Sinead O'Connor

[dr.zabba]

Wiedzieliście, że ona też?

sinead-oconnor-reveals-her-bipolar-disorder

Ja nie.

[lolinka2]

domyślaliście się
aczkolwiek ja ją bardziej o borderline podejrzewałam...

[czubata]

Jestem trochę przerażona tym jak pod wpływem leków zmieniła swój image.Czy pod wpływem leków,czy choroby, zakładam że to pierwsze. Ludzie twierdzą że zniknął z jej oczu "ten blask".

[lolinka2]

niekoniecznie pod wpływem leków
prędzej pod wpływem starzenia się i progresji choroby

[36.a]

tak się mniej więcej wygląda jak się ma 40 lat nie bardzo rozumiem zdziwienie. są osoby wyglądające znacznie gorzej. Sinead wygląda calkiem nieźle. Piękna była gdy spiewała Nothing Compares To U, ale to bylo dawno temu...

[czubata]

Myślę że nie o wiek tu chodzi. Madonna też ma swój wiek.

zyciegwiazd.onet.pl/287835,3,co-sie-stalo-z-sinead-oconnor,fotonews_detail.html

[36.a]

Nie gniewaj się, ale nie śledzę plotkarskich stron/gazet/magazynów.
Mało kto wygląda ładnie po obudzeniu się.
Mło kto wygląda korzystnie mając depresję/schizofrenię/ostry rzut manii.
A wspomniana Madonna bez make upu tez raczej nie wygląda wyjściowo.

[czubata]

Nie gniewam się.
Ale foty mówią swoje. Dla mnie to jest oczywiste że ta bardzo radykalna zmiana w wyglądzie piosenkarki,jest zasługą choroby i co z tym związane,branie leków. Nie żebym chciała tu kogokolwiek zniechęcać,ale takie są fakty. A brak dbania o wygląd to zapewne też zasługa już nie tyle leków co choroby, bo można być utytym i wyglądać świetnie. Widocznie miała depe.

[dr.zabba]

No przecież nie leków... Bo była chuda, bezwłosa i ładna? Wszyscy się starzejemy. Tycie - to efekt uboczny. Nie można uparcie być łysą, to zakrawałoby na jakieś skrzywienie. Czwórka dzieci. Ja mam troje i nie mogę wrócić do swoich 60kg... Kocha je. Ponoć na blogu/twiterze pisała ostatnio, że odebrałaby sobie życie, gdyby możliwe byloby zrobienie tego tak, żeby jej dzieci się nie dowiedziały. Koszmar jakiś. Masakra.

[sapiencja]

Tu jest artykuł o niej. Z 2003 roku.
Zdiagnozowano ją w 2007.

www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,1699975.html

[czubata]

Nie tylko tycie. Można mieć nadwagę a wyglądać całkiem fajnie. Znam takie osoby które pomimo nadwagi świetnie się prezentują.I starsze osoby które świetnie się prezentują. Pierwsze co pomyślałam gdy zobaczyłam foty O'Connor to że zdziadziała. Że choroba i to co z nią związane wykończyło ją. Pierwsza myśl jaka mi się nasunęła to taka: czy ja też tak skończę? Bo opcje są różne. Będę zdziadziałą babą przez psychotropy albo wariatką wiecznie przebywającą w psychiatryku. W obie opcje nie chcę wierzyć aczkolwiek sama po sobie wiem że mój "blask w oczach" wygasa pod wpływem leków.Było nie dużo,stopniowo jest mnie coraz mniej.

[czubata]

>Było nie dużo

Było MNIE dużo miało być.Klawiatura mi szwankuje.

[perfekcjonizm]

Ja też zgasłam...zszarzałam, zaniedbałam się. Nie ma we mnie nic z tej zwariowanej dziewczyny sprzed lat..

[avi_co]

Zmierzamy ku przeciętnej. Ku zdrowiu?

[perfekcjonizm]

Myślisz, że to ku zdrowiu? Przyglądam się ludziom wokół. Jestem zaskoczona tym, jak oni funkcjonują. Jak się odnajdują w tym życiu. I teraz ta bulimia wróciła... znów.

[avi_co]

perfekcjonizm napisała:

> Przyglądam się ludziom wokół. Jestem zaskoczona tym,
> jak oni funkcjonują. ...
Ja także dziwić się nie przestaję. Efektem jest obniżenie poprzeczki dla siebie. Starczy, jak będe podobna do normalsów. Nie muszę być aniołem
> I teraz ta bulimia wróciła
> ... znów.
Nie martw się zbytnio. Porywy bulimiczne są do opanowania. Bywają większe przywary, choć rozumiem, jak się czujesz powodowana żarłocznością.

[hd_vision]

Leki bardzo zle wplywaja na wyglad. Choroba fatalnie wpływa na wyglad. Lezalam z CHAD-owcami w szpitali. Od mumii po zapuszczone grubasy. Nikt nie wygladal dobrze. Nawet oszalae osoby w manii. Nie myły sie bo nie mialy czasu. Kilka mlodych osob bylo w miare ok, ale odmawialy na ogol lekow, wiec zycie i tak ich ąciochra. Tez zle wygladam bo utylam.
Nie od lekow a od apetytu. Wygladalam jak mumia po stabilizatoach nie Litowych.
Teraz na licie mimika wrocila. Ale nadwaga zostala ((( Nie ma sie co ludzic ze ta choroba nie zmienia wygladu. Tak samo jakby kobieta po amputacji piersi uwazala ze wyglada ok topless.

[avi_co]

hd_vision napisała:

> Teraz na licie mimika wrocila. Ale nadwaga zostala ((( Nie ma sie co ludzic z
> e ta choroba nie zmienia wygladu.
Mój wygląd zmienił zasadniczo czas, poza tym experymenty z rzucaniem palenia. Wróciłam do fajek, wracam do sobie właściwej wagi, która zasadniczo mnie zadowala. Litem zażeram się od kilku ładnych lat. Lit to jedno, a napady bulimiczne to drugie

[xsenia]

przecież ona wygląda OK

[czubata]

Nie zauważyłaś drastycznej zmiany? Foty są chyba z różnych okresów. Ale już nie o tę nadwagę nawet chodzi, ja dostrzegam jakąś dziwną charakterystykę człowieka na lekach psychotropowych, jest ale go nie ma. Kontrast jest jakiś ogromny, ten sam jaki jest pomiędzy manią a depresją. Być może na tych gorszych fotach akurat zaliczała doła. Po prostu czasem mam wrażenie że człowiek leczący się wygląda jakby był w przewlekłej depie. To tez widziałam w szpitalu,to tez widzę ( ) u siebie. Że człowiek pod wpływem leków jakby stygnie,nieruchomieje,zanika. Błyszczy,jest go pełno, jego energia roznosi się w pomieszczeniach,aż w pewnym momencie cisza. Ten sam człowiek z którym przegadałeś długie wieczory w szpitalnej sali,z którym wspólnie zajadałeś się zamówionym z KFC kurczakiem,z którym miałeś milion ciekawych tematów, nagle już nie mówi,tylko wpatruje się w okno i myśli. Już go nie ma. A może jest.Tylko gdzie jest,i jakie jest jego prawdziwe oblicze? A gdzie jestem ja? Bu.

[poetkam]

Melancholijnie i refleksyjnie się zrobiło....
Czubata... Napisałaś dokładnie tak, jak i ja to widzę...
Człowiek niby jest, albo niby go nie ma...
Kiedy patrzę czasem na moją mamę mam takie samo wrażenie...

[dr.zabba]

Przypomniał mi się Twój post, Czubatku, dzisiaj w pracy... "Charakterystyka człowieka na lekach psychotropowych". Twierdzę, że to nie od leków, że leki mają pomóc w dochodzeniu do "normalności" - "zdrowia" może będzie lepiej napisać. Ale... Tak ciężko jest mi się skupić. Utrzymać myśli na jednym temacie. Pamiętać, co w danej chwili robię, pamiętać, o czym w danej chwili mówię. Rozmawiam z rodzinami pacjentów, z pacjentami i się "wieszam" - nagle pustka w głowie i nie wiem, co miałam powiedzieć dalej - zdarza się tak nawet w połowie zdania. Idę do pielęgniarek, staję i nie mam pojęcia, po co przyszłam, jaka to była sprawa. Kilkanaście razy dziennie, niemalże za każdym razem, zastanawiam się, jaką datę napisać - nie pamiętam, "który dzisiaj". Staję czasem pośrodku spraw i jestem bezradna - nie wiem, co dalej. Taka wielka pustka w głowie.
I to nie jest, że nie daję sobie w pracy rady. Nadążam, funkcjonuję, inni pracują z podobną wydajnością (o to pytał mój dr tydzień temu na wizycie) - sprawdzam się. Tylko mi jest z tym trudno. Jestem jakaś taka "draśnięta" - chorobą? lekami?

[czubata]

I chorobą i lekami. O kłopotach z pamięcią po dłuższym braniu leków to można by napisać trylogie. Ja nie dość że nie pamiętam,to bardzo wolno rozumuje. Bystra ze mnie dziewczyna była,a teraz jestem oporna na wiedzę.Na lekach nie mam już pomysłów,od dłuższego czasu nawet bloga nie piszę,a przecież pisanie to było coś co uwielbiałam. Nie wiem już co i nie wiem nawet jak, i po co... Taka jestem zwyczajna. A jednocześnie czuję że mam bardziej pod górkę niż normalsi. Dla nich przebierać rękami w pracy to jak mruganie okiem, jak ja przebieram,przebieram,przebieram i w nie dorównuję i nie nadążam. Najwyraźniej nie do tego zostałam stworzona.

[hd_vision]

Od prawie roku biore Lit. Opanowal moje manie, czego inne leki nie robily. Ale muli i co najgorsza "zabiera" wyrazy. Brak mi slow jesli cos pisze w pracy. Dawna wydajnosc spadla kikukrotnie. Moge robic tylko JEDNA rzecz w danej chwili nawet w kuchni. Bardzo musze sie skupiac jak mowie. Najgorsze ze myle wyrazy. Zamiast lodowka zmywarka, zamiast siteczka koszyczek a zamiast szefowej tesciowa

[dr.zabba]

Lit biorę cztery lata Może to i jego wina.(ja mylę lodówkę z pralką, łazienkę z kuchnią, szalik z ręcznikiem itd) Lecz strasznie mi się od niego trzęsą ręce, ostatnio coraz bardziej. Kiedy badam pacjentów (moja specjalność to "stetoskop wibracyjny"), kiedy trzymam jakieś papiery w pracy. I ta niezborność mowy. Czekam na dzień, kiedy ktoś z pacjentów albo ich rodzin wezwie policję na oddział podejrzewając, że jestem pod wpływem alkoholu

[cabriomaniak]

Kiedy zacely?Ie bierzesz litu i jakie masz stezenie we krwi? Mi nie drza. Moga zaczac? Mojemu tacie strasznie sie trzesly.

[cabriomaniak]

Nie mam L i Z

[dr.zabba]

Trzęsły się lekko od początku, ale tylko w specyficznych sytuacjach - wlewanie syropu na łyżeczkę, trzymanie filiżanki... Teraz trzęsą się bardzo w wielu sytuacjach. Gorzej, że czasami drżą mi też nogi, tzn w danej chwili tylko jedna... ...jak prowadzę samochód, stoję na obchodzie przy łóżku chorego - ale to na szczęście rzadko się w ogóle zdarza. Litu biorę trzy tabletki na dobę, stężenie ok. 0,5.

[sapiencja]

dr.zabba napisała:

"> Trzęsły się lekko od początku, ale tylko w specyficznych sytuacjach - wlewanie
> syropu na łyżeczkę, trzymanie filiżanki... Teraz trzęsą się bardzo w wielu sytu
> acjach. Gorzej, że czasami drżą mi też nogi, tzn w danej chwili tylko jedna...
> ...jak prowadzę samochód, stoję na obchodzie przy łóżku chorego - ale to na szc
> zęście rzadko się w ogóle zdarza. Litu biorę trzy tabletki na dobę, stężenie ok
> . 0,5. "



online.synapsis.pl/Poradnik-dla-leczonych-litem/Uboczne-objawy-w-czasie-leczenia-litem.html

[perfekcjonizm]

Czubata, jakoś bardzo podobnie się czuję jak Ty. Najgorzej jest na płaszczyźnie zawodowej. Przychodzę do pracy i nie wiem co robić. Nie umiem się odnaleźć. Czekam aż mnie zwolnią.
Stałam się jakaś otępiała, ale to może dlatego, że w wakacje zaliczyłam górkę.

[xsenia]

bredzisz

[avi_co]

Mam ciągle na ekranie podświadomości Krzysia Majchrzaka. Kim/czym byłby bez chadu? Ta pasja i błysk w oku... Aktor pozasłownych emocji

[36.a]

tak na marginesie

pobiegłam do apteki wczoraj, tuż przed zamknięciem. przy okienku jakaś rozgadana pani, usiadłam, cmoknęłam na jej psa (śmieję się, nie wiedziałam, że tego się nie robi), grzecznie czekałam. aż skończy sie wysławiać. zastrzyglam uszami na słowo "Lorafen". aha. pani jakby byla w lekkiej hipce. sportowo ale starannie ubrana. dopracowane szczegóły. do czego zmierzam. nie wygląd nas zdradza, ale kwestia za dużej/za małej energii. i pomyślało mi się smutno, że nie chcę wyglądać "jak wariat" (a czasem pewnie tak jest...)

[1kcal]

Pani byla najprawdopodobniej nacpana i odpicowana zeby cpac dalej. Lorafen najbardziej uzaleznia. I daje super gorke.

[36.a]

Czemu tak ostro? Legginsy i sportowe obuwie trudno nazwać odpicowaniem. Ale wszystko dobre gatunkowo i piekne kolorystycznie (piaskowo, jeśli kogoś to interesuje Była rozgadana, mówiła za głośno, ale być może tłumaczy ją 19:55 i jeszcze tylko jedna klientka w aptece. Tak, uzaleznia, chociaż mnie akurat nie, brałam krótko, nawet nie jedno opakowanie.

[hd_vision]

Pisze na swoim przykladzie o kreatywnosci na poczatku brania. Ja jadam 1 opakowanie dziennie. Pod koniec manii i to nie wystarczalo.

----------------------------------------
hd_vision=1kcal=cabriomaniac

[czubata]

Ja ostatnio taki problem miałam,że skoki stężenia leku miałam,antydepresanta,bo nie był on o przedłużonym uwalnianiu,i po zażyciu dawki miałam uciążliwe dyskinezy,a w miarę upływu dnia czułam się fizycznie coraz gorzej.Mdłości,zawroty głowy i inne poty. Ale doktorka rozłożyła mi dawkę na wieczór i rano i fizycznych skutków ubocznych brak.Ja ręką odjął. Ale pominięcie dawki antydepa,wenla konkretnie,działa fatalnie na mnie.Wystarczy pominąć jedną i od razu skoki nastroju,dysforia,drażliwość.Strasznie rzucam mięsem wtedy,a fizycznie dzieje się na tyle źle,że ledwo na oczy patrzę.Ostatnio się tak załatwiłam gdy się okazało że zażyłam ostatnią tabletkę,a byłam święcie przekonana że jeszcze mam.Że w robocie wytrzymałam,to jestem pełna podziwu.

[36.a]

I żyjesz...
Jedno opakowanie dziennie?

[hd_vision]

Noooo nie pisze z zaswiatow.
Dzwonilam do dr śmierć i przywoził mi dowolne leki w dowolnej ilości.
CCC - cena czyni cuda. Nie jest tak łątwo umrzeć jak by się wydawało.

[sapiencja]

36.a napisała:

"... pobiegłam do apteki wczoraj, tuż przed zamknięciem. przy okienku jakaś rozgadan
> a pani, usiadłam, cmoknęłam na jej psa (śmieję się, nie wiedziałam, że tego się
> nie robi), grzecznie czekałam. aż skończy sie wysławiać. zastrzyglam uszami na
> słowo "Lorafen". aha. pani jakby byla w lekkiej hipce. sportowo ale starannie
> ubrana. dopracowane szczegóły."


Tak się teraz zastanawiam, jak szybko diagnozujemy. ( Też zdarza mi się "diagnozować").
Ale, gdyby ta pani była ubrana przeciętnie, i mówiłaby przyciszonym głosem, pewnie byś jej nie diagnozowała
A, poza tym, skąd ta pewność, że lorafen był dla niej.

Wtrącam tu moje, przysłowiowe, trzy grosze, bo przez to diagnozowanie, zaczynam stronić od ludzi wesołych, nowo poznanych, podejrzewając, że są w hipo, albo w manii.

[czubata]

Oj,diagnozujemy,diagnozujemy,i to czasem całkiem trafnie.Jak to mówią,swój swojego wyczuje.Chociaż słyszałam znowu że chad nie jest wcale tak częsty. No i fakt,że w szpitalach częściej spotykałam schizofreników,jednobiegunowych,bordelinowców,a chadowców po jednym,dwóch na oddziale albo prócz mnie,wcale. I psychiatra moja też potwierdziła że nie jest to choroba zbyt częsta. W mojej przychodni ma tylko mnie,albo jeszcze tylko jedną osobę z chad,dokładnie nie pamiętam. Ale pamiętam że mówiła o tym że chad nie jest częsta,a może jest częsta ale większość się nie leczy,albo leczy alkoholem.

[sapiencja]

czubata napisała:
"... chad nie jest częsta,a może jest częsta ale większość się nie leczy,albo leczy alkoholem."


Może ta większość nie wie, że to się CHAD nazywa. I leczy tę przypadłość /ja się buntuję na określenie: choroba / na swój sposób.

[czubata]

> Może ta większość nie wie, że to się CHAD nazywa.

Nie wiem jak teraz,pewnie też,ale kiedyś...Wszystko wskazuje na to że taką nieświadomą chaderką była moja matka,co i tak nic nie tłumaczy,albo tłumaczy,nie wiem.

[36.a]

hm...
wcale nie ukrywam, że ciągnie mnie (jesli już, natura samotnicza) do zdrowych.
egoistycznie: po co mi dodatkowa depresja (nie mylić ze zmartwieniem wynikającym z problemów życiowych, chorób etc.) czy czyjś haj. Mam własne. Znam dobrze i... nie, nie chciałabym np. bliżej poznać tej pani.

jestem prosiak

[36.a]

bo Was obeszła moja depresja.

duże przepraszam.

[co nie zmienia faktu, że... już nic

[czubata]

Ty Ann,zawsze przepraszasz,tylko nie do końca wiem za co,ze powiesz to co myślisz? Wiem że miałaś depę,cóż mogłam zrobić? O co mogłaś zrobić ty gdy ja miałam depę?

[36.a]

Jak idziesz po prostej w manię - wysyłam Cię do lekarza. To nie jest branie pod włos (czy uj jak napisałaś).

[czubata]

> Jak idziesz po prostej w manię - wysyłam Cię do lekarza. To nie jest branie pod
> włos (czy uj jak napisałaś).

Oj tam,oj tam

[sapiencja]

36.a napisała:

"hm...
" wcale nie ukrywam, że ciągnie mnie (jesli już, natura samotnicza) do zdrowych."

Mnie nie ciągnie do tzw zdrowych
Bardzo dobrze czuję się tu, na tym Forum, wśród sobie objawowo podobnych.

[czubata]

Zdrowi są też okropni.Przeważnie o tej porze śpią

[sapiencja]

czubata napisała:

" Zdrowi są też okropni.Przeważnie o tej porze śpią "



Okropni. Nie wiedzą , co tracą

[czubata]

Tracą pierdolca Tym razem ja przepraszam.

[sapiencja]

czubata napisała:

" Tracą pierdolca Tym razem ja przepraszam."

Według kwestionariusza Hartmanna, określa się naturę człowieka kolorami.
Cztery osobowości oznaczone są kolorami: czerwonym, niebieskim, zielonym i żółtym.
Tak w skrócie:
Czerwony: kolor przywódców.
Niebieski - umysły ścisłe.
Zielony - filantropi
Żółty- normalsy.

Mnie tu nie ma

[czubata]

Moim ulubionym kolorem jest czerwień. Ale zdecydowanie nie jestem przywódcą.

[sapiencja]

czubata napisała:

"Moim ulubionym kolorem jest czerwień. Ale zdecydowanie nie jestem przywódcą."

Musiałabyś wypełnić kwestionariusz. Podsumować odpowiedzi.
I wtedy "wyndzie". Nie jesteś, albo jesteś, ale o tym nie wiesz

[lolinka2]

fuksja, turkus i wrzos - i co? i nic

[sapiencja]

lolinka2 napisała:

" fuksja, turkus i wrzos - i co? i nic "

Hm... według tego testu?

www.funtest.pl/test/kwiaty-super/

[36.a]

Mam na mysli realne życie