wracam do pracy

[anitax]

Jutro wracam do pracy. Az mi sie nie chce wierzyc, ze te ponad 5 miesiecy w
domu dobiegly konca. Na szczescie w grudniu z Lisa zostanie tatus.
Ide juz, bo az mam lzy w oczach jak pomysle o jutrze ...

[nesla]

Wspolczuje ci, na szczescie najgorsze poczatki z Lisa bedzie tatus, dobrze to
wymyslilas, latwiej ci bedzie zniesc rozlake, a potem sie przyzwyczaisz do
nowej rutyny i latwiej bedzie ci oddac Lise do zlobka (o ile pamietam). Trzymam
kciuki! Wczesniej czy pozniej warto wrocic do pracy :-) Nastaw sie pozytywnie.

[kruszynka28]

Anitax! Bedzie dobrze!
Ja wrocilam w czwartek =) 3 dni w tygodniu. To rozwiazanie mi super odpowiada.
Bastianowi bardzo sie podoba w zlobku, jest usmiechniety, spi i je dobrze a ja w
pracy cwicze mozg i laduje matczyne baterie.
Najgorsze dla mnie jest... ranne wstawanie ;-)
Trzymam kciuki!

No i jak poszlo?!

[nesla]

NO I JAK PIERWSZY DZIEN ??? czemu nic nie piszesz? umieram z ciekawosci!! mam
nadzieje, ze poszlo lepiej niz sie spodziewalas i teraz tylko z gorki :-)

[anitax]

Pierwszy dzien nawet jakos szybko minal, gorzej bylo dzisiaj. Strasznie za Lisa
tesknilam. Nie wyobrazam sobie jak to bedzie, jak od stycznia pojdzie do
zlobka. Calkowicie stracilam motywacje do pracy. Nawet sie zastanawiam czy nie
poprosic zebym mogla pracowac 3 dni w tygodniu zamiast 4. Jak odchodzilam na
macierzynski to sie nie zgodzili, ale moze w miedzyczasie zmienili zdanie ...

[nesla]

jak ja cie rozumiem :( ja z tego samego powodu sie pozegnalam z firma, rob co
ci serce dyktuje

[martaj7]

Domyslam sie, ze jest ci bardzo ciezko. Lisa jest przeciez malutka. Nigdy nie
bedzie zupelnie bezstresowo, na to nie licz. Ale bedzie latwiej. Z kazdym
tygodniem, lzej. Moja Agata ma 3 latka, a ja wciaz czasami mysle o sobie jako
wyrodnej matce. Daj sobie troche czasu, nie podejmuj pochopnie zadnej decyzji.
Moze za kilka tygodni bedziesz potrafila jasniej okreslic, czy praca choc
troche dostarcza ci przyjemnosci (nie mowie tu o praktycznych aspektach) czy
tez nie jest warta zeby zostawic dzidzie w zlobku. Teraz twoje emocje sa
naturalne, w tym wzgledzie nie jestes sama,
pozdrawiam cieplo:)

[agatamaria1]

To prawda ze poczatek jest trudny ale z czasem jest lepiej. I tez uwazam ze
powinnas dac sobie troche czasu na podjecie decyzji. Rozumie Twoje emocje (tez
tak mialam) ale po prostu zrob szczery rachunek za i przeciw i zdecyduj jaki
jest balans. Zlobki na prawde nie sa zle i zapewniam Cie ze dzieci nie sa tam
zaniedbywane. Hej - moze masz w pracy kolazanki - tez mamy? - nic tak nie
pomaga jak rozmowa z innymi mamami,papami ktorzy sa w podobnej sytuacji. Uszy
do gory. Pozdrowienia od mamy pracujacej. A.

anitax

[nesla]

anita, a wybralas juz urlop wychowawczy? domyslam sie ze wiesz ze ci
przysluguje i pracodawca nie ma prawa odmowic jego wybrania w formie 50% praca
50% bezplatny urlop wychowawczy przez pol roku, to daloby ci czas i stworzylo
okres przejsciowy, latwiej byloby sie przyzwyczaic, w koncu 2 lub 2,5 dnia
pracy w tygodniu to nie caly tydzien. Nie wiem tez jak wyglada twoja wiedza nt
praw pracownikow do skrocenia czasu pracy, ja to przerabialam, wiec w razie
czego napisz na maila to ci opowiem.
pozdrawiam!
nesla

[kasia157]

Boze jak ja czesto myslalam, ze dam sobie spokoj i rzuce to wszystko w cholere...
No ale zawsze po takim kryzysie zbieralam rano stare kosci i znowu do roboty.
Zawsze przy tym myslalam, ze najlatwiej to zrezygnowac, a juz duzo trudniej
zaczynac i budowac wszystko od nowa.
Nie mowie, ze nigdy to sie nie stanie, jak juz pisalam gdzies wczesniej 3 lata
nie bylismy na prawdziwych wakacjach, dzieci male czesto choruja i jest b.
ciezko. Ja jednak wiem, ze chce pracowac, daje mi ona poczucie "uzytecznosci" i
nie jestem takim typem co by sie na kawe umawial z sasiadkami. Wole cos zrobic
niz siedziec. No wiec poki dam rade to nie zrezygnuje, a jak sie dalej wszystko
potoczy to czas pokaze. Mysle, ze powinno byc lepiej, czym dzieci starsze tym
jednak bardziej odporne (ze starszym juz jednak duzo,duzo lepiej niz 1-2 lata
temu). Ja osobiscie bym Ci jednak radzila nie poddawac sie. Zobaczysz jak bedzie
u Ciebie, moze byc duzo lepiej niz myslisz. Moze Lisa odpornym dzieciaczkiem
bedzie i bedziesz miec malo z nia "klopotu". Nie podejmuj pochopnych decyzji,
sprobuj, powalcz, a jak sie nie bedzie dalo to trudno, w koncu wiadomo, ze
dzieciaczek najwazniejszy.
Powodzenia

[nesla]

Kasia, ty znowu nie pisz, ze kobieta pozostajaca w domu z dzieckiem i
rezygnujaca z pracy zawodowej (przynajmniej na jakis czas) jest bezuzyteczna!!!
albo ma sie tak czuc... Jak serce dyktuje : chce byc z dzieckiem w ciagu tych
pierwszych lat to nie musi to jeszcze wcale oznaczac, ze sie jest bezuzytecznym
spolecznie, wrecz przeciwnie, to wlasnie wychowanie dziecka moze przynosic
najwieksza satysfakcje i spelnienie. Fakt, ze moze byc trudniej wrocic do
zawodu, ale nie wyobrazam sobie NIC TRUDNIEJSZEGO dla matki niz powrot do pracy
zostawiajac na 4-5 dni w tygodniu 5-miesieczne dziecko! Sama przez to
przechodzilam i wiem co mowie, ale wiem ze kobiety sa rozne i niektore az rwa
sie do powrotu do pracy niedlugo po porodzie, inne traca motywacje na jakis
czas. Na wszystko jest odpowiedni czas i jesli ma sie wybor (bo zdaje sobie
sprawe ze czasem tego wyboru sie nie ma) to nie warto moim zdaniem poswiecac
dobra dziecka i swojego i wracac do pracy jak najszybciej sie da i za wszelka
cene. Do pracy mozna wrocic bedac gotowym i z motywacja za rok, a ten rok z
zycia dziecka juz nie wroci. W jednym masz racje Kasia, ze nie nalezy
podejmowac pohopnych decyzji, przemyslec, sprobowac i wtedy decydowac.
I jeszcze chcialam dodac, bo ty chyba zdajesz sie tego nie wiedziec, mama
bedaca w domu z dzieckiem nie SIEDZI i sie nudzi tudziez pije kawy z
sasiadkami.. jak tak wyobrazasz sobie wychowywanie dziecka to juz nie wiem co
napisac...

[kasia157]

Nesla, widze ze sie wogole nierozumiemy, albo twoja reakcja jest w mysl zasady:
uderz w stol, a nozyce sie odezwa?

[nesla]

to wyjasnij mi czego konkretnie nie zrozumialam?

[martaj7]

Chyba tego, Nesla, ze Kasia pisala o swoim przypadku i swoim wyborze.

[anitax]

Dziewczyny, dzieki za rady. Rzeczywiscie chyba najlepiej bedzie odczekac az
Lisa pojdzie do zlobka i dopiero od tego uzaleznic dalsza prace. W pracy na
razie kompletna reorganizacja, nowy szef, rozszerzone obowiazki, tak wiec nawet
trudno ocenic jak bedzie dalej. Tak sobie myslalam, ze najlepiej jakby mnie
zwolnili, bo wtedy mialabym zasilek przez min. pol roku, i siedzialabym z Lisa
w domu ;-) Mimo reorganizacji nikt na taki pomysl jednak nie wpadl.
Dzis mielismy intakegesprek w zlobku. Troche sie obawiam jak Lisa to wszystko
zniesie. 19 grudnia maz pojdzie z nia na 2 godziny. Myslalam o opiekunce, ale
maz nie chce sie zgodzic zeby ktos u nas mieszkal. Poza tym odwiedzili nas
znajomi z "Samen bevallen". Mieli au-pair z Groningen, ktora po 2 dniach
stwierdzila, ze teskni za rodzina, spakowala walizke i na pozegnanie im
rzucila 'sorry'...

[nesla]

anitax, nie wiem jak to rozegralas ze swoim pracodawca, ale masz maila ode mnie
w skrzynce

[kasia157]

nesla napisała:

> Kasia, ty znowu nie pisz, ze kobieta pozostajaca w domu z dzieckiem i
> rezygnujaca z pracy zawodowej (przynajmniej na jakis czas) jest bezuzyteczna!!!
>
> albo ma sie tak czuc... Jak serce dyktuje : chce byc z dzieckiem w ciagu tych
> pierwszych lat to nie musi to jeszcze wcale oznaczac, ze sie jest bezuzytecznym.

Gdzie ja napisalam, ze kobieta pozostajaca w domu jest bezuzyteczna???
Ja napisalam, ze praca daje mi uczucie "uzytecznosci", a nie ze pozostajaca
kobieta w domu jest bezuzyteczna. To jest diametralna roznica, to sa zupelnie
dwie rozne rzeczy i nie powinnas tzw. czytac miedzy wierszami bo dochodzisz do
jakis falszywych wnioskow.
Ja wlasnie jestem taka osoba, co chodzi do pracy choc niby "nie musi". Z
finansowego punktu widzenia wlasciwie dokladam do tego interesu, ale dla mojego
zdrowia psychicznego, mozliwosci oderwania sie, i poczucia uzywania choc troche
mojego mozgu po prostu musze chodzic do pracy. Nie wiem, czy sutacja bylyby taka
sama gdybym miala bardziej "chodliwy zawod" i wieksze gwarancje, ze po paru
latach bede spokojnie mogla wrocic do pracy. Juz gdzies to pisalam, ze ja nie
mam takiej luksusowej sytuacji i wole nie probowac jak by to bylo znowu
przebiajac sie od zera na rynku pracy.

Pisalam tez ze dla mnie jak dla kazdej matki potrzeby dziecka sa najwazniejsze i
jak zajdzie taka potrzeba to i ja zrezygnuje z pracy, aby moc im poswiecic
wiecej czasu. Nie uwazam jedanak ze ilosc znaczy jakosc i poki co nie zostalam
zmuszona do takiego wyboru, ale nigdy nic nie wiadomo i jak sie zycie potoczy.
>

> I jeszcze chcialam dodac, bo ty chyba zdajesz sie tego nie wiedziec, mama
> bedaca w domu z dzieckiem nie SIEDZI i sie nudzi tudziez pije kawy z
> sasiadkami.. jak tak wyobrazasz sobie wychowywanie dziecka to juz nie wiem co
> napisac...

Piszesz to do osoby ktora ma 2 brzdace w domu i to jednego 3-letniego
chlopaczka, mamy innych chyba wiedza o czym mysle:)
Piszac o tej kawie, mialam na mysli raczej to , ze nie prowadze aktywnego zycia
towarzyskiego, jako takie zastepuje mi je kontakty w pracy. Nie jestem
specjalnie towarzyska i nie mam ochoty na nawiazywanie zazylych kontaktow z
moimi sasiadkami (chociaz w ciagu dnia i tak wszystkie w pracy), odwiedzanie
sie, umawianie na kawe itp.

No a poza tym to ja faktycznie nie jestem tak jak ty SUPER MATKA.

[nesla]

dobrze, przyjmuje do wiadomosci, moze wyczytalam miedzy wierszami w takim
razie, fajnie jest byc SUPER MATKA :-)

[martaj7]

Kasia, juz ci Zuzka na Mieszkam w Holandii proponowala Forum Matek Wyrodnych.
Zajrzyj tam sobie:)Ja tez sobie podczytuje:)

[kasia157]

Chyba przeoczylam ten watek:) Ale fakt jest ze ja to tu chyba nie pasuje bo:
nie odsmoczylam o czasie, nie karmilam piersia wystarczajaco dlugo, nie
chodzily w sztywnych butach, nie wymuszam na rodzinnym skierowan do
specjalistow roznego rodzaju raczej slucham sie jego rad jak i rad pediatry
zeby poczekac to samo przejdzie i o zgrozo jestem jeszcze z nich zadowolona,
nie laduje jakis lekarstw, syropkow, nie czytam ksiaze o wychowaniu dzieci no i
jeszcze przykladow moglabym mnozyc….:)
Czasami to mam pietra jak tu zagladam: az strach sie bac co tu znowu super
matki wymysla:)

Szkoda tylko, ze moj M nie czyta po Polsku bo jakby tak troche poczytal to by
od razu zmienil zdanie o mnie. On uwaza, ze ja jestem przewrazliwiona matka, za
bardzo sie wszytkim przejmuje I jak sie nie naprostuje”psychicznie”to nie ma
mowy o trzcim:(

No a pozatym to kocham moje dzieciaczki nad zycie I lubie to forum.

[martaj7]

:) chodz, sie przytul:)

[agatamaria1]

Moge tez do tych "wyrodnych" dolaczyc? Z ponizszego opisu pasuje w 100%, albo i
gorzej bo jeszcze czasami wykrawam czas dla samej siebie tylko i wylacznie.
Pozdrawiam, A.

[beba3]

kasia157 napisała: ..I lubie to forum

Po tym poscie zaczynam miec watpliwosci czy tak jest skoro:

> Czasami to mam pietra jak tu zagladam: az strach sie bac co tu znowu super
> matki wymysla:)

Mimo :) to mi sie przykro zrobilo. Nie wiem czy do mnie to byo skierowne ale
juz ktos mnie szyderczo tak nazwal i moze sie przeczulona robie.
Jak by ktos nie wiedzial, to powtorze: ja o miano super mamay nie preteduje.
Gdyby tak bylo nie mialabym chyba problemow ze swoimi dziecmi albo bym o nich
nie pisala.
I teraz to ja bede miec pietra czy mam cos napisc czy nie....

[kasia157]

Moj post byl w zartobliwym tonie. Nie mialam zamiaru nikogo, a zwlkaszcza Ciebie
urazic. Jezeli kogos to dotknelo to przepraszam.
Chodzilo mi o to, jak mozna miec rozne podejscia do pewnych rzeczy i wcale nie
twierdze, ze moje jest lepsze pewnie nawet gorsze, a problemy z dziecmi to chyba
ma kazdy, a zwlaszcza niestety ja.

[beba3]

Co do gorszego i lepszego podejscia to jam mam cala mase watpliwosci co do
swojego postepowania. Wlasciwie obojetnie co bym nie zrobila zawsze znajde
jakies 'ale...'.
Mam nadzieje, ze to jest czytelne, ze ja tylko pisze swoje zdanie a nie cos
komus nakazuje, krytykuje i oceniam. Jezeli zaczne kogos na powaznie nazywac
zla mama czy to sugerowac, to prosze mnie uciszyc bo bedzie to oznaczalo, ze
totalnie odjechalam!;-D Chociaz pozartowac mozna...
Moze zbyt krytycznie podeszlam do Twojego postu Kasiu. Wiecej ;-D powinnam tam
odczytac a nie tak na powaznie odbierac. Teraz juz spokojniej podchodze do
Twoich slow.
Doceniam tez, ze potrafisz przeprosic kiedy nawet niechcacy doszlo do jakiegos
nieporozumienia. Ja tez przepraszam, nie chcialm Ciebie oczywiscie rowniez
dotknac.
Staram sie nie byc fanatyczna. Jezeli promuje karmienie piersia to nie oznacza,
ze bede pietnowala mamy karmiace butelka. Jezeli na butelke przeszly z braku
wiedzy na temat karmienia piersia to staram sie z nimi podzielic swoim
entuzjazmem i doswiadczeniem ale tez napisac jakie klopoty moga je spotkac.
Jezeli komus nie wychodzi karmienie mimo szczerych checi albo to byla kogos
swiadoma decyzja to pozostaje mi tylko wspierac i uszanowac wybor.
Itd na tematy ktore poruszylas....
I szczerze mowiac jakos nie widze niczego za co mogalabm skrytykowac Twoje
postepowanie w podejsciu do dzieci i zycia, najogolniej mowiac. Doceniam, ze
laczysz prace z wychowaniem dzieci i naprawde dostrzegam, ze bywa Ci ciezko.
Zawsze traktuje Twoje slowa na powaznie i biore je pod uwage. :-)

[mamamai4]

Oj dziewczyny, przeciez lepiej jak pisza na forum rozne osoby, ktore maja rozne
zdanie i spojrzenie na swiat. Czasami warto poczytac ze ktos uwaza zupelnie
inaczej niz Ty i zamiast sie boczyc i obrazac to moze sobie cos przemyslec,
albo poprostu usmiechnac sie pod nosem i robic swoje. Nie mozemy byc takie
same, pomimo tego ze wszystkie jestesmy Matki Polki (a ja juz w szczegolnosci,
bo moja corka ma na imie Polka :) ).

[agatamaria1]

Mamamai4 - masz 100% racje.

[martaj7]

Mamo Polki i Mai, nikt tu nie ma zamiaru boczyc sie ani obrazac:)

[kasia157]

Czy to o boczeniu sie bylo do mnie? No bo ja sie wlasnie wogole nie bocze, ani
nie obrazam. Dlatego tez wszedzie umiescilam duze:)

[mamamai4]

To o boczeniu sie i obrazaniu to tak ogolenie do wszystkich. W ogole wszystko
tak ogolnie a nie personalnie, dlatego napisalam dziewczyny, a nie Kasiu....:).
Po prostu uwazam ze wlasnie ciekawie jest gdy mamy rozne zdanie. Nudne byloby
to forum gdybysmy sie tylko ze soba zgadzaly. Po coz mialabym tu zagladac? zeby
przeczytac to co sama mysle? Wole zapoznac sie z innym podejsciem do wielu
problemow. Ja np. jestem w tej chwili typowa "kura domowa" co mi w najmniejszym
stopniu nie przeszkadza, ale doskonale rozumiem osoby chcace pracowac (Mam
serdeczna przyjaciolke ktora ma trojke urwisow i kazdy po 5 miesiacu ladowal w
zlobku tzn. ten trzeci dopiero tam sie znajdzie.Ona woli tak, ja tak i wcale
nam to nie przeszkadza sie przyjaznic.) Super ze sie nie boczycie, hi hi choc
podocinalyscie sobie z lekka.

[jolavo]

Dziewczyny, dyskusje i pytania czy isc czy nie isc do pracy po porodzie, czy
jako matka dobrze robie...czy jako pracownik mam potem szanse na prace tez mnie
meczyly gdy urodzilam corke (prawie dwa lata temu). Moj pracodawca nawet nie
bardzo sie sklanial ku pomyslowi pracy 4 dni tyg (zamiast 5),a nawet sugerowal
poczatkowo wykorzystanie urlopu, a potem sie zobaczy...cha, cha cha.
Tymczasem ze wzgledu na prace meza musielismy sie przeprowadzic na drugi
kraniec Holandii i juz nie myslalam o dojazdach 4 godz dziennie 4 dni tyg.
Zwolnilam sie i zostalam w domu. Byl to prawdziwy odwyk, bo pracujac 5 dni tyg
i czesto wieczorem nie wiedzialam co zrobic ze swoimi ambicjami. Jednak gdy sie
zajmujesz dzieckiem, ktore wraz z uplywem czasu coraz wiecej wymaga i coraz
wiecej sie uczy to teraz musze niezle organizowac ten czas, by miec go
ociupinke dla siebie. Ponadto bedac w domu mozna chodzic na kursy podnoszace
kwalifikacje zawodowe, odnalezc sie w nowym hobby, w koncu uprawiac sport i
czytac mase ksiazek, oraz uczyc sie jezyka. Dlatego te dwa lata sa dla mnie nie
tylko czasem inwestycji w dziecko ale i w siebie.
Gdybysmy sie nie przeprowadzili, pewnie pracowalabym te 4 dni w tyg, dopoki by
moje dziecko nie zaczelo nieprzerwanie chorowac ( bo tak bylo przez 5 mcy). A
wtedy to juz zalezy od tego czy ma sie babcie w poblizu, czy jest jakas znajoma
mama, ktora dziecko moze odebrac z przedszkola, czy pracodawca nie kreci nosem
gdy znow sie zwalniamy na wizyte u lekarza, szczepionke i inne.
Podziwiam te mamy, ktore potrafia tak zorganizowac sobie tydzien, zeby nikt nie
czul sie poszkodowany. Podziwiam tez mamy, ktore nie poddaja sie rytmowi prac
domowych i w czasie opieki nad dzieckiem rozwijaja sie i zyskuja cos dla
siebie. A najbardziej podziwiam te, ktore potem po paru latach wracaja do
pracy - po wyslaniu setki listow (miedzy zmiana pieluch a gotowaniem kaszki) ,
po interview, kursach i przekonywaniu przyszlego pracodawcy, ze naprawde nie
wyszlo sie z formy. Ja mam naprawde stracha przed tym, co to bedzie po drugim
porodzie - bo nie chce od razu isc do pracy - chce dac troche ciepelka drugiemu
maluszkowi tak jak pierwszemu (w ramach rownego traktowania dzieci) i dopiero
potem rzucic sie w wir poszukiwan. Jestem w tej szczesliwej sytuacji, ze nie
musze isc do pracy. Ciekawa jestem czy sa wsrod nas takie mamy, ktore ten
powrot do pracy po latach maja za soba?????

[nesla]

jolavo, madre slowa :-)

dziewczyny, teraz moja kolej, wracam do pracy od stycznia po 15
miesiacach "macierzynskiego", trzymajcie za mnie tez kciuki zebym dala rade
pogodzic prace z byciem mama (i nie tylko mama przeciez), na szczescie udalo mi
sie znalezc dobra prace na niepelny etat (3 dni w tygodniu), rezygnuje ze
zlobka na rzecz gostouder, mam nadzieje ze sie sprawdzi :-)

[agatamaria1]

Trzymam kciuki! Bedzie dobrze! Pewnie mam szczescie ale moj chlopak nie choruje
az tak czesto (ostanio sporadycznie - pewnie wszystkie nasze zimowe eskapady z
zeszlego roku teraz przynosza efekt) no i uwielbia przedszkole (Ufam ze Twoja
gostouder sie sprawdzi - znam wiele mam, ktore sa bardzo zadowolone!)Mam
nadzieje ze bedziesz miala wiele frajdy w pracy i to bedzie Cie pozytywnie
ladowalo jako mame. Powodzenia!

[anitax]

Nesla, ciesze sie bardzo, ze udalo Ci sie znalezc dobra prace w niepelnym
wymiarze godzin. Bedziemy sie wspierac, bedzie dobrze! Sprawdz maila gazetowego.

[nesla]

anitax, przeczytalam maila :-) i odpisalam, dzieki :-)

Nesla: -wracam do pracy!

[beba3]

Nesla!
A co tak skitrasilas taka wazna wiadomosc! Trzeba sie pochwalic, nowy watek
zalozyc! :-)
Serdeczne gratulacje! Skoro szukalas to i przemyslalas cala sprawe dokladnie.
Mysle, ze dasz sobie spokojnie rade. Milena zreszta nie choruje i bardzo lubi
przebywac z dziecmi i paniami. Swietne rozwiazanie.
Czy juz zaczelas? Napisz co i jak. Trudne te poczatki sa?
Trzymam kciuki! :-D

[nesla]

skitrasilam?? ;-D
przeciez to dobry watek! ;-)))
zaczynam od poniedzialku, coraz bardziej sie boje jak dam rade, bo szykuje sie
dojedzanko ok 30 km w 1 strone, napisze wiecej jak juz troche popracuje

[beba3]

Powodzenia!
Sciskam! :-)

[go.ga]

Powodzenia, na pewno bedzie dobrze!

[nesla]

udalo mi sie przeniesc rozpoczecie pracy na luty wiec od 1 lutego zaczynam,
reszta bez zmian :-) no ciesze sie, bedzie czas zeby Milena troche probnie
pobyla u niani, dzisiaj byla na godzinke i od przyszlego tygodnia bedzie
chodzic na 2 x 4 godzinki to sie przyzwyczai, ale dzisiaj poszlo ok z czego sie
bardzo ciesze :-)

[anitax]

Nesla, swietnie to sobie zaplanowalas. A juz Cie mialam pytac jak Ci minal
pierwszy tydzien w pracy.
Lisa zaliczyla pierwsze 3 dni w zlobku. W poniedzialek nie mogla sie
przyzwyczaic, poplakiwala, miala trudnosci z zasnieciem. Wieczorem sie na nas
obrazila, zadnych usmiechow, calkiem nas zignorowala. Wtorek byl lepszy, a w
srode wieczorem znow byla rozesmiana buzia. Podobno ladnie sie bawila i prawie
nie plakala. Pierwszy minus zlobka to odparzona pupa. Do tej pory nigdy nie
mielismy z tym problemow.
Dla mnie te 3 dni byly bardzo trudne, szczegolnie, ze w pracy mialam mlyn i
wracalam bardzo pozno do domu. Mam nadzieje, ze bedzie coraz lepiej ... Dzis
bylam z nia w domu, byla super, wesolutka. Jutro dzien z tata ...

[nesla]

wlasnie mialam pytac co tam u was bo dlugo cie nie bylo!
mam nadzieje, ze bedzie coraz lepiej, a jak nie to w razie czego zawsze
pozostaje ci tez opcja gastouder (w razie gdyby mala chorowala w zlobku)
u nas tez po raz pierwszy (!) odparzyla sie pupcia, jak mi zal Mileny, to nie
musi byc wiec wina zlobka, kupilam krem Weledy na odparzenia, moze pomoze?
pozdrawiam!

Anita

[nesla]

Polecam ten krem Weledy na odparzenia, po jednej nocy juz zadzialal, prawie
odparzenie zniknelo, do kupienia w Etosie w zoltym opakowaniu (tubka w pudelku)
za ok 7 Eurosow.

[jolavo]

Dziewczyny, moja corka chodzila do przedszkola miedzy 9 a 15 miesiacem (teraz
niedlugo idzie na sale zabaw). Odparzona pupa zdarzala sie bardzo czesto.
Myslalam, ze to od jedzenia, albo ze daja stare sloiczki itd. Ale gdy sie
zgadalam z jedna ze stazystek, to sie okazalo, ze do godz 16.00 pracuja dwie
panie na grupe, a potem tylko jedna. Wiec przed ta godzina budza wszystkie
dzieci, ubieraja, daja pic, a potem tylko juz wypelniaja ksiazeczki, opowiadaja
rodzicom co sie dzialo itd. Czyli po 16.oo juz nie bylo zmiany pieluch!!! OD
razu z tym poszlam do dyrekcji, bo taka wytyczna to moze byc w starszej grupie,
a nie dla maluchow, ktore nawet nie potrafia zawolac, ze zrobily kupe. Od tej
pory moje dziecko bylo wyjatkowo przewijane po 16.00, ale odparzenia sie
jeszcze zdarzyly pare razy. Radze od razu zwrocic uwage, bo nieraz trwa to pare
dni, zanim sie zagoi, nie mowiac o mozliwych infekcjach bakteryjnych u
dziewczynek.
(choc mam nadzieje, ze w waszym przypadku nie jest tak zle)
Trzymam kciuki za pracujace mamy!!!!!!!!

[nesla]

Ja niani juz zostawilam caly grafik kiedy papu, kiedy spanie, kiedy
przewijanie :-) to jest plus gastouder ze sie mozna dogadac indywidualnie, nie
ma zadnych bezwarunkowych wytycznych, z reszta w zlobku tez nie bylo w
najmlodszej grupie wszystko bylo do dogadania oprocz godzin przyprowadzania i
odbioru dzieci no i nie dalo sie zamieniac dni

[anitax]

U nas tez po 16:30 jest jedna pani, ale nie sadze zeby to odparzenie powstalo
miedzy 16:30 a 18:00. Moze nie ma powodu do zmartwien, ale na wszelki wypadek
porozmawiam w poniedzialek z paniami i dodatkowo napisze o tym w zeszycie.
Niech lepiej o Lise dbaja.
Krem Weledy mam, taka biala tubka "calendula babybalsem bij luieruitslag en
huidirritatie'. To ten sam?

[beba3]

W polskim zlobku, zostawalam z dziecmi sama juz po 14 kiedy dzieciaczki budzily
sie z popoludniowego snu. Pomagala mi co prawda pani salowa przy ubieraniu,
nocnikowaniu i ostatnim posilku dzieci w zlobku ale opiekunka byla jedna.
Zmiana pieluszki byla po spaniu i nocnikowaniu. Nastepnie byl podwieczorek a po
nim rowniez wysadzanie na nocniczek i przewijanie maluszkow.
Na tyle znalam dzieci aby wiedziec czego sie moge spodziewac. Ktore robi kupke
po spaniu, ktore po jedzeniu, no i sprawdzalam pieluszki na biezaco.
Nie chce mi sie wierzyc, ze panie nie zagladaja do pieluch po jakiejs
okreslonej godzinie. To jakis absurd!
Co prawda nie musialm wypelniac ksiazeczek i moglam skupic sie na pielegancji i
zabawie z maluchami....
Anita!
Pierwsze dni bywaja trudne. U nas przeszlo to w tygodnie ale Lisa jest na tyle
mala aby szybko zaakceptowac nowy rozklad dnia i osoby sie nia zajmujace.
Trzymam kciuki aby wszystko poszlo gladko. Dal Ciebie tez to musi byc trudne.
Nie daj sie zjesc! Odpoczywaj gdy tylko znajdziesz chwilke!
Nesla!
Ciesze sie, ze Milenka miala dobry start u opiekunki. Oby tak dalej! :-)

Oby tak dalej

[anitax]

Okazuje sie, ze mam dziecko, ktore latwo sie przystosowuje do nowego otoczenia.
Pierwsze dwa dni w zlobku byly trudne - Lisa domagala sie uwagi, nie mogla
zasnac, poplakiwala. Ale juz trzeciego dnia zaczela gaworzyc, usmiechac sie,
bawila sie zabawkami. Podobno w drugim tygodniu zachowywala sie jakby w zlobku
byla od dawna. We wtorek juz nawet nie dzwonilismy, a wieczorem odebralismy
rozesmiane dziecko. Panie stwierdzily, ze Lisa jest bardzo otwarta i pogodna i
sie juz przystosowala do nowych warunkow.

Ze mna tez ok. Myslalam, ze psychicznie duzo gorzej to wszystko zniose. W pracy
mialam prawdziwy mlyn, pracowalam na pelnych obrotach i moze dzieki temu nie
siedzialam i rozmyslalam co sie dzieje w zlobku. W pierwszym tygodniu trudno mi
sie bylo skupic, ale teraz juz pracuje jak kiedys. Mam nadzieje, ze tak bedzie
dalej.

Martwie sie jedynie, ze panie zignoruja pierwsze objawy chorobska. Lisa jest
przeziebiona, pociaga nosem, kicha, czasem nawet pokasluje. Panie w zlobku
twierdza, ze nic jej nie jest i sie dziwia jak mowie o przeziebieniu. Coraz
bardziej sie utwierdzam w przekonaniu, ze w Holandii katar i kaszel to stan
normalny, na ktory sie nie zwraca uwagi.

Poza tym nie podobalo mi sie jak rano pani wziela Lise na kolana i popijala
goraca kawe. Zwrocilam jej delikatnie uwage, ale zbagatelizowala mowiac, ze one
sa do tego przyzywczajone. Mam ochote zwrocic uwage kierowniczce placowki. Maz
twierdzi, ze przesadzam. Co Wy na to? Lisa sie strasznie wierci, czasem nagle
obraca sie o 180 stopni. Nawet doswiadczonym moze sie zdarzyc chwila nieuwagi,
a poparzenie skory w tym wieku moze miec powazne nastepstwa.
Co byscie zrobily na moim miejscu?

[nesla]

Anita, jesli cie to niepokoi, to powinnas zwrocic uwage kierowniczce, nie
trzeba przeciez robic afery, a zwyczajnie powiedziec, mysle ze oni tez sa
przyzwyczajeni do roznych rodzicow i tych nadgorliwych i tych ktorzy sie niczym
nie przejmuja, wiec na pewno sie nie "obraza" a ty sie poczujesz lepiej, oby
tylko to odnioslo skutek i panie przestaly popijac gorace napoje majac
niemowlaki na kolanach, bo to faktycznie niebezpieczne. Nie ma tego w jakims
regulaminie? Przyznam sie ze nie czytalam u nas w zlobku tak dokladnie..

A dzisiaj Milena byla 4 godzinki u nowej niani i bylo wszystko oki.

[saraanna]

Anitax oczywiscie,ze powinnas zwrocic uwage,bo tu chodzi o bezpieczenstwo
twojego dziecka.Najlepiej idz do kierowniczki i powiedz ,ze mimo zwrocenia
uwagi, panie zignorowaly.Mi sie zdarzalo kilka razy interweniowac jak Sara byla
w przedszkolu,pierw grzecznie mowilam paniom ,a jak nie pomoglo to do
kierowniczki.Jedna ze spraw byl niezabezpieczony kontakt,po zwroceniu uwagi
panie powiedzialy,ze to pewnie sprzataczka wyrwala jak sprzatala.Pare dni
pozniej to samo,panie powiedzialy ,ze zabezpieczenia sa slabe i sie szybko
odklejaja.Za trzecim razem przeszlam sie do kierowniczki i powiedzialam ,ze
albo kupia lepsze zabezpieczenia i beda pilnowaly, albo zglosze do odpowiednich
organow i narobie im klopotow,gdyz narazaja zdrowie dzieci.Sytuacja nigdy
wiecej sie nie powtorzyla, a panie byly dla mnie pozniej az zbyt mile.
Ale ja juz taka jestem,ze nie znosze ignorancji i niekompetencji i dlatego
zawsze mowie prosto z mostu.Jak trzeba zalatwic jakies sprawy urzedowe,to
zawsze rodzina mnie wypycha bo nie dam sie splawic z niczym.

[tijgertje]

Saraanna, dobra jestes:-) Wez ty zorganizuj jakis kurs dla dziewczyn moze, co?
Ja tez sobie niezle radze. Po tym, jak przez pierwsze lata tutaj bylam
traktowana, nauczylam sie, ze do niektorych trzeba z duza buzia, bo inaczej nie
dotrze.
Anitax, moja sasiadka zawsze powtarza: "koffietijd is boxtijd". Swiete slowa
wedlug mnie. Dzieci sa nieprzewidywalne, a o wypadek nietrudno. Dziecko na kolanach, chocby spiace i goraca kawa w reku to proszenie sie o klopoty.
Najbardziej doswiadczona opiekunka nie bedzie w stanie na czas odstawic kawy,
jezeli dziecko wykona jakis gwaltowny ruch. Na tqoim miejscu nawet bym sie nie
zastanawiala, tylko od razu biegla ze skarga do kierowniczki. Jezeli nic nie
powiesz, wyrazasz zgode na taki stan rzeczy. Gdyby cos sie wowczas wydarzylo
(odpukac), mialabys pretesje wylacznie do siebie, mimo,mze to opiekunki
sa odpowiedzialne za bezpieczenstwo dzieci.

[beba3]

Pijam kawe pol na pol wrzatek i zimne mleko i zawsze robie to przy duzym stole
ze wg na dzieci. Jeden raz zaufalam dziecku i pierwsze co zrobilo to podbieglo
do mnie i mialam mozliwosc ta kawe wylac na siebie lub na nie.
Srednio mi sie podobalo i juz przestalam ufac dzieciom ktore znam (?), swoim
dzieciom. A co tu mowic o innych maluchach ktore dopiero bym poznawala...?
Na kawe jest czas na przerwie. Zwrocilabym uwage kierowniczce.
To Twoje dziecko.