Kochane synowe!!!

[lisia312]

właśnie w sobotę zostałam teściową po raz pierwszy, jeszcze mam 2 córki i
syna. Proszę o rady, jak wg Was powinna postępować teściowa wobec synowej. Jak
czytam niektóre wypowiedzi, to powinnam chyba od razu przenieść się w
zaświaty, ale ja też byłam najpierw synową i moja teściowa jeszcze żyje :).
Proszę o konstruktywne wypowiedzi.

[mam_na_nia_alergie]

Hmmm...mnie się wydaję, jeśli mogę doradzić, że najważniejsze jest dać młodej
parze poczucie że są małżeństwem i że to oni decydują o sobie i swoim życiu.
Można doradzać, ale nie ciągle i nie natarczywie. Wkońcu to ma być dobra rada a
nie przymus :D Tyle mogę powiedzieć :P

[czerwonymuchomor]

szacunek,nie narzucać się z "dobrymi"radami-poczekać,aż sama zapyta.
nie moralizować,nie wtrącać się do sprzeczek między małzonkami(a już
brońB..popierac jedną ze stron!!!),odciąć pępowinę synusiowi,nie
ingerować w wychowanie dzieci(chyba tylko,jakby im się naprawdę
krzywda działa)i NIE obgadywać synowej przy rodzinie(prędzej,czy
pózniej się dowie:))
----------------------------------------------
(\/)
(^.^)
(")(")

[lisia312]

dziękuję za wypowiedzi, mam to samo zdanie- a również nadzieję, że się nie zmienię.
Pozdrawiam wszystkie nie docenione synowe.

[evvik]

Niestety, przeczytaj niektóre wątki tutaj i bedziesz wiedziała, że:dajesz rady-zle, bo sie wtr ącasz, nie dajesz-zle, bo sie kompletnie nie interesujesz. Chcesz spotykac sie z wnukami-zle, bo jestes zaborcza, nie chcesz sie z nimi spotykac-nieczuła, itd,itd.
Mam wrazenie że dla obecnych młodych kobiet co by sie nie zrobiło, to żle.Sama mam 3 synów, drżę już przed ich ożenkim.Cała nadzieja, że bedą mieszkać na tyle daleko,że spotkania będą rzadki.Albo- bedą mieli za żone normalną kobiete.

[abalaw]

oJ, dokładnie. Najlepiej żeby teściowazgadywała mysli;)))

Sama mieszkam z teściową, jestem lepiej traktowana od synusia. I choc czasami
serdecznie mamy siebie dość to nie narzekam, na gorsza mogłam trafić:)

[lisia312]

tak evvik, masz racje. Na tym forum ( w większości) piszą chyba tylko synowe z
pretensjami o wszystko. Jest teściowa -źle, umarła młodo - zrobiła na złość, bo
dzieci nie ma kto wychowywać.
A juz paradoksem jest jak pieje dziewczyna peany nad przymiotami swojego
ślubnego, a na teściowej wiesza ostatnie psy. No to za męża kobiecina chyba ma
kosmitę, bo skąd on nagle taki anioł?
Ano stąd drogie synowe, że ta wredna TEŚCIOWA go wychowała.

[toja-4]

Popieram .

[barbasia017]

Drogie panie tak naprawdę chodzi o takt i umiar.Sama będę być może niedługo
teściową bądż świekrą.To jak stosunki się ułożą zależy głównie od nas
starszych,bo to my jesteśmy bardziej doświadczone,zresztą savoir-vivre określa
reguły zachowań.Tu na forum piszą generalnie synowe,które spotkały się ze
zwykłym chamstwem i buractwem ze strony bliskich.Sama mam wrednego teścia
milicjanta żyjącego w PRL-u,traktującego wszystkich dookoła gorzej niż źle,a
nami synowymi wręcz pomiata.A synowie nie wdali się w tatusia na szczęście i
wstydzą się jego zachowań.Dzieci różnią się od rodziców i to bardzo
niekiedy,np.gdybym odziedziczyła cechy mojego cudownego rodzica to moim bogiem
byłaby mamona a przyjaciółką butelka, a tak żadne z rodzeństwa kropli alkoholu
do ust nie weźmie,bo uważamy,że tatuś wypił za nas normę z nawiązką.Miło
poczytać,że są normalne teściowe - bo są, ale ludzie się zmieniają i to na
niekorzyść też.Przykladem takiego zachowania są rodzice mojej koleżanki,których
notabene jej zazdrościłam,a dziś współczuję.Po przejściu na wcześniejsza
emeryturę dopadl ich syndrom pustego gniazda,więc odwiedzają córkę 3-4 razy w
tygodniu i na nic rozmowy i prośby koleżanki,że oni chcą żyć swoim życiem i żeby
nie wtrącali się do biznesu męża.ONI i tak wiedzą lepiej albo szantażują
płaczem,bo czują się niepotrzebni,ale na propozycję wyjazdu na wycieczkę lub do
sanatorium reagują alergicznie,bo córka z zięciem chce się ich pozbyć.Mam
nadzieję że wszystkie tu piszące w tym ja będą się uczyć na cudzych błędach i że
nie zmienimy poglądów wraz z wiekiem,bo podobno punkt widzenia zależy od punktu
siedzenia co wyraźnie widać po wieku piszących.Jeszcze coś żalą się teściowe,że
pomagały ale pomoc nie została doceniona.Mój dziadziuś śp. mawiał,że pomagać
trzeba umieć,a co poniektórzy oczekują wyrazów wdzięczności i podziękowań non
stop jakby chcieli się w ten sposób dowartościować jacy są wspaniali.Pozdrawiam.

[zosiapilka]

barbasia017 napisała:

> Drogie panie tak naprawdę chodzi o takt i umiar.Sama będę być może niedługo
> teściową bądż świekrą.To jak stosunki się ułożą zależy głównie od nas
> starszych,bo to my jesteśmy bardziej doświadczone,zresztą savoir-vivre określa
> reguły zachowań.Tu na forum piszą generalnie synowe,które spotkały się ze
> zwykłym chamstwem i buractwem ze strony bliskich.

Sama bym tego lepiej nie ujęła.


Jeszcze coś żalą się teściowe,że
> pomagały ale pomoc nie została doceniona.Mój dziadziuś śp. mawiał,że pomagać
> trzeba umieć,a co poniektórzy oczekują wyrazów wdzięczności i podziękowań non
> stop jakby chcieli się w ten sposób dowartościować jacy są wspaniali.

Moja teściowa też 'pomagała' tylko,że sama uważała najlepiej jakiej pomocy mi
udzielić. Np jeśli uznała, że pomoże mi w sprzątaniu to wchodziła do mojego domu
bez pukania i zaproszenia, brała mop i zmywała podłogę (umytą godzinę
wcześniej). I też była oburzona, że nie doceniam tej pomocy. Gdzie tu takt?

[barbasia017]

Z tą pomocą Zosiu to prawda,moi tesciowie też wiedzieli lepiej od nas czego
potrzebujemy.Gdy taktownie odmawialiśmy oni naciskali-gdy my ostrzej oni
obrażeni i tak w koło.Gdy moja mama coś zdziwia to tylko zmarszczę brwi i powiem
nie przeginaj i to wystarcza.Teściów trzeba prosić ,że nie chcemy i to godzinami
a i tak obrażeni.Foch za fochem jak dzieci,chcą też żeby ich ładnie prosić ,ale
to bardzooooooo prosić i uwielbiają podziękowania .Trzeba im dziękować za te
porady i krytykę non stop, a wtedy dopiero jest dobrze.Jeśli ktoś myśli,że
teściowa zajęła się kiedykolwiek naszymi dziecmi jest w błędzie-nigdy ,nawet na
ręce nie wzięła -zawsze było jakieś dziwaczne wytłumaczenie.Cudze bawić ależ tak
,bo tak gorąco prosili ci sąsiedzi.Nam by razem z teściem mieszkanie
meblowali,firanki wybierali - o tak to jest godne zajęcie.Piszę to z lekkim
sarkazmem ,ale tak wyglądały nasze stosunki,nie wspominając o codziennych
inspekcjach,które dotyczyły nie tylko nas.Faktem jest- jeśli ktoś jest dobrym
człowiekiem i ma wpojone zasady kulturalnego zachowania ten będzie i dobrym
sąsiadem,wujkiem ,teściem - jeśli nie to mamy problem i to ogromny.Wpojono mi
,że nie każdy musi mnie lubić, a ja każdego,że nie chodzi się z wizytą bez
wcześniejszego zaproszenia i dlatego tak mnie ta nachalność teściów wkurza,bo
jak można ich nie lubić - musi się i już ,bo obrażeni.Moja mama rozumie ,że
bratowa jest bardziej zżyta ze swoją rodziną i to oni częściej są zapraszani
.Bratowa piecze rewelacyjnie i zjadłoby się co nieco pyszności,ale z drugiej
strony nie pójdzie nam w bioderka.Na początku staraliśmy się na wiele sposobów
ułożyć nasze relacje tak, aby teściów nie urazić ani nie zrazić.Niestety nie
udało się dojść do porozumienia[choć można jeśli obie strony potrafią
ustąpic],bo ma być tak jak teść chce i już .Zawsze był obrażony na kogoś za nie
wiadomo co i tak zostało do dziś.Tacy ludzie też się zdarzają .

[lisia312]

Podsumowując. Powiedziałam moim dzieciom, że:
-mieszkać będą osobno
-wnuków nie będę wychowywać, czasami mogę się poopiekować, ale nie na codzień
- udzielę pomocy wtedy, kiedy się o nią zwrócą
- nie mam zamiaru się wtrącać, ale ma to działać w obie strony!

[barbasia017]

Dokładnie tak LISIU .To nie Ty masz wychowywać wnuki, od czasu do czasu można
się nimi zająć ,ale nie ciągle.Młodzi sami sobie najczęściej radzą i nieżle im
to wychodzi.Jeśli dzieci nie czują na sobie WZROKU wszystkowidzącej mamusi to
sami metodą prób i błędów dochodzą do swoich celów.Rodzice na emeryturze niech
też mają coś z życia ,bo uważam,że to jest ich czas i ich pieniądze.Niech sami
coś dla siebie zrobią a nie żyją cudzym życiem.Piętnować będę też roszczeniową
postawę synowych,A SAMODZIELNOŚĆ JAK NAJBARDZIEJ CHWALIĆ I POPIERAĆ .Tak
naprawdę doceniamy to wszystko co sami zdobyliśmy i czego dorobiliśmy się swoimi
rękami, a wtrącanie się psuje późniejszy efekt.

[barbasia017]

Psiakość komp wiesza się ,ale kontynuując - to fakt mają zasady działać w
obydwie strony.Teraz nadszedł czas wcześniejszych emerytur i są one bez
wątpienia przywilejem ale też nieszczęściem dla innych.Mieszkam na wsi gdzie
pobliski dom kultury i związek emerytów i rencistów ma niezłą ofertę ,ale
zainteresowanie jest znikome.Babinki wolą przesłać kasę ojcu Tadeuszowi R. a
same miast używać rozrywek nachodzą swoje dzieci udzielając rad ,o które nie
były proszone i przesiadując w ich domach lub kościele.Życie naszych emerytek
ogranicza się więc do wymiany uwag o dzieciach i ich małżonkach bez zachowania
anonimowości tychże.Smutne to i straszne,ale prawdziwe-najgorszy jest jednak
efekt głuchego telefonu,a dalej to już wiadomo,że na wsi nic anonimowego być nie
może i każdy każdemu powtórzy i konflikt gotowy.

[fioletowyfiolek]

Barbasiu rewelacyjnie piszesz.Jesteś bardzo mądrą kobietą.Znasz życie, masz
elastyczne, nowoczesne podejście do życia.Sama też jestem ze wsi.Masz rację.

[barbasia017]

Dziękuję Fiołku,ale wolałabym tutaj nie pisać i mieć normalnych
teściów.Spostrzeżenia są nie tylko moje, koleżanki ,sąsiadki też mają swój
udział .Gdyby nasze matki i teściowe zamiast plotek po mszy wolały brać udział w
spotkaniach z ciekawymi ludżmi,działać w kole miłośników ogródków przydomowych
czy jeżdzić na wystawy florystyczne albo rękodzieła.Na to żal pieniędzy,lepiej
składać na nagrobek koniecznie ładniejszy od sąsiadki taki wypasiony za
kilkanaście tysięcy,no bo synowa jakby dorwała ich oszczędności życia na pewno
roztrwoni.W mojej miejscowości i okolicznych stoją domy takie ogromne betonowe
klocki budowane z myslą że będą mieszkać rodziny wielopokoleniowe.Tymczasem
staruszkowie mieszkają w piwnicy bo nie stać ich na ogrzewanie kolosa ,ale gdy
dzieci chciały coś po swojemu przerobić to nie pozwolili na żadne zmiany.Dziś
zazdroszczą tym którzy jednak potrafili dogadać się z młodym pokoleniem,ale
swojej winy nie widzą.Twierdzą ,że ich dzieci były niewdzięcznikami,a tak
napawdę to chcieli dyrygować i zarządzać po swojemu,a dzieci albo kupiły działkę
w pobliżu albo wyniosły się byle dalej od kontrolującego rodzica.Żalą się, że
nie odwiedzają ich młodzi, ale sami za nic na świecie nie przyznają się ,że są
współsprawcami swojej samotności.Zbliża się piątek i droga krzyżowa- po niej z
kościoła wyruszą babinki koniecznie po kilka plotkując zawzięcie i siejąc
zagrożenie na drodze ,bo zejść na pobocze to uronić parę słow ze świeżutkich
wiejskich niusów.Dodam jeszcze ,że myli się ten kto myśli że mieszkam na końcu
świata - z okna widzę wieczorem blask bijący od świateł dużego miasta.Wybór co
zrobić z czasem nasze teściowe mają duży,ale wybierają to co wybierają.

[lisia312]

zgadzam się barbasiu, też mam teściową " z pretensjami" - skądinąd dobra
kobieta, ale właśnie " co ludzie powiedzą"....

[fioletowyfiolek]

Przykro mi bardzo, że moje stosunki z teściami nie są dobre.Kilka dni temu po
raz dziesty usłyszałam, że się"pchałam" na siłę, że mój mąż może mnie zastąpić
pracownikiem, a wreszcie obawę, że chcę otruć teściów trutką na szczury, tak jak
teściowa widziała w pewnym programie.RĘCE MI OPADAJĄ, ZAMKNĘŁAM SIĘ W SOBIE,
ODIZOLOWAŁAM.a mieszkamy razem.Zazdroszczę wszystkim, którym się udało zbudować
zdrowe relacje z teściami, ja też chciałam, obecnie marzę, by trzymali się daleko

[fioletowyfiolek]

Wczoraj trochę nasmęciłam, ale dziś świeci piękne słońce, żyć mi się normalnie
chce.Dosyć użalania się nad sobą, życie mimo wszystko jest piękne i cieszę się ,
że jestem(inni-czyt.teściowie, pewnie mniej).Zamierzam być niepoprawną
optymistką, wszystkich nie uszczęśliwie, ale męża i dzieci tak, właśnie, gdy
będą widzieć uśmiech na mej twarzy, a nie oczka zasnute mgłą po kolejnym
płaczu.Pozdrawiam gorąco.

[barbasia017]

Fiołku wiem,ze teściowie potrafią dowalić z grubej rury ,nie myśląc że tym co
mówią sprawiają komuś przykrość.Ja miałam niedawno wielkiego doła,bo problemy
zdrowotne dzieci smucą najbardziej.Nie miałam nigdy wsparcia żadnego ze strony
teściów gdy nasze dzieci chorowały-e tam ty zawsze sobie poradzisz,tak mawiali i
tyle.Mnie na duchu podtrzymuje mama,brat z bratową[bo wiedzą co to chore
dzieci]oraz kobiety z forum Toksyczni Rodzice.Tylko ktoś kto ma podobny problem
zrozumie.Popłakac czasami też jest dobrze,najlepiej jednak aby bliscy się
rozumieli,bo tego nam brakuje.

[1-agusia]

Witam rozumiem bardzo dobrze co przeżywasz w związku z chorym
dzieckiem.Moja teściowa na pocieszenie powiedziała że to wina moja i
mojego męża bo niechodzimy codziennie do kościoła ani na rzadne
gorzkie żale czy drogi krzyrzowe.

[monika-20l]

Boże kochany jak tego słucham to aż uszy więdną! I synowe i teściowe
powinny pójść na jakiś kompromis. To że istnieje wojna miedzy tymi
stronami to niczyja wina, tak samo jak nie ma recepty na szxczęśliwe
stosunki z synowymi czy teściowymi. Po pierwsze to są dwa róż ne
pokolenia, teściowa ma swoje zdanie np.na to jak leczyć wnuka z
grypy i synowa ma swoje zdanie, i każda uważa że racja jest po jej
stronie ,tak naprawde jest po obu. Po za tym pochodzicie z różnych
rodzin i środowisk, macie inne zwyczaje, poglądy,zasady. Twoja matka
inaczej zajmowała się domem, i inaczej robi to teściowa, nie
zmienisz swoich nawyków z dnia nadzien zamieszkując u teściów, tak
samo jak nie zrobi tego teściowa. A po za tym jest jeszcze jeden-naj
istotniejszy problem! Obie chcecie tego samego-dobra syna i męża
tylko że w związku z różnicą charakteru macie inne poglądy na to
dobro i tu tkwi sedno.