Wpadki tłumaczy

[the_city]

Jestem ciekawa czy zauważyliście jakieś wpadki w polskich
tłumaczeniach Austen. Ja do tej pory znalazłam 2 w "Dumie i
uprzedzeniu" wydanym przez Prószyńskiego i S-kę, tłumaczenie A.
Przedpełska-Trzeciakowska.

W rozdziale L, kiedy mowa jest o tym jak sąsiedzi zareagowali na
małżeństwo Lidii, jest następujące zdanie:
"To be sure it would have been more for the advantage of
conversation, had Miss Lydia Bennet come upon the town; or, as the
happiest alternative, been secluded from the world, in some distant
farm house".

Zdanie to zostało przetłumaczone jako:
"Prawdę mówiąc, rozmowy w salonach byłyby o wiele ciekawsze, gdyby
panna Lidia Bennet przeszła na utrzymanie parafii lub gdyby - w
najlepszym wypadku - trzymano ją do końca życia w zamknięciu na
jakiejś odległej farmie".

Tymczasem "come upon the town" oznacza "zostać prostytutką"!

I jeszcze moje ulubione - w rozdziale LIX, kiedy pani Bennet
dowiaduje się, że Lizzy zaręczyła się z Darcym, mówi między innymi:
"What pin-money, what jewels, what carriages you will have"!

Tłumaczenie: "Co za pieniądze na szpilki, jaka biżuteria, jakie
powozy"!

Tymczasem "pin-money" to oczywiście nie "pieniądze na szpilki":),
tylko pieniądze do wyłącznego użytku żony.

[meduza7]

Mam wrażenie, że w takiej dość staroświeckiej polszczyźnie funkcjonowało
określenie "pieniądze na szpilki", czyli właśnie na drobne wydatki dla żony. Ale
dowodu nie mam.

[1802l]

Coś mam wrażenie,że u Orzeszkowej znalazłam takie określenie...

[the_city]

Ja tego wyrażenia nie znalazłam nigdzie. Jednak nawet jeśli
faktycznie coś takiego funkcjonowało w języku polskim, to i tak
wypadałoby, żeby tłumaczka wyjaśniła w przypisach o co chodzi, bo
dla kogoś kto nie zna oryginału będzie to mylące.

[jhbsk]

Słownik Collins pod redakcją J. Fisiaka (2002 czwarte wydanie) podaje:
pin money (brit) - pieniądze na drobne wydatki

[the_city]

jhbsk napisała:

> Słownik Collins pod redakcją J. Fisiaka (2002 czwarte wydanie)
podaje: pin money (brit) - pieniądze na drobne wydatki

Wyjaśnienie zwrotu "pin money" napisałam już wyżej. Jest ono
podawane nawet w przypisach do angielskich wydań książki, więc
nietrudno je zdobyć (tym dziwniejsza wydaje się ignorancja
tłumaczki). Mnie natomiast chodziło o to, że nie spotkałam się z
używaniem polskiego odpowiednika tego wyrażenia. Być może gdzieś w
literaturze polskiej funkcjonują "pieniądze na szpilki", ale jak
narazie tego nie znalazłam.

[sofijufka]

W swoim tłumaczeniu użyłam "kieszonkowe". Co prawda miesięczne równe
było średniemu rocznemu dochodowi, ale...

[aiczka]

> literaturze polskiej funkcjonują "pieniądze na szpilki", ale jak
> narazie tego nie znalazłam.
Współcześnie mówimy "na waciki" ^_^

[nchyb]

> Współcześnie mówimy "na waciki" ^_^
współcześnie - czyli od czasów Killera i Rysi Siarzewskiej :-)

Można jeszcze mówić (to za jednym ze współczesnych polskich
piosenkarzy)- tyle to się (chamie) daje na tacę... :-)

[koteczka12]

Pieniądze na szpilki pojawiają się również w tłumaczeniu Hrabiego
Monte Christo, stąd je znam i nie wydaje mi się dziwne :) - tak się
dawniej mówiło.

[matkazbud]

moja babcia- rocznik 1903 - uzywała tego okreslenia...A ja
najbardziej lubię J.A. w tłumaczeniach Anny Przedpełskiej-
Trzeciakowskiej

[meduza7]

Co jednak w sumie oznacza,że określenie jest na tyle staroświeckie, że raczej
nie rozpoznawane przez współczesnego czytelnika.

[jottka]

ja bym z innej strony jeszcze podeszła, nie wnikając na razie w prawomocność
polskich 'szpilek':) taktyki translatorskie są różne - można przyjąć, że
uwspółcześniamy tekst przekładu i używamy w nim dzisiejszych słów i zwrotów jako
odpowiedników archaizmów oryginału. można też założyć, że nie należy przesadnie
buszować autorowi po tekście i tam, gdzie się da (tzn. tam gdzie czytelnik
zrozumie, o co idzie, nawet jeśli rzecz go nieco zaskoczy), używać zwrotów
możliwie bliskich epoce.


nb. 'współczesny czytelnik' nie musi z definicji oznaczać dwudziestolatka, który
ma relatywnie niewiele lektur za sobą:) tu mam na myśli, że pani trzeciakowska,
skądinąd świetna tłumaczka, nie jest najmłodszą osobą i możliwe, że dla niej
cytowany zwrot brzmi całkiem prawomocnie. no ale na ten temat bez popatrzenia w
dawniejsze słowniki nie mogę się wypowiadać, to tytułem dygresji.

[jezycjada-fotki]

"Duma i uprzedzenie" by wydawnictwo Zielona Sowa (tłum. Katarzyna Surówka) to
właściwie jedna wielka wpadka. Pomieszanie stylów, tłumaczenie idiomów "po
swojemu" (na zasadzie: nie rozumiem, co to znaczy, więc wymyślę coś sama).
Największe hity:

1. Na zabawie Bingley zachęca Darcy'ego, by ten zatańczył. Darcy odpowiada, że
mógłby ewentualnie zatańczyć z siostrami Bingleya, ale nie może, bo są
zaręczone. (Ja, zdziwiona: jak to? Przecież jedna siostra jest żoną bodajże pana
Hursta, a druga jest panną i leci na Darcy'ego. Poza tym, dlaczego fakt, że są
zaręczone, miałby przeszkadzać im w tańcu? Rzut oka w oryginał i już wiadomo:
panie były "engaged" - zajęte tańcem w innymi partnerami, co tłumaczka
błyskotliwie zinterpretowała po swojemu).

2. Elżbieta, znużona paplaniną matki wychodzi z pokoju,ponieważ, cytat "nie
mogła już znieść tej żenady". Nie wiem, jak jest w oryginale, ale to
sformułowanie działa jak zgrzyt po szkle. Takich zgrzytów w całej książce jest
po kilka na każdej stronie.

[panna-lee]

oj. to o lidii dobre. muszę zrobić sobie w książce przypis ołówkiem.

pieniądze na szpilki? zawsze miałam wrażenie, że coś tu nie gra, ale bardzo możliwe, że to określenie było w XIX wieku popularne. też zrobię przypis.

czy jeszcze jakieś kwiatki znalazłyście?

ja jakoś nie czytam w oryginale, chociaż przymierzam się do tego, w końcu po polsku znam na pamięć :)

nienawidzę określenia "na waciki", az mi się coś marszczy w mózgu jak je słyszę...

[verdana]

"Na szpilki" - w tym kontekscie idealne, XIX- wieczne okreslenie. W
polskich książkach dosyć czeste, czepiać się nie ma o co -
przeciwnie .