Doradźcie mi

[k040180]

Poznałam dziewczynę - żonę od mojego męża kolegi. Mają
niepełnosprawne dziecko (przeszło wirusowe zapalenie mózgu) nie
funkcjonuje w ogóle. Jedynie co to rusza oczkami ma 13 lat. Mają
drugie zdrowe dziecko. Mąż kolegi powiedział mojemu M, że super, że
ich odwiedziliśmy bo ta dziewczyna nie ma w ogóle koleżanek. Całe
życie poświęca dziecku jest mu bardzo oddana. Miała jedną koleżankę
ale wyprowadziła się. Super jest dziewczyną - polubiłam ją. Tak
bardzo się cieszyła, że przyszliśmy. Chciałabym umówić się z nią na
parę godzin na miasto, żeby się oderwała itd. Hm....., ale nie wiem
czy dobrze myślę, czy powinnam. Wiem od M, że ona prawie straciła
kontakt z ludźmi i tylko nad tym dzieciątkiem czuwa. Nie wiem, czy
moja propozycja wyjścia - same, jest na miejscu. Nie znam jej na
tyle. Ale powiedzmy, że jesteśmy znajomymi. Co myślicie o tym? Boję
się, że jakąś gafę zrobię czy coś.

[fajka7]

Mysle, ze jesli obawiasz sie gafy i masz z tego powodu byc w
stresie, a przeciez chcesz dobrze, to po prostu wpadnij do niej
kilka razy, poznaj ja troche lepiej, porozmawiajcie i na pewno z
czasem sie dowiesz, czego jej trzeba i najbardziej brakuje.
Albo po prostu na luzie ja o to zapytasz
Nie kazdemu do oderwania sie jest natychmiast potrzebne wyjscie na
miasto, bo to zadna przyjemnosc, jesli ona najzwyczajniej w swiecie
nie jest na to gotowa i moze w tej chwili najmilej by jej bylo,
gdyby ktos po prostu ja odwiedzil.
Pamietam moje pierwsze wyjscia na miasto po ponad roku w domu-
czulam sie jak wyplosz i nie wiedzialam co poczac, gdzie isc i czym
sie niby cieszyc
Ale fajnie, ze sie interesujesz i na pewno Twoja nowa znajoma to
doceni

[k040180]

pomyslę nad tym co napisałaś. Dzięki za odpowiedź

[guderka]

fajka dobrze gada...
jak nie znasz jej za dobrze to nie wiesz jakiej formy relaksu ona
może potrzebowac. ja też czułam się jak "dzik" podczas pierwszego
wyjścia do pubu z paczką znajomych. I musiało kilka takich wypadów
się zdarzyć żebym nauczyła się czuć przyjemność. Pamietam że smieli
się ze mnie na tym "pierwszym" bo głównym tematem była Maja Potem
już nauczyłam się nie mówić ciągle tylko o niej

[maurach3]

Podpisuje sie pod tym dobrze dziewczynki radzą !

[simonka1-0]

Witam.Ja mam prośbę,otóż mój syn również pzreszedł wirusowe
zapalenie mózgu,więc pomyślałam,że mogłabym porozmawiać z ta
dziewczyną....ja wiem,ze to by może tylko było pogłebianie jej w tym
stanie cojest(ta nasza rozmowa),ale może chciałaby pogadać,wymienić
się informacjami itp.Pozdrawiam i podaje gg 2521005.

[dorka1971]

Dziewczyny mają racje!Ja też długo nie wychodziłam i do dziś nie potrafię się
odprężyć i nie myśleć.To silniejsze od nas,gdy chodzi o życie dziecka.Ważny też
jest twój stosunek do dziecka znajomej bo to dla nas matek takich dzieci sprawa
nadrzędna.Najlepiej mów co czujesz i nie owijaj w bawełnę.Myślę ,że jak cię
pozna i zrozumie ,że to nie litość tobą kieruje to będzie dobrze!I bez użalania!

[k040180]

Fajne rady dzięki. Nie wiem, czy korzysta z netu i rozmawia z mamami
będących w podobnej sytuacji. Simonko1-0 dzięki za numer gg. Jak
tylko do niej pójdę a może w tym tygodniu się uda to zapytam czy
chciałaby z Tobą sobie porozmawiać. Dzięki jeszcze raz. Fajna z niej
dziewczyna i spróbuję się zaprzyjaźnić z nią. Ale tak jak pisała
guderka faktycznie po pewnym czasie cały czas zlatywała z tematu i
mówiła o dziecku. Nawet jej do tego nie zachęcałam czy coś takiego.
No, ale widocznie miała taką potrzebę. Simonko1-0 skąd jesteś , z
jakiej miejscowości. No mam nadzieję, że nie dyskutujemy teraz o
Tobie

[simonka1-0]

Witam ponownie.Ja jestem z Łodzi.Poniekąd cała ta sprawa dotyczy
mnie również,mój syn zachorował w wieku 4 lat(jej dziecko tez było
zdrowe)więc to jest tak,ze zarówno ja jak i ona uczymy się naszych
dzieci na nowo,wiemy jakie były...Z tego co piszesz to mój syn jest
w lepszym stanie niz jej synek,ale bardzo bym chciała sobie z nią
pogadać,taka rozmowa dobrze by nam zrobiła,nie było by to
zadreczanie się nawzajem,dołowanie tylko czysto koleżeńska rozmowa
na tematy nas obie interesujace,ale też myślę,że poprostu o
przysłowiowej d.... maryni......Jesli da się przekonac do rozmowy to
super

[k040180]

Powiem jej o Tobie jak tylko będę się z nią widziała. Twój pomysł mi
się podoba

[fajka7]

Chcialam sie odniesc do tej kwestii mowienia o dziecku. Masa matek
zdrowych dzieci uprawia ten proceder, a matki chorych sa niemal na
to skazane, bo dotknal je i ich rodziny mniejszy lub wiekszy dramat.
I jak wiekszosc osob, ktore spotkala tragedia, potrzebuja
ja "przegadac", wyrzucic z siebie. Czasami trwa to latami i nigdy
sie nie konczy. Dlatego bliskosc z osobami ciezej doswiadczonymi w
ogole przez los bywa niezwykle trudna, czasami wrecz niemozliwa.
Powinnas miec tego swiadomosc, czyli ze zycie tej dziewczyny jest
zdominowane przez ten temat i moze nie byc latwo, i moze Cie to
zmeczyc.
Nie kazdy jest tak silny wewnetrznie by poradzic sobie na tyle z
takimi problemami, zeby nie obarczac nimi swojego otoczenia. Bo
czesto te problemy po prostu przerastaja zwyklego czlowieka i tak
juz jest.
Chce powiedziec, ze Wasza przyjazn moze niestety nie wypalic z
powodow obiektywnych. Ona moze nie byc w stanie sie oderwac od
swojego dziecka (i to nie dziwi), a Ty mozesz nie byc w stanie tego
przyjac na siebie (co rowniez nie dziwi). Tak wiec miej to na uwadze
po prostu.
Mam nadzieje, ze to bedzie fajna znajomosc, ale zwyczajnie zycie
jest zyciem i nie musi tak byc.
Przyszlo mi to do glowy, bo wlasnie mam jechac na turnus reh i
dochodzi do mnie jak to bedzie. Ja akurat naleze do osob, ktorym
udalo sie wyrwac z tego kregu tematow i na codzien nie draze ich w
sobie uparcie ani innym nie wieszam na nos. Natomiast, gdy jestem na
turnusie spotykam sie z innymi rodzicami chorych dzieci i slucham
historii zycia ich dzieci ze wszystkimi detalami. I wiem, ze te
historie opowiadaja zapewne po raz tysieczny kolejnej osobie, i
wiem, ze musza ja opowiedziec takze mnie, i przyznaje, ze jest to
dla mnie trudne. Nie bylabym w stanie zaprzyjaznic sie z zadnym z
tych rodzicow budujac te przyjazn na takim gruncie.
Na szczescie jest spore prawdopodobienstwo, ze Twoja nowa kolezanka
marzy o tym, zeby wlasnie sie oderwac od swojej codziennosci, a nie
nia podzielic. Powodzenia

simonka1-0

[k040180]

Muszę niestety z przykrością Cię powiadomić, że nie ma netu
Natomiast wyjście do kafejki jest niemożliwe. Szkoda, bo uważałam to
za dobry pomysł. Dzięki za dobre chęci, ale niestety Jak tylko
pojawi się jakaś możliwość to dam znać.