miLosc do rumunii

[gogosia25]

nie rdzewieje..ani do Rumuna mojego i chyba znowu tam jade:)))
A I GDZIE SIE WSZYSCY PODZIALI Z FORUM???!!!!

ps. Irlandia taka sobie:)

[napolnoc]

Witaj !!!!
Juz za Toba tesknilam!
Jakos wakacje i popularyzaja forum spowodowala glownie pojawienie sie watkow turystycznych,wiec
"starzy" forumowicze siadza cicho,hihi.
Rozumiem ze wszystko w porzadku?
Ciesze sie.
My sie remontujemy a za kilka tygodni spodziewamy sie gosci z Rumunii.Niestety,nie da rady w tym
roku pojechac,buuuu....
A Ty napisz dokladniej jak Ci sie tego,uklada:)
pozdr.

[gogosia25]

:)
coz,chyba bez slubu sie nie obedzie:)ale zobaczymy jak sie wszystko potoczy.
ja narazie tu a on tam, ale mysle ze bedzie dobrze.
no a forumowicze faktycznie zamilkli!
a tu....15 stopni,ciagle chmury..JAK TAK MOZNA ZYC??!!!
pozdr.

[napolnoc]

bez slubu sie nie obedzie:)

???

Az tak dobrze?
Daj szczegoly,umieram z ciekawosci:)
pozdr.

[magdalenkag1]

Przepraszam? Czy moge Cie gogosia25 o cos zapytac.....jestem super
zadowolona,ze zauwazylam ta stronke, poniewaz ja tez mam "przyjaciela" wlasnie
w tym kraju co Ty...
Jezeli nie byloby dla Ciebie problemem czy moglabys umowic sie ze mna np. na
czacie aby porozmawiac?
pozdr..

[napolnoc]

Witaj Magdalenko!
Tutaj sporo mieszanych (Polsko-Rumunskich) par gawedzi.Zapraszamy.Opowiedz o swojej milosci do
Rumuni(na) :).
pozdr.

[anial_ek]

zastanawiam sie jak to sie stalo, ze tak pozno tu trafilam;)
tez sie przyznam, ze sie zakochalam w Rumunie:D

[napolnoc]

Moze dlatego ze forum do niedawna bylo prywatne i malo popularne?
Tak czy siak,witaj,i opowiadaj o milosci:)
W watku ogloszenia mozecie sie smialo przedstawic.
pozdr.

[gogosia25]

ja rozumiem wszystkie obiekcje ale ja nie bede tlumaczyla 100tny raz ze to sa
tacy sami ludzie jak my...
chyba ze chodzi o co innego.
a wogole mam ograniczony dostepdo netu wiec tego...na razie nie moge
ale serdecznie pozdrawiam:)

[Gość: [e-mail]]

Hej, zakochane Panie, gdzie dzisiaj jesteście? Przecież Walentynki...
Zdradźcie co dostaliście.
Wygląda na to że jestem(prawie?)sama Rumunką zakochaną w Polaku na tym forum?
W 21 do 24 będę w Bukareszcie z małą grupą Polaków, kto się chcę spotkać?
POZDROWIENIA

--Rumunia jak narkotyk!

[adi99992]

hejka!
hmmm fajnie nie jestem sama...ja tez sie zakochalam w "rumunie":-)
Szkoda gosia25 ze nie jestes w stanie porozmawiac ze mna na chat-cie, a moze
aniol_ek miala by ochote porozmawiac, doradzic.. ze mna...? bardzo prosze bo
mam duzo watpliwosci i nie wiem co mam tak szczerze zrobic...:-((
pomocy!

[avroml]

a dlaczego piszesz "rumun", w cudzysłowiu?

[napolnoc]

hehe,no wlasnie?

[Gość: Magda]

Hej!!!!Ja też sie zakochałam w Rumunie i rówmiez miałam wiele
wąpliwości które teraz znikają.Zakochana po uszy w Rumunie.

[adi99992]

Anial_ek.... jestes z nim? na jakiej zasadzie,on tam a ty tu? Jak sie
kontaktujecie? hmmm ciezko tak na odleglosc..prawda?

[anial_ek]

:)
no ciezko... pewnie ze ciezko, ale nikt nie obiecywal, ze bedzie latwo;)
a tak powaznie, to odnosze wrazenie ze masz sporo watpliwosci... to chyba
nieuniknione, ale staraj sie patrzec na to wszystko optymistycznie, w koncu
mogl byc z australii;) [tylko tak sie smieje, bo mam kolezanke ktora tak sie
wlasnie zakochala, i od roku mieszka w sydney;)]
wszystko sie da, zalezy od sily uczucia no i waszej woli walki o nie

czyli mam was juz wzruszac moja tragiromantyczna historia;)?
costina poznalam w sofii, gdzie bylam na stypendium socrates erasmus, a on
akurat tam przyjechal ze znajomymi na kilka dni... poszlo szybko;) ale za to
jak skutecznie:D bo juz od 9 miesiecy chodze zakochana.
jak wiec widzisz, od samego poczatku bylismy osobno, bo ja do marca w sofii, a
on w bukareszcie, co bylo spora odlegloscia, ale jednak zdecydowanie mniejsza
niz do warszawy.
kiedys policzylam, ile czasu spedzilismy naprawde RAZEM... teraz to moze ze 3
tygodnie by sie uzbieraly... z 9 miesiecy:/
do tego perspektywa kiepska, oboje studiujemy, oboje obecnie konczymy 3 rok,
wiec wyglada na to, ze przez kolejne 2 lata, nic sie nie zmieni. to koszmarne,
wcale nie jestem w stanie sobie tego wyobrazic, ale z drugiej strony mam
glebokie przeczucie ze to TO, wiec bede walczyc i wiem, ze przetrwamy:)
no tak, pewnie moglabym rzucic wszystko i pojechac tam, chocby zmywac, nauczyc
sie jezyka i tam skonczyc studia... ale chyba brak mi odwagi. poki co
przynajmniej;)
trzeba sobie radzic, rozwoj techniki bardzo nam pomaga, polecam skype z kamera,
no i wszelkie messengery, smsy, maile... generalnie internet (w telefonie, to
jest dopiero opcja!)
ach, no i pewnie ze ludzie dokola sie w glowe stukaja, ale przeciez ci ludzie
nie czuja tego co ja:)
jesli moge ci jakos pomoc, to z checia to zrobie, wiem ile pomogly mi rozmowy z
moimi kolezankami z dluzszym stazem w miedzynarodowych zwiazkach;)

[ilona1201]

Ja tez wiem, co to znaczy zwiazek na odleglosc. Sama to przerabialam. Nie bylo
latwo, ale jak sie bardzo chce, to mozna to przejsc. Ja mojego meza poznalam w
1999 roku, a pobralismy sie w 2005. Przez caly zwiazek mieszkalismy osobno, ja
w Polsce, a on w Rumunii. Jedynie 2 miesieczne wakacje, Swieta Wielkanocne i
Boze Narodzenie spedzalismy razem. Mimo wszystko, to nie to samo jak miec
faceta u boku. Przypuszczam, ze byly takie osoby co nie wierzyly w nasza
milosc. My dobilismy swego, jestesmy razem i bardzo sie z tego cieszymy.
Zycze wytrwalosci!

[napolnoc]

Podziwiam,
to naprawde wyczyn.
Mnie nawet tydzien rozlaki rozwala,zreszta nigdy nie bylam w zwiazku na ogleglosc.
Mam dziewczyny jeszcze jeden pozytywny przyklad,moja kuzynka i jej obecny maz,byli razem na
odleglosc przez 6 lat! Ona w Lodzi on w Gdyni,niby niedaleko,ale i tak zadko sie widzieli.A to bylo w
epoce przed Skypem itd.Pamietam,ze wtedy w sieciach kom.bylo naliczanie ilus sekundowe i te
pierwsze dwa-trzy impulsy byly za darmo,wiec gadali (godzinami) w urywkach 5 sek.,by nie placic.
Zycze duzo powodzenia i pozdr.

[adi99992]

Dziękuje bardzo za odpowiedz..
Ciesze sie, ze ktos mnie rozumie.
Tak przyznam Ci sie aniol_ek ze mam watpliwosci <czy on to wytrzyma?co rodzice
na to? itd itd> Wlasnie ja czuje ze to jest wlasnie TO, dlatego tez walcze!
Planowalismy ze on przyjedzie do mnie na miesiac ale oczywiscie wystapil
problem bo zawsze musi wystapic jego rodzice nie zgadzaja sie na jego wyjazd
poniewaz musialby jechac az do Frankfurtu -Hahn(teraz tam wlasnie jest) ma
kupiony bilet za 3 dni wylot!lecz jedyny problem to jego rodzice poniewaz nie
zgadzaja sie i koniec dyskusji, coz..zostaje sie nam modlic;-(
Bardzo za nim tesknie jezeli bedzie sytuacja taka, ze gdy wroci do Rumuni i
jego rodzice wyraza zgode jestem w stanie ja zaplacic u nas w Polsce bilet
poniewaz ja MUSZE go zobaczyc bo inaczej zwariuje!!!
Naprawde juz mi bardzo malo brakuje:D W grudniu mamy jechac razem do pracy w
Niemczech, takze jakbysmy sie widzieli teraz na miesiac to mysle ze jakos bym
wytrzymala te miesiace to grudnia...trzymajcie kciuki!!
pozdrawiam..

[Gość: Magda]

adi99992 ja tez mam podobna sytuacje i mysle ze trzeba waczyc o
miłosc.Jesteszmy rodzieleni moi rodzice nie sa zadowoleni z tego
zwiazku.Buntuje moja córke przeciwko jemu.Wiec tą Wigilje spedzam u
niego bez rodziców to sa nasze pierwsze świeta bez moich
rodziców.Trzymam tciuki zeby wszyskim zakochanym kobieta sie udało.

[l.j.b]

rzeczywiscie nie ma czego zazdroscic; tak naprawde to wy sie nie znacie, wiec
nie dziwie sie twoim watpliwosciom; w Rumunii jest troche malzenstw mieszanych,
raczej duzo starszych niz wy; z wyjatkiem jednego wszystkie, ktore znam to
Polki i Rumunii; nie wiem jak to wyglada wspolczesnie,ale kiedys pozycja
kobiety w malzenstwie roznila sie od tego co bylo w Polsce (na niekorzysc) -
tak przynajmniej mowily wszystkie panie, z ktorymi rozmawialem; nie bylo jednak
chyba tak zle skoro wytrzymaly i sa tu nadal; ale tak ogolnie malzenstwa
mieszane to duze ryzyko; Rumuni sa prawie tacy sami jak my (jak w tej reklamie)

[martaba2]

moge Ci powiedziec jak to wyglada wspolczesnie :)
Jestesmy razem 3 lata i planujemy wspolna przyszlosc, jak dotad zaden facet nie
"nosil mnie na rekach" jak to robi moj obecny.
Poznalam dobrze jego rodzine i nie widze zadnych roznic jesli chodzi o pozycje
kobiety, co wiecej jego mame odnjaduje jako przyslowiwa "Matke Polke" - zawsze
wszytkim musi dogodzic - moja mama tez tak ma :)

Nie zgadzam sie z Twoim ostatnim zdaniem. Kazdy zwiazek to ryzyko. A ja wole
ryzyko z moim Rumunem niz np. z facetem Polakiem ktory tylko zawodowke skonczyl
i zna sie na roli. Zapewniam Cie ze tu roznice wystepujace bylyby duzo wieksze a
i pozycja kobiety nizsza...

Rumuni sa prawie tacy sami jak Polacy - i dzieki ci Panie za to - od zadnego
Polaka nie zaznalam tyle szacunku i milosci.
pozdrawiam

[martaba2]

i jeszcze jedno
"Rumuni sa prawie tacy sami jak my"
odbieram jako obelge.
My naprawde nie jestesmy narodem uprzywilejowanym. W jednych sprawach jestesmy
lepsi, a w innych moglibysmy sie od nich uczyc.
Troche pokory

[catrinel]

I mnie też spotkało to samo:D

[artemika]

i ja też sie wpisuje w tym słupku...
zakochana,daleko od ukochanego...ale wierze ,ze iubi meu dazy mnie prawdziwym
uczuciem i bedziemy razem...(tak sobie tłumacz,mowia inni..)ale ja juz nie
słucham innych..słucham glosu swego serca tylko i wyłacznie...reszta mnie nie
interesuje..pozdrawiam ..

[wiktorka99]

Ja nie jestem w zwiazku z rumunem ale wiem co czujecie. Kilka lat temu
zakochałam sie w swoim obecnym męzu angliku. I tez kilka miesiecy rozłaki kilka
tyg bylismy razem. Najgorsze było to ze nikt nam nie dawał szansy na
przetrwanie. Moja obecna tesciowa jak dowiedziała sie ze jej syn kocha jakas
polke wpadła w szał..... ze jej synek jedynak z dobrego domu chce ozenic sie z
jakas polka . I w ogole ze polska to kraj biedy , nieudaczników itp. Gdybym
wtedy sie poddala to .... ale kochałam swojego męża i walczyłam o to zeby było
dobrze i jest :)))))
Tutaj w bukareszcie poznałam polke która jest z rumunem , poznali sie pare lat
temu gdzies na sezonowej pracy... zakochali i tez wiele walczyli zeby byc
razem. Ona słyszała to co ja ze Rumunia to jakis dziwny kraj i ze bieda i
ogolnie ze jest szalona ale miłosc zwyciezyła. Sa razem , w swieta biora slub
tylko ze nie mieszkaja w Rumunii ani w Polsce mieszkaja tam gdzie sie
poznali :))))))
dlatego dziewczyny walczcie o swoja miłosc :))))))

[Gość: Magda]

Poznałam go w Belgi tam tez mieszka i pracuje.Moja rodzina
organizowała polskie impreze w Belgi by pokazac nasze obyczaje i
jedzenie.Ja rodzinie pomagałam i wtedy mojej siotry kolezanka
zaciągneła mnie do niego,ja nie znając jezyka francuskiego nie
wiedziałam co mam robic stałam jak słup(gdybyscie widzieli to
brzuchy by was bolały od smiechu my sie teraz tego śmiejemy)
Umowilismy(pomoca kolezanki) sie po tej imprezie na drugi dzien na
randke a na trzeci wracałam do Polski.Ale powiem wam szczerze że nie
bardzo byłam zadowolona ze jest z Rumuni jednak gdy go lepiej
poznałam zmieniłam zdanie i teraz nie zamieniłabym go na zadnego
faceta.Póżniej zaprosił mnie na wakacje pojechałam i tak sie
zaczeło.Jestesmy razem juz dwa lata mam nadzieje ze nie długo juz
bedziemy naprawde razem we trójke bo mam córke pierwczego
związku.Mam problem z moimi rodzicami nie są zadowoleni z tego
zwiazku i pomysłu by zamieszkac w Belgi.Buntują moją córke przeciwko
mojemu.Jednak nie podaje sie i mam nadzieje ze to sie
wyprostuje.Pozdrówko

Magdo,

[szpulkaa]

dzięki za opowiedzenie swojej historii :-)
Znam wiele par, które są razem pomimo różnic w pochodzeniu i narodowości. Są
szczęśliwe, żyją razem i się kochają, czyli jest to możliwe ;-) Mój mąż też nie
jest Polakiem i mieszkamy w obcym dla nas obojga kraju. I tak też się da;-)
Nie możesz sobie wybrać, kiedy i w kim się zakochasz - oby Twoi rodzice to
zrozumieli i w końcu zaakceptowali Twój wybór.
Szczęścia w miłości życzę! :-)

[Gość: Magda]

Oj!Widze że tylko ty zemną piszesz i wiesz jak czytam ten forum to
aż się chce jechac do Rumuni.Ale narazie sie skupiam byśmy byli
razem a pózniej kto wie pewnie pojedziemy.Moje wątpliwości znikają
córka niemoże doczekac sie wyjazdu do Belgi myśle że bedzie
dobrze.Na rodziców staram sie nie zwracac uwagi.Pozdrawiam!!!

[szpulkaa]

Ten wątek został założony ponad rok temu i wiele z osób, które tu pisały nie
zagląda regularnie. Jeśli masz ochotę, próbuj skontaktować się z nimi mailowo -
może ktoś sie odezwie :-)

[Gość: Magda]

Jaki sposób moge sie skontaktować mailowo dopiero niedawno odkryłam
ten forum?

[catrinel]

Magdo:)ja też mocno trzymam kciuki za Waszą miłość:)!Ja moją
rumuńską miłość poznałam na Dniu Języków, który zorganizowaliśmy z
moimi znajomymi z międzynarodowej organizacji studenckiej AEGEE:).
Studenci z kilku krajów robili małą prezentację multimedialną swoich
krajów i uczyli kilku podstawowych zwrotów w swoim języku. Mój Rumun
zaprezentował kraj, ale nie wiem czy ze stresu (była masa ludzi),
czy z innego powodu zapomniał o tych kilku zwrotach po rumuńsku:)Nie
był chyba zachwycony swoim wystąpieniem, bo usiadł w najciemniejszym
kącie auli, a ja, nie zważając na nic przemknęłam wzdłuż ściany w
jego kierunku i szepnęłam: "Bună ziua":p-tylko tyle wtedy umiałam po
rumuńsku...Skoczył na równe nogi, ale było mu miło (że mi było miło
to chyba nie muszę dodawać:)Przegadaliśmy (wtedy po angielsku) całą
tą imprezę... I tak się zaczęło:)Moja przyjaciółka była pod
niesamowitym wrażeniem tej bardzo udanej akcji i potem ułożyła
strasznie fajny wiersz na nasz temat;):)

[Gość: Magda]

Hej!!!A zradzisz mi ten wiersz?sorry za ciekawość.

[alusiabe]

Jeju,dzięki wam dziewczęta!!Naprawde dużo mi dało wasze pozytywne
myslenie:)Jestem póki co przerażona,tylko ja i moja mama patrzymy na ten zwiazek
w miarę pozytywnie-cała reszta-przeciwnie:(Przykro,kiedy ludzie nie wierzą w
ciebie i twoją miłosć.A mój Rumun-MadALIN TO NAJWSPANIALSZY CZŁOWIEK NA ŚWIECIE
i wierze ze wytrwamy.Od marca biorę dziekankę by pomieszkać i popracować z moja
miłością w szkocji,trochę sprawdzić nasz związek;)a potem juz tylko 1,5 roku i
chyba do Rumunii..Życzę wszystkim "mieszanie-zakochanym" powodzenia i więcej wiary!!

[nianiolek]

Naprawde miło się czyta wasze historie i wiare, że się uda... w tym roku ja również zakochałam się w rumunie, nawet wybrałam się do tego kraju pociągiem, ale ostatnio straciłam nadzieję, bo jednak ta rozłąka i odległość nie jest przyjemna, teraz zamierzamy spotkać się dopiero na wiosnę i też bym bardzo chciała wierzyć, że się wszystko uda.

[galbenka]

Hej dziewczeta!
Jak czytam Wasze historie to od razu wracam myslami do czasow sprzed
4 lat kiedy ja w Polsce konczaca studia moj ukochany Rumun w pracy w
Anglii i caly swiat przeciwko nam.Dzis ja szczesliwa mezatka, od
roku mieszkamy razem w Rumunii,dzidius w drodze a za 3 tygodnie mamy
drugie wesele( pierwsze bylo w Polsce). Wiec wytrwalosci dziewczyny
dacie rade, jesli to prawdziwa milosc to na pewno przetrwa wszelkie
burze!Pozdro dla Magdy trzymaj sie bedzie dobrze- Izka

[Gość: Magda]

Cześć Iza.Szkoda że się nie widać na gg.Z mamą już lepiej ale czuje
że cisza przed burzą.Tak pozatym spoko miedzy nami tez dobrze się
układa a córka ciągle mi mówi o wyjedzie do Belgi,jedziemy na świeta
Wigilijne.Pozdrówko dla Twojej rodzinki i tej brzuszku tez hihihi no
i dla Ciebie.Budziaki!"Wielkie dzieki ze sie pojawiłas moim
życiu.Nie czuje się już taka samotna.Widze teraz ze dużo jest takich
osób takich ja my."

[ilona1201]

Ja tez musialam przejsc dluga droge by w koncu zamieszkac z moim
obecnym mezem, oczywiscie Rumunem.
Fakt, moi rodzice NIE mieli nic przeciwko naszemu zwiazkowi, ale
jednak dystans jaki nas dzielil byl prawie nie do pokonania. Ale
jednak sie udalo :-)
Zycze Ci Magdo wytrwalosci!
Pozdrawiam,
Ilona

[Gość: Magda]

Dziękuje Ci bardzo.Jak narazie wszystko tym kierunku idzie.Nawet z
moim byłym nie mam problemów podpisze mi zgode na wyjazd córki na
stałe do Belgi.Myśle ze bedzie dobrze!!!Pozdrówko!

[polskadziewczyna]

Helou wszystkim zakochanym kobietka!!
Ja rowniez mam narzeczonego Rumunka:-)))
fajnie cos innego jstesmy orginalne hehehe
Rumuni maja naprawde wspaniale serduszka,twardy charakter,
pozytywnie oczywiscie i wogole sa naj...
a gdybyscie wiedzialy ile ja mialam wczesniej watpliwosci hoho!!!
teraz mieszkamy razem...ale sa problemy z rejestracjaw Urzedach...
pozdrawiam goraco i wszystkiego dobrego!!!

[Gość: MalutkaBu]

witam :))
Ja również chce dołaczyć do "tego fanclubu". Od poł roku jestem związana z
rumuńskim chłopakiem... najwspanialszym chłopakiem pod słońcem.... w sierpniu
spodziewamy sie dzidizusia :))Mieszkamy w Polsce ale rozważamy możliwość
zamieszkania w Rumunii. Ja trochę sie tego obawiam ponieważ jest to dla mnie
nieznany kraj ,a pozatym nie bardzo dobrze mówię po rumuńsku. Chicałabym
dowiedzieć jak sie tam mieszka, żyje.Jeśli ktos moze mi odpowiedzieć bede wdzieczna.

pozdrawiam
mb

[ceasul]

wspominam ten kraj bardzo dobrze ,jest inaczej niż u nas ,czas inaczej się liczy
,inna mentalność ,ale nie negatywna ,specyficzna ,osobiście cały czas czuje w
sobie Rumunię i nigdy jej nie zapomnę ,byłam tam ponad 5 lat,później ciągle
powracając ,jest tam coś co ciągle ciągnie ,wyjedź i daj sobie szansę poznania
tego kraju

[ceasul]

malutkaBu a gdzie planujecie ślub ,bo wiesz wesela rumuńskie są super !!!

[Gość: MalutkaBu]

rozmawialiśmy co nieco na ten temat, lecz szczerze mówiąc mi sie jakoś nie
śpieszy :P wszystko zależy jak potoczą sie nasze sprawy. Jesli bedzie my tam to
prawdopodobnie bedzie to ślub w stylu rumuńskim.. choć nie wiem ... narazie to
czeka mnie nauka rumuńskiego hehehe


pozdrawiam
MB

[galbenka]

Hej MalutkaB Ja wyjechalam i nie zaluje - moj maz jest Rumunem.
Mieszka mi sie tu wspaniale to cudowny kraj polecam

[Gość: [e-mail]]

Hej, zakochane Panie, gdzie dzisiaj jesteście? Przecież Walentynki...
Zdradźcie co dostaliście.
Wygląda na to że jestem(prawie?)sama Rumunką zakochaną w Polaku na tym forum?
W 21 do 24 będę w Bukareszcie z małą grupą Polaków, kto się chcę spotkać?
POZDROWIENIA

--Rumunia jak narkotyk!--

[Gość: bebitzu_p]

Hmm. Lepiej mi po Waszych postach:)ja też mam swoją historię, jeśli Ktoś z Was
zechce to sie podziele. I też walczę dzielnie ze wszystkimi przeciwnosciami losu:)

[Gość: MalutkaBu]

a powiedzcie mi kobitki jak z opieką lekarską w Rumunii? Wiem, ze nalezy w NFZ
wyrobić Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego. Nie ma problemu z leczeniem
tam? Pytam , bo jak wczeniej wspominałam jestem cieżarna i być może dzidzia
urodzi sie tam.

MB