Jakie dajecie mi szanse???? zaczynam!!!!

[incrediblesound]

Witam wszystkich serdecznie!
We śrdoe idę do lekarza i zaczynamy staranie o dzidziusia. A szczegóły
wyglądają tak: mam 26 lat a dwa lata temu zdiagnozowano mi PCO na podstawie
(oczywiście to wyniki badań z przed 2 lat):
a) pęcherzykowate jajniki
b) dłuuuugie cykle 90 dniowe albo może i dłuższe, bo okres miałam wywyoływany
Duphastonem,
c) wolny testosteron: 0,55 (norma: 0,1-0,6; całkowity: 0,85 (norma: 0,06 -
0,82)
d) prolaktyna: 577,3 (norma: 72-511)
e) no i najważniejsze: LH : FSH ; LH = 19,08; FSH = 4,6 (prawie 5 : 1 !!!)
f) inne objawy lub ich brak: trochę za dużo ciemnych włosków, ale nie
drastycznie - do opanowania, waga w normie (51 kg przy wzr. 158 cm), ale jest
tendencja do tycia - pilnuje się cały czas, cera raczej słucha, piersi raczej
duże (to do wątku odnośnie budowy ciała a PCO)

No to taka moje hormonalno - fiziologiczna charakterystyka! Dodam, że przez
rok od tych badań brałam Diane, a teraz jakiś czas "lece" na Harmonecie.
Teraz to już ostatnie opakowanie! Moja pani doktor powiedziała, że nie ma
sensu robić przerwy na starania naturalne bo szkoda czasu - proponowała, że
jak tylko się zdecyduje to od razu od pierwsze dnia cyklu bez antykon. zacznę
brać jakieś leki stymulujące jajeczkowanie, którego raczej nie mam. Miałam
obserwowany ten cykl, z którego pochodzą te wyniki badań powyżej i nie było
jajeczkowania.
Jak myślicie jakie mam szanse? Wiem, że każde PCO jest inne i szanse zależą
od tego właśnie typu schorzenia. Jak się nastawić psychicznie do tego
wszystkiego? Do tego jeszcze nawet jeżlei zajdę w ciąże muszę pracować, więc
nie wchodzi w gre jakieś leżenie w domu. Nie wiem czy jestem na to wszystko
tak naprawdę przygotowana... Tak chciałabym żeby ta ciąża była dziełem
natury, nawet przypadku, a tu niestety... Chociaż już teraz podjeliśmy
decyzję to nie jestem przekonana że to akurat dobry moment, zawsze może być
przecież lepiej i bardziej odpowiednio na dziecko niż teraz... Pewnie też
macie takie dylematy. Tak zazdroszę dziewczyną które poprostu wpadły...

[oliwe]

Wypowiedziałam się na forum niepłodność

[justynek13]

mi moja gin powiedziala zer mam 3 miesiace po odstawieniu anty sie nie
starac !!! kurcze dziwne to co??? bo mowi ze te jajeczka muga byc jakies "zle"
po tabletkach???

[incrediblesound]

No to dziwne, bo moja gin. powiedziała, że najlepiej nie "puszczać" hormonów i
organizmu bez tabletek bo przez te kilka cykli jajniki znowu pokryją się
pęcherzykami (dzięki tabletką są gładkie janiki; nie ma stwardniałej otoczki) i
będzie trudnijsze stymulować jajniki. Dlategop właśnie często przed zajściem
robi się kurację Diane, żeby wyeliminować zgrubiałą otoczkę i wyrównać trochę
hormony. Na razie łykam Folik od 4 tygodni. Ale i tak się boję tego
wszystkiego.Najchętniej powiedziałabym sobie w przyszłym roku, ale w ubiegłym
mówiłam to samo... Z roku na rok jest mi coraz trudniej się zdecydować...

[oliwe]

I twoja ginka miała rację, wg moich informacji , gdy kobieta z PCO nie chce
zajść w ciążę ważne jest by wstrzymywać pracę jajników, które produkują
niepękające pęcherzyki środkami anty. Ponieważ po odstawieniu są bardziej
podatne na stymulację.

prosze podsumujcie! bo sie pogubilam

[justynek13]

czyli jak uwazacie, jak odstawie tabletki to od razu????kurcze nie wiem co mam
o tym myslec
moja endokryn powiedziala ze robimy tak:
1. odstawiam anty i 3 miesiace nie robie dzidziusia ale ustawia mnie
hormonalnie ?? (nie stymulacja to co regulacja cyklu???
2. zaczynam starania, jesli po 3 miesiacach nie zajde to
3. stymulacja
co wy na to
zmienic lekarza????????

[oliwe]

Jeśli przedtem miałaś normalne, regularne cykle oraz owulację, to wstrzymanie
się do ponownego uregulowania ma sens. Ja o swoim organizmie wiem jedno
na regularny cykl i samoistną owu nie mam co liczyć. Więc stymulacja konieczna
a u ciebie może wcale niepotrzebna.

[justynek13]

hmmm od 6 lat biore anty wiec nie wiem czy mam owu
przed anty cykle byly 30 ,33 ,40 czasem 60, wlasnie dlatego jakis konowal bez
zadnych badan!!! przepisal mi diane i tak bralam bralam az w koncu pomyslalam
po co ladowac tyle hormonow przeszlam na mercilon i przestalam miesiaczkowac!
wtedy badania hormony usg i PCOS
tak to wyglada

[oliwe]

Rozumiem, że jeszcze bierzesz anty. Nie wiem, czym ginka chce ci wyregulować
cykle bo wcale to nie jest takie proste. Gdyby od razu stymulowała i byłaby
owu i pęcherzyk by pękł to ciałko żółte produkowałoby progesteron i @
przyszłaby na czas lub nie przyszła bo ciąża. A jeśli zamierza suplementować
cie progesteronem to wiedz, że on niczego nie naprawia. Dopóki się go zażywa
cykle są jak w zegarku, a po odstawieniu znów chaos. No chyba, że wystąpi
samoistna owu. Ale to będziesz wiedzieć jak odstawisz anty i poobserwujesz
siebie sama i przez usg.

[justynek13]

dziekuje za info
ja mysle ze ja juz tyle lat biore diane ze nie mam ani ja pojecia ani nikt na
swiecie czy jest szansa na owu
chyba dlatego mam odstawic i czekac , zobaczyc co bedzie

[incrediblesound]

Jakie dajecie mi szanse??? Na co się nastawić przy leczeniu? U mnie owulacji
chyba nie ma, miałam tylko 2 cykle w życiu naturalne: 1 trwał poł roku, drogi 3
miesiące, reszta wszystko stymulowane Duphastonem, a potem antykoncepcja.
Pewnie nie będę przypadkiem zbyt poddatnym na leczenie...
Najgorsze, że na wizytye u lekarza muszę jeszcze poczekac do połowy listopada
bo nie ma już miejsc... i tak dalej nic nie wiem, co i jak a już bym chciała
zacząć...

[oliwe]

Pytasz o szanse a nawet nie wiesz czy chcesz. Jeśli będziesz chcieć podejmiesz
odpowiednie kroki, leczenie i prędzej czy później osiągniesz cel. Często na
forum dziewczyny piszą, że powinno się nie chcieć, wyluzować bo ogromne
pragnienie dziecka przeszkadza w zajściu. Ja jednak mam inne doświadczenie.
Najpierw uwielbiałam dzieci kiedy jeszcze kompletnie o nich nie myślałam,
potem dzieci koleżanek strasznie mnie drażniły, nie znosiłam ich i nie dlatego,
że nie mogłam zajść, jeszcze o tym nie wiedziałam. Potem niby chciałam dziecka,
ale zabierałam się do tego jak pies do jeża. Olewałam terminy wizyt, badań
zażywania leków. Wiesz mi, że zaden przypadek nie mógł wtedy mieć miejsca.
Przekonałam się o tym wtedy gdy podeszłam do sprawy poważnie. Efekty pojawiły
się bardzo szybko. W tym cyklu miałam pierwszą odkąd się "leczę" owulację.
Jeśli nie pierwszą w życiu, czekam na jej efekty. Pozdrawiam i życzę właściwej
decyzji. Rozumiem cię bo ze mną było podobnie, mam 29 lat, więc może masz czas,
by tego naprawdę zapragnąć?

[incrediblesound]

Wiem, że chcę, ale chyba każdy człowiek ma pewne wątpliwośći choćby dlatego, że
nie wiem czy damy radę. Wiadomo, że takie "nienaturalne" starania są kosztowne
zarówno w sensie czasowym jak i finansowym. Już pojawił się problem, że mój
lekarz ma tak dużo pacjentów, że jest problem z dostaniem dobrego terminu -
prywatnie !!! Na pierwszą musze czekac ponad miesiąc! A co będzie z
kolejnymi?... Lekarza zmieniać nie chce bo to pierwszy lekarz, który
potraktował mnie poważnie, zlecił właściwe badania i właściwie mnie
zdiagnozował. Druga sprawa; wiem, że w przypadku stymulacji konieczny jest cały
cykl działań, które wymagają od kobiety dość dużej dyspozycyjności, a ja z domu
wyjeżdzam o 7.30 rano wracam przed 18.00. Nie mam możliwosci urwac się z pracy.
Dojeżdzam do innej miejscowości codzienie w obie strony 130 km autem , bo nie
mam innego połączenia. To"autem" rodzi kolejną wątpliwość, podobno leki które
się bierze uniemożliwiają jazdę samochodem, i co ja zrobię wtedy? Zawsze mogę z
pracy zrezygnować, bo przecież dziecko ważniejsze itp. ale jak się wtedy
utrzymamy z jednej pensji 1700zl? To takie wszystko prozaiczne, banalne.... Jak
przeglądam różne fora dotyczące ciąży, starń, macierzyństwa itp to mam
wrażenie, że często kobiety, które tam goszczą i dzielą się swoimi problemami
porzynajmniej nie mają tego problemu dotyczącego kasy, bo stać je na drogie
leczenie, czasem wieloletnie, zostają w domu i dbają o siebie.
Ja boję się poprostu, że nawet jak zajdę w ciąze to mnie poprostu zwolnią...
Zakladam, że całą ciąże będę pracować, a jak nie będzie się dało... ciąże przy
PCO są w większości przypadków zagrożone. Pracuje dopiero 1,5 roku i wiele
wyrzeczeń kosztowało mnie dostanie i utrzymanie tej pracy.
Nie chcę, żebyś oceniała mnie ,że muszę naprawdę chcieć, bo ja na prawdę chcę
tylko boję się jutra, a dla dziecka chciałabym wszystkiego co najlepsze...

Chciałam jeszcze poczekać, ale wiem że ta choroba postępuje a kolejny rok nie
wiele zmieni w mojej sytuacji materilanej. Mąż ma stałą, raczej pewną pracę ale
niską pensję, ja zarabiam lepiej ale za to praca dużo mniej pewna. Mogę szukać
nowej ale co to zmieni? Wiadomo jak wygląda obecnie rynek pracy. A kobiety w
wieku "około" ciążowym budzą raczej awersję pracodawców...
Choroba raczej postępuję a do tego pogarszają mi się pogólne badania od ciągłej
antykonc. - bardzo wysoki cholesterol, nieciekawe próby wątrobowe... Wiem,
czuje, że to ostatni dzwonek, by zacząć starania...
Nie wiem czego się spodziewać po tym leczeniu,dlatego tu piszę, bo być może nie
jest mi pisane macierzyństwo... Jak to wszytsko wygląda od strony praktycznej i
finansowej. Czy dam radę, czy mój organizm to zniesie i wogóle czy w takich
okolicznościach ciąża ma jakąś szansę?

[oliwe]

Myślę, że powinnaś sobie jeszcze odpuścić starania. Kto wie, może w przyszłym
roku lub za dwa sytuacja się polepszy. Jesteś jeszcze młoda. Dla mnie motorem
jest głównie czas. Cztery lata temu wzdrygałam się na samą myśl o ciąży.
Nie wiedziałam o PCO. Teraz to ostatni dzwonek i dlatego mam w nosie sytuację
materialną. Kiedyś marzyłam, że wszystko będzie pokolei. Studia, praca,
małżeństwo, dom a na końcu dzieci, że będą miały wszystko. Ale los płata
nam figle. Mieszkam w kawalerce, mam pewność, że z pracy wylecę jak tylko
wróce z ewentualnego urlopu macierzyńskiego, a mąż też nie zarabia tyle,
żebyśmy mogli spokojnie żyć we troje. Nie mówiąc o zmianie mieszkania.
Ale jak pisałam, żeby nie wiem co, zawsze tak było, że ilekroć miałam plany
los mi je krzyżował. Idę więc na żywioł. Poprostu musi się jakoś ułożyć.
I sądzą, że szczęśliwsza będę mieszkając z dzieckim w ciasnocie, niż
w apartamentach bez niego.
Pozdrawiam Cię cieplutko i najlepiej przestań się zamartwiać i myśleć o tym.
Masz czas. A w międzyczasie może natura spłata ci figla........

[incrediblesound]

Widzisz i jest pewna różnica ty 4 lata temu nie wiedziałaś o PCO, a ja wiem to
już od 2 lat! I lekarz powiedział mi wyraxnie, że to czas jest decydującym
czynnikiem. Pewnie gdyby nie ta choroba nie myślałabym w taki sposób teraz. A
nie sądzisz, że jak mając tą wiedzę jaką mam, poczekam jeszcze parę lat, dając
tym samym szanse, ze "los spłata mi figla" i sytuacja trochę mi się
ustabilizuje, nagle okaże się że jest za późno, że mogłam spróbować wcześniej
to być może miałabym więcej czasu i więcej szans. Jak ja sobie spojrzę wtedy w
oczy? Co innego nie wiedzieć...
Mam taki zawód, że ani za rok, ani za 4 lata nie będę mieć poczucia pewności
jeżeli chodzi o pewne zatrudnienie i idące za tym pieniądze.Jedynym plusem w
tym wszystki jest to, że w przeciwieństwie do Ciebie, mamy swoje własnościowe
duże mieszkanie, nie czeka nas żaden kredyt, bo poprostu "grube" potrzeby typu
dom, samochód mamy zaspokojone.
Nie wiem to takie bezsensu, ale podświadomie usiłuje chyba przekonać kogoś, ze
to co planuje ma sens, ale moze to samą siebie usiłuje przekonać...

[agakra]

Muszę cię pocieszyć, że leki do stymulacji: clostybegyt, menogon, pregnyl wcale
nie maja wpływu na jazdę samochodem. Od dłuższego czasu je biorę nie
stwierdzilam żadnych problemow z prowadzeniem auta.

[incrediblesound]

Agakra - dzieki za odpowiedź!
Z tego co zauważyłam to większośc z was stara się o dzidziusia, dlaczego więc w
żaden sposób nie mogę uzyskać od was jakiś informacji, jak wygląda to leczenie,
jak psychicznie to znosicie? Napisałam jakie mam dylematy i nie ukrywam że
liczyłam na jakieś wsparcie, dodanie otuchy...
Nie wiem chyba na złe forum trafiłam...

[agakra]

od 5 dc do 7 dc clostybegyt( tabletki)na rosniecie pecherzyka, jak organizm nie
reaguje na clo, to dodatkowo menogon od 5 dc co drugi dzien , 5 zastrzykow, ok
12-13 pierwsze usg i sprawdzenie czy pecherzyk rosnie, jak urosl to dostajesz
pregnyl zeby pekl i wtedy do dziela z mezusiem. od 14-16 dc luteina na
podtrzymanie ciazy przez 10 dni, no i pozniej to czekanie.
Przede wszystkim dobry lekarz, no i badania, wlacznie z badaniem meza, bo to
nigdy nie wiadomo. u mnie po 4 miesiacach doszlismy z lekarzem do wnioskow, ze
tylko inseminacja bo mam wrogi sluz i jakie leki i ile tych lekow. Kazdy
organizm jest inny. I powiem ci, ze sie udalo, ale poronilam, teraz zaczynam
nowe starania.
Psychicznie bylo kiepsko, dol, depresja, chyba za duzo tych prochow bylo. Teraz
jest ok, odpoczelam od lekarza.
Sorki, ze teraz odpisuje, ale nie mialam kompa.
Wejdz sobie na forum Nieplodnosc. Tam wiecej rzeczy sie dowiesz jakie leki,
jaki lekarz.
Powodzenia.

[karolinach3]

ruszyło mnie to co przeczytałam.... wreszcie ktoś pisze o życiu a nie o misji
macierzyństwa w wyidealizowanej rzeczywistości. brawo moja droga! chciałam Ci
powiedziec, że nie jests sama... mam takie same lęki i obawy jak TY, tez mnie
to dręczy, też szukam odpowiedzi, też się boję. może inne dziewczyny maja ten
luksus, że finanse nie są problemem??? albo są tak owładnięte potrzebą
posiadania dziecka, że starciły kontakt z rzeczywistością... nie wiem - ale mam
nadzieję że i Ty i ja znajdziemy niedługo odpowiedz:)

[agakra]

to nie chodzi o to, że jesteśmy owładnięte potrzeba posiadania dziecka, ze
stracilysmy kontakt z rzeczywistoscia. To chodzi o czas staran. Ja staram sie
od czerwca 2003 i czuje, ze czas goni bardzo. mam 28 lat i nie wiem jak dlugo
bede sie jeszcze starac o dziecko. Jak bym mogla to tez bym poczekala z
poczeciem, jest jeszcze tyle fajnych rzeczy do zrobienia, ale wiem ze musze juz
sie starac, bo nie wiem kiedy zajde w ciaze, moze w tym miesiacu a rownie
dobrze za 3 lata. Mam nadzieje, ze znajdziecie odpowiedz na nurtujace Was
pytania.
Pozdrawiam
Aga

[justynek13]

mam to samo , tysiac watpliwosci i ciagle do mnie nie dociera ze musze sie juz
starac juz teraz a przeciez tyle mam innych planow tyle jeszcze chcialabym
zrobic przed.......

[agakra]

no wiec ja sie juz zdecydowalam. Mam 28 lat, maz 31. Najwyżej plany przeloze na
po urodzeniu. Przeciez bede jeszcze mloda...

[justynek13]

pod warunkiem ze maz tez chce. nie potrafie sama zdecydowac chce zeby on tez
chcial.... a on chce ale pozniej

[agakra]

wiesz co, najlepiej pojsc z mezem do lekarza. On mu lepiej wytlumaczy, ze przy
pco to nie jest takie proste. W moim przypadku 4 m-cy trwalo sprawdzanie jakie
leki i w jakich proporcjach, pozniej wyszlo, ze dodatkowo mam wrogi sluz i ze
tylko inseminacja.