sequele

[emdziejka]

zaispirowana wątkiem b.baloo zaczynam wątek sequelowy. Ja czytałam dwie
powieści (oj to za dużo powiedziane) emmy tennant - zakochaną emmę i
niedobraną parę (kontynuacja p&p). Obie żenujące. a juz wątek lesbijski w
emmie sprawił, że (oj, to były ciężkie chwile :)). dla zdesperowanych podaję,
że książeczki są dostepne w polskim tłumaczeniu np. w buwie.
w każdym razie na stronie amazon jest strasznie dużo powieści wymienionych
jako sequele samej dumy i uprzedzenia, w zdecydowanej większości niedostępne
w polsce i jak poszperałam dalej i poczytałam recenzje internetowe, to kilka
bym przeczytała.
jakie są wasze doświadczenia z sequelami?

[nchyb]

Ja mam w planach wziąć się za książki Joan Austen-Leigh, a są to:
Emma i inni oraz Świat Emmy. A wspomnianych przez Ciebie nie znam i chyba
zajrzę dla ciekawości. Ogólnie, ciągów dalszych pisanych przez innych nie
cierpię, alle zawsze staram się przeczytać. Jako jedną z gorszych kontynuacji
wspominam Scarlett autorstwa Ripley, która to kontynuacja moim zdaniem nijak
się nie ma do Przeminęło z wiatrem...

[nchyb]

przy okazji, za to lubię wiele kontynuacji Pana Samochodzika, mimo, że nie
pisał ich Nienacki... :-)

[sherman-doberman]

Owszem.Mam 2 sequele do Dumy i uprzedzenia:
1.Pemberley, Emma Tennant
2.Presumption
oraz sequel do Rozważnej i romantycznej
Elinor & Marianne. również Emmy Tennant
która chyba specjalizuje się w pisaniu sequeli do Austen.
Moim zdaniem pasują językowo do oryginałów.
Ale tu dadać trzeba, że pierwszą Austen czytała jeszcze w tłumaczeniach
chyba z lat 50?tych. Potem trafiłam na Dumę i uprzedzenie wydaną współcześnie przez
Prószyńskich i szczęka mi opadła, bo unowocześniono styl, przez co moim zdaniem
straciła na stylowości i wymowie.
Z niemałą uciechą czytałam też amerykański sequel do
Nędzników W.Hugo.
Powinien być już chyba dostępny w POlsce.

[wimsey]

> Z niemałą uciechą czytałam też amerykański sequel do
> Nędzników W.Hugo.
> Powinien być już chyba dostępny w POlsce.
ROTFL ;DD Będę wypatrywać z niemałą ciekawością ...

A co do sequeli Austen, to znam tylko Pemberley i chociaż nie ma porównania z
oryginałem (nie ten język, nie te obserwacje, nie ta klasa!), to nie jest tak
drażniące, jak sequele być potrafią. Podobało mi się zwłaszcza to, że autorka
zwróciła uwagę na napięcia na linii państwo Darcy - mama Bennett. Czytając
happy end Austen łatwo zapomnieć, że pewne problemy tak łatwo się nie
rozwiązują. I całkiem zgrabnie poprowadziła wątek Bingleyów. Tylko że chwilami
trochę brakowało jej dystansu i ironii, które tak lubię u Austen...

[sherman-doberman]

Nie wiem, czy w Polsce opublikowali Cosettę, ale parę lat
temu Francuzi byli okropnie oburzeni tym sequrelem Nędzników.
Nawet się nie dziwię, bo napisany bardzo po amerykańsku.
Wykopali m.in. z zapomnienia Threnadierów i Anzelma została
kochanką Napoleona III, kiedy ów przebywał w Ameryce.

[mdro]

> Ale tu dadać trzeba, że pierwszą Austen czytała jeszcze w tłumaczeniach
> chyba z lat 50?tych. Potem trafiłam na Dumę i uprzedzenie wydaną współcześnie
p
> rzez
> Prószyńskich i szczęka mi opadła, bo unowocześniono styl, przez co moim
zdaniem
> straciła na stylowości i wymowie.

Ale Prószynki wydawał DiU w przekładzie Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej,
czyli tym "starym" (pierwsze wydanie przez PIW, 1975 r.). To wydania Zielonej
Sowy były w innym tłumaczeniu.

[paszczakowna1]

Otóż z Prószyńskim sprawa jest zawiła. Owszem, starsze wydania Austen są w
przekładzie Przedpełskiej-Trzeciakowskiej, a ostatnio w takim małym formacie
wydaje w nowych tłumaczeniach (zresztą gorszych). Mam Emmę w przekładzie Jadwigi
Dmochowskiej, i DiU w przekładzie Magdaleny Gawlik-Małkowskiej. Czemu tak,
ciężko zgadnąć.

[mdro]

O, znaczy się, że katalog Biblioteki Narodowej pierwszy raz mnie zawiódł...
Albo Prószyńskiemu się nie chce książek wysyłać (jakiś mały donosik może? ;-)),
albo mają opóźnienie we wprowadzaniu pozycji.
Swoją drogą, ciekawe, dlaczego zmienili przekład - taniej zrobić nowy niż
zapłacić za stary?

[mdro]

Przymierzam się do zrobienia przyzwoitego hasła w Wikipedii o DiU (na
początek ;-) ). Pomożecie?
Na razie potrzebna mi pełna lista kontynuacji "DiU" wydanych w Polsce.
Znalazłam:
Niedobrana para: dalsze losy bohaterów "Dumy i uprzedzenia". Emma Tennant;
przeł. Ewa Pankiewicz. Prószyński i S-ka, 1999.
Pemberley: dalsze losy bohaterek "Dumy i uprzedzenia". Emma Tennant; przeł. Ewa
Pankiewicz. Prószyński i S-ka, 1997.

I podobno jeszcze "Zarozumiałość" Julii Barrett, ale tej w katalogach
internetowych (BN, BUW, UJ) nie ma, jest tylko "Trzecia siostra" (wyd. Rachocki
i S-ka - ki diabeł? nie słyszałam).

Na angielskiej Wiki
en.wikipedia.org/wiki/Pride_and_prejudice
jest spora lista (prawie na samym dole), może którejś coś wpadnie w oko, co
było przetłumaczone?

[emdziejka]

ja w tym momencie mogę tylko podać Ci kolejność książek emmy tennant -
Pemberley jest pierwsza, a Niedobrana para jest kontynuacją pemberley, więc to
nie są dwie oddzielne kontynuacje.
a na tej stronie urzekła mnie po prostu ta mapka, gdzie wsyzstko jest
wyrysowane - piękna
en.wikipedia.org/wiki/Image:Pride_and_Prejudice_Character_Map.png

[mdro]

Dzięki. O tej drugiej też troszkę udało mi się znaleźć.

A z tym schematem - żartujesz czy serio? Bo w sumie mogłabym go przerobić na
polski, ale wydał mi się cokolwiek zbyt łopatologiczny ;-).

Więcej w wątku "DiU w Wikipedii" - tam pozwolę sobie kierować inne prośby ;-)

Schemat / mapka

[tanczacy.z.myslami]

> urzekła mnie po prostu ta mapka, gdzie wsyzstko jest
> wyrysowane - piękna

Rany koguta... w porównaniu z tą rodzinką to całe drzewo genealogiczne Buendia
ze "100 lat..." to bułka z masłem :)
Jak się wreszcie wezmę za "Dumę...", to z tym schematem w ręku :)

[emdziejka]

>
> Rany koguta... w porównaniu z tą rodzinką to całe drzewo genealogiczne Buendia
> ze "100 lat..." to bułka z masłem :)
> Jak się wreszcie wezmę za "Dumę...", to z tym schematem w ręku :)


hehe - tylko tam każdy nazywał się tak samo, a tu mamy inne imiona. a mi się
przypomniało drzewo z sagi o ludziach lodu, którą zaczytywałam się w
podstawówce (wtedy to było wydawane na bieżąco i trzeba było czekać z miesiąca
na miesiąc, aż będzie, a potem aż kupi to biblioteka :)))

[paszczakowna1]

Dajcie spokój z tym schematem, to wygląda, wypisz wymaluj, jak schemat
organizacji z "Jak zrobić karierę" Parkinsona służący do straszenia szefa. (I
dlaczego np. Lady Catherine ma byc ciotką tylko Darcy'ego, a nie panny Darcy?)
Przeciętny potencjalny czytelnik na ten widok ucieknie w popłochu. Tańczący musi
silne nerwy mieć...

A w D&U jakoś nigdy nie miałam kłopotów z połapaniem się kto jest kto.

[emdziejka]

ale dla mnie ten schemat jest taki cudny właśnie po wielokrotnej lekturze, a
nie przed - i tylko w ten sposób do niego podchodzę - nie jako do wskazówki czy
czegoś podobnego. po prostu mi nigdy nie przyszłoby do głowy, żeby coś takiego
stworzyć. i wydaje mi się naprawdę zabawne, że ktoś coś takiego zrobił i że
takmusuper wyszło.

[elwinga]

Od czasu, gdy z ciekawości sięgnęłam po "Scarlett", sequeli z założenia nie
czytam. Nie mogę się oprzeć wrażeniu, że są - jakby to powiedzieć - moralnym
plagiatem, bo wykorzystują bohaterów i wątki wymyślone przez kogoś innego. (Tak,
wiem, że autorka "Scarlett" miała zgodę spadkobierców Mitchell i inni autorzy
sequeli pewnie też, ale mimo wszystko...)

[meduza7]

Moim zdaniem wszystkich kontynuatorów należałoby zamknąć w piwnicy o chlebie i
wodzie, aż im przejdzie chęć do pisania czegokolwiek. To, co pani Tennant
nawyprawiała z Emmą wystarczy jako przestroga.

CO ZA BEZCZELNOŚĆ!!!

[meduza7]

Zwróćcie uwagę na imię i nazwisko tej pani...
aukcja.onet.pl/show_item.php?item=146950305
aukcja.onet.pl/show_item.php?item=146949954

[emdziejka]

to nie bezczelność - to jakaś praprakuzynka Austen, która pisze sequele jej
powieści. podobno słabe :)))

[meduza7]

hihihi to tak jak ktoreś z naszych wydawnictw, znalazło sobie faceta o nazwisku
Andrzej SEPKOWSKI i namówiło do napisania powieści. Podobno też była
słabiutka...