BoiSieJeździćAutobusemTramwajem.. .CoRobić??

[anettaa1]

ma 1,5 roku boi sie jeżdzic tramwajem autobusem samochodem.Drze sie w
niebogłosy,wyrywa,jest strasznie spanikowana przerazona,pozniej jak
wysiadziemy to marudzi nie chce isc,jeszcze to przezywa.Dawniej az tak nie
panikowala,ale nie lubila niczym jezdziec,raz czy dwa kiedys sie zdazyło ze
nie płakała.Co mam robic na siłe ja brac,ale nie moge patrzec jak tak sie
meczy szkoda mi jej.Macie tak co robicie???

[mamaemilii]

Moja corka tez nie cierpiala jezdzic autobusem i tramwajem, trwalo to jakies 3
lata. Do samochodu byla przyzwyczajona od urodzenia, wiec przynajmniej tu nie
mielismy problemu.
Co robic? Nie wiem. Te chwile w autobusie byly dla mnie koszmarne, musialam
trzymac mala mocno przytulona do mnie od samego wejscia do pojazdu. Modlilam sie
o wolne miejsce, bo jak tu jechac na stojaco trzymajac dziecko dwoma rekami
(inaczej histeryzowala jeszcze bardziej).
W miare mozliwosci unikalabym wycieczek duzymi pojazdami przez jakis czas. Mam
nadzieje, ze Twoje dziecko tez z tego wyrosnie za jakis czas... Trzymaj sie mocno

[iwpal]

Być może przyczyną jest nadwrażliwość zwiazana z ruchem, bądź hałasem, bądź
zapachem (innych osób w środkach komunikacji miejskiej). Mali nadwrażliwcy to
często dzieci, które mają bardzo wyczulone zmysły i najpierw trzeba znaleźć
przyczynę, aby można było temu zaradzić.

[e-milia44]

Może kupić jakies książeczki np. o autobi=usie. Żeby pokazać, że autobus jest
przyjazny, fajny, trochę go spersonalizować... Może kupić zabawkowy autobus,
nich nim jeźdxi miś, niech to będzie coś fajnego i przyjemnego. jechać
autobusem np. na lody, żeby była jakaś frajda - ale na to może być za mały.
Może dziecko ma jakieś karmiczne przezycia związane z wypadkiem i czegoś sie
boi. A może faktycznie nie lubi hałasu i obcych ludzi, małe dzieci mają
wrażliwe zmysły.
Ja bym zachęcała do oswojenia przez zabawę i książeczki.
Sama mam w domu małego miłosnika motoryzacji, który pierwsze słowo
mówił "koło", a drugie "auto"... ))
----------------
Kto idzie ten dojdzie.

[alex_cz]

Było tak z samochodami innymi, niż nasz. Wzięłam jego ukochane koniki
miniaturki, zabawki, które weszły do auta pierwsze i wołały go do siebie.
Wsiadł. Problem zniknął.
Wcześniej opowiedziałam mu o tym, co będą robić koniki.

Domyślam się, że z autobusem może być ciężej. Czasami takie reakcje tak szybko
znikają, jak się pojawiają.
Książeczki, rysowanie pojazdów, obserwowanie autobusów na przystanku przy okazji
spaceru z pewnej odległosci i opowiadanie co się dzieje, dlaczego, co się stanie
za chwile. Zwrócenie uwagi na ludzi/dzieci uśmiechniętych
wsiadających/wysiadających- do tramwaju/autobusu. Personalizowanie autobusów,
nazywanie ich czerwoną dynią itp Opowiadanie bajki o czarodziejskiej krainie do
której zawiezie autobus.

[anettaa1]

mała jest ogolnie wrażliwa,czasami ma jakies lęki,ale one przechodza,tylko ta
jazda nie.Ostatnio nie chciala wogole wchodzic do sklepu,ale trwalo to tydzien i
minęło.Pytalam znajomego psychiatry,mowił zeby przeczekac to,ze przejdzie,ze nie
ma sensu do psychologa bo do tak małego dziecka trudno dotrzec,więc co chyba
przeczekam,ale narazie jestesmy uziemieni nigdzie nie jezdzimy,oby przeszło.
Pewnie to ze ja tez jestem lękliwa,wrazliwa i panikara.tez ma wpływ na nia niestety.

[alex_cz]

anetta
No i tego się trzymać -> wypowiedź psychiatry.
Z resztą lęki to chyba normalny etap w rozwoju. Grunt, żeby przeszło. Trzymam
kciuki,aby jak najszybciej.

Ja też z lękowych, i to jakich brrrrrr

[magda_321]

mam podobny problem jak Ty, a odkryłam go dopiero kilka dni temu jak
oddałam samochód do warsztatu. Moje dziecko najbardziej boi się
zamykania i otwierania drzwi (może hałas) ale po 2 przystankach
zorientowałam się, że trzeba go wtedy zagadywać, aby nie patrzył się
na te nieszczęsne drzwi. Całą odrogę pokazywałam mu coś przez okno i
do niego mówiłam, aby odwrócić uwagę i jakoś przejechaliśmy kilka
przystanków. Pod koniec drogi był już spokojny i wręcz zainteresował
się autobusem. Zobaczymy jak zareaguje na następną podróż.
pozdrawiam