I ja juz po

[anulkaoo]

czesc dziewczyny
dzis wyszlam ze szpitala. Operacja 3 godziny. Dzis wyszlam ze szpitala. mam 4
piekne dziury i ciecie. Laparoskopia sie nie udala bo byl juz stan zapalny
wiec trzeba bylo ciac. Ciecie okropne poprostu zalamana jestem. Troche
jeszcze boli po praktycznie caly brzuch pocharatany ale juz powoli dochodze
do siebie. Jakgorsze jest to ze nie moge dziwigac i dzis kaspulek z lzami w
oczach na mnie patrzyl zebym go wziela i przytulila a ja nie moglam. poprostu
koszmar. poplakalam sie i tyle,. nie wiem jak mu to wytlumacze...

[zoyka6]

Życzę szybkiego powrotu do zdrowia :))

[anulkaoo]

dziewczyny mam jeszcze do was prosbe - co ja moge jesc? Bo wypisali mnie
dzisiaj ale w poniedzialek mam isc na zdjecie szwow, na rozmowe z lekarzem i po
wypis. A do tego momentu nie wiem co jesc. Moge robic zupy na kostce rosolowej?
Albo ziemniaczki z surowka z marchwi, albo poradzcie co wy jadlyscie?
Teraz to chyba najbardziej boje sie sciagania szwow bo zszyte jest okropnie a
pamietam ze po cc to sciaganie szwow bolalo jak cholerka....

[rubin04]

Hej,

ciesze się ze już mam sz to z głowy,
czekałam na wieści od Ciebie.
Co do jedzenia: surówka z marchwii odpada - bo surowe warzywka to nei bardzo..

Z dobrych i dozwolonych rzeczy to uduś sobie na patelni kawałki piersi kurczaka z kawałkami jabłka i dopraw estragonem. Pyszne! Mój narzeczony mnei tym karmił jak wyszłam ze szpitala. Poza tym chude zupy, jogurty, gotowane warzywka. Nic tłustego ani smażonego! No i kawy też nei.. Przynajmniej przez jakis czas.

ja po 3 tyg jadłam juz prawie wszystko.

Trzymaj sie i wracaj do zdrowia.
Jak masz jeszcze jakies pytania to pisz :)

[tijgertje]

Ja na drugi dzien po zabiegu jadlam wszystko, lekarz pozwolil mi na sniadanie
zjesc tuzin hamburgerow:-) Nie mialam ochoty na takie sniadanie, ale wieczorem
maz zaprosil sasiadow na grilla. Mi lekarz powiedzial, ze skoro woreczej jest
usuniety, to nie ma wskazan do diety. Najlpiej probuj , lepiej jesc male
porcje, ale czesto.

[sylwka892]

tijgertie to jakiś niepoważny lekarz ci taką głupotę powiedział! Przecież
organim nie jest jeszcze przyzwyczajony do nowego systemu trawienia po
operacji! Naprawde straszna głupota to co powiedział. Tylko krzywde, zrobić ze
można jedząc byle co odrazu.
Anulkaoo nie dali ci rozpiski do jeść itp? To odrazu ci mówię, żadnych ale to
absolutnie żadnych smażonych rzeczy!!! Dopiero po troszku po jakis 2 tygodniach
mozna próbować, nie za duzo naraz, żeby nie było rozwolnienia, lub odruchu
wymiotnego.
Zadnych bigosów, kapusty, napoi gazowanych. A tak ogółem jedz częściej , ale
mniejsze porcje. A jakby cię pobolewało, i mialabyś wrażenie ucisku na wątrobie
to weż cholestil i spasmolinę lub nospę. a rosołek to tez tak nie za bardzo bo
tłusty.. Na prawdę lepiej nie ryzykować , żeby potem nie cierpieć..
Ja raz se zaryzykowalam, wzielam wypilam 3 lyki coli i zjadłam sernik duzy
kawalek i zrobiło mi się po jakiś 15 minutach słabo, rozwolnienie, niedobrze..
Okropne uczucie.. A byłam tydzien po operacji. Więc uważaj na siebie, wszystko
w swoim czasie ;]
Pozdrawiam ;P
Sylwia ;]

[vorlon1969]

Tu sa nie tylko dziewczyny :).Ja miałem tez zabieg metoda tradycyjna.Jestem juz
4 miesiace po.Przez 1 miesiac trzymałęm diete zadnych smazonych dan,nic
surowego, zadnej kawy.Lekarz powiedział mi ze kawe mozna dopiero po pół
roku,oczywiscie nie posłuchałem i wypiłem juz kilka ,ale niestety ,po kawie boli
w prawym boku.Teraz jem juz prawie wszystko,nawet smazone,ale czasem troche boli
w boku,no ale trzeba eksperymentowac i sprawdzac po czym boli,a po czym nie.Na
poczatek jednak radze Ci stosowac diete.Oczywiscie najlepsze mieso gotowane z
kurczaka,cieleciny,indyka,unikac wieprzowego.
Pozdrawiam i zycze szybkiego powrotu do zdrowia.

[anulkaoo]

przepraszam chlopaku :) zapomnialam o tobie - to z przemeczenia :)

[tijgertje]

sylwka892 napisała:

> tijgertie to jakiś niepoważny lekarz ci taką głupotę powiedział!

No nie wiem, w szpitalu, jakies 2 godziny po zabiegu dostalam kawe i jakos nic
mi nie bylo. Zalecenia bez diety sa ogolnie stosowane w Holandii, kazdy jeden
lakarz takie daje. Pracowalam ze starszymi ludzmi, wiekszosc z nich (czyli
bedzie kolo setki ludzi) byla po zabiegu, nikt nigdy potem zadnej diety nie
stosowal i kazdy deklarowal sie, ze dopiero po zabiegu zaczeli cieszyc sie
zyciem i jesc rzeczy o ktorych mozna bylo wczesniej tylko pomarzyc. Nie jestem
lekarzem, wiec nie wiem, jaka jest obiektywna prawda i kto a racje. Zastanawia
mnie tylko jedno: jestem 3 lata po zabiegu, nigdy nie mialam zadnych
dolegliwosci, mimo ze jem bardzo"zakazane"rzeczy czasem. Moja mama przeszla
zabieg rok po mnie, nadal nie je wielu rzeczy i nadal lyka jakies swinstwa
watrobowe. Czytajac forum widze, ze sa osoby, ktore nie pozbyly sie wszystkich
dolegliwosci, a nawet nabawily sie nowych. Ciekawa jestem, czy ma to jakis
zwiazek z dieta po zabiegu. Moj chirurg twierdzil, ze lepiej jest jesc
wszystko, w rozsadnych ilociach oczywiscie, niz trzymac diete i od czasu do
czasu sobie delikatnie pofolgowac. Wedlug niego w drugim przypadku sa znacznie
wieksze szanse powiklan, gdyz mimo braku woreczka, zolc moze zalegac w
przewodach i tworzyc nowe zlogi i kamienie, jezeli zolc nie jest wydalana
regularnie, a ktos sobie nagle zje jakis zakazany produkt, to wtedy wedlug
niego musi bolec, bo watroba nie przyzwyczajona do regularnego wytwarzania
zolci nagle pracuje na wysokich obrotach i moze nie wyrobic. Dla mnie jego
argumentacja brzmiala calkiem logicznie, opinie osob po zabiegu tutaj, ktore
jedza wszystko ( a Holendrzy jedza naprawde tlusto) i nigdy nie mialy zadnych
dolegliwosci, wydaja sie potwierdzac opinie lekarza.

[tijgertje]

Co do kawy jeszcze: ja pije jej naprawde sporo, ale jak sobie czasem zrobie
odwyk przez kilka dni, to potem samopoczucie mam nieciekawe. Tyle, ze
dolegliwosci mam zoladkowe. To samo mam dokladnie ze wszystkim. Jezeli czegos
dlugo nie jem, to po naglym wprowadzeniu jakiegos produktu organizm nie zawsze
przyjmuje to radosnie:-) I nie ma to nic wspolnego z posiadaniem, czy brakiem
worecza zolciowego. Dlatego tez chocby niemowlakom wprowadzanie nowosci zaczyna
sie od lyzeczki nowego produktu i buduje to codziennie, a nie od razu caly
sloiczek, bo wowczas kazde jedno dziecko, alergiczne czy nie na pewno
zareaguje:-)

[sylwka892]

Naprawde dziwini ci lekarze, bo to przeciez logiczne ! Organizm nie jest tak
odrazu gotowy na taką zmiane. Być moze masz silny organizm. I te pobolewnie nie
ma zadnego zwiazku z dieta. I głupie jest to ze doradzasz komus by jadl
wszystko odrazu po zabiegu, bo nie kazdy tak samo zareaguje. I moze sobie tylko
zaszkodzic.

[anulkaoo]

a powiedzcie mi kiedy moge zaczac podnosic dziecko? np zeby go posadzic,
podniesc jak sie przewroci, itp. Wazy teraz 12 kg. wiem ze okolo miesiaca
napewno ale nie wiem czy nie dluzej? Po laparoskopii to wiem ze ten czas nie
jest tak dlugi jak po klasycznym cieciu...

[sylwka892]

heh chyba mamy dzieci w podobnym wieku, moje wazny 11 kg :). Mogłam juz tak na
chwile podnosić synka juz po tygodniu [ miałam laparo], a po tradycyjnym to
napewno dopiero po miesiącu. Nawet nie próboj wczesniej. Ja podniosłam po 3
dniach od zabiegu i szwy mi poszły te co w srodku i strasznie bolało. I
dostałam zakaz podnoszenia na 2 tyg ale nie posłuchalam ;p.

[vorlon1969]

Tak po miesiacu mozesz podnosic do 10 kg.Przynajmniej mój lekarz tak mi
zalecił,ale juz po póltora miesiacu pozwolił podnosic do 20 kg,a potem do ok.pół
roku trzeba uwazac z wiekszymi ciezarami zeby sie przepukliny nie
nabawic.Pozdrawiam :)

[calineczka79]

tijgertje napisała:

Dla mnie jego
> argumentacja brzmiala calkiem logicznie, opinie osob po zabiegu tutaj, ktore
> jedza wszystko ( a Holendrzy jedza naprawde tlusto) i nigdy nie mialy zadnych
> dolegliwosci, wydaja sie potwierdzac opinie lekarza.

ale nie na 2-gi dzień po zabiegu :-)
wg mnie to przegięcie - weźmy np. ludzika który naje się kapustą po której
wzdęcie w zasadzie murowane - przy dużym można mieć dośc niemiłe doznania jeśli
jest się po zabiegu i wszystko w środku jest jeszcze tkliwe ...

[calineczka79]

a tak nawiasem jestem po już 10 lat :-)

jem wszystko w zasadzie - ze względu na to że mój stan był bardzo zły po pół
roku diety mogłam jeść normalnie i tak jest do dziś

owszem czasem zdarza się jakaś biegunka czy ból brzucha ale wycięcie pęcherzyka
nie uwalnia od wszystkich chorób - niestety :-) każdego nawet najzdrowszego
może zaboleć brzuch nie ? :-)

[kamii27]

anulkaoo - jak sie czujesz? ja szykuje sie na operacje i strasznieeee sie boje:
( tyle ludzi mnie juz nastraszylo, ze niby operacja laparo przechodzi pomyslnie
ale kolejne 5 dni jest decydujace... kilka osob zmarlo na to po
operacji...staram sie tego nie sluchac ale zawsze jest tak ze slucha sie o
najgorszym...i stad ten strach :( pomoz prosze...
dziekuje i pozdrawiam

[anulkaoo]

Jeju kto ci to powiedzial :( Powiem ci tak - poczytaj sobie moje posty :)
usmiejesz sie. Ja to plakalam chyba ze 3 miesiace jak sie dowiedzialam o
kamieniach. balam sie okropnie ze umre ze moje dziecko sierota zostanie.
Zwlekalam i zwlekalam liczac na cud. O kamieniach dowiedzialam sie w
listopadzie (po 1,5 roku zwijania sie z bolu dopiero poszlam do lekarza).
Zwlekalam do marca az okazalo sie ze moja psiapsiola tez ma kamienie. Ona z
miejsca poszla na zabieg. Wiec ja sie tez zapisalam. Mialam 1000 mysli ze u
niej sie uda a u mnie napewno nie, itd. Aga miala zabieg 27 kwietnia.
Laparoskopie - 3 malutkie dziurki. Wyszla ze szpitala po 3 dniach. To mnie
potrzymalo na duchu. Ale ja to sie nie balam bolu po operacji czy cos. ja sie
balam panicznie narkozy. Wreszcie na mnie przyszla pora no i mnie sie niestety
nie udalo zrobic laparoskopii. Trzeba bylo ciecie. Wszystko trwalo 3 godziny.
Mam 4 dziury i ciecie. Jezeli bedziesz miala laparo to sie nic nie boj. Bol
jest zaden (przynajmiej ja nic nie czulam) jedyne co czulam to rane po cieciu.
Fakt bolalo ale dalo sie przezyc. 2 pierwsze dni najgorsze ale znow nie takie
okropne :) po 3 dniach wyszla do domku. A narkoza - pikus :) nawet
niewiedzialam kiedy zasnelam :) po tygodniu sciagneli mi szwy z dziurek po
laparo a jutro ide sciagnac szew z ciecia. Da sie przezyc. Ale namawiam cie nie
zwlekaj. U mnie bylo juz zapalenie. Chodzilam z woreczkiem prawie 2 lata.
gdybym poszla w listopadzie pewnie by sie na laparo skonczylo a tak ciecie. ale
ciesze sie ze mam to za soba i mam nadzieje ze bedzie tylko lepiej :)

[kamii27]

Dziekuje Anulko, bo chyba tak masz na imie...
Dzis bylam u lekarza bo boli i boli mnie brzuch, zrobilam badanie krwi i
bilirubina -2,19:( za duzo bo norma to 1:( lekarz stwierdzil ze sam nie wie co
to jest? jutro ide na gastroskopie i zobaczymy czy to moj zoladek czy woreczek
z kamyczkami szwankuje, powiedzial tez ze mogly kamyczki utkwic w przewodach
stad te moje lekko zoltawe oczy:( i moze wystapic zoltaczka mechanicza, i wtedy
juz nie laparo tylko normalna operacja:( Jeszcze bardziej sie boje...bo juz nie
wiem co myslec:( Ja tez zwlekam juz 4 rok...i teraz mysle sobie ze to tylko
moja glupota, ale tez strasznie boje sie tego usypiania, ja wolalabym juz na
sali uspili mnie i zawiezli na stol i zebym nic nie widziala albo nie slyszala,
zebym obudzila sie juz po i nic nie czula, zadnych boli....to moje marzenie....
:((((((

[vorlon1969]

Nic sie nie bój na sali dostaniesz zastrzyk zobojetniajacy, tak ze nie bedziesz
sie przejmowała,a narkoza to nic strasznego.Liczysz do dziesieciu i potem spisz
i nic nie pamietasz.Budzisz sie dopiero po wszystkim i dziwisz sie ze juz po.Ja
nie doliczyłem nawet do pieciu.Oczywiscie potem po zabiegu boli troche ,no ale
niestety tak juz jest.Głowa do góry i nie przejmuj sie wszystko bedzie dobrze :)

[kamii27]

vorlon1969 - Dziekuje ....
Jestescie kochani, dziekuje ze podtrzymujecie mnie na duchu, dla mnie to
straszne przezywac to wszystko... Mam nadzieje ze wszystko bedzie dobrze, bo
przeciez jestem mloda i jeszcze nalezy mi sie troszke od zycia... Zdaje sobie
sprawe z tego ze bede ciarpiala po operacji jeszcze kilka dni zanim dojde do
siebie, ale bede miala ta swiadomosc ze juz jestem po i oby wszystko bylo
dobrze...
Dziekuje bardzo bardzo ...

[anulkaoo]

Nic sie nie martw. Ja nabardziej denerwowalam sie dzien przed operacja.
Operacje mialam w poniedzialek o 8 a do szpitala zglosilam sie w niedziele o
12. Cala niedziele przeplakalam. Powysylalam z 1000 smsow do znajomych ze sie
boje, itd. Okolo 22 przyszla pielegniarka spytac czy nie chce jakis lekow na
spanie ale ja nie chcialam. Poszlam spac i obudzilam sie po 6. Poszlam sie
wykapac, przebrac w sexi koszule operacyjna i kazali mi lezec na lozku i
czekac. 30 minut przed zabiegiem przyszla pielegniarka i dala mi pol
niebieskiej tabletki i kazala wziasc. Wzielam i ... nic. Wiedzialam ze to glupi
jasiu ale myslalam ze odlece, zacznie mi swiat wirowac itp a tu dupa. Ja w
pelni swiadoma. O 8 przyszly 2 pielegniarki i z lozkiem zwiozly mnie na dol na
blok operacyjny i tam zostawily. Byla tam pani anestezjolog i 2 jej asystentow.
Pamietam ze kazali mi przejsc z mojego lozka na lozko operacyjne i ze sie
smialam ze spadne i ze siku mi sie chce ;) Anestezjolog zalozyla mi wenflon i
pamietam ze sie na nia patrzylam. Pozniej pamietam wszystko jak przez mgle. Tzn
pamietam ze widzialam mojego chirurga jak sie ubieral i jak asystent
anestezjolona powedzial ze kladzie mi zielona meseczke na twarz i mam oddychac.
Pamietam ze spojrzalam na ta maseczke jak on mi ja twarz kladzie i to byla
ostatnia rzecz jaka pamietam. Pozniej pamietam ze cos wypluwalam i znow nic. A
pozniej ze moj chirurg darl sie ze mam otworzyc oczy. Otworzylam i znow
zamknelam. Pozniej pamietam ze obudzilam sie bo bolalo mnie zebro. Stala na
demna pielegniarka (bylam na sali pooperacyjnej) i dala mi telefon bo
powiedziala ze maz dzwoni. Odebralam powiedzialam mezowi ze jest ok i ze ide
spac. I kazalam sobie dac przeciwbolowy i poszlam spac. Obudzialam sie kilka
godzin pozniej jak moj chirurg byl u mnie no i dowiedzialam sie ze to nie zebro
mnie boli a rana po cieciu bo laparo sie nie udala. Wzielam nastepny
przeciwbolowy i poszlam spac. Obudzilam sie we wtorek rano. W sumie bralam
przeciwbolowe tylko 2 dni (wzielam 5 szt). Caly dzien zabiegu praktycznie
spisz. Jest ci wszystko jedno. Pozniej kolejnego dnia boli ale ten bol nie jest
wielki kaza chodzic ale ja ograniczalam sie tylko do chodzenia do toalety. A
nastepnego dnia bylo juz ok.

Ale ci opowiadanie napisalam. Ale nic sie nie boj. Bedzie dobrze :) Trzymam
kciuki.

[sylwka892]

Ja nie miałam po operacji tak dobrze, że wszystko obojętne mi było. Bo miałam
operację około 20, po 22 byłam juz na sali , a od 1 w nocy do 17stej nastepnego
dnia wymiotowałam krwią i zółcią ;(;(. A tak strasznie chciało mi się spać! a
nie mogłam bo ciągle mnie zrywało.A jeszcze rany bolały i krwawiły bo napinał
się brzuch ;(.To było najgorsze z całego pobytu w szpitalu i całej operacji..
Ale to pewnie temu ze zjadłam se pół bułki 6 godzin przez operacją.. Ale nikt
po za mną w szpitalu nie miał takich objawów.

[kamii27]

Dziekuje!!! Jak czytam wasze odpowiedzi to az mi lzej na sercu, i malymi
kroczkami ten straszny nie do opanowania strach przechodzi... Dzis mam miec
wyniki czy to moj przelyk i zoladek mnie teraz boli czy to wina kamyczkow:( A
nie wspomnialam jeszcze ze mam niedomykalnosc przelyku co tez mi stwarza wiele
problemow, ale z tym to maly pikus - dam rade...Najgorsze to te moje
wychodowane przez 4 lata kamyczki, jest ich az 4 szt po 12mm i mam nadzieje ze
sa one tylko w woreczku a nie w przewodach zolciowych czego obawiam sie
najbardziej...
Powiem wam szczerze ze ja ogladalam juz operacje laparoskopowa i normalna, krok
po kroku, w tv na polsat zdrowie, bo to moj ulubiony program:) uwielbiam
medycyne, a teraz to praktycznie wiem co moze mnie czekac i co mi grozi,
przeczytalam na temat kamicy wiele ksiazek, moze to zle bo potem czlowiem mysli
o najgorszych przypadkach... ale trudno co ma byc to bedzie, od tego sie nie
ucieknie, choc bardzo bym chciala:( Najbardziej boje sie zasypiania i
budzenia...obym sie obudzila...
Dziekuje jestescie Kochane.... dzieki wam strach pomalu mija...
Trzymajcie sie i zycze duzooooo zdrowka....
Jakbyscie cos jeszcze wiedzialy na temat kamyczkow...to informacji nigdy za
wiele:)
usciski

[calineczka79]

kamii27 napisała:

> Najgorsze to te moje
> wychodowane przez 4 lata kamyczki, jest ich az 4 szt po 12mm i mam nadzieje
ze
> sa one tylko w woreczku a nie w przewodach zolciowych czego obawiam sie
> najbardziej...

4 szt. to wcale nie dużo - jeśli oglądasz takie programy to tam często pokazują
pecherzyki z kilkudziesięcioma kamieniami :-) kamyk 12mm raczej nie ma szans
przedostać się do PŻW (śrenio ma on średnicę ok. 6-7mm), a i taki zabieg da się
przeżyć - ja w każdym razie żyję i mam się dobrze :-) i Ty też będziesz !

[anulkaoo]

Mnie nie kazali jesc 24 godz. przed zabiegiem. A jedna babeczka co ze mna na
pooperacyjnym lezala (miala zabieg po mnie) wymiotowala cala noc. Okazalo sie
ze jadla kolacje, a lekarz powiedzial ze to raekcja na narkoze i ze niektore
osoby tak maja. Ja sie ciesze ze nie wymiotowalam bo jak widzialam jak sie one
meczyly to nie daj Boze.

Narazie mam inny problem. W poniedzialek zdjeci mi szwy z dziurek po laparo i
zostawili szew na cieciu (mam zalozony szew "na okretke") dzis bylam w
przychodni i nikt nie umie tego szwu zciagnac. Wkurzylam sie bo jak mozna nie
umiec. nosz do cholery to przychodnia jest. W szpitalu powiedzieli ze mam
jechac tam gdzie mi ten szew zakladali a do Inowroclawia mam 40 km i nie mam
sie w tej chwili jak dostac (chyba bede musiala wsiasc w autobus i jechac).
Poprostu rece opadaja :(

[kamii27]

Biedna:(((
Faktycznie to lekka przesada, ale nie martw sie w koncu ktos sie znajdzie kto
sciagnie ci te szwy i bedziesz miala spokoj... zycze ci tego z calego serca...
Ja juz po badaniach (ooj jak krtan boli:( ) gasto wyszlo ok, wiec teraz za 4
tygodnie kolejne badanie krwi i zobaczymy co dalej, moj dr chce abysmy
przygotowali sie do tej operacji: szczepanienia, konkretne badnia itd... mysle
ze to odpowiednie podejscie, zwazywszy na to ze kiedys mialam preblemu z
serduszkiem... Moj dr bedzie mnie kontrolowal i sprawdzal moj stan zdrowia az
do samej operacji, wiec mysle ze jestem w dobrych rekach...
Ale poki co jeszcze jestem w kamieniolomach:)))
Pozdrowionka dla was!!!

[calineczka79]

ja wolalabym juz na
> sali uspili mnie i zawiezli na stol i zebym nic nie widziala albo nie
slyszala,
>
> zebym obudzila sie juz po i nic nie czula, zadnych boli....to moje
marzenie....
> :((((((

ale to tak własnie będzie - często na sali podają głupiego jasia i wtedy to już
wszystko ci jedno :-)
poza tym na samej sali operacyjnej też za wiele nie zobaczysz i nie usłyszysz :-
)
boleć też nie powinno jeśli lekarz chce to potrafi - mnie po operacji która
trwała 5 godzin i miałam laparo + cięcie tradycyjne + cięcie i rekonstrukcje
przewodów nie bolało NIC!!!

[kamii27]

Ojej to faktycznie calineczko mialas powazniejsza operacje:( A jak sie po niej
czulas? Jak dochodzilas do siebie? Opisz prosze, mnie to bardzo cikawi...o ile
chcesz do tego wracac?
Dziekuje z gory i pozdrawiam

[calineczka79]

kamii27 napisała:

> A jak sie po niej
> czulas? Jak dochodzilas do siebie? Opisz prosze, mnie to bardzo cikawi...o
ile
> chcesz do tego wracac?

Nie mam jakiś specjalnych oporów :-)

Nie było to dla mnie jakoś mocno straszne przeżycie - ot jak dla każdego 1-szy
pobyt w szpitalu, 1-sza operacja to zawsze trochę przeraża ale raczej przed :-)

Po zabiegu (a w sumie i przed było mi wszystko jedno co ze mną zrobią, chciałam
tylko żeby choć chwile nie bolało) NIC mnie nie bolało. Trafiłam naprawdę na
świetny zespól i nawet jak pytali czy boli a ja mówiłam że nie to kończyło się
podaniem zastrzyku albo kroplówki i tłumaczeniem że to tak w razie czego żeby
nie zaczęło boleć :-D

Także nie bolało nic, jasne że całkiem różowo nie było - parę razy czułam się
niezbyt dobrze ale z tego co udało się ustalić to było to spowodowane ilościa
leków jakie dostawałam. Można powiedzieć że byłam na mocnym rauszu :-D. Jak
mnie przyjmowali to ważyłam coś ok. 43kg a jak wychodziłam to spodnie w garści
musiałam trzymać żeby nie spadły ... więc przy takiej wadze miałam prawo nie
wytrzymać tak dużej dawki leków. Było mi niedobrze i strasznie kręcilo mi się w
głowie do tego stopnia że leżąc nieruchomo wydawało mi się że spadam, lecę,
zapadam się pod łóżko - musieli mnie trzymać za rękę bo się bałam :-) Wtedy
właśnie chcieli zajrzeć do mojego żołądka i odciągnąc to co wydawało się im że
tam zalega. Tylko że jak juz pisałam mój przełyk nie toleruje nawet łykania
małych tabletek a co dopiero jakiejś rury :-/ Miałam próbę przez nos i usta -
nic z tego ... W końcu dali mi jakieś leki (chyba uspokajające i usypiające w
dużej mierze) w każdym razie w końcu usnęłam a po obudzeniu było już OK :-)

Po tak długim zabiegu jasne że i do siebie dochodzi się dłużej i ja chyba z
tydzień mam wyjęty z pamięci... Pamiętam tylko jakieś urywki ale chyba bardziej
z opowiadań :-) Prawie cały czas spałam, budziałam się tylko na siku. Po jakimś
tygodniu jeść zaczęłam i chodzić do toalety w końcu (bo ten basen to tragedia :-
/) no i powoli do siebie wracałam.

Wypuścili mnie po ok. 3 tyg. i chyba tylko dlatego że niebardzo jeść chciałam a
im zależało żebym trochę ciała nabrała bo to i sił wtedy ma więcej organizm a
ciągle nie było wiadomo co ze mną będzie czy nie będzie trzeba jeszcze
operować w ciągu najbliższych kilku miesięcy (tylko to przede mną ukrywali ...)
Wypuścili mnie z drenem takim co siedział w PŻW i spływała sobie nim żółć.
Musiałam sama to sobie opróżniać i potem pozwolili odczepiać worki i zamykać
zawór na coraz więcej godzin. Tylko że dzięki temu byłam mniej więcej co 2
dzień w szpitalu bo musieli wszystko sprawdzać, pilnować i badania robić ...

No i po 3 miesiącach znowu na oddział mnie wsadzili z zamiarem wyjęcia tego
mego przyjaciela :-D Bałam się bardzo jak chyba każdy. Dren siedział głęboko w
jakiś flakach i jak oni chcą to wyjąć ... na żywca - przecież to będzie bolało,
wyjdą mi flaki na zewnątrz itd... takie miałam myśli :-) I nawet pytałam czy to
nie może zostać bo mi w zasadzie nie przeszkadza :-) Ale porobili badania i na
stół, boleć nie bolało ale uczucie to rzeczywiście jaky flaczki wyciągali :-/

Potem dowiedziałam się że jakby się nie udało to czekałby mnie kolejny zabiegi
powtórka z rozrywki z drenem ... albo wogóle niewiadomo co jakby się okazało że
jednak jest więcej uszkodzeń np. w trzustce. Dopiero wtedy się przestraszyłam
ale na szczęście już było prawie po wszystkim. Prawie bo trzymali mnie tak
jeszcze parę dni na obserwacji czy rzeczywiście się udalo :-) No i w końcu
zdecydowali że już mi nic nie grozi - wypis i dopiero wtedy tak naprawdę
zaczęłam dochodzić do siebie (bo wcześniej to szpital po kilka razy w tygodniu
a i w domu też jak w szpitalu no i ten dren nie pozwalał mi aż tak sobie
folgować jak wy to robiliście po zabiegu).

Chyba po miesiącu no może ciut więcej byłam nad morzem, plywałam w morzu,
basenie taplałam się w piachu, opalałam (bez brzucha oczywiście) i jadłam
nadmorskie specjały. Starałam się na początku ostrożnie ale jednak próby były
szczególnie pod koniec bo wymyśliłam że jak coś będszie nie tak to i tazk zaraz
wracam do domu i do mojego doktorka :-D

no i to chyba tyle :-)
taka moja historia ...
Teraz co jakiś czas coś mnie strzyknie i czasem się przestraszę jak ból jest
zbyt podobny ale jak dotąd wszystko wporządku (a minęło wlasnie 10lat). Nie
wiadomo tylko co u mnie z zołądkiem (ewentualnymi wrzodami) bo nigdy nie dalam
sobie gastro zrobić a każdy lekarz mówi że to bardzo prawdopodobne ze coś tam
jeszcze jest nie tak - tyko że nie mam ostrego stanu więc nie naciskają na
badanie aż tak mocno. Co jakiś czas tylko mnie podleczą jakimś tego typu
specyfikiem - tak na zaś :-)

ale się rozpisałam :-) i w sumie jak tutaj na forum poszperasz to też
znajdziesz bo już kilka razy pisałam o sobie :-D

Nie ma co się bać i odwlekać w nieskończoność bo jak widać samo się nie poprawi
może sie tylko pogorszyć a po co dokładać sobie zmartwień? U mnie zwłoka była
przez tepych lekarzy którzy nie ptrafili stwierdzic co mi jest (nie dziwne
skoro nawet usg mi nie zrobili) tylko wmawiali albo zatrucie albo że "coś"
zjadałam i przyznać się nie chcę. I wogóle nie reagowali na to że bywałam u
nich po kilkanaście razy w miesiącu!

[kamii27]

Faktycznie calineczko mialas straszne przezycie:( A jak lekarze zdiagnozowali
ci to wszysztko? Mam nadzieje ze wiecej problemow nie mialas?
Pozdrawiam goraco

[calineczka79]

no własnie nie zdiagnozowali :-)
bo jakby zdiagnozowali to byli by wszyscy na to przygotowani...

po prostu wyszło szydlo z wora podczas laparo

a tam straszne zaraz - ja tam się cieszę że tak to się skończyło :-D
żyję i mam się dobrze czego i Wam życzę