błagam o pomoc

[biedroni3]

Jestem matką 17-latka. Podejrzewam, że bierze narkotyki.
Wagaruje, kradnie, jest agresyny.Pół roku temu byliśmy dwa razy w
Monarze, ale wtedy mialam na niego jakiś wpływ. Później się
sprzeciwił. W tej chwili nie da się z nim rozmawiać, nie mówiąc o
wykonaniu testu. Co robić, życie stało się koszmarem, jak go ratować?
Matka

[7zahir]

Poszukaj tu i zadzwoń !
www.psychologia.edu.pl/index.php?dz=strony&op=spis&id=994

[ela_102]

witaj biedroni :-)

Proponuję najbardziej skuteczną "twardą miłość"
i zdobywanie jak największej wiedzy na temat "narkomani"
jak i bardzo częste na ten temat rozmowy.

[magoch]

Nasz syn miał 17 lat, kiedy oboje z mężem zwróciliśmy się po pomoc
do specjalistów - terapeutów uzależnień. Chodziliśmy systematycznie
na spotkania grupy wsparcia dla rodzin osób uzależnionych "Powrót z
U". Tam uczyliśmy się jak postępować z synem, żeby zmotywować go do
leczenia. Potrzebna była nam wiedza, którą potem zastosowaliśmy w
praktyce. Spotkaliśmy tam ludzi, którzy przeżywają to samo, co my.
Na takich grupach zazwyczaj nie udziela się gotowych rad: zrób to, a
osiągniesz sukces. Po pewnym czasie, kiedy zaczniesz stawiać
granice, zaczniesz być konsekwentna w swoich działaniach, kiedy
będziesz się trzymała jednego celu - rozpoczęcie leczenia syna, może
pojawią się efekty. Jeżeli nie będziesz nic robić, będzie coraz
gorzej.

Pozdrawiam,
magoch

[aaugustw]

magoch napisała:
> Nasz syn miał 17 lat, kiedy oboje z mężem zwróciliśmy się po pomoc
> do specjalistów - terapeutów uzależnień. Chodziliśmy
systematycznie na spotkania grupy wsparcia dla rodzin osób
uzależnionych "Powrót z U". Tam uczyliśmy się jak postępować z
synem, żeby zmotywować go do leczenia. Potrzebna była nam wiedza,
którą potem zastosowaliśmy w praktyce. Spotkaliśmy tam ludzi, którzy
przeżywają to samo, co my.
> Na takich grupach zazwyczaj nie udziela się gotowych rad: zrób to,
a osiągniesz sukces. Po pewnym czasie, kiedy zaczniesz stawiać
> granice, zaczniesz być konsekwentna w swoich działaniach, kiedy
> będziesz się trzymała jednego celu - rozpoczęcie leczenia syna,
może pojawią się efekty. Jeżeli nie będziesz nic robić, będzie coraz
> gorzej.
_________________________________________________________________.
Magoch, opisalas wszystko co potrzebne jest do ratowania bliskiej,
chorej osoby. A teraz zadam pytanie (retoryczne):
Ilu zechce z tego dobrodziejstwa skorzystac...!? - Wiekszosc ludzi
nie wierzy w to niebo na ziemi... - Popatrz, ile osob zna to slynne
powiedzenie; "Jak zawolasz do lasu, tak echo ci odpowie"... -
Powiedz: Kto stosuje te zasade w zyciu prywatnym...!?
Pozdrawiam: A...
Ps. Nalezysz do tych nielicznych szczesliwych... - Gratuluje...! ;-))

[magoch]

Dziękuję aaugustaw.

Pamiętam, jak dowiedziałam się o chorobie syna, powiedziałam mu, że
jest taką wartościową osobą, że nie pozwolę mu się zmarnować. Wiem,
że wszystkie te dzieciaki są wspaniałe, tylko się pogubiły.
Mówi się, że z narkomanią trzeba sobie poradzić samemu, ale nikt nie
jest w stanie poradzić sobie z nią bez pomocy. Rodzice powinni
zrobić wszystko, żeby ich dziecko mogło skorzystać z fachowej
pomocy. Tak przecież robimy, jak nasze dzieci chorują. Godzimy się
wtedy nawet na bolesną terapię - zastrzyki, zabiegi. Ja zaufałam
terapeutom. Nie zawsze było, tak jak sobie myślałam, ale wszystko
miało swój sens.
Wiem, że dla rodziców to nie jest łatwe, bo wymaga wysiłku,
wprowadzania zmian w swoim życiu, wielkiej determinacji i
wytrwałości, często narażania się na porażki.

Tak bardzo bym chciała, żeby każde dziecko udało się wyrwać z
nałogu.
Podobnie jak Ty, chciałabym, żeby rodzice uwierzyli, że z tej
choroby można się podźwignąć. Chciałabym dać innym rodzicom nadzieję.

"Wprowadzajcie słowo w czyn; nie bądźcie tylko słuchaczami, którzy
oszukują samych siebie.
Kto tylko słucha słowa, a nie wprowadza go w czyn, przypomina
człowieka, który ogląda w lustrze swoją twarz. Obejrzał on samego
siebie, odszedł i natychmiast zapomniał, jak wygląda." /List Jakuba
1:22-24/

Pozdrawiam Cię,
magoch

[aaugustw]

magoch napisała:
> ...Wiem, że wszystkie te dzieciaki są wspaniałe, tylko się
pogubiły. Mówi się, że z narkomanią trzeba sobie poradzić samemu,
ale nikt nie jest w stanie poradzić sobie z nią bez pomocy....
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
Ja takze sam nie dalbym sobie nigdy rady z moim uzaleznieniem...
Zanim dotarlem na terapie, na ktorej otrzymalem fachowa pomoc
wczesniej po drodze byli inni, ktorzy mi bardzo pomogli... (zona,
dzieci, szef, ktory mnie zwolnil z pracy, lekarz, ktory mnie
odtruwal, etc...).
A...

[aaugustw]

Ps.
Ale tak naprawde i na stale, to najwieksza pomoc uzyskalem (i
uzyskuje) od innych alkoholikow, z ktorymi regularnie sie spotykam
na Mityngach AA oraz w internecie, gdzie dziele sie z nimi swoimi
doswiadczeniami i swoimi aowskimi sluzbami...!
A... ;-))

[honeyandmilk]

ja przez 8 lat chodziłam na prawie wszystkie terapie dla rodziców
narkomanów, odbywające się w Warszawie. 8 lat trwało MOJE
przekształcanie się z rodzica nadopiekuńczego w konsekwentnego. 8
lat uczyłam się bycia rodzicem od początku. 8 lat zaczym
zrozumiałam, że nie wpuszczenie dziecka do domu może mu uratować
życie. Od 3 lat moje dziecko jest zdrowe, a ja szczęśliwa. Mamy
nadzieję, że choroba nigdy nie powróci.

[aaugustw]

honeyandmilk napisała:
> ja przez 8 lat chodziłam na prawie wszystkie terapie dla rodziców
> narkomanów, odbywające się w Warszawie. 8 lat trwało MOJE
> przekształcanie się z rodzica nadopiekuńczego w konsekwentnego. 8
> lat uczyłam się bycia rodzicem od początku. 8 lat zaczym
> zrozumiałam, że nie wpuszczenie dziecka do domu może mu uratować
> życie. Od 3 lat moje dziecko jest zdrowe, a ja szczęśliwa. Mamy
> nadzieję, że choroba nigdy nie powróci.
______________________________________________.
To prawda... - Ja z kolei regularnie chodze na
Mityngi AA i ciagle odkrywam w sobie cos nowego
i stale sie rozwijam duchowo...!
A...