Do wszystkich.

[baskarek]

Mam wewnętrzną potrzebę wytłumaczenia się z faktu, że nie biorę udziału w
dyskusjach związanych ze zwierzętami do adoptopcji.
Ja, gdybym mogła, pewnie zrobiłabym z mojego domu schronisko dla zwierząt.
Ale niestety, nie mieszkam tu sama, a głos mojego męża ma tu ogromne
znaczenie. On jest bardzo dobrym człowiekiem, kocha zwierzęta, ale nie w taki
sposób jak my na tym forum.
On szanuje nasze psy, niunia je, rozmawia z nimi, ale myślę, że boi się
odpowiedzialności za te, które można by jeszcze przygarnąć, np. tego kotka
bez łapki. Wiem, że moje dzieci oszalały by ze szczęścia, gdyby znalazł się u
nas, ale ja chyba nie dałabym rady przeforsować takiej decyzji.
O przygarnięcie Baskara walczyłam rok czasu, bo był strach:jak to będzie z
dwoma psami? Udało się, ale chyba więcej się NIE UDA.
Serce mi pęka, jak czytam te wątki, przykro mi. Nawet nie chcę ich komentować.
Zrozumcie mnie, proszę.
Bajeczka i Baskarek pozdrawiają.

A swoją drogą.....

[baskarek]

tak sobie kombinuję, że zawsze mogę powiedzieć, że znalazłam taką bidę, i może
się uda?
Przemyślę to przez noc. Chyba bardzo chcę tego kotka.

[pierozek_monika]

w moim mieszkaniu narazie też nie ma już miejsca ani środków dlas kolejnego
zwierzaka, ale tak nie będzie zawsze. Za kilka lat powinno się zmienić na
lepsze i wtedy nasza rodzinka się powiększy :) - najpierw jednak o małego
człowieczka :)

[vww]

Baskarku, serce - sercem, ale nie wiadomo, czy psy życzliwie przyjmą nową
lokatorkę. Na Twoim miejscu mocno przemyślałabym sprawę. Żeby kotce nie
pogorszyć i tak już ciężkiego życia.

[comma]

ja też nie mam absolutnie ŻADNYCH możliwości wzięcia do domu drugiego
zwierzęcia i doskonale rozumiem baskarka. Zawsze jednak można pomóc, choćby
przez zaangażowanie się w poszukiwanie domu dla zwierzęcia, rozpowszechnianie
informacji - tak jak w przypadku Mikołaja.

[eulalija]

Drugi psiak w bloku nie wchodzi w grę, i to nie tyle z powodu miejsca (to nie
stanowi problemu), co z powodu charakteru mojej suki. Jest zazdrosna a piesek
ze schroniska, po przejściach mógłby to ciężko odchorować. Koty odpadają ze
względu na alergię męża. Pomagam finansowo jednemu z przytulisk i wspomagam
panią karmiącą koty piwniczne w bloku gdzie mieszka moja Mama. Wożę też
tamtejsze koteczki na sterylizację. Tyle tylko, bo jestem strasznie leniwa.

Kochani, Kochani, Kochani.....

[miss_dronio]

Przepraszam Wszystkich, którzy w najmniejszym stopniu poczuli się "molestowani:
moimi postami. Kiedy je pisałam myslałam o tym, że moge komyś sprawić przykrość
i jestem bardzo wdzięczna Baskarkowi, że podjął ten temat!
Bardzo dobrze rozumiem Wasze odczucia. Ostatnio własnie pisałam list do kogoś,
kto przygarnął 12 kotów, ze nie mogę przygarnąć kolejnego bo mam 6...
Jakiś czas temu też w topicu o schronisku napisałam, ze znalazłam małego,
zdrowego, ślicznego kotka i nie wzięłam go gdyż uznałam, ze ma szanse na
adopcje wiec oddałam go do schroniska. Miałam za to zmyta głowę i przez
kierownika schroniska i tu na forum zresztą też...
Za wszystkie swoje zwierzęta biore pełną odpowiedzialność. Dlatego mam ich tyle
a nie 10 albo 100 razy tyle:) Ale przeciez to nieprawda, ze zwierzętom mozemy
pomóc tylko adoptując je:) Mozemy pomóc poprzez rozpowszechnianie informacji o
adopcji, poprzez wpłacanie pieniądzy (nawet baaaardzo drobnych kwot), poprzez
pomoc przy transporcie zwierząt, poprzez reagowanie na zło, które jest
wyrządzane zwierzętom, poprzez uczenie ludzi jak zwierzęta powinny być
traktowane.....Jest bardzo wiele do zrobienia:))) No i jak przyjemnie jest
poczytać, ze jakiś kociak znalazł dom tak jak w przypadku Mikołaja, prawda?:)))
POZDRAWIAM:)

[baskarek]

Absolutnie , nawet przez chwilę odniosłam takiego wrażenia. Raczej czuję się
trochę winna, bo szkoda mi tych zwirzaków.
Stąd moja potrzeba na uświadomienia głównie sobie o tym fakcie.
Ulizanka.

[pierozek_monika]

od czasu do czasu przeglądam forum Zwierzęta oddam/przyjmę - własnie jestem po
takiej sesji. Nie wiem dlaczego to robię - nie mogę żadnego uratować, a ciągnie
mnie tam. Tyle biedy, smutnych historii na raz :( dobrze, że czasami zdarzają
się happy endy :(

Miła Miss Dronio

[eulalija]

Nie będę przepisywać z Baskarka. Dokładnie to samo chciałam powiedzieć, nie
czuję się dotknięta, pozdrawiam

[aans]

Wiem, ze gdybym tylko mogla, wzielabym wszystkie zwierzeta do siebie :) Ale
jednoczesnie zdaje sobie sprawe z tego, ze to nie byloby odpowiedzialne, a
także moglabym im wyrzadzic wieksza krzywde niz pomoc (przyklad: Pani V.
Villas). Mialam dwa koty, pierwsza byla bezdomnym kociakiem ktory pojawil sie w
budynku biurowym gdzie firma mojego taty wynajmowala pokoje, po drugiego
kociaka pojechalismy do schroniska, zeby przywiezc Kici towarzystwo. Doszlismy
do wniosku, ze bedzie jej raźniej jak jest sama w domu :) Trzeci kot nie byl
planowany, po prostu CZEKAL NA NAS AZ SIE NIM ZAOPIEKUJEMY! Wiem to na pewno :)
Mikolaj jest fantastyczny, w miare mozliwosci biega z Cezarem, biega za Kita,
ktora lubi na niego furknac, wchodzi na niektore nizsze meble, apetyt ma za
trzech :D Mysle ze na razie, mieszkajac w bloku, nie powieksze tej rodzinki.
Marze o domu :) Jak sie w koncu go doczekam to... pozbieram najwieksza biede i
zaadoptuje :) Na razie moge tylko dokarmiac bezdomne kociaki :)
Pozdrawiam!
----------------------------------------------
Nie czekaj na innych - POMÓŻ!
www.krakowskieschronisko.republika.pl/

a ja się wtrącam jako...

[mama007]

... nowy człowiek kotki bez łapki :) i kocurka bez ogonka :) informuję wszem i
wobec, że w okolicach walentynek zostanę nowym opiekunem tych dwóch wspaniałych
zwierzaków :)
przynajmniej ta historia będzie miała happy-end. I mogę jeszcze dodać, że
jesteśmy w trakcie poszukiwania domu do kupienia pod miastem, a wtedy.... hulaj
dusza :))))) największe bidy będą miały dom, a przynajmniej tymczasowy dom (w
czasie czekania na adopcje itp). Nawiasem mówiąc pierwsze słowa mojego męża, po
decyzji że kupujemy dom, a nie mieszkanie, były takie "Ale pamiętaj, że nie
optworzymy tam żadnego schroniska!!!!!!" :D I jeszcze dodał "Do schroniska po
psa pojedziesz ROWEREM, żebyś za dużo ich zabrać nie mogła!!!" :DDDDD
pozdrawiam optymistycznie

[czarnarebeka]

Jak się przekonać, czy moja kotka zaakceptuje doadoptowanego towarzysza? W
warunkach blokowych w najmniejszym mieszkaniu na świecie, gdzie bedą na siebie
skazane? Bo chciałabym jeszcze jednego... :)

[miss_dronio]

Obawiam się, ze pewności, zanim się nie spróbuje, mieć nie można.....
Jako właścicielka 6 kotów mogę powiedzieć, że w zdecydowanej większości
przypadków koty bardzo chętnie przyjmuja towarzystwo:) Jest oczywiście pierwsza
chwila niepewności, zdystansowania ale po pewnym czasie koty przepadają za
sobą: wspólnie się bawią, śpią, dokonują ablucji:) Może się jednakże zdarzyć,
że kot nie lubi kociego towarzystwa - mam taki problem z jedną z moich kotek i
nie bardzo wiem co z tym fantem zrobić. Wiem jednakże że jest to zdecydowanie
rzadsza sytuacja:)

[aans]

Tygrys wyglada na taka dziewczyne, ktora z checia przyjmie kawalera do
zabawy :) Jak ja bralam drugiego ze schroniska, Pani Dyrektor (w porzadku
kobieta!!) mowila ze lepiej brac przeciwnej plci i jesli to jeszcze kociak, to
jest 99,99% na to ze sie pokochaja. Nie mozna dyskryminowac doroslych kotow,
wiec moze wez faceta.

----------------------------------------------
Nie czekaj na innych - POMÓŻ!
www.krakowskieschronisko.republika.pl/

[wiesia.and.company]

A czy to nie są przypadkiem dwa kotki ze sklepiku przy Smyczkowej? Tak czy
inaczej, bardzo się cieszę. Masz wielkie serce, a koty bez łapki sobie świetnie
radzą i ze skokami też. Moja kotka straciła dwa kręgi ogonka (po prostu jej
usechł i odpadł), kiedy w amoku miłosnym mój (wykastrowany) duży czarny kocur ją
deptał
i oskalpował ogonek. Ma teraz ogonek krótszy i nikomu to nie przeszkadza. I tak
jest najpiękniejsza. Zresztą, każdej w moich czterech kotek to mówię.

A co do adopcji drugiego kotka, to lepiej mieszać płeć (przy drugim kotku),
potem to już ganz pomada. Powinny się przyzwyczaić, czasem to dłużej trwa,
czasem krócej, czasem sobie bez miłości, ale i bez złości łapką przyłożą.
Stanowią stado różnorodne (siódemka), ale i tak są zjednoczone. Tak że będzie
dobrze, tylko samemu się trzeba przełamać, co najtrudniejsze.

[pierozek_monika]

ja zaryzykowałam i mojej dachowej kotce sprezentowałam towarzyszkę syjamkę.
Połączenie bardzo ryzykowne - ale udało się. Sądziłam, że z pół roku minie
zanim wogóle się przyzwyczają do siebie, a tu taka miła niespodzianka :)
Rzeczywiście - przez pierwsze dni, musieliśmy chronić naszą ukochaną Milusię,
bo syjamka chciała ją zabić - a psa cholerka od razu zaakceptowała :) zresztą
także teraz syjamka ma lepszy kontakt z psem niż ta dachowa z nim, chodź razem
się wychowywali.
Jakoś tak się udało, że kotki nie sprawiają żadnych kłopotów, fajnie się
dogadują i jestem zadowolona :)))

[aans]

Bo nie ma nic bardziej uszczesliwiajacego niz zycie ze zwierzakami, a nie zycie
obok z wielka nienawiscia do mniejszych i slabszych! :)

----------------------------------------------
Nie czekaj na innych - POMÓŻ!
www.krakowskieschronisko.republika.pl/