I Cing Księga Źródła

[transwizje]

Z pewnym własnym zaskoczeniem powiadamiam Was (niektórzy pytali dawno temu), że udało mi się wydać książkę o Księdze. Jest w niej cała podstawa, ponadto przykłady odczytywania wróżby, obliczania heksagramu urodzin i określania Przemian na każdy rok życia. Tekst Księgi jest kompilacją wersji Wilhelma i Ma-wang. Ponadto coś o podstawowych symbolach (smok, tygrys...) i obszerne interpretacje wszystkich 64 heksów i linii zmiennych. Wydanie jest ograniczone i nie wiem czy uda mi się je powielić (finanse), zatem jeśli ktoś reflektuje na kupno egzemplarza (stron 270, cena 26) to niech napisze do mój e-mail:
[e-mail].

Pozdrawiam, Ewa S.

[jasnygrom]

:)
Gratulacje!

zadowolone pozdro :)

[transwizje]

Dziękuję, Jasny Gromie.
Acha, książka właściwie jest napisana pod kątem rozumienia symboli i sposobów zobaczenia porównań z Orzeczeń w prawdziwym praktycznym życiu. Matematyczne modele, które można budować z heksów, trigramów i przemian pozostawiam mądrzejszym ode mnie abstrakcjonistom. Myślę jednak, że gdyby powiązać oba sposoby rozumienia Księgi, humanistyczny (mój) i abstrakcyjny (Jasnego Groma i wielu męskich umysłów), przeniknęłoby się każdą rzecz na tym świecie i weszło w inne światy bez trudu.
Pozdrawiam
Ewa S.

[martinusa]

To prawda, wierzę w to. Szkoda,że te Piękne umysły nie mogą się pokazać. A może mogą i się pokazały, a my ich nie widzimy? Ciemny z nas naród. Trudno nam pewne rzeczy przyjąć, zrozumieć , ZAAKCEPTOWAĆ. Z szacunkiem do tych najmądrzejszych - BĄDŹCIE ZAWSZE!.Książkę na pewno nabęde/Pozdrawiam.

[drogi_r]

a czy możesz np. wkleić przykładowy hexagram z opisami?

[transwizje]

hm, z zamieszczeniem fragmentu mam opóźnienie. Walnął mi ostatecznie komputer z zapisem książki. Trochę to potrwa, drogi R.
Pozdrawiam
Ewa S.

I Cing Księga Źródła - Wstęp

[transwizje]

Na prośbę Drogi_ra daję Wstęp z mojej książki "I-Cing. Księga Źródła", gwoli informacji, jakie ona zawiera.

"Wstęp
Ta książka zawiera wszystko, co jest potrzebne do samodzielnego posługiwania się wyrocznią I-Cing, ale oczywiście niewiele z tego, co można by o niej powiedzieć w ogóle.
W części pierwszej objaśniam sposoby konsultowania się z Księgą i odczytywania linii, trigramów i heksagramów. Są oparte na starożytnych tradycjach zapisanych w zbiorze starożytnych komentarzy mędrców, tzw. Dziesięciu Skrzydłach, przeczytanych okiem współczesnego człowieka. Oprócz klasycznego losowania odpowiedzi trzema monetami zachęcam do wykorzystania metod numerologicznych, opisanych tysiąc lat temu przez Szao Jonga. Przedstawiam przy tym ustalony przeze mnie na podstawie tzw. 16 Przemian In Fana sposób analizy indywidualnego heksagramu urodzin. Pozwala on określić główne i szczegółowe okresy życia.
W części środkowej znajduje się tekst wróżebny I-Cing. Jest to moja kompilacja niemieckiego tłumaczenia kanonicznej Księgi Przemian Richarda Wilhelma oraz tzw. I-Cing z Mawangdui, przełożonej na angielski przez prof. Edwarda Shaughnessy. To najdawniejszy zapis I-Cing odkryty zaledwie w 1973 roku w starożytnym grobowcu rodziny wysokiego dostojnika państwowego w prowincji Hunan w mieście Czangsza na południu Chin. O pewnych uzupełnieniach jednego tekstu drugim zdecydowałam po zbadaniu manifestowania się poszczególnych Orzeczeń w rzeczywistości. Pozostawiam go w tradycyjnym porządku ustalonym przez króla Wen.
W trzeciej części książki omawiam między innymi podstawowe symbole zwierzęce, niezwykle istotne i czasem trudne do zrozumienia dla zachodniego czytelnika i użytkownika Księgi. Komentarze do wszystkich heksagramów i ich linii są oparte o historię, geografię, kulturę i mitologię chińską, lecz jednocześnie odnoszą je do zachodniego świata symbolicznych znaczeń.
O ile na wstępie i w komentarzach podaję wszystkie informacje potrzebne do zaawansowanej interpretacji, to jednak proszę się nie spodziewać, że automatycznie będą one bezbłędnie działały u początkującego ucznia Księgi. Potrzebne jest do tego co najmniej kilkuletnie doświadczenie w rozumieniu symboli i wiele samodzielnie przeanalizowanych przypadków realizowania się wróżb.
Nie wspominam także zbyt wiele o filozofii i sensie wróżenia, ani o poglądach na przeznaczenie, które używanie Księgi może u kogoś zmienić lub rozwinąć. Są to już dywagacje zaawansowane i teoretyczne, nie potrzebne do posługiwania się wyrocznią w praktyce.
Moja przygoda z Księgą trwa od prawie 30 lat i nigdy nie przestała być pasjonująca. To dziedzina wspaniałych i zadziwiających odkryć intelektualnych i duchowych, którym nie ma końca. Życzę wszystkim czytelnikom tej książki, aby odkryli tkwiące w Księdze Źródła odwieczne piękno i pokochali je, gdyż ta miłość nigdy nie zdradzi, ani nie zawiedzie.
Ewa Seydlitz
Podlasie, skończone 25 listopada 2009 roku"

Księga Źródła - 55 heksagram - interpretacja

[transwizje]

I fragment książki "I-Cing. Księga Źródła", zawierający opis 55 heksagramu.

"55. Promienność
(Słońce, Blask, Promieniowanie, Wyjaśnienie, Przekonanie, Dyktowanie zasad, Twórczy sukces, Zwycięstwo, Aplauz)
Przynależność: Ten służebny heksagram należy do Gwiazdy Niebios, podlega heksagramowi rdzennemu 28. Napór Wielkiego i reprezentuje zasadę zmienną.
Obrazy: Grom i Błyskawica. Rozbłyśnięcie, rozjaśnienie tego, co ciemne czy zagmatwane. Promienistość. Zaćmienie słońca. Wielki trzask. Fajerwerk. Upał. Krzyczący ptak. Mężczyzna depczący ogień. Strzelec mierzący z łuku w porze przed świtem w zasłonę zarośli. Wojownik wspierający nowego władcę. Zachęcająca reklama na ekranie lub plakacie, skłaniająca do odszukania reklamowanego towaru. Charyzmatyczna moc zyskiwania poparcia. Aura. Ostrokół.
Omówienie: Tradycyjnie tłumaczy się tytuł tego heksagramu jako Obfitość, co w naszym języku jest mało związane z pojęciem słoneczności, a nawiązuje do wielości rzeczy widzianych i istot widzących w obliczu źródła światła. Ten heksagram składa się z dolnego trigramu Lśnienie, którego obrazem jest oko, opancerzony wojownik, słońce i promieniowanie oraz górnego trigramu Grom, podobnego do strzały wymierzonej w górę. Ukazanie efektu wielkiego czynu porównano do nagłego blasku, który oślepia patrzących lub zaślepia wielbiących. Podobnie ten, który błyszczy nie widzi cienia, który rzuca. Moment rozbłysku jest pełnią mocy, zestawioną w Księdze ze słońcem w zenicie, które w tej samej chwili zaczyna się chylić ku zachodowi. Bohaterem heksagramu jest bohaterski łucznik. Wspiera go w działaniu sam król, który wcześnie zwrócił uwagę na jego nadzwyczajne zdolności i zleca mu ważne zadanie do wykonania, o czym mówi 1 Orzeczenie. Zdobytą sławą można się zachłysnąć, a sukces nie trwa wiecznie, choć można go stopniować i ambitnie dążyć w górę, gdy jest dalej taka możliwość. W 2 Orzeczeniu najbliższe otoczenie z początku żywi nieufność wobec powodzenia swego krewnego i sąsiada, ale w miarę roznoszących się plotek i w toku dyskusji stopniowo zaczyna w nie wierzyć. Chińskie mity znają takiego herosa, doskonałego Łucznika I, któremu przypisywano wiele dobrych i złych czynów, podobnie jak greckiemu Heraklesowi. Pewnego razu zestrzelił on 9 kruków mieszkających na dziewięciu słońcach, które paliły ziemię. Te czarne ptaki łączą ze sobą najwyższy blask słoneczny z najgłębszą ciemnością na podobnej zasadzie, jak robi to Księga. Dwa Orzeczenia w tym heksagramie wspominają o gwieździe polarnej, zestawiając rozbłyśnięcie słońca w południe (lub na południu) z biegunem północnym. Niektórzy współcześni komentatorzy widzą w tym symboliczny opis efektów zaćmienia tarczy słonecznej. Chińczycy od najdawniejszych czasów wiedzieli, że biegunem nieba jest Gwiazda Polarna, choć wcale nie znajduje się ona w jego zenicie. Wierzyli, że Ziemia przechyliła się w pradawnych czasach, w wyniku uderzenia rogu wściekłego Kung-kunga w jedną z dziewięciu podpór nieba. Wtedy nieboskłon przechylił się w kierunku Północnego Zachodu. „Ziemia zaś przestała wypełniać Południowy Zachód. Dlatego też w tę stronę zmierzają wszystkie rzeki i wszelki pył” – zapisali starożytni kronikarze. Ten zmitologizowany opis jakiegoś kosmicznego kataklizmu, połączonego z wojną dawnych władców ziemi, odbija się w treści heksagramu. Na myśl przychodzą opowieści indyjskiej Mahabharaty, gdzie półbogowie i ziemscy królowie, wsparci przez ramię łucznika Ardżuny, walczyli ze sobą, używając rozbłyskującej broni, podobnej do znanych nam dzisiaj bomb atomowych. W 3 Orzeczeniu użyty chiński wyraz „zarośla” oznacza również „masy wód”, a nazwa „gwiazdki” oznacza także „mżawkę”. Złamane prawe ramię od używania łuku jest wspomnieniem momentu, gdy wrzawa wojenna musiała przycichnąć z powodu nawały wód grożących zalaniem lądu. Nawiązuje tym do czasu owej katastrofy, który kroniki tak opisują: „Płomień gorzał nie gasnąc, a wielkie fale burzyły się nieustannie. Wściekłe zwierzęta pożerały ludzi. Drapieżne ptaki porywały starców i niemowlęta.” Kiedy Łucznik zyskał uznanie mocodawców, próba zbawienia przemocą reszty świata w obliczu katastrofalnego wzburzenia żywiołów spowodowała złamanie ręki. O takim zawieszeniu broni w czasie najbardziej zagorzałej bitwy opowiada 3 Orzeczenie. Bohater odłożył broń, gdyż zwątpił w sens dalszej wojny niosącej tyle zniszczeń. W tym momencie ściągnął na siebie uwagę swego władcy. Ten, podobnie jak Kriszna na polu Kurukszetra wyjawiający zmartwionemu Ardżunie najgłębsze boskie tajemnice, zdołał odzyskać zaufanie i wiarę swego najlepszego wojownika. Po tym ważnym spotkaniu i rozmowie sam na sam, łucznik schronił się całkowicie pod cesarski sztandar, przyjmując jego idee i cele za własne. Tym władcą był zapewne wojenny przeciwnik Kung-kunga, potężny Czuan-hue, potomek Żółtego Cesarza. Zwycięskie starcie pozwoliło mu zająć miejsce w panteonie najwyższych bogów, władających ziemią i niebem. Stąd zrozumiała się staje przyczyna jego dobrego nastroju. Zadowolenie pana sprawiło, że otoczenie również zaczęło chwalić Łucznika i sławić jego wyczyny jako boskie. Tym, co pozostali przy życiu i przetrwali wojnę zdaje się w poczuciu triumfu, że odbudują cywilizację w doskonalszej formie. Ich czas jednak tak naprawdę kończy się. Stare kroniki podają, że Czuan-hue, oprócz tego, że miał liczne potomstwo, które stało się protoplastą obecnej ludzkości, był też tym, który „zerwał połączenie między niebem, a ziemią”, jakie do tamtego czasu jeszcze istniało. Zachowaną warowną stolicę, pełną atrybutów dawnej potęgi otoczyło pustkowie i okazało się, że nikt poprzez nie już się nie przedzierał, bo w rzeczywistości zwycięzcy nie mieli już kim rządzić.
Podpowiedź: Temu heksagramowi podlegają wszelkie artystyczne i huczne masowe przedsięwzięcia, zbiorowe mody, festiwale, teatralne prezentacje, nowe projekty, koncerty przyciągające liczną publiczność. Szumna reklama. W starożytności były to paradne triumfy zwycięskich cesarzy odprawiane w stolicy i igrzyska dla ludu, które współcześnie przybrały formę defilad i parad ulicznych organizowanych z okazji świąt państwowych i wielkich rocznic. To czas zwycięstwa nad tym, co ciemne, bierne i nieświadome. Indywidualny wysiłek, wola, talent i osoba Pytającego zostaje doceniona i spotyka się z pochwałami otoczenia. Inni zabiegają o jego względy, chcą wysłuchać jego opinii i oceny ich wysiłków. Popularność, bogactwo lub władza pozwalają zwyciężać w sporach i dyskusjach, a także dyktować innym swoje wzorce, poglądy, wybory i warunki. Uznanie twórczych cech, które prezentuje z pewnością przeminie, ale gdy trwa jest przyjemne i czemu tego nie uczcić jakąś huczną imprezą? W uczuciach zachwyt, rozrywka, krótki letni romans, satysfakcjonująca przygoda, randka. W sprawach zdrowia możliwa krótka, ale ostra gorączka, skłonność do przeziębień, zapaleń gardła.
1 linia: Wiąże się na pewien czas z człowiekiem wprowadzającym w czyn jego zamiary i doceniającym jego wartość.
2 linia: Nieznany i niezrozumiany spotyka nielicznych, którzy chcą go wysłuchać i pozwolić się przekonać o tym, że ma rację. Plotki i podejrzenia wymagają dyskusji i wyjaśnień.
3 linia: Ogarnia go wielkie zwątpienie. Czy zwycięstwo warte jest aż takiej ceny cudzej krzywdy? Zawieszenie broni.
4 linia: Wśród nielicznych, którzy zdolni są go zrozumieć spotyka podobnie czującego, który wspiera jego potrzebę świecenia.
5 linia: Pojawiają się oznaki nadchodzącego sukcesu. Wykorzystaj go w pełni! To coś nowego i wspaniałego, budzącego podziw!
6 linia: Odsunął się od bliskich, dlatego nie przychodzą na zaproszenie, gdy ich potrzebuje, a to jest rzeczywisty brak powodzenia."

[jasnygrom]

:)
Dzięki, Ewo, za cytaty.

nocne pozdro :) ryx

[drogi_r]

dzięki wielkie, już się biorę za czytanie (dzięki z góry)

[jasnygrom]

:)
Ewo, czy Księga Źródła zawiera opisy twych przygód ze zwierzętami (kozy, koty, kury, a nawet... szerszenie), które były tu na forum, a czasem też na Twoim blogu?

zaintrygowane pozdro :) ryx

[transwizje]

Jest trochę tego, ale forum jest niepowtarzalnym zapisem. Szczupłość miejsca w książce zmusiła mnie do podawania konkluzji, a nie anegdot. Jest historia smoka, a raczej smoków, dająca się wyczytać z I-Cing, oraz kwestia symboli smoka i tygrysa, w świadomości chińczyków rozumianych okładnie na odwrót, niż w naszej.
Pozdrawiam
Ewa S.

[jasnygrom]

:)
Ewa pisze:
(...) Szczupłość miejsca w książce zmusiła mnie do podawania konkluzji, a nie anegdot. (...)

--------
Szkoda, gdyż właśnie te anegdoty, to smakowite kąski zbliżające Księgę do życia. A może Ewo skusisz się (nomen-omen ;) i wydasz je kiedyś w oddzielnej pozycji?

anegdotyczne pozdro :) ryx