Pędzące żółwie

[per-vers]

Od 2 do 5 graczy.
Wiek od 5 lat.
Czas ok 20 minut.
Da się ją kupić w promocjach nieraz za mniej niż 40zł.
Przyjemny wyścig do sałaty Uczy podstaw strategii i kombinowania. Z młodszymi dziećmi warto rozegrać kilka gier w otwarte karty, żeby objaśnić im różne zagrania i strategie i tym samym nauczyć je kilku sztuczek.
Gra często polecana dla rodzin z dziećmi, na tyle prosta, że dzieci szybko mogą zacząć grać same, ale i dorośli nie będą się nudzić, jeśli przyjdzie im rozegrać kilka partyjek - w miarę łatwa, ale można grać na tyle na serio, że nie jest zbyt prosta czy banalna.

[emily.1]

Myślałam że będzie odpowiednia dla 3 latki, ale młoda niekuma za bardzo Za to osmiolatka trochę nudzi. No niby fajna, niby lubimy, ale jakaś taka... no nie wiem... może za szybko ta trasa sie kończy?? Mogłaby być tak że dwa, trzy pola dłuższa...

[per-vers]

Kupiliśmy ją z rok czy dwa lata temu i na początku trochę leżała na półce. To nie jest nasza najlepsza gra z kolekcji, ale teraz ma u nas swój Renesans
Gramy z 9-latką. Da się w tą grę grać bardziej i mniej strategicznie, kiedy gramy serio-serio - ja z mężem, to córka chyba trochę za naszymi skomplikowanymi strategiami nie nadąża Może 8-latkowi potrzebny jest wycisk?
My rozgryźliśmy tę grę bardziej dopiero niedawno i od tamtej pory trochę bardziej nam się podoba.

[michalinka75]

Moi chłopcy zbyt dużo czasu spędzają grając w gry komputerowe, dlatego postanowiłam kupić jakąś fajną grę planszową, w którą moglibyśmy grać rodzinnie. Poczytałam recenzje i kupiłam Pędzące żółwie, w Merlinie były (i chyba jeszcze są) za niecałe 39 zł. Spodobała nam się bardzo, gramy codziennie. Jest kolorowa, ładnie, starannie wykonana.
Teraz szukam czegoś równie wciągającego tylko może trochę trudniejszego..


mama czterech synów

[laemmchen79]

Gram od jakiegoś pół roku z czterolatkiem, ale w otwarte karty, czyli każdy wie, kto opiekuje się którym żółwiem - w tym wariancie gra jest bardzo ok, wyciągamy regularnie i najczęściej zaliczamy minimum 2 rundki pod rząd. Ja też faktycznie bardzo lubię i wyciągam z przyjemnością - polecam.

[maskot_1]

Trochę nie rozumiem fenomenu tej gry - ale dzieciaki lubią, więc gram, bez bólu. Może faktycznie trasa trochę za krótka...? Szybko można załapać, kto ma jakiego żółwia, więc potem tylko czeka się na dobre karty, które przyspieszą naszego zwierzaka, a opóźnią pozostałe.
Ciekawiej jest, kiedy gramy z córką we dwie - każda losuje swojego żółwia, a pozostałe 2 są zakryte. Wtedy można blefować i cichcem przemycić swojego pupila na metę )

Według wydawcy (Egmont) gra od 5 lat

[per-vers]

My prawie przez całą grę maskujemy się z tym, który żółw jest czyj

[nifla]

Młodsze dzieci bardzo lubią tę grę. Proste zasady, niezbyt długi czas rozgrywki. Dla starszaków zbyt banalna.

[franula]

Obstawiałabym od 4 lat, dorośli grają w nią bez bólu. Utrudnieniem jest wersja że nie wygrywają wszystkie które jednocześnie przekraczają metę tylko ten który jest najwyżej/najniżej
my się przykładamy do maskowania i do końca nie wiadomo kto ma jaki kolor. nie warto używać tylko swojego koloru kart

[tu_nia]

ja dzisiaj musialam biegac po miescie z ta gra bo moje dziecko gralo w klubokawiarni planszowkowej i tak sie spodobalo ze musialam kupic. gra pod choinke operacja totalny niewypal.gra pedzace zoliwe jak najbardziej obok uno domino piotrusia i rumikuba

[moya123]

u nas na bylem dla mojej czterolatki z nią gram w otwarte karty lub w modyfikacje zasad przez nią wymyślane gra swój potencjał odkrywa przy grze dla starszych gdy nie wiemy kto jakiego oma żółwia. kombinowanie i ukrywanie swojego w tłumie jest super nawet mojej żonce się spodobała i od zakupu parę dni temu kilak razy ze mną zagrała . Chwilowo u małej żółwie na topie fajne pionki jeden w jej ulubionym kolorze (fioletowym)powoduje ze już sama chce by nawet babcie do gry były przyuczone

[azyli]

Wbrew pozorom ta gra nieźle sie sprawdza tez w dorosłym gronie. Mamy te gre juz ponad 6 lat i nadal jest wyciagana przy roznych okazjach, nie tylko przez dzieci i ich kolegów.

[erisana]

Ja mam problem z tą grą. Niby taka polecana, niby wymaga strategii, ale jest przy tym tak bardzo losowa, że często grając w 4-5 osób w całej rozgrywce trafiły mi się może 3 karty, dzięki którym mój żółw przesuwał się do przodu. Często mam poczucie, że co najwyżej mogę przeszkodzić innym i czekać, aż ktoś nie mając innej rozsądnej karty przesunie mojego żółwia w stronę mety. I też uważam, że droga jest za krótka. Syn jako 4-latek załapał zasady od razu, choć woli grać tak, aby wiadomo było kto ma jakiego żółwia.

[sylwina76]

Nam się bardzo podoba, ale też mam wrażenie, że droga do sałaty jest stanowczo za krótka. Nie można poprzestać na jednej partyjce, my gramy kilka razy pod rząd. Dzięki tej grze 4 letnia wtedy córka zapałała miłością do gier planszowych. Teraz w Żółwie gramy dużo rzadziej, zastąpiły je (częściowo) Przebiegłe wielbłądy.
A i karty mogłyby być grubsze, nasze są już bardzo zniszczone.