Bitwa

[kamyczek_0]

Jutro muszę zmierzyć się ze swoim strachem - ważnym zaliczeniem.
Uczę się, cholernie ciężko mi to idzie Leki? Poza tym od tygodnia ciężki
okres mam - kołatanie serca, drżenie, itp,itd. Noce są okropne. Kontaktowałam
się z moją psych i do czasu zakończenia tej katorgi (miejmy nadzieję, że
jutro)biorę doraźnie Cloranxen. Jutro przed egzaminem będę musiała go chyba
łyknąć, na poprzednim ważnym wyglądałam jak galareta. Wg. co niektórych
(mądrych uczących) to objaw niewiedzy. Wiem, że ludzie mają większe
kłopoty. Wiem. Tylko chciałabym mieć już z głowy te studia Samo nie
podejście do obrony już i tak mnie zdołowało.
Na dodatek ten człek nie pała do mnie miłością, czy chociażby sympatią. Gnoić
się nie dam. Dyskusje może się wywiązać delikatna, aczkolwiek nie chamska z
mojej strony - raczej pod włos, pod włos, żeby udobruchać, ale nie dać się
zeszmacić. Zgnojenie odchorowuję potem przez kilka tygodni.
Ten stres mnie niszczy już od jakiegoś czasu. Chcę już z nim skończyć. Mam
nadzieję (bo co mi zostało???), że jutro pójdzie pomyślnie i będzie z głowy.

[znowusensi]

Kciuki trzymam Musi być dobrze

[poetkam]

Ja też trzymam!

[majagor]

A i ja potrzymam!
Powodzenia życzę

[kamyczek_0]

Do przodu Tak, mam krzywą minę, bo ewidentnie byłam zdeptana i upokorzona
przy wszystkich ludzi, którzy mnie znają oraz tych, którzy wczoraj mnie poznali.
Dodam tylko, że były tam dwie osoby z grona wykładowców - zupełnie nie zauważeni
przez osobę, która mnie/nas egzaminowała. Sytuacja przed nim była dobitnym
sposobem pokazania mi, że jestem inaczej traktowana (czytaj:gorzej) niż
pozostali. Ocena jest śmieszna Ludzie się śmieją ze mnie i z samych siebie,
że poszli "na żywioł" i dostali o dwie oceny wyżej niż ja wykuta na 10000000 %
Dodam tylko, że moje wiadomości zostały sprawdzone przed egzaminem (nie
oficjalnie) przez w/w dwie osoby. Nie powiem jak one skomentowały to jaką ocenę
dostała i z jaką gadką egzaminatora. Czarno na białym pisze (mój długopis, imię,
nazwisko.,itp) jakich udzieliłam odpowiedzi i jak bardzo je wyczerpałam. Do bólu
i może "aż za bardzo" - nie moje słowa.

Na dodatek powiem Wam, że prace do obrony pooddawało kilka kolejnych osób. Te
prace to jest śmiech na sali. Fakt-mają lajtowego promotora, ale to nie zmienia
faktu, że każdy z nas powinien mieć takie luzy.
Z promotorem to strzeliłam sobie samobója. I powiem Wam coś jeszcze. Nie wiem
czy oddam pracę we wrześniu. Widzę, że nie opłaca się samemu pisać, po drugie
psychicznie jestem skopana i są pewnie ważniejsze problemy. Tylko te pierdol***e
studia zrównały mnie z ziemią. Konkretnie to ostatnie półrocze. Czy warto było?
Nie, nie warto. Gadkę typu: "robisz te studia dla siebie" można o kant dupy
potłuc. Dla siebie? To świetnie, właśnie zafundowałam sobie tygodnie z mega
dawkami leków, ostatni tydzień bezsennych nocy i Bóg wie ile jeszcze następnych
cholernie złych dni teraz.
Nikt mi nie wmówi, że warto było...warte jest ( bo przecież nie bronię pracy)
uczyć się tego wszystkiego, czytać, rozumieć, znać,potrafić, umieć. Nic z tego
nie mam. Nie mam nawet satysfakcji z zaliczonego roku. Głąby zaliczyły o
wiele lepiej fuksem, zwykłym fuksem, na dodatek prace fuksem przeszły, bo
pan/pani promotor po łebkach przejrzał, antyplagiat sprawdził i heja-czekać
tylko na obronę. To mnie śmieszy, to mi pokazuje jakie to wszystko jest obłudne.
To jest farsa proszę państwa!
I ja w tym wszystkim biorę udział! Jestem jednym klockiem w tej układance
studentów, wykładowców. Oni żyją w błogim przeświadczeniu o swojej wyższości,
nieomylności, zaje**stości. I co? I ich pod górę ładują głąby-fuksiarze ciesząc
się, że im się udało. Ja pracowałam ciężko te wszystkie lata i co mam teraz?
Teraz mam niedopuszczoną pracę, zrównanie mnie z patałachami. A ja myślałam, że
nie jestem głupia. Tymczasem jest głupsza od tych najsłabszych studentów

I taka jest prawda moje drogie. Wiem, że raczej nie podejdę do obrony. Nie kupię
pracy. Sama nie zmienię jej, bo nawet nie wiem jak i co - babka ma nalane, ona
już żyje wakacjami. Nie będzie z nią kontaktu w celu zweryfikowania moich
poprawek. Mam to w nosie. Nie warto zjechać sobie zdrowia. Przez te ostatnie
tygodnie zrobiłam sobie więcej krzywdy psychicznie niż przez te wszystkie lata
mojego życia. Cyrki się ze mną działy. Obżarte palce do krwi z nerwów, noce
bezsenne, opieka nad dzieckiem scedowana na babcie, wątroba dostała swoje
-koktajle niezłe (w porozumieniu z psych.). Ona sama do mnie dzwoni i pyta jak
sesja, bo się martwi o mnie...o moją głowę!
To jest CHOREEEEEEEEEEEEEEE ! Nie chcę sobie dłużej robić KRZYWDY. A tym stały
się dla mnie te studia. Ja piątkowa studentka ze stypendium. Ja się do tego nie
nadaję, nie nadaję się już do studiowania, do tych ciągłych niepewności, nerwów.
Jestem teraz ich strzępkiem Nie potrafię normalnie funkcjonować! to jest
tortura, to co teraz czuję, to co czuję od tych kilku tygodni.
Tak, jestem tchórzem. Wolę zadbać o siebie niż brnąć w to dalej i znowu mieć TE
myśli.