HP a poczucie humoru

[madziurex]

Czy są jakieś momenty, wątki, powiedzonka itd. które szczególnie was
rozśmieszyły?
Mnie rozbawia motyw czarodzieje - mugole, np. Artur Weasley pasjonujący
się "wynalazkami" mugolskimi. Super było też, przy okazji finału świata w
quiditchu, gdy czarodzieje chcieli ubrać się "jak mugole", żeby nie rzucać
się w oczy. Nie bardzo to wyszło...:)))

[h8red]

Jeśli dobrze jeszcze to i owo paamiętam. To podpisuję się pod tym co powyżej i
właściwie tyle... Nie pamiętam żebym śmiał się jakoś bardzo w trakcie czytania.
Co najwyżej uśmiechnąć mi się zdarzy kiedy przypomnę sobie moje "młodzieńcze"
problemy i znajdę ich odbicie w książce.

[madziurex]

No tak, ja nie mówię o jakimś rechocie.:) Nie są to książki wybitnie zabawne,
ale troszkę tego jest.
A jakie to "młodzieńcze problemy" masz na mysli? Mi tam jakoś nic się nie
przypomniało czytając...

[h8red]

madziurex napisała:

> No tak, ja nie mówię o jakimś rechocie.:) Nie są to książki wybitnie zabawne,
> ale troszkę tego jest.
> A jakie to "młodzieńcze problemy" masz na mysli? Mi tam jakoś nic się nie
> przypomniało czytając...

Może za młoda jeszcze jesteś :))) A bardziej na serio to chociażby sytuacja z
Ronem i Hermioną - kto się czubi ten się lubi (a ja cały czas twierdzę, że z
tego będzie romansik jak się patrzy).

[madziurex]

h8red napisał:

>
> Może za młoda jeszcze jesteś :)))

Chyba raczej za stara i już nie pamiętam.He he ;)

>A bardziej na serio to chociażby sytuacja z
> Ronem i Hermioną - kto się czubi ten się lubi (a ja cały czas twierdzę, że z
> tego będzie romansik jak się patrzy).
>
Tak, tylko w której części? Biorąc pod uwagę tempo rozwoju tego "związku" to
gdzieś tak w 14. części.;)

[evel83]

ja śmiałam się, ale tak w głos, tylko właściwie w jednym momencie: gdy na
wróżbiarstwie harry i ron wróżyli z fusów u profesor Trelawney. Harry zobaczył
w swojej filiżance 2 jowisze a Ron udając głos prof. Trelawney mówił: gdy na
niebie pojawią się 2 jowisze znak to, że narodzi się karzełek w okularach!
Wcześniej prof. mówiła coś o niewysokim wzroście i okularach harrego:)))

[madziurex]

1.Prof.Gilderoy Lockheart i motyw utraty pamięci - jak dla mnie urocze;).
Scena ucieczki z Komnaty Tajemnic - dzieci ulatują z Lockheartem i Fawksem. Na
to profesorek : "Czy to aby nie czary?!". :)))
2.Pole namiotowe i gromada czarodziejów przybyłych na Finał MŚ w quditchu;
zdezorientowany mugol-stróż pola, któremu co chwila musiano wymazywać pamięć. :)
3.Może mało śmieszne z założenia, ale mnie rozwaliło: prof.Umbridge tłumaczy,
ze Quirrel był takim dobrym nauczycielem. Harry na to: -Tak. Miał tylko jedną
wadę - z tyłu głowy wystawał mu Lord Voldemort! :)))

[ci_i]

:)))))))))))))))

[madziurex]

up

[czekolada72]

Mnie dosc rozsmieszyla scena z ostatniego tomu, kiedy zdaje sie Hermiona
tlumaczyla Harremu jak mial posrtapic na randce, w tym zaczarowanym pubie ;)

Oczywiście fred i george

[syriusz_black]

kiedy matka im powiedziała że nie chce dostać listu od dumbledore'a że np.
wysadzili toalete, to płaczącą ginny pocieszali "nie martw się, przyślemy ci
sedes z hogwartu"!!

[masza10]

Artur Weasley i jego mugolskie hobby - tak! Z ostatniej czesci - Fred i George,
ktorzy wyczarowali wielkie bagno pod okiem Dolores Umbgrigde i hm, zyczliwe do
nich podejscie "starych' profesorow. Rycerz ??? i jego tlusty konik - ten,
ktory zastapil Gruba Dame po ataku Syriusza Blacka. Sybilla Trelawney - to
prawdziwie komiczna postac.

[manonthemon]

dziś jadąc tramwajem słuchałem zakonu fenikasa i śmiałem się jak głupi sam do
siebie kiedy prof. Mcgannagal usłyszawszy ,że Harry nakrzyczał na ministerialną
nauczycialkę obrony przed czarną magią powiedziałą : "have a biscuit potter"

:)


czako

[eeela]

Śmiałam się w głos, kiedy Luna ze zdumieniem stwierdzała, że gazeta z wywiadem z
Harrym sprzedała się jeszcze lepiej, niż ta z artykułem o krętorogich chrapakach
:-DDD
I jeszcze kiedy Neville przypadkowo przetransplantował swoje uszy na kaktus :-D

[karol1970]

Może mam zupełnie inny rodzaj poczucia humoru ale najbardziej rozbawiło mnie
gdy:
- bliźniacy w dormitorium gryffindoru zaczarowali plakat przedstawiający
harrego pottera, który co chwila grzmiał: Umbridge, nażryj się gnoju!!
- gdy hermiona cos nakrzyczala na harrego i rona, co ron skomentował po jej
odejściu: to taka miła i opanowana dziewczyna..
- ron nazywa wiktora kruma wikusiem specjalnie by wkurzyc hermionę
i jeszcze sporo innych.
Dla mnie jest wiele historii naprawde bardzo śmiesznych.
serdecznie pozdrawiam

A mnie się podobała McGoonagal, jak komuś się ...

[absurdello]

wydawało, że podpowiada Irytkowi, że żyrandol odkręca się w drugą stronę (w
tomie z Umbridge)

Fred i Gorge

[madschen]

Jak blizniacy narzekają na mamine sweterki z pierwszą literką ich imion.
Podsumowując jeden z bliźniaków mówi coś w stylu: Ale my nie jesteśmy głupi.
Wiemy, że ja jestem Gred a to Forge (w sensie ze zamieniono pierwsze literki w
imionach :D)

[blood-drinker-elv]

JA osobiście zaśmiewałam się z żartów Freda i Georg'a, no i może jestem głupia,
ale jak Harry w 5 części pytał Syriusza jak oni mogli sobie tak żartować ze
Snape'a a ten stwierdza, wchodząc Lupinowi w zdanie, że byli wtedy małymi
głupolami. No i jeszcze parę innych momentów, ale jakbym miała je wszystkie
opisać, to by za dużo miejsca zajęło;)

Dom Dursleyów

[onlyoner]

W całym cyklu nie ma nic bardziej tragikomicznego niż wydarzenia na Privet
Drive. Chociażby siostra wuja Vernona dryfująca pod sufitem czy zzieleniały
Dudley rzygający swej mamie pod stopy... Albo jego mama szarpiąca go w panice
za wyrośnięty nagle jęzor. W ogóle matczyna miłość i troska w wykonaniu Petunii
jest zabawna. Biedny Dudley...

[marylakoss]

a mnie najbardziej rozbawiło (w IV czy w V tomie), kiedy Malfoy sprawił, że
Hermionie wydłużyły się zęby o kilkadziesiąt cm. Kiedy zobaczył to Snape
powiedział: "nie widzę żadnej różnicy":)

[fatalna_jendza]

Ja lubię Rona :-) Jest super i ma super powiedzonka i z nich zawsze się śmieję :D

[kochanica-francuza]

tom pierwszy, Scabbers w akcji w pociągu przeciw Draco. Ron: "Został
znokautowany... nie , to niemożliwe... ZASNĄŁ!!!"

[berek_76]

Ja mam ukochane sceny głównie w "Zakonie Feniksa" - wizytacja Umbridge u Snape'a
i u McGonagall ("Oczywiście, że dotarła do mnie twoja wiadomośc, inaczej na
pewno zapytałabym cię, co robisz w mojej klasie" :D ) i scena, kiedy Snape
oznajmia Umbridge, że juz nie ma dla niej veritaserum :P . Tyle, że jakos mi to
lepiej brzmi w oryginale niż w tłumaczeniu.

Poza tym do łez (nomen omen) śmieszy mnie Cho, co chwila zalewająca się łzami i
"acting like a hosepipe" :D :D :D
I jak Hermiona wyjaśnia Ronowi i Harry'emu, dlaczego Cho płacze :)

-----------------------
Berek, mama Żaby (11.06.2002) i Dasi (19.03.2005)

[emusia]

Ja uwielbiam rozmowę w "zakonie feniksa", Harrego z Roenm i Hermioną tuz po
tym, jak całował się z Cho po spotkaniu GD. "-jak było? - mokro" :)))

[vaud]

emusia napisała:

> Ja uwielbiam rozmowę w "zakonie feniksa", Harrego z Roenm i Hermioną tuz po
> tym, jak całował się z Cho po spotkaniu GD. "-jak było? - mokro" :)))

----> to jest aluzja do "Rainmana", z T. Cruisem i D. Hoffmanem. Sprzed 20 lat.
Tak swoj pocalunek z kobieta opisal autystyczny Raymond.

[horrible.young.girl]

Dla mnie Fred i George są kapitalnie, szczególnie scena opuszczenia Hogwartu
przez nich w HPiZF :)

[kochanica-francuza]

Hermiona do Jęczącej Myrtle na balu duchów: "Miło widzieć cię poza toaletą"

[keiosu]

w książkach conajmniej co 3 rozdziały jest jakiś naprawdę śmieszny fragment na
którym przynajmniej ja się śmieję a nie tylko uśmiecham
oto kilka na które się natknęłam ostatnio:
dzieciaki na lekcjach z Hagridem musiały non stop opychać gumochłony sałatą,
sytuacja w chatce półolbrzyma
"Ostatnio nie byłem sobą - rzekł Hagrid, głaszcząć Kła jedną ręką, a drugą
ocierając sobie twarz. - Martwiłem się Hardodziobem... i że nikt nie lubi moich
lekcji...
- My je lubimy! - skłamała natychmiast Hermiona.
- Tak, są fantastyczne! - Dodał Ron, krzyżując palce pod stołem. Ee... - Jak
się mają gumochłony?
-Pozdychały - Powiedział ponuro Hagrid. - Za dużo sałąty.

[sowca]

Ja uwielbiam Freda i George'a... szczegolnie sceny z Umbridge. Moja ukochana
scena jest tez lekcja transmutacji, wizytowana przez Umbridge i teksty
McGonagall : "Moze syropku, Dolores?"