psycholog lub psychiatra dziecięcy gdańsk

[malwina.113]

czy możecie mi kogoś polecić dla rocznego dziecka?? może być prywatnie
z góry dziekuję

[corrina_f1]

Psycholog/psychiatra dla rocznego dziecka ?? Chyba zjadłaś dla rodziców rocznego dziecka ?

[malwina.113]

rozumie, że ty pozjadałaś wszelkie rozumy i wiesz, ze nie ma przypadku by roczne dziecko potrzebowało oceny specjalisty pod kontem jego psychiki i prawidłowego rozwoju

nie na takie odpowiedzi czekam...

[corrina_f1]

Źle mnie chyba zrozumiałaś. Po pierwsze psycholog a psychiatra to zupełnie różni specjaliści.
Po 2 pod kątem rozwoju psychicznego na tym etapie , w tym wieku diagnozę postawi każdy pediatra. Nie spotkałam się z wizytami roczniaków u takich specjalistów. Prędzej neurolog.

[malwina.113]

dzieki za odpowiedz, pediatra jest mało pomocny, mowi, ze dziecko takie jest i już... sama nie wiem czy psychiatra, psycholog czy własnie neurolog, ale z tego co czytałam, to z takimi maluchami chodzi sie do psychologa i tak też chyba zrobię

przepraszam za moją poprzednia wypowiedz, jestem troche zdołowana...

[corrina_f1]

Nie przepraszaj, rozumiem Twój niepokój. No właśnie, ale co dokładnie Was niepokoi w rozwoju dziecka ? Mam nadzieję że nie kwestia mówienia, bo oczywiście na tym etapie maluch mówi zaledwie kilka słów. Mam także nadzieję ze nie kwestia np nadpobudliwości, nerwowości itp, bo w tym wieku to także całkowicie normalne, ponieważ taki maluch na razie nie potrafi zupełnie radzić sobie z emocjami (których tak naprawdę też za wiele jeszcze nie ma) czy wyrażaniem czegokolwiek. Napisz coś więcej.

[tijgertje]

Corrina, wiesz co, np wskazania do diagnozy autyzmu mozna postawic juz w pierwszym roku zycia (nie diagnozuje sie jeszcze wowczas, ale uwaznie dziecko obserwuje). Pediatrzy zazwyczaj maja baaardzo slabe pojecie o zaburzeniach rozwojowych i matka, ktora widzi, ze cos z dzieckiem jest nie tak najczesciej slyszy, ze sama powinna sie leczyc, a nie robic z dziecka wariata, bo maluchowi nic nie jest, a ze cos tam jest nie tak jak powinno, to na pewno "rozwija sie w swoim tempie". zajrzyj na forum Ïnny swiat", poczytaj starsze watki, takich historii jest tam mnostwo. Z tym, ze ciag dalszy bywa inny: jedni rodzice nie robia przez kilka lat nic, wierzac w profesjonalizm lekarza, a potem pluja sobie w brode, ze nie posluchali wlasnej intuicji i stracili bezpowrotnie kilka lat, ktore pod wzgledem rezultatow w terapii sa najwazniejsze, inni uparcie daza do odnalezienia kogos, kto wyslucha ich niepokojow i po tych samych kilku latach maja dziecko, ktore wspierane w swoim rozwoju jest w stanie w miare normalnie funkcjonowac w przedszkolu czy szkole.
Intuicja matki jest najlepszym doradca, zwlaszcza u tak malych dzieci, ktorych nikt inny tak dobrze nie zna. Moj mlody zostal zdioagnozowany w wieku 5 lat, ale gdy ogladalismy filmy, gdy mial 3-5 miesiecy, wiedzac juz o diagnozie, widzielismy z mezem wyraznie, ze juz wtedy bylo widac, ze dziecko jest "inne" .
Do autorki watku:
jesli niepokoi cie rozwoj dziecka (nie tylko mowa, na ktora ma jeszcze mnooostwo czasu), to zawsze mozesz uderzyc do ppp i tam drazyc dalej. Jesli z dzieckiem nie masz "prawidlowego" (tzn takiego, jak sie mozna po dziecku w tym wieku spodziewac) kontaktu, dziecko nie reaguje i nie rozwija sie tak, jak powinno, a ma dobry sluch, to chyba najlepszym miejscem jest fundacja Synapsis. Przyjmuja tylko baaardzo male dzieci, bo i czas oczekiwania jest dlugi no i to kawal drogi, ale nigdzie dziecka tak dobrze nie przebadaja pod wzgledem zaburzen rozwojowych, jak tam. Do wszelkich opinii i "diagnoz" podchoc z dystansem, bo pamietaj, ze po godzinie NIKT nie jest w stanie niczego potwierdzic albo wykluczyc.

[ewekub]

Tylko i wyłącznie psychiatra dziecięca Anita Sumiła.

Sama jestem psychologiem, a trzy lata temu po urodzeniu córki potrzebowałam pomocy dla mojego wtedy 3-letniego syna, u którego pojawiły się tiki nerwowe.
Byłam u dwóch specjalistów, aż wreszcie trafiłam do dr Sumiły.
Jest to lekarz z prawdziwego powołania, profesjonalizm w każdym calu, do tego wspaniały kontakt z dziećmi.
Doktor podchodzi do problemu całościowo i pomimo, że miałam problem z synem, prosiła, aby przyjechać całą rodziną. Chciała zobaczyć jak syn zachowuje się w stosunku młodszej siostry.
Na tablicy rozrysowała nam w czym jest problem i zaskoczyła jakże prawdziwym wtedy stwierdzeniem, że u syna pojawiły się tiki nerwowe, bo jego "wróg nr 1" (siostra) zaczął chodzić.
Syn w specjalnym gabinecie z zabawkami bawił się z siostrą, doktor dała synowi naklejki, a on zaraz oddał je siostrze, co doktor od razu wychwyciła.
Powiedziała jak mamy postępować, jak "odwrócić" tiki itp.
I na koniec nie chciała pieniędzy za wizytę, ale wrzuciłam je do specjalnej puszki, gdzie były zbierane na jakiś cel.

Dlatego szczerze polecam panią doktor wszystkim znajomym potrzebującym pomocy z dziećmi.
Gdybyś w internecie nie znalazła namiarów, to gdzieś odszukam jej numer.

[malwina.113]

Dziękuję za odpowiedz, poszukam namiaru w internecie.
Ccorrina własnie o tę nadpobudliwość chodzi. Wiem, że u dziecka to jest normalne, ale u nas jest to praktycznie bez przerwy w noc i dzień. Nie daję sobie rady... Ja się mecze, dziecko się męczy. Chodziłam po róznych lekarzach, dziecko miało rózne badania. Jest zdrowe ale ciągle nerwowe i ciągle popłakuje. Wole coś z tym zrobić teraz niż w przyszłości miec trudne relacje z dzieckiem, bo to co się teraz dzieje dobrze na nie nie wpływa...

[tijgertje]

Przy "Nadpobudliwosci" czy nadwrazliwosci na bodzce sprobowalabym uderzyc do terapeuty SI (Integracji sensorycznej). Mnostwo niemowlat ma nadwrazliwosci, z ktorych wyrasta, aleniektore dzieci sa wyjatkami (tez mam takiego artyste w domu). Po cesarce albo porodzie z prozniociagiem czy kleszczami dzieci moga miec problemy z kregoslupem szyjnym i sa adpobudliwe i bardzo placzliwe, w takim wypadku pomoc moze osteopata.
Hehe, zacznij pomalutku od jednego specjalisty, ja dzisiaj za duzo kawy wypilam i mysle zdecydowanie za szybko, a ze troche z mlodym przeszlam (i ze soba tez), to mi sie nadmiar informacji pcha na klawiature.

[malwina.113]

ja też miałam ciężki porod, dziecko od piewrszych dni życia wrecz się darło przy kadym przewijaniu, mój głos nie uspokajał... a tyle wczesniej naczytałam się, że głos matki uspokaja, bo go zna, depresja poporodowa przedłużala mi się i przedłużała i nadal z niej raczej nie wyszlam...

chodziłam do róznych specjalistów prywatnie, nikt nie potrafił mi nic doradzić ani nawet zasugerowac, ze moze przydał by sie tu lekarz od stanu psychiki... dopiero wpadlam na to czytając wypowiedzi rodziców na forum mających podobne problemy.. a mówi się, ze zamiast czytac internet trzeba iść do lekarza (chodziłam...)

a diagnoza lekarza iż dziecko widocznie tak ma po prostu zwaliła mnie z nóg, dla mnie oznaczało to kolejne miesiące płaczu dziecka i dalsze pogłębianie mojej depersji...

[figa33]

Pytanie do autorki wątku - a jak wy się zachowujecie przy dziecku ? Może sie kłócicie, jesteście sami nerwowi, krzyczycie itp ? I jak było w ciąży? Nie miałaś jakiegoś stresu ? Alkohol ? Papierosy ? To nie są pytania ironiczne, pytam poważnie bo to wszystko może mieć wpływ na stres czy nadpobudliwość u dziecka.
Może mieliście jakieś ciężkie wydarzenia, przeprowadzka (chociaż taki maluch w ogóle tego nie odczuje, sama się 3 razy z dzieckiem przeprwoadzałam)

[malwina.113]

było dużo stresu w ciąży i teraz choć staram sie by dziecko nie odczuło mojej frustracji wynikającej z bezradności wobec problemów dziecka, to jednak znajduje ona często ujście w kłótniach z drugą połową...

co do zmiany pediatry... na razie nie bede zmieniać, pójdę prywatnie do specjalisty, jakoś starciłam wiarę, ze spotkam państwowo pediatrę, który przejmie się dzieckiem , któremu wszytkie badania wychodzą prawidłowo, przybiera na wadze a jego jedynym problem jest to ze dużo płacze

[malwina.113]

uściślę: płacze w dzień, nie interesują go zabawki tylko chce na ręce, jesli się czymś zajmie to najchetniej laptopem, wyrzucaniem rzeczy z szafek, chodzeniem po stole,
budzi się z krzykiem kilka razy w nocy, lub popłakuje przez sen i rzuca się na łóżku, nie można go przewinąć, ubrać, nie potrafi chwilkę poleżeć, wycieranie po kąpieli to koszmar, przy jedzeniu macha nogą, tak że mnie kopie, pod koniec posiłku podnosi sie na krzesełku i chce wychodzić, badanie u lekarza koszmar, nie chce lezeć na łóżku do badania, ucieka i krzyczy jak przerażony...
może to własnie emocje...

[e-malak]

Malwina.113 -> wiem, że minęły 3 lata, ale ja mam ten sam problem (wrcćz identyczny) z 1,5 rocznym dzieckiem...
jaka była diagnoza? czy cos pomogło? gdzie sie udaliscie po pomoc?

a może w owi ?

[18_lipcowa1]

Na ul Tysiąclecia, na Przymorzu, jest Ośrodek Wczesnej interwencji
tam mają wszelkiej masci specjalistów, od roznych nerwowo- rozwojowych problemów
i na NFZ

[frestre]

też pomyślałam o Osrodku Wczesnej Interwencji
tam chodziło kilka moich koleżanek z dzieciakami (obniżone napięcie mięśniowe, wzmożone napięcie, problemy z mową, dzieciak z SI)

trzeba mieć skierowanie od pediatry

poproś swojego lekarza, a jak nie bedzie chciała dać to niech to da na piśmie, ze odmawia wypisania skierowania!

[18_lipcowa1]

a czemu mialby nie dac?


> poproś swojego lekarza, a jak nie bedzie chciała dać to niech to da na piśmie,
> ze odmawia wypisania skierowania!
>

[malwina.113]

moja nie da ona mnie od zawsze zbywa jak mówię jej, że dziecko płacze, w ogóle twiedzi, iż rodzice często przesadzają, jeśli chodzi zdrowie ich dzieci... to jest lekarz który ewentualnie przepisze syrop na kaszal

[corrina_f1]

malwina.113 napisała:

> moja nie da ona mnie od zawsze zbywa jak mówię jej, że dziecko płacze, w ogó
> le twiedzi, iż rodzice często przesadzają, jeśli chodzi zdrowie ich dzieci... t
> o jest lekarz który ewentualnie przepisze syrop na kaszal

Kurcze, nie wierzę że w Gdańsku nie ma innego pediatry ?
Jeśli Ci ona nie pasuje, masz całkowite prawo iść do innego lekarza. Ona sobie może gadać że rodzice przewrażliwieni (często tak jest ale to inna bajka), jesli widzisz coś niepokojącego, to naprawdę nie ma na co czekać tylko iść do innego pediatry, dostać skierowanie do specjalisty i działać dalej.

[frestre]

polecam L.Klimont, jeśli chcesz prywatnie...

www.fizjoterapiadzieci.pl/index.php?show=5

[m_niczka]

Akurat tej Pani szczerze nie polecam. Poszliśmy do ośrodka z polecenia znajomych, chociaż syn nie miał konkretnych problemów (poza kolkami, płaczliwością). Po badaniu, przyznaję dość dokładnym, Pani stwierdziła, że dziecko ma znaczne opóźnienia w rozwoju ruchowym (których może na razie, jako rodzice nie widzimy, ale za jakiś czas zacznie to budzić nasze obawy), obniżone napięcie mięśniowe i ma wskazanie do intensywnej rehabilitacji (3x tyg., konsultacji u neurologa i innych specjalistów. Nie ukrywam, że po wizycie byliśmy zdruzgotani, ponieważ kompletnie nie widzieliśmy tych problemów u dziecka (jestem w wykształcenia psychologiem i wydawało mi się, że takie rzeczy nie uknęłyby mojej uwadze). Po nieprzespanej nocy, wyrzucając sobie brak spostrzegawczości, wylądowaliśmy u dobrego neurologa (dr Kozakiewisz-Sroka polecam), który powiedział, że wszystko z dzieckiem jest w porządku, owszem ma obniżone napięcie mięśniowe, ale nie powoduje to żadnych opóźnień rozwojowych. Teraz syn ma 14 mc (badanie miało miejsce jak miał około 5 mc), rozwija się prawidłowo, aktualnie biega i nie możemy za nim nadążyć.
Co do tematu wątku, myślę, że Ośrodek Wczesnej Interwencji będzie dobrym rozwiązaniem, sama miałam tam skierowanie z małym.