Warczy na dziecko.

[mamula_to_ja]

Kurde kurde.
Coś nie tak zrobiłam widać :-/
Nuka - szczeniak ponad 4 miesiące - warczy na moją córę kiedy ta do niej
podchodzi podczas jedzenia. Zdarzyło się to dwa razy. Ze zwykla srednio
atrakcyjną dla psa karmą nie było problemu. Za to kiedy dolałam jej rosołu i
mięsa i jej bardziej smakuje zaczeła się tak zachowowywac. Nie bardzo wiem co
teraz mam zrobić. Nie nie ;-) nie oddaję psa. Ale nie wiem jak psa mądrze
sprowadzić na własciwą pozycję. Dziecko nie zachowuje się agresywnie w
stosunku do psa ale zdarza się jej ją głaskać własnie podczas jedzenia. Czasem
Hanka brała miskę z karmą suchą i podawała nuce po jednym granulku. Nuka była
zadowolona. Tak mi się przynajmniej wydaje. W ogóle chętnie posłucham rad
osoby doświadczonej. Nuka to pies wyjątkowo charakterny i chciałabym porządnie
ją wychować.

[mamula_to_ja]

Nie wiem może opisać inne rzeczy.
Nuka jest teraz zestresowana na pewno-leczymy ją bo zakaziła się babeszjozą :-(
Dziś dzień czwarty leczenia. Ja to wszystko rozumiem ale nie mogę psu odpuścic
bo jest nie w formie. Pies nie zrozumie takiej zależności-to tak samo jak np.
ludzie wpuszczają na łóżko bo choruje a potem się dziwią że już nie chce
"opuścić" łożka po chorobie.

[tenshii]

Córka powinna zająć się karmieniem psa. Nie wiem w jakim wieku jest córka,ale:
Suchymi rzeczami powinna karmić psa z ręki - miska znika na 90% karmienia. Rzeczy nadające się do karmienia z ręki córka daje psu z ręki. Jak się pies doskonale z tym oswoi przechodzisz na następny etap. Siadacie na podłodze, bierzecie miskę. Córka bierze np kulki karmy w zamkniętą piąstkę, piąstkę wsadza do miski, suka obwąchuje piąstkę w misce, córka piąstkę otwiera, suka je z ręki wssadzonej do miski. Po oswojeniu z tym etapem przechodzisz na etap trzeci, tzn:
znów córka siada na ziemi, miska koło niej, do miski dajesz coś mało atrakcyjnego dla psa ale jednak coś co zje. Pies je, a córka bierze do piąstki coś bardzo smakowicie pachnącego i o wiele bardziej atrakcyjnego od tego w misce, i wsadza piąstkę do miski w trakcie jedzenia tego mało atrakcyjnego czegoś. Piąstkę na początku można wysmarować tym czymś dobrym żeby zapach lepiej sie rozchodził.
Na Waszym miejscu zrezygnowałabym z potraw którymi nie da rady karmić ręką. Jeśli jednak w diecie mają być produkty zupopodobne - niech córka po troszkę dolewa ich szklanką do miski - suka wychłepta jedną porcję - dolejemy drugiej.
Dodatkowo niech córka daje jej smaczki za wykonanie komend. :)

[mamula_to_ja]

A no i tu problem.
To ulubiona zabawa psa i Hanki do tej pory.
Hanka z miską wedtuje do pokoju i po jednej granulce daje psu.
Tak to wyglądało do czasu nieszczesnego rosołu :-/

[...]

[mis22]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[daga_1]

Nie rozumiem tego, pies to nie zabawka i powinien mieć trochę spokoju podczas
jedzenia. To córkę powinnas uczyć, ze nie może podchodzic do psa kiedy je. Z
psem niech się bawi po jedzeniu. Nasza suka zawsze warczała jak syn podchodził
do niej a nawet biegła do kuchni pilnować miski jak syn szedł do kuchni.
Poprostu traktowała chyba syna jak drugiego szczeniaka.

[rikol]

Przede wszystkim pies nie uzna malego dziecka za lidera. Pies nie jest glupi.
Dopiero nastolatek moze wychowywac konsekwentnie psa. Przede wszystkim dziecko
nie powinno niczego zabierac psu, nie wchodzic z nim w otwarty konflikt, jesli
pies cos dziecku zabierze, to dziecko nie powinno mu tego wyrywac. Jak pies
wyzdrowieje, mozna go uczyc zabierania miski - np. daje sie psu w misce gotowana
marchewke (malo atrakcyjne - nie bedzie protestowal przeciw zabraniu miski), po
czym oddaje sie mu miske z jakims smakolykiem w srodku, np. plastrem szynki.

[mamula_to_ja]

Nie wiem.
Czyli będzie zasada dla psa taka - ja moge zabrać jej wszystko ona mi nie może
bo jej nie dam.

A dla mojego psa bardziej atrakcyjna będzie ta marchewka nieszczesna niż karma ;-)

[rikol]

Mysle tez, ze warto by bylo psa nauczyc oddawania tego, co ma w pysku, np.
zabawki. Dajesz zabawke, potem mowisz 'oddaj' (czy jakakolwiek komenda, wazne,
zeby byla zawsze taka sama), a psu pokazujesz smakolyk. Powinien chetnie oddac
za cos smacznego. Oczywiscie nauke zaczynamy od oddawania rzeczy nieatrakcyjnych
w porownaniu ze smakolykiem. Nie radze zaczynac od odbierania pysznej kosci z
krwia. Mozna tez uzywac do nauki dwoch zabawek, jak jedna odda, to mu rzucisz druga.

[rikol]

Dobrze tez nauczyc psa, ze mu cos robisz w pysku, np. szczotkowanie zebow. Bierz
psa za pysk co kilka dni i ogladaj zeby. Po 'zabiegu' daj smakolyk. Powinien sie
szybko nauczyc, ze gmeranie przy pysku to nic strasznego.

[sikorka68]

"...Jak pies
> wyzdrowieje, mozna go uczyc zabierania miski - np. daje sie psu w misce gotowan
> a
> marchewke (malo atrakcyjne - nie bedzie protestowal przeciw zabraniu miski), po
> czym oddaje sie mu miske z jakims smakolykiem w srodku, np. plastrem szynki."

Marchewka, jabłko, gotowane buraki- młody pies szybko nauczy się jeść takie
rzeczy. Jeżeli już, to trzeba psa przestawiać, to niech mu daje zwyczajnie jeść
i czekać, aż przejdzie. Zabierać, po co? Nie jest to konieczne, można nałożyć
psu bez ruszania miski. Póki co myć ją może ktoś inny.

[pos3gacz]

>>>oddaje sie mu miske z jakims smakolykiem w srodku, np. plastrem
szynki.<<<
================================
I nie zapomnij dodać obok musztardę ewentualnie buraczki z chrzanem.

[sikorka68]

Może nie w ten sposób bym to napisała, ale Jeżeli pies tak reaguje, to może
warto przetłumaczyć córce, że kiedy pies chce "spokoju" przy misce, to może ten
spokój mu dać. My tak zrobiliśmy. Miska psa nie była w kuchni tylko w innym
miejscu i nie było problemu. Gorzej, jak zacznie tak robić też przy innych okazjach.

to nie tak, psa się nie przekupuje

[q-ku]

tenshii napisała:

> Córka powinna zająć się karmieniem psa. Nie wiem w jakim wieku
jest córka,ale:


psa się nie przekupuje i nie wchodzi w jego łaski

pies potrzebuje łądu, kolejności, hierarchii w stadzie

ma wiedzieć jaka jest kolejność znaczenia w rodzinie
on ma być na końcu

taki jest społeczny ład w psim stadzie

pies NIE jest człowiekiem

[tenshii]

Nie chodziło o przekupywanie.
Chodzi właśnie o to, żeby pies wiedział, że to ONA wydziela mu pożywienia, ona jest karmicielką, ona jest ważniejsza niż on, bo to ona posiada zasoby.

[demonsbaby]

uuu jak jest chory - to sztuczki - sztuczkami.
Spróbuj - przygotowanie żarcia z dzieckiem, ale generalnie twój pies
ma prawo tak reagować - bo jest chory i okazuje wam / dziecku, że
nie ma ochoty na zabawę czy nawet dotykanie. Warczenie - to tylko
ostrzeżenie. Możesz karcić - ale zasadniczo naucz dziecko, żeby na
razie psu odpuściło kontakty do czasu, kiedy pies nie wydobrzeje na
tyle, żebyś mu przestała pobłażać za takie zachowanie. Jak się stan
polepszy, pies będzie bardziej kontaktowy - a mimo to za "obiekt
warczenia" przyjmie dziecko - wówczas zacznij systematycznie
stoswac "sztuczki".

[mamula_to_ja]

Ech - no własnie.
Tylko że Nuka już nabrała siły i tak oprócz tego incydentu to wariuje po domu i
się bawi. Natomiast oczywiscie ma swiadomość że Nuka moze nie czuć się jakoś
super i stad takie "odpały" ale z drugiej strony nie wolno mi niczego zaniedbać :-/

No skarciłam Nukę za to warczenie, Hance powiedziałam że Nuka jest nadal chora i
teraz nie wolno jej dotykać jak je.

[marzenaandrzejczuk]

Wszystko to jest mi doskonale znane. Mam rocznego synka i 2,5 letnią sukę.
Sporą-dalmatynkę. Dwa razy dziabnęła synka,ale stało się to w bardzo konkretnych
sytuacjach. Raz dotyczyło to własnie jedzenia, a drugi raz legowiska. Teraz
wiem, w jakich, a właściwie to zawsze wiedziałam,ale mąż nie dopilnował. W
każdym razie wygląda to tak: suka traktuje malutkie dziecko jak szczeniaka.
Kiedy trzeba, to się z nim bawi, pozwala się tarmosić, na dworze pilnuje do tego
stopnia, że dla innych psów jest wręcz groźna. W innych natomiast sytuacjach
karci go jak swojego szczeniaka.Niestety suki karcą szczenięta kąsając je.
Niestety po pysku, dlatego też jesli pies (nieagresywny,ale właśnie chcący
skarcić dziecko) chce ugryźć,to zwykle celuje w twarz. Są więc sytuacje, w
których należy dziecka pilnować i uczyć go, by takich syt. unikało. Mój syn
zatem nie może wchodzić do legowiska suczki, gdy ona tam sobie właśnie śpi. Gdy
jej tam nie ma może włazić i wtedy z kolei suka tam nie wejdzie - nie wiem,
chyba uznaje, że po prostu jest zajęte i tyle. Drugą sytuacją jest pełna miska,
chociaż ostatnio zauważyłam, że problem chyba znika - syn podchodził już do niej
gdy suczka akurat z niej jadła a ona sobie nic z tego nie robiła. Nie dopuszczę
oczywiście, by wsadził tam nie daj boże rączkę. Nie może też ciągnąć jej za uszy
i ogon,bo uszy suka ma zwykle chore (długie uszy zwykle chorują) no a ogon to
wiadomo-żaden pies nie lubi. I tyle. Osobiście uważam, że pies też ma prawo mieć
spokój w pewnych sytuacjach (jak powyżej) i gdy trzyma się psa w domu z
dzieckiem to trzeba po prostu dziecka pilnować. Gdy się dobrze zna swojego psa,
to można nad tym zapanować.
Przy okazji dodam, że nigdy nie uważałam i nie uważam, że można jakiemukolwiek
psu w 100% ufać,dlatego też pod żadnym pozorem nie zostawię dziecka samego z
naszą suczką, dopóki nie będzie na tyle duże, żeby stanąć wyżej w hierarchii.
Jeszcze co do tej miski i znikającego problemu - z obserwacji wnioskuję, że
dzieje się to właśnie pod wpływem karmienia suczki przez mojego synka z ręki. W
którymś momencie odkrył, że jak jej coś podaje (nie tylko jedzenie,ale np.
zabawkę jakaś, którą sunia potem sobie tarmosi) to ona mu to chętnie zabiera i
się bawi lub je, bardzo mu się to spodobało i bardzo często daje jej jakies
smakołyki lub zabawki. I jego to bardzo bawi i suni się podoba i tak powolutku
zaczynają tworzyć wesołą komitywę. suczka nauczyła się chyba w ten sposób, że od
synka też czerpie miłe korzyści i że jedzenie to raczej on jej daje niż
zabiera,toteż nie obawia się już jego obecności przy misce. Tak czy siak uważam,
że psu należy się spokój podczas jedzenia i spania i tyle.

[rikol]

Jesli jest chora, to ma prawo warczec. Tak samo jest, jesli pies jest pogryziony
czy potracony przez samochod. Ranny pies moze pogryzc, bo jest zestresowany i go
boli. Twoj pies jest chory na smiertelna chorobe, a leki na te chorobe sa bardzo
toksyczne i pies moze np. wymiotowac, leki te tez sa obciazeniem dla watroby,
nerek - tak ze pies moze sie zle czuc, moze nie ma ochoty na zabawe, moze drazni
go szczebiotanie dziecka. Na czas choroby trzeba psa zostawic w spokoju.

Polecam ksiazke 'Okiem psa', jest jeszcze niezla 'Sygnaly uspokajajace', zreszta
jest bardzo duzo ksiazek o wychowaniu psa. Mozesz tez o to zapytac weterynarza.
Na psy.pl tez udzielaja porad.

[mamula_to_ja]

Nuka ma się już dobrze.
Imizol czy jak to tam brzmi - dostała w poniedziałek.
Wyniki są dobre. Koniec leczenia z dniem dzisiejszym.

[rikol]

Gratuluje. W kazdym razie mysle, ze powinnas zapytac weterynarza, kiedy bedzie
mozna zastosowac prawdziwy pruski dryl. Czlowiek nawet po zwyklej grypie nie
jest w pelni zdrowy, a co dopiero pies, ktory wlasnie uciekl smierci.

[demonsbaby]

Ile twoję dziecię ma lat?
Proponuję ci pozycję Fishera "okiem psa" i corena "jak rozmawiac z
psem".

Co do sztuczek - sztuczki- może coś znajdziesz
odpowiedniego i nóż zadziała. Może być tak, że pies nie może się
odnależć w waszej hierarchi i reaguje na potencjalnie "słabszego".
Okiem psa - pobierz stąd e-booka:
okiem psa

Inne pozycje:
www.empik.com/jak-rozmawiac-z-psem-ksiazka,69121,p?slotName=BoxSale

[mamula_to_ja]

Hania ma niecałe 3 lata.
Bardzo sie staram żeby pies był karcony słownie za każde nieodpowiednie
zachowanie (nagradzany też!) To ładnie działa. Dziecko też zna zasady - jak pies
śpi to śpi. Nie wolno mu przeszkadzać, włazić do posłania. Bo to psa miejsce i
ma tam się czuć bezpiecznie. Hanka trzyma Nukę na smyczy na spacerach, częstuje
ciastkami psimi - zawsze daje psu komendę "siad" i dopiero podaje. Pies nie może
wyrywać nic młodej i młoda nie może wyrywać nic psu.
Oczywiście jak każde dziecko Hanka bywa głośna, płaczliwa, histeryczna itp.
Muszę spróbować przygotowywać jedzenie dla psa z Hanką - i my pierwsze "zjadamy"
potem pies. Może wtedy bedzie miała jasność.

Ech - no ale zabawy. Czasem obie mają ochotę równoczesnie się bawić. No i
przeciez nie moge im zabronić. Ale skąd one obie mają wiedzieć że nie zawsze to
zabawa :-/ Obie nie myślą abstrakcyjnie. Jej :-/

[tenshii]

No to maleństwo kurcze, nie wszystko podziałać musi....
W każdym razie jeszcze jedna rada.
Ja miałam podobny problem z psem i ktoś mi doradził, aby po np 15 minutach zabierać miskę no i tak robiłam.... ale niestety to wzmocniło problem. Pies poczuł, że zabiera mu się jedzenie, więc trzeba jeść szybko i na zapas nawet jak się już nie chce bo niewiadomo czy dadzą miskę znów... zaczęła jeszcze bardziej bronić jedzenia.
Zaczęłam więc zostawiać miskę na swoim miejscu niezależnie od tego czy pies zjadł czy nie. Jak zjadł - trudno, miska pusta stała do nastepnego posiłku. Jeśli nie zjadł - wiedział, że może zjeść w każdej chwili. Nie martwił się o zasób jedzenia i było lżej.

[mamula_to_ja]

No i kiszka...miska stoi. Nie zabieram.
Tylko myję jak pusta i odstawiam.
Za to jak nie doje to jedzenie czeka aż zostanie dokończone.

Ale tak sobie pomyślałam że pies mógł być bardzo głodny. Ta karma jej nie idzie
teraz sote. Dolałam rosołu i miesa i okazalo się pyszne. To pies dostał fiksum
dyrdum bo głodny a to takie pyszne....

[rikol]

Nie kazdy pies tak samo reaguje na rozne metody. Sa psy ulegle z natury, sa psy,
ktore probuja wszystkich zdominowac (np. jamniki). Poza tym ten sam problem moze
miec rozne przyczyny, np. strach lub chec dominacji. W zaleznosci od przyczyny
ten sam problem 'leczy sie' inaczej.

[mamula_to_ja]

Nie wydaje mi się żeby u niej działał strach.

[semi-dolce]

A ja zrobiłabym tak:
1. chwilowo zakazała Hance podchodzenia do jedzącego psa i pilnowała tego bardzo, by nie podchodziła
2. nauczyła Nukę komendy "siad"
3. kiedy Nuka je podchodziłabym i bez słowa zabierała miskę. Jesli zawarczy no to jej strata posiłek skończony. Jesli nie to na początku bym chwaliła (ale nie za bardzo wylewnie) i oddawała miskę z dodatkową porcja czegoś pysznego. Gdy już to opanuje to wprowadziłabym modyfikację - zabieram miskę - Nuka dostaje komendę siad - wykonuje - oddaję miskę z pyszną "wkładką".
4. kiedy już to opanujecie robisz to samo, tylko z Hanką przy boku, potem to Hanka oddaje miskę, potem Hanka wydaje komendę, potem w końcu Hanka zabiera miskę (całość to parę dni albo tygodni roboty).

[mamula_to_ja]

Hmm... spróbujemy.
Na razie Nuka dostała jeść. Dałam tak że najpierw ja i Hanka "zjdałyśmy" i Hania
wzięła miskę i zaczęła Nukę karmić po jednej granulce. Nuka umie "siad" i
"waruj" ("waluj" w ustach mego dziecka) wykonywać. Właśnie przez godzinę tak się
"bawiły". Nuka nie skakała-dzielnie siadała i się kładła. Potem znudzona Hanka
się zlitowała i postawiła psu miskę. Pies olał dalsze jedzenie.

Za to znów warczała.

Nuka spała na fotelu.
Hania chciała na tym fotelu usiąść.
Zgodnie z naszymi zasadami psa można zgonić z fotela. Bo fotel jest nasz (jak i
wszystko inne) tylko łaskawie pozwalamy mu korzystać. Podchodzimy wtedy do psa i
stanowczo mówimy "zejdź" no i pies schodzi. Teraz nie zareagowała od razu i
Hanka po tym jak pies jej nie posłuchał zabrała się do spychania (tu nie wiem
czy powinna czy nie powinna jej była spychać. Nie powinna bo ja wiem że pies
może źle zareagować. Ale jak w takiej sytuacji powinien postąpic owarczany
dorosły? Usiąść tyłem? Jak w tym sławetnym programie z ładną treserką :-)? Czy
co) No i Nuka zawarczała. Tu już byłam blisko na tyle że w porę zrugałam psa (no
bo po fakcie to bez sensu). I teraz tak. Oczywiście wymagam od dziecka tego żeby
stosowało się do zasad czytelnych dla psa ale równocześnie staram się żeby pies
wiedział że jest poniżej dziecka w tym domu. Matko ale to trudne :-)
Mam nadzieję że mi się uda.
I ani dziecko ani pies mętliku w głowie mieć nie będa.

Nuka chyba
a) ma zjazd formy oczywisty ze względu na chorobę
b) chyba skumała że Hanka jest "szczeniakiem" (czyli muszę ją wyprowadzić z
takiego myślenia) i próbuje ją ustawić.

Matko ale chaotycznie napisałam...moze się ktos pokapuje :-)

[demonsbaby]

ja zakapowałam. Tak - koniec pobłażania. Systematycznie
stosuj "sztuczki". To już ewidentnie jest problem hierarchii.
Choroba - tez może odgrywac rolę, ale skoro Nuka nie jest apatyczna -
to zaczynasz już ją dyscyplinować. Dziecko Ci towarzyszy i razem
egzekwujecie konkretne czynności od psa. Jak najbardziej - nagradzaj
prawidłowe reakcje. I dziecko - przy obecnej próbie "sił" - nie
powinno jej samodzielnie zmuszać do czegoś (Ty to robisz - dziecko
uczestniczy) - np. spychac z fotela, bo suka może złapać albo
kłapnąc zębami. Cięzko od 3letniego malucha oczekiwac donośnego /
zdecydowanego tonu - więc suka tez może miec po prostu olewający
stosunek i nadal "próbuje". Rób to Ty - konsekwentnie.
I ją zdetronizuj chwilowo - czyt. "miejsce psa"/ legowisko. Pada
komenda: "Na miejsce", a dziecioaczka ostentacyjnie posadż na fotelu
(jesli Nuka tam włazi).

[semi-dolce]

Oraz siada razem z Hanką na tym legowisku. Tzn może nie budź psa gdy śpi, ale
gdy po prostu tam leży, albo w ogóle jest gdzie indziej ale widzi legowisko -
siadaj tam z Hanką i dobrze się bawcie. Jeśli Nuka przyjdzie i będzie miła -
niech bawi się z wami i w ogóle niech to będzie super czas (gdyby była nie miła,
no to kara i zabranie legowiska do nastepego dnia i pies spi na podłodze).

[mamula_to_ja]

O - tak. Fakt. Jak wszystko nasze to i legowisko też.

[rikol]

Pies w ogole nie powinien miec wstepu na fotel ani kanape. Dla psa jest podloga
i legowisko. Taki maly zakaz czyni cuda.

[mamula_to_ja]

Tu na pewno jest wiele punktów widzenia. Mój leży pośrodku.
Toleruję psa na kanapie czy fotelu.
Nie toleruję psa śpiącego z nami w łóżku.

[rikol]

Oczywiscie, ze jest wiele punktow widzenia - jeden pies spi w lozku i dalej jest
ulegly, drugi nie. Ty masz problem z psem, wiec warto sprobowac. Znam psy, na
ktore taki zakaz podzialal znakomicie - tylko oczywiscie potrzeba konsekwencji.
Jak nie wolno - to nie wolno nigdy. Mozesz tez zakazac psu wchodzenia do jednego
pokoju, np. sypialni. To sa takie sztuczki, ktore psu pokazuja, kto tu rzadzi, a
jednoczesnie nie ma przemocy i bicia.

[semi-dolce]

No ja w takiej sytuacji bezceremonialnie spycham. A gdyby któreś zawarczało byłaby kara - albo karne warowanie z opierdzielem, albo osamotnienie w innym pomieszczeniu.

Zasady panujące w stadzie psów sa takie - szczenięta są niejako poza hierarchią. Mają pozycję taka, jak matka. Szczenie może ustawiać (czyli warczeć, karcić, itd.) pies, który stoi wyżej niż matka. Psom, które sa niżej niż matka absolutnie tego nie wolno. Jesli się zdarzy dostają wpier... od matki. I teraz zakładając, że tworzycie z Nuką jedno stado - jeśli ty stoisz w hierarchii wyżej niż Nuka to twoje szczenię - Hanka - także. Kiedy więc Nuka próbuje to podwazyć ty masz obowiązek reagować i to dość ostro. Hanka jest "szczeniakiem". Ale twoim szczeniakiem. To czyni ją świętą i nietykalną. A pies jest w takim wieku, że zaczyna sprawdzać, więc musisz jej pokazać, że sorry, ale nic nie wskóra.

[mamula_to_ja]

dzięki - tego nie wiedziałam. Bardzo cenna rada!

[imrowai]

Ludzie zlitujcie się!!! Czy wy nie przeginacie? Jak widzę te sugestie by wziąć i
etapami psa oswajać z jedzeniem i odbieraniem miski, jak ktoś sugeruje lekturę
książek "okiem psa" czy coś podobnego, jeszcze brakuje tu rady by wziąć psa do
psychologa. Pies to zwierze jakby niektórzy zapomnieli. Zasady i hierarchia
muszą być jasne i czytelne! A teraz do rzeczy:
1. Sprawa miski - to zawsze problem ale pies nie może warczeć na kogoś z
domowników kto mu miskę zabiera. Pies ma wiedzieć że jest na końcu tej
hierarchii i tyle. Warczy to mu od razu klapsa i tyle ( do takich klapsów
idealna jest gazeta - mało boli ale wiem że psy nie lubią tego). Jednak w
opisanej sytuacji muszę przyznać trochę racji psu, że może trochę się denerwować
gdy dziecko bawi się jego miską gdy ten jest głodny. Jak Ty byś się czuła gdy w
porze obiadu ktoś wydzielał by ci po kawałeczku? Reasumując - Pies powinien
dostać swoje jedzenie w sposób normalny ale nikt nie powinie mieć obaw by mu tą
miskę zabrać - jednak to zabieranie to nie ma być zabawa np dla dziecka.
2- sytuacja z fotelem - Oczywiście , że ma prawo psa spychać - co to za dziwne
wątpliwości - jedynym świętym miejscem dla psa w domu powinno być jego
legowisko. O czym piszesz - jak pies może źle zareagować?!?! co to znaczy? Boisz
się że ugryzie - to znaczy , że coś mu się w głowie poprzestawiało i trzeba go
szybko ustawić. Ciekawi mnie też jak wygląda takie ruganie psa?

Jak napisałem wcześniej pies to zwierze - zasady powinien mieć proste, jasne i
czytelne. Wychowanie go wymaga konsekwencji, twardej ręki i czasami niestety
kary. Psy to stworzenia strasznie inteligentne. Dobrze wychowane doskonale
wiedzą czego im nie wolno a co wolno. Potrafią powolutku niektórym "wejść na
głowę" - jeżeli im się to uda to sprawa jest przegrana - nawrócenie takiego
pieska jest szalenie trudne , a wręcz niemożliwe.
Z drugiej strony potkałem się z przypadkiem , że właściciele zmuszeni byli oddać
psa bo tak nie tolerował dziecka , które pojawiło się w rodzinie - ale to był
wyjątkowy egzemplarz.
Więcej konsekwencji i zdecydowania, a pies zrozumie gdzie jego miejsce- ale bądź
sprawiedliwa i nie pozwól by zabawy dziecka z psem miały charakter złośliwy np
jak te z miską.

[mamula_to_ja]

Nie zrozumiałaś mnie dobrze.

Dziecko nie zabiera psu miski.
Dziecko psu podaje z miski kuleczki w momencie kiedy pies jest już po posiłku i
nie dojadł.
Pies dostaje jedzenie w sposób normalny.

[rikol]

Godzina nauki dla szczeniaka to za dlugo, to jest dlugo nawet dla doroslego psa.
Mysle, ze lepiej by bylo robic sesje kilkuminutowe kilka razy dziennie - zeby
pies nie kojarzyl nauki z czyms nudnym i nieprzyjemnym.

Tak czytam i czytam...

[kontik_71]

I dochodze do wniosku, ze koty sa zdecydowanie latwiejsze w "uzyciu"..
U mnie przynajmniej wiadomo kto jakie ma miejsce i ze ja mieszkam u
nich :D

My mamy też koty...

[mamula_to_ja]

Sztuk 2.

Jakoś ich tu nie umieszczam w całym procesie...bo one mało biorą udział w tym
wspólnym życiu...Ot czasem zlezą z szafy. Aktywują się kiedy pies śpi.
Od czasu do czasu sprowadzą psa do parteru i tyle.
Raz była genialna scena.
Pies się trynił na nasze duże łóżko - tam jej nie wolno.
(do tego koty traktują to łóżko jako swój teren)
Zawsze jak próbuje to mówimy - Nuka nie. Na miejsce (pod łóżkiem ma swoje
legowisko)-no i Nuka tam idzie.
I Anatol najpierw na nią nasyczał potem zapodał jej mega gonga przez
grzbiet...Nuka zrobiła się malutka...i poszła na miejsce :-)

Natomiast nie mam pojecia co pies myśli sobie o kotach a koty o nim i jak to
wygląda w hierarchii naszego stada.

Miłości między nimi nie ma - bo nie rozumieją swoich zachowań. Pies to dzieciak
chcący się bawić ale zdecydowanie nie po kociemu.

Ale co racja to racja - kot prawie bezobsługowy.
Pies - obowiązek niczym dziecko. I dużo pracy. Szczególnie szczeniak.

[kontik_71]

Wiesz, wydaje mi sie, ze koty sa duzo wyzej na drabinie spolecznej niz
pies. Koty potrafia sobie ustawic zarowno czlowieka jak i psa :)

[sanna.i]

No nie wiem,koty moich teściów (sztuk 6) spierniczają gdzie pieprz rośnie jak
tylko moje dziecko pojawia się na horyzoncie.I nie pokazują się, dopóki nie
wyjedzie.Jak Młody jest 2 dni,to ich nie 2 dni...

[rikol]

Czy suka spi z toba i mezem w jednej sypialni, a corka w innym pokoju? Jesli
tak, to moze tu jest problem. Pies jest blizej was, to uznal, ze jest wyzej w
hierarchi niz corka, ktora spi dalej od alfy (czyli ciebie). Sprobuj przeniesc
legowisko i zobacz, co wtedy sie bedzie dzialo - i niech nie spi z wami w
sypialni. Niech spi sama w ktoryms z pokoi (jesli to duze mieszkanie, jesli
male, to moze byc problem ze znalezieniem odpowiedniego miejsca).

[friendii]

Semi udzieliła bardzo ciekawej odpowiedzi o hierarchii. Ja myślę, że
po prostu rzadko kiedy pies bedzie "miał dziecko w poważaniu" i to
tak małe. Tak po prostu jest. Zapytaj swojej córki, czy byłaby
zachwycona, gdyby jadła pyszną czekoladę, a ty właśnie wtedy
zawołałabys ją, żeby ci opowiedziała, w co się bawiła z babcią
miesiąc wcześniej. Może niech po prostu mała bezwzględnie da psu
spokój, gdy on je, wiem, że tak małemu dziecku będzie to trudno
wytłumaczyć...
Myślę, że w praktyce nie wszystkich w domu pies obdarza takim samym
respektem. Jedna osoba może mu grzebac w misce, a inne - nie. Ale
czy koniecznie wszyscy muszą to robić? Zwłaszcza trzylatka, która
nigdy nie będzie opiekunem tego psa, a jedynie koleżanką do zabaw.

[mamula_to_ja]

Nie wiem.
Mi się wydaje że tak.
Że odpowiedzialny właściciel powinien zadbać o to aby pies był dobrze wychowany
i aby nie ryzykować dziabnięciem czy to naszego własnego czy to obcego dziecka.
Różnie bywa. Przychodzą goście, z psami się jeździ w różne miejsca.
Pies będzie się czuł dobrze i spokojnie kiedy bedzie wiedzial gdzie jego miejsce.

Nie mogę zapytać o to córki bo ona mi nie odpowie-to pytanie jest dla niej za
skomplikowane.

No i to grzebanie w misce - ja uważam że każdy domownik powinien móc w niej
grzebać bez problemu.

W sumie mogłabym to zrobić - żeby mała dała spokój psu. Tylko ze nie chcę.

[friendii]

Zastosuj metodę proponowaną przez Semi - na pewno pomoże. A mała
pewnie sama z siebie da psu spokój za jakiś czas, gdy stanie się dla
niej oczywistością, a nie - super atrakcyjną nowością :)

troszkę inne zdanie

[workingmum]

Warczenie NIE JEST zachowaniem agresywnym, czy "wyrazeniem braku szacunku".
Warczenie jest ostrzezeniem, ze pies czuje się niekomfortowo. Nalezy uczyc
dziecko, zeby to szanowało i dało psu swięty spokój, zaś psu broń Boze nie
zabraniać. Jesli pies był karany za warczenie, to potem się słyszy: "Taki
łagodny pies, nigdy nie warknął a ni z tego ni z owego ugryzł". A z czego miał
niby ugryźc?

Mój pies na dziecko warczy, kiedy dziecko mu skrajnie dokuczy, ale w takich
razach upominane jest dziecko (3 lata), nie pies. Nigdy się nie zdarzyło, zeby
pies próbował małego ugryźć (na szczęście!). Wie, ze warknięcie wystarczy, żeby
mu dano swięty spokój.

[semi-dolce]

Zaraz - Nuka warczy gdy Hanka usiłuje zepchnąć ja z fotela lub podchodzi do
miski. To nie jest skrajne dokuczanie. To w ogóle nie jest dokuczanie.

[workingmum]

Ale sprawia, ze pies czuje się niekomfortowo - gdyby mnie dziecko spychało z
fotela albo pchało łapki do talerza - tez bym upomniała, więc co się dziwic psu?
;)

[semi-dolce]

Jak pisałam - szczeniaka w stadzie mogą upomniec tylko wybrani, reszta musi
ustąpić. Aby psio-ludzkie stado działało poprawnie pies nie może należeć do
wybranych mogących upominac ludzkie szczenię. A dokuczanie psu to zupełnie inna
rzecz, tu nie o tym mowa.

[workingmum]

Wiesz, pies może miec własne zdanie na temat co jest dokuczaniem i własny poziom
tolerancji. Na przykład jeden cierpliwy pies zniesie ze stoickim spokojem
ciagnięce za ogon, inny nie. Spychanie z fotela śpiacego psa jest dla tego
ostatniego niewatpliwie irytujacą rzeczą.
Jak juz pisałam, nie wierze w "teorię hierarchii" psa wśród ludzi (która jest
często uważana za dogmat, podczas kiedy według naukowych obserwacji jest to
kwestia dosc watpliwa)i nie sadzę, żeby odczytywać zachowanie psa, metodą
ustawiania go na takim czy innym szczeblu drabiny. Duzo prościej (i w praktyce
skuteczniej) jest badac jakie motywacje kieruja psem przy konkretnym zachowaniu.
Warczy - bo chce, zeby mu dano spokój.
Żebrze - bo poprzednio jak żebrał, to został za to nagrodzony smacznym kaskiem.
Gryzie buty - bo jak gryzie, to mu się uwalniaja endorfiny i to go uspokaja, a
buty sa przyyjemne do gryzienia bo są ze skóry a w dodatku pachna włascicielem.
Itd.

[1mzeta]

Czyli mniemam,że o atawizmie nie słyszałaś.

"Gryzie buty - bo jak gryzie, to mu się uwalniaja endorfiny i to go uspokaja, a
> buty sa przyyjemne do gryzienia bo są ze skóry a w dodatku pachna włascicielem."

No to idąc tym przykładem dziecku można pozwolić bić kolegę bo się w ten sposób
odstresowuje i kojarzy mu się to z jego idolem Mikiem Tysonem....

[rikol]

Akurat jest to doskonala analogia, tyle ze nie chodzi o przemoc, a rozladowanie
napiecia. Na to najlepszy jest ruch, sport - i dla psa, i dla czlowieka. Sport
stwarza okazje do konfrontacji, rywalizacji, bezpiecznego okazywania agresji (bo
ta agresja jest kontrolowana). Tak samo wyglada sport, tak samo wygladaja zabawy
psow: zapasy, warczenie w zabawie itd.

[semi-dolce]

Akurat psie zdanie w tej kwestii mnie nie interesuje. Fotel/kanapa/łóżko są ludzkie. Psie posłanie zresztą też. I kiedy ja-człowiek chcę tam usiąść to siadam, a pies musi zejść i nie ma prawa protestować, w każdym razie nie warcząc, bo form biernego protestu (ociagania się, udawania, że spią itd. potrafią wymyślić mnóstwo).

To samo dotyczy jedzenia. Mam prawo zabrać moim psom każde jedzenie w kazdej sytuacji, a one nie maja prawa protestować. To bardzo wazne, by tego nauczyć psa, bo sa sytuacje, gdy od tego może zależeć jego zycie.

I nie, nie uważam abym dokuczała moim psom. O ile fotel jest mój, o tyle choć posłanie też moje, to zazwyczaj im na nim nie przeszkadzam. Nie zabieram im jedzenia złosliwie, nie ciagnę za uszy, ogon i nie wsadzam palców do oczu. Dziecku tez nie pozwalam, mimo że malutkie, to uczę go jak głaskać psa, że się głaszcze delikatnie a nie łapie i ciągnie. I moje dziecko to kuma.

Pies jest psem. Nie człowiekiem. Czynienie z psa człowieka i dawanie mu takich samych praw jest dla niego krzywdą. Zresztą może inaczej: kiedy mój pies, jedyny i najwazniejszy samiec w stadzie, chce się położyć w konkretnym miejscu a akurat lezy tam któraś z suk - bezceremonialnie ja spycha (jesli sama nie ustąpi, a zazwyczaj ustepuje). Suka nie ma prawa protestu, a jesli zacznie się opierać i warczeć - dostaje kontrolne kłapnięcie zębami. To samo dotyczy dalej suk po kolei od najstarszej. Samiec, a po nim najstarsza suka, maja prawo zabrać miske z jedzeniem reszcie członków stada. Nikt nie protestuje, pokornie oddają. Moje psy nie czytały żadnych książek o teorii hierarchizacji. A moje doświadczenia nie opierają się na obcowaniu z pojedynczymi psami a na zyciu z psim stadem, a w pewnym okresie z dwoma bardzo od siebie róznymi stadami, w których to stadach pojawiają się też szczenieta, któe nie sa od reszty izolowane, stąd wiem, jakie tworza relacje.

Bardzo mądrze...

[1mzeta]

...rzeczowo i na temat. I tak ma być-pies żyje w naszym świecie i ma się
dostosować do naszych reguł-nie na odwrót.

[workingmum]

troszkę do tego inaczej podchodze.
Nie zamierzam siadac na psim posłaniu, tylko po to, zeby cos udowodnic sobie,
czy psu, bo mnie tez psie wyobrażenie w kwestii posiadania nie interesuje.
Interesuje mnie, zeby pies na komendę szedł na swoje posłanie, póki to robi,
moze sobie myslec co chce na temat aktu własnosci. I zapewniam Cie, ze mój pies
na posłanie biegnie entuzjastycznie, trochę nad tym pracowałam. Co więcej, te
same metody stosowałam na swoim dziecku (co niektórych moze oburzyc ;) ), dzięki
czemu dziecko uwielbiało siedziec w swoim kojcu.

Musze powiedziec, że posiadanie i trening psa bardzo mi pomogło w wielu
kwestiach w opiece nad dzieckiem - nauka nocnikowania przebiegała bardzo
podobnie (i jeszcze skuteczniej, bo miałam większe doswiadczenie) jak nauka
"czystosci" u psa.

Do jednego natomiast nie przygotowała mnie zupełnie, a mianowicie do "buntu
dwulatka" - mojemu psu nie przyszło do głowy się buntować.
:D

[tenshii]

Wiesz co, ja już tego nie rozpatruję w kwestiach dominacji.
Pies warczy bo nie chce żeby mu przeszkadzano - OK, racja.
Ale czasami trzeba, nie jest pępkiem świata i tak jak ja ustępuje miejsca np mojej mamie, tak on musi ustąpić miejsca mi, albo chociaż się przesunąć.
Respektując jego niezadowolenie można doprowadzić do stanu, w którym nic nie będziemy mogli zrobić, bo jemu akurat jest wygodnie, więc mu nie przeszkadzajmy bo będzie warczał.

[rikol]

Oczywiscie, te same zasady stosuje sie w wychowaniu dzieci i psa. Przede
wszystkim konsekwencja. Psu nie mozna dzis na cos pozwalac, a jutro za to samo
karac. Po drugie, na nic zdaja sie krzyki i tyrady 'tyle razy ci mowilam...' -
pies po prostu sie przyzwyczaja i to olewa. Motywacja - pozytywna, psa sie nie
bije. To sa takie same zasady jak w wychowywaniu dzieci.

[mujer82]

semi-dolce napisała:

> Akurat psie zdanie w tej kwestii mnie nie interesuje. Fotel/kanapa/łóżko są lud
> zkie. Psie posłanie zresztą też. I kiedy ja-człowiek chcę tam usiąść to siadam,
> a pies musi zejść i nie ma prawa protestować, w każdym razie nie warcząc, bo f
> orm biernego protestu (ociagania się, udawania, że spią itd. potrafią wymyślić
> mnóstwo).
>
> To samo dotyczy jedzenia. Mam prawo zabrać moim psom każde jedzenie w kazdej sy
> tuacji, a one nie maja prawa protestować. To bardzo wazne, by tego nauczyć psa,
> bo sa sytuacje, gdy od tego może zależeć jego zycie.
>
> I nie, nie uważam abym dokuczała moim psom. O ile fotel jest mój, o tyle choć p
> osłanie też moje, to zazwyczaj im na nim nie przeszkadzam. Nie zabieram im jedz
> enia złosliwie, nie ciagnę za uszy, ogon i nie wsadzam palców do oczu. Dziecku
> tez nie pozwalam, mimo że malutkie, to uczę go jak głaskać psa, że się głaszcze
> delikatnie a nie łapie i ciągnie. I moje dziecko to kuma.
>
> Pies jest psem. Nie człowiekiem. Czynienie z psa człowieka i dawanie mu takich
> samych praw jest dla niego krzywdą.

Szczerze współczuję twoim zwierzętom.Jakimś sadyzmem i niczym nieuzasadnionym
poczuciem wyższości jednego zwierzęcia nad drugim mi to zalatuje (w końcu jesteś
małpą tylko z ciut większym mózgiem niż inne).Uważam,że jak ktoś ma takie
podejście do sprawy jak ty to absolutnie nie powinien mieć zwierząt.

[rob1979]

> Szczerze współczuję twoim zwierzętom.Jakimś sadyzmem i niczym nieuzasadnionym
> poczuciem wyższości jednego zwierzęcia nad drugim mi to zalatuje (w końcu jeste
> ś
> małpą tylko z ciut większym mózgiem niż inne).Uważam,że jak ktoś ma takie
> podejście do sprawy jak ty to absolutnie nie powinien mieć zwierząt."

Jesteś chyba niepoważna ;) Może zamanifestuj przed gmachem Sejmu o równe prawa
psa i człowieka... Myślisz, że jak swojego Yorka całe życie przenosisz na rękach
ubranego w różową kurteczkę to będzie szczęśliwszy niż psy semi-dolce ?
Poczytaj... dokształć się... na to nigdy nie jest za późno

[semi-dolce]

Aha.

[mamula_to_ja]

Jej Semi...Czuję się winna stworzywszy ten wątek :-)
Naprawdę nie spodziewałam się troli.

[1mzeta]

Dokładnie.

[1mzeta]

Pies jest tylko psem (mimo,że pewnie kochasz go nad życie-tak jak i ja swojego)
i ma swoje miejsce w stadzie-pozwól psu być psem, a nie ludzkim członkiem
rodziny na czterech łapach.

PS.

[workingmum]

Nie jestem zwolenniczka teorii, ze pies za wszelką cenę stara się zająć
najwyzsza pozycje w stadzie, uwazam raczej, ze to oportunisci, robiacy dokładnie
to, co im się opłaca. Jesli opłaca im się żebrac przy obiedzie - robia to (bo
zostają za to wynagrodzone). Jesli opłaca im się usiąsc na komendę, usiadą. W
skrócie - kazde zachowanie nagrodzone będzie powtórzone. Nasza głowa w tym, zeby
opłacało im się to samo, co nam.

[1mzeta]

Warczenie to początek okazywania agresji - potem już tylko przypadek skrajny się
z tego rozwinie. Rodzina to stado, właściciel to przewodnik stada, pies i
rodzina to jego członkowie. Przewodnik ustala hierarchię w stadzie. Karcąc syna,
a nie psa z góry stawiasz syna w hierarchii niżej niż pies- i tak już zostanie.
Warknięcie na dziecko tego dowodzi-pokaż mi w naturalnym otoczeniu sytuację
gdzie poddany w stadzie warczy na tego co jest nad nim....
Psy z reguły nie czują się niżej niż dzieci- w miarę normalny pies nie zaatakuje
dziecka bo wyczuwa,że dziecko nie dałoby mu rady-poczekaj aż syn podrośnie na
tyle,że pies poczuje się zagrożony bo przecież "ten niżej w stadzie" będzie
większy-wtedy już nie zawarczy tylko siłą będzie chciał pokazać swoją wyższą
pozycję która na tacy mu podajesz.

[tlenek_cynku]

Teoria dominacji, z tego co mi wiadomo już dawno została skrytykowana
i uznana za krzywdzącą psa.

[1mzeta]

To,że ktoś ją uznał za krzywdzącą i ją skrytykował to jeszcze nic nie znaczy-
kogoś własne widzi-mi-się przedstawił i tyle.

Czyli z tego wynika,że lepiej żeby to pies dominował w domu-bardzo fajne
rozwiązanie-nic tylko czekać na jakąś tragedię rodzinną w takim razie. Dzisiaj
zawarczy bo stoisz przy misce, jutro mu się nie spodoba,że go chcesz pogłaskać
jak leży, a po jutrze rzuci się na ciebie przy próbie założenia obroży bo też mu
się nie spodoba taka opcja.

[tlenek_cynku]

Bzdura! Nie można sprowadzać koegzystencji z psem do walki o pozycję
w stadzie! Z jakiegoś powodu pies warczy, ale nie dlatego, że chce
podkreślić swoją wyższą pozycję w stadzie! Wytłumacz mi w takim razie
dlaczego zdziczałe psy (i to jest potwierdzone, co prawda,
nielicznymi badaniami, ale jednak...) nie tworzą hierarchii w takim
rozumieniu, jak to robią wilki? Nie ma psa ani suki alfa - wszystkie
psy w sforze się rozmnażają - mało tego, te które żyją "dziko" nie
tworzą nawet stad! Spotykane sfory zdziczałych psów to najczęściej
matka + potomstwo, tuż przed rozstaniem....
Teoria dominacji oparta jest na badaniach nad wilkami -
dlaczego mamy przenosić konkluzje z tych badań na inny gatunek? Jest
jakaś przyczyna, dlaczego pies to nie jest Canis lupus, tylko Canis
familiaris...

Zacytuję pewnego przeciwnika teorii dominacji:"
Uważny czytelnik zapyta tutaj: „No dobrze, ale przecież J. Fisher za
pomocą swoich metod leczył skutecznie psich pacjentów. Dlaczego,
skoro teoria dominacji była błędna?”. Wprowadzając proste zasady
porządkowe Fisher usuwał chaos z życia psa, ich życie stawało się
przewidywalne, urozmaicone socjalnie (spacery i zabawa), jedzenie
odpowiednio zróżnicowane i zbilansowane. Psy lubią rytuały, idealnie
się w nie wpasowują. Ich świat musi być przewidywalny i kontrolowany.
Dzięki prostym modyfikacjom tego angielskiego pioniera psiego
behawioryzmu ich „świat” się taki stawał."
Grzegorz Filirt — behawiorysta i terapeuta, znawca zachowań psów,
członek organizacji AABP Association of Animal Behavior
Professionals, zrzeszającej trenerów i behawiorystów z całego świata,
pracujących metodami "pozytywnymi".

[1mzeta]

Wiesz po co jest stado? jak się dowiesz to wyjaśni ci się,dlaczego te psy które
ich nie tworzą -dlaczego tego nie robią- jeśli nie ma stada nie ma potrzeby
tworzenia hierarchii.

[tlenek_cynku]

1mzeta napisała:

> Wiesz po co jest stado? jak się dowiesz to wyjaśni ci się,dlaczego
te psy które
> ich nie tworzą -dlaczego tego nie robią- jeśli nie ma stada nie ma
potrzeby
> tworzenia hierarchii.

A co to za bełkot? Spoko, też tak mam po winie truskawkowym.

[1mzeta]

Do tej pory tego nie zrobiłam, ale teraz to zrobię- czy ja cię gdzieś PUSTA PAŁO
obraziłam? Swojej matce sobie wyskakuj z takim tekstem o winie truskawkowym
miernoto jak będzie do ciebie mówić i ci się nie spodoba.

[rianka]

1mzeta napisała:

> To,że ktoś ją uznał za krzywdzącą i ją skrytykował to jeszcze nic
nie znaczy-
> kogoś własne widzi-mi-się przedstawił i tyle.


Fisher sam przed śmiercią wycofał się z tej teorii, umarł ale ona
pozostała żywa.... Proponuję uaktualnienie swojej wiedzy na temat
wychowywania psa i dopiero o wypowiadanie się:
pies.onet.pl/4580,13,17,mit_dominacji,artykul.html
pies.onet.pl/13,13884,41,mit_dominacji_to_skad_takie_zachowanie_psa,ekspert_artykul.html
pies.onet.pl/779,13,17,czy_pies_nas_dominuje,artykul.html

[daga_1]

A ja myslę, że własnie z tego powodu między innymi są tragedie. Człowiek
nadmiernie chce pokazać psu gdzie jego miejsce. Moja rodzina traktowała psa jak
członka rodziny i jakos jest dobrze. Chyba, że nasza suka taka mądra.

[1mzeta]

Z psami jest jak z dziećmi-ludźmi- czasami trzeba "poprowadzić za rękę" tylko, a
czasami trzeba zdyscyplinować. Nawet dzieciom jak się czasami za młodu popuści
to później są problemy. Dyscyplinowanie psa jest dla tych co w okresie
szczenięcym pewne problemy przegapili.

Możliwe,że masz mądrego psa- nikt tego nie kwestionuje.

Ja bym sie bala miec psa w domu warczacego na dzie

[black_tangens]

dziecko. Nie boisz sie, ze kiedys, np. pod twoja nieobecnosc, pies zaatakuje
dziecko, zeby wyeliminowac dziecko ze "stada"? Przeciez takie przypadki sie
zdarzaja. Kiedys nawet byl taki znany przypadek, ze pies rzucil sie na corke
wlascicielki, mimo ze ona byla w pokoju z kolezanka. I to nie byla mala
dziewczynka, bo miala juz 15 lat, ale pies ja na oczach kolezanki zagryzl.:-(
Nie wiem jak duzy jest twoj pies i czy stanowi fizycznie zagrozenie dla dziecka
ale warczenie to zawsze objaw wrogosci.

[workingmum]

Nie, bo nie zostawiam dziecka samego z psem, tak jak nie zostawiam go samego z
nozyczkami.
Wierzę natomiast, że jesli dziecko zareaguje prawidłowo na warczenie, to pies
nie będzie miał powodu przejść do bardziej drastycznych metod.

Zabranianie warczenia to jak usuwanie tabliczki "uwaga miny" - nie usuwa
problemu, a jedynie sprawia, ze przestajemy byc go świadomi.

[rianka]

black_tangens napisała:

> ale warczenie to zawsze objaw wrogosci.

Następny mit, eh...

[semi-dolce]

Ano mit...

A wiecie, że kiedy psy doskonale się bawią, to warczą?

[1mzeta]

Wiemy, wiemy-mój nawet szczeka na mnie.
Nikt tu nie mówi,że KAŻDE zawarczenie lub szczeknięcie jest wrogie- chyba każdy
potrafi odróżnić wrogie od takiego w zabawie.
Na takie wrogie się reaguje.

[rianka]

Zdrowy psychicznie pies warczy, żeby uniknąć konfliktu, a nie żeby go
wstrzynać ;)

[semi-dolce]

To prawda. Co więcej, to "konfliktowe" warczenie ma kilka etapów. Na każdym z
nich przeciwnik może się wycofać i uniknąć konfrontacji. Nawet na tym ostatnim,
który nie przypomina typowego warczenia, a jest bardzo niskim, gardłowym
odgłosem, przypominajacym odgłos odrzutowca (a potem pies atakuje. W ciszy!
Kolejne warki pojawiaja sie troszkę później).

No to już się wyjaśniło....

[1mzeta]

... z kim mamy do czynienia:

"wstrzynać"

do której klasy szkoły podstawowej chodzisz i dlaczego nie uważasz na lekcjach
języka polskiego?
Jak literówki i brak interpunkcji podaruję tak czegoś takiego nie.

[rikol]

warczenie oznacza 'zostaw mnie, nie przeszkadzaj, bo ugryze' - a przyczyna moze
byc rozna; moze pies akurat obgryza pyszna kosc, moze akurat nie ma ochoty na
zabawe, moze go cos boli; w kazdym razie jesli ktos lekcewazy warczenie, to
naraza sie na pogryzienie; nie powinien miec wtedy pretensji do psa, bo zostal
ostrzezony

Ten pies warczy na dziecko bez powodu i to jest

[black_tangens]

bardzo niepokojace wedlug jego wlasciciela! Na tyle niepokojace, ze zamiescil
ten post. Dziecko nie drazni specjalnie psa, tylko psu wyraznie przeszkadza, ze
dziecko jest w "stadzie". Gdyby to bylo warkniecie od czasu do czasu to facet
chyba by sie nie trudzil.
Ja uwazam, ze pies w wyrazny sposob nie akceptuje dzieciaka. I teraz
pozostaje pytanie jakie to bedzie mialo konsekwencje dla dziecka. No coz,
konsekwencje zaleza od rasy i wielkosci psa, od wielkosci jego zebow, od
jego charakteru, wychowania (czy braku odpowiedniego wychowania w tym
przypadku), od wielkosci i sily dziecka (czy jest ewentualnie w stanie samo sie
obronic) i od jego inteligencji (tzn. czy dziecko zauwazy, ze po tym a nie innym
warknieciu nastapi attak).
Wiec jak to w dzungli: liczy sie refleks:-)
Ja bym nie chciala w takich warunkach wychowywac dziecka ale ludzie maja rozne
gusta:-)

[semi-dolce]

Nie wiem, czy w tym wypadku cokolwiek zalezy od wielkości zębów psa. Pies ma 4
miesiace, może aktualnie nie posiadać przynajmniej części zębów, bo je wymienia...

Ale po wymianie bedzie mial nowe zeby:-))))

[black_tangens]

j.w.

[workingmum]

> Warczenie to początek okazywania agresji - potem już tylko przypadek skrajny si
> ę
> z tego rozwinie.

Nie zgadzam się. Warczenie to ostrzeżenie. Pies ma 5 lat, jest więc dorosły, i
daję Ci słowo, że nie warczy nigdy bez powodu.

> Rodzina to stado, właściciel to przewodnik stada, pies i
> rodzina to jego członkowie. Przewodnik ustala hierarchię w stadzie.

Nie zgadzam się z tym. kiedys tez wierzyłam w teorie hierarchii, myslałam, że
"tak po prostu jest". po przeczytaniu "Culture Clash" pani Donaldson spadły mi
łuski z oczu i juz nigdy nie patrzyłam na psa tak samo jak przedtem. A teorię
hierarchii odłozyłam do lamusa.

> Karcąc syna
> ,
> a nie psa z góry stawiasz syna w hierarchii niżej niż pies- i tak już zostanie.

Nie przeszkadza mi to, nie mam kompleksów. Niech sobie pies mysli ze jest
szefem, byle tylko robił to co ja chcę ;)

> Warknięcie na dziecko tego dowodzi-pokaż mi w naturalnym otoczeniu sytuację
> gdzie poddany w stadzie warczy na tego co jest nad nim....

O, kochana, bardzo często. Przerażony pies tak własnie się zachowuje. Pies pewny
siebie nie będzie warczał, on tylko łypnie okiem z wyzszoscia.

> Psy z reguły nie czują się niżej niż dzieci- w miarę normalny pies nie zaatakuj
> e
> dziecka bo wyczuwa,że dziecko nie dałoby mu rady-

Czyli potwierdzasz, że pies czujący się pewnie nie zaatakuje?

> poczekaj aż syn podrośnie na
> tyle,że pies poczuje się zagrożony bo przecież "ten niżej w stadzie" będzie
> większy-wtedy już nie zawarczy tylko siłą będzie chciał pokazać swoją wyższą
> pozycję która na tacy mu podajesz.

Po co ma pokazywac pozycję? jemu bardziej się będzie wtedy opłacało byc miłym,
bo syn będzie juz sięgał na te półke lodówki gdzie lezy kiełbasa :D

Pozycji w psim stadzie nie zdobywa się agresja, to cos w rodzaju demokratycznego
wyboru raczej.
To nie jest "reksia wszystkie psy słuchaja, bo jest przywódcą", tylko "Reksio
jest przywódca, bo wszystkim psom opłaca się go słuchac"

[1mzeta]

"Pozycji w psim stadzie nie zdobywa się agresja, to cos w rodzaju demokratycznego
wyboru raczej. "

No to teraz ładnie nam opisz jak pies w dzikim stadzie zdobywa przewodnictwo w
stadzie.

I jedna książka którą przeczytałaś nie dowodzi,że to prawda- autorka
przedstawiła swój pogląd i tyle.

To tak jakbyś napisał,że przeczytałaś co sądzi o Darwinie Maciej Giertych i
kompletnie się z tym zgadzasz-no litości.....

[workingmum]

Zapewniam Cię, że przeczytałam więcej niz jedna książkę, [podam kilka ulubionych
i najbardziej wartych polecenia:

"Szczenię doskonałe", Gwen Bailey
"Najpierw wytresuj kurczaka" (ang. "don't shoot the dog" - tłumacz miał ułańską
fantazję jesli chodzi o tytuł ;) ), Karen Pryor
"Sygnały uspokajające", Turid Rugaas
"Pozytywne szkolenie psów", Barbara Waldoch
"The Culture Clash", Jean Donaldson
"Dog Language - An Encyclopedia of Canine Behaviour", Roger Abrantes
"Before & After getting your puppy", Ian Dunbar
"The power of positive dog training",Pat Miller

Chętnie poznam listę Twoich lektur.

[1mzeta]

Napiszę ci w skrócie bo listy książek wymieniać nie będę- nawet nie pamiętam ile
i jakie.
Mówi ci coś nazwisko Cesar Milan? - miałam przyjemność poznać osobiście i
"podpatrzeć" nieco.

[daga_1]

1mzeta pisze jakby wiedziała wszystko najlepiej. Każdy mądry właściciel zna
swojego psa i umie się z nim dogadać bez wymuszania na nim hierarchii. Co innego
nauczenie go zasad a co innego pokazywanie kto tu rządzi.

[1mzeta]

Ale ty kompletnie kobieto nie rozumiesz problemu- dyscyplinuje się psa który
sprawia problemy - tak jak pies autorki wątku- nikt tu nie mówi o
dyscyplinowaniu psa który od szczeniaka jest wychowywany tak jak powinien-
klapki ci jakieś na oczy padły?
To nie jest przecież dyskusja o każdym psie-tylko o konkretnym przypadku.

Co do wiedzenia najlepiej- może wyskocz z takim tekstem do jeszcze kilku innych
osób bo też odnoszę takie wrażenie.

[semi-dolce]

> Pozycji w psim stadzie nie zdobywa się agresja, to cos w rodzaju demokratyczneg
> o
> wyboru raczej.

Bzdura.

Zazwyczaj w stadzie rządzi najstarsza para, tzn najstarsza sprawna para, bo
staruszkowie spadają bardzo nisko. Kolejni członkowie stada zazwyczaj w sposób
naturalny akceptują ich rządy. Ale bywa też tak, że dorastajacy pies lub suka
czują się mocni i zaczynaja walki z rządzącym psem lub suką. Otwarte walki,
które dla człowieka wygladają strasznie, ale zazwyczaj są bezkrwawe lub lekko
krwawe, bo nie o to w nich idzie by zabić. W przypadku psów mieszkajacych razem
odbywa się zazwyczaj kilka walk w ciagu kilku tygodni po czym jeden z walczących
trwale ustępuje i akceptyje zwierzchnictwo drugiego.

Jesli natomiast tworzymy stado z psów tej samej płci w zbliżonym wieku (i
zblizonej sile) przychodzi taki moment, gdy zaczynaja one bardzo walczyc ze soba
po to, by ustalic, kto wazniejszy. Gdy juz po serii walk ustalą hierarchie
własnie, sytuacja się uspokaja i zazwyczaj pozostae niezmienna az po grób.

Tak, później wszystkim psom opłaca się słuchac przywódcy - na nim bowiem
spoczywa odpowiedzialność za stado. Reszta ma słuchać i niczym poza tym
przejmowac się nie musi. Sielanka. Jeśli jednak ktoś chce przywódcę z jego
pozycji strącić - musi stoczyć walkę.

Tak w kazdym razie wynika z moich osobistych obserwacji.

[workingmum]

Ja nie miałam na mysli tego, że ida do urny przecież :D

Skoro walczą bezkrwawo (z czym się zgadzam jak najbardziej), to jak decyduja?
Przeciez nie po tym, kto najgłosniej warczy.

Psy obserwuja kondycję i mozliwosci pozostałych członków stada i dobrze wiedza
kogo na ile stac.

Np. w moim stadzie nie muszę się bać przewrotu, bo, jak powiedział piesek
Snoopy, "Ręka, która rzadzi miska, rzadzi całym swiatem"

[semi-dolce]

One się gryzą. Bezkrwawo, czyli nie tak, że łapia za gardło i podgryzaja lub
skręcaja kark lub roszarpuja brzuch, bo tak się walczy by zabić. Gryzą się
głównie po karku, uszach, łopatkach, grzbiecie, łapach. Wygrywa ten, który jest
silniejszy, zniesie więcej bólu, nie położy się brzuchem do góry w uległej pozycji.

A co do tego, że rządzi ten, kto wydziela jedzenie to tez nie jest prawda. W
kazdym razie u mnie karmi mój partner, a rzadzę niepodzielnie ja. W sasiednim
watku opisuję jak to nas słuchają.

[workingmum]

Jedzenie to tylko jeden z "zasobów", które kontoroluję. Sa jeszcze pieszczoty,
zabawy, zainteresowanie i inne - prawie wszystko to na czym moze zalezeć psu,
kontroluję ja. I pies ma do wyboru - obejśc się bez tego, lub byc mi posłusznym.
Czasem wybiera jedno, czasem drugie, daję mu do tego prawo, niech sam oceni, co
mu się bardziej opłaci. Na ogól opłaca mu się to co ja chcę. Są oczywiscie
rzeczy, które mogą byc dla niego bardziej atrakcyjne ode mnie - suczka z cieczka
na przykład. Liczę się z tym. I zaufanie. Tzn - pies mi ufa, bo nigdy go nie
skrzywdziłam. Ja mu nie ufam do konca, bo wiem, ze jest tylko psem.

[semi-dolce]

Widzisz, a mój pies zadziwia wszystkich tym, ze mogą mu podstawić sukę z cieczka pod nos, a on jej nie tknie, póki nie pozwolę. Moje suki - 5 sztuk - miewaja cieczki. Mieszkamy w jednym domu, i nie jest to problem. Owszem, zamykam suki osobno, ale żadnego wycia, leżenia pod drzwiami nie ma. No a jesli pozwolę - radzi sobie samodzielnie i świetnie.

One nie maja wyboru - maja mnie słuchać. Nawet jesli na świecie jest cos tysiąc razy bardziej atrakcyjnego, moje psy robią to, co ja chcę. Świetna sprawa, kiedy chodzisz z psami bez smyczy - cokolwiek by się nie działo, kiedy zawołam ida do mnie. Nawet jesli zorientuję sie późno i sa już 30 cm od "celu" - człowieka, którego chca obwąchać, psa, gnijacej kości.

Tę teorię o zasobach też poznałam dawno temu. W czasach, gdy miałam jednego psa. Wówczas równiez wydała mi się atrakcyjna. Jednak życie i wzrost liczby psów zweryfikowały moje poglądy.

I moje psy tez mi ufają. Ja tez ich nie krzywdzę. I ja też im ufam. Prawie całkowicie, a w każdym razie sa dla mnie przewidywalne.

[...]

[kopytniak1]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[gundi]

Polecam liste dyskusyjna dogomania.pl znajdziesz tam na pewno
fachowe rady na temat szkolenia psa i nie tylko. Wiele
doswiadczonych ludzi. Warto, aby pies nie stal sie szefem corki a
pozniej calej rodziny.

[1mzeta]

Nie sądzę. Na tym portalu ludzie zajmują się ratowaniem psów bezdomnych, tych w
schroniskach, schorowanych itp. Starają się robić co tylko mogą i chwała im za
to. Ale jest jedna rzecz- często psy które są oddawane przez nich do rodzin
adopcyjnych wracają po jakimś czasie znowu do schroniska- najczęstszym tego
powodem jest agresja u psa która wychodzi "w praniu"-jak już jest u nowej
rodziny. Dowodzi to tylko tego,że ludzie którzy zajmują się psiakmi w schronisku
bardziej znają się na potrzebach fizycznych psa niż psychicznych. Ktoś kto jest
dobrym fachowcem i znawcą w temacie zanim odda psa do adopcji najpierw upewni
się z jakim rodzajem psa ma do czynienia (pod względem psychicznym) i czy
wszystko z nim jest w porządku. Nikt przy zdrowych zmysłach nie oddaje nie
wiadomo "czego"- a potem wielkie rozczarowanie ze strony nowych właścicieli,że
piesek się nie sprawuje i jaki szok dla psa po powrocie do bidula-znowu. To
jedyna rzecz która budzi moje zastrzeżenia w ich działalności.

[kiddy]

Oj, chyba nie odwiedzasz zbyt uważnie Dogo. Jest tam masa wątków i
podfor o szkoleniu i wychowaniu psa.

Druga sprawa. Weź pod uwagę, że pies w różnych warunkach zachowuje
się różnie. W domu tymczasowym, który zna i czuje się w nim
bezpieczny, będzie spokojny. W nowym domu - niekoniecznie. ludzie
często nie rozumieją, że pies to nie automat, nie przystosuje się od
razu do nowych warunków. poza tym często deklarują, że rozumieją
ryzyko związane z przyjęciem pod swój dach psa po przejściach, a tym
czasem nie maja pojęcia co to oznaca.

Co do ludzi zajmujących się psami w schroniskach - jak praconik
schronu, w którym żyje kilkaset psów, ma "dbać o ich potrzeby
psychiczne", skoro ledwie ma czas "obrobić" zwierzaki, jeśli chodzi
o sprzatanie i karmienie? Nie znasz schroniskowych realiów, przykro
mi. To nie wygląda jak na Animal Planet.

[1mzeta]

Fakt-dawno nie byłam. Tak się składa,że znam schroniskowe realia- wiem jak
wygląda sprawa z "obrobieniem" psów.
Nie miałam na celu obrazić nikogo z tych którzy zajmują się psiakami-
stwierdziłam tylko w inny sposób jak te realia wyglądają- za mało czasu na
opiekę "duchową" bo i tak za mało czasu na opiekę fizyczną.

[rikol]

Normalne jest, ze pies zachowuje sie inaczej w schronisku niz w domu. Czasem
pies zastraszony w schronisku, w domu staje sie psem bardzo pewnym siebie - i to
dobrze. Nie ma nic gorszego niz pies lekliwy, szczegolnie jesli ten pies jest
duzy i na zagrozenie reaguje agresja.

[1mzeta]

Wiesz...tu się nie zgodzę do końca- idąc do schronu po psa jak się ma pojęcie o
psychice zwierząt to jest się w stanie dobrać w miarę odpowiedniego psa dla tej
osoby która po niego przyszła. Wiem o czym piszę.
Podstawowym błędem jaki ludzie robią będąc już w schronisku (oprócz zwrócenia
uwagi na wygląd psa) to kontakt wzrokowy ze zwierzęciem i dotknięcie (lub próba
dotyku) przez kraty.
Do psa podchodzisz bez patrzenia mu w oczy, kucasz bokiem przy furtce od boksu i
czekasz na reakcję- w żadnym razie nie dotykasz. Obserwujesz co pies robi-jak
się zachowuje. Temat rzeka i nie wiem czy opisując to tak na forum potrafię
przekazać sens takiego zachowania. Na pewno nie oddasz pod opiekę psa
super-hiper aktywnego starszej pani która potrzebuje towarzysza na spokojne
popołudnia- bo np. piesek w schronisku wygląda identycznie jak jej poprzedni i
pani musi mieć tego.
Jeśli potrafisz z zachowania psa określić z jakim typem mniej-więcej masz do
czynienia to już połowa sukcesu.
Nie ma psów ze schronisk 100% pasujących do nowych właścicieli-spełniających ich
oczekiwania i wymagania- z odpowiednio dobranym psem można pracować i osiągnąć
dobre rezultaty- tylko takie adopcje mają szansę na powodzenie- reszta niestety
kończy się powrotem na stare kąty. Oby takich jak najmniej.

[titta]

Wiem ze brutalnie to zabrzmi co napisze ale pies to zwierze, a nie
czlowiek, krory rozumnie pojmie wzajemne relacje:
Jak pies warczy, to kladziony jest pyskiem do ziemi (dopuki
przestanie sie buntowac), a corka grzebie w misce. Potem glaszcze i
karmi.
(Oczywiscie chorego, zle czujacego sie, obolalego psa zostawia sie w
spokoju i nie placze mu sie w poblizu miski.)

[titta]

Ach i oczywiscie zalezy od rodzaju warczenia: czy jest to zlosc (za
ktora pojdzie klapniecie), czy raczej informacja "zostaw mnie w
spokoju". Bo nawet pies ma prawo do prywatnosci i spokoju.

[1mzeta]

Należy jeszcze dodać, że płasko na boku, trzymany za głowę tuż przy
żuchwie-nigdy za szyję.

[rianka]

titta napisała:

>
> Jak pies warczy, to kladziony jest pyskiem do ziemi (dopuki
> przestanie sie buntowac)

Weź zachowaj te swoje "dobre rady" dla siebie, bo możesz tylko komuś
zaszkodzić! Twoje metody pochodzą chyba z obozy wojskowego :/

[1mzeta]

Akurat to jest normalna rada i działa. Pojęcia nie masz o tym jak wygląda
uległość- bo właśnie tak wygląda-zwłaszcza jeśli zadecyduje o niej przewodnik
stada-nie ważne czy człowiek czy inny pies.

Pozwalanie psu na warczenie na siebie i innych członków rodziny i nie reagowanie
to dopiero może komuś zaszkodzić.

[rianka]

To Ty guzik wiesz o psychice psa, co widać po Twoich powyższych
wypowiedziach! Powtarzasz jakieś banały, które gdzieś zasłyszałaś,
albo wyczytałaś i uważasz to za świętość...

[1mzeta]

Tia..... tak sobie to tłumacz....

[daga_1]

Pies ma prawo do świętego spokoju zwłaszcza kiedy je i leży na swoim legowisku.
I tego dziecko powinno być uczone od małego a nie pies. Kupcie dzieciom
pluszaki, będzie najbezpieczniej. Po co ludzie kupują duze psy, potem mają małe
dzieci i problem.

[sadosia75]

> Jak pies warczy, to kladziony jest pyskiem do ziemi (dopuki
> przestanie sie buntowac), a corka grzebie w misce. Potem glaszcze
i
> karmi.

Blagam Cie nie udzielaj takich rad bo ktos w ogole nie zorientowany
w temacie zrobi krzywde i sobie i psu.
tak psa sie NIE wychowuje. pozytywne metody wychowania psa daja
praktycznie 90% skutecznosci. to o czym Ty piszesz mozna z
latwoscia zaliczyc do wychowania przy pomocy sily, przemocy. Moze
jeszcze zaproponujesz kolczatke jak pies bedzie sie wyrywal podczas
spaceru?
Naprawde daruj sobie takie rady. Zaden szanujacy siebie i zwierze
czlowiek nie postapi tak.

Pies warczy bo ostrzega. w takim momencie trzeba psa skarcic (
slownie nigdy sila !! ) nagradzac za dobre zachowanie, porzadane
zachowanie. pies nie kojarzy co jest zle a co dobre. pies kojarzy,
ze za zachowanie A dostaje nagrode a za zachowanie B zostaje
skarcony slownie.
Nasz goldeno-podobny pies warczal kiedy podchodzilo sie do miski.
dzieki radom Tenshii i naszej cierpliwosci na dzien dzisiejszy
mozemy do jedzacego psa podejsc wlozyc reke do miski, robic z miska
to co my chcemy bo to MY jestesmy nad psem a nie on nad nami.
ale pies jest wychowywany metodami pozytywnymi nigdy psa nie
rzucalismy na ziemie, nie przyduszalismy go do podloza i nie
ciagalismy go za skore na karku.
o dziwo z psami jak z ludzmi- uczymy pozytywna metoda ktora
eliminuje strach u psa i pies reaguje pozytywnie. jesli pies choc
przez chwile bedzie sie nas bal i bedzie sie bal, ze zrobimy mu
krzywde to w tym momencie wg mnie zawiedlismy na calej linii.
pies ma sluchac i byc posluszny ale nigdy nie powinien bac sie o
siebie bedac w naszym towarzystwie. jesli wyczuje zagrozenie to
normalne, ze reaguje agresja. musi sie bronic. a Twoja metoda
wlasnie do obrony zmusza psa.

[semi-dolce]

Obydwoje macie rację. Tzn. zmuszenie psa do przybrania pozycji uległej -
położenia się jest w sytuacjach skrajnych bardzo dobrą metodą. Ale należy go
zmuszać słownie, nie fizycznie. U mnie działa - 6 moich psów, każdy większy,
cięższy i silniejszy niż ja, na "wywarczane" odpowiednim tonem "waruj!" leży
rządkiem na ziemi.

[rianka]

Ja stanowczym głosem wydaję komendę "waruj" - ale nigdy siłą nie
przyduszam psa do ziemi! Przecież nie chodzi o pokazanie swojej siły
fizycznej, ale przewagi i siły psychicznej...

[sadosia75]

Wlasnie o to mi chodzi o pokazanie psu, ze jestesmy wyzej nad nim
ale komenda slowna a nie sila przyciskac psa do ziemi.
Semi mnie chodzi o to, zeby nie uzywac sily podczas karcenia a
jedynie slow, komend.
Sam pomysl w sobie jest dobry czyli pies waruje ale wykonanie
pomyslu ( przyduszanie psa do ziemi ) jest juz tragiczne.

Rianka wybacz, ze pod Twoj post sie podpinam ale leniwe dzis ze
mnie babsko z gigantycznym katarem i tak mi wyszlo :))

[semi-dolce]

No ja siły nie używam. Moje psy są silniejsze i większe ode mnie. Gdybym chciała
uzyć siły musiałabym je nie wiem, bić kijem bejzbolowym. A to nie mój styl ;)

Polecam właścicielom warczących psów ;)

[rianka]

www.dogs.gd.pl/kliker/agresja/warczenie.html

[rianka]

Kurcze, miało być na końcu wątku ;)

[sadosia75]

To Ty strasznnie malutka musisz byc :p

No u mnie Drago tej zimy ciagal mnie na sankach. Musze przyznac,
ze silny jest bardzo ale lagodny niesamowicie.
Mnie reka by odpadla gdybym musiala uderzyc zwierze. nigdy nie
bilam zwierzat, nawet gazeta jak tu ktos zasugerowal i dobrze nam
sie zyje poki co. zmian zadna ze stron nie planuje :)
choc kto wie koty czasem przystepuja do ataku lydek moich
oczywiscie bo meza nie sa smakowite :)

[1mzeta]

A gdzie wyczytałaś słowo "przydusić"?
Czytać ze zrozumieniem nie potrafisz- wyraźnie napisałam,że nigdy nie trzyma się
za szyję tylko w okolicy żuchwy -nie wspominałam też nic o użyciu hiper siły czy
wrestlingu. Czy w twoim słowniku przytrzymanie oznacza przyduszenie?

[sadosia75]

a jak nazwiesz polozenie psa na ziemi? sam sie kladzie czy mu w tym
pomagasz? bo jesli sam to po co trzymac za pysk? nie wystarczy, ze
ma karne warowanie?
a jesli nie kladzie sie sam i mu w tym pomagasz to wybacz ale dla
mnie to przyduszanie psa do ziemi bo robi sie to wbrew psu i uzywa
sie sily.

[...]

[cloclo80]

Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.

[1mzeta]

Tu wątek o psie,a nie o bydle.

[listekklonu]

Moim zdaniem przede wszystkim powinnaś nauczyć dziecko, że pies to nie
pluszak i że nie powinno się wiercić przy psiej misce, kiedy ten je.
No i nie słuchaj niewolniczo tych teorii dotyczących pozycji w
stadzie. Pies to nie wilk.

[mary_an]

U nas bylo to samo, ale jak pies pare razy dostal porzadny opiernicz to sie
skonczylo. Teraz jak na przyklad wezmie do pyska jakas mala zabawke, to mozna mu
wsadzic reke po lokiec do geby i nie reaguje. Tak samo z fotelem - oczywiscie
wyleguje sie na kanapach, kiedys probowal warknac, ale od razu reakcja bylo
skarcenie go - teraz po prostu zlazi i kladzie sie na podlodze, jakby nigdy nic.
Z miska czasami do tej pory ma takie wyskoki, ale zostaje skarcony i koniec.

Tak jak w superniani ma swoje miejsce, gdzie ma siedziec za kare - sam, pod
schodami. I ma czekac, az go sie z powrotem zawola. Czasami jak siedzial sam w
domu i cos narozrabial, np. stlukl wazon, to jak wracamy on juz siedzi pod
schodami z podkulonym ogonem i okrutnie smutnym spojrzeniem :) Taki madry jest -
sam sie karze :)))

Rady z pilnowaniem dziecka sa bez sensu - wtedy pies sie nauczy, ze w hierarchii
stoi nad mala. Jak on je, to on jest tu panem i dziecko nie przeszkada. I jak
kiedys mala jednak podejdzie do miski, to jeszcze naprawde cos sie stanie -
dlatego od razu musi wiedziec, ze mala jest nietykalna, jak chce mu zabrac
miske, albo zepchnac z fotela to on nie ma prawa nic zrobic. I to ty musisz go
strofowac i karac a nie mala. Juz ktos kiedys pisal o zachowaniach stadnych -
pies na pewno zalapie o co chodzi.

Dziś warczy, za pół roku pogryzie

[ofiara_przemian]

Niestety, też zrobiłam ten błąd, przysposabiając do naszej rodziny
pieska - ślicznego szczeniaczka, który teraz okazał się być
potworem. Uznaje tylko mojego męża, a resztę rodziny próbuje
ustawiać według swojego "widzimisię". Dobrze, że ostatnio
wyprowadziłam go w kagańcu, bo by mnie chyba zagryzł. Nakrzyczałam
na niego, bo wyrywał się na smyczy do innego psa, więc się na mnie
rzucił - podrapał, a pewnie by pogryzł, gdyby nie rzeczony kaganiec.
Powiedziałam mężowi, że ma bydle uśpić albo oddać komuś, ale zaczął
lamentować, że go ułoży - rocznego psa! Akurat! Koniec końców, ja
nie wychodzę z bydlęciem na spacer, robi to jego pan. Ale sierściuch
obwarczał mnie wczoraj, kiedy próbowałam go przesunąć (leżał w
drzwiach). Ja po prostu nie znoszę tego psa i boję się o dzieci, jak
mnie wkurzy, to uśpię bez mrugnięcia okiem, na zachodzie to nie
problem, u nas - korowód. Przecież Polacy uwielbiają pieski, a
weterynarz tłumaczy się jak zdarta płyta: "musi najpierw kogoś mocno
pogryźć, żeby była podstawa do uśpienia". Myślę, że stąd biorą się
te porzucone zwierzęta, z którymi właściciele w pewnym momencie
przestają sobie radzić, agresywne, a potem niebezpieczne już jako
bezdomne, bo weterynarz nie rozumie, że lepiej poddać zwierzę
eutanazji, niż posłać w diabły na bezdomność lub doprowadzić do
prawdziwej tragedii. Pies jest ostatnim domownikiem, któremu
należałoby w pełni zaufać. To drapieżnik, choć udomowiony.

[rianka]

Nie dziwię, że "bydle" tak na Ciebie reaguje, skoro tyle w Tobie
nienawiści do psów... ;]

Jesteś taka głupia czy udajesz?

[ofiara_przemian]

Masz chyba ten sam problem, co 80% właścicieli czworonogów, nie
rozumiesz, że pies nie ma prawa dominować w domu, na dodatek pełnym
dzieci. Twój kretyński post jest jak wyjaśnienie mojej sąsiadki,
której pies pogryzł dziecko sąsiada: "najwyraźniej poznał się na
złym człowieku". Jesteś idiotką, tak podejrzewam. Przypuszczam
także, że nigdy nie widziałaś człowieka pogryzionego przez psa ani
psa z problemami neurologicznymi. Mam też prawo sądzić, że kochasz
bardziej psy niż ludzi i własne dziecko byłabyś w stanie wytresować,
żeby tylko nie stresowało pieska, pupilka mamusi. Rzygać mi się
chce, jak czytam posty takich dyletantów, jak ty. Nie masz pojęcia,
co to jest całodzienne użeranie się ze zwierzęciem, które jest
agresywne, bo tak ma i już. Owszem, nie jestem fanką psów, bo
obsrywają trawniki i śmierdzą, bez wyjątku. Nie byłam też
zwolenniczką brania psa do domu, ale cóż, mąż się uparł. Obejrzyj
sobie taki program na TVN Style "Ja albo mój pies". Tam ostatnio po
prostu uśpiono agresywnego psa, nota bene cocker spaniela, u nas
prędzej zostanie okaleczone jakieś dziecko, staruszka albo dojdzie
do kolejnego śmiertelnego wypadku, niż społeczność miłośników psów
zrozumie, że nie prawa do terroryzowania całej reszty obecnością
swoich niezrównoważonych czworonogów.

[rianka]

Żenująco niski poziom twojej wypowiedzi dyskwalifikuje cię z dyskusji
ze mną. EOT

Niestety, potwierdzam - nic nie rozumiesz

[ofiara_przemian]

Gdybyś czytała, co piszą inni, a nie upajała się swoimi "jedynie
słusznymi tezami" prezentowanymi przy pomocy słownictwa na poziomie
sześciolatka, zauważyłabyś, że używam o wiele bogatszej gamy słów,
niż to zawierają kolorowe pisemka dla panienek o "różowej"
mentalności, takiej dokładnie, jak twoja. Twoje rady są o kant stołu
potłuc, podejrzewam, że ujawnił się u ciebie tzw. syndrom braku płci
przeciwnej, bo wypowiadasz się jak zatwardziała stara panna, która z
braku laku kocha pieski, bo one przynajmniej nie protestują. Nie
życzę ci pogryzienia przez bydlę, po którym już żaden facet na
ciebie nie spojrzy, zamiast w pracy, wylądujesz na głodowej rencie,
ale jak tak dalej będziesz tak tkwić w swoich przekonaniach, to los
cię pokara.

[tlenek_cynku]

Nie wiem co gorsze. Słownictwo na poziomie sześciolatka czy na
poziomie agresywnego frustrata, któremu w życiu nie wyszło :D

[rianka]

ofiara_przemian napisała:

> zauważyłabyś, że używam o wiele bogatszej gamy słów,
> niż to zawierają kolorowe pisemka dla panienek o "różowej"
> mentalności, takiej dokładnie, jak twoja. Twoje rady są o kant
stołu
> potłuc, podejrzewam, że ujawnił się u ciebie tzw. syndrom braku
płci
> przeciwnej, bo wypowiadasz się jak zatwardziała stara panna, która
z
> braku laku kocha pieski, bo one przynajmniej nie protestują.

Zaplułam monitor! :D

[rikol]

Widac tez wyraznie, ze pies uznaje meza jako przewodnika, a ciebie i dzieci
zdominowal. Jest po prostu zle wychowany.

Co do problemow psychicznych czy neurologicznych, to jest widoczne, ze z psem
jest cos nie tak, konkretna chorobe natomiast powinien stwierdzic weterynarz.
Zobacz, ze jakos weterynarzy psy nie gryza. Dlaczego? Otoz weterynarz uczyl sie,
jak nalezy traktowac zwierze, zeby nie wzbudzac w nim strachu.

Jesli chodzi o gryzienie 'zlych ludzi', to jest w tym troche racji. Znam wiele
przypadkow, gdzie sasiedzi draznili psa, rzucali w niego kamieniami, a potem
byli bardzo zdziwieni, ze pies ich nie lubi, warczy czy atakuje. Oczywiscie
zawiadamiaja policje, jaki to gro