane "powiedział Karolek/tata/Damianek", nawet kiedy oczywiste
jest, kto powiedział i można opuścić
imiona dzieci są z grubsza OK, Wredna Wandzia jest super, ale już
Chciwy Henio nie, bo nie działa aliteracja, poza tym chłopiec jest
łakomczuchem, a nie sknerą - czemu nie Łakomy Łukaszek?
no dobra, wystarczy może tego czepiactwa na razie...

[paola_brunetti]

Bardzo interesujace. Prosze o wiecej spostrzezen.
Dla mnie koszmarne jest tlumaczenie calej serii egmontowskiego 'Pana Misia'
(Usenko). Czytajac corce na biezaco przerabiam te rymowanki.
Za to bardzo podoba mi sie tlumaczenie 'Mamy Mu' i 'Nusi'.

[undomestic_goddess]

Przyczepic sie zawsze mozna, do kazdego przekladu Gdyby nie takie
czepiactwo nie mielibysmy przekladow Szekspira Baranczaka przeciez
Byle konstruktywnie. Przyznam sie, ze ja tez nie moge przestac, jak
zaczne, dlatego staram sie darowac drobne uchybienia.

[pepperann]

O, ja też lubię się czepiać. Z kolei moje skrzywienie to przede wszzystkim
dialogi - może dlatego że czasem wykonuję zawód "dialogistki" (czyli osoby
piszącej dialogi do filmu ). Do dialogów zgrzytających sztucznością zaliczam
te z "wiosny w Bullerbyn". Które dziecko by powiedziało "Te tutaj nie są
dokładnie tak dzikie jak tamte" ? Które na "Myślisz, że się boję, co?", odpowie
"NIe. Nie po tej stronie ogrodzenia"? Naprawdę mocno mnie to razi. Do Mamy Mu
też mam parę zastrzeżeń. Do PAddingtona również. Ale my tu wyłapujemy
drobnostki. Na rynku zdarzają się takie ewenementy, z tłumaczeniem piosenki "If
you're happy and you know it" jako "Jeśli jesteś szczęśliwy i chcesz o tym
powiedzieć, zaklaszcz w ręce" włącznie

[undomestic_goddess]

Oj, dialogi to jeszcze inna broszka, nie znosze, gdy wszyscy
bohaterowie jednego autora mowia tym samym jezykiem, tzn uzywaja
identycznych zwrotow, idiomow itd, zupelnie jakby mowila jedna osoba

[blanzeflor]

mam nadzieję, że nikogo nie zraziłam do lektury

a do Mamy Mu się nie przyczepiam

[karolka.77]

moje dziecko polszwedzkie, wiec szwedzka literature przerabimy
czesto w obu wersjach. generalnie uwazam, ze o ile literatura dla
doroslych doczekala sie swietnych tlumaczy, to w przypadku
dzieciecej jest roznie. dokladnie to o czym mowilas, ta lekkosc i
polot czasem gdzies sie gubi. z proza i tak jest dobrze, ale jesli
chodzi o teksty wierszowane, to kilka porazek spotkalam. na przyklad
zbior 'cynamon i trusia' w polskim przekladzie jest bardzo
ciezkostrawny...

[nat_bad]

eee tam, czepiajcie się, czepiajcie w końcu po to ten wątek.

Szkoda że nie znam szwedzkiego
A zawsze kiedy czytam książkę da dzieci obcojęzycznego autora, która
srednio mi się pod względęm językowym podoba, zastanawiam sie jak
brzmi w oryginale i czy przypadkiem nie jest to wina tłumaczenia.
Wychodzi na to, ze powinnam się wziąć do nauki paru języków obcych

[donkaczka]

szwedzkiego nie znam, tlumaczem nie jestem i zboczenia nie mam wiec findusa
czyta mi sie fajnie, uwielbiamy je wszyscy, ja czesto parskam smiechem
lubie tez mamy mu, wszystkie, zupelnie kulawosci jezyka nie zauwazylam, dzieki
Bogu


taki watek jest fajny, gdy trzeba wybierac miedzy roznymi tlumaczeniami,
zdecydowanie sa lepsze i gorsze

ja kupilam teraz findusy po niemiecku, zobacze organoleptycznie, czy czytaja sie
inaczej, ale fakt ze zlepki slowek sa nie do przelozenia czesto