Powieści historyczne

[nomina]

Na wątku o debiutantach pojawiła się kwestia możliwości publikacji powieści
historycznej. Zakładam więc osobny wątek dla autorów i miłośników tego
gatunku. Piszcie o swoich tekstach i swoich bolączkach autorskich, o
wydawnictwach przyjaznych temu gatunkowi - w Polsce i zagranicą, ale i o tym,
jakich tematów Wam brakuje w powieści historycznej, o czym chcielibyście
czytać. Zapraszam :)

PS. Skajstop, mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko takiej inicjatywie :)?

[skajstop]

Nie mam, a nawet może wesprę dyskusję, bo to temat bliski memu sercu :)

Mam jedynie nadzieję, że w ślad za tą inicjatywą nie pojawi się trylion innych w
rodzaju "powieść łotrzykowska dla 13-latków" :D

Zacznijmy od pytania, czy powieść historyczna (lub opowiadanie) pisana przez nas
musi opowiadać o losach Polaków, czy może sobie błądzić np. po dziejach
tybetańskich mnichów lub wielbłądzich krążowników pustyni :D

[nomina]

Może błądzić :). Jeśli zaakcentowałam historię Polski, to tylko dlatego, że jest
to temat bliski memu sercu ;), a ostatnimi laty traktowany po macoszemu. Już,
już polskie wydawnictwa powolutku zaczynają sobie przypominać o gatunku, wydając
tłumaczenia zachodnich utworów (moja ostatnia fascynacja - "Religia" Willoksa),
ale polskie powieści pojawiają się chyłkiem, ukradkiem. W zasadzie poza
twórczością naczelnego Sarmaty Fabryki Słów (którą zresztą bardzo lubię)
niewiele się pojawia: ot, epizodycznie Otwarte, Świat Książki. Nawet Bellona w
beletrystykę historyczną słabo idzie, choć przecież opracowania popularnonaukowe
ma zacne. Od biedy do historii można zaliczyć książki Marka Krajewskiego, choć
sceneria Breslau jest raczej rekwizytem niż tematyką, więc klasyfikacja może być
dyskutowana. A z tego, co wiem z własnych doświadczeń i obserwuję - powieści
historyczne powstają. Tylko nie ma gdzie ich wydawać.

A propos: ankieta - czy brakuje Wam wydawcy specjalizującego się w powieściach
historycznych, ale ukazujących tę historię utworach przygodowych,
łotrzykowskich, żartobliwych, sensacyjnych (ale nie w postaci kolejnych klonów
Dana Browna i pociotków Mesjasza i Marii Magdaleny)?

Drugie pytanie: jakie okresy historyczne Was interesują jako czytelników, jakie
- jako autorów?

PS. Strasznie krępujące jest dyskutowanie o książkach na forum, na którym
pojawiają się autorzy. Nigdy nie wiadomo, czy się nie objeżdża dzieła rozmówcy :D.

[donetta]

nomina napisał(a):

> ale polskie powieści pojawiają się chyłkiem, ukradkiem. W zasadzie poza
> twórczością naczelnego Sarmaty Fabryki Słów (którą zresztą bardzo lubię)
> niewiele się pojawia: ot, epizodycznie Otwarte, Świat Książki. Nawet Bellona w
> beletrystykę historyczną słabo idzie,

I tutaj muszę się zgodzić. Odnoszę podobne wrażenie, i zastanawiam się,
dlaczego polscy wydawcy chętnie wydają powieści obcych autorów, jakoś nie
zauważając rodzimych. Bo przecież są wydawnictwa polskie, które specjalizją się
w powieści historycznej jak Rebis czy Książnica. Ale polskich autorów powieści
historycznych ze świecą szukać.

Inna rzecz, jako czytelnik ciekawa jestem spojrzenia na tematy już poruszone
kiedyś przez autorów, przez Sienkiewicza na przykład. Chciałabym aby autor
obnażył epokę, ukazując okres np.potopu oczyma człowieka dwudziestego
pierwszego wieku bez tych pompatycznych słów o patriotyzmie i miłosci.

[skajstop]

Autorami nie ma co się przejmować :-)

Natomiast ad meritum, podejrzewam, że nadciąga fala polskich powieści
historycznych, bo ileż można wydawać tłumaczenia? Tylko oferta autorów i autorek
musi być ciekawa.

Nb. wyspecjalizowane wydawnictwo to nie jest taki dobry pomysł, bo ostatnio ci
wydawcy, którzy siedzą tylko w jednej niszy, zaczynają mieć kłopoty. Lepsze są
duże, mocne rynkowo firmy.

[nomina]

skajstop napisał:

> (...) Natomiast ad meritum, podejrzewam, że nadciąga fala polskich powieści
> historycznych, bo ileż można wydawać tłumaczenia? Tylko oferta autorów i autore
> k
> musi być ciekawa.
>
> Nb. wyspecjalizowane wydawnictwo to nie jest taki dobry pomysł, bo ostatnio ci
> wydawcy, którzy siedzą tylko w jednej niszy, zaczynają mieć kłopoty. Lepsze są
> duże, mocne rynkowo firmy.

Ja mam nadzieję, że nadciąga :). Nie ukrywam, że nagłe zainteresowanie rodzimą
powieścią historyczną bardzo będzie mi na rękę.

Duża, mocna rynkowo firma zawsze ma lepiej. Ale trafiona specjalizacja też
pozwala wyrobić sobie pozycję, znów przywołam Fabrykę Słów. Całkiem nieźle sobie
poczynają na rynku wydawniczym.

[donetta]

skajstop napisał:

> Nb. wyspecjalizowane wydawnictwo to nie jest taki dobry pomysł, bo ostatnio ci
> wydawcy, którzy siedzą tylko w jednej niszy, zaczynają mieć kłopoty. Lepsze są
> duże, mocne rynkowo firmy.

Takie są fakty, wydawnictwa, które dotąd wydawały wyłącznie pozycje naukowe
otwierają się na beletrystykę. Dlatego dziwi mnie kiedy wysyłam propozycję do
wydawcy, i dostaję odpoiwedź, nie wydajemy powieści historycznej. Ja bym
odpowiedziała tak: Nie wydajemy, ale możemy wydać. Może warto zaryzykować?

[donetta]

Ciekawy wątek, wpadnę tu później, by dorzucić swoje. Pozdrawiam.

[malgga]

Dołączam się do sugestii donetty, aby w powieścich historycznych opowiadać o
polskiej historii z punktu widzenia współczesnego człowieka, bez niepotrzebnego
zadęcia, tonu narodowo-wyzwoleńczego i martyrologii. Uważam, że dosyć tego było
w relacjonowaniu naszych dziejów.
Jako czytelniczkę interesowałyby mnie powieści historyczne skupiające się na
życiu obyczajowym danej epoki. Szczególnie ciekawe byłyby książki, których
akcja toczyłaby się w osiemnastym (zwłaszcza w czasach króla Stanisława
Augusta) i w dziewiętnastym wieku.

[nomina]

malgga napisała:

> Dołączam się do sugestii donetty, aby w powieścich historycznych opowiadać o
> polskiej historii z punktu widzenia współczesnego człowieka, bez niepotrzebnego
>
> zadęcia, tonu narodowo-wyzwoleńczego i martyrologii. Uważam, że dosyć tego było
>
> w relacjonowaniu naszych dziejów.

A ja bardzo chętnie poczytałabym coś odzwierciedlającego mentalność danej epoki,
gdzie autor właśnie nie patrzy z punktu widzenia współczesnego człowieka. To
trudne, bo przecież jesteśmy obciążeni jakąś wiedzą, doświadczeniami, życiem w
określonym czasie - ale kto powiedział, że życie autora jest łatwie ;)?

[nomina]

Łatwe miało być :).

PS. Mało historyczno-czytelniczych marzeń. Czyżby na forum GW buszowali prawie
wyłącznie wielbiciele prozy współczesnej?

[donetta]

Myślę, że ten temat nadaje się również na forum ksiązki, i być może właśnie tam
budziłby większe zainteresowanie.

[nomina]

Przeoczyłam Twój post. Może niech wątek zostanie tutaj, czy jest sens go
dublować? A może wydawcy poczytają nasze "petycje" i przywrócą do łask (czyt.
profilu wydawniczego) powieść historyczną w wykonaniu polskich autorów :).

[zielonamysz]

To rynek decyduje.Nie wydawca.
Uwazam,ze Amanda Quick a la mode polonaise moglaby nawet zrobic dobra robote.
Przygotowac pole dla powazniejszych(nieco) ksiazek.
Tak jak Grochola otworzyla drzwi.
Czy np w Niemczech sa tego typu autorki?Czy to jest rynek opanowany przez
anglojezyczna literature?
Tak sie zastanawiam To troche bajka- dzieje sie wszedzie i nigdzie.Nasze realia
moze by były smieszne? Ciekawe jakie sa naklady tego typu ksiazek.
Poza tym tam sex i sceny erotyczne sa dosc silnie eksponowane a u nas
bogoojczyzniany kraj i inna wrazliwosc.
A te opisy milosnych uniesien nie sa w tych ksiazkach bez powodu. One sa
-zastepczo..
To cos na ksztalt lekkiego porno..wersja light.
I teraz, powiedzmy; staroscianka tarzajaca sie w bibliotece z..czesnikiem...np...
No nie wiem....

[nomina]

Starościanka z cześnikiem, powiadasz? No, mogłoby być niezłe :). Albo magnatówna
z kresowych rubieży z kozackim watażką :D.

No właśnie :DDD

[malgga]

Widzisz, już masz dobry pomysł z tą magnatówną i kozakiem :D. Pasuje jak ulał
do Amandy Quick po polsku.

[malgga]

W Niemczech ksiązki a la Amanda Quick ukazują się w wydawnictwie "Moments" (co
za nazwa :D).
Jednak większość dzieł to w miarę solidnie napisane powieści z wątkiem
romansowym, obyczajowym lub przygodowym. W segmencie tego "poważnego" typu
powieści historycznych dominują niemieckojęzyczni autorzy.
Myślę, że romanse historyczne a la Amanda Quick zostałyby dobrze przyjęte.
Skoro ludzie czytają (piszę ludzie, bo może też faceci czytają)Amandę Quick, to
pewnie też nie będą mieli nic przeciwko romansikowi starościanki z cześnikiem.

Powyższy post to odpowiedź na post zielonejmyszy

[malgga]

O mentalności

[skajstop]

Kiedy usiłujesz odtworzyć mentalność np. człowieka średniowiecznego, pojawia się
problem, że a) musiałabyś się nieźle napracować, aby w ogóle się zbliżyć do
prawdy b) pytanie za 10 punktów, czy czytelnik by to zaakceptował. Bo może by
odrzucił, uznając za ekstrawagancję lub wręcz jakąś niepojętą grafomanię?

Ergo, zapewne z tego właśnie powodów większość książek historycznych w ogóle
omija ten problem, milcząco zakładając "człowieka współczesnego" :-)

[nomina]

Pewnie tak. I myślę, że punkt pierwszy przeważa :).

[skajstop]

nomina napisał(a):

> Pewnie tak. I myślę, że punkt pierwszy przeważa :).

Niekoniecznie. Jasne, że to masa roboty, ale...
Zauważ, że w recenzjach i opiniach czytelników o tekście pojawia się problem
tzw. logiki tekstu. Czyli coś powinno wynikać z czegoś, prawda?

Tylko, że kiedy masz np. bohatera średniowiecznego, który jest w stanie objąć
myślą wszystkie siedem pełnych szkieletów św. Piotra, rozsianych po sanktuariach
całej Europy i nie widzi w tym problemu, podobnie jak w wiarygodności cudów (i
tak dalej, i tak dalej...), to jego zachowania wcale nie muszą podlegać
racjonalizmowi w duchu oświeceniowym, że sobie pojadę skrótem myślowym.

A potem krytyk, albo i wcześniej wydawca, zjedzie ci książkę, że "bohater
zachowuje się nielogicznie". No jasne, że nielogicznie dla człowieka XXI wieku.
Ale logicznie z punktu widzenia rzeczonego średniowiecza :)

Taki mały problemik, co z tym począć, no nie? :)

[nomina]

To prawda. Aczkolwiek chciałabym, żeby krytyk był na tyle rozumny, żeby
dostrzegł powiązania między umiejscowieniem czasowym bohatera a jego logiką.

[donetta]

nomina napisał(a):


> A ja bardzo chętnie poczytałabym coś odzwierciedlającego mentalność danej
epoki
> ,
> gdzie autor właśnie nie patrzy z punktu widzenia współczesnego człowieka. To
> trudne, bo przecież jesteśmy obciążeni jakąś wiedzą, doświadczeniami, życiem w
> określonym czasie - ale kto powiedział, że życie autora jest łatwie ;)?

Właśnie, wydaje się to niemozliwe. Bo jak przedstawić wiernie historię, której
nie byliśmy świadkami, jak przedstawić mentalność ludzi? Jest to bardzo trudne,
i raczej pozostaje w sferze domysłów autora, wyczucia i intuicji, którą
posiłkuje się wówczas, gdy nie znajduje odpiwiedzi na swoje pytania w źródłach
historycznych.
Dlatego myśle, że powieść historyczna jest zupełnie subiektywnym obrazem autora
bardzo zaleznym od czasów, w których tworzy.

[skajstop]

donetta napisała:

> Dlatego myśle, że powieść historyczna jest zupełnie subiektywnym obrazem autora
> bardzo zaleznym od czasów, w których tworzy.

Sto procent zgody.

[nomina]

Każda powieść jest subiektywnym obrazem autora :)

[donetta]

właśnie, dążenie do obiektywizmu w przypadku powieści historycznej jest złudne,
wszak to tylko literatura piękna. Druga rzecz, jak daleko autor może(wolno mu)
posunąć się w tym subiektywnym widzeniu historii, na ile może nagiąć historię
do potrzeb fabuły swojej powieści. W jakim świetle przedstawić postacie, którym
zabiera nazwisko i życiorys by wykreować je na nowo. Tak więc powieść
historyczna jest jedynie historią prawdopodobną, czy uprawdopodobnioną.

[nomina]

Jak napisał Jacek Kaczmarski - "za dzieje nasze - zbiór klechd".

[azubin]

Oczywiście, że każdy utwór stanowi swoistą wizję autora, która w co najwyżej
drobnym stopniu koresponduje z rzeczywistością.
I oczywiście pewne rzeczy jest trudno pokazać w taki sposób, aby były i zgodne
z zachowanym obrazem rzeczywistości i możliwe do zaakceptowania przez
współczesnego czytelnika (choćby standardy piękna, niektóre kwestie związane
choćby z higieną i stanem zdrowia...) Natomiast uważam, że mentalność -
oczywiście w sposób odpowiednio uproszczony, ze świadomością tego, że nasza
wiedza jest bardzo niekompletna i że każda wizja literacka nosi dodatkowo na
sobie niezatarte piętno samego autora - można próbować w pewien sposób pokazać
i to tak, że może ona być atrakcyjna. Choćby w przypadku średniowiecza -
uważam, że można tworzyć interesujące historie, które ukazują jednocześnie
pewne cechy, znacząco odróżniające ludzi żyjących ówcześnie od nas - znacznie
większą irracjonalność, płynne przejścia od okrucieństwa do całkowicie
nieuzasadnionej łaskawości, od wielkich zbrodni do stanów religijnej
egzaltacji, do podkreślania rzeczy tak banalnych, jak różnica warunków życia,
jak fatalizm pewnych okresów (to już w zasadzie samograj) - wiem, że to
wszystko to oczywistości, natomiast czasem z przerażeniem odkrywam, jak niska
jest świadomość większości ludzi w tym zakresie - przecież odnoszenie naszych
norm racjonalności, moralności, w ogóle postępowania do ludzi tak od nas
różnych jest równie powszechne, jak nieuzasadnione.

I to dla mnie jest największą siłą - czy wręcz urokiem powieści historycznej -
możliwość pokazania nawet nie prawdy o mentalności ludzi innych czasów (bo to
raczej niemożliwe), ale pokazywania, że ona była inna, jak wielka dzieli nas
przepaść.

Niestety nie wiem czemu, ale mam dość pesymistyczne przypuszczenia odnośnie
przyszłości - podejrzewam, że jeśli powieść historyczna się u nas odrodzi to
raczej jako znowu sposób mówienia o tych samych problemach współczesnych,
jedynie w historycznym kostiumie - i będzie tak samo zaangażowana jak
Sienkiewicz, może w innych aspektach bez jego patriotyzmu, ale jednak będzie
tak samo (nie wiem, może inaczej się nie da, się nie sprzeda, ale w każdym
razie szkoda...)

[nomina]

Azubin, zgadzam się. Ale sądzę, że i ten aspekt jest potrzebny, by pokazać
współczesnym, że nie jesteśmy jedyni w swoich przeżyciach, że historia jest
rodzajem cykliczności - a może bardziej spirali, bo w sumie nie wraca do tego
samego punktu? Wreszcie - ta historyczna odległość daje nam pewien dystans, a z
dystansu widać inaczej...

[nomina]

Na marginesie rozważań: bardzo spodobał mi się zabieg wprowadzony w "Powieści
historycznej" przez Akunina (mój drugi ulubieniec powieści retro), czyli
rozdział XI :).

[zielonamysz]

Dumas,dawno juz temu napisal-historia jest hakiem na ktory zawieszam swoje
powiesci.Był to pan ktory zdecydowanie umial pisac i mozna go czytac z
przyjemnoscia i dzis, a tego niestety nie okazdym autorze ówczesnym da sie
powiedziec, W czasach pana D, i pana Sienkiewicza czytelnikow ksiazek nie bylo
zbyt wielu i stad wynikal sukces obu panow jako autorow-rozszeszyli krag tych
ktorzy wczesniej ksiazek nie czytali. Moze to od nich, wlasnie od nich zaczela
sie masowa literatura popularna. Ksiazka historyczna umarla gdzies za mojego
dziecinstwa. Jeszcze w latach szesdziesiatych wychodzily takie fajne ksiazeczki
bardzo porzadnie wydawane w płotnie Lelum POlelum pamietam w tej serii wyszlo i
PUszkarz Urbano jak pamietam A potem Byla Konstancja Dobkiewiczowa, ktora pisala
ksiazki historyczne i pozniej już jakos nikogo nie pamietam,poza Muszynska
Hoffmanowa i Halina Poplawska ktra swietne ksiazki dla mlodziezy pisala i pisze
jak mniemam.
Dla dorosłych byl Dobraczynski albo Jasienica. Brandys. O Dobraczynskim zamilcze.
Cala tego typu literatura przesunela sie w strone dokumentu. I dobrze. Wszyscy
sie spiesza i dobrze napisane ksiazki reportazowo historyczne sa bardziej
wartosciowe niz malo wiarygodne historyczne powiescidla.Grupa wielbicieli
powiesci Kraszewskiego powoli wymiera.Może już wymarla Bylam bibliotekarka wiec
mam pojecie co kto czyta.
O ksiazki historyczne prosili emeryci i rencisci.Nikt inny. Dzis juz pewnie nie
zyja a jesli zyja to nie sa w stanie kupic ksiazki ze swojej emerytury.
Na miejsce ksiazek historycznych wszedl Sapek i fantazy Czy nie uwazasz
poodobnie Skaj? Szafarz jest bliski historii i jest przygoda.Zreszta Sapek
pozeglowal w strone historii. I jak mi sie zdaje Narrentum juz sie gorzej
sprzedaje. Gdyby nie nazwisko Sapka i jego marka byloby na pewno w ogole
kiepsko(mimo jakości).
Tu w tej dyskusji Skaj napisal o problemach z krytyką.Akurat to mnie gryzie. I
nie chodzi mi nawet o profesjonalstow tylko o zwyklych odbiorcow Mlodszych ode mnie
Ja sie motam z moja ksiazka juz dwa lata. Detale,umiejscowienie w czasie: tego
nie moge bo w tym momencie to bylo niemozliwe, Jakie palili papierosy Jakie
ponczochy .Ile kawa w kawiarni.Jaka tam kawiarnia Jak wygladala. Kolo czego
przechodzi bohater idac tam a tam Jak wygladala przed wojna Krochmalna.Zapach.
Gazety w Krakowie i Warszawie Czy piatka tramwaj chodzila juz w pazdzierniku
39?Jeden pamietnikarz pisze,ze tak Inny ze nie >Gdzie to sprawdzic?
Czy jesli pisze ze rodzinne portrety deprymowaly profesora Rosenblatta jakby
pytajac: Co ty Zydku tutaj robisz? to czy mnie kto w ogon nie ugryzie?
Ja wiem,ze to aluzja pastisz do Tredowatej, tak mi wyszlo bo czasem sie pisze
samo - ale czy krytyk, czy Czytelnik bedzie to wiedzial Dokladam nazwisko Stefci
Rudeckiej,ale czy to pomoze?
Czy Zydzi mnie nie ugryza bo uznaja ze Zydku to nie pc. A ja wiem, ze tak mysla
moi przyjaciele Zydzi ale to ..udowadnij cos takiego w razie czegoś.Gdyby ktos
yl bardziej papieski etc...
Czy jezyk mojej bohaterki nie jest zbyt nowoczesny? Czy odzywki brane ze starych
filmow i ksiazek typu Jak pragne zakwitnac itd nie będa zbyt anachroniczne Mnie
sie podobaja .Jak zalatwic ausweis i karty żywnosciowe Jak sie robilo
dokumenty.Jak stopien wojskowy Gdzie zandarmeria a gdzie gestapo Kto wtedy...to
czy tamto.
Czy nie zsuwam sie grafomanie gdy pisze o hrabinie itd. Moje poczucie humoru.Czy
ktos to zlapie?Ze tu sie wyglupiam,że to żart..
Tysiac problemow.
Teraz: - bombardowanie, wojna itd To dzis nie dosyc Nikt tak sie naprawde nie
boi wojny - wojna jest znana tak jak Barbara Radziwiłlowna. Oswojona.
By wciagalo trzeba zaskoczenia - wiec morduje mila postac Jasnygwint Prowadz
sledztwo w sprawie morderstwa w czasie wojny No i gimnastyka.
Czy to nie filosemickie?A moze antysemickie?Tu mina tam pocisk.
Czy to co za tym ,to co chce w tym... widac? Tysiac problemow.Nikomu nie radze.
Raz - Klopoty z odbiorca. Dla kogo to?
Czy to kogos interesuje? Kto to kupi?To pierwsze pytanie jakie nalezy sobie
zadac.Ile osob lubi takie ksiazki? To,ze my lubimy to nie dosyc.
Dwa. Technicznie trudne. Co juz napisalam. Detale sa czesto w ksiazkach hist
zenujaco ahistoryczne A gdy tlo jest swietne jak u Krajewskiego to historia do
bani. Mozna powiedziec olac detale .Jasne . Mozna napisac Czytal gazete miast
Gonca Krakowskiego.Palil papierosa.Miast palil egipskiego plaskego itd.
Ale ...to pachciarstwo a nie pisanie.I nie ma przyjemnosci.I po co wtedy pisac
historyczna jak ona nie historyczna. Fabula musi jednak byc po cos a nie tylko
byc To sie musi szybko czytac bo teraz ksiazki musza byc szybkie -narzuca to
kino Jesli sa wolne sa hermetyczne i dla malej grupy a wtedy i wydawca nie
zarobi i autor tyz nie.Chyba ze krytyka odkryje naglosni itd Albo autor jest
dobrze umocowany -jak Akunin czy Krajewski i ich ksiażki nobilituje ich
status.Daje alibi.

Poza tym powiesc historyczna wymaga czasu. Gdy sie rozlozy karty na stole to ich
jest duzo bo tego wymaga fabula.Potem trzeba je przetasowac raz i drugi A potem
powiazac watki wydarzenia tak by to wciagalo co wymaga czasu czasu czasu i to
musi byc w czasie historycznym ktory ustwaia pewne rzeczy i utrudnia.I
piszesz i piszesz i piszesz. Trzy inne bym w czasie napisala. A przeciez tempus
fugit i jak nie piszesz to nie zarabiasz a jak nie wydajesz to cie nie ma. Never
again.I na pewno nie na debiut.Sapkowski moze sobie na to pozwolic Poza tym malo
kto.

[nomina]

> O ksiazki historyczne prosili emeryci i rencisci.Nikt inny. Dzis juz pewnie nie
> zyja a jesli zyja to nie sa w stanie kupic ksiazki ze swojej emerytury.

Ja zetknęłam się z osobami w wieku studenckim i ciut więcej, które były
zainteresowane, więc może nie wszystko jeszcze stracone?

Na pewno gatunek trzeba wskrzesić. Ale, moim zdaniem, rzecz w tym, by przekonać
czytelnika, że historia to dobra przygoda, to sensacja, to humor, to kryminał, a
nie tylko "nie rzucim ziemi, skąd nasz ród". Może - teraz głośno myślę - nawet
nie istnieje powieść historyczna, co historyczno-sensacyjna,
historyczno-przygodowa, romas historyczny, parodia historyczna. Może czysta
historia nadaje się właśnie do reportaży i dokumentów?
Dobry tekst plus dobry marketind zdziałają cuda. Trochę z innej beczki: popatrz
na sukces "Piratów z Karaibów". Na "filmach pirackich" położono już krzyżyk. A
jednak cykl osiągnął sukces. Wprawdzie, moim zdaniem, każda następna część jest
już gorsza, ale nie zmienia to faktu, że postać Jacka Sparrowa, który prowadzi
zresztą cały film, zawładnęła masową wyobraźnią i spowodowała zainteresowanie
tematyką piracką również w literaturze. Mniejsza o ocenę jakości, ale coś
drgnęło. Podobnie z historią. Zainteresowanie gatunkiem zaczęło się na dobra
sprawę po sukcesie komercyjnym książek Dana Browna. Dostrzeżono, że sensacja nie
musi oznaczać tylko szpiegów w Białym Domu ;). Inna rzecz, że rzesza naśladowców
Browna jest już męcząca.


> Ja sie motam z moja ksiazka juz dwa lata. Detale,umiejscowienie w czasie: tego
> nie moge bo w tym momencie to bylo niemozliwe, Jakie palili papierosy Jakie
> ponczochy .Ile kawa w kawiarni.Jaka tam kawiarnia Jak wygladala. Kolo czego
> przechodzi bohater idac tam a tam Jak wygladala przed wojna Krochmalna.Zapach.
> Gazety w Krakowie i Warszawie Czy piatka tramwaj chodzila juz w pazdzierniku
> 39?Jeden pamietnikarz pisze,ze tak Inny ze nie >Gdzie to sprawdzic?

Wszędzie, gdzie się da. Dotrzeć do żyjących warszawiaków. A jak już nic więcej
nie zdziałasz, zobacz, z których niejednoznaczności możesz zrezygnowac, a przy
niezbędnych - zaryzykuj. Najwyżej w drugim wydaniu poprawisz :). Dyskusja tylko
da rozgłos książce, a przy okazji może odezwać się ktoś, kto wie, widział, może
potwierdzić. Ja bym tak zrobiła...

> Czy jesli pisze ze rodzinne portrety deprymowaly profesora Rosenblatta jakby
> pytajac: Co ty Zydku tutaj robisz? to czy mnie kto w ogon nie ugryzie?
> Ja wiem,ze to aluzja pastisz do Tredowatej, tak mi wyszlo bo czasem sie pisze
> samo - ale czy krytyk, czy Czytelnik bedzie to wiedzial

Ślepy w karty nie gra. Jestem przeciwniczką wyjaśniania wszystkiego
łopatologicznie. Znów przywołam Kaczmarskiego "mądremu to na nic, głupi nie
uwierzy" :). Trzeba szukać, dokształacać się. Od odmóżdżania są inne typy czytadeł.

Dokladam nazwisko Stefc
> i
> Rudeckiej,ale czy to pomoze?

Ja bym nie dokładała :)

> Czy Zydzi mnie nie ugryza bo uznaja ze Zydku to nie pc. A ja wiem, ze tak mysla
> moi przyjaciele Zydzi ale to ..udowadnij cos takiego w razie czegoś.Gdyby ktos
> yl bardziej papieski etc...

Na to nic nie poradzisz. Zawsze znajdzie się ktoś, kto w torebce uzna skłonności
do homoseksualizmu ;). A w razie czego, jak piszesz, dowód masz prosty: aluzja
literacka, do rozszyfrowania bez problemu. Adwersarzy ośmieszysz, a ataki z
reguły przysparzają popularności atakowanemu :).

Moje poczucie humoru.Cz
> y
> ktos to zlapie?Ze tu sie wyglupiam,że to żart..

Też ryzyko. Toteż wbrew powyższej wypowiedzi - we własnej książce, będącej jedną
wielką stylizacją i parodią, zaznaczyłam to w podtytule. Ale akurat kwestia
poczucia humoru czy stylistyki będzie Cię męczyła w każdym gatunku literackim.

I
> piszesz i piszesz i piszesz. Trzy inne bym w czasie napisala.

A podobno Jacek Komuda pisze książkę w bodaj 3 miesiące :).
Na pewno przy powieści historycznej mnóstwo czasu zajmuje grzebanie po
archiwach. Ale to właśnie jest najprzyjemniejsze :D.

[nomina]

Miało być "marketing" i "kto w torebce zobaczy" :)

[donetta]

Kiedy pisałam swoją powieść też miałam wiele wątpliwości odnośnie epoki i
chodziło właśnie o te detale. No,ale nie na wszystkie pytania znajdujemy
odpowiedzi. Jednak w przypadku powieści historycznej łatwo jest pisarzowi
pominąć pewne kwestie, których nie zna, co do których ma wątpliwości, może je
jedynie zasygnalizować kilkoma zdaniami, co już byłoby kłopotliwe dla
scenarzystów, którzy chcieliby dokonać adaptacji filmowej powieści.
Powieść historyczna zawsze będzie tylko literaturą piękną, dobrze albo źle
opowiedzianą historią. Wiadomo, że najczęściej beletrystyka staje się
bestsellerem, a nie pozycja z literatury faktu. I wbrew pozorom napisać taką
książkę, która zainteresuje i wydawcę i czytelnika nie jest łatwo, tym bardziej
jeśli temat był już poruszony, i w pewnej mierze jest znany. Najtrudniej jest
obalić stereotypy. Jednak ciekawi właśnie to podejście autora do tematu,
zdarzenia widziane jego oczyma, postacie kreowane przez niego. I to właśnie w
powieści historycznej jest pasjonujące.
A czy powieść historyczna to przeżytek? Myślę, że nie. Może po prostu ten
gatunek literatury czeka na swój renesans?

[nomina]

Obyśmy my, autorzy, doczekali tego renesansu!

[malgga]

I my spragnieni polscy czytelnicy też!
Tak jak Wy zastanawiam się, dlaczego wydaje się powieści historyczne
zagranicznych autorów, a polskim rzuca się kłody pod nogi. Po prostu ręce
opadają.

[zielonamysz]

Tez tak mysle. Ze teraz powiesci historyczne moga odzyc. U nas.Bo gdzie indziej
maja sie niezle. Dlatego pisze historyczną. I dlatego,ze trzeba robic rzeczy
trudne bo latwe nie daja przyjemnosci
A to jest trudne.
Mamy wybor np historii w stylu Perez Reverte i Rylskiego. Obie zacne.

W kazdej historia jest wlasnie hakiem. Dumas to byl rozgarniety facet.
Donetta wziela na warszta rzecz bardzo trudna i stad jej problemy I jedna uwaga
-"" ednak ciekawi właśnie to podejście autora do tematu,
> zdarzenia widziane jego oczyma, postacie kreowane przez niego. I to właśnie w
> powieści historycznej jest pasjonujące"
To jest pasjonujace.Ale dla pewnej grupy (waskiej) odbiorcow.Większośc ksiazek
ma warstwy i jedni zdejmuja tylko wierzchnią i tych jest najwiecej wsrod
czytelnikow Ksiazka to towar a wiec musi byc ta pierwsza warstwa najprosza,
ciekawa, wciągajaca i stąd maska kryminalna i sensacyjna i romansowa,bo tych
ktorzy nie ida dalej, a smaczki mijają nie zauwazywszy ich nawet,jest najwiecej.
Dlatego ten co pisze musi miec przede wszystkim do opowiedzenia historie. Story.

[zielonamysz]

Dobry tekst plus dobry marketind zdziałają cuda. Trochę z innej beczki: popatrz
> na sukces "Piratów z Karaibów". Na "filmach pirackich" położono już krzyżyk. A
> jednak cykl osiągnął sukces. Wprawdzie, moim zdaniem, każda następna część jest
> już gorsza, ale nie zmienia to faktu, że postać Jacka Sparrowa, który prowadzi
> zresztą cały film, zawładnęła masową wyobraźnią i spowodowała zainteresowanie
> tematyką piracką również w literaturze. Mniejsza o ocenę jakości, ale coś
> drgnęło. Podobnie z historią. Zainteresowanie gatunkiem zaczęło się na dobra
> sprawę po sukcesie komercyjnym książek Dana Browna. Dostrzeżono, że sensacja ni
> e
> musi oznaczać tylko szpiegów w Białym Domu ;). Inna rzecz, że rzesza naśladowcó
> w
> Browna jest już męcząca.

Ale Piraci to cos wiecej niz film piracki.
To zabawa konwencja i tam blizej bajki czy fantazy niz do historii Sabatiniego
czy filmow z Burtem Lancasterem To raczej technika i komputer.
Rezyserzy dostali nowe zabawki.
Pisarze mają tylko komputery i zawartosc glowy.
Nowe jest pewne przeksztalcenie rzeczywistosci Cos co bylo w filmach Allena czy
Gumpie Teraz to mamy w ksiazkach .Ale to sciezka a nie droga.
Brown jest zupelnie ok ale masa byla i jest ksiazek rownie dobrych.
Na Kulturze jest art o tym, ze wydawcy nie robia badan marketingowych etc i ze
trafienie itd
To mity miejskie tworzone na uzytek marketingu.Ci co czytaja lubia wierzyc
pewnie ze sami wybieraja Wykazal im to marketing.Wydawcom.
Tu nie trzeba robic badan Wystarczy popatrzec na slupki.
Sprzedazy.
Kobieca spada - promujemy fantazy.
Fantazy w odwrocie lansujemy krymminaly.

Dyskusja tylko
> da rozgłos książce, a przy okazji może odezwać się ktoś, kto wie, widział, może
> potwierdzić. Ja bym tak zrobiła...

Nikt nie dyskutuje o ksiązce z literatury popularnej No,moze czasem na forum
nieoceniony Brain da sygnal i wywola jakąs dyskusje.
Wtedy wypowie sie kilka rozgarnietych osob dla ktorych warto te dyskusje
przeczytac i kilka mniej rozgarnietych i dla nich tez warto przeczytac i stado
nienawistnikow ktorzy sie dowartosciuja skaczac po kimkolwiek -Maslowskiej
Dehnelu czy Szczygle.czesto nie czytajac.Mniemajac.
W prasie sie tez nie dyskutuje tylko sa recenzje z literatury a la ambitnej
czyli udajacej taka. Pisza ja znajomi znajomym.
Nieznajomym nie pisza.
Nawet w zasadzie notek.
Nie mowie o wiadomosciach co sie ukazalo z przedrukowanym tym, co im dal
wydawca.To czasem drukuja bo lubia za frajer dostawac ksiazki.

Wydawcy u nas nie lansuja ksiazek nie maja strategii itd
Pedzą mile życie okoloksiazkowe. Wykonuja z okazji wydania taniec rytualny czyli
rutynowe ruchy.
Nic ich chyba z tego marazmu nie wyrwie.
Jedyna lansowana osoba byla Maslowska - ale
Dunin ledwo rzezil z malym wydawnictwem Ma znajomych stosownych I trafila mu sie
perla brylant i udalo sie.
Co najmniej kilka szczesliwych wypadkow Zdolna sliczna mloda ustosunkany
wydawca w potrzebie.ITd Itd
Miala dziewczyna fart. I dobrze.
Grochola tez byla lansowana ale to inna para kaloszy.

Ślepy w karty nie gra. Jestem przeciwniczką wyjaśniania wszystkiego
> łopatologicznie. Znów przywołam Kaczmarskiego "mądremu to na nic, głupi nie
> uwierzy" :). Trzeba szukać, dokształacać się. Od odmóżdżania są inne typy czyta
> deł.

Wiesz, mleko juz sie rozlalo.Kobiece pisma lansuja teze ze czytelnik ma sie
dobrze czuc z gazeta. Czyli wszystko rozumiec bo inaczej czuje sie zle.
Czy z ksiazka nie powinno byc podobnie? Powiesz - niech czytaja inne ksiazki.
Ale czemu? Tu jest konieczny zloty srodek a nie buta.Rozmawiamy o literaturze
popularnej Ja i tak sie martwie Widze koniecznosc przypisow Czesc czytelniczek
moze spanikowac gdy zobaczy przypisy.

A pisze o czyms o czym chce opowiedziec nie tym, co wiedza znaja sa madrzy tylko
zwyklym czytelnikom, czytelniczkom.

Tez potrafie napisac ksiazke w 3 msc i nie będzie ona zla. Ale historycznej sie
nie da. Chyba zeby napisac romans w stylu Amandy Quick. Ciekawe, ze u nas nie ma
tego typu ksiazek -

[malgga]

Nie wiem jak Wy, ale ja bym chętnie przeczytała romans historyczny w stylu
Amandy Quick w polskich "realiach" :-). Jestem ciekawa, czy tego typu powieść
cieszyłaby się popularnoscią.
W krajach niemieckojęzycznych również takie książki się już pojawiły :-).

[nomina]

Brown był tu tylko pewnym przykładem.

Prawda, że recenzje prasowe stanowią element kółka wzajemnej adoracji.
Szczegółowo się nie wypowiadam, bo do tych kółek nie należę, a to, co wiem, wiem
z różnych zajęć z marketingu, gdzie prowadzący-praktycy przytaczali legendarne
już przykłady organizowania promocji, konferencji prasowych etc. - i
"rzetelności" dziennikarzy, gdzie o zainteresowaniu i wychwalaniu produktu
decydowała wyłącznie wartość tych produktów, otrzymana na własność.

Wydawcy nie lansują, nie mają strategii, bo to są koszty. A jak mają
zainwestować w promocję, to wolą w książkę, która z założenia trafi do szerszego
grona odbiorców i będzie można ją wypromować dzięki "koneksjom" z prasą też
większego kalibru. O ile łatwiej zainwestować np. w Grocholę, którą zainteresuje
się pewnie z milion czytelniczek (część kupi, część pożyczy, ale wszystkie
usłyszą), a wywiad z nią będzie w "Gali", niż w twórcę powieści historycznych,
które mają mniejsze grono wielbicieli, a i czasopisma historyczne mają mniejszy
krąg odbiorców.

Więc co? (Nie zaczyna się zdania od więc :) Historia popularna?

Druga kwestia: jak promować literaturę historyczną? Nawiązać współpracę z
bractwami rycerskimi, organizować imprezy z turniejami :)?

Istnieje Klub Wydawców Książki Historycznej - ale poza zainteresowanymi,
bezpośrednio śledzącymi nowości rynkowe - do ilu przypadkowych odbiorców
dociera? Tzn. takich, którzy wcześniej nie kupowali takich książek?

Wreszcie - jak skonsolidować tych wydawców, jaką sieć dystrybucji stworzyć,
jeżeli marża hurtowni to prawie połowa ceny detalicznej, a powieści historyczne
częściej są trochę droższe (mało kto tworzy historię na 200 stron, a i proces
tworzenia, o czym była wyżej mowa, jednak trochę dłuższy, dobrze by więc było
odrobinę więcej zarobić)? Kto byłby w ogóle zainteresowany takim projektem?

[nomina]

Piszę tu, bo nie chcę zaśmiecać forum:
Gdzie jest ten wątek, w którym można było pochwalić się swoimi
literacko-wydawniczymi sukcesami, bo nie mogę go odnaleźć :(?

[zona_mi]

Jeden nowy do pochwalenia się to chyba możesz założyć :)

[nomina]

Ale tu już był taki specjalny, gdzie Skaj nie bije za kryptoreklamę :). A mnie
na oczy padło i nie mogę od znaleźć.

[zona_mi]

No, nie daj się prosić - zakładaj wątek i dziel się radością -
przecież nie będziesz sprowadzać każdego tematu na forum do swojej
książki i linkować własnej strony... ;)

Specjalny, o ile pamiętam, to był chyba o spotkaniach autorskich?