Forum Gospodarka Gospodarka
ZMIEŃ
    Dodaj do ulubionych

    PRZYSZŁA ROLA AZJI W GLOBALNEJ GOSPODARCE

    IP: *.internetdsl.tpnet.pl 27.09.04, 12:10
    W latach 2030 Chiny mają wyprzedzić USA, a na miejsce trzecie wskoczą Indie.
    Czyli przyszłość 2030 wygląda tak

    1. Chiny
    2. USA
    3. Indie

    Reszty państw azjatyckich nawet nie uwzględniam.

    A gdzie Europa????

    W 2050 Azja to już będzie GLOBAL DOMINATION.
    Obserwuj wątek
      • Gość: Kagan PRZYSZŁA ROLA AUSDTRALII W GLOBALNEJ GOSPODARCE IP: *.latrobe.edu.au / *.latrobe.edu.au 27.09.04, 12:24
        Australijczycy i Nowozelandczycy nie zostali nigdy jasno i uczciwie
        poinformowani, iż globalizacja oznacza w ich przypadku bardzo często niższą
        płacę realną, a nawet brak pracy. Dyskusja na temat globalizacji została bowiem
        w tym regionie “porwana” (“hijacked”) przez elity, dla których globalizacja
        jest niewątpliwie korzystna. Jednakże brak jest poważnych argumentów
        wskaujących na to, iż globalizacja jest korzystna dla znacznej większości
        Australijczyków i Nowozelandczyków. Stąd też w regionie przeważa dezorientacja
        i niepewność, co do jego przyszłości ekonomicznej. Owa niepewność i
        dezorientacja jest pogłębiona przez ostatnie ataki terorystyczne na zachodnie
        (głównie australijskie) cele w regionie (szczególnie wybuchy bomb w Indonezji:
        w kurorcie na wyspie Bali, oraz w Jakarcie, stolicy tego państwa, gdzie
        zaatakowano w ostanim czasie hotel Mariott i ambasadę Australii). Ataki te
        wykorzystywane są w Australii przez polityków, szczególnie konserwatywnych, do
        ich wąskich i doraźnych celów, czyli do wygrania wyborów, oraz do odwrócenia
        uwagi społeczeństwa od realnych problemów trapiących region, takich jak
        niepokojące trendy w w gospodarce. Owe niepokojące trendy to głownie chroniczne
        deficyty rachunku bieżącego i spowodowana nimi prawdziwa eksplozja zadłużenia
        zagranicznego, które muszą, i to raczej prędzej niż później, doprowadzić do
        prawdziwego kryzysu gospodarczego w tym regionie, niegdyś stawianym za wzór
        stabilności politycznej i dobrego zarządzania gospodarką.
        • Gość: Kagan Re: Jak to gdzie Europa?To oczywiste. IP: *.latrobe.edu.au / *.latrobe.edu.au 27.09.04, 13:44
          To USA i Australia zyka na kredyt, a nie UE!
          Jest niewątpliwym faktem, iż gospodarka amerykańska (USA) rosła przez ostatnich
          10 lat szybciej niż europejska (tu UE). Ale wzrost PKB per capita w obu tych
          regionach był bardzo zbliżony: 2.1% w USA i 1.8 % w UE. Jeśli wykluczymy dla
          naszych porównanń szczególny przypadek, jakim były Niemcy, które zmagały się w
          ciągu ostatniej dekady XX wieku z absorbcją centralnie planowanej gospodarki
          dawnego NRD, to oba regiony wykazują dokładnie ten sam wzrost. Jeśli chodzi zaś
          o wydajność (productivity), to badania przeprowadzone przez Kevina Dalyego,
          ekonomisty zatrudnionego w znanej firmie Goldman Sachs, wykazały, że po
          uwzględnieniu różnic w cyklach gospodarczych (koniunkturalnych) USA i UE,
          wzrost wydajności (produktywności) w obszarze Euro był w ciagu ostanich 10 lat
          nawet nieznacznie szybszy niż w Ameryce.

          Jeśli chodzi o analizowany powyżej (w podrozdziale 2.4) rynek pracy, to na ogół
          przyjmuje się, że gospodarka USA tworzy najwięcej nowych miejsc pracy.
          Jednakże, jeśli znów wykluczymy (z podanych wyżej powodów) Niemcy, to ilość
          miejsc pracy w obszarze Euro wzrosła dokładnie w tym samym tempie jako w
          USA: “Od roku 1997 więcej miejsc pracy zostało utworzone w obszarze Euro, gdzie
          całkowite zatrudnienie wzrosło o 8%, w porównaniu z 6% wzrostem w USA.”

          Jeśli chodzi zaś o PKB na godzinę pracy, to w Niemczech i Francji jest on
          obecnie wyższy niż w Ameryce (USA). Jest prawdą, że Amerykanie zarabiają i
          wydają więcej niż Europejczycy, ale ci pierwsi praują o wiele dłużej. The
          Economist porównał Francję z USA: “Między rokiem 1970 a rokiem 2000 PKB na
          godzinę pracy wzrósł w USA o 38%, a średnia ilość godziny przepracowanych na
          osobę wzrosła tam o 26%, a więc PKB na osobę powiększył się o 64%. Francuski
          PKB na godzinę pracy wzrósł zaś jeszcze bardziej, bo o imponujące 83%, przy
          czym ilość godziny pracy na osobę zmalała o 23%.” Tak więc konkluzja The
          Economist jest taka, iż “Europejczycy się po prostu cieszą bardziej swym wolnym
          czasem.”

          Jesli chodzi zaś o wyjście z recesji, to znów przyjmuje sie na ogół, iż było
          ono znacznie szybsze w Ameryce (USA) niż w Europie (UE). Faktem jest, iż dzięki
          swej polityce fiskalnej (podatkowej) i monetarnej (pieniężnej) gospodarka
          amerykańska nieznacznie wyprzedziła w tym względnie europejską. Jednakże
          bezpośrednie porównania są mylące, jako iż Europa (UE) oblicza wzrost PKB
          znacznie bardziej konserwatywnie niż Ameryka (USA): statystycy unijni raczej
          pomniejszają (understate) prawdę, a amerykańscy (np. w Ministerstwie Pracy -
          Department of Labor) ją przesadzają (overstate). Co ważniejsze - szybki
          (głównie na papierze) wzrost gospodarczy USA pociągnął za sobą wielkie
          koszta: “Polityka ekonomiczna prowadzona w USA w najbliższej przeszłości
          pozostawiła za sobą poważny brak równowagi ekonomicznej i finansowej, które
          rzuciły wątpliwość na możliwość utrzymania wzrostu gospodarczego Ameryki”
          twierdzi The Economist. “Z pozycji nadwyżki przed rokiem 2000, strukturalny
          deficyt budżetu (rządu federalnego, rządów stanowych i samorządów lokalnych)
          osiągnął w USA prawie 5% PKB, czyli trzy razy tyle co w obszarze Euro. Ameryka
          ma także deficyt rachunku bieżącego (current account) wynoszący 5% PKB, podczas
          gdy obszar Euro ma małą nadwyżkę. Amerykańskie gospodarstwa domowe oszczędzają
          teraz mniej niż 2% ich rozporządzalnego dochodu (disposable income); zaś
          podobne oszczędności w obszarze Euro wynoszą znacznie więcej, bo 12%. Całkowity
          dług konsumencki (gospodarstw domowych) w Ameryce wynosi obecnie 84% PKB, w
          porównaniu do 50% w strefie Euro.”

          Tak więc zadaniem The Economist “USA cierpi od lat na strukturalne deficyty,
          które ograniczą skuteczność i trwanie jego kryptoimperialnej roli w świecie.
          […] Głównym problemem wydaje się być rosnąca zależność od kapitału
          zagranicznego, niezbędnego aby finansować nadmierną prywatną i publiczną
          konsumpcję w USA. Trudno jest przywołać z historii jakieś imperium, które by
          długo wytrzymało tak wielką zależność od pożyczania pieniędzy za granicą.”

          Trusno jest też, w świetle przedstawionych faktów, uznać wyższość modelu
          amerykańskiego nad zachodnioeuropejskim (gównie UE, a także Norwegia i
          Szwajcaria) czy też wschodnio-azjatyckim (Chiny łącznie z Tajwanem i
          Singapurem, Japonia oraz Korea Południowa). Spójrzmy jeszcze raz na aktualne
          (lata 2001-2003) dane uzyskane z takich źródeł jak OECD, Bank Światowy (World
          Bank), MFW (Miedzynarodowy Fundusz Walutowy ) i konserwatywny brytyjski The
          Economist. Otóż: przeciętne trwanie życia w USA wynosi dla mężczyzn ok. 74 lat,
          a dla kobiet 80 lat, zaś w UE odpowiednio ok. 75 lat i 81 lat, i to pomimo
          znacznie mniejszych wydatków (per capita) na leczenie w Unii niż w USA.
          Śmiertelnosc niemowląt wynosi w USA ok. 7 na 1000 żywych porodów, a w UE 5 -
          znów pomimo znacznie mniejszych wydatkow na leczenie w Unii.

          Jeśli chodzi o bezrobocie to w USA jest obecnie (rok 2004) prawie 9 milionów
          bezrobotnych. W tej dziedzinie nie mamy dokładnych danych z UE, a poza tym nie
          są one porównywalne z amerykańskimi ze wzgledu na ostatnie (maj 2004)
          rozszerzenie Unii Europejskiej o kraje z bardzo wysokim bezrobociem, takie jak
          np. Polska. Niemniej i tak stopa bezrobocia w UE jest tylko niewiele wyższa
          niż w USA (w Stanach ok. 6% a w Unii ok. 8%).

          Deficyt handlowy (trade deficit) USA wynosi obecnie około 550 miliardów USD
          rocznie, zas UE ma dodatni bilans ok. 80 mld rocznie. Deficyt bilansu
          płatniczego (current account deficit) USA to obecnie około 580 mld USD, zaś UE
          ma znów dodatnie saldo: około 41 mld USD (rocznie). Deficyt budżetu (budget
          deficit) USA wynosi około 5% PKB (Produktu Krajowego Brutto), a w UE około
          2.5%, albo odpowiednio około 400 mld USD w USA i około 200 mld USD w UE
          (rocznie). Stany Zjednoczone żyją bowiem od czasów prezydentury Ronalda Reagana
          na kredyt, tak więc dług publiczny USA osiągnął w roku 2002 ponad 50 tys. USD
          na przeciętną amerykańską rodzinę (więcej niż jej roczny dochód netto), czyli
          około 13 i pól tysiąca USD na głowę przeciętnego mieszkańca USA i ponad jedną
          trzecią PKB tego kraju. Same odsetki płacone przez rząd USA, oczywiście z
          podatków ściąganych z obywateli i legalnych rezydentów, są porównywalne z całym
          PKB wypracowanym przez Polskę.

          Ponieważ gospodarstwa domowe w USA wydają obecnie więcej niz zarabiają, a więc
          mają tzw. negatywną stopę oszczędności (przeciętny dług amerykańskiego
          gospodarstwa domowego wynosił pod koniec ubiegłego wieku ponad 100% ich
          przeciętnego rozporządzalnego dochodu ), więc bankructwo grozi w USA zarówno
          państwu jak też i jego obywatelom. Z wyżej wymienionych powodów model
          amerykański wydaje się więc nie być modelem ani wzorcowym, ani też
          przyszłościowym, przez co zmniejsza się radykalnie jego atrakcyjność dla reszty
          świata, a szczególnie krajów wysoko rozwiniętych, w tym więc dla Australii i
          Nowej Zelandii, które także mają bardzo poważne problemy z rosnącym oraz
          praktycznie nie kontrolowanym zadłużeniem zagranicznym.

          Zgadzam się więc z Sarnacką-Mahoney, która porównuje współczesne USA z wieżą o
          złotym czubku, stojąca na glinianych nogach, a szczególnie z Toddem, który w
          roku 1976 przewidział rozpad Związku Radzieckiego, a w roku 2002 nieunikniony
          schyłek potęgi kolejnego supermocarstwa – tym razem Stanów Zjednoczonych, a
          także Galbraithem i Grayem, którzy wskazują na statystyczno-księgowe
          manipulacje zaciemniające prawdziwy obraz amerykańskiej gospodarki. Oczywiste
          wydaje się więc, że amerykański model gospodarki i społeczeństwa nie może być
          dobrym przykładem dla innych krajów, a już szczególnie dla gospodarek znacznie
          uboższych (np. Polska) czy też o znacznie mniejszej skali niż gospodarka USA
          (np. Nowa Zelandia). Nie ulega więc chyba wątpliwości, iż próby wprowadzenia
          rozwiązań ameryk
      • darr.darek Re: PRZYSZŁA ROLA AZJI W GLOBALNEJ GOSPODARCE 27.09.04, 13:45
        Gość portalu: x-person napisał(a):
        > W latach 2030 Chiny mają wyprzedzić USA, a na miejsce trzecie wskoczą Indie.
        > Czyli przyszłość 2030 wygląda tak
        > 1. Chiny
        > 2. USA
        > 3. Indie

        Ble, ble, ble.
        PKB USA - ok. 10.000 mld USD
        PKB Chin - ok. 1000 mld USD
        Czyli w ciągu 26lat Chiny musiałyby mieć wzrost rok do roku 17% wobec 3% w USA.
        Brednia kompletna. Brak wiedzy o ograniczeniach wzrostu i o tym, że biedniejsze
        państwa mogą mieć szybszy wzrost dzięki darmowemu przejmowaniu know-how
        stosowanego przez bogatszych kilka dekad temu.

        • Gość: Kagan Re: PRZYSZŁA ROLA AZJI W GLOBALNEJ GOSPODARCE IP: *.latrobe.edu.au / *.latrobe.edu.au 10.10.04, 07:10
          Wedlug renomowanego i konserwatywnego brytyjskiego "The Economist":
          Ostatni THE ECONOMIST (poczatek pazdziernika 2004) szacuje (special feature:
          analysis of the world economy) ze liczac wedlug parytetu cen (PPP) PKB (GDP)
          Chin Ludowych (ChRL) przekroczyl juz polowe PKB USA, a wiec ChRL sa juz druga
          gospodarka swiata, z PKB o wiele wyzszym niz Japonia czy Niemcy. Pod wzgledem
          realnego PKB Chiny przegonia USA za jakies 10-15 lat. A jesli chodzi o PKB per
          capita, to jest ono w Chinach ok. 5 tys. USD, a wiec wiecej niz w Wenezueli czy
          na Ukrainie, i ok. 50% tego co w Polsce. Pod wzgledem PKB per capita Chiny
          przegonia USA dopiero za jakies 50 lat, ale Polske przegonia szybciej...
          Wedlug tego samego THE ECONOMIST, chinski boom jest jak najbardziej realny,
          oparty na realnych inwestycjach w produkcji, a nie, jak pozorny boom w USA, W.
          Brytanii czy Australii na spekulacji na gieldzie i na rynku nieruchomosci...
    Inne wątki na temat:

    Najnowsze z forum Gospodarka

    Nie pamiętasz hasła

    lub ?

     

    Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się

    Nakarm Pajacyka
    Agora S.A. - wydawca portalu Gazeta.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść wypowiedzi zamieszczanych przez użytkowników Forum. Osoby zamieszczające wypowiedzi naruszające prawo lub prawem chronione dobra osób trzecich mogą ponieść z tego tytułu odpowiedzialność karną lub cywilną. Regulamin