NOWY NOTATNIK TEATRALNY - WOJNA W POLSKIM TEATRZE

[Gość: Monika Olsten]

Jakie macie wrażenia z lektury? Moim zdaniem numer ważny i bardzo
wartosciowy, oddajacy charakter goracej dyskusji, ale zarazem podsumuwujacy
ja w bardzo ciekawy sposób (in plus zaskoczyła mnie bardzo inteligentna
polemika Mościckiego). Plus naprawdę zdumiwający wywiad z Krystianem Lupą. W
zadnej chyba rozmowie Lupa nie mówił tak szczerze (a nawet przejmująco) o
swoim teatrze, o ludziach. Przeczytałam cały numer - od deski do deski.
Rzadko dziisaj mi sie to juz zdarza.

[Gość: T. Mościcki]

A dlaczego to Łaskawą Panią tak zaskoczyło? Że inteligentna? Czy że autor umie
formułować wypowiedzi w ojczystym języku? Zaręczam - wypowiedzenie sie w tej
sprawie nie było trudne. Zwłaszcza wobec intelektualnej bezradności drugiej
strony, która wyszła przy okazji dziennika pewnego recenzenta. Młody polski
teatr to nie jest trudny przeciwnik. Cięższą podajcie mi zbroję.
ukłony

[jasiek_natolin]

To,że ktoś potrafi formułować wypowiedzi w ojczystym języku,nie znaczy
jeszcze,że czyni to z sensem.Cała kawalkada frazesów i manipulacji także może
być ustrojona w doskonały język polski. Tak więc proszę nie czynić zaszczytu z
czegoś,co dla każdego dziennikarza powinno być oczywistością.Jednak jeśli ktoś
nie ma wiele do powiedzenia na jakiś temat,to każdej brzytwy się złapie ,żeby
tylko nie utonąć. Czy sprawność w operowaniu językiem ojczystym nie jest dla
pana taką brzytwą?
Bo za inteligencją tego artykuły kryje się po prostu usilne dążenie do
zdyskredytowania pewnego zjawiska,którego pan nie znosi.I sam pan doskonale
wie,że jeżeli nawet młody polski teatr nie jest trudnym przeciwnikiem,to stary -
nawet,jeżeli coś takiego jeszcze istnieje - nie jest w ogóle żadnym
przeciwnikiem.Pan chyba uważa,że jest heroldem jakiejś niezwykłej nowiny?
Czy pan uważa,że teatr ma do końca świata tkwić w tym samym miejscu? Młodym
reżyserom nie brak przynajmniej odwagi w poszukiwaniach,jestem więc
przekonany,że spośród nich wyłoni się ktoś naprawdę wyjątkowy.Czas pokaże,kto
nim będzie.
Nie cierpię takich manipulacji,jaką jest moim zdaniem pański artykuł w
Notatniku.

[farfarello]

jasiek_natolin napisał:

> To,że ktoś potrafi formułować wypowiedzi w ojczystym języku,nie znaczy
> jeszcze,że czyni to z sensem.Cała kawalkada frazesów i manipulacji także może
> być ustrojona w doskonały język polski. Tak więc proszę nie czynić zaszczytu
z
> czegoś,co dla każdego dziennikarza powinno być oczywistością.Jednak jeśli
ktoś
> nie ma wiele do powiedzenia na jakiś temat,to każdej brzytwy się złapie ,żeby
> tylko nie utonąć.

Bardzo podoba mi się stwierdzenie, że powinno to być oczywistością dla każdego
dziennikarza. Może przeczyta to zdanie (i weźmie sobie do serca) recenzent,
który we wspomnianym numerze "Notatnika" deklarował, że na forum zagląda, a
którego recenzje stały się ostatnio "bohaterem" lekcji polskiego w jednej ze
szkół. Na przykładzie zdań z tychże recenzji uczniowie poznawali typowe błędy
stylistyczne...

[Gość: T. Mościcki]

Szanowny Panie,
Serdeczne dzięki za tę wypowiedź, musze wszakże sprostować, a właściwie może
raczej: wyjaśnić. Ja nie jestem dumny z osiągnięcia sprawności w posługiwaniu
się polszczyzna na poziomie czysto komunikacyjnym, choć niektóre wypowiedzi w
internecie nakazują już taka dumę odczuwać. Choć właściwie Pana nawet i
rozumiem: ironia jest dziś towarem rzadkim i niechodliwym. Coraz mniej ludzi
umie się nią posługiwac. Czemu sądzi Pan, że nie mam nic do powiedzenia w
sprawie "młodego teatru"? Pański post sugeruje,że i owszem mam. Gdybym w istocie
nic nie miał - Pan nie odezwałby się w tej sprawie.
Pan oczywiście ma rację - ja dyskredytuję to zjawisko, ale nie dlatego, że
młode. I nie usilnie, bo nie ja prosiłem redakcję o miejsce w numerze, tylko
mnie poproszono o wyrażenie swojego zdania na piśmie. Co też uczyniłem. Jeśli
Pan uważnie przeczytał tekst w Notatniku - a nie wątpię, że tak właśnie było -
zauważył zapewne, że pobieżne nawet przedstawienie metryk naszych milusińskich
każe się zastanowić: młodzi oni czy nie. Kilka osób jest wśród nich nawet ciut
lub duzo starszych ode mnie i paru Kolegów mówiących mniej więcej to samo co ja.
No więc co to za młody teatr? Czegoś łysawy i brzuchaty. A skąd niepokój, że
tonę? Świetnie mi się pływa. Brzytwy nie używam od lat. Wolę strzelać.
Zgadzam się z Panem, że tzw. stary teatr (cokolwiek to znaczy) to dziś żaden
przeciwnik. Z tą dziedzina sztuki w naszym kraju w ogóle nie jest dobrze, a
proszę wierzyć - w zamierzchłych latach 80. nazywaliśmy Teatr Polski (wobec
którego dziś placówka Kiliana jawi sie niemal jako skrajna awangarda), że to
"trupiarnia". Nie oznacza to wszakże, że należy chwalić wszystko, co stało się z
tą dziedziną sztuki w ostatnich latach. I wcale nie uważam (nie wiem, w którym
miejscu Pan to u mnie wyczytał), że teatr powinien tkwić w tym samym miejscu. Ma
Pan rację mówiąc, że może przyjdzie ktoś młody, kto tę dryfującą łajbę
naprowadzi na właściwy kurs. Bo to, co teraz się na naszych scenach dzieje - to
nie są narodziny niczego nowego. To są jakieś niesmaczne konwulsje, a w materii
artystycznej - zgrane numery sprzed dziesięcioleci. Proszę przeczytać sobie
Puzyny "Wiosnę w konfekcji", tekst sprzed trzydziestu paru lat. Częsciowo ma
więc Pan rację. Ale nie ma jej żądając, że wszelkie myśli co nowe należy
aprobować jako akty odwagi. Pozwoli Pan, że zdobęde się na kilka podobnych: domy
stawiamy kominem w dół, a fundamenty umieszczamy na balkonie w lewym narożniku.
Ziemia jak wiadomo jest wklęsła. Ludzie oddychaja skrzelami i plują siarką. To
odważne myśli, prawda? - ale niewarte publikowania. Niestety taką intelektualną
odwagą i odkrywczością charakteryzuje się duża część najnowszych dokonań "na
niwie". A propos - czy Pan już był na "Makbecie" w Polskim? Jeśli nie -
koniecznie proszę obejrzeć. Ma Pan tam wszystko jak na dłoni. Nowoczesność "w
domu i zagrodzie", trendy reżyser, trendy dekor, trendy aktorzy, trendy
adaptacja - tylko sensu brak. Jak Pan widzi - żaden ze mnie herold. Ja po prostu
opisuję co widzę.
Faktem jest, że jak Pan zauważył - to, co dzieje się teraz w sztuce teatru
niezbyt mi odpowiada. Przysięgam - nie będe się czepiał Jarzyny, jeśli znów
zrobi spektakl na miarę "Uroczystości". Tylko że on nie chce mi dać szansy
wpadnięcia w zachwyt i dalej stawia dom z fundamentem na balkonie i kominem w
ziemi. Jeśli zaś w Ateneum będę widział takie knoty jak "Demony" - będę je
wyśmiewał do upadłego. Zdaje się Pan postrzegać tych, którzy krytycznie piszą o
trendy polisz fieter jako bande tumanów i wsteczników mających za cel obronę
tego, co już nie do obrony. Pan ma o mnie i innych dość ograniczoną wiedzę,
wynikającą zapewne z tego, że nie pisujemy w tytułach o nakładzie ponad 50
tysięcy. Jesteśmy na marginesie. Ale jeśli dostrzegł Pan mój tekst - to znaczy,
żeśmy skuteczni i wyraziści. Nawet z tego marginesu.
Zmartwiło mnie nazwanie mojego tekstu w "Notatniku" manipulacją. Czym
manipulowałem? Faktami? Są do sprawdzenia - nawet w Internecie. Proszę spojrzeć
z łaski swojej w debatę w Raszewskim o "Zszywaniu". Znajdzie Pan tam informację,
kto wykastrował tekst z tych ohydztw. Uczyniła to sama reżyserka w godnym
politowania strachu. Ale tej informacji nie znajdzie Pan w zamieszczonym w tym
samym numerze - tuż po moim tekście czołowego chwalcy i kreatora tego
nieporozumienia, z którym mamy do czynienia od niemal dekady. A jak nazwałby Pan
dowolne żonglowanie cytatami, mieszanie informacji z komentarzem, demagogiczne
gry pod publiczkę, którymi namiętnie się posługuje? Nie proszę o publiczną
odpowiedź - proszę rzecz rozważyć w zaciszu przed komputerem i swoim sumieniem.
Nieszczęście polega na tym, że ja wypowiadam się tylko w swoim imieniu. I zawsze
pod swoim nazwiskiem. Również w sieci. Łatwo mnie więc anonimowo zaaatakować w
Internecie, ponieważ i Pan i parę innych osób kryje się pod wymyślnymi
pseudonimami. Oprócz mnie na odwagę odkrycia się pozwoliła sobie tylko Maja
Ruszpel (Maju! Pozdrawiam Cię serdecznie!) i Pani Zofia Sawicka. A czego boi się
Pan? Pisze Pan rzeczy ciekawe, czasem się z Panem zgadzam, czasem mnie Pan
irytuje, a byłoby chyba ciekawiej, gdyby wszyscy zdjęli maski i pokazali kim są.
Mamy karnawał, prawda? Zwłaszcza, że i tak się wszyscy znamy. Duża część tego
forum to WoT. Gdyby tak się stało - skończyłyby sie te podszczypywanki, tłuste i
niesmaczne aluzję, spekulacje odnośnie prywatnego życia. Odwagi!
Szanowny Panie, pozwolę sobie korzystając z tego listu do Pana zwrócić sie do
osoby podpisanej jako farfarello. Proszę zmienić nauczycielkę, bo chyba korzysta
ze złych przykładów, gdy uczy Panią poprawnościowych norm. Rezultat - w Pani
liście. Recenzje nie mogą być "bohaterem", moga być tylko bohaterami. Porządki
zawsze warto zacząć od swojego obejścia. Jeśli nauczycielka tak uczy młodzież -
to czyni to bardzo nieskutecznie. I rezultaty sa widoczne. Stan ortografii i
gramatyki na internetowych forach już nawet nie woła o pomstę do nieba. Leży
sobie i cicho kwiczy...
Szanowny Panie Jaśku - byłoby mi miło pogadać z Panem o teatrze, ale sądzę, że
ciekawsza byłaby nasza dyskusja na tzw. priv. Gdyby miał Pan ochotę - łatwo
znaleźć mój mail w Internecie. Po krótkiej bytności na forum znów je opuszczam.
Zajrzę tu za jakiś czas.
Ukłony
tm

[jasiek_natolin]

Dzisiaj może napiszę tylko tyle,że dobrze czuję się w swojej anonimowości.Moje
nazwisko nic panu nie powie,nie jestem ani nie byłem studentem Wotu,a w budynku
na Miodowej bywam rzadko. Po prostu lubię teatr ,ale nie jestem z nim związany
zawodowo w najmniejszym nawet stopniu.Usprawiedliwieniem mojej anonimowości
niech będzie to,że nikogo po tyłku nie kopię.
A o tym ,dlaczego pański tekst uważam za manipulację napiszę może jutro,bo
teraz gały się kleją.

[jasiek_natolin]

W czym zatem tkwi pańska manipulacja? Pomijam już sam tytuł tekstu, w którym z
lubością staje pan ramię w ramię z samym bohaterem romantycznym na wyżynach
jego arystokratycznego uniesienia, niech to będzie poczytane panu za całkiem
zabawny żart. Dalej jednak sięga pan po dokładnie takie same chwyty, jakie
wytyka swojemu oponentowi, czyli wyjmuje pan z kontekstu cytat z Pawłowskiego
i imputuje mu fascynację spektaklem Józefowicza. Czytałem ten tekst i pamiętam,
że Pawłowski nie napisał w nim laurki dla Józefowicza, lecz po prostu opisał
to, co widział na scenie.
A w ogóle stawianie Józefowicza, który robi przedstawienia dla dzieci w wieku
od lat 5 do 15, obok reżyserów związanych tak czy siak z Rozmaitościami jest
interesujące, prawda?
Czy sądzi pan ,że Jarzyna nie zapoznał się z dokonaniami Swinarskiego? Jeśli
tak, to jest pan naiwny wierząc w tę swoistą ignorancję, z jaką Jarzyna czasem
lubi się obnosić. Myślę jednak, że pan po prostu dla własnej wygody
wykorzystuje tę pozę Jarzyny po to, żeby napisać, jaki to z niego ignorant, co
to ledwie słyszał o tym, że przed trzydziestu laty żył ktoś taki jak Swinarski
Konrad. Nie jest pan więc ignorantem, lecz manipulatorem, który niektóre fakty
przemilcza, inne eksponuje, a jeszcze inne koloryzuje na wygodną sobie modłę.
A ten dowcip z „jedynką” Ryszarda? Przyśnił się panu ? Bo ta historia na
kilometr pachnie demagogią.
Ciekawe, że wszystkimi wadami polskiego teatru obarcza pan tzw. młody teatr,
zupełnie jakby w telenowelach nie występowali aktorzy wszystkich pokoleń.
I czy pan oczekuje od teatru, że będzie wychowywał nastoletni narybek
przyszłych elit intelektualnych? Mnie się zawsze zdawało, że od wychowywania
to są rodzice, a potem szkoła. Teatr może tylko zadawać pytania.
Kiedy twierdzi pan, że jeśli rozebrać „Burzę” na części pierwsze pod względem
logicznym, to okaże się, że spektakl Warlikowskiego jest tandetą, ja
oczekuję, że przeprowadzi pan taki dowód, że udowodni pan ,że „Burza” jest
błyskotką. Napisać można wszystko, ja też mogę powiedzieć, że „Wyzwolenie” to
pustka intelektualna, ale jeśli ktoś zmusi mnie, żebym powiedział ,dlaczego,
okazać się wtedy może, że ja tego ‘Wyzwolenia” po prostu nie rozumiem.
Tak więc, czy to nie jest manipulacja?
To co? Może zaprezentuje pan ten swój rozbiór logiczny któregoś ze spektakli
tak przez siebie pogardzanych? Może i mnie pan przekona do swoich tez?
A jeśli chodzi o „Zszywanie”, muszę powiedzieć ,że to, co pan napisał świadczy,
że niczego pan nie zrozumiał ( albo – znowu – nie chciał zrozumieć ). Skoro nie
jest ważne, jakie słowa bohaterowie wykrzykują, nie ma znaczenia, że jakieś
bluźniercze zdania z tego przedstawienia wypadną. Bo wszystko, co wypowiadają
to jedno wielkie tratatatatata. Mogliby tak krzyczeć cały dzień, a z ich ust i
tak wydobywałaby się pustka, bo te słowa nie znaczą nic. Żart z powieści
Kundery w dzisiejszym świecie nie ma racji bytu. Z jednej strony to i dobrze
oczywiście, ale z drugiej... Nie chodzi bowiem o to, co mówią
bohaterowie „Zszywania”, ale po co to mówią, i co wypowiadane przez nich słowa
mówią o nich samych. Czy powiedzą „kocham”, czy „ku..” – na jedno wychodzi.
Czy jest więc sens bronienia jednego zdania w tym przedstawieniu? Czy w tym
przejawiałaby się bezkompromisowość artysty?
Niech pan nie będzie taki naiwny, dobrze?

TEA

[Gość: Mazut]

Jasiek Natolin rulez!

[Gość: T. Mościcki]

Sznony Panie,
Serdecznie dziekuję za ten post. Jeśli Pan pozwoli - odpowiem Panu wysyłając
e-mail. Powód jest prosty - nie chcę, by moja odpowiedź była asumptem do
kolejnej rewii insynuacji, zaglądania mi do portfela i wyrażania radości z
powodu upadku gazety, w której publikowałem. Mnie ten upadek zmartwił przede
wszystkim z powodu nieszczęscia, które dotknęło moich kolegów. Dla mnie jest to
prztykiem, dla nich - życiową tragedią, bo stracili jedyne źródło utrzymania.
Niech się pan mazut nad tym zastanowi. Bo sytuacja w Polsce jest taka, że każdy
mazut może za chwilę stanąć w takiej samej sytuacji.
Zatem - w ciągu paru dni pozwolę sobie napisać do Pana - i mam nadzieję, że
zaczniemy jakąś sensowną rozmowę na temat dzielących nas różnic bez
akompaniamentu komentarzy, które nie przynoszą ujmy mnie ani Panu, a jedynie
świadczą o poziomie ich autorów. To nie jest towarzystwo ani dla mnie ani dla Pana.
Z poważaniem
tm

prosze nie odchodzic!

[Gość: NEOspasmin]

W mej opinii mazut jest moralnym smieciem, ale na szczescie nie on wyznacza
atmosfere tego forum.Gdyby bylo inaczej malo kto by tu zagladal.Wdzieczny
bylbym za nierezygnowanie z tego miejsca.
Niezaleznie czy pana tu glaszcza czy odmawiaja racji.
m

[Gość: T. Mościcki]

Serdecznie dziękuje za miłe słowa, co pewien czas będe na forum wpadał, ale
zawsze istnieje możliwośc wymiany poglądów pocztowo. Do mnie mozna trafić przez:
fotomost.acn.waw.pl
Jest tam mój adres i wszelkie namiary. Serdecznie zapraszam. Ale nie mazuta i
innych ludzi tego pokroju. Ukłony
tm

zostaje!

[Gość: Mazut]

A ja i tak będę robił swoje....
co do upadku Życia to raczej to nie jest dla nikogo zaskoczeniem - i tak pensji
już jakiś czas nie płacono...czyli już w międzyczasie dokonała się selekcja
negatywna i zostały same ogony, dzięki czemu mogliśmy studiować całostronicowe
recenzje o Makbecie.

[gregor_1976]

Czy Notatnik jest dostepny gdzies on-line? Przekopalem googla ale nic z tego.

online

[Gość: Mazut]

gregor_1976 napisał:

> Czy Notatnik jest dostepny gdzies on-line? Przekopalem googla ale nic z tego

Taka bida, że paru złotych na plerezę red. Mieszkowskiego żałujesz?

[gregor_1976]

Nie bida tylko za granica siedze.

[jasiek_natolin]

Nie jest dostępny ( chyba,nie jestem wyrocznią).

[Gość: Info]

Szanowny Panie,
istnieje możliwość wysyłki "Notatnika Teatralnego" za granicę. Proszę
skontaktować się z redakcją: [e-mail]

[gregor_1976]

> Szanowny Panie,
> istnieje możliwość wysyłki "Notatnika Teatralnego" za granicę. Proszę
> skontaktować się z redakcją: [e-mail]

Juz to zrobilem, dzieki :)

[Gość: Mazut]

Kiedyś mówiło się, że "szkoda pejpera i atramenta dla dzieł Putramenta" a teraz
trzeba by jakoś to z nazwiskiem Mościckiego zrymować..nie mam pretensji, o to
że sądzi to co sądzi ale o to że jego wywody zawsze toną w sosie jakiś
barokowych figur stylistycznych i niezbyt klarownych odniesień do przeszłości.
Poza tym strszenie dużo miejsca zajmuje - np. w Życiu chyba jest na wierszówce
bo np. do powiedzenia ma to że mu się Makbet nie podoba a wali o tym całą
wielką stronę w związku z tym apel: Panie Mościcki - etacik czy wierszóweczka?

[Gość: Dominik]

Ten numer Notatnika wydaje się szczególnie wartościowy. Bardzo dobrze, moim
zdaniem, że jest i Mościcki, Kowalczyk, i - z drugiej strony barkady -
Pawłowski, Gruszczyński. Argumenty są różne - te powyżej i poniżej pasa, ale po
lekturze całości jedno jest pewne. Oni wszyscy kłócą się o sztukę, o teatr.
Niezlażnie od wszelkich kontekstów. Nie ma, albo od dawna nie było, takiej
szerokiej dyskusji w krytyce literackiej, o krytykach filmowych nie
wspominając. Najważniejsze, że ejst się o co i o kogo spieruać. A wywiad z Lupą
rzeczywiście sam w sobie fascynujący...

[Gość: szarik]

Kowalczyka nie ma!

[Gość: Mazut]

Gość portalu: szarik napisał(a):

> Kowalczyka nie ma!

Całe szczęście...jeden Mościcki wystarczy....na szczęście nie ma też Drewniaka
(nudziaż wybitny!) i oszołomów typu Iza Natasza Czapska.

[Gość: micia_titipulka]

Za to jest tu mazut co wali orty. Ja sie pisze nudziarz? Przez ż? I ty chcesz o
kulturze pisać?! Do szkoły chłopaczku!

[Gość: Mazut]

Wcale nie chcę pisać o kóltuże i bynajmniej tym się nie trudnie. Nie chcę tylko
rzeby pisali o niej liczni nudziaże.
Na szczęście już Mościcki nie popisze dłórzej bo likwiduja jego gazetkę - Zycie
dziś wychodzi raz ostatni! kolejna wtopa Wołka - i do tego właśnie sie
przyczyniają taki nudziaże bo kto będzie kupował gazetkę której 10% zawartości
to przemyślenia Mościckiego!

[Gość: Jaś]

W pełni popieram. Ja cenię tylko Pawłowskiego, bo się oszukałem już nie raz na
Drewniakach i Moscickich, a na czytanie innych szkoda mi czasu i pieniędzy.

[Gość: lekoni]

Nie mam jeszcze tego numeru - Pozdrawiam panią. Kiedy wybiera się Pani z
Tartakiem do Francji ? I kto w końcu tłumaczył na francuski?

[Gość: monika]

Monika Olsten to chyba nie jest pseudonim Agnieszki Olsten ;)

[Gość: m]

fajna okładka

[Gość: szustoff]

dlaczego kazdy nie moze miec swojego zdania oraz darzyc szacunkiem inne swaito-
teatro-poglady?
monopolu sie zachciewa?

ja tam lubie pana T.Mosickiego :)
zawsze mnie oszolamia taka umiejetnosc zatracenia radosci zycia codziennego
kosztem udawadniania innym jaki to ten sztuczny twor teatralny powinien byc...
akurat w polsce jest sie wobec czegos, wobec jakis swiatopogladow
srdeniowiecznych, jest jakis ideał ktoremu mozna krzyknac: nie!
tu latwiej byc w opozycji...

[Gość: Don Giovanni]

Oto coś dla biednych emigrantów:
www.e-teatr.pl/artykuly/20,watek.html

[Gość: anja]

Pan Tomasz Mościcki pisze teraz recenzje w jednym z kolorowych pisemek
drukujących program telewizyjnych. Jego recenzja "Podróży do wnętrza pokoju"
Pawła Miśkiewicza jest naprawdę ma poziomie...wielbicieli brazylijskich seriali.

[Gość: misiek]

hmm... a w ktorym? to sobie znajdziemy...

[Gość: Mazut]

Dawaj Anja - poczytamy gdzie ten "profesjonalista" pisze....!

[Gość: anja]

ja nie oglądam tv zbyt często, nie kupuję gazetek z programem, czytałam u kogoś
w domu, więc muszę dopytać o tytuł i sprawdzić datę - to byl ten tydzień, kiedy
tv emitowała "Podróż do wnętrza pokoju". Zdaje się, że "Tele tydzień". Jeszcze
posprawdzam

[Gość: anja]

"Podróż" miała premierę tv 12.12, więc to musiało być tydzień później.

[Gość: anja]

upsss...chyba się pomyliłam, zdaje się, że to nie ten "profesjonalista":-(((

[Gość: cindirella]

A przeprosisz chociaż? :-)

[Gość: anja]

oczywiście:-)

[Gość: endi]

no i widzisz mazut jaki z ciebie ......? a co tak zacichłes? łyso teraz? :-)