anonimowi maruderzy

[jarty]

nie ma grupy wsparcia dla "anonimowych maruderów" - chociaż parę
osób o tym myślało, nigdy się jednak za to nie zabrali...

[jarty]

Życie nagradza inteligentne działania, a nie myślenie.

Jest wiele powodów, dla których ludzie nie podejmują działania.
Unikanie dyskomfortu, bariery emocjonalne, strach przed
niepowodzeniem, złudzenie działania i samozadowolenie.

Zwlekanie to destrukcyjny nawyk, który może pozbawić cie szans na
sukces i szczęście.

Taktyka, która pomoże zwalczyć zwyczaj ociągania się, to: po prostu
zacznij. Powiedz sobie - jak wygląda i smakuje sukces? Najpierw zrób
to, co nieprzyjemne. Nagradzaj swoje postępy. Znajdź pomocnika,
który będzie cię wspierać. Rzuć wyzwanie samozadowoleniu.

Nie wierz, że znajomość tych zasad wystarczy - działaj.

[jarty]

porzuć podejście "co ma być to będzie", zacznij tworzenie własnej
przyszłości

nie czekaj aż będzie za późno, żeby zdecydować, jak przeżyć resztę
życia

jeśli pragniesz odnosić sukcesy, zdefiniuj co one dla ciebie
oznaczają

nie trzymaj się sztywno swojej definicji, bądź elastyczny

upewnij się, że robisz regularny przegląd własnego życia

satysfakcja pojawia się, kiedy zwracamy uwagę na naszą karierę
(pracę), relacje z innymi, wypoczynek i wkład w życie innych

nie żyj wedle standardu - wyznacz sobie cele, które dadzą ci
poczucie sensu i kierunku życia

twórz wspomnienia warte zapamiętania

miej wielkie marzenia, a zaczynaj od rzeczy dostępnych

skończ wierzyć, że sukces kiedyś przyjdzie, opracuj plan, aby go
stworzyć

[tenjaras]

Ileż czasu marnujemy niekiedy na jałowe użalanie się nad sobą,
marnując tym samym najlepszą być może część naszego życia! Stratą
taką jest nieobdarzanie miłością, którą moglibyśmy komuś okazać;
niewykorzystanie danych nam doświadczeń; prowadzący donikąd
zatwardziały egoizm; kurczowe trzymanie się lęku, który odgradza nas
od innych ludzi. Pamiętajmy, że unikanie bólu za wszelką cenę
zmniejsza również naszą zdolność do cieszenia się szczęściem.
Teraz, gdy mamy wreszcie prawdziwe życie, trzeźwe i sensowne, niemal
grzechem jest rezygnować z jego najbardziej satysfakcjonujących
przejawów i marnować to, co stanowi o jego najgłębszym pięknie.

Czy przestałem wreszcie marnować czas i życie?

[7zahir]

tenjaras napisał:

> Czy przestałem wreszcie marnować czas i życie?>

Przestałam - delektując się kazda chwilą

[jarty]

Nie jesteśmy doskonali, a więc nie możemy też oczekiwać, że będziemy
coś robić w doskonały sposób. Siedząc bezczynnie, niektórzy
uskarżają się, że nie potrafią dojść do wyznaczonego sobie celu.
Przeoczyli jednak fakt, że wcale nie włożyli w to aż tak wiele
wysiłku.
Konieczne jest tylko, byśmy szczerze i wytrwale próbowali - ze
wszystkich sił. Zamiast dawać się przytłoczyć ogromowi czekającej
nas pracy, wykrzeszmy w sobie lepiej zapał i chęć, by się do niej
zabrać. Nie jesteśmy doskonali i pewnie nigdy doskonałości nie
osiągniemy - ale czyniąc systematyczne postępy, możemy do niej dążyć.

Czy wciąż dokładam starań?

[tessella]

Czy mamy prawo marudzić po stracie ukochanej osoby tej ,najbliższej męża żony
kiedy inni już mają tego dosyć .A my ciągle marudzimy ze los taki okrutny ,i
nikt już nie che tego słuchać a nam się wydaje ze nas nie zrozumieli.I tak się
obnoszą swoim szczęściem ,ciekawe co czują i myślą o takich osobach ,.Mają
wielkie szczęście ze nie muszą marudzić.Czy nam wolno marudzić anonimowo czy to
widać.

[jarty]

kiedy umarła moja matka, zorientowałem się się, że stan żałoby jest
smutkiem po stracie, a nie religijną fanaberią, w rozmowach
dowiedziałem się, że może trwać nawet dwa lata, ale nie
usprawiedliwia rozczulania się nad sobą

w tym czasie rozpadł się również mój związek, w którym byłem ponad
dwa lata i nikt nie wróżył mi szybkiego powrotu do równowagi, ale
wziąłem się za siebie, popracowałem nad swoimi niedobrymi nawykami,
brakami w charakterze, krótko pisząc, skorzystałem...

[angelbell]

Wlasnie.Pozwoliles tym stanom zaistniec poniewaz sa naturalna
reakcja na zdarzenia.Nie pozwoliles zas im na utrwalenie poprzez
pielegnacje, pomogles im przeminac, chyba na tym cala sztuka
polega.Tez przeszlam przez smutek rozstania z mama.Wlasciwie
wczesniej doskonale zdawalam sobie sprawe z tego, ze tak bedzie i
podjelam postanowienia, ze nie bede w tym bierna, ze postaram sie
przezyc go aktywnie.No i nie zapominalam o tym, ze moi bliscy tez
cos takiego przezywaja, nie roztkliwialam sie tylko nad soba,
patrzylam co moge zrobic by im pomoc.W tym wszystkim nie mozna
zapominac, ze nie jest sie jedyna osoba doznajaca bolu i majaca
prawo do czyjejs pomocnej dloni.To takze pomaga.

[angelbell]

A kiedy skonczy sie zwiazek...coz, pora wtedy na przyjrzenie sie
sobie a potem dopiero osobie i roli partnera, ktory wszak byl
odpowiedzia na nas, na nasze zapotrzebowanie, byl tym, na co
uwazalismy, ze zaslugujemy.Czyli...raczej przewartosciowanie siebie
niz gorzkie zale

[tessella]

Trudno być maruderem bo to czego już nie ma nie wróci, a ciągle siedzi wewnątrz
i maruderem jest sie od wewnątrz .Pewnie do końca od wewnątrz będę maruderką od
zewnątrz jakby nie widać a od wewnątrz jest nie widoczne .To co było piękne zbyt
szybko mija a w środku zostaje ta marudera co wraca jest to bardzo trudne kto to
doświadczył.

[angelbell]

Kiedy konczy sie to co piekne, robi w naszym zyciu miejsce nastepnym
pieknym rzeczom.Zatrzymujac ten proces sami siebie zubażamy.

[tessella]

To prawda angelbell trzeba tak podejść do tego dziękuje.

[angelbell]

Ano drobiazg Brzmi to prosto ale dziala bezblednie w zyciu.Ty
sama decydujesz czy Twoje zycie juz jest pelne przezyc i nic wiecej
do niego nie chcesz dolaczac czy tez pozwalasz sobie na mase
pieknych rzeczy, ktore sa przed Toba. W takim razie jesli chcesz cos
nowego wziac do rak to to co trzymasz trza na polke odlozyc bo
niefunkcjonalnie bedzie.Jesli masz w sobie zal, to im wiecej o nim
myslisz tym wiecej go wokol ciebie i w tobie, tym wiecej go przylazi
zewszad. Jesli masz w sobie usmiech i radosc i nadzieje i ciekawosc
dobrych rzeczy, myslisz o nowym, wygladasz nowego, czujesz sie
odnowiona....no to nowe przyjdzie. Przyciagamy to co w sobie
mamy.Inne rzeczy tez wokol nas sa ale my ich nie widzimy bo znajduja
sie poza naszym osobistym spektrum postrzegania.Stad roznica
pomiedzy opinia czyjas: patrz ile masz dobrych rzeczy... a nasza:
nie mam nic (nie widze znaczy i nie czuje).Jesli bedziesz myslala:
to co dobre szybko przemija bo (tu zdarzenie jako dowod na to) to
bedzie ci przychodzilo wszystko co musi za chwile przeminac i to
tylko po to bys mogla miec racje....no to ja chromole taka racje heh

[jarty]

na forum są dwa tematy (co najmniej) wspomagające zrozumienie tych
procesów "myślenie pozytywne" i "dobre rady - huna", polecam

znam też taką stronę
www.toltec.pl/artykuly/m_zarek_tescatlipoca.html

[jarty]

Nauczmy się uważnie obserwować nasze uczucia i reakcje. Umysł
wszystko potrafi zakłamać i pogmatwać, ale uczucia powiedzą nam
prawdę choćby i bolesną. A prawda o nas samych to klucz do
przemiany, warto więc za nią nawet drogo zapłacić.


Czy stać mnie na bezwzględną szczerość wobec siebie?

[tenjaras]

Mądrze wybierając, sami przyczyniamy się do własnego dobra.

Czy zawsze mądrze wybieram?

[ginger43]

tenjaras napisał:

> Mądrze wybierając, sami przyczyniamy się do własnego dobra.
>
> Czy zawsze mądrze wybieram?

Otóż jest pytanie. Wiadomo, że nikt nie jest nieomylny. Mnie np.
ostatnio paraliżuje strach przed niewłaściwymi wyborami i nie
podejmuję przez to żadnych działań, a tym samym tracę czas i energię
na rozpamiętywanie. Muszę tu częściej zaglądać...

Życzę wszystkim Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i oby Nowy Rok 2008
przyniósł Wam jak najwięcej dobrych wyborów.
Gingi

[7zahir]

Jest takie powiedzenie:
Jak podzielisz się problemem - staje się on 2 razy mniejszy,
a jak radością- staje się 2 razy większa.

Spróbuj...to pomaga...wiem z własnego doświadczenia.
Pozdrawiam ciepło Świątecznie

[tessella]

Czasami jest tak ze boimy się podzielić ze swym problemem aby nas nie wyśmiali
,bo i tak się też zdarza.I wtedy nie wiadomo czy problem się zmniejszy czy
zwiększy.

[7zahir]

tessella napisała:

> Czasami jest tak ze boimy się podzielić ze swym problemem aby nas
nie wyśmiali,bo i tak się też zdarza.I wtedy nie wiadomo czy problem
się zmniejszy czy zwiększy. >

Jesli dzielimy się problemami z przyjaciółmi,
to obdarowujemy ich zaufaniem,
którego żaden przyjaciel nie zbeszcześci.

Anonimowośc forum jest bezpieczne.
Dla mnie to rodzaj leku.... na życiowe rozterki.
Tu moge wyrzucić z siebie to co mnie dręczy
i otrzymac pomoc.
Piszę na podstawie własnego doswiadczenia,
bo trafiłam na forum bedąc na ostrym niebezpiecznym
emocjonalnym zakręcie - dzięki temu żyję.

[jarty]

Czy chcemy zaznać przyjaźni prawdziwej - głębokiej i
bezinteresownej? Pamiętajmy, że życzliwość rodzi życzliwość, a
sympatia budzi sympatię: traktując ludzi w sposób przyjacielski,
zdobędziemy nowych przyjaciół.

Nie narzucajmy się ludziom, ale służmy im pomocą i wnośmy w ich
życie nadzieję. Nie chodzi tu o żadne bohaterskie czyny - po prostu
poświęćmy czasem komuś trochę czasu, zdobądźmuy się na ciepłe słowa
otuchy, wykonajmy przyjacielski gest. W taki właśnie sposób
zapracujemy sobie na miano prawdziwego przyjaciela.

Czy umiem być przyjacielem?

[tessella]

Trudne pytanie czy umiem być prawdziwym przyjacielem,kiedy przyjaźń nabierze
inny wymiar,czy dochowamy powierzonych nam spraw dyskrecji.OD czego to
zależy.Czy warto się zwierzać? Maruderką jestem ale czy możemy zaufać
przyjaźni.Kamuflażu jest dużo czy możemy być pewni w gniewie.Czy honor jest
ważny czy każdy go ceni i bierze pod uwagę.Znam takie przypadki mówi tak a robi
co innego, żadnej wartość to dla niego niema.Co myśleć o tym.

[jarty]

kiedy rozpoznałem i zaakceptowałem, że jestem świnią, pomogło mi ją
w sobie okiełznać, teraz, znając swoją świnię, potrafię zauważyć, że
ktoś w stosunku do mnie posługuje się swoją świnią i może wywinąć mi
jakiś kawał

to nie było takie łatwe, bo burzyło mi mój doskonały wizerunek
człowieka, którym się mieniłem być, nie pamiętałem o swoich
słabościach i brakach, krytykowałem ludzi, którzy mi to ujawniali,
np. swoim zachowaniem, albo dosłownie, nie lubiałem takich, ale
jednocześnie, wypierając się siebie takiego, oddalałem się od tych,
których traktowałem jako wzór postępowania życiowego

dziś ludzi traktuję w dwojaki sposób - jedni są takimi, jakim sam
chciałbym być i staram się wśród nich przebywać, by przesiąknąć tym,
za co ich tak podziwiam, drudzy, to wzór, jak w życiu nie
postępować, z nimi nie trzymam, ale uczę się od nich, czego nie robić

czy warto się zwierzać? jeśli nie masz nic do ukrycia...

[jarty]

Pomyśl, co by się działo, gdyby Cię nie było. Żadne zdarzenie w
życiu innych ludzi oraz sam świat nie byłyby takie same. Nie byłoby
w nich Twoich pomysłów, przeżyć, reakcji, pomocy. Żaden człowiek w
Twoim otoczeniu nie byłby taki sam. Oddziaływanie, jakie mamy na
innych ludzi, jest zaskakująco wielkie. Dlatego zawsze staraj się
okazywać to, co w Tobie dobre.

[tessella]

Czasami ludzie wykorzystują dobroć a w zamian nic nie dadzą tylko
złośliwość.Drażni ich nawet dobroć.,której sami nie posiadają,zazdroszczą tej
cechy innym.

[jarty]

nie zazdroszczę takim ludziom

jeśli życie człowieka porównać do energii, to ma ono swoją wibrację,
wibrację od powiedzmy 1000 do 2000, przy czym im mniejsza wibracja
tym większa możliwość natykania się na nieprzyjemności, im bliżej
2tys. tym lepsza jakość towarzyszących życiu wydarzeń

ludzie prowokujący nieprzyjemności, żyją więc niższą wibracją

prosty stąd wniosek - warto nad sobą pracować i prowadzić życie
takim, by innym było z nami lżej